Opnieuw begonnen, oude dynamiek?

30-06-2025 11:54 156 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo,

Ruim een jaar geleden opende ik hier ook een topic over mijn destijds nieuwe relatie. Ik liep toen al tegen bepaalde dingen aan, maar vond het moeilijk om helder te zien wat er nou echt speelde. Uiteindelijk heb ik naar aanleiding van dat topic de stap gezet, wel een half jaar later pas: ik heb de relatie toen kort verbroken.

Tijdens deze breuk hielden we toch wel steeds contact. En eerlijk is eerlijk, dat voelde als 'vanouds' of zoals het begin. We vierden samen de feestdagen, ik steunde hem na een operatie, hij nam me zelfs mee voor een weekendje weg. Uiteindelijk kwam het punt dat hij zei dat het tijd wordt om definitief afscheid te nemen, of om er opnieuw vol voor te gaan.

De eerste maanden dat we elkaar opnieuw terugvonden waren oprecht heel fijn. Ik voelde verbinding, we hadden plezier en er was wederzijdse moeite. Maar langzaamaan kwamen wel de oude patronen terug. Gelukkig geen grote ruzies, op een enkele uitbarsting van mij na, maar een subtiel patroon. Kleine opmerkingen. Verwachtingen waar ik voor mijn gevoel niet aan voldoe. Geen directe eisen, maar regelmatig subtiele opmerkingen, suggesties of vergelijkingen die me onzeker maken.

Het is zo subtiel dat ik begin te twijfelen of het aan mij ligt. Of het niet normaal is dat je elkaar steekjes geeft, elkaar met regelmaat aanspreekt. Maar tegelijkertijd voel ik me steeds vaker onzeker, klein en uitgeput. Ik voel me niet goed genoeg en ik voel dat er nog werk aan de winkel is voor mij om wel te voldoen. Het voelt alsof het aan mij en aan mijn 'rugzak' ligt.

Een beetje achtergrond; ik heb voordat ik deze man ontmoette een scheiding meegemaakt die voor mij als donderslag bij heldere hemel kwam. Er was in die relatie achteraf ook sprake van overspel en de verhoudingen met mijn ex-partner in de samenwerking met mijn kind zijn nog steeds niet goed te noemen. Ik heb de afgelopen 1,5 jaar ook intensieve schematherapie gehad vanwege mijn zelfbeeld. Het was een roerige periode, waarin ik ook steeds meer besef dat ik naïef ben geweest in een aantal (vriendschappelijke) relaties. Deze heb ik ook verbroken.

Mijn huidige vriend heeft me heel erg ondersteund in de communicatie naar mijn ex-partner en de problemen die hier rondom spelen. We hebben het ook veel over de complicaties die ik mee breng. Een veeleisende vriendin, een beste vriend misschien wel of niet gevoelens voor me heeft, een lastige ex-partner, mijn kwetsbaarheid/zelfbeeld en het feit dat ik al een kind (7) heb uit een eerdere relatie.

Ik heb vaak geprobeerd te bespreken dat sommige grapjes of opmerkingen dit gevoel veroorzaken. Ik hoor dan vaak dat ik wel erg kwetsbaar ben en dat ik dingen verkeerd opvat of dat het niet zo bedoeld is. En ik denk ook echt dat ik hierin een aandeel heb. En ik weet ook dat hij echt veel voor me doet, ook voor mijn kind.

Ik probeer nu uit alle macht 'goed genoeg' te zijn. Moeite te doen op de manier die hij fijn vindt. Te werken aan de gedoetjes met anderen oplossen. Als zich dan weer iets voordoet, een opmerking ofzo en ik het bespreekbaar probeer te maken en ik steeds weer terug krijg dat ik dit ook doe, dat ik nogal kwetsbaar ben, dat het niet zo bedoeld is, dat het maar een grapje is, knapt er soms iets. Dan word ik heel stil. Of ik barst echt enorm uit in (onaangepaste) woede of emotie. Ik herken mezelf daarin totaal niet en ik schaam me daar echt kapot voor. Deze uitbarstingen zorgen er ook voor dat mijn gevoel dat het allemaal bij mij ligt wordt versterkt en ik nog meer probeer het goed te maken.

