Relaties
alle pijlers
Op jezelf zijn is het prettigst!
dinsdag 4 december 2007 om 17:52
Wie herkent dit?
In mijn jeugd, kinder en tienertijd, had ik er geen last van, maar het wordt erger naarmate ik ouder word. Ik ben nu eind dertig en zie altijd erg op tegen gezelschap. Behalve dan die van m'n eigen gezin....
Afgelopen zomer zijn we met een groepsreis mee geweest, dat vond ik echt een ramp, zoooo benauwend! Ik heb eigenlijk één goede vriendin, iemand van vroeger...wel zo vertrouwd. Ik mis sociale contacten ook niet, dus wat mij betreft is het geen probleem, maar mijn omgeving vindt het vreemd.
Herkennen mensen dit?
In mijn jeugd, kinder en tienertijd, had ik er geen last van, maar het wordt erger naarmate ik ouder word. Ik ben nu eind dertig en zie altijd erg op tegen gezelschap. Behalve dan die van m'n eigen gezin....
Afgelopen zomer zijn we met een groepsreis mee geweest, dat vond ik echt een ramp, zoooo benauwend! Ik heb eigenlijk één goede vriendin, iemand van vroeger...wel zo vertrouwd. Ik mis sociale contacten ook niet, dus wat mij betreft is het geen probleem, maar mijn omgeving vindt het vreemd.
Herkennen mensen dit?
woensdag 12 december 2007 om 14:39
Ja ik begrijp wat je bedoelt, daarom verbaasde me die opmerking dat er werd gezegd bij jou thuis dat jij van de melkboer bent me helemaal niet .
Mijn gevoel daarbij is dat als je het alleen doet, je expert wordt in het snel localiseren en oplossen van problemen en blokkades in jezelf, met zelfmedelijden kom je nergens aangezien je het toch zelf moet doen. Beter dan maar nu ipv later.
Dus heel herkenbaar, ben er dankbaar voor dat ik alles alleen heb moeten doen en daarbij stronteigenwijs ben. Was niet altijd even leuk maar ik heb er altijd de voordelen van begrepen.
Mijn gevoel daarbij is dat als je het alleen doet, je expert wordt in het snel localiseren en oplossen van problemen en blokkades in jezelf, met zelfmedelijden kom je nergens aangezien je het toch zelf moet doen. Beter dan maar nu ipv later.
Dus heel herkenbaar, ben er dankbaar voor dat ik alles alleen heb moeten doen en daarbij stronteigenwijs ben. Was niet altijd even leuk maar ik heb er altijd de voordelen van begrepen.
woensdag 12 december 2007 om 15:52
Wow, wat een oplichting, ik ben dus niet de enige! Ik vind het heeerlijk om lekker met mijn vriend te zijn.. thuis/weekendjesweg/reizen, met z'n tweeen of alleen.
Ik ben 26 jaar oud.. en van mij 'hoef' ik niet meer continu in gezelscap te zijn of te gaan stappen..ik heb er geen zin in. Ik vind het heerlijk om gezellig wat te gaan eten buiten te deur, maar naar een club gaan met 1000 mensen..neeuuh..hoeft niet meer voor mij! Ik dacht dat ik de enige was...
Ik ben 26 jaar oud.. en van mij 'hoef' ik niet meer continu in gezelscap te zijn of te gaan stappen..ik heb er geen zin in. Ik vind het heerlijk om gezellig wat te gaan eten buiten te deur, maar naar een club gaan met 1000 mensen..neeuuh..hoeft niet meer voor mij! Ik dacht dat ik de enige was...
woensdag 12 december 2007 om 16:06
quote:Omen schreef op 12 december 2007 @ 14:11:
[...]
Dat vind ik herkenbaar. Al vermoed ik dat het ook een beetje andersom werkt: omdat ik oplossingsgericht denk - en er zelf wel uitkom - heb ik minder behoefte aan een grotere wereld.
Ik geloof dat je als antwoord je eerdere post bewerkt hebt? In ieder geval snap ik hem nu.
Korenwolf, dat lijkt me leuk.
[...]
Dat vind ik herkenbaar. Al vermoed ik dat het ook een beetje andersom werkt: omdat ik oplossingsgericht denk - en er zelf wel uitkom - heb ik minder behoefte aan een grotere wereld.
Ik geloof dat je als antwoord je eerdere post bewerkt hebt? In ieder geval snap ik hem nu.
Korenwolf, dat lijkt me leuk.
woensdag 12 december 2007 om 16:42
quote:Valencia schreef op 12 december 2007 @ 15:52:
maar naar een club gaan met 1000 mensen..neeuuh..hoeft niet meer voor mij! Ik dacht dat ik de enige was...
Maar dat vind ik juist weer heerlijk. Op feesten of concerten met tienduizenden mensen staan dansen op de muziek, heerlijk! Zolang ik maar niet met mensen hoef te praten.
maar naar een club gaan met 1000 mensen..neeuuh..hoeft niet meer voor mij! Ik dacht dat ik de enige was...
Maar dat vind ik juist weer heerlijk. Op feesten of concerten met tienduizenden mensen staan dansen op de muziek, heerlijk! Zolang ik maar niet met mensen hoef te praten.
woensdag 12 december 2007 om 18:30
Interessant topic!
