Relaties
alle pijlers
overdrijf ik?
vrijdag 19 februari 2021 18:12
Ik heb sinds 9 maanden een lat relatie met een man met autisme. We hebben het heel fijn samen. Seksleven is minder doordat ik geen libido heb. Seks komt daarom van zijn kant. Afgelopen nacht is er wat vervelends gebeurt.
Ik was 1 pil vergeten en voor de zekerheid wilde ik geen seks vanaf de "voorkant", ookal ben ik volgens de bijsluiter nog steeds veilig. Ik heb hem van de week geappt om me dat te helpen herinneren. Vannacht kwam ik bij hem slapen en toen initieerde hij seks. Ik zei nogmaals dat ik niet via de voorkant wilde. Dus we gingen via de achterkant en dit lukte niet zo goed. Tijdens dit proces stak hij hem meerdere keren richting voorkant maar steeds zei ik "verkeerde gat" en draaide dan weg. Na een tijdje kwam hij ineens aan de voorkant naar binnen. Ik zei "ga eruit" en toen hield hij een tijdje stil en probeerde hij mij met zijn hand te bevredigen vooraan zeg maar. Toen begon hij langzaam te stoten. Toen zei ik "ga eruit" en stopte hij weer en ging door met bevredigen. Dit ging zo door waarbij ik minstens 5x maar mogelijk ook 10x heb gezegt "eruit" en "ga er uit" en "jonge..!" met korte tussenpozen op rustige neutrale toon met wat schudden van mijn bips. Hij lag plat boven op mijn rug met zijn gewicht dus ik kon niet meer dan dat bewegen, tenzij ik echt had gaan beuken. Na de zoveelste keer zei hij "nog even" en ging hij nog steeds door en toen zei ik weer "ga er uit" en toen ging hij er eindelijk uit en kwam klaar achterop. Ik heb niet geschreeuwd of ben boos geworden of zo, ik heb het steeds op een rustige neutrale toon gezegd. Ik was op dat moment ook helemaal niet boos maar ik had met mezelf afgesproken dat ik dit niet zou doen dus wilde het daarom afbreken.
Ik was na afloop niet blij, vooral geirriteerd maar toen voelde ik ineens mijn tranen stromen. Hij zag dat en schrok en vroeg wat er was. Toen heb ik een tijdje op de badkamer zitten snikken. Ik zei daarna dat ik duidelijk zei dat ik niet wilde en hij toch door ging en dat ik dat niet wilde. Hij zei dat hij niet had begrepen dat hij moest stoppen en dacht dat het goed zat. Ik zei "wat begrijp jij niet aan ga er uit?" En hij zei dat hij het had begrepen als ik stop had gezegt. Hij vond het heel erg wat er was gebeurd en we zijn allebei verdrietig van slapen. Ik hoorde hem naast me snikken maar ik was zelf erg verdrietig dus liet hem maar.
De volgende dag hebben we het er over gehad. Toen gaf ik aan dat ik zowel op app als meerdere keren tijdens de daad had gezegd dat ik het niet wilde vanwege de anticonceptie. Hij zegt dat hij niet wist dat hij aan de voorkant zat en hij dacht dat hij aan de achterkant zat en begreep nu pas echt waarom ik zo verdrietig werd omdat hij weet hoe voorzichtig ik ben met anticonceptie. Hij heeft nog eens 10x sorry gezegd en dat hij niet had begrepen dat het niet goed zat.
