Relaties
alle pijlers
Paradox
dinsdag 12 januari 2010 om 22:48
Hoi allemaal! Ik zit erg met iets en was benieuwd naar jullie ervaringen en meningen.
Anderhalf maand geleden heb ik een hele leuke jongen leren kennen. Ik kwam hem tegen op een feestje (hebben gezoend, hij had zelf initiatief genomen) en sindsdien zien wij elkaar best vaak. Hij belt mij regelmatig en zien elkaar ook best vaak.
Vrij snel na onze ontmoeting ( 1 week later) gaf ie aan dat ik verder niks van hem hoefde te verwachten wat de relatie betreft. Hij dacht zelf dat hij misschien last heeft van de binding angst en was toch bang dat hij mij zou teleurstellen. Hij was hier niet aan toe en wou zich concentreren op andere dingen in zijn leven. Wel gaf ie aan dat hij graag zou willen scharrelen en graag met mij zou willen blijven omgaan en niet daten met andere vrouwen. Ik heb toentertijd duidelijk aangegeven dat ik hier niet op zit te wachten en dus verder ga kijken.
Maar nu komt het: sindsdien is contact van zijn kant alleen maar sterker geworden. Hij is juist achter mij aangegaan (belt iedere dag zowat), zijn net een stelletje eigenlijk, maar het is geen 'relatie'. Kortom: hij zegt A en doet B. Dubbelzinnige opmerkingen van zijn kant (refereerde mij als zijn vriendin tegen anderen) etc. Ik heb in het verleden vaak andersom meegemaakt (veel praten, maar weinig daden), maar deze jongen is precies andersom.
Ik zou normaal gesproken 'he's just not that into you' verhaal van maken, maar aangezien hij wel met zijn gedrag duidelijk laat blijken dat hij mij erg leuk vindt en aangeeft dat ik beetje zijn muur heb kunnen afbreken, maakt het allemaal lastiger.
Kortom, hebben jullie ervaring hiermee? Wat is het beste wat ik zou kunnen doen in dit geval? want ik weet het niet meer, vind hem toch heul erg leuk en dat maakt het juist zo lastig
Anderhalf maand geleden heb ik een hele leuke jongen leren kennen. Ik kwam hem tegen op een feestje (hebben gezoend, hij had zelf initiatief genomen) en sindsdien zien wij elkaar best vaak. Hij belt mij regelmatig en zien elkaar ook best vaak.
Vrij snel na onze ontmoeting ( 1 week later) gaf ie aan dat ik verder niks van hem hoefde te verwachten wat de relatie betreft. Hij dacht zelf dat hij misschien last heeft van de binding angst en was toch bang dat hij mij zou teleurstellen. Hij was hier niet aan toe en wou zich concentreren op andere dingen in zijn leven. Wel gaf ie aan dat hij graag zou willen scharrelen en graag met mij zou willen blijven omgaan en niet daten met andere vrouwen. Ik heb toentertijd duidelijk aangegeven dat ik hier niet op zit te wachten en dus verder ga kijken.
Maar nu komt het: sindsdien is contact van zijn kant alleen maar sterker geworden. Hij is juist achter mij aangegaan (belt iedere dag zowat), zijn net een stelletje eigenlijk, maar het is geen 'relatie'. Kortom: hij zegt A en doet B. Dubbelzinnige opmerkingen van zijn kant (refereerde mij als zijn vriendin tegen anderen) etc. Ik heb in het verleden vaak andersom meegemaakt (veel praten, maar weinig daden), maar deze jongen is precies andersom.
Ik zou normaal gesproken 'he's just not that into you' verhaal van maken, maar aangezien hij wel met zijn gedrag duidelijk laat blijken dat hij mij erg leuk vindt en aangeeft dat ik beetje zijn muur heb kunnen afbreken, maakt het allemaal lastiger.
Kortom, hebben jullie ervaring hiermee? Wat is het beste wat ik zou kunnen doen in dit geval? want ik weet het niet meer, vind hem toch heul erg leuk en dat maakt het juist zo lastig
dinsdag 12 januari 2010 om 23:55
quote:miska schreef op 12 januari 2010 @ 23:36:
Dankjewel Dreamglasses! Ik zal vanaf nu eerst naar een 'onbereikbare' mode omschakelen en ik zie hem waarschijnlijk van het weekend. Dan ga ik het gesprek aan met hem. Ik zal hier posten hoe dat zal aflopen.
1. Laat hem naar JOU toekomen! Laat maar lekker zweten (vind ik persoonlijk erg vermakelijk bij mannen, die zichzelf bindingsangst-haas noemen) en laat hem maar eens radeloos zichzelf afvragen: 'waarom reageert ze niet meer?'.
2. Als hij op je afkomt, ben jij - zoals gewoonlijk - gewoon je gezellige opgeruimde zelf en zeg je: "Hee!" (incluss opgetrokken wenkbrauwen en vrolijke lach)
3. Begin zelf niet met lullen! Laat hem maar beginnen met een goede openingszin... Waarschijnlijk: "Hoe is het?" En jij zegt natuurlijk: "Prima! Met jou?" En tja... dan zegt hij hoogstwaarschijnlijk: "Heej, ik heb je gebeld, maar je was er niet...??" En dan ben jij dus aan zet. Go girl! Als het je niets oplevert, heb er dan in ieder geval plezier in!
En leuk dat je daarna gaat posten!!
Dankjewel Dreamglasses! Ik zal vanaf nu eerst naar een 'onbereikbare' mode omschakelen en ik zie hem waarschijnlijk van het weekend. Dan ga ik het gesprek aan met hem. Ik zal hier posten hoe dat zal aflopen.
1. Laat hem naar JOU toekomen! Laat maar lekker zweten (vind ik persoonlijk erg vermakelijk bij mannen, die zichzelf bindingsangst-haas noemen) en laat hem maar eens radeloos zichzelf afvragen: 'waarom reageert ze niet meer?'.
2. Als hij op je afkomt, ben jij - zoals gewoonlijk - gewoon je gezellige opgeruimde zelf en zeg je: "Hee!" (incluss opgetrokken wenkbrauwen en vrolijke lach)
3. Begin zelf niet met lullen! Laat hem maar beginnen met een goede openingszin... Waarschijnlijk: "Hoe is het?" En jij zegt natuurlijk: "Prima! Met jou?" En tja... dan zegt hij hoogstwaarschijnlijk: "Heej, ik heb je gebeld, maar je was er niet...??" En dan ben jij dus aan zet. Go girl! Als het je niets oplevert, heb er dan in ieder geval plezier in!