Ben ''pas'' bij pagina 8 maar wil toch alvast reageren.
Ik heb het idee dat hier een aantal dingen door elkaar spelen. Hekel aan feestjes/verplichtingen, net zo lief alleen naar een concert dan met een vriendin, graag alleen zijn. Jullie hebben het over einzelgangers, maar de meest verstokte einzelgangers hier hebben wel een hechte relatie. Partner/vriend/man die je echt kent. In mijn ogen ben je dan absoluut geen einzelganger.
Als je een relatie hebt is het totaal iets anders om een avond alleen op de bank te zitten, telefoon uit, lamellen dicht, boek en wijntje erbij, dan wanneer een avond alleen een dagelijks ritueel is. Een aantal hebben hier ook gezegd dat, als ze hun partner kwijt zouden raken, ze dat liever alleen zouden verwerken dan een heel netwerk om zich heen te hebben, maar ik vraag me serieus af hoe gelukkig ze nog zouden zijn als die ene persoon er niet zou zijn. Er wordt hier, in mijn ogen, iets te makkelijk gezegd dat ze het dan net zo goed in hun eentje prettig zouden hebben.
Ik heb juist veel behoefte aan contact met mensen, maar dan wel het soort contact dat ik prettig vind: 1 op 1, persoonlijk contact, en dan het liefst waar alles in mogelijk is, serieuze gesprekken, praten over problemen, maar ook kunnen ouwehoeren en lachen om niks. Maar alsjeblieft niet dagelijks, en liever een paar mensen met wie ik echt wat heb dan een agenda met 30 namen erin.
Feestjes, verjaardagen, verplichte feestdagen, recepties, bijeenkomsten in welke vorm dan ook vind ik vreselijk. Drukte in bus of trein ook vreselijk. Ben altijd uitgemaakt voor einzelganger, terwijl ik wel degelijk behoefte aan contacten heb. Maar niet in grote gezelschappen, kan het niet en wil het ook helemaal niet.
Evidenza schrijft ergens:
Eigenlijk is mijn man de enige die mij echt kent. En heb ik één goede vriendin (...) Verder één stel waar we heel graag mee uit eten gaan en wat verschrikkelijk leuk is, en 2 kennisjes waar ik af en toe mee lunch.
Met een man, een goede vriendin, een bevriend stel en twee kennissen heb je toch gewoon sociale contacten (althans, dit is wel wat ik onder gewoon en prettig versta)?
Waarom voel je je dan aangesproken door dit topic vraag ik me af? Als ik dit lees dan ben je toch geen einzelganger? Dan vind je op jezelf zijn toch niet het prettigst?
Ben ''pas'' bij pagina 8 maar wil toch alvast reageren.
Ik heb het idee dat hier een aantal dingen door elkaar spelen. Hekel aan feestjes/verplichtingen, net zo lief alleen naar een concert dan met een vriendin, graag alleen zijn. Jullie hebben het over einzelgangers, maar de meest verstokte einzelgangers hier hebben wel een hechte relatie. Partner/vriend/man die je echt kent. In mijn ogen ben je dan absoluut geen einzelganger.
Als je een relatie hebt is het totaal iets anders om een avond alleen op de bank te zitten, telefoon uit, lamellen dicht, boek en wijntje erbij, dan wanneer een avond alleen een dagelijks ritueel is. Een aantal hebben hier ook gezegd dat, als ze hun partner kwijt zouden raken, ze dat liever alleen zouden verwerken dan een heel netwerk om zich heen te hebben, maar ik vraag me serieus af hoe gelukkig ze nog zouden zijn als die ene persoon er niet zou zijn. Er wordt hier, in mijn ogen, iets te makkelijk gezegd dat ze het dan net zo goed in hun eentje prettig zouden hebben.
Ik heb juist veel behoefte aan contact met mensen, maar dan wel het soort contact dat ik prettig vind: 1 op 1, persoonlijk contact, en dan het liefst waar alles in mogelijk is, serieuze gesprekken, praten over problemen, maar ook kunnen ouwehoeren en lachen om niks. Maar alsjeblieft niet dagelijks, en liever een paar mensen met wie ik echt wat heb dan een agenda met 30 namen erin.
Feestjes, verjaardagen, verplichte feestdagen, recepties, bijeenkomsten in welke vorm dan ook vind ik vreselijk. Drukte in bus of trein ook vreselijk. Ben altijd uitgemaakt voor einzelganger, terwijl ik wel degelijk behoefte aan contacten heb. Maar niet in grote gezelschappen, kan het niet en wil het ook helemaal niet.
Evidenza schrijft ergens:
Eigenlijk is mijn man de enige die mij echt kent. En heb ik één goede vriendin (...) Verder één stel waar we heel graag mee uit eten gaan en wat verschrikkelijk leuk is, en 2 kennisjes waar ik af en toe mee lunch.
Met een man, een goede vriendin, een bevriend stel en twee kennissen heb je toch gewoon sociale contacten (althans, dit is wel wat ik onder gewoon en prettig versta)?
Waarom voel je je dan aangesproken door dit topic vraag ik me af? Als ik dit lees dan ben je toch geen einzelganger? Dan vind je op jezelf zijn toch niet het prettigst?
woensdag 12 december 2007 om 19:04
Is maar net wat je definitie is van een einzelganger.