Daar is het bij gebleven. Na dat gesprek had ik er vrede mee want hij had echt spijt en vond het heel rot dat het was gebeurd. Maar toen ik net terug in de trein naar huis zat begon ik ineens weer te huilen. Ik kan niet helemaal plaatsen waarom want hij heeft mij geen pijn gedaan en had het niet zo bedoeld. Maar iets in mij twijfelt of hij de waarheid zegt dat hij niet wist dat hij voorin zat. Ik heb zelf geen piemel maar het lijkt me toch dat het anders voelt? En iets in mij vind mijzelf een enorme suftrut dat ik zo rustig bleef en niet op een gegeven moment ging trappen of slaan of roepen dat hij nu onmiddelijk moest kappen of iets dergelijks want ik had zelf al door dat de boodschap niet binnen kwam. Dat het dus mijn eigen schuld is dat het gebeurd is. Had ik maar assertiever moeten zijn. Hij heeft autisme dus heeft duidelijke signalen nodig.
Ik huil nu weer en ik vraag me af of ik me nou zo aan het aanstellen ben, want er is toch niks erg gebeurt er er zit geen greintje kwaad in hem. Wat vinden jullie?
Ik was 1 pil vergeten en voor de zekerheid wilde ik geen seks vanaf de "voorkant", ookal ben ik volgens de bijsluiter nog steeds veilig. Ik heb hem van de week geappt om me dat te helpen herinneren. Vannacht kwam ik bij hem slapen en toen initieerde hij seks. Ik zei nogmaals dat ik niet via de voorkant wilde. Dus we gingen via de achterkant en dit lukte niet zo goed. Tijdens dit proces stak hij hem meerdere keren richting voorkant maar steeds zei ik "verkeerde gat" en draaide dan weg. Na een tijdje kwam hij ineens aan de voorkant naar binnen. Ik zei "ga eruit" en toen hield hij een tijdje stil en probeerde hij mij met zijn hand te bevredigen vooraan zeg maar. Toen begon hij langzaam te stoten. Toen zei ik "ga eruit" en stopte hij weer en ging door met bevredigen. Dit ging zo door waarbij ik minstens 5x maar mogelijk ook 10x heb gezegt "eruit" en "ga er uit" en "jonge..!" met korte tussenpozen op rustige neutrale toon met wat schudden van mijn bips. Hij lag plat boven op mijn rug met zijn gewicht dus ik kon niet meer dan dat bewegen, tenzij ik echt had gaan beuken. Na de zoveelste keer zei hij "nog even" en ging hij nog steeds door en toen zei ik weer "ga er uit" en toen ging hij er eindelijk uit en kwam klaar achterop. Ik heb niet geschreeuwd of ben boos geworden of zo, ik heb het steeds op een rustige neutrale toon gezegd. Ik was op dat moment ook helemaal niet boos maar ik had met mezelf afgesproken dat ik dit niet zou doen dus wilde het daarom afbreken.
Ik was na afloop niet blij, vooral geirriteerd maar toen voelde ik ineens mijn tranen stromen. Hij zag dat en schrok en vroeg wat er was. Toen heb ik een tijdje op de badkamer zitten snikken. Ik zei daarna dat ik duidelijk zei dat ik niet wilde en hij toch door ging en dat ik dat niet wilde. Hij zei dat hij niet had begrepen dat hij moest stoppen en dacht dat het goed zat. Ik zei "wat begrijp jij niet aan ga er uit?" En hij zei dat hij het had begrepen als ik stop had gezegt. Hij vond het heel erg wat er was gebeurd en we zijn allebei verdrietig van slapen. Ik hoorde hem naast me snikken maar ik was zelf erg verdrietig dus liet hem maar.
De volgende dag hebben we het er over gehad. Toen gaf ik aan dat ik zowel op app als meerdere keren tijdens de daad had gezegd dat ik het niet wilde vanwege de anticonceptie. Hij zegt dat hij niet wist dat hij aan de voorkant zat en hij dacht dat hij aan de achterkant zat en begreep nu pas echt waarom ik zo verdrietig werd omdat hij weet hoe voorzichtig ik ben met anticonceptie. Hij heeft nog eens 10x sorry gezegd en dat hij niet had begrepen dat het niet goed zat.