En leuk dat je daarna gaat posten!!
Only dead fish go with the flow
woensdag 13 januari 2010 om 00:05
@ dreamglasses
bij mij is t of hij vind mij geweldig en ik kan niet snel genoeg wegkomen.
Of ik moet er constant achteraan voor mijn gevoel.
ze vinden me wel leuk maar niet genoeg naar mijn zin. Ben ook qua karater voor een man veeleisend. Hij moet genoeg rekening met me houden en me genoeg aandacht geven.
de enige relatie die echt werkte was wat dat betreft met 1 ex waar ik 3 jaar mee heb samengewoond. En die heb ik laten gaan :S *zucht* zelf verkloot
Net nog een discussie gehad met mn Amerikaanse vriendje dat ik vind dat ie te weinig initiatief neemt grrr
Grappig he dat advies wat je geeft vaak voor jezelf ook nuttig is (laat gaan laat gaan)
Als je nog meer ramp verhalen wil horen moet je me maar prive mailen maarre.............voort wat is hoort wat he
bij mij is t of hij vind mij geweldig en ik kan niet snel genoeg wegkomen.
Of ik moet er constant achteraan voor mijn gevoel.
ze vinden me wel leuk maar niet genoeg naar mijn zin. Ben ook qua karater voor een man veeleisend. Hij moet genoeg rekening met me houden en me genoeg aandacht geven.
de enige relatie die echt werkte was wat dat betreft met 1 ex waar ik 3 jaar mee heb samengewoond. En die heb ik laten gaan :S *zucht* zelf verkloot
Net nog een discussie gehad met mn Amerikaanse vriendje dat ik vind dat ie te weinig initiatief neemt grrr
Grappig he dat advies wat je geeft vaak voor jezelf ook nuttig is (laat gaan laat gaan)
Als je nog meer ramp verhalen wil horen moet je me maar prive mailen maarre.............voort wat is hoort wat he
woensdag 13 januari 2010 om 00:14
Ik herken heel erg mezelf in je verhaal Nine81 Of zij lopen achter mij aan, maar dan vind ik ze niet leuk genoeg of andersom. Het is ook nooit goed genoeg haha. Ook heb ik eisen (niet overdreven veel hoor), en wil ook niet genoeg nemen met minder. Ben inmiddels al bijna 3 jaar single en ben nog steeds van mening dat je beter alleen kunt blijven dan met iemand die simpelweg geen match is.
Als iemand anders mijn verhaal aan mij zou vertellen, had ik ook gelijk gezegd: afkappen, maar aangezien ik toch heftige gevoelens heb, word ik compleet debiel ervan en kan de situatie niet meer objectief bekijken haha. Erg frustrerend.
Hopelijk kom je eruit met je vriendje, herken je frustratie wel hoor.
Als iemand anders mijn verhaal aan mij zou vertellen, had ik ook gelijk gezegd: afkappen, maar aangezien ik toch heftige gevoelens heb, word ik compleet debiel ervan en kan de situatie niet meer objectief bekijken haha. Erg frustrerend.
Hopelijk kom je eruit met je vriendje, herken je frustratie wel hoor.
woensdag 13 januari 2010 om 00:25
Maar miska en nine: is het niet zo dat het - zeker zo pril als in anderhalve maand - de liefde ook een spel is?
Ik denk dat de meeste mannen en vrouwen zich aantrekkelijk maken door op het juiste moment aan te trekken en weer los te laten (niet te verwarren met wegduwen trouwens!). Zo leer je in een vroeg stadium elkaar's grenzen al kennen, voordat het überhaupt over gaat in een relatie. Binnen de ontstane relatie duurt dat nog wel een tijdje voort: het leren kennen van elkaar's grenzen om te bepalen of de partnerkeuze de juiste is.
Dus niet:
1. ik vind jou leuk
2. n**ken?
3. we gaan een relatie aan
4. trouwen, kindjes en ze leefden nog lang en gelukkig
Het blijft werken aan je relatie al doen sommigen op dit forum erover alsof het allemaal direct en vanzelf helemaal klopt. Ben ik dus niet mee eens! Het is een spel, die gespeeld wordt en het gaat soms soepel (omdat men in basis genoeg aan elkaar gewaagd is) en soms wordt er even gewurgd, aangetrokken, zelfs afgeduwd en los gelaten. Zo kom je tot compromissen, al vanaf het eerste begin!
Noem mijn filosofie waardeloos. Maar ik ervaar het echt op deze manier. Niet alleen zelf, ook om mij heen. en ook zelfs - soms tussen de regels door - op dit forum!
Ik denk dat de meeste mannen en vrouwen zich aantrekkelijk maken door op het juiste moment aan te trekken en weer los te laten (niet te verwarren met wegduwen trouwens!). Zo leer je in een vroeg stadium elkaar's grenzen al kennen, voordat het überhaupt over gaat in een relatie. Binnen de ontstane relatie duurt dat nog wel een tijdje voort: het leren kennen van elkaar's grenzen om te bepalen of de partnerkeuze de juiste is.
Dus niet:
1. ik vind jou leuk
2. n**ken?
3. we gaan een relatie aan
4. trouwen, kindjes en ze leefden nog lang en gelukkig
Het blijft werken aan je relatie al doen sommigen op dit forum erover alsof het allemaal direct en vanzelf helemaal klopt. Ben ik dus niet mee eens! Het is een spel, die gespeeld wordt en het gaat soms soepel (omdat men in basis genoeg aan elkaar gewaagd is) en soms wordt er even gewurgd, aangetrokken, zelfs afgeduwd en los gelaten. Zo kom je tot compromissen, al vanaf het eerste begin!
Noem mijn filosofie waardeloos. Maar ik ervaar het echt op deze manier. Niet alleen zelf, ook om mij heen. en ook zelfs - soms tussen de regels door - op dit forum!