Ik weet inmiddels niet meer of het gevoel van 'niet voldoen' komt doordat dat het iets is in mij (mijn verleden, mijn zelfbeeld, mijn kwetsbaarheid) of dat hij mij zo laat voelen. Hij geeft immers aan dat die opmerkingen niet zo bedoeld zijn. Ik merk dat die twijfel aan mezelf er ook voor zorgt dat ik niet meer weet waar ik nu goed aan doe. Ik weet niet meer of ik in deze relatie moet blijven (omdat het iets is in mij en ik anders mijn grote liefde weg gooi), of dat ik mezelf stukje bij beetje verlies in een relatie die niet oké is.

Dit alles en deze twijfels houden mij heel erg bezig. Ik hou van hem. Er zijn heel veel super leuke momenten. Ik wil hem niet kwijt. De twijfel houd me ook bezig omdat hij heeft aangegeven dat hij een volgende stap wil. Ik snap dat wel, want we zijn beiden al ruim in de dertig en ook al 2,5 jaar onderweg. Aangezien hij niet naar mij en mijn kind wil verhuizen, heeft hij gezegd dat de relatie alleen kan werken als ik en mijn kind in zijn dorp komen wonen. Dat is op zo'n uur rijden van mijn huidige woonplaats en brengt vanzelfsprekend veel complicaties met zich mee (toestemming van mijn ex-partner, als dat al lukt, kind uit vertrouwde omgeving halen, aarden in een nieuwe sociale omgeving). Dat voelt als een grote opoffering. Een optie waarbij hij toch naar mij toe komt of blijven LATten is onbespreekbaar. Zodoende voelt het ook als een eenzijdige opoffering, al is het natuurlijk helemaal oké dat hij aangeeft waar hij wel en niet gelukkig van wordt.

Ik hoef niet direct een oordeel. Ik worstel met de vraag: ligt het aan mij, of is het niet oké? Ik ben bang om mezelf kwijt te raken, maar ook bang om iets waardevols op te geven. Dankjewel als je de moeite neemt mee te lezen of te reageren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet alles gelezen, maar stel jij komt te overlijden, zou jij willen dat jouw kind grootgebracht wordt door deze man? (En niet meteen zeggen dat vader van kind dan het gezag heeft).

Zou jij de volledige eer van het opvoeden van jouw kind overdragen aan deze man als jou wat zou overkomen? Zo niet, dan moet je ook niet met die man gaan samenwonen.

Ik ben extreem in mijn voorbeelden, maar dan kom je wel tot het punt wat jij echt belangrijk zou moeten vinden.

Ik vind echt dat het nu even niet om jou gaat, maar om je kind.

Edit. En door het welzijn van je kind voorop te stellen, kom je vanzelf uit bij jezelf en jouw eigen welzijn. Voor beiden kun je ook professionele hulp inschakelen.
abby83 wijzigde dit bericht op 01-07-2025 20:55
Reden: Edit
13.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Abby83 schreef:
01-07-2025 20:53
Niet alles gelezen, maar stel jij komt te overlijden, zou jij willen dat jouw kind grootgebracht wordt door deze man? (En niet meteen zeggen dat vader van kind dan het gezag heeft).
Misschien is dit juist wel de juiste manier om er over na te denken!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
01-07-2025 14:16
Begrijp eerlijk gezegd ook niet zo goed wat je met dit topic wil. Je vorige topic sprak al boekdelen. Deze man gaat niet veranderen de vraag is waarom jij zo graag door wil met deze relatie, hier alles voor wil opgeven inclusief de veiligheid en geborgenheid van jouw kind? omdat je bang bent voor eenzaamheid, is dit al niet eenzaam genoeg met zo'n vent?

Nou, dit. Het is toch gewoon een herhaling van zetten? Lees je vorige topic nog een keer door. En als je het dan nóg niet weet/voelt dan lees je het nog tig keer door. Er wordt hier niks nieuws of anders gezegd dan in het vorige topic.

Maar ja, als zelfs je therapeut niet echt doorkomt dan zal het allemaal wel erg diep zitten. Maar wie weet met lezen, lezen en nog eens lezen dat het kwartje toch een keer gaat vallen. En hopelijk kom je in therapie nog eens echt bij de kern zodat je dit soort relaties niet meer opzoekt en pikt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees dit ook en zie mijzelf veel in jouw, ik heb afgelopen maandag mijn zo genoemde relatie verbroken met een man die ja....eigenlijk alles analyseerde wat ik deed en uiteindelijk zelf in een slachtoffer rol kroop.