Daar is het bij gebleven. Na dat gesprek had ik er vrede mee want hij had echt spijt en vond het heel rot dat het was gebeurd. Maar toen ik net terug in de trein naar huis zat begon ik ineens weer te huilen. Ik kan niet helemaal plaatsen waarom want hij heeft mij geen pijn gedaan en had het niet zo bedoeld. Maar iets in mij twijfelt of hij de waarheid zegt dat hij niet wist dat hij voorin zat. Ik heb zelf geen piemel maar het lijkt me toch dat het anders voelt? En iets in mij vind mijzelf een enorme suftrut dat ik zo rustig bleef en niet op een gegeven moment ging trappen of slaan of roepen dat hij nu onmiddelijk moest kappen of iets dergelijks want ik had zelf al door dat de boodschap niet binnen kwam. Dat het dus mijn eigen schuld is dat het gebeurd is. Had ik maar assertiever moeten zijn. Hij heeft autisme dus heeft duidelijke signalen nodig.
Ik huil nu weer en ik vraag me af of ik me nou zo aan het aanstellen ben, want er is toch niks erg gebeurt er er zit geen greintje kwaad in hem. Wat vinden jullie?
maandag 22 februari 2021 16:07
Annoniem0623 schreef: ↑22-02-2021 10:43Het steekt nog wel wat dat ik hem kwijt ben, maar verder ben ik nu gelukkig. De rust in mijn hoofd is teruggekeerd en ik kan met een trots gevoel op terug kijken op mijn keuze. Ik ben normaal heel erg lief en laat makkelijk over me heen lopen, maar dit heb ik gewoon niet gepikt. Ik heb dus best ballen als het moet, dat is wel fijn om te weten.
Goed van je!
maandag 22 februari 2021 20:44
Topic grotendeels gelezen en had eerder geen tijd om te reageren, maar vroeg me nog wel iets af.
Het viel me heel erg op in je verhaal TO dat je expliciet vermeld dat je niet boos was. En later toen er tranen kwamen, ook niet. Je sprak uit dat je verdrietig was.
Maar als ik het lees, dan is het gevoel wat het bij me oproept wel boosheid.
Ik ben een keer ongewenst anaal gepenetreerd (ging per ongeluk verkeerde gat in (au)) en voelde toen ook vooral boosheid als respons. Niet rationeel boos "op hem" maar puur de reactie op het ongewenst "verkracht" worden (zo voelde het voor mij).
Je schreef ook ergens "dat ik niet verdrietig op hem was."
Dus nu vroeg ik me af: voelde je echt geen boosheid? Heb je wel contact met die emotie als je hem hebt? Ik kan me nl niet eens voorstellen hoe je iets als "jonge...!" je strot uit krijgt als je niet minstens zwaar geïrriteerd bent.
Ben je zelf bekend met emotie regulatie problemen?
Ik kan me voorstellen als dat zo is - dat je niet met je boosheid in contact bent, dat het gesprek/de gesprekken achteraf ook tot niets hebben geleid omdat je nooit gekend bent in je gevoel.
Je had wat mij betreft namelijk alle recht om kwaad te zijn. Ik beschouw de gebeurtenis in eerste instantie als een misverstand maar voor jou, als je daar ligt en het overkomt je, is dat sowieso een emotioneel geladen gebeurtenis waar het gaat om je veiligheid dus die je niet naast je neer kan leggen. Het verhaal leest alsof je dat wel geprobeerd hebt. Door te zeggen dat je hem vergaf oa.
Hiermee ben je je eigen grenzen overgegaan denk ik want het was nog niet vergeven, er was nog niet eens erkenning voor je gevoel vanuit hem. Dus de verwijdering bleef.
Dus mijn vraag is eigenlijk, weet hij wel wat het met je gedaan heeft? Je schrijft vooral over principes en verwachtingen maar eerlijk gezegd begreep ik het in beginsel ook niet goed hoe je dat had, ik zit zelf totaal anders in elkaar, ook dat je je anaal laat penetreren terwijl je geen libido hebt vond ik verwarrend/begrijp ik niet en ik heb niet eens autisme. Terwijl als je vertelt wat je gevoel is, dat is ultraduidelijk en logisch.