Only dead fish go with the flow
woensdag 13 januari 2010 om 00:35
Je hebt ergens wel gelijk in, Dreamglasses. Vind je filosofie niet waardeloos. Het kan in het begin een spelletje worden om elkaar af te tasten en grenzen op te zoeken, alleen je moet wel dicht bij jezelf blijven en vaak is dat lastig als je bepaalde manier hoort aan te houden. Ik vraag mij daadwerkelijk af of het dan gelijk hoort te knallen als je iemand tegenkomt of de liefde in een latere stadium kan groeien. Soms hoor je weleens van die verhalen: "ik zag hem en ik wist het gelijk!"en vervolgens zijn ze jarenlang getrouwd. Mij moet het nog overkomen geloof ik
woensdag 13 januari 2010 om 08:56
Heel subtiel ben je al aan het werken, al voordat het een relatie is. Alleen anders bedoeld dan dat jij bedoeld waarschijnlijk. Als een potiëntele partner op het eerste gezicht 'ongezond' (zowel geestelijk als lichamelijk) toont, doen we er minder moeite voor en lopen we weg. dat heet ook wel natuurlijke selectie. Als de aantrekking goed is, dan begint het werken. Zo ga je je in het begin vaak een beetje uitsloven (beiden op een eigen manier) om in trek te komen bij de ander. Gaat een van de twee achter een telefoonummer aan. Dan zorg je dat je mooie lingerie aanhebt voor het eerste echte afspraakje, etc. En dan heb ik het nog niet eens over alle contactuele/sociale aspecten, faalangsten die mensen meenemen, slechte ervaringen en andere 'jaagremmers' gehad, die er dan bij komen kijken. Ja, ook tijdens het vormen van de relatie zijn er al dan niet subtiele machtsstrijden. Gut, we zijn gewoon zoogdieren nog hoor, als het gaat om (sexuele) aantrekkingskracht en ook bij het zoeken van een partner op de langere termijn.
Mensen die aangeven "Ik zag hem/ haar en toen wist ik het gelijk". ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen en de meeste mensen hebben dat. In vrijwel alle gevallen gaat het om aantrekkingskracht. Dat ze het snel wisten, dat de persoon in kwestie bij hem/ haar pastte, is vaak een combinatie van elkaar snel begrijpen bij communicatie (verbaal en non-verbaal), je op je gemak voelen bij de ander en de gelaatstrekken van iemand aantrekkelijk vinden (uitstraling).
Of de reatie een succes wordt, blijkt later als het stelletje de verschillende stadia heeft doorgeleefd. Veel mensen haken tegenwoordig heel snel af in een van die stadia. Waarom? Omdat we geen monogaam diersoort zijn waarschijnlijk, omdat de maatschappelijke veranderingen er aan bijdragen dat we sneller gelukkig willen zijn en het liefst ons nooit rot willen voelen, omdat we voor veel dingen een surrogaat kunnen krijgen of kopen.
Vervolgens nemen mensen hun eigen ervaringen mee naar een nieuwe relatie. Je treft tegenwoordig niemand meer, die geen relatie achter de rug heeft gehad. ja, er zijn mensen die alle ervaringen vanuit een vorige relatie, verwerkt hebben. Maar de meeste mensen slaan alles op in hun geheugen en baseren zo - mede door eerdere ervaringen in relatie - hun referentiekader ten aanzien van relaties. We ervaren, leren en staan weer op. Alles neem je mee en niet met alles ben je gelijk klaar na een relatie. Ook in de benadering naar een nieuwe potentiële partner.
Mensen die aangeven "Ik zag hem/ haar en toen wist ik het gelijk". ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen en de meeste mensen hebben dat. In vrijwel alle gevallen gaat het om aantrekkingskracht. Dat ze het snel wisten, dat de persoon in kwestie bij hem/ haar pastte, is vaak een combinatie van elkaar snel begrijpen bij communicatie (verbaal en non-verbaal), je op je gemak voelen bij de ander en de gelaatstrekken van iemand aantrekkelijk vinden (uitstraling).
Of de reatie een succes wordt, blijkt later als het stelletje de verschillende stadia heeft doorgeleefd. Veel mensen haken tegenwoordig heel snel af in een van die stadia. Waarom? Omdat we geen monogaam diersoort zijn waarschijnlijk, omdat de maatschappelijke veranderingen er aan bijdragen dat we sneller gelukkig willen zijn en het liefst ons nooit rot willen voelen, omdat we voor veel dingen een surrogaat kunnen krijgen of kopen.
Vervolgens nemen mensen hun eigen ervaringen mee naar een nieuwe relatie. Je treft tegenwoordig niemand meer, die geen relatie achter de rug heeft gehad. ja, er zijn mensen die alle ervaringen vanuit een vorige relatie, verwerkt hebben. Maar de meeste mensen slaan alles op in hun geheugen en baseren zo - mede door eerdere ervaringen in relatie - hun referentiekader ten aanzien van relaties. We ervaren, leren en staan weer op. Alles neem je mee en niet met alles ben je gelijk klaar na een relatie. Ook in de benadering naar een nieuwe potentiële partner.
Only dead fish go with the flow
woensdag 13 januari 2010 om 09:08
Hij zegt van te voren wat hij niet wil.
Hij doet er niet eens geheimzinnig over.
Geloof de man op zijn woord.
Ik heb dit type man ook twee keer in mijn leven gehad en hoewel het spreekwoord zegt dat je je als ezel niet tweemaal aan dezelfde steen stoot, liep ik er ook de tweede keer met open ogen in. Omdat het een andere man was, de omstandigheden waren anders maar wat hetzelfde was; ze hadden beiden in het begin van de 'verhouding' (want meer is het niet natuurlijk) aangegeven niet op zoek te zijn naar een vaste relatie.
Helemaal onbeschadigd kom je doorgaans niet uit dit soort verhoudingen maar hoe eerder je er een punt achter zet, hoe minder slapeloze nachten je er om hebt.
Bij mijn laatste meneer die dubbel was in zijn signalen, was ik degene die de boel in één keer afkapte. Dat deed best zeer, ondanks dat ik wist dat het moest en hij ging ook nog eens heel lief, begrijpend, liefdevol en wervend reageren, liet ineens allerlei opties open en had het over 'groei' en 'wie weet met de tijd.....' maar ik ben er niet in gestonken. Ik had mijn lesje écht geleerd.
Die man zit nóg wel eens in mijn hotmail (nah ja, twee jaar geelden voor het laatst). Gaat 'ie melancholisch doen. Dat het toch zo bijzonder en leuk was en zo. Zeker even 'between vriendinnetjes' denk ik dan.
