
Overleden vrouw van vriend nog "aanwezig". Ervaring?
zondag 7 juni 2009 om 17:24
Ik ken hem nu 10 jaar, al die tijd had ik een verhouding met hem, hij woonde samen maar bijna 4 jaar geleden overleed ze aan kanker.
Maar hij 'leeft' nog met haar. Hij draagt haar ring, we slapen in een logeerkamer als ik bij hem ben...een paar dagen geleden zou ze 50 jaar zijn geworden. Ter ere van haar ging hij naar een speciale kroeg en kwam 's avonds haar familie bij hem over de vloer. Ik kreeg de indruk dat ik niet mocht bellen.Is het egoïstisch van me als ik zeg dat ik me nog steeds op de tweede plaats voel? Ik kan er niet zo goed tegen. Iemand hier ervaring mee?
Maar hij 'leeft' nog met haar. Hij draagt haar ring, we slapen in een logeerkamer als ik bij hem ben...een paar dagen geleden zou ze 50 jaar zijn geworden. Ter ere van haar ging hij naar een speciale kroeg en kwam 's avonds haar familie bij hem over de vloer. Ik kreeg de indruk dat ik niet mocht bellen.Is het egoïstisch van me als ik zeg dat ik me nog steeds op de tweede plaats voel? Ik kan er niet zo goed tegen. Iemand hier ervaring mee?

zondag 7 juni 2009 om 17:27
ach, als jij al 6 jaar bij leven van mevrouw genoegen neemt met de tweede plaats..
en daarbij, haar familie op bezoek op de sterfdag, lijkt me best normaal. en dat er dan even geen tijd is voor jou ook.
logeerkamer, mja, ook dat kan ik me wel voorstellen maar dan weer gek als hij zijn stervende vrouw wel heeft belazerd met jou. Ben je met kluun samen ofzo?
en daarbij, haar familie op bezoek op de sterfdag, lijkt me best normaal. en dat er dan even geen tijd is voor jou ook.
logeerkamer, mja, ook dat kan ik me wel voorstellen maar dan weer gek als hij zijn stervende vrouw wel heeft belazerd met jou. Ben je met kluun samen ofzo?

zondag 7 juni 2009 om 17:28
quote:maureen74 schreef op 07 juni 2009 @ 17:24:
Ik ken hem nu 10 jaar, al die tijd had ik een verhouding met hem, hij woonde samen maar bijna 4 jaar geleden overleed ze aan kanker.
Maar hij 'leeft' nog met haar. Hij draagt haar ring, we slapen in een logeerkamer als ik bij hem ben...een paar dagen geleden zou ze 50 jaar zijn geworden. Ter ere van haar ging hij naar een speciale kroeg en kwam 's avonds haar familie bij hem over de vloer. Ik kreeg de indruk dat ik niet mocht bellen.Is het egoïstisch van me als ik zeg dat ik me nog steeds op de tweede plaats voel? Ik kan er niet zo goed tegen. Iemand hier ervaring mee?Klaarblijkelijk hou je het toch al tien jaar vol om niet de op eerste plek te staan. En nee, dat is niet egoïstisch; het is wel heel onverstandig en pijnlijk.
Ik ken hem nu 10 jaar, al die tijd had ik een verhouding met hem, hij woonde samen maar bijna 4 jaar geleden overleed ze aan kanker.
Maar hij 'leeft' nog met haar. Hij draagt haar ring, we slapen in een logeerkamer als ik bij hem ben...een paar dagen geleden zou ze 50 jaar zijn geworden. Ter ere van haar ging hij naar een speciale kroeg en kwam 's avonds haar familie bij hem over de vloer. Ik kreeg de indruk dat ik niet mocht bellen.Is het egoïstisch van me als ik zeg dat ik me nog steeds op de tweede plaats voel? Ik kan er niet zo goed tegen. Iemand hier ervaring mee?Klaarblijkelijk hou je het toch al tien jaar vol om niet de op eerste plek te staan. En nee, dat is niet egoïstisch; het is wel heel onverstandig en pijnlijk.



