
opbiechten
woensdag 9 april 2008 om 20:33
ik lees en hoor veel dat mensen die vreemd gaan het toch nooit zullen bekennen op opbiechten.
ik heb mijn vrouw al betrapt op zoenen (wat volgens haarzelf een foutje was, emotioneel, drank, schouder om op uit te huilen)
ze was slordig op msn en heeft 2 dagen later nog eens in detail
met meneer de vreemdganger door zitten spreken hoe het was etc. dat ie zo lekker kon zoenen enzo.
als het echt spontaan gebeurde, dan praat je er toch niet zo over.
dan is het toch zo van ohjee spijt, niet meer doen, klote, foutje.
en niet zoals ik het gelezen heb.
er schijnen zelfs nog foto's van te zijn (gemaakt door collega's)
die zijn dus precies gemaakt op het ''spontane'' moment.??
en is er dan geen 1 collega die zoiets had van HEEY dit kan niet!
je hebt nog een man thuis!, je bent nog steeds getrouwd!!
als ik haar vraag of ze iets samen willen dan krijg ik een nee.
(dit wil ik graag geloven)
ook bij hem zou het niet zo zijn, maar smsjes spreken dit tegen.
als hij smsd ik wil je zoenen, e.d. dat wil hij toch of zie ik het verkeerd.
waarom verteld ze het niet eerlijk???
we gaan al scheiden, hoeveel erger kan het worden??
ik heb mijn vrouw al betrapt op zoenen (wat volgens haarzelf een foutje was, emotioneel, drank, schouder om op uit te huilen)
ze was slordig op msn en heeft 2 dagen later nog eens in detail
met meneer de vreemdganger door zitten spreken hoe het was etc. dat ie zo lekker kon zoenen enzo.
als het echt spontaan gebeurde, dan praat je er toch niet zo over.
dan is het toch zo van ohjee spijt, niet meer doen, klote, foutje.
en niet zoals ik het gelezen heb.
er schijnen zelfs nog foto's van te zijn (gemaakt door collega's)
die zijn dus precies gemaakt op het ''spontane'' moment.??
en is er dan geen 1 collega die zoiets had van HEEY dit kan niet!
je hebt nog een man thuis!, je bent nog steeds getrouwd!!
als ik haar vraag of ze iets samen willen dan krijg ik een nee.
(dit wil ik graag geloven)
ook bij hem zou het niet zo zijn, maar smsjes spreken dit tegen.
als hij smsd ik wil je zoenen, e.d. dat wil hij toch of zie ik het verkeerd.
waarom verteld ze het niet eerlijk???
we gaan al scheiden, hoeveel erger kan het worden??
vrijdag 11 april 2008 om 01:35
quote:vivaman schreef op 10 april 2008 @ 23:25:
wat interresant op het forum.
discussies.
en dat allemaal om mijn leven/toekomst.
ik zal eens wat quotejes geven..
Mss. was het handiger geweest het bij 1 topic te laten VM.
Beetje rare opmerking dit,hoezo interessant,discussie over jou leven/toekomst?
Komt over alsof je dat juist wilt zeg!En dan even wat quotjes geven?
wat interresant op het forum.
discussies.
en dat allemaal om mijn leven/toekomst.
ik zal eens wat quotejes geven..
Mss. was het handiger geweest het bij 1 topic te laten VM.
Beetje rare opmerking dit,hoezo interessant,discussie over jou leven/toekomst?
Komt over alsof je dat juist wilt zeg!En dan even wat quotjes geven?
vrijdag 11 april 2008 om 01:46
ik wilde knokken, vechten, er alles aan doen, ook al duurde het een half jaar! ik hou van haar.
maar als zij aangeeft op dag 1 ''ik wil vechten voor onze relatie, maar weet alleen niet hoe!?''
en 6 weken later ''ik denk niet dat ik door wil met de relatie''
en therapie afslaat.
dan valt er weinig te doen voor mij!
ik weet ook niet waarom het in zo'n rap tempo zo negatief is geworden. mischien inderdaad al wel dat ze ergens anders goed kon praten met iemand, en andere leuke dingen gemeen hadden.
en als ik dan een woede uitbarsting krijg, en zeg dat het dan zo ook niet meer hoeft voor mij als ze er niks aan wil doen, ja dan gebeuren er opeens rare dingen. alsof ik aangeef dat ze vanaf nu vrij is om te doen en laten wat ze wil. het enige wat ik wilde was dat ze ging nadenken over mijn woorden, niet gelijk ergens je hart luchten en meer.
precies op die avond zoende ze dus met die collega.
ik weet dus niet of ze in onze crisis tijd ook al heeft lopen zoenen
met hem.
maar het zou wel een logische verklaring zijn waarom het tussen ons zo snel is gegaan en er geen tijd meer werd genomen voor herstel. dus daar iets opbouwen en met mij iets afbreken.
volgens haarzelf was die zaterdag de eerste keer dat ze zoende met hem, en was het een foutje, verdriet en drank en een schouder
om uit te huilen.
maar msn bewijst het tegendeel.
daar is hij dol op haar, en zij vind dat hij zo lekker kan zoenen.
en samen nemen ze nog even die desbetreffende zaterdag door
met alle flirtgedrag van dien.
ook schijnen er foto's gemaakt te zijn (door collega's)
waar ze naar eigen zeggen zo lief op staan samen.
(hoe kan je in hemelsnaam op een spontaan moment van zwakte
een foto nemen, dit is gewoon bewust gebeurd. het zal gewoon fijn hebben gevoeld)
ze verlangt naar een eigen leven, eigen huis, op zichzelf staan.
alsof ze iets wil inhalen/meemaken wat ze in de afgelopen jaren
heeft gemist. alsof ze opnieuw wilde haren heeft.
ik heb altijd gezegd als je vreemdgaat dan ben je exit!
dan ga je zo de deur uit!
en nu het eenmaal zo is, denk ik er weer anders over.
ik zou beter kunnen leven met het feit dat het ''over'' is tussen ons.