Hij maakte niet dit soort opmerkingen maar wel continue mijn gedrag of wat ik zei/deed analyseren. Ik heb de gesprekken nog eens na geluisterd van ons 'brake up' moment en dan denk ik 'pfff jonge jonge jonge'. Ook bij zijn vorige relaties was het altijd de schuld van zijn exen en nooit van hem. Mijn zus heeft de opnames geluisterd en die zei meteen 'Dit is een riedeltje die hij al eerder zo heeft gezegd'.

Ik heb een super tijd met hem ook gehad hoor, daar niet van maar er was meer drama dan gezelligheid de laatste tijd.

Tevens heb ik ook een heel laag en negatief zelfbeeld, door gebeurtenissen. Hierin ga ik nu hulp krijgen. Ik denk ik ook veel geleerd uit deze laatste zogenoemde relatie....ik ben er zo klaar mee en kies echt voor mijzelf nu voortaan. Ik moet met mijzelf leven en niet met een ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je wel voor alle reacties.

Na het openen van het vorige topic heb ik wel degelijk het gevoel gehad dat ik en mijn vriend een omslag hebben kunnen maken. Het is een tijd heel goed gegaan en ik heb mij een tijd heel fijn gevoeld. Achteraf besef ik mij dat dat misschien vooral zo goed is gegaan, omdat ik aan de slag ben gegaan met 'pleasen' - werken aan dingetjes die hij zo miste.

Er zijn wel ontwikkelingen. We hebben maandagavond en gisteravond veel gepraat. Het waren op zich fijne gesprekken in die zin dat er geen ruzie is ontstaan.

Ik heb nogmaals aangegeven waar ik tegen aan loop. Door jullie reacties lukte het mij wel om beter bij mijn eigen gevoel / waarneming te blijven en mij minder te laten beinvloeden door zijn visie op wat er gaande is. Dank daarvoor.

Ik heb aangegeven dat ik mij totaal niet gehoord/gekend voel in mijn gevoelens. Dat ik me niet goed genoeg voel en dat dit een combinatie is van weinig bevestiging en steeds opmerkingen over wat ik allemaal niet zou kunnen verbeteren. Dat ik soms het gevoel heb dat we in een vader-kind relatie zijn gerold en dat ik op zoek ben naar gelijkwaardigheid. Dat ik daardoor enorme twijfel voel. Dat die twijfel er niet alleen is door dit, maar ook omdat hij nogal iets vraagt met verhuizen en daar ook wel stappen mee wil maken.

Hij reageerde eigenlijk precies als voorgaande keren. Iets begripvoller, maar het kwam op hetzelfde neer. Hij probeert juist de verschillen te verkleinen, sommige dingen van mij zijn ook 'raar gedrag' (zoals veel frisdrank drinken, roken), hij vind het juist goed dat we elkaar motiveren om te groeien en te verbeteren. Sommige opmerkingen vind hij idd 'randje', maar het komt altijd uit een goed hart en het is altijd echt een grapje en ik ben degene die dat in mijn hoofd om zet naar een waarde oordeel (ik ben niet sociaal genoeg, ik ben in de war, hij vind mij niet goed zoals ik ben) Ik ben kennelijk zo onzeker dat zelfs de meest gewone opmerkingen iets groots worden.

Hij maakt zich verder grote zorgen om onze communicatiestijl. Hij heeft aangeven dat zijn hoofd en hart twee verschillende dingen zeggen. Rationeel denkt hij dat we nooit het punt zullen bereiken dat we dit achter ons kunnen laten en een goede en fijne relatie kunnen hebben en dat ik er voor durf te kiezen om naar hem te komen. Hij gaf daar ook bij aan dat hij het ook heel gek vind dat we in 2,5 jaar nog geen enkele stap gezet hebben naar vaker bij elkaar zijn, samenwonen, een gezinsleven vormen of te praten over de toekomst en dat hij achteraf denkt dat dat komt omdat hij ergens wel weet dat deze relatie niet goed is (te verschillend, te veel gedoe geweest, slechte communicatie). We hadden volgens hem namelijk best een aantal weken achter elkaar samen kunnen zijn bij wijze van 'proefsamenwonen' of een actieplan kunnen maken om een volgende stap te zetten. Dat hij daar niet aan gedacht heeft, zegt hem eigenlijk achteraf genoeg.