Als dit een slechte man was voor je, alleen maar fijn dat het geëindigd is. Maar ik kan me voorstellen dat het door dit einde wel een nasmaak heeft die het misschien lastig maakt in nieuwe relaties om te zien wat er kan gebeuren en hoe je het kan oplossen samen, waardoor het moeilijk is om een verstandhouding op te bouwen.
Het viel me heel erg op in je verhaal TO dat je expliciet vermeld dat je niet boos was. En later toen er tranen kwamen, ook niet. Je sprak uit dat je verdrietig was.
Maar als ik het lees, dan is het gevoel wat het bij me oproept wel boosheid.
Ik ben een keer ongewenst anaal gepenetreerd (ging per ongeluk verkeerde gat in (au)) en voelde toen ook vooral boosheid als respons. Niet rationeel boos "op hem" maar puur de reactie op het ongewenst "verkracht" worden (zo voelde het voor mij).
Je schreef ook ergens "dat ik niet verdrietig op hem was."
Dus nu vroeg ik me af: voelde je echt geen boosheid? Heb je wel contact met die emotie als je hem hebt? Ik kan me nl niet eens voorstellen hoe je iets als "jonge...!" je strot uit krijgt als je niet minstens zwaar geïrriteerd bent.
Ben je zelf bekend met emotie regulatie problemen?
Ik kan me voorstellen als dat zo is - dat je niet met je boosheid in contact bent, dat het gesprek/de gesprekken achteraf ook tot niets hebben geleid omdat je nooit gekend bent in je gevoel.
Je had wat mij betreft namelijk alle recht om kwaad te zijn. Ik beschouw de gebeurtenis in eerste instantie als een misverstand maar voor jou, als je daar ligt en het overkomt je, is dat sowieso een emotioneel geladen gebeurtenis waar het gaat om je veiligheid dus die je niet naast je neer kan leggen. Het verhaal leest alsof je dat wel geprobeerd hebt. Door te zeggen dat je hem vergaf oa.
Hiermee ben je je eigen grenzen overgegaan denk ik want het was nog niet vergeven, er was nog niet eens erkenning voor je gevoel vanuit hem. Dus de verwijdering bleef.
Dus mijn vraag is eigenlijk, weet hij wel wat het met je gedaan heeft? Je schrijft vooral over principes en verwachtingen maar eerlijk gezegd begreep ik het in beginsel ook niet goed hoe je dat had, ik zit zelf totaal anders in elkaar, ook dat je je anaal laat penetreren terwijl je geen libido hebt vond ik verwarrend/begrijp ik niet en ik heb niet eens autisme. Terwijl als je vertelt wat je gevoel is, dat is ultraduidelijk en logisch.
Als dit een slechte man was voor je, alleen maar fijn dat het geëindigd is. Maar ik kan me voorstellen dat het door dit einde wel een nasmaak heeft die het misschien lastig maakt in nieuwe relaties om te zien wat er kan gebeuren en hoe je het kan oplossen samen, waardoor het moeilijk is om een verstandhouding op te bouwen.
maandag 1 maart 2021 11:50
Ik voelde wel boosheid ergens, maar niet op hem maar op de situatie. "Jonge" was om aandacht te trekken zo van "hoor je wel wat ik zeg". Ik word in het dagelijks leven vrijwel nooit boos op mensen. Als ik boos ben, is dat meestal op een situatie of op mezelf, niet op anderen. Anderen maken me hoogstens verdrietig. Een enkele keer maken ze me boos, maar dan heb je echt langdurig (jaren) lopen stoken en dan ben ik ook klaar met die persoon. En dan nog uit ik het niet, dan verbreek ik gewoon het contact.