(de liefde kan nou eenmaal weg gaan)
en dat ze dan gewoon ''alleen'' wil zijn en haar eigen leven wil
dan dat onze scheiding te maken heeft met een ander!
ik gun dat die andere man toch helemaal niet!
ik weet wel 1 ding!
als ze nu liegt tegen me dan komt het een keer uit. en dan beginnen de problemen opnieuw want dan heeft ze iedereen weer opnieuw voor de gek gehouden
verder voelt het heel klinisch.
we zijn bezig met afspraken over het scheiden.
het gaat bijna zo alsof ik een goede kennis aan het helpen ben
met woonruimte, financiele plannen, inboedel verdeling.
en een ander moment zit ik afgezonderd in mijn verdriet te verdrinken, denk aan vroeger, aan 3 maand geleden nog!
en dan snap ik het nog steeds niet!!!.
ze krijgt nog wel hulp van een psycho ''iets'' begeleider (de naam is me ontschoten) die haar helpt met haar eigen persoonlijke problemen die ergens verstopt schijnen te zitten. zodat ze ook met zichzelf weer verder kan.
ze heeft het zelf altijd gegooid op, groei, volwassen worden, anders in het leven staan, zelfbewustwording, dat zou de reden zijn waardoor wij uit elkaar zouden zijn gegroeid.
maar nooit iets gezegd of gemerkt en ook mij nooit meegenomen
op haar reis naar een volgend niveau in het leven.
zo weer een heel verhaal zo maar in the middle of nowhere.
ik wou even mijn gedachten kwijt.
tot schrijfs.
ik wil en kan haar eigenlijk niet loslaten maar ik moet wel want ze heeft mij wel losgelaten.
maar als zij aangeeft op dag 1 ''ik wil vechten voor onze relatie, maar weet alleen niet hoe!?''
en 6 weken later ''ik denk niet dat ik door wil met de relatie''
en therapie afslaat.
dan valt er weinig te doen voor mij!
ik weet ook niet waarom het in zo'n rap tempo zo negatief is geworden. mischien inderdaad al wel dat ze ergens anders goed kon praten met iemand, en andere leuke dingen gemeen hadden.
en als ik dan een woede uitbarsting krijg, en zeg dat het dan zo ook niet meer hoeft voor mij als ze er niks aan wil doen, ja dan gebeuren er opeens rare dingen. alsof ik aangeef dat ze vanaf nu vrij is om te doen en laten wat ze wil. het enige wat ik wilde was dat ze ging nadenken over mijn woorden, niet gelijk ergens je hart luchten en meer.
precies op die avond zoende ze dus met die collega.
ik weet dus niet of ze in onze crisis tijd ook al heeft lopen zoenen
met hem.
maar het zou wel een logische verklaring zijn waarom het tussen ons zo snel is gegaan en er geen tijd meer werd genomen voor herstel. dus daar iets opbouwen en met mij iets afbreken.
volgens haarzelf was die zaterdag de eerste keer dat ze zoende met hem, en was het een foutje, verdriet en drank en een schouder
om uit te huilen.
maar msn bewijst het tegendeel.
daar is hij dol op haar, en zij vind dat hij zo lekker kan zoenen.
en samen nemen ze nog even die desbetreffende zaterdag door
met alle flirtgedrag van dien.
ook schijnen er foto's gemaakt te zijn (door collega's)
waar ze naar eigen zeggen zo lief op staan samen.
(hoe kan je in hemelsnaam op een spontaan moment van zwakte
een foto nemen, dit is gewoon bewust gebeurd. het zal gewoon fijn hebben gevoeld)
ze verlangt naar een eigen leven, eigen huis, op zichzelf staan.
alsof ze iets wil inhalen/meemaken wat ze in de afgelopen jaren
heeft gemist. alsof ze opnieuw wilde haren heeft.
ik heb altijd gezegd als je vreemdgaat dan ben je exit!
dan ga je zo de deur uit!
en nu het eenmaal zo is, denk ik er weer anders over.
ik zou beter kunnen leven met het feit dat het ''over'' is tussen ons.
(de liefde kan nou eenmaal weg gaan)
en dat ze dan gewoon ''alleen'' wil zijn en haar eigen leven wil
dan dat onze scheiding te maken heeft met een ander!
ik gun dat die andere man toch helemaal niet!
ik weet wel 1 ding!
als ze nu liegt tegen me dan komt het een keer uit. en dan beginnen de problemen opnieuw want dan heeft ze iedereen weer opnieuw voor de gek gehouden
verder voelt het heel klinisch.
we zijn bezig met afspraken over het scheiden.
het gaat bijna zo alsof ik een goede kennis aan het helpen ben
met woonruimte, financiele plannen, inboedel verdeling.
en een ander moment zit ik afgezonderd in mijn verdriet te verdrinken, denk aan vroeger, aan 3 maand geleden nog!
en dan snap ik het nog steeds niet!!!.
ze krijgt nog wel hulp van een psycho ''iets'' begeleider (de naam is me ontschoten) die haar helpt met haar eigen persoonlijke problemen die ergens verstopt schijnen te zitten. zodat ze ook met zichzelf weer verder kan.
ze heeft het zelf altijd gegooid op, groei, volwassen worden, anders in het leven staan, zelfbewustwording, dat zou de reden zijn waardoor wij uit elkaar zouden zijn gegroeid.
maar nooit iets gezegd of gemerkt en ook mij nooit meegenomen
op haar reis naar een volgend niveau in het leven.
zo weer een heel verhaal zo maar in the middle of nowhere.
ik wou even mijn gedachten kwijt.
tot schrijfs.
ik wil en kan haar eigenlijk niet loslaten maar ik moet wel want ze heeft mij wel losgelaten.
vrijdag 11 april 2008 om 01:51
quote:Face2 schreef op 11 april 2008 @ 01:35:
[...]
Mss. was het handiger geweest het bij 1 topic te laten VM.
Beetje rare opmerking dit,hoezo interessant,discussie over jou leven/toekomst?
Komt over alsof je dat juist wilt zeg!En dan even wat quotjes geven?
ik dacht dat het andere topic min of meer was afgesloten
van begin tot einde relatie,
en wou hier alleen schrijven over het zoen verhaal.
maar langzaam draait hier ook de boel een beetje om omdat
de mensen hier ook niet weten wat er zich allemaal heeft afgespeeld.
snap ik, verwarrend. sorry.
en verder de discussie, interresant hoe verschillende mensen
andere denk wijzen hebben over een probleem (of over hoe ze erin staan)
verder bedoel ik er niks mee.
[...]
Mss. was het handiger geweest het bij 1 topic te laten VM.
Beetje rare opmerking dit,hoezo interessant,discussie over jou leven/toekomst?
Komt over alsof je dat juist wilt zeg!En dan even wat quotjes geven?
ik dacht dat het andere topic min of meer was afgesloten
van begin tot einde relatie,
en wou hier alleen schrijven over het zoen verhaal.
maar langzaam draait hier ook de boel een beetje om omdat
de mensen hier ook niet weten wat er zich allemaal heeft afgespeeld.
snap ik, verwarrend. sorry.
en verder de discussie, interresant hoe verschillende mensen
andere denk wijzen hebben over een probleem (of over hoe ze erin staan)
verder bedoel ik er niks mee.
vrijdag 11 april 2008 om 01:57
Vivaman, niet dat het wat veranderd, maar waarschijnlijk ging zij 6 weken geleden al vreemd, en mogelijk al veel langer. En als je dat niet onderkent, is er ook niet al te veel aan te doen. Je moet het ook niet aan haar vragen, want dan liegt ze toch, maar je moet haar zeggen, dat je het weet, en dat het ook al langer gebeurt. En verder mag je best boos zijn (dus niet aggressief of verbitterd), die boosheid stop je een beetje weg, denk uit hoop om het nog te redden.