Hij doet er niet eens geheimzinnig over.
Geloof de man op zijn woord.
Ik heb dit type man ook twee keer in mijn leven gehad en hoewel het spreekwoord zegt dat je je als ezel niet tweemaal aan dezelfde steen stoot, liep ik er ook de tweede keer met open ogen in. Omdat het een andere man was, de omstandigheden waren anders maar wat hetzelfde was; ze hadden beiden in het begin van de 'verhouding' (want meer is het niet natuurlijk) aangegeven niet op zoek te zijn naar een vaste relatie.
Helemaal onbeschadigd kom je doorgaans niet uit dit soort verhoudingen maar hoe eerder je er een punt achter zet, hoe minder slapeloze nachten je er om hebt.
Bij mijn laatste meneer die dubbel was in zijn signalen, was ik degene die de boel in één keer afkapte. Dat deed best zeer, ondanks dat ik wist dat het moest en hij ging ook nog eens heel lief, begrijpend, liefdevol en wervend reageren, liet ineens allerlei opties open en had het over 'groei' en 'wie weet met de tijd.....' maar ik ben er niet in gestonken. Ik had mijn lesje écht geleerd.
Die man zit nóg wel eens in mijn hotmail (nah ja, twee jaar geelden voor het laatst). Gaat 'ie melancholisch doen. Dat het toch zo bijzonder en leuk was en zo. Zeker even 'between vriendinnetjes' denk ik dan.
woensdag 13 januari 2010 om 10:34
quote:Dreamglasses schreef op 13 januari 2010 @ 00:25:
Maar miska en nine: is het niet zo dat het - zeker zo pril als in anderhalve maand - de liefde ook een spel is?
Ik denk dat de meeste mannen en vrouwen zich aantrekkelijk maken door op het juiste moment aan te trekken en weer los te laten (niet te verwarren met wegduwen trouwens!). Zo leer je in een vroeg stadium elkaar's grenzen al kennen, voordat het überhaupt over gaat in een relatie. Binnen de ontstane relatie duurt dat nog wel een tijdje voort: het leren kennen van elkaar's grenzen om te bepalen of de partnerkeuze de juiste is.
Dus niet:
1. ik vind jou leuk
2. n**ken?
3. we gaan een relatie aan
4. trouwen, kindjes en ze leefden nog lang en gelukkig
Het blijft werken aan je relatie al doen sommigen op dit forum erover alsof het allemaal direct en vanzelf helemaal klopt. Ben ik dus niet mee eens! Het is een spel, die gespeeld wordt en het gaat soms soepel (omdat men in basis genoeg aan elkaar gewaagd is) en soms wordt er even gewurgd, aangetrokken, zelfs afgeduwd en los gelaten. Zo kom je tot compromissen, al vanaf het eerste begin!
Noem mijn filosofie waardeloos. Maar ik ervaar het echt op deze manier. Niet alleen zelf, ook om mij heen. en ook zelfs - soms tussen de regels door - op dit forum!
Dreamglasses, jij ervaart het op deze manier maar zo hoeft het niet altijd te gaan.
Mijn man en ik hebben die aantrek- en loslaatspelletjes nooit met elkaar gespeeld. Vanaf het eerste moment waren we aan elkaar verkocht, hebben dat ook erkend en we zijn nu elf jaar gelukkig met elkaar. Geen gedoe, gepieker, onzekerheid, alleen maar de leuke kanten van verliefdheid. Zo kan het ook en ik zou het niet anders meer willen.
Ik heb ook ooit eens iets gehad met een meneer die pas helemaal voor me ging toen ik het uitgemaakt had. Toen ging hij bijna smeken om contact. En toen hoefde het voor mij niet meer.
Ik vind het ook een beetje aanmatigend te stellen dat sommigen op het forum 'doen alsof' het 'allemaal vanzelf en direct helemaal klopt'.
Dat jij het persoonlijk anders ervaren hebt, en het bij een aantal andere stellen merkt, betekent niet dat het niet bestaat. Het kan dus echt wel.
Maar miska en nine: is het niet zo dat het - zeker zo pril als in anderhalve maand - de liefde ook een spel is?
Ik denk dat de meeste mannen en vrouwen zich aantrekkelijk maken door op het juiste moment aan te trekken en weer los te laten (niet te verwarren met wegduwen trouwens!). Zo leer je in een vroeg stadium elkaar's grenzen al kennen, voordat het überhaupt over gaat in een relatie. Binnen de ontstane relatie duurt dat nog wel een tijdje voort: het leren kennen van elkaar's grenzen om te bepalen of de partnerkeuze de juiste is.
Dus niet:
1. ik vind jou leuk
2. n**ken?
3. we gaan een relatie aan
4. trouwen, kindjes en ze leefden nog lang en gelukkig
Het blijft werken aan je relatie al doen sommigen op dit forum erover alsof het allemaal direct en vanzelf helemaal klopt. Ben ik dus niet mee eens! Het is een spel, die gespeeld wordt en het gaat soms soepel (omdat men in basis genoeg aan elkaar gewaagd is) en soms wordt er even gewurgd, aangetrokken, zelfs afgeduwd en los gelaten. Zo kom je tot compromissen, al vanaf het eerste begin!
Noem mijn filosofie waardeloos. Maar ik ervaar het echt op deze manier. Niet alleen zelf, ook om mij heen. en ook zelfs - soms tussen de regels door - op dit forum!
Dreamglasses, jij ervaart het op deze manier maar zo hoeft het niet altijd te gaan.
Mijn man en ik hebben die aantrek- en loslaatspelletjes nooit met elkaar gespeeld. Vanaf het eerste moment waren we aan elkaar verkocht, hebben dat ook erkend en we zijn nu elf jaar gelukkig met elkaar. Geen gedoe, gepieker, onzekerheid, alleen maar de leuke kanten van verliefdheid. Zo kan het ook en ik zou het niet anders meer willen.
Ik heb ook ooit eens iets gehad met een meneer die pas helemaal voor me ging toen ik het uitgemaakt had. Toen ging hij bijna smeken om contact. En toen hoefde het voor mij niet meer.
Ik vind het ook een beetje aanmatigend te stellen dat sommigen op het forum 'doen alsof' het 'allemaal vanzelf en direct helemaal klopt'.