Ik ben geen kluizenaar maar een einzelganger en als ik jouw post lees krijg ik er een kluizenaarsidee bij.
Als ik mijn vriend kwijt zou raken zou ik absoluut niet meer gelukkig zijn maar op een gegeven moment toch weer opstaan en verder gaan in mijn leefstijl. Ik denk oprecht niet dat ik iets vervangends zou zoeken in een vriendennetwerk o.i.d., brrr. Mijzelf kennende zou ik me nog meer gaan afzonderen, ik ben ervan overtuigd dat ik heel goed alleen kan leven.
Ik ben het gelukkigst op mijn eentje, met mijn dieren om me heen, daar haal ik veel meer geluk uit dan mensen om me heen.
Ik zou niet weten waarom ik mensen op zou zoeken, uit mijn werk haal ik al genoeg contacten en ben blij als ik de voordeur achter me dicht kan trekken en weer alleen ben.
Ik heb een vriend, we wonen samen maar ik ben nu ook al veel alleen.
We leven verschillende ritmes en het is precies goed zo, het grote geluk in mijn relatie zit hem niet in de hoeveelheid tijd dat we bij elkaar zijn maar hoe we samen zijn als we elkaar wel zien.
Ik zou niet anders kunnen leven dan op deze manier, denk dat ik nooit meer zou kunnen wennen aan elke avond samen op de bank. Het vliegt me al naar de strot als ik er alleen maar aan denk. Ik denk ook echt dat als hij er niet meer zou zijn ik geen ander meer zo diep in mijn leven zou toelaten en zou verkiezen om single te blijven.
Ik ben geen kluizenaar maar een einzelganger en als ik jouw post lees krijg ik er een kluizenaarsidee bij.
Als ik mijn vriend kwijt zou raken zou ik absoluut niet meer gelukkig zijn maar op een gegeven moment toch weer opstaan en verder gaan in mijn leefstijl. Ik denk oprecht niet dat ik iets vervangends zou zoeken in een vriendennetwerk o.i.d., brrr. Mijzelf kennende zou ik me nog meer gaan afzonderen, ik ben ervan overtuigd dat ik heel goed alleen kan leven.
Ik ben het gelukkigst op mijn eentje, met mijn dieren om me heen, daar haal ik veel meer geluk uit dan mensen om me heen.
Ik zou niet weten waarom ik mensen op zou zoeken, uit mijn werk haal ik al genoeg contacten en ben blij als ik de voordeur achter me dicht kan trekken en weer alleen ben.
Ik heb een vriend, we wonen samen maar ik ben nu ook al veel alleen.
We leven verschillende ritmes en het is precies goed zo, het grote geluk in mijn relatie zit hem niet in de hoeveelheid tijd dat we bij elkaar zijn maar hoe we samen zijn als we elkaar wel zien.
Ik zou niet anders kunnen leven dan op deze manier, denk dat ik nooit meer zou kunnen wennen aan elke avond samen op de bank. Het vliegt me al naar de strot als ik er alleen maar aan denk. Ik denk ook echt dat als hij er niet meer zou zijn ik geen ander meer zo diep in mijn leven zou toelaten en zou verkiezen om single te blijven.
woensdag 12 december 2007 om 19:18
Dit zegt de van dale
ein·zel·gän·ger (de ~ (m.), ~s)
1 individualist
klui·ze·naar (de ~ (m.), ~s/-naren)
1 monnik die alleen woont => eenzaat, heremiet; <=> kloosterling
2 iem. die afgezonderd en eenzelvig leeft
3 [biol.] nonvlinder
En dit zegt wikipedia
De term kluizenaar wordt in het wereldlijk leven ook wel gebruikt voor een persoon die doelbewust afstand neemt van zijn omgeving en de maatschappij, of overdrachtelijk voor iemand die zich van de wereld vervreemd heeft en nooit contact met anderen heeft.
Einzelganger
persoon die zijn eigen weg gaat Vaak geassocieerd met een buitenbeentje
Conclusie; ik ben toch echt wel een einzelganger
ein·zel·gän·ger (de ~ (m.), ~s)
1 individualist
klui·ze·naar (de ~ (m.), ~s/-naren)
1 monnik die alleen woont => eenzaat, heremiet; <=> kloosterling
2 iem. die afgezonderd en eenzelvig leeft
3 [biol.] nonvlinder
En dit zegt wikipedia
De term kluizenaar wordt in het wereldlijk leven ook wel gebruikt voor een persoon die doelbewust afstand neemt van zijn omgeving en de maatschappij, of overdrachtelijk voor iemand die zich van de wereld vervreemd heeft en nooit contact met anderen heeft.
Einzelganger
persoon die zijn eigen weg gaat Vaak geassocieerd met een buitenbeentje
Conclusie; ik ben toch echt wel een einzelganger
woensdag 12 december 2007 om 20:25
Liever Anoniem, het maakt mij niet uit wat voor etiket je er op plakt hoor. En het maakt mij ook niet uit of jij vindt dat ik gewone en normale contacten heb. Dat vind ik zelf namelijk ook. De frequentie, dat is weer wat anders.
Wat mij wel opvalt is dat je meent je te moeten afvragen wat mij in dit topic aanspreekt en waarom ik reageer. Het topic heet "Op jezelf zijn het prettigst" , en dat onderschrijf ik. Het topic heet niet "Remi" immers.