Maar zijn hart zegt dat er ook een 'wauw' gevoel kan zijn en dat hij daar ook hoop uit put dat het er toch in zit. Het kan heel erg fijn zijn samen als ik in goede doen ben, aan de relatie met kind ligt het ook niet want dat gaat fantastisch. Hij houdt ook erg veel van me en is gek op me. Hij weet zeker dat we een heerlijke vakantie tegemoet gaan en dat we dat gevoel daarna nog een tijdje kunnen voortzetten, maar hij ziet ook dat we steeds in cirkels draaien.

Daarna gaf hij aan dat er voor hem drie mogelijke uitkomsten zijn, er vol voor gaan en uiteindelijk de stap wel zetten, nu afscheid nemen of nog 1,5 jaar aanmodderen en dan alsnog tot de conclusie komen dat we jaren vergooid hebben.

Hij eindigde met de vraag 'Dus wat zullen we ermee doen'.

Het was een heel gek moment. We lagen op bed en hij was zich ondertussen tussendoor ook aan het klaarmaken om te gaan slapen.

Voor mijn gevoel lijkt het alsof hij nu ineens plots zijn keuze allang gemaakt heeft, maar het op de een of andere manier aan mij over laat om de genadeklap te geven.

Ik vind het een verrassende ontwikkeling en ik had dit niet zien aankomen. Ik weet niet of ik al zover ben. En los daarvan; als hij dit soort dingen aangeeft dan moet hij zelf een conclusie trekken en niet een vraag aan mij stellen vind ik. Het was ook zo'n raar moment. In bed, klaarmakend om te slapen. Het lukte daarom ook niet om gisteren echt antwoord te geven.

Ik heb wel gezegd dat het lijkt alsof hij zijn keuze al gemaakt heeft en dat ik het lastig vind dat hij nu aan mij vraagt wat we er mee zullen doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja. Heel veel woorden van jou en nóg zit je op hem te wachten om een beslissing te maken. Dat je zelf je conclusie niet trekt zeg, na deze 'fijne' gesprekken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is er precies begripvol aan zijn reactie? Wat doet hij om naar jou te bewegen? Ik zie het werkelijk niet.
Hij kijkt of jij hard genoeg richting hem rent, zo ja dan ben je 'in goeden doen' en zo nee dan heb je rare gewoontes.
Hij twijfelt of jij wel hard genoeg richting hem gaat rennen en heeft er geen zin in als je dat niet doet.

Waar zijn jouw wensen in dit geheel? Wat is er veranderd aan hem, behalve dan dat hij iets liever is gaan doen omdat jij meer bent gaan kruipen?

Als hij echt voor jou gaat dan komt hij naar jou toe verhuizen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ow, jij laat jezelf dus echt met woorden overrulen door hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen reacties gelezen nog maar het klinkt niet goed voor jou.
En je kind uit je vorige relatienis géén "complicatie"!!
Evenals de rest wat je noemde.

Je bent meer waard dan het gevoel wat je bij deze meneer krijgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Abby83 schreef:
01-07-2025 20:53
Zou jij de volledige eer van het opvoeden van jouw kind overdragen aan deze man als jou wat zou overkomen? Zo niet, dan moet je ook niet met die man gaan samenwonen.

Ben ik met je eens.
Alleen deze TO is zo druk met die man volgen dat ze geen moment denkt aan haar kind vrees ik.

In haar vorige topic las ik dat haar therapeut haar in december 2023 al gevraagd heeft om de relatie met hem te stoppen, omdat ze zichzelf in bescherming moet nemen volgens die specialist. Tja, als ze al geeneens naar haar behandelaar luistert word wat wij zeggen al helemaal in de wind geslagen natuurlijk. Zinloos topic dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Of hij het nou goed bedoelt of niet, jij krijgt er een naar gevoel van. Er is iets in jullie dynamiek dat niet werkt. Kies voor je kind en voor jezelf en stop met deze man. Je bent goed bezig met het verwerken van je verleden en je ontwikkeling staat ook niet stil. Ondanks de bagage uit je vorige relatie en je totale verleden zijn er echt genoeg mannen die je dat gevoel niet zullen geven, waardoor je jezelf niet kwijtraakt. Denk daar eens over na.