Dat jij het persoonlijk anders ervaren hebt, en het bij een aantal andere stellen merkt, betekent niet dat het niet bestaat. Het kan dus echt wel.
woensdag 13 januari 2010 om 10:37
quote:eleonora schreef op 13 januari 2010 @ 09:08:
Die man zit nóg wel eens in mijn hotmail (nah ja, twee jaar geelden voor het laatst). Gaat 'ie melancholisch doen. Dat het toch zo bijzonder en leuk was en zo. Zeker even 'between vriendinnetjes' denk ik dan.
Hier dezelfde ervaring, Leo. Dat soort man holt achter je aan als je hem afwijst. Zodra je hem toelaat, wendt hij zich weer van je af.
Gelukkig bestaan er ook andere mannen
Die man zit nóg wel eens in mijn hotmail (nah ja, twee jaar geelden voor het laatst). Gaat 'ie melancholisch doen. Dat het toch zo bijzonder en leuk was en zo. Zeker even 'between vriendinnetjes' denk ik dan.
Hier dezelfde ervaring, Leo. Dat soort man holt achter je aan als je hem afwijst. Zodra je hem toelaat, wendt hij zich weer van je af.
Gelukkig bestaan er ook andere mannen
woensdag 13 januari 2010 om 10:46
natuurlijk heb je gelijk, reiger. Bij iedereen loopt het anders. Maar ik wilde alleen aangeven dat het heus niet altidj persé soepel hoeft te lopen in alle opzichten om toch bij elkaar te horen. het is helemaal afhankelijk van je eigen ervaringen en referentiekader. En ook hoe moeilijk je zelf doet over dingen.
Ik wilde alleen even duidelijk maken dat 'alles moet vanzelf gaan' ook heel vaak niet het geval is. dat iets in de bass goed voelt, wil zeggen dat het dus altijd maar soepel moet gaan en lopen. Die indruk wordt op dit forum wel eens gewekt door sommigen: dat 'soepel' de maatstaaf is om een goed erelatie te krijgen en te behouden.
Ik wilde alleen even duidelijk maken dat 'alles moet vanzelf gaan' ook heel vaak niet het geval is. dat iets in de bass goed voelt, wil zeggen dat het dus altijd maar soepel moet gaan en lopen. Die indruk wordt op dit forum wel eens gewekt door sommigen: dat 'soepel' de maatstaaf is om een goed erelatie te krijgen en te behouden.
Only dead fish go with the flow
woensdag 13 januari 2010 om 12:02
Oké, Dreamglasses.
De vraag is: is TO bereid om vermoeiende spelletjes te spelen, met het nodige gepieker en de nodige onrust die daarbij horen, om deze man te 'veroveren' ? En als hij eenmaal veroverd is, wat dan? Het type man waar het hier over gaat is volgens mijn ervaring (bij mijzelf, vriendinnen, enz.) dikwijls een blijvende twijfelaar, met als gevolg open staan voor andere vrouwen, vreemdgaan, enz.
Ik zou liever single blijven (en eventueel 'scharrelen' met mannen waar ik niet verliefd op ben) dan zo'n relatie te hebben, want ik word niet gelukkig van zo'n relatie. Ik vrees dat TO dat ook niet wordt, maar zij moet dat uiteraard voor zichzelf uitmaken. En eventueel een harde les leren, zodat ze vervolgens weet wat ze niet meer wil. Ik hoop dat ik te pessimistisch ben (maar ben bang van niet).
De vraag is: is TO bereid om vermoeiende spelletjes te spelen, met het nodige gepieker en de nodige onrust die daarbij horen, om deze man te 'veroveren' ? En als hij eenmaal veroverd is, wat dan? Het type man waar het hier over gaat is volgens mijn ervaring (bij mijzelf, vriendinnen, enz.) dikwijls een blijvende twijfelaar, met als gevolg open staan voor andere vrouwen, vreemdgaan, enz.
Ik zou liever single blijven (en eventueel 'scharrelen' met mannen waar ik niet verliefd op ben) dan zo'n relatie te hebben, want ik word niet gelukkig van zo'n relatie. Ik vrees dat TO dat ook niet wordt, maar zij moet dat uiteraard voor zichzelf uitmaken. En eventueel een harde les leren, zodat ze vervolgens weet wat ze niet meer wil. Ik hoop dat ik te pessimistisch ben (maar ben bang van niet).
woensdag 13 januari 2010 om 12:36
Dit topic slaat bij mij de spijker op zijn kop.
Ik zit momenteel in eenzelfde soort situatie.
Na een aantal leuke afspraakjes, ineens volledige radiostilte. Het laatste smsje van zijn kant was dat hij me graag weer wilde zien. Afijn, ik stel een datum voor, vervolgens van zijn kant complete radiostilte! Na (nog) een paar smsjes en een telefoontje van mijn kant, kreeg ik geen enkele reactie. Ook zelfs niet een berichtje met O&N. (heb ik ook niks gestuurd hoor). Vlak na O&N had ik er dus genoeg van en heb er een email uitgestuurd dat ik geen contact meer wenste. Vervolgens ontving ik een week later een sms dat hij nu niet verliefd kan en wil worden, maar me wel graag wil zien.
En jahoor, ik trap er weer in. Ik heb nl. (na 4 dagen) teruggestuurd dat hij me maar is moet komen uitleggen waarom het eerst radiostilte is en dat hij me vervolgens weer wil zien. En dus heb ik weer met hem afgesproken.
Al eerder heb ik hem voorgelegd of hij iets serieus zoekt of gewoon voor de fun 'wil'. Waarop hij antwoord gaf dat hij een leuke vrouw wil en daar zeker wel iets serieus mee wil. Hij vond dat wij in een kennismakings-iets-naar-een-relatie toe zaten, dus nog niet in een relatie. Wat ook wel zo is natuurlijk. Maar die volledige radiostilte.......nouja, hij komt het uitleggen.
Alle tips hierin zijn welkom.
Maar ergens ben ik zelf niet meer zo gecharmeerd van deze man. Dit terwijl ik eerst het eerst flink te pakken had!
Ik zit momenteel in eenzelfde soort situatie.