Wat mij wel opvalt is dat je meent je te moeten afvragen wat mij in dit topic aanspreekt en waarom ik reageer. Het topic heet "Op jezelf zijn het prettigst" , en dat onderschrijf ik. Het topic heet niet "Remi" immers.
woensdag 12 december 2007 om 23:03
Ha Lieveranoniem, voor mij is de term einzelganger ook niet zo duidelijk. In die zin vind ik het topic op Psyche, over introverte mensen, veel duidelijker dan dit. Zelf voel ik me helemaal geen einzelganger. Op jezelf zijn vind ik helemaal niet (altijd) het prettigst, en in die zin voel ik me dan ook niet aangesproken door de openingspost. Maar tegelijkertijd herken ik wel veel dingen uit dit topic: ik zou er niet over peinzen met een groepsreis mee te gaan, doe niet aan sociale verplichtingen, vind het prima als ik geen afspraken heb, enzovoort. Het is niet zo dat ik me graag afzonder. Maar ik ben wel een individualist.
Ik vind individualist wel een goede term. Ook omdat ik bij de de meesten hier meen te lezen, dat ze wel contact willen, zolang ze maar niet beperkt worden in hun eigen ruimte en hun eigen vrijheid. Dat het benauwende aan contact de vaste kaders, de verwachtingspatronen zijn. Misschien dat "groepsmensen" daar toch anders in staan?
Ik weet het niet, ik lul maar wat.
Ik vind individualist wel een goede term. Ook omdat ik bij de de meesten hier meen te lezen, dat ze wel contact willen, zolang ze maar niet beperkt worden in hun eigen ruimte en hun eigen vrijheid. Dat het benauwende aan contact de vaste kaders, de verwachtingspatronen zijn. Misschien dat "groepsmensen" daar toch anders in staan?
Ik weet het niet, ik lul maar wat.
anoniem_23909 wijzigde dit bericht op 12-12-2007 23:13
Reden: foutje
Reden: foutje
% gewijzigd
woensdag 12 december 2007 om 23:18
quote:Evidenza schreef op 12 december 2007 @ 20:25:
Liever Anoniem, het maakt mij niet uit wat voor etiket je er op plakt hoor. En het maakt mij ook niet uit of jij vindt dat ik gewone en normale contacten heb. Dat vind ik zelf namelijk ook. De frequentie, dat is weer wat anders.
Wat mij wel opvalt is dat je meent je te moeten afvragen wat mij in dit topic aanspreekt en waarom ik reageer. Het topic heet "Op jezelf zijn het prettigst" , en dat onderschrijf ik. Het topic heet niet "Remi" immers.
@ Evidenza,
Ik snap dat het je niet uitmaakt wat ik van jou of je contacten denk.
Het was ook niet als aanval bedoelt maar wel iets dat ik me afvroeg, en waar ik anders tegenaan kijk. Het is duidelijk dat jij iets anders verstaat onder "op jezelf zijn" dan ik. (Ik las trouwens pas nadat ik gepost had je posting over de frequentie.)
quote:Tante Sjaan schreef op 12 december 2007 @ 19:04:
Is maar net wat je definitie is van een einzelganger.
Ik ben geen kluizenaar maar een einzelganger en als ik jouw post lees krijg ik er een kluizenaarsidee bij.
Ik ben het gelukkigst op mijn eentje, met mijn dieren om me heen, daar haal ik veel meer geluk uit dan mensen om me heen.
Ik zou niet weten waarom ik mensen op zou zoeken, uit mijn werk haal ik al genoeg contacten en ben blij als ik de voordeur achter me dicht kan trekken en weer alleen ben.
@ Tante Sjaan,
Als ik bovenstaande lees komt dat voor mij toch wel heel dicht bij de omschrijving "een persoon die doelbewust afstand neemt van zijn omgeving en de maatschappij", maar het gaat me er helemaal niet om een etiketje te willen plakken.
Het viel me gewoon op dat mensen hier schrijven zo graag alleen te zijn en ondertussen wel een hechte relatie en vaak nog een goede vriendin (of meer contacten) erbij hebben. Blijkbaar vinden ze samen zijn dan toch ook wel erg belangrijk. Maar nogmaals, dat is mijn persoonlijke mening maar.
Liever Anoniem, het maakt mij niet uit wat voor etiket je er op plakt hoor. En het maakt mij ook niet uit of jij vindt dat ik gewone en normale contacten heb. Dat vind ik zelf namelijk ook. De frequentie, dat is weer wat anders.
Wat mij wel opvalt is dat je meent je te moeten afvragen wat mij in dit topic aanspreekt en waarom ik reageer. Het topic heet "Op jezelf zijn het prettigst" , en dat onderschrijf ik. Het topic heet niet "Remi" immers.
@ Evidenza,
Ik snap dat het je niet uitmaakt wat ik van jou of je contacten denk.
Het was ook niet als aanval bedoelt maar wel iets dat ik me afvroeg, en waar ik anders tegenaan kijk. Het is duidelijk dat jij iets anders verstaat onder "op jezelf zijn" dan ik. (Ik las trouwens pas nadat ik gepost had je posting over de frequentie.)
quote:Tante Sjaan schreef op 12 december 2007 @ 19:04:
Is maar net wat je definitie is van een einzelganger.