zondag 7 juni 2009 om 17:34
Bij Kluun is het in elk geval nog zo dat hij uiteindelijk wel volledig is gegaan voor de vrouw met wie hij tijdens het ziekbed van zijn eerste vrouw een relatie had, hij is uiteindelijk met haar getrouwd, heeft twee dochters met haar gekregen en ze is een volwaardige partner, geen minnares of scharrel.
In jouw geval heb ik het idee dat je nog wel altijd een minnares bent, ook al is zij er niet meer, en ik denk ook niet dat dat snel zal veranderen. In zijn leven heb jij gewoon díe rol. Het zou me niet verbazen dat als hij ooit nog een echte relatie met iemand zal aangaan, iemand die een rol op de voorgrond speelt en in zijn echtelijk bed slaapt, dat met een ander zal zijn. Jij bent al té lang de minnares.
In jouw geval heb ik het idee dat je nog wel altijd een minnares bent, ook al is zij er niet meer, en ik denk ook niet dat dat snel zal veranderen. In zijn leven heb jij gewoon díe rol. Het zou me niet verbazen dat als hij ooit nog een echte relatie met iemand zal aangaan, iemand die een rol op de voorgrond speelt en in zijn echtelijk bed slaapt, dat met een ander zal zijn. Jij bent al té lang de minnares.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 7 juni 2009 om 17:50
quote:Susan schreef op 07 juni 2009 @ 17:34:
Bij Kluun is het in elk geval nog zo dat hij uiteindelijk wel volledig is gegaan voor de vrouw 1 van de diverse vrouwen met wie hij tijdens het ziekbed van zijn eerste vrouw een relatie had, hij is uiteindelijk met haar getrouwd, heeft twee dochters met haar gekregen en ze is een volwaardige partner, geen minnares of scharrel.
[..]
Bij Kluun is het in elk geval nog zo dat hij uiteindelijk wel volledig is gegaan voor de vrouw 1 van de diverse vrouwen met wie hij tijdens het ziekbed van zijn eerste vrouw een relatie had, hij is uiteindelijk met haar getrouwd, heeft twee dochters met haar gekregen en ze is een volwaardige partner, geen minnares of scharrel.
[..]
zondag 7 juni 2009 om 17:54
ik vind het aan de ene kant heel sneu voor je dat je nog steeds op de 2e plek komt.
maar aan de andere kant vind ik het ook grof van jou. je bent een relatie aangegaan met een getrouwde man. toch jammer dat je ergens geen fatsoen hebt gehad.
mijn reactie komt waarschijnlijk hard over, maar sorry ik heb geen goed woord over voor iemand die een relatie aangaat met een getrouwde man, ik snap dat echt niet.
maar aan de andere kant vind ik het ook grof van jou. je bent een relatie aangegaan met een getrouwde man. toch jammer dat je ergens geen fatsoen hebt gehad.
mijn reactie komt waarschijnlijk hard over, maar sorry ik heb geen goed woord over voor iemand die een relatie aangaat met een getrouwde man, ik snap dat echt niet.

zondag 7 juni 2009 om 18:15
Maureen, ik vind niet dat je egoistisch bent door te voelen dat je op de tweede plaats komt. Je komt namelijk ook op de tweede plaats. Je neemt daar al 10 jaar genoegen mee, alle mooie praatjes ten spijt: kennelijk vind je jezelf niet meer waard. Of je gaat hiermee door, met deze verhouding (want veel meer is het nooit geworden, ik heb niet de indruk dat hij op andere dagen in het jaar wel openlijk voor jullie omgang uitkomt tegenover vrienden en familie) of je stopt en zoekt iemand die wel voor jou wil gaan.
En ja, zo simpel ligt het dus.
En ja, zo simpel ligt het dus.
zondag 7 juni 2009 om 18:17
Waarom vind je het 6 jaar (!) lang geen probleem om de tweede viool te spelen en maak je je er nu opeens druk om dat je geen hoofdrol hebt? Die hoofdrol was jou toch al niet toebedeeld.
Ik vind het lullig voor je hoor, maar dit had je natuurlijk wel een beetje aan kunnen zien komen. Hij koos toen niet voor je en heeft dat ook nooit gedaan; je was er gewoon nog toen zijn vrouw overleed.
Ik vind het lullig voor je hoor, maar dit had je natuurlijk wel een beetje aan kunnen zien komen. Hij koos toen niet voor je en heeft dat ook nooit gedaan; je was er gewoon nog toen zijn vrouw overleed.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 7 juni 2009 om 18:20
discussiepunt moet hier niet zijn dat jij 10 jaar geleden een relatie ben begonnen met een getrouwde man, hij was er tenslotte ook bij.
feit is dat hij zijn overleden vrouw niet kan loslaten. Bij jou niet, maar ook niet bij iemand anders. Ik denk dat hij eerst moet leren afscheid te nemen en een nieuw leven op te bouwen. Of dit met jou is? En of jij genoegen neemt om dan voorlopig nog even op die 2e plaats te staan?
Heb je er al met hem over gesproken?
feit is dat hij zijn overleden vrouw niet kan loslaten. Bij jou niet, maar ook niet bij iemand anders. Ik denk dat hij eerst moet leren afscheid te nemen en een nieuw leven op te bouwen. Of dit met jou is? En of jij genoegen neemt om dan voorlopig nog even op die 2e plaats te staan?
Heb je er al met hem over gesproken?