Na een aantal leuke afspraakjes, ineens volledige radiostilte. Het laatste smsje van zijn kant was dat hij me graag weer wilde zien. Afijn, ik stel een datum voor, vervolgens van zijn kant complete radiostilte! Na (nog) een paar smsjes en een telefoontje van mijn kant, kreeg ik geen enkele reactie. Ook zelfs niet een berichtje met O&N. (heb ik ook niks gestuurd hoor). Vlak na O&N had ik er dus genoeg van en heb er een email uitgestuurd dat ik geen contact meer wenste. Vervolgens ontving ik een week later een sms dat hij nu niet verliefd kan en wil worden, maar me wel graag wil zien.
En jahoor, ik trap er weer in. Ik heb nl. (na 4 dagen) teruggestuurd dat hij me maar is moet komen uitleggen waarom het eerst radiostilte is en dat hij me vervolgens weer wil zien. En dus heb ik weer met hem afgesproken.
Al eerder heb ik hem voorgelegd of hij iets serieus zoekt of gewoon voor de fun 'wil'. Waarop hij antwoord gaf dat hij een leuke vrouw wil en daar zeker wel iets serieus mee wil. Hij vond dat wij in een kennismakings-iets-naar-een-relatie toe zaten, dus nog niet in een relatie. Wat ook wel zo is natuurlijk. Maar die volledige radiostilte.......nouja, hij komt het uitleggen.
Alle tips hierin zijn welkom.
Maar ergens ben ik zelf niet meer zo gecharmeerd van deze man. Dit terwijl ik eerst het eerst flink te pakken had!
woensdag 13 januari 2010 om 13:33
Ik heb relatief jong in mijn relatie carriere (ik zal denk ik een jaar of 20 geweest zijn) besloten dat ik geen spelletjes wilde spelen. Niet wachten met bellen, niet aantrekken en afstoten. In ieder geval niet bewust.
Relaties zijn daardoor eigenlijk, op 1 keer na, tamelijk eenvoudig gestart en die ene keer speelde hij de spellen met mij en was ik te verblind om dat in te zien.
Er zijn dus ook relaties mislukt, dus het was voor mij geen methode om een relatie te krijgen die probleemloos werkt. Maar de vraag of we een relatie met elkaar wilden speelde nooit (of je dan genoeg raakvlakken hebt en blijft houden is een hele andere) en dat vond ik wel prettig.
Relaties zijn daardoor eigenlijk, op 1 keer na, tamelijk eenvoudig gestart en die ene keer speelde hij de spellen met mij en was ik te verblind om dat in te zien.
Er zijn dus ook relaties mislukt, dus het was voor mij geen methode om een relatie te krijgen die probleemloos werkt. Maar de vraag of we een relatie met elkaar wilden speelde nooit (of je dan genoeg raakvlakken hebt en blijft houden is een hele andere) en dat vond ik wel prettig.
woensdag 13 januari 2010 om 14:24
quote:Dreamglasses schreef op 13 januari 2010 @ 00:25:
Maar miska en nine: is het niet zo dat het - zeker zo pril als in anderhalve maand - de liefde ook een spel is?
Ik denk dat de meeste mannen en vrouwen zich aantrekkelijk maken door op het juiste moment aan te trekken en weer los te laten (niet te verwarren met wegduwen trouwens!). Zo leer je in een vroeg stadium elkaar's grenzen al kennen, voordat het überhaupt over gaat in een relatie. Binnen de ontstane relatie duurt dat nog wel een tijdje voort: het leren kennen van elkaar's grenzen om te bepalen of de partnerkeuze de juiste is.
Dus niet:
1. ik vind jou leuk
2. n**ken?
3. we gaan een relatie aan
4. trouwen, kindjes en ze leefden nog lang en gelukkig
Het blijft werken aan je relatie al doen sommigen op dit forum erover alsof het allemaal direct en vanzelf helemaal klopt. Ben ik dus niet mee eens! Het is een spel, die gespeeld wordt en het gaat soms soepel (omdat men in basis genoeg aan elkaar gewaagd is) en soms wordt er even gewurgd, aangetrokken, zelfs afgeduwd en los gelaten. Zo kom je tot compromissen, al vanaf het eerste begin!
Noem mijn filosofie waardeloos. Maar ik ervaar het echt op deze manier. Niet alleen zelf, ook om mij heen. en ook zelfs - soms tussen de regels door - op dit forum!
Ik ervaar het totaal anders.
De echt leuke relaties die ik ken, toegegeven, dat zijn er niet zo veel, waren meteen goed. Dat klopte gewoon. Niks spelletjes spelen en gedoe voor je bij elkaar uitkomt.
Het zijn juist de wankelige relaties die ooit zo begonnen met hard to get spelen, beetje aantrekken, beetje afstoten, waardoor er inderdaad meteen een soort 'werkklimaat' wordt geschapen, iets wat ik in relaties sowieso heel ongezond vind.
'Je best doen voor elkaar' is trouwens iets anders, je doet vanzelfsprekend je best, he he, het gaat om je geliefde, je levensmaatje en daar zet je je voor in. Punt.
Werken, doe je bij je baas. Thuis is er ontspanning en vertrouwen. En vertrouwen bouw je niet op door spelletjes te spelen.
Maar miska en nine: is het niet zo dat het - zeker zo pril als in anderhalve maand - de liefde ook een spel is?
Ik denk dat de meeste mannen en vrouwen zich aantrekkelijk maken door op het juiste moment aan te trekken en weer los te laten (niet te verwarren met wegduwen trouwens!). Zo leer je in een vroeg stadium elkaar's grenzen al kennen, voordat het überhaupt over gaat in een relatie. Binnen de ontstane relatie duurt dat nog wel een tijdje voort: het leren kennen van elkaar's grenzen om te bepalen of de partnerkeuze de juiste is.
Dus niet:
1. ik vind jou leuk
2. n**ken?
3. we gaan een relatie aan
4. trouwen, kindjes en ze leefden nog lang en gelukkig
Het blijft werken aan je relatie al doen sommigen op dit forum erover alsof het allemaal direct en vanzelf helemaal klopt. Ben ik dus niet mee eens! Het is een spel, die gespeeld wordt en het gaat soms soepel (omdat men in basis genoeg aan elkaar gewaagd is) en soms wordt er even gewurgd, aangetrokken, zelfs afgeduwd en los gelaten. Zo kom je tot compromissen, al vanaf het eerste begin!