Ik ben geen kluizenaar maar een einzelganger en als ik jouw post lees krijg ik er een kluizenaarsidee bij.
Ik ben het gelukkigst op mijn eentje, met mijn dieren om me heen, daar haal ik veel meer geluk uit dan mensen om me heen.
Ik zou niet weten waarom ik mensen op zou zoeken, uit mijn werk haal ik al genoeg contacten en ben blij als ik de voordeur achter me dicht kan trekken en weer alleen ben.
@ Tante Sjaan,
Als ik bovenstaande lees komt dat voor mij toch wel heel dicht bij de omschrijving "een persoon die doelbewust afstand neemt van zijn omgeving en de maatschappij", maar het gaat me er helemaal niet om een etiketje te willen plakken.
Het viel me gewoon op dat mensen hier schrijven zo graag alleen te zijn en ondertussen wel een hechte relatie en vaak nog een goede vriendin (of meer contacten) erbij hebben. Blijkbaar vinden ze samen zijn dan toch ook wel erg belangrijk. Maar nogmaals, dat is mijn persoonlijke mening maar.
woensdag 12 december 2007 om 23:34
quote:korenwolf schreef op 12 december 2007 @ 23:03:
Ha Lieveranoniem, voor mij is de term einzelganger ook niet zo duidelijk. In die zin vind ik het topic op Psyche, over introverte mensen, veel duidelijker dan dit. Zelf voel ik me helemaal geen einzelganger. Op jezelf zijn vind ik helemaal niet (altijd) het prettigst, en in die zin voel ik me dan ook niet aangesproken door de openingspost. Maar tegelijkertijd herken ik wel veel dingen uit dit topic: ik zou er niet over peinzen met een groepsreis mee te gaan, doe niet aan sociale verplichtingen, vind het prima als ik geen afspraken heb, enzovoort. Het is niet zo dat ik me graag afzonder. Maar ik ben wel een individualist.
Hi Korenwolf,
Ik voel me ook niet aangesproken door de openingspost, en al helemaal niet door de titel van dit topic, maar ik herken wel degelijk veel dingen die hier gezegd zijn.
Het topic over introverte mensen heb ik deels gelezen, en er is daar zeker meer duidelijkheid over de term. Maar hoewel ik mezelf absoluut als introvert beschouw herken daar toch een aantal dingen juist helemaal niet.
quote:Ik vind individualist wel een goede term. Ook omdat ik bij de de meesten hier meen te lezen, dat ze wel contact willen, zolang ze maar niet beperkt worden in hun eigen ruimte en hun eigen vrijheid. Dat het benauwende aan contact de vaste kaders, de verwachtingspatronen zijn.Dat is ook wat ik hier dacht te lezen, en voor mij is wel contact willen (en hebben), ook al is het onder genoemde 'voorwaarden', gewoon echt wat anders dan 'het liefst op jezelf' of 'einzelganger' zijn.
Ha Lieveranoniem, voor mij is de term einzelganger ook niet zo duidelijk. In die zin vind ik het topic op Psyche, over introverte mensen, veel duidelijker dan dit. Zelf voel ik me helemaal geen einzelganger. Op jezelf zijn vind ik helemaal niet (altijd) het prettigst, en in die zin voel ik me dan ook niet aangesproken door de openingspost. Maar tegelijkertijd herken ik wel veel dingen uit dit topic: ik zou er niet over peinzen met een groepsreis mee te gaan, doe niet aan sociale verplichtingen, vind het prima als ik geen afspraken heb, enzovoort. Het is niet zo dat ik me graag afzonder. Maar ik ben wel een individualist.
Hi Korenwolf,
Ik voel me ook niet aangesproken door de openingspost, en al helemaal niet door de titel van dit topic, maar ik herken wel degelijk veel dingen die hier gezegd zijn.
Het topic over introverte mensen heb ik deels gelezen, en er is daar zeker meer duidelijkheid over de term. Maar hoewel ik mezelf absoluut als introvert beschouw herken daar toch een aantal dingen juist helemaal niet.
quote:Ik vind individualist wel een goede term. Ook omdat ik bij de de meesten hier meen te lezen, dat ze wel contact willen, zolang ze maar niet beperkt worden in hun eigen ruimte en hun eigen vrijheid. Dat het benauwende aan contact de vaste kaders, de verwachtingspatronen zijn.Dat is ook wat ik hier dacht te lezen, en voor mij is wel contact willen (en hebben), ook al is het onder genoemde 'voorwaarden', gewoon echt wat anders dan 'het liefst op jezelf' of 'einzelganger' zijn.
donderdag 13 december 2007 om 11:16
donderdag 13 december 2007 om 13:27
quote:boompje schreef op 12 december 2007 @ 11:57:
Hoe gaat jullie eventuele partner ermee om? Mijn vriend is bijvoorbeeld veel meer een fan van groepsdingen doen dan ik. En dat is best wel eens moeilijk.
Ik vind het helemaal niet erg om thuis te blijven, maar vriend vindt het ook leuk als ik eens met hem meega. Hoe doen jullie dat?