Ze leeft nu in een roze wolk. En als ik jouw was, zou ik nu die roze wolk opblazen. Maar goed, dat is je eigen keuze. Door het een beetje te laten voortsudderen, loop je de kans, dat je straks niet meer je boosheid kwijt kan, en dan heel onredelijk wordt als je alles moet afhandelen. En het is veel waard als je goed uit elkaar gaat, maar je moet wel een keer je frustratie kwijt.
Groetjes kreeft
Ze leeft nu in een roze wolk. En als ik jouw was, zou ik nu die roze wolk opblazen. Maar goed, dat is je eigen keuze. Door het een beetje te laten voortsudderen, loop je de kans, dat je straks niet meer je boosheid kwijt kan, en dan heel onredelijk wordt als je alles moet afhandelen. En het is veel waard als je goed uit elkaar gaat, maar je moet wel een keer je frustratie kwijt.
Groetjes kreeft
vrijdag 11 april 2008 om 07:00
Vivaman.. Ik zei het natuurlijk heel zwart/wit dat van die vrouwen op het terras maar ik bedoelde er meer mee dat het leven gewoon doorgaat.. Waarschijnlijk was je vrouw al veel langer bezig zich van jou los te maken alleen ben je er nu pas achter gekomen..En dat ze zei datze wilt vechten voor de relatie kan meer zijn geweest om jou gerust te stellen...
Wil je daadwerkelijk toch nog door blijven vechten?? Je kostbare energie in iets steken wat praktisch al voorbij is??
En okay mss komt het nog goed maar het vertrouwen is weg.. Je zal altijd het wantrouwen blijven houden..
Ga aan je eigen toekomst denken en hoe zwaar het nu ook lijkt ook daar komt een eind aan.
Wil je daadwerkelijk toch nog door blijven vechten?? Je kostbare energie in iets steken wat praktisch al voorbij is??
En okay mss komt het nog goed maar het vertrouwen is weg.. Je zal altijd het wantrouwen blijven houden..
Ga aan je eigen toekomst denken en hoe zwaar het nu ook lijkt ook daar komt een eind aan.
vrijdag 11 april 2008 om 07:25
quote:vivaman schreef op 11 april 2008 @ 01:46:
ik wil knokken, vechten, er alles aan doen, ook al duurt het een half jaar! ik hou van haar.
maar als zij aangeeft op dag 1 ''ik wil vechten voor onze relatie''
en 6 weken later ''ik denk niet dat ik door wil met de relatie''
en therapie afslaat.
dan valt er weinig te doen voor mij!
ik weet ook niet waarom het in zo'n rap tempo zo negatief is geworden. mischien inderdaad al wel dat ze ergens anders goed kon praten
ik wil en kan haar eigenlijk niet loslaten maar ik moet wel want ze heeft mij wel losgelaten.VM hier staat het gedrukt,loeihard dat te realiseren.Cliché>er zit niets anders op dan zo goed als gaat af te handelen en te sluiten en verder te gaan.
Je zegt meerdere malen dat ze jou niet meenam op 'haar reis'.Ik vrees dat ze zelf ook geschrokken is van wat er is gebeurd in haar zelf die verandering,het openbarsten van de cocon waar jij&zij inzaten.Ze heeft getracht een leven met jou op te bouwen maar kwam tot een conclusie dat het niet is wat ze wil meer.Mss. wel niet zo was,mss. een 'fictie' is geweest?Bedenken ze is tevree met wat ze heeft maar toch uiteindelijk realiseert in een voor haar! verkeerd jasje te zitten.Dat nu beseft en in een waan van rose verkeerd en de realiteit niet inziet of juist wel?Je zit nu middenin een proces waar jij niet voor koos en je vrouw wel.Pak voor zover kan je eigen draad op,zorg dat je niet té lang nu geconfronteerd word met haar en pak het leven weer op.Hoe verschrikkelijk moeilijk ook maar wat @Kreeft al zegt,hoe meer je je af blijft vragen hoe meer jij gefrusreerd raakt en zelfs verbitterd.
Sterkte maar weer.
ik wil knokken, vechten, er alles aan doen, ook al duurt het een half jaar! ik hou van haar.
maar als zij aangeeft op dag 1 ''ik wil vechten voor onze relatie''
en 6 weken later ''ik denk niet dat ik door wil met de relatie''
en therapie afslaat.
dan valt er weinig te doen voor mij!
ik weet ook niet waarom het in zo'n rap tempo zo negatief is geworden. mischien inderdaad al wel dat ze ergens anders goed kon praten
ik wil en kan haar eigenlijk niet loslaten maar ik moet wel want ze heeft mij wel losgelaten.VM hier staat het gedrukt,loeihard dat te realiseren.Cliché>er zit niets anders op dan zo goed als gaat af te handelen en te sluiten en verder te gaan.
Je zegt meerdere malen dat ze jou niet meenam op 'haar reis'.Ik vrees dat ze zelf ook geschrokken is van wat er is gebeurd in haar zelf die verandering,het openbarsten van de cocon waar jij&zij inzaten.Ze heeft getracht een leven met jou op te bouwen maar kwam tot een conclusie dat het niet is wat ze wil meer.Mss. wel niet zo was,mss. een 'fictie' is geweest?Bedenken ze is tevree met wat ze heeft maar toch uiteindelijk realiseert in een voor haar! verkeerd jasje te zitten.Dat nu beseft en in een waan van rose verkeerd en de realiteit niet inziet of juist wel?Je zit nu middenin een proces waar jij niet voor koos en je vrouw wel.Pak voor zover kan je eigen draad op,zorg dat je niet té lang nu geconfronteerd word met haar en pak het leven weer op.Hoe verschrikkelijk moeilijk ook maar wat @Kreeft al zegt,hoe meer je je af blijft vragen hoe meer jij gefrusreerd raakt en zelfs verbitterd.
Sterkte maar weer.
vrijdag 11 april 2008 om 10:33
ik zou begin mei een week vrij hebben met haar.
maar daar zal wel niet zoveel van terecht komen.
ze is dan ook jarig, en heb er moeite mee! moet ik afstand nemen en haar haar verjaardag met anderen laten vieren of zal
ik toch nog deel uit maken van haar verjaardag??
ook heb ik zitten denken dat ik in die week eigenlijk wel een vakantie wil (even een weekje naar de zon) om mijn gedachten te verzetten. zal wel moeilijk zijn om mijn zoontje een week niet te zien. maar heb het gevoel dat ik het wel nodig heb!
maar daar zal wel niet zoveel van terecht komen.
ze is dan ook jarig, en heb er moeite mee! moet ik afstand nemen en haar haar verjaardag met anderen laten vieren of zal
ik toch nog deel uit maken van haar verjaardag??
ook heb ik zitten denken dat ik in die week eigenlijk wel een vakantie wil (even een weekje naar de zon) om mijn gedachten te verzetten. zal wel moeilijk zijn om mijn zoontje een week niet te zien. maar heb het gevoel dat ik het wel nodig heb!
vrijdag 11 april 2008 om 10:52
weet je vivaman..........ik herken wel een beetje in je verhaal..