Noem mijn filosofie waardeloos. Maar ik ervaar het echt op deze manier. Niet alleen zelf, ook om mij heen. en ook zelfs - soms tussen de regels door - op dit forum!
Ik ervaar het totaal anders.
De echt leuke relaties die ik ken, toegegeven, dat zijn er niet zo veel, waren meteen goed. Dat klopte gewoon. Niks spelletjes spelen en gedoe voor je bij elkaar uitkomt.
Het zijn juist de wankelige relaties die ooit zo begonnen met hard to get spelen, beetje aantrekken, beetje afstoten, waardoor er inderdaad meteen een soort 'werkklimaat' wordt geschapen, iets wat ik in relaties sowieso heel ongezond vind.
'Je best doen voor elkaar' is trouwens iets anders, je doet vanzelfsprekend je best, he he, het gaat om je geliefde, je levensmaatje en daar zet je je voor in. Punt.
Werken, doe je bij je baas. Thuis is er ontspanning en vertrouwen. En vertrouwen bouw je niet op door spelletjes te spelen.
woensdag 13 januari 2010 om 18:57
woensdag 13 januari 2010 om 22:47
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet diep van binnen dat het niks gaat worden met hem (helaas), want hier word ik echt ongelukkig van en al zou hij bijdraaien later, de kans is heel groot dat ik hem niet meer hoef.
Het probleem is met zulke types dat ze zo dubbelzinnig doen en niet consistent zijn met wat ze zeggen met hun acties. En dan ben je toch geneigd om iets anders van te maken (tegen je beter weten in) en excuses voor hem te verzinnen. Als hij mij nou met rust liet, dan was het stuk makkelijker geweest, maar ik realiseer mij dat ik het zelf in stand hou. Continue gevecht tussen mijn hart en verstand en daar word ik inmiddels erg moe van.
@ Reiger100, het doet mij goed om te weten dat het ook anders kan. Geeft mij toch weer moed, maar op dit moment maakt de verwerking ervan niet makkelijker op
Het probleem is met zulke types dat ze zo dubbelzinnig doen en niet consistent zijn met wat ze zeggen met hun acties. En dan ben je toch geneigd om iets anders van te maken (tegen je beter weten in) en excuses voor hem te verzinnen. Als hij mij nou met rust liet, dan was het stuk makkelijker geweest, maar ik realiseer mij dat ik het zelf in stand hou. Continue gevecht tussen mijn hart en verstand en daar word ik inmiddels erg moe van.
@ Reiger100, het doet mij goed om te weten dat het ook anders kan. Geeft mij toch weer moed, maar op dit moment maakt de verwerking ervan niet makkelijker op
donderdag 14 januari 2010 om 07:37
Een man die achter je aan holt als je hem afwijst, maar die verdwijnt zodra je hem toelaat. Wat een prachtige omschrijving. Helaas kende ik er daar ook een paar van.
@dreamglasses: dat je je best doet spreekt voor zich, maar als je je in dit stadium al bezig moet gaan houden met aantrekken-afstoten spelletjes dan komt dat nooit goed. Zo'n man wil vooral spelen en is niet serieus. Zal dat ook niet worden.
@dreamglasses: dat je je best doet spreekt voor zich, maar als je je in dit stadium al bezig moet gaan houden met aantrekken-afstoten spelletjes dan komt dat nooit goed. Zo'n man wil vooral spelen en is niet serieus. Zal dat ook niet worden.
donderdag 14 januari 2010 om 14:59
quote:miska schreef op 13 januari 2010 @ 22:47:
@ Reiger100, het doet mij goed om te weten dat het ook anders kan. Geeft mij toch weer moed, maar op dit moment maakt de verwerking ervan niet makkelijker op
Ik weet het, zoiets is altijd rot... Maar het is beter om nu actie te ondernemen dan over een paar jaar.
Eén troost: het gaat over!!!
@ Reiger100, het doet mij goed om te weten dat het ook anders kan. Geeft mij toch weer moed, maar op dit moment maakt de verwerking ervan niet makkelijker op
Ik weet het, zoiets is altijd rot... Maar het is beter om nu actie te ondernemen dan over een paar jaar.
Eén troost: het gaat over!!!
donderdag 14 januari 2010 om 15:33
Miska, er staan hier heel veel wijze dingen op je topic.
Loslaten is altijd moeilijk, maar zoals eigenlijk iedereen hier al zegt, zo iemand is je niet waard.
Ik las ergens, jij moet hem willen en niet maar steeds je best blijven doen zodat hij jou wil. Houd dat vast. Jij mag er zijn. En er is vast wel iemand die jou graag heeft en die wel zijn best voor je doet!! En waarbij jij je ook gelukkig voelt.
Ik denk alleen wel dat zolang je contact houd, hij het spelletje blijft spelen. In feite heb je hem al gezegd dat je geen zin hebt in dat gescharrel. Alleen hij luistert dus schijnbaar ook nog is slecht. Geef hem dat dus nogmaals aan en zeg dat je daarom ook niet meer wilt afspreken.
Liefs
Loslaten is altijd moeilijk, maar zoals eigenlijk iedereen hier al zegt, zo iemand is je niet waard.
Ik las ergens, jij moet hem willen en niet maar steeds je best blijven doen zodat hij jou wil. Houd dat vast. Jij mag er zijn. En er is vast wel iemand die jou graag heeft en die wel zijn best voor je doet!! En waarbij jij je ook gelukkig voelt.
Ik denk alleen wel dat zolang je contact houd, hij het spelletje blijft spelen. In feite heb je hem al gezegd dat je geen zin hebt in dat gescharrel. Alleen hij luistert dus schijnbaar ook nog is slecht. Geef hem dat dus nogmaals aan en zeg dat je daarom ook niet meer wilt afspreken.
Liefs
zaterdag 23 januari 2010 om 23:36
Hoi allemaal,
Een update: ik zou een punt achter zetten vorige week, maar een of andere manier lukte het niet toen ik hem weer zag. Deze week had ik afstand genomen om precies na te gaan waarom ik niet van hem los kon komen. Maar deze week werd ik het toch echt goed zat. Afspreken wou hij wanneer het HEM uitkwam, plande nooit wat van tevoren met mij en ik sliep al slechter. Deze week had ik expres de boot afgehouden, want wou hem even niet meer zien om te kijken hoe ik mij zou voelen. Hij bleef mij sms-en en bellen, maar hield het vol om hem niet te zien. Toch zat het mij niet lekker dat ik niet uitgesproken had dat ik wou kappen.