Dat is idd lastig. Ik zit graag lekker thuis 's avonds en mijn vriend wil juist graag weg, iets doen met vrienden, naar zijn ouders, uitgaan. Dingen die hij leuk vind zijn de dingen waar ik nu juist tegenaan hik. In het begin paste ik me aan, ging mee, om me vervolgens erg naar en ongemakkelijk te voelen. Nu ga ik alleen mee naar de afspraken die ik leuk vind, verder gaat hij maar alleen. Hij heeft dan plezier en ik voel me ook goed.
Punt is wel dat ik liever zou willen dat hij niet zo anders was dan ik, gewoon samen thuis kunnen zijn en het gezellig maken. We hebben soms van die eindeloze discussie's hierover (die nergens toe leiden...), het zou simpeler zijn als we elkaar beter begrepen.
Hoe gaat jullie eventuele partner ermee om? Mijn vriend is bijvoorbeeld veel meer een fan van groepsdingen doen dan ik. En dat is best wel eens moeilijk.
Ik vind het helemaal niet erg om thuis te blijven, maar vriend vindt het ook leuk als ik eens met hem meega. Hoe doen jullie dat?
Dat is idd lastig. Ik zit graag lekker thuis 's avonds en mijn vriend wil juist graag weg, iets doen met vrienden, naar zijn ouders, uitgaan. Dingen die hij leuk vind zijn de dingen waar ik nu juist tegenaan hik. In het begin paste ik me aan, ging mee, om me vervolgens erg naar en ongemakkelijk te voelen. Nu ga ik alleen mee naar de afspraken die ik leuk vind, verder gaat hij maar alleen. Hij heeft dan plezier en ik voel me ook goed.
Punt is wel dat ik liever zou willen dat hij niet zo anders was dan ik, gewoon samen thuis kunnen zijn en het gezellig maken. We hebben soms van die eindeloze discussie's hierover (die nergens toe leiden...), het zou simpeler zijn als we elkaar beter begrepen.
donderdag 13 december 2007 om 15:53
Bij mij is het precies hetzelfde!
Mijn man is eigenlijk het tegenover gestelde van mij met veel dingen.
Hij is eigenlijk heel sociaal en ik zit ook gewoon liever thuis.
Niet dat hij niet graag thuis is,maar hij gaat ook wel graag eens een keertje weg.Ik ook wel,maar het ligt er helemaal aan waar naartoe.
Ik heb ook vaak wel het idee dat hij me toch niet zo goed begrijpt.Hij weet wel dat ik liever thuis zit als met een hoop man b.v. uit eten ga.Maar hij vind het toch maar raar.Hij accepteerd het maar begrijpen doet ie het niet echt.
Hij vind het eerder mensenschuw,terwijl ik denk,wat moet ik toch met al die mensen.Ik word er alleen maar moe van.
In die zin zou ik het ook wel fijn vinden als hij een beetje meer hetzelfde zou zijn,maar ja,dat kan ik niet verlangen!!
Net zo min als dat hij van mij kan verlangen dat ik iets socialer zou moeten zijn.
Toch maakt me dit wel ooit onzeker,sommige hier zijn erg zeker van zichzelf,die maken zich gewoon niet druk over wat een ander zegt.
Lijkt me wel heel fijn.Helaas,ik trek me toch nog te vaak wat van andere aan.
Maar het is al heel mijn leven zo dat ik gewoon niet tegen veel mensen om me heen kan,veel te vermoeiend,ik denk dan alleen maar,was ik maar thuis.Kan ik tenminste weer doen wat ik zelf leuk vind.
Het is heel erg tegenstrijdig,in mijn hart weet ik dat ik zo nou éénmaal ben maar ik heb het toch nog niet helemaal geaccepteerd.Ik denk dat je pas echt gelukkig kan zijn als je jezelf helemaal accepteerd zoals je bent.Dan maakt het ook niet meer uit hoe een ander over je denkt...
Wat de kerst betreft,de eerste kerstdag lekker thuis,films kijken.Helaas de 2de kerstdag word toch een verplichte schoonmoederdag.Je kan niet alles hebben zal ik maar zeggen.
Mijn man is eigenlijk het tegenover gestelde van mij met veel dingen.
Hij is eigenlijk heel sociaal en ik zit ook gewoon liever thuis.
Niet dat hij niet graag thuis is,maar hij gaat ook wel graag eens een keertje weg.Ik ook wel,maar het ligt er helemaal aan waar naartoe.
Ik heb ook vaak wel het idee dat hij me toch niet zo goed begrijpt.Hij weet wel dat ik liever thuis zit als met een hoop man b.v. uit eten ga.Maar hij vind het toch maar raar.Hij accepteerd het maar begrijpen doet ie het niet echt.
Hij vind het eerder mensenschuw,terwijl ik denk,wat moet ik toch met al die mensen.Ik word er alleen maar moe van.
In die zin zou ik het ook wel fijn vinden als hij een beetje meer hetzelfde zou zijn,maar ja,dat kan ik niet verlangen!!
Net zo min als dat hij van mij kan verlangen dat ik iets socialer zou moeten zijn.
Toch maakt me dit wel ooit onzeker,sommige hier zijn erg zeker van zichzelf,die maken zich gewoon niet druk over wat een ander zegt.
Lijkt me wel heel fijn.Helaas,ik trek me toch nog te vaak wat van andere aan.
