Relaties
alle pijlers
Partner is minder leuk dan dat hij zich voordeed in begin!!!
woensdag 9 juli 2008 om 03:06
Hallo allemaal,
Heel graag zou ik mijn verhaal hier opschrijven en het zou fijn zijn als ik wat reacties zou krijgen hierop.
Ik heb nu 5 jaar een relatie met een man die 7 jaar ouder is dan mij.
Toen ik hem ontmoette bleek hij de ideale man.
Elke keer weer vol interesse in mij. Hij vertelde me keer op keer dat hij graag zijn overhemden zelf strijkt, hij luisterde goed. Hij kookte bijna elke weekeind voor me en we zoenden, en de seks was ook erg goed. Hij droeg me op handen.
Hij was superlief en nooit een een slecht humeur.
Na een jaar kwam ik erachter dat hij best snel uit zijn humeur kon raken. Snel op zijn teentje getrapt. Hij had ook veel commentaar op anderen, terwijl ik dat vreemd vind. Ik vind dat je eerst eens naar jezelf moet gaan kijken
Hij werd ook bazig.
Steeds meer kreeg ik de man te zien die hij was.
Ik zat niet op die roze wolk hoor, dat ik niet zag wie hij was, maar hij veranderde echt beetje voor beetje.
Leuk hoor, met veel grapjes en erg lief. Ontbijtjes en de afwas enz.
Hij is en was erg klef met me.
Noemde me zijn prinses en doet dat nu nog, terwijl zijn gedrag iets anders laat zien.
Ik ontdekte dat hij liever lui is dan moe, hij is erg slordig.
Niet normaal meer, ik ben erg netjes, als hij uit zijn werk komt, dan ligt OVERAL wat. Constant is hij van alles kwijt. Ik ben al zover dat ik weer pissig wordt als hij wat kwijt is, gebeurd zo'n 3 keer per dag. Dan trekt hij alles overhoop en ruimt het dan niet meer op. Ik doe dat dan ook niet meer.
Als ik dus hem hierover aanspreek, dan krijg ik een geergerde uitspraak van hem, dat hij ook wel weet dat hij slorig is, en dat hij dat gaat veranderen. Na zoveel jaar samen zijn, ken ik dat soort kreten en hij verandert juist niet. Als ik dat zeg, wordt hij weer boos.
De seks was goed. In het begin was het lang, we zoenden veel en vaak. Er was afwisseling.
Het eerste half jaar hield hij de "daad" erg lang vol.
Na dat eerste half jaar viel dat ook terug, sorry dames maar ik moet het kwijt, nu is hij met ene paar stoten "klaar".
Ik kan het momenteel niet laten om dan te zuchten, en zeggen dat ik het jamer vind.
Hij zegt dan dan hij het ook erg jammer vind maar dat hij me zo aantrekkelijk vind.
Dan vraag ik hem, of hij me in het begin van onze relatie dan niet aantrekkelijk vond, aangezien hij het toen erg lang volhield.
Hier heeft hij dan geen antwoord op.
Ja, dat hij het druk heeft op zijn werk.
In het begin van onze relatie pakte hij nog wel een drinken voor ons.
Nu ben ik het die steeds drinken maakt of voor mezelf. Als ik in de keuken ben, vraagt hij me altijd voor wat te drinken of boterhammen klaar te maken "Want dat doe jij zo lekker".
Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar dat doe ik niet, anders wordt de lijst zo lang. Hij heeft zich dus voorgedaan als de ideale partner. Ik werd meteen verliefd, en hij op mij.
Binnen een half jaar waren we verloofd. Had ik geweten wie er echt achter deze man zat. Het is gewoon niet eerlijk eigenlijk.
Hij is lief, ik ben nog steeds verliefd en ik houd van hem al betwijfel ik of ik minder van hem ben gaan houden, aangezien ik niet met hem wil trouwen. Ik heb zo mijn twijfels, een beetje wel ja.
Ik schrijf dit nu ook op een forum neer...
Ondanks al deze zaken denkt hij nog steeds dat onze relatie top is, en vind alle andere relatie maar losers, want wij hebben een toprelatie vind hij. Vaak moet ik dingen ook eindeloos herhalen, dan luisterd hij gewoon niet. En ik kan je vertellen, tig keer hetzelfde verhaal vertellen of een feitje is doorvermoeid en irritant.
Als allerlaatste is er nu zijn angst bijgekomen. Angst om dood te gaan.
Overal is gevaar en al 3 jaar kan ik ook niet meer normaal over straat. Als hij een vrachtwagen ziet, dan bedekt hij zijn mond en moet ik de mijne bedekken, en trekt hij me een steeg in. Zijn adem gaat idioot snel en is echt in paniek omdat hij denkt dat we doodgaan door evt. stofjes die in die vrachtwagen zitten. Of een vuilnisbelt, of als er ergens getimmerd of gezaagd wordt moeten alle deuren en ramen dicht. Dit is echt heel naar en erg. Hij moet hier nu echt eens hulp voor zoeken. Maar ik heb er maar weinig geduld meer voor, dat komt door bovenstaande.
Soms, zoals nu, weet ik het echt niet meer.
Hij heeft ook zoveel goede kanten waar ik zoveel van hou en een trouwere man kan ik me niet voorstellen.
Heel graag zou ik mijn verhaal hier opschrijven en het zou fijn zijn als ik wat reacties zou krijgen hierop.
Ik heb nu 5 jaar een relatie met een man die 7 jaar ouder is dan mij.
Toen ik hem ontmoette bleek hij de ideale man.
Elke keer weer vol interesse in mij. Hij vertelde me keer op keer dat hij graag zijn overhemden zelf strijkt, hij luisterde goed. Hij kookte bijna elke weekeind voor me en we zoenden, en de seks was ook erg goed. Hij droeg me op handen.
Hij was superlief en nooit