Het is zijn goed recht om niet te willen verhuizen maar jij gaat je kind niet uit de vertrouwde omgeving halen en de reistijd naar de vader enorm vergroten. Ik vermoed dat je geen co-ouderschap hebt als je al overweegt zo'n stap te nemen maar je weet nooit hoe de situatie is als je kind 14, 15, 16 is.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
02-07-2025 10:02
Daarna gaf hij aan dat er voor hem drie mogelijke uitkomsten zijn, er vol voor gaan en uiteindelijk de stap wel zetten, nu afscheid nemen of nog 1,5 jaar aanmodderen en dan alsnog tot de conclusie komen dat we jaren vergooid hebben.

Hij eindigde met de vraag 'Dus wat zullen we ermee doen'.
Beetje passief agressief wel.
Eigenlijk zegt hij dat jullie nu al jaren aan het aanmodderen zijn. Lekker dan. Wat is er vol voor gaan dan? Dat jij bij hemt komt wonen en niet meer zeurt? Daar kan je toch niks mee? Ik lees weinig begrip voor wat de kern van jouw issue is. Hoe ga jij jezelf niet meer verliezen dan. Hoe ga jij ineens gelukkig zijn. Omdat jij er blijkbaar nooit vol voor bent gegaan. Ik vind dat hij de schuld bij jou neerlegt en je hem teveel verdedigt met zijn goede bedoelingen. Nee, die bedoelingen zijn niet in jouw belang lieve Missy.
Wel fijn dat jullie eindelijk op een beslismoment uitkomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pioen00 schreef:
02-07-2025 10:45
Eigenlijk zegt hij dat jullie nu al jaren aan het aanmodderen zijn.

Dus ergens weet hij, net als zij zelf, dat het niet werkt tussen hun. Dan toch doorploeteren, want angst voor eenzaamheid, want niet mogen opgeven etc en ondertussen elkaar het leven zuur maken.

Zulke relaties waarvan iedereen al van mijlenver ziet dat dit niet goed gaat aflopen. Zulke relaties waarbij de hoofdpersonen om elkaar heen blijven draaien. Hij door constant te blijven benadrukken dat er niks goed is aan haar en zij door te blijven benadrukken dat hij dat kwetsende commentaar goed bedoelt. Het is alsof je naar een aangestoken atoombom zit te kijken. vind ik. Zulke relaties eindigen explosief heb ik gezien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zou wel handig zijn als hij de relatie verbreekt inderdaad, want TO gaat het niet doen al gaat ze er met haar kind volledig aan ten onder. Het is me een raadsel hoe dit werkt, maar het schijnt vaak zo te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind deze ontwikkeling alles behalve verassend. Hij wil ook met deze keuzes dat jij extra je best gaat doen want zie je ook hem ook maar een millimeter je kant opschuiven? Nee, hoop blablabla.

Nu afscheid nemen en met therapie wat verdieping zoeken lijkt mij de meest gezonde optie voor jou. Waar wacht jij nog op? Het is toch weer hetzelfde verhaal?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lalaloepsie schreef:
02-07-2025 11:02
Zulke relaties waarbij de hoofdpersonen om elkaar heen blijven draaien. Hij door constant te blijven benadrukken dat er niks goed is aan haar en zij door te blijven benadrukken dat hij dat kwetsende commentaar goed bedoelt.
En alles onder het mom van ja maar ik hou van hem. Alsof dat de mic drop is die alles daarvoor uitwist.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pioen00 schreef:
02-07-2025 11:20
En alles onder het mom van ja maar ik hou van hem. Alsof dat de mic drop is die alles daarvoor uitwist.

Mishandeld worden zal oud en vertrouwd voor haar aanvoelen denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
02-07-2025 10:02

- Hij probeert juist de verschillen te verkleinen, sommige dingen van mij zijn ook 'raar gedrag' (zoals veel frisdrank drinken, roken),

- Sommige opmerkingen vind hij idd 'randje', maar het komt altijd uit een goed hart en het is altijd echt een grapje en ik ben degene die dat in mijn hoofd om zet naar een waarde oordeel (ik ben niet sociaal genoeg, ik ben in de war, hij vind mij niet goed zoals ik ben) Ik ben kennelijk zo onzeker dat zelfs de meest gewone opmerkingen iets groots worden.