Maar het is al heel mijn leven zo dat ik gewoon niet tegen veel mensen om me heen kan,veel te vermoeiend,ik denk dan alleen maar,was ik maar thuis.Kan ik tenminste weer doen wat ik zelf leuk vind.
Het is heel erg tegenstrijdig,in mijn hart weet ik dat ik zo nou éénmaal ben maar ik heb het toch nog niet helemaal geaccepteerd.Ik denk dat je pas echt gelukkig kan zijn als je jezelf helemaal accepteerd zoals je bent.Dan maakt het ook niet meer uit hoe een ander over je denkt...
Wat de kerst betreft,de eerste kerstdag lekker thuis,films kijken.Helaas de 2de kerstdag word toch een verplichte schoonmoederdag.Je kan niet alles hebben zal ik maar zeggen.
donderdag 13 december 2007 om 16:24
Ja dat heb ik dus ook. Mijn vriend is wel een sociaal dier en het is best wel eens lastig tussen ons. Eerst ging ik altijd wel met hem mee, maar vond dat vreselijk en hij baalde er ook van, want was wel duidelijk dat ik er geen ruk aan vond. Nu ga ik soms mee, alleen naar mensen die ik zelf ook aardig vind, maar het is altijd wel een beetje moeilijk. Ik vind het best om thuis te blijven, maar hij is steeds de enige die zonder vriendin op komt dagen. Voel me daar dan ook wel weer schuldig over dus ga af en toe toch maar eens mee.
Ik vind het aan de andere kant juist wel weer heel erg fijn dat hij zo'n ouwehoer is, want vind zijn geklets wel weer gezellig. Beetje dubbel dus.
Ik vind het aan de andere kant juist wel weer heel erg fijn dat hij zo'n ouwehoer is, want vind zijn geklets wel weer gezellig. Beetje dubbel dus.
donderdag 13 december 2007 om 17:22
Ik voel me ook vaak schuldig,zeker omdat hij vaak de enige is waarvan de vrouw er niet altijd bij is.
Als er nou meer vrouwen waren die niet mee gingen dan zou ik me er toch beter bij voelen.
Dus,wat doe je dan,met tegenzin toch maar af en toe mee gaan.
Soms moet je de guldenmiddenweg bewandelen,ook al heb je er eigenlijk geen zin in.
Als er nou meer vrouwen waren die niet mee gingen dan zou ik me er toch beter bij voelen.
Dus,wat doe je dan,met tegenzin toch maar af en toe mee gaan.
Soms moet je de guldenmiddenweg bewandelen,ook al heb je er eigenlijk geen zin in.
donderdag 13 december 2007 om 23:01
quote:klaproosje2 schreef op 13 december 2007 @ 17:22:
Ik voel me ook vaak schuldig,zeker omdat hij vaak de enige is waarvan de vrouw er niet altijd bij is.
Als er nou meer vrouwen waren die niet mee gingen dan zou ik me er toch beter bij voelen.
Mijn vriend denkt dat ik het leuk vind om mee te gaan als er een antal andere vrouwen/vriendinnen bij zijn. Kunnen wij het ook gezellig met elkaar hebben. MAAR IK HEB HET NIET GEZELLIG MET DIE VROUWEN!!! Dat zijn allemaal van die meiden die eindeloos stom kletsen, het gaat nergens over. Ik krijg echt een soort blokkade als ik daar dan ben, dan wil ik alleen nog maar zo snel mogelijk weg!
Ik voel me ook vaak schuldig,zeker omdat hij vaak de enige is waarvan de vrouw er niet altijd bij is.
Als er nou meer vrouwen waren die niet mee gingen dan zou ik me er toch beter bij voelen.
Mijn vriend denkt dat ik het leuk vind om mee te gaan als er een antal andere vrouwen/vriendinnen bij zijn. Kunnen wij het ook gezellig met elkaar hebben. MAAR IK HEB HET NIET GEZELLIG MET DIE VROUWEN!!! Dat zijn allemaal van die meiden die eindeloos stom kletsen, het gaat nergens over. Ik krijg echt een soort blokkade als ik daar dan ben, dan wil ik alleen nog maar zo snel mogelijk weg!
vrijdag 14 december 2007 om 09:41
Ja bekend verhaal! Het boeit me ook echt geen fluit. Dat ligt niet aan hun, want ik heb dat bij de meeste mensen. Maar dan zit je daar een beetje, te doen alsof je het naar je zin hebt. Brr, niks voor mij. Nu doe ik dat ook niet meer, maar automatisch blijft vriend ook meer thuis bij mij hangen. Dan voelt hij zich toch een beetje schuldig. Maar ja, dat schiet ook niet op, heb liever dat hij gewoon wel gaat, hij vindt het wel leuk, dus doen.
vrijdag 14 december 2007 om 11:07
Ja,het valt soms niet mee hé Helmy?!
Ik heb weleens het idee dat onze mannen ons toch niet zo goed kennen als dat ze zelf denken.
Ik bouw altijd heel veel spanningen in mijn lijf op als we met zo'n grote groep moeten gaan eten.Gewoon omdat ik dan weer een avondje zit te acteren,met mijn masker op,"gezellig meedoen"(bléh).Ik kan ook weer niet heel chagrijnig gaan zitten doen.Het is precies zoals jij schrijft,"het gaat nergens over".