Vandaag heb ik een sms gestuurd (wou hem expres niet zien) dat het beste is om elkaar een tijd niet zien of te spreken, want ik had tijd voor mezelf nodig. Kort erna belde hij en reageerde gelukkig begripvol. Ik heb uitgelegd dat ik niet in zo'n situatie wil blijven hangen en op deze manier gewoon niet werkt voor mij. Hij zou mij met rust laten.
Kortom, ik heb de knoop doorgehakt en duidelijk gemaakt dat ik geen contact meer wil. Misschien vriendschappelijk later, maar nu even niet, want zo kon ik ook niet door als hij steeds maar contact blijft zoeken op wat voor manier dan ook.
Het voelt erg dubbel, maar het gevoel van opluchting beheerst op dit moment en ben blij dat ik een ruggengraat heb getoond aan hem en vooral aan mezelf. Moet hem nu echt helemaal los laten en verder gaan waar ik gebleven was, al zal dat niet meevallen.
Wil jullie bij deze wederom bedanken voor het meedenken en voor de wijze woorden. Heb ik erg veel aan gehad. Heb echt het gevoel dat ik mezelf een hoop ellende en tijd heb bespaard.
Liefs
Een update: ik zou een punt achter zetten vorige week, maar een of andere manier lukte het niet toen ik hem weer zag. Deze week had ik afstand genomen om precies na te gaan waarom ik niet van hem los kon komen. Maar deze week werd ik het toch echt goed zat. Afspreken wou hij wanneer het HEM uitkwam, plande nooit wat van tevoren met mij en ik sliep al slechter. Deze week had ik expres de boot afgehouden, want wou hem even niet meer zien om te kijken hoe ik mij zou voelen. Hij bleef mij sms-en en bellen, maar hield het vol om hem niet te zien. Toch zat het mij niet lekker dat ik niet uitgesproken had dat ik wou kappen.
Vandaag heb ik een sms gestuurd (wou hem expres niet zien) dat het beste is om elkaar een tijd niet zien of te spreken, want ik had tijd voor mezelf nodig. Kort erna belde hij en reageerde gelukkig begripvol. Ik heb uitgelegd dat ik niet in zo'n situatie wil blijven hangen en op deze manier gewoon niet werkt voor mij. Hij zou mij met rust laten.
Kortom, ik heb de knoop doorgehakt en duidelijk gemaakt dat ik geen contact meer wil. Misschien vriendschappelijk later, maar nu even niet, want zo kon ik ook niet door als hij steeds maar contact blijft zoeken op wat voor manier dan ook.
Het voelt erg dubbel, maar het gevoel van opluchting beheerst op dit moment en ben blij dat ik een ruggengraat heb getoond aan hem en vooral aan mezelf. Moet hem nu echt helemaal los laten en verder gaan waar ik gebleven was, al zal dat niet meevallen.
Wil jullie bij deze wederom bedanken voor het meedenken en voor de wijze woorden. Heb ik erg veel aan gehad. Heb echt het gevoel dat ik mezelf een hoop ellende en tijd heb bespaard.
Liefs
zondag 24 januari 2010 om 15:48
Ha miska!
Ik denk dat je jezelf uiteindelijk ook veel ellende bespaard hebt. Gaan hopen op een man, die zegt bindingsangst te hebben, is ook weer het andere uiterste. En hoe hij nu heeft gereageerd, maakt wel duidelijk dat hij echt geen serieuze relatie aan wilt gaan. Ik blijf er bij dat het in het begin een aantrek-afstoot-spelletje is. Zeker als je 30+ gaat daten en mensen dus al relaties achter de rug hebben. Al voelt het misschien niet als een spelletje, die je bewust speelt.
Ik wilde alleen maar duidelijk maken dat je niet de illusie moet hebben dat het vanaf het begin maar kant-en-klaar duidelijk is hoe de ander in elkaar steekt en dat een man als een dolle stier direct achter je aan moet lopen als hij echt interesse heeft. Als mensen een beetje afstand houden in het begin en er niet direct in op gaan, is het niet gezegd dat die persoon bindingsangst heeft en dat hij niet voor je wilt gaan. Ik vind het eigenlijk ook wel prettig als een man me niet direct elke dag belt en sms't. Maar goed, dat is persoonlijk..
In dit geval: duidelijk dat de verhoudingen niet gelijk lagen. En goed van je dat je er niet voor kiest om jezelf langer te kwellen. Je zult waarschijnlijk het gevoel hebben dat je de hele tijd op contact van zijn kant moet wachten. En dat is inderdaad geen gezonde verhouding. Ik hoop dat je snel weer je eigen draai vindt!
Ik denk dat je jezelf uiteindelijk ook veel ellende bespaard hebt. Gaan hopen op een man, die zegt bindingsangst te hebben, is ook weer het andere uiterste. En hoe hij nu heeft gereageerd, maakt wel duidelijk dat hij echt geen serieuze relatie aan wilt gaan. Ik blijf er bij dat het in het begin een aantrek-afstoot-spelletje is. Zeker als je 30+ gaat daten en mensen dus al relaties achter de rug hebben. Al voelt het misschien niet als een spelletje, die je bewust speelt.
Ik wilde alleen maar duidelijk maken dat je niet de illusie moet hebben dat het vanaf het begin maar kant-en-klaar duidelijk is hoe de ander in elkaar steekt en dat een man als een dolle stier direct achter je aan moet lopen als hij echt interesse heeft. Als mensen een beetje afstand houden in het begin en er niet direct in op gaan, is het niet gezegd dat die persoon bindingsangst heeft en dat hij niet voor je wilt gaan. Ik vind het eigenlijk ook wel prettig als een man me niet direct elke dag belt en sms't. Maar goed, dat is persoonlijk..
In dit geval: duidelijk dat de verhoudingen niet gelijk lagen. En goed van je dat je er niet voor kiest om jezelf langer te kwellen. Je zult waarschijnlijk het gevoel hebben dat je de hele tijd op contact van zijn kant moet wachten. En dat is inderdaad geen gezonde verhouding. Ik hoop dat je snel weer je eigen draai vindt!
Only dead fish go with the flow