Een beetje niet alles.
Ik heb ook net een relatie van 13 jaar achter de rug waarvan 5 jaar getrouwd geweest. het zesde jaar hebben we net niet gehaald toen was de scheiding al in werking gezet.
Toen ik deze relatie inging met mijn ex zat ik in de onverwerkte problemen. Door de jaren heen, heb er 10 jaar en meerdere keren therapie voor gehad ben ik ontzettend gegroeid.
En op een gegeven moment merkte ik dat mijn partner en ik uit elkaar groeiden. heb dat btw wel een paar x aangekaart maar volgens hem lagen de fouten meerendeel bij mij en hij liet me een lijstje maken met mijn min punten waardoor hij mij vreselijk kwetste. Ik merkte toen dat ik niet meer van hem op die manier hield maar meer als broer zus...
Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ik niet meer van hem hield. wel op een broer manier maar niet meer als geliefde.
Hij vroeg aan mij wat ik wou..heb gezegd dat ik er een einde aan wou maken. we hebben ook een zoontje en wilde niet dat hij de dupe er van zou worden. dus zogezegd zo gedaan.
In diezelfde periode kwamen mijn beste vriend en ik erachter dat we verliefd waren...we hadden zoveel gemeen en hadden elkaar zoveel gesteund in deze moeilijke tijden ... En daar zit je dan...in een scheiding, verliefd op een ander en maar proberen het beste ervan te maken en eerlijk te blijven.
Maar aangezien het ook zijn beste vriend was hebben we het eerlijk verteld en langzaam aan is hij wat aan het idee gewend.
Hij komt hier in huis, drinkt koffie en eet soms een hapje mee en alle tijd en ruimte om zijn zoontje te zien..
Maar ik woonde dus ook nog een tijd bij mijn ex in... dat maakte het allemaal heel moeilijk, je gaat elkaar verwijten maken...ik was ook gegroeid en ben veel sterker geworden en hij kon daar niet mee omgaan.
Jij hebt de wil te vechten en er iets van te maken dat had hij niet. legde zich overal bij neer.
Maar kijk uit dat je alles goed regelt en praten blijft in het belang van jullie kind. je kind is er de dupe van als jullie elkaar zwart maken en pijn doen.
heel veel sterkte vivaman...
Een beetje niet alles.
Ik heb ook net een relatie van 13 jaar achter de rug waarvan 5 jaar getrouwd geweest. het zesde jaar hebben we net niet gehaald toen was de scheiding al in werking gezet.
Toen ik deze relatie inging met mijn ex zat ik in de onverwerkte problemen. Door de jaren heen, heb er 10 jaar en meerdere keren therapie voor gehad ben ik ontzettend gegroeid.
En op een gegeven moment merkte ik dat mijn partner en ik uit elkaar groeiden. heb dat btw wel een paar x aangekaart maar volgens hem lagen de fouten meerendeel bij mij en hij liet me een lijstje maken met mijn min punten waardoor hij mij vreselijk kwetste. Ik merkte toen dat ik niet meer van hem op die manier hield maar meer als broer zus...
Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ik niet meer van hem hield. wel op een broer manier maar niet meer als geliefde.
Hij vroeg aan mij wat ik wou..heb gezegd dat ik er een einde aan wou maken. we hebben ook een zoontje en wilde niet dat hij de dupe er van zou worden. dus zogezegd zo gedaan.
In diezelfde periode kwamen mijn beste vriend en ik erachter dat we verliefd waren...we hadden zoveel gemeen en hadden elkaar zoveel gesteund in deze moeilijke tijden ... En daar zit je dan...in een scheiding, verliefd op een ander en maar proberen het beste ervan te maken en eerlijk te blijven.
Maar aangezien het ook zijn beste vriend was hebben we het eerlijk verteld en langzaam aan is hij wat aan het idee gewend.
Hij komt hier in huis, drinkt koffie en eet soms een hapje mee en alle tijd en ruimte om zijn zoontje te zien..
Maar ik woonde dus ook nog een tijd bij mijn ex in... dat maakte het allemaal heel moeilijk, je gaat elkaar verwijten maken...ik was ook gegroeid en ben veel sterker geworden en hij kon daar niet mee omgaan.
Jij hebt de wil te vechten en er iets van te maken dat had hij niet. legde zich overal bij neer.
Maar kijk uit dat je alles goed regelt en praten blijft in het belang van jullie kind. je kind is er de dupe van als jullie elkaar zwart maken en pijn doen.
heel veel sterkte vivaman...
vrijdag 11 april 2008 om 12:21
quote:vivaman schreef op 11 april 2008 @ 10:33:
ook heb ik zitten denken dat ik in die week eigenlijk wel een vakantie wil (even een weekje naar de zon) om mijn gedachten te verzetten. zal wel moeilijk zijn om mijn zoontje een week niet te zien. maar heb het gevoel dat ik het wel nodig heb!
ik heb zitten denken, ...zal wel moeilijk zijn,....... heb het gevoel.....
man, so moeilijk is het niet, je boekt een reis,hotel, huisje, whatever
pakt je kind in de auto en gaat een weekje met je zoontje op vakantie
Dat kan en mag, jij bent de vader........ de vader die ontzettend verbitterd aan het worden is, die vader die zijn moeder de hele tijd verwijten maakt, denk jij niet dat je kind dat niet aanvoelt?
Ga nu een week er tussen uit, geef echte aandacht aan je kind en laat dingen voor een week los, probeer het tenminste......
Want ik krijg het idee dat jij als een steen aan haar been hing, heb jij wel een eigen leven, doe jij wel eens dingen zonder je vrouw, of verwacht jij de hele tijd dat zij altijd aan je zij staat?
Niet is volgens mij vermordender voor een relatie dan elkaar steeds op de lip te zitten, en je ex (zal ik haar dan maar zo noemen) lijkt wat ruimte nodig te hebben, kan ik mij wel iets bij voorstellen als ik je zo lees.
ook heb ik zitten denken dat ik in die week eigenlijk wel een vakantie wil (even een weekje naar de zon) om mijn gedachten te verzetten. zal wel moeilijk zijn om mijn zoontje een week niet te zien. maar heb het gevoel dat ik het wel nodig heb!
ik heb zitten denken, ...zal wel moeilijk zijn,....... heb het gevoel.....
man, so moeilijk is het niet, je boekt een reis,hotel, huisje, whatever
pakt je kind in de auto en gaat een weekje met je zoontje op vakantie
Dat kan en mag, jij bent de vader........ de vader die ontzettend verbitterd aan het worden is, die vader die zijn moeder de hele tijd verwijten maakt, denk jij niet dat je kind dat niet aanvoelt?
Ga nu een week er tussen uit, geef echte aandacht aan je kind en laat dingen voor een week los, probeer het tenminste......
Want ik krijg het idee dat jij als een steen aan haar been hing, heb jij wel een eigen leven, doe jij wel eens dingen zonder je vrouw, of verwacht jij de hele tijd dat zij altijd aan je zij staat?
Niet is volgens mij vermordender voor een relatie dan elkaar steeds op de lip te zitten, en je ex (zal ik haar dan maar zo noemen) lijkt wat ruimte nodig te hebben, kan ik mij wel iets bij voorstellen als ik je zo lees.
vrijdag 11 april 2008 om 13:08
Ben het geheel met vorige post eens.
Maar dat had ik al gezegt in je topic 'veranderd'.Jou rupsjes op een tak gevoel is weg VM!
Jij blijft daarin hangen en dat is jezelf kwellen.
Jullie groeiden niet meer samen en jij komt nu voor een voldongen feit te staan dat je vrouw is gaan groeien zonder jou.
Dat is k*t maar doe jezelf een lol ga idd. een week alleen weg MET ZOON.
Dat mag gewoon lijkt mij.Als je er een goede afspraak over kan maken met je 'nog' vrouw.
Zal je goed doen.
Maar dat had ik al gezegt in je topic 'veranderd'.Jou rupsjes op een tak gevoel is weg VM!
Jij blijft daarin hangen en dat is jezelf kwellen.
Jullie groeiden niet meer samen en jij komt nu voor een voldongen feit te staan dat je vrouw is gaan groeien zonder jou.
Dat is k*t maar doe jezelf een lol ga idd. een week alleen weg MET ZOON.
Dat mag gewoon lijkt mij.Als je er een goede afspraak over kan maken met je 'nog' vrouw.
Zal je goed doen.
vrijdag 11 april 2008 om 13:41
Weg gaan met zijn ex vrouw (ja, ik blijft bij ex, hij zal er toch aan moeten wennen) lijkt mij een heel slecht plan. Hij heeft ontzettende moeite om haar los te laten, in een week waarop zij een op een bij elkaar zijn lijkt het mij helemaal rottig voor hem. Vrees dat Vivaman misschien ook hoop uit zo'n week zou kunnen putten. Maar hebben jullie erover gepraat om tijdelijk uit elkaar te gaan, of was het meteen,
jij zoent iemand anders, ik ga de papieren aanvragen..... vrees het bijna.
En weet jij Vivaman, ook al staat je hoofd er nu nog niet na, er is leven na je relatie. Wie weet kom jij tijdens de week met je zoontje al vol verbazing erachter dat jij ineens heel anders naar een andere vrouw kijkt. Jij bent pas 31 (dacht ik), dus je leven is echt nog niet over, wie weet welke kansen jouw nog over de weg lopen. So, dat was nu genoeg pep-talk. Ga een vakantie boeken, nu.......
jij zoent iemand anders, ik ga de papieren aanvragen..... vrees het bijna.
En weet jij Vivaman, ook al staat je hoofd er nu nog niet na, er is leven na je relatie. Wie weet kom jij tijdens de week met je zoontje al vol verbazing erachter dat jij ineens heel anders naar een andere vrouw kijkt. Jij bent pas 31 (dacht ik), dus je leven is echt nog niet over, wie weet welke kansen jouw nog over de weg lopen. So, dat was nu genoeg pep-talk. Ga een vakantie boeken, nu.......
vrijdag 11 april 2008 om 14:23
of..gewoon even lekker alleen weg.
Zoon overleeft dat wel hoor. Mischien komt er een uitgeruste frisse papa terug. Een papa die zijn energie niet meer in ex steekt,maar in zoontje en zijn eigen leven.
Kan ook prima hoor!
Als je het gevoel hebt daar behoefte aan te hebben ,gewoon doen. Niets mis mee.
Zoon overleeft dat wel hoor. Mischien komt er een uitgeruste frisse papa terug. Een papa die zijn energie niet meer in ex steekt,maar in zoontje en zijn eigen leven.
Kan ook prima hoor!
Als je het gevoel hebt daar behoefte aan te hebben ,gewoon doen. Niets mis mee.
vrijdag 11 april 2008 om 14:52
VM, laat het los
Hou er hele grote rekening mee dat je GEEN deel meer zal uitmaken van haar verjaardag, ga alleen (of met zoon) op vakantie.
Je twijfelt zo ontzettend bij alles, dat snap ik wel maar met twijfel kom je nergens (ja verder in de put misschien)
Zeg heel hard tegen jezelf....ZE WIL ME NIET MEER!
voel de pijn, nu loop je ervoor weg
Je bent aan denken over een vakantie misschien weg samen
niet doen!!!!
Ik las het net heel mooi beschreven:
Misschien is wat jullie hadden (vanuit haar oogpunt) fictie geweest en is ze gaan merken door de verandering waar ze bewust voor gekozen heeft dat ze een leven heeft geleid dat niet echt het hare is.
Dus ja...trek je conclusie dan sla je als vrouw een andere weg in.
En heel erg helaas voor jou is dat niet de weg die je hoopte dat het op zou gaan.
Het is zo verdomde hard, maar dit zijn de feiten
Je ex vrouw WIL niet meer met je verder
Je hebt weinig andere keus dan het te accepteren
Niet voor haar, maar voor jezelf, je wordt een verbiterde man anders.
Wat Libby schrijft heb ik ook al een paar keer gedacht
Ik denk dat zij het gevoel heeft dat je haar verstikt
IK denk dat namelijk ook als ik je postings lees.
Dan kan je haar NU idd wel alle ruimte van de wereld geven maar ik denk dat het te laat is
Haar liefde is op.
Grijp je zelf bij elkaar VM, voor jezelf en voor je zoon!
Hou er hele grote rekening mee dat je GEEN deel meer zal uitmaken van haar verjaardag, ga alleen (of met zoon) op vakantie.
Je twijfelt zo ontzettend bij alles, dat snap ik wel maar met twijfel kom je nergens (ja verder in de put misschien)
Zeg heel hard tegen jezelf....ZE WIL ME NIET MEER!
voel de pijn, nu loop je ervoor weg
Je bent aan denken over een vakantie misschien weg samen
niet doen!!!!
Ik las het net heel mooi beschreven:
Misschien is wat jullie hadden (vanuit haar oogpunt) fictie geweest en is ze gaan merken door de verandering waar ze bewust voor gekozen heeft dat ze een leven heeft geleid dat niet echt het hare is.
Dus ja...trek je conclusie dan sla je als vrouw een andere weg in.
En heel erg helaas voor jou is dat niet de weg die je hoopte dat het op zou gaan.
Het is zo verdomde hard, maar dit zijn de feiten
Je ex vrouw WIL niet meer met je verder
Je hebt weinig andere keus dan het te accepteren
Niet voor haar, maar voor jezelf, je wordt een verbiterde man anders.
Wat Libby schrijft heb ik ook al een paar keer gedacht
Ik denk dat zij het gevoel heeft dat je haar verstikt
IK denk dat namelijk ook als ik je postings lees.
Dan kan je haar NU idd wel alle ruimte van de wereld geven maar ik denk dat het te laat is
Haar liefde is op.
Grijp je zelf bij elkaar VM, voor jezelf en voor je zoon!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 11 april 2008 om 16:12
quote:Libby28 schreef op 11 april 2008 @ 14:40:
[...]
Jij schreef 'nog' vrouw, ik wilde het op 'ex-vrouw' houden, maar wij praten beide over dezelfde person hoor, Mrs. Vivaman
Ja we hebben het over 1 en dezelfde vrouw,de ex vwb. jou,de nog vrouw vwb.VM?
Ik zeg/zie nergens in een post dat zij mee heeft te gaan toch?
[...]
Jij schreef 'nog' vrouw, ik wilde het op 'ex-vrouw' houden, maar wij praten beide over dezelfde person hoor, Mrs. Vivaman
Ja we hebben het over 1 en dezelfde vrouw,de ex vwb. jou,de nog vrouw vwb.VM?
Ik zeg/zie nergens in een post dat zij mee heeft te gaan toch?
vrijdag 11 april 2008 om 17:26
quote:Face2 schreef op 11 april 2008 @ 16:12:
[...]
Ja we hebben het over 1 en dezelfde vrouw,de ex vwb. jou,de nog vrouw vwb.VM?
Ik zeg/zie nergens in een post dat zij mee heeft te gaan toch?
Okay, sorry, nu ben ik er....... heb fout gelezen, dacht dat jij dat schreef mits goede afspraken wel mee zou kunnen gaan.
(Toch niet zo helder vandaag, heb de griep......)
Maar volgens mij zijn wij er nu, ja?
Hij op reis met of zonder kind, zij thuis, right.....
(Libby duikt vrijwillig weer haar bedje in)
[...]
Ja we hebben het over 1 en dezelfde vrouw,de ex vwb. jou,de nog vrouw vwb.VM?
Ik zeg/zie nergens in een post dat zij mee heeft te gaan toch?
Okay, sorry, nu ben ik er....... heb fout gelezen, dacht dat jij dat schreef mits goede afspraken wel mee zou kunnen gaan.
(Toch niet zo helder vandaag, heb de griep......)
Maar volgens mij zijn wij er nu, ja?
Hij op reis met of zonder kind, zij thuis, right.....
(Libby duikt vrijwillig weer haar bedje in)
zaterdag 12 april 2008 om 01:18
hallo allemaal.
ben weer terug van het werk.
en eens even het forum gechecked.
het was de bedoeling dat ik ''alleen'' op vakantie zou gaan.
ik weet ook niet waar het vandaan komt dat ik samen met
''mrs vivaman'' zou gaan of zou willen gaan.
verder klopt het als een bus dat ik nog steeds gevoelens heb voor haar ondanks alles, dat zal zo ook wel niet in 1 keer overgaan. maar ik weet dat ik alleen verder moet en het moet accepteren dat ze niet meer verder met me wil.
ik vind het wel moeilijk als ik reacties krijg (bijna verwijten)
van een verstikkend gevoel geven.
ik weet niet waar dat op gebaseerd is, maar ze kon altijd gaan en staan waar ze wou, en ik kon ook altijd doen en laten wat ik wilde, alleen hadden we beide er niet zoveel behoefte aan.
en als dat al aan de orde zou zijn heeft ze er zelf ook een hand in gehad, want zelf heeft ze ook weinig ondernomen.
als je toch je leven leeft zoals het loopt, en je hebt nooit zoiets
van sleur of saaiheid dan geloof je toch dat het goed is.
anders zou je wel iets ondernemen.
er word zoveel gepraat over ruimte geven. dat ik dat niet zou doen!
ze heeft alle ruimte gekregen wat ze maar nodig had, maar er alleen nooit geen gebruik van gemaakt en dat komt niet omdat het niet mocht of niet kon, maar simpelweg omdat zij het niet wilde of er geen dingen waren die ze wou doen.
ze heeft zelfs wel eens het tegengestelde gezegd, dat ze vond dat ik es wat tegengas moest geven en haar eens duidelijk moest maken tot waar en niet verder. regels waar ik achter sta
en die een potje ruzie waard zijn.
het is niet alleen zo gelopen door mij of haar, maar waarschijnlijk samen.
en er is naar mijn mening ook nog steeds meneer nr3 in het spel, die in mijn ogen de juiste dingen heeft gezegd, de juiste dingen heeft gedaan op het moment dat wij wilden gaan vechten. en dat heeft ook meegeholpen aan onze break up.
als ze over een half jaar samen zouden zijn weet ik genoeg!
dan bevestigd dat des te meer wat ik nu allemaal denk en weet!! rare is dat ik mijn (ex) vrouw dan minder goed kende
dan ik dacht.
ik ga op vakantie en hoop echt als een uitgeruste man weer terug te komen die weer verder kan met zichzelf en m´n zoontje.
ben weer terug van het werk.
en eens even het forum gechecked.
het was de bedoeling dat ik ''alleen'' op vakantie zou gaan.
ik weet ook niet waar het vandaan komt dat ik samen met
''mrs vivaman'' zou gaan of zou willen gaan.
verder klopt het als een bus dat ik nog steeds gevoelens heb voor haar ondanks alles, dat zal zo ook wel niet in 1 keer overgaan. maar ik weet dat ik alleen verder moet en het moet accepteren dat ze niet meer verder met me wil.
ik vind het wel moeilijk als ik reacties krijg (bijna verwijten)
van een verstikkend gevoel geven.
ik weet niet waar dat op gebaseerd is, maar ze kon altijd gaan en staan waar ze wou, en ik kon ook altijd doen en laten wat ik wilde, alleen hadden we beide er niet zoveel behoefte aan.
en als dat al aan de orde zou zijn heeft ze er zelf ook een hand in gehad, want zelf heeft ze ook weinig ondernomen.
als je toch je leven leeft zoals het loopt, en je hebt nooit zoiets
van sleur of saaiheid dan geloof je toch dat het goed is.
anders zou je wel iets ondernemen.
er word zoveel gepraat over ruimte geven. dat ik dat niet zou doen!
ze heeft alle ruimte gekregen wat ze maar nodig had, maar er alleen nooit geen gebruik van gemaakt en dat komt niet omdat het niet mocht of niet kon, maar simpelweg omdat zij het niet wilde of er geen dingen waren die ze wou doen.
ze heeft zelfs wel eens het tegengestelde gezegd, dat ze vond dat ik es wat tegengas moest geven en haar eens duidelijk moest maken tot waar en niet verder. regels waar ik achter sta
en die een potje ruzie waard zijn.
het is niet alleen zo gelopen door mij of haar, maar waarschijnlijk samen.
en er is naar mijn mening ook nog steeds meneer nr3 in het spel, die in mijn ogen de juiste dingen heeft gezegd, de juiste dingen heeft gedaan op het moment dat wij wilden gaan vechten. en dat heeft ook meegeholpen aan onze break up.
als ze over een half jaar samen zouden zijn weet ik genoeg!
dan bevestigd dat des te meer wat ik nu allemaal denk en weet!! rare is dat ik mijn (ex) vrouw dan minder goed kende
dan ik dacht.
ik ga op vakantie en hoop echt als een uitgeruste man weer terug te komen die weer verder kan met zichzelf en m´n zoontje.
zaterdag 12 april 2008 om 09:17
Vivaman,
Dit is wat ik er allemaal uit opmaak (Veranderd topic en dit topic)tot zover:
Je vrouw had het al de jaren nergens over,dus>het was wel okee zo het ging.Jij idem.
Wrsch. (gezien nu de veranderingen hebben plaats gevonden)heeft zij zich er gewoon bij neergelegd al jullie jaren samen,en zich aangenomen dit is het,zo slecht nog niet,en maken er het beste van.
Aangezien ze hier uiteindelijk nu tegen aan is gelopen dat ze dit niet wil breekt ze uit jullie cocon.(zo jij dat noemt).
Meer en meer besefte ze dat ze met jou een leven had wat haar niet bevredigde in haar alles.
Ze leefde in een soort leugen nu achteraf gezien waarin ze jou niet heeft willen/kunnen? betrekken omdat ze je daarmee zou kwetsen.
Ipv. eerlijk naar jou te zijn en zeggen wat haar niet lekker zit/zat is ze vervolgens met iemand anders gaan praten waarmee het klikte en vandaaruit is er iets ontstaan>lees begrip/op 1 lijn zitten en voila de rest volgt.Naarmate ze gesprekken had werd ze alsmaar meer zich bewust dat ze geen leven meer met je verder aan kon/wilde gaan meer.
Het spijtige van dit alles is dat ze met de desbetreffende collega meer en meer overeenstemmingen vond.Ze voelde zich min of meer 'bevrijdt' van een cocon waarin ze niet wilde zitten meer.
In feite komt het erop neer dat ze jou pijn heeft willen besparen alleen realiseerde zich té laat dat ze wel heel ver ging en jou meedeelde dat er min of meer een kans was nog terwijl ze dondersgoed wist dat die er niet meer inzat.
Dát is het hele lullige aan het verhaal,voor jou een enorme domper.
Niet netjes zo ze heeft gehandeld,ben ik het volledig mee eens.
Onder het mom van jou niet willen kwetsen vrees ik.
Raap de scherven op en ga er lekker vantussen even straks.Zet alles op rij en zie van daaruit hoe jij verder kan/wilt/moet met jouzelf.
Of zij er na een halfjaar nog zo instaat als nu, laat dat stuk los.Is niet relevant voor jou.Of wel mss. idd. dat je je vrouw niet zo kende zo je dacht dat ze was.Alles kan je je bedenken nog.
Maar JIJ hebt verder te gaan,ongeacht wat zij uitspookt.
Dit is wat ik er allemaal uit opmaak (Veranderd topic en dit topic)tot zover:
Je vrouw had het al de jaren nergens over,dus>het was wel okee zo het ging.Jij idem.
Wrsch. (gezien nu de veranderingen hebben plaats gevonden)heeft zij zich er gewoon bij neergelegd al jullie jaren samen,en zich aangenomen dit is het,zo slecht nog niet,en maken er het beste van.
Aangezien ze hier uiteindelijk nu tegen aan is gelopen dat ze dit niet wil breekt ze uit jullie cocon.(zo jij dat noemt).
Meer en meer besefte ze dat ze met jou een leven had wat haar niet bevredigde in haar alles.
Ze leefde in een soort leugen nu achteraf gezien waarin ze jou niet heeft willen/kunnen? betrekken omdat ze je daarmee zou kwetsen.
Ipv. eerlijk naar jou te zijn en zeggen wat haar niet lekker zit/zat is ze vervolgens met iemand anders gaan praten waarmee het klikte en vandaaruit is er iets ontstaan>lees begrip/op 1 lijn zitten en voila de rest volgt.Naarmate ze gesprekken had werd ze alsmaar meer zich bewust dat ze geen leven meer met je verder aan kon/wilde gaan meer.
Het spijtige van dit alles is dat ze met de desbetreffende collega meer en meer overeenstemmingen vond.Ze voelde zich min of meer 'bevrijdt' van een cocon waarin ze niet wilde zitten meer.
In feite komt het erop neer dat ze jou pijn heeft willen besparen alleen realiseerde zich té laat dat ze wel heel ver ging en jou meedeelde dat er min of meer een kans was nog terwijl ze dondersgoed wist dat die er niet meer inzat.
Dát is het hele lullige aan het verhaal,voor jou een enorme domper.
Niet netjes zo ze heeft gehandeld,ben ik het volledig mee eens.
Onder het mom van jou niet willen kwetsen vrees ik.
Raap de scherven op en ga er lekker vantussen even straks.Zet alles op rij en zie van daaruit hoe jij verder kan/wilt/moet met jouzelf.
Of zij er na een halfjaar nog zo instaat als nu, laat dat stuk los.Is niet relevant voor jou.Of wel mss. idd. dat je je vrouw niet zo kende zo je dacht dat ze was.Alles kan je je bedenken nog.
Maar JIJ hebt verder te gaan,ongeacht wat zij uitspookt.
zaterdag 12 april 2008 om 13:36
Zou best kunnen idd.Daar zeg je zo wat.
En door er een topic of 2 tegen aan hebben gegooit het juist ingewikkeld werd m.n !!! door jouzelf Vivaman.
Terwijl het idd. gewoon een verliefd geworden op een ander betrof zonder toestanden.En er een verhaal van gemaakt dat het zo en zo is gegaan met de collega en die collega daardoor nu min of meer volgens VM een steentje bijdroeg aan de breuk nu.
.Ben inmiddels ook benieuwd naar de kant van je vrouw VM.Het geheel heeft natuurlijk 2 kanten,wij lezen alleen de jouwe
En door er een topic of 2 tegen aan hebben gegooit het juist ingewikkeld werd m.n !!! door jouzelf Vivaman.
Terwijl het idd. gewoon een verliefd geworden op een ander betrof zonder toestanden.En er een verhaal van gemaakt dat het zo en zo is gegaan met de collega en die collega daardoor nu min of meer volgens VM een steentje bijdroeg aan de breuk nu.
.Ben inmiddels ook benieuwd naar de kant van je vrouw VM.Het geheel heeft natuurlijk 2 kanten,wij lezen alleen de jouwe
zaterdag 12 april 2008 om 13:59
Ruimte geven is niet zozeer iets wat je doet, daar heeft een persoon gewoon hoe dan ook recht op naar mijn mening. En ik denk dat er iets anders bedoeld wordt. Je kunt ruimte geven in de zin van: doe wat je moet doen als jij dat nodig vindt. Of je kunt ruimte geven in de zin van: leuk dat je aan jezelf werkt, waar ben je mee bezig enz. en daar dan zelf ook weer stimulans uit halen.
Ik vermoed dat jij dat laatste niet gedaan hebt. En dat kan idd heel benauwend gaan werken. Niet omdat jij haar dan letterlijk verstikt maar omdat ze wrs steeds verder van jou af ontwikkeld is en zelf ook zag dat dat steeds onoverbrugbaarder werd terwijl jij alles goed vond zoals het was. Als je blij bent met de status quo is er weinig reden tot verandering, dat is menselijk. Of het ook wenselijk is, is een tweede. Relaties, het leven, alles is dynamisch. Het is belangrijk om alert en helder te blijven kijken naar situaties in je leven ook als alles goed zit of lijkt te zitten.
Wat jij zei, dat ze jou niet meenam op haar reis, dat kan ik niet beoordelen. Wie weet als zij haar verhaal hier zou doen zouden we een heel ander beeld ervan krijgen. Misschien heeft ze het geprobeerd en wilde je niet echt, want waarom veranderen wat goed is? Ik weet iig wel dat zolang je je beiden betrokken voelt bij een relatie je bijna automatisch veel zult delen waar je mee bezig bent, iig ik denk dat dat in veel gevallen, zeker bij vrouwen, opgaat. Als een vrouw daarmee stopt is dat meestal geen goed teken. Dus ik denk dat het niet komt door haar ontwikkeling, ik denk dat het komt door iets wat haar verhinderd heeft uberhaupt over haar ontwikkelingen met jou te praten. En dat de schade dus al daarvoor gedaan is.
Hoe lullig ik het ook voor je vind en hoe erg ik ook met je meevoel, ik denk dat dit alles je niet zomaar overkomt maar dat er echt redenen zijn dat het zo gelopen is. Dat er ook een stuk verantwoordelijkheid bij jou ligt. Misschien was zij niet de juiste vrouw voor jou, dat kan. Misschien zul je in elke volgende relatie tegen hetzelfde probleem aanlopen en blijk jij zelf ook iets bepaalds bij te dragen wat niet destructief lijkt te zijn maar het toch stiekem is. Gebrek aan initiatief, aan verlangen naar groei, een teveel aan snel tevreden zijn en dat de dingen dan ook zo moeten blijven, dat is niet stimulerend of inspirerend in een relatie, iig niet hoe ik het voel. En misschien lijk ik daarin weer op jouw vrouw .
Iig heel veel sterkte gewenst en neem idd een week vrij en ga weg. De afstand en tijd voor jezelf zullen je veel goed doen denk ik.
Ik vermoed dat jij dat laatste niet gedaan hebt. En dat kan idd heel benauwend gaan werken. Niet omdat jij haar dan letterlijk verstikt maar omdat ze wrs steeds verder van jou af ontwikkeld is en zelf ook zag dat dat steeds onoverbrugbaarder werd terwijl jij alles goed vond zoals het was. Als je blij bent met de status quo is er weinig reden tot verandering, dat is menselijk. Of het ook wenselijk is, is een tweede. Relaties, het leven, alles is dynamisch. Het is belangrijk om alert en helder te blijven kijken naar situaties in je leven ook als alles goed zit of lijkt te zitten.
Wat jij zei, dat ze jou niet meenam op haar reis, dat kan ik niet beoordelen. Wie weet als zij haar verhaal hier zou doen zouden we een heel ander beeld ervan krijgen. Misschien heeft ze het geprobeerd en wilde je niet echt, want waarom veranderen wat goed is? Ik weet iig wel dat zolang je je beiden betrokken voelt bij een relatie je bijna automatisch veel zult delen waar je mee bezig bent, iig ik denk dat dat in veel gevallen, zeker bij vrouwen, opgaat. Als een vrouw daarmee stopt is dat meestal geen goed teken. Dus ik denk dat het niet komt door haar ontwikkeling, ik denk dat het komt door iets wat haar verhinderd heeft uberhaupt over haar ontwikkelingen met jou te praten. En dat de schade dus al daarvoor gedaan is.
Hoe lullig ik het ook voor je vind en hoe erg ik ook met je meevoel, ik denk dat dit alles je niet zomaar overkomt maar dat er echt redenen zijn dat het zo gelopen is. Dat er ook een stuk verantwoordelijkheid bij jou ligt. Misschien was zij niet de juiste vrouw voor jou, dat kan. Misschien zul je in elke volgende relatie tegen hetzelfde probleem aanlopen en blijk jij zelf ook iets bepaalds bij te dragen wat niet destructief lijkt te zijn maar het toch stiekem is. Gebrek aan initiatief, aan verlangen naar groei, een teveel aan snel tevreden zijn en dat de dingen dan ook zo moeten blijven, dat is niet stimulerend of inspirerend in een relatie, iig niet hoe ik het voel. En misschien lijk ik daarin weer op jouw vrouw .
Iig heel veel sterkte gewenst en neem idd een week vrij en ga weg. De afstand en tijd voor jezelf zullen je veel goed doen denk ik.
zaterdag 12 april 2008 om 14:11
Trouwens, ik praat niet goed wat je vrouw gedaan heeft en aan het doen is. De reden dat ik het schreef is dat het op de lange termijn beter is wanneer je kunt begrijpen waarom het zo gelopen is. Je vrouw is een mens en die maken nou eenmaal soms rare sprongen maar meestal wel met goede redenen ook als de acties niet helemaal fijn zijn. Als jij begrijpt waarom en kunt zien wat je eigen aandeel hierin was en hoe je daar verder mee wil is het veel makkelijker om vrede te krijgen met wat er gebeurt/gebeurd is.