Vaak totaal andere interesses en het lijkt in mijn ogen meer op een kippenhok,zo bij elkaar.Het zal wel aan mij liggen,ongetwijfeld maar,waar is hier de nooduitgang!!!
Ik blijf het zeggen,ik kom gewoon van een andere planeet.....
Ik heb weleens het idee dat onze mannen ons toch niet zo goed kennen als dat ze zelf denken.
Ik bouw altijd heel veel spanningen in mijn lijf op als we met zo'n grote groep moeten gaan eten.Gewoon omdat ik dan weer een avondje zit te acteren,met mijn masker op,"gezellig meedoen"(bléh).Ik kan ook weer niet heel chagrijnig gaan zitten doen.Het is precies zoals jij schrijft,"het gaat nergens over".
Vaak totaal andere interesses en het lijkt in mijn ogen meer op een kippenhok,zo bij elkaar.Het zal wel aan mij liggen,ongetwijfeld maar,waar is hier de nooduitgang!!!
Ik blijf het zeggen,ik kom gewoon van een andere planeet.....
vrijdag 14 december 2007 om 11:09
quote:Helmy schreef op 13 december 2007 @ 23:01:
[...]
Mijn vriend denkt dat ik het leuk vind om mee te gaan als er een antal andere vrouwen/vriendinnen bij zijn. Kunnen wij het ook gezellig met elkaar hebben. MAAR IK HEB HET NIET GEZELLIG MET DIE VROUWEN!!!
Mijn vriend kende een stel, waarvan de vrouw ook altijd gezellig met mij wilde kletsen, en dan het liefst over "die mannen". Daar ga ik dus niet meer heen. "Die mannen" gaan maar lekker samen.
[...]
Mijn vriend denkt dat ik het leuk vind om mee te gaan als er een antal andere vrouwen/vriendinnen bij zijn. Kunnen wij het ook gezellig met elkaar hebben. MAAR IK HEB HET NIET GEZELLIG MET DIE VROUWEN!!!
Mijn vriend kende een stel, waarvan de vrouw ook altijd gezellig met mij wilde kletsen, en dan het liefst over "die mannen". Daar ga ik dus niet meer heen. "Die mannen" gaan maar lekker samen.
vrijdag 14 december 2007 om 12:02
Mijn vriend weet wel dat ik het niet leuk vind in groepen, wat dat betreft begrijpt hij me wel, maar ja, het is toch nog lastig.
Oud en nieuw bijvoorbeeld: ieder jaar zitten ze met de vriendenclub bij elkaar.
Vorig jaar ben ik voor het eerst niet meegegaan, maar dat was ook niet zo'n succes, vind het toch wel leuk bij mijn lief te zijn met 0.00u. Dus, dit jaar maar weer mee, of..?
Oud en nieuw bijvoorbeeld: ieder jaar zitten ze met de vriendenclub bij elkaar.
Vorig jaar ben ik voor het eerst niet meegegaan, maar dat was ook niet zo'n succes, vind het toch wel leuk bij mijn lief te zijn met 0.00u. Dus, dit jaar maar weer mee, of..?
vrijdag 14 december 2007 om 19:46
quote:boompje schreef op 14 december 2007 @ 12:02:
Vorig jaar ben ik voor het eerst niet meegegaan, maar dat was ook niet zo'n succes, vind het toch wel leuk bij mijn lief te zijn met 0.00u. Dus, dit jaar maar weer mee, of..?
Met oud en nieuw zou ik dan zelf meegaan. Dan wil ik wel echt samen zijn met vriend....maar het liefst zou ik gewoon lekker met z'n tweetjes thuisblijven. Eventueel dan iemand die heel "dichtbij" is uitnodigen, bijvoorbeeld een broer met wie ik goed ben (zie ik ook maar twee keer per jaar overigens). Maar dat in de kroeg met vrienden, zuipen en oh wat hebben we een lol...vind ik vreselijk!!! Oók tijdens de jaarwisseling.
Anderen kunnen zich ook zo helemaal laten gaan, drinken tot ze alles leuk vinden, dát kan ik al niet. Ik word óf ziek óf val in slaap...maar zo vrolijk dat ik het leuk ga vinden: Forget it!
Vorig jaar ben ik voor het eerst niet meegegaan, maar dat was ook niet zo'n succes, vind het toch wel leuk bij mijn lief te zijn met 0.00u. Dus, dit jaar maar weer mee, of..?
Met oud en nieuw zou ik dan zelf meegaan. Dan wil ik wel echt samen zijn met vriend....maar het liefst zou ik gewoon lekker met z'n tweetjes thuisblijven. Eventueel dan iemand die heel "dichtbij" is uitnodigen, bijvoorbeeld een broer met wie ik goed ben (zie ik ook maar twee keer per jaar overigens). Maar dat in de kroeg met vrienden, zuipen en oh wat hebben we een lol...vind ik vreselijk!!! Oók tijdens de jaarwisseling.
Anderen kunnen zich ook zo helemaal laten gaan, drinken tot ze alles leuk vinden, dát kan ik al niet. Ik word óf ziek óf val in slaap...maar zo vrolijk dat ik het leuk ga vinden: Forget it!
vrijdag 14 december 2007 om 19:48