Ja klopt, we hebben erover gepraat maar het kwam er op neer dat hij het probeerde te sussen, terwijl ik zoiets had van ja maar je kan daarmee het verleden niet weg sussen of zo. Er is geen 3 levens die je kunt inzetten en dan oh volgende keer beter of zo. Niet op dit gebied wat mij betreft. Ik dacht dat ik duidelijk was, voorkant is nee, achterkant is ja. Dat heb ik hem geappt en zelfs nog meerdere keren voor en tijdens het gebeuren gezegd. Als dat dan niet duidelijk genoeg is voor hem is hij niet de juiste persoon voor mij. De volgende keer hoop ik geleerd te hebben van dit alles en dat ik dan resoluter kan optreden.
Hoi Steenbokje, lief dat je aan me denkt.
Het gaat goed! Afgelopen week de gebruikelijke "oh is het uit???" vragenrondjes gehad van bekenden, dan merk ik wel van ja shit het is uit. Maar goed, dat hebben we ook weer gehad. Hij is afgelopen week zijn spullen op komen halen en heb alles wat van hem was meegegeven (ik had servies van hem), ik hoef die zooi niet, weg ermee. Jammer dat ik toen ineens een blok kaas had zonder kaasschaaf, die arme kaas heeft eronder moeten leiden. 
Verder ga ik even een tijdje niet daten, ik vind het voorlopig gescheten zo.
Ja klopt, we hebben erover gepraat maar het kwam er op neer dat hij het probeerde te sussen, terwijl ik zoiets had van ja maar je kan daarmee het verleden niet weg sussen of zo. Er is geen 3 levens die je kunt inzetten en dan oh volgende keer beter of zo. Niet op dit gebied wat mij betreft. Ik dacht dat ik duidelijk was, voorkant is nee, achterkant is ja. Dat heb ik hem geappt en zelfs nog meerdere keren voor en tijdens het gebeuren gezegd. Als dat dan niet duidelijk genoeg is voor hem is hij niet de juiste persoon voor mij. De volgende keer hoop ik geleerd te hebben van dit alles en dat ik dan resoluter kan optreden.
Hoi Steenbokje, lief dat je aan me denkt.
Het gaat goed! Afgelopen week de gebruikelijke "oh is het uit???" vragenrondjes gehad van bekenden, dan merk ik wel van ja shit het is uit. Maar goed, dat hebben we ook weer gehad. Hij is afgelopen week zijn spullen op komen halen en heb alles wat van hem was meegegeven (ik had servies van hem), ik hoef die zooi niet, weg ermee. Jammer dat ik toen ineens een blok kaas had zonder kaasschaaf, die arme kaas heeft eronder moeten leiden. Verder ga ik even een tijdje niet daten, ik vind het voorlopig gescheten zo.
donderdag 4 maart 2021 10:25
Hey To,
Heftig zeg. Ik heb je topic gelezen en geef je een compliment.
Hoewel ik je ex ook begrijp (ik werk o.a. met autisten). Het komt écht niet binnen dan. Maar of je dat nu moet pikken in een relatie? Niet dus.
Doe jezelf een lol en begin in een volgende relatie niet met de pil. Neem een koperspiraaltje ofzo, of praat eens met de arts over de voors en tegens. Dan blijft je libido. Wel zo fijn voor jezelf.
Heftig zeg. Ik heb je topic gelezen en geef je een compliment.
Hoewel ik je ex ook begrijp (ik werk o.a. met autisten). Het komt écht niet binnen dan. Maar of je dat nu moet pikken in een relatie? Niet dus.
Doe jezelf een lol en begin in een volgende relatie niet met de pil. Neem een koperspiraaltje ofzo, of praat eens met de arts over de voors en tegens. Dan blijft je libido. Wel zo fijn voor jezelf.
de wereld wacht om ontdekt te worden
zaterdag 6 maart 2021 10:10