- dat ik er voor durf te kiezen om naar hem te komen

- Het kan heel erg fijn zijn samen als ik in goede doen ben,
Als jij maar jouw gewoontes zou opgeven, niet zo gevoelig zou zijn voor zijn kutopmerkingen, alles op zou offeren om bij hem te gaan wonen en je aan hem aanpast, dan komt alles goed.
mariejan wijzigde dit bericht op 02-07-2025 12:41
Reden: typo
0.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Manipulatie ten top.
Alle reacties Link kopieren Quote
To, heeft hij in de gesprekken ook gereflecteerd op zijn eigen handelen? Wat gaf hij aan aan? Wat vind je daarvan?

Ik lees het en het enige wat ik lees (en denk) is dat dit nog meer pogingen zijn om jou te veranderen. Het gaat werkelijk alleen maar over jou en jouw "tekortkomingen". Ook al geloof je in al die "tekortkomingen", denk je echt dat hij zo perfect is? Geen tekortkomingen heeft?

Het is wel bijzonder hoe dit soort mensen altijd dezelfde termen en dingen gebruikt ter manipulatie. Is er een soort van handboek ofzo voor dit soort mensen?

Pleasen, dat jij daarmee aan de slag moest. Dat het allemaal ligt aan jou, aan jouw gevoeligheid en wat jij ervan maakt. Zoooo typisch. Zijn mijn ex ook altijd. Dat ik door zoveel te pleasen het allemaal onmogelijk maakte. Of dat ik te onzeker was en dat hij het niet goed kon doen. Oh nee, want mij uitschelden voor vette zeug was aardig en niet zo bedoeld, maar ter motivatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste TO, je opende dit topic met een reden. Ook je vorige topic. Je weet heel goed dat deze relatie niet goed voor jou en je kind is.
Je verliest al je onafhankelijkheid als je zijn leven gaat leven in zijn woning, zijn vrienden, zijn lifestyle. Hij klinkt als iemand die controle over je wil hebben. Jij bent er gevoelig voor, waarschijnlijk door wat je hebt meegemaakt. Hij voelt dit feilloos aan en laat je constant aan jezelf twijfelen en doet alsof hij het beste met je voor heeft.

Stop ermee nu het nog kan en zoek hulp om te leren/oefenen op je gevoel af te gaan, te werken aan je eigenwaarde en zelfvertrouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
02-07-2025 10:02
We hebben maandagavond en gisteravond veel gepraat. Het waren op zich fijne gesprekken in die zin dat er geen ruzie is ontstaan.

Ik heb nogmaals aangegeven .... bla en enzovoort.
Imo een totaal verkeerde insteek van het gesprek. De enige juiste insteek was geweest: "ik heb er nog eens over nagedacht en ik kom niet bij je wonen, ik zwiep niet de veilige pijlers onder het bestaan van mijn kind weg, sterker nog, ik denk dat ik helemaal niet met je wil samenwonen, zie je het zitten om samen met mij in te zetten op voorlopig latten en vanuit dat perspectief onze relatie te finetunen? Ik merk nu namelijk dat ik niet helemaal happy ben met hoe het nu gaat".

Verder ben ik het met hem eens dat jij hem verantwoordelijk maakt voor jouw gevoel. Dit kun je oplossen door (veel!) beter voor jezelf te zorgen.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat laat jij je manipuleren. Trap er niet in! Hij brengt het leuk maar de onderliggende boodschap is het zeker niet!
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
02-07-2025 11:41
To, heeft hij in de gesprekken ook gereflecteerd op zijn eigen handelen? Wat gaf hij aan aan? Wat vind je daarvan?

Het komt uit een goed hart volgens hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelfs de gesprekken met hem zijn een herhaling van zetten. Ik hoop dat hij de stekker eruit trekt want TO gaat dit niet doen en uiteindelijk zal zij naar hem toe verhuizen, ophouden met frisdrank drinken en geen krokketten meer eten en niet meer meezingen met liedjes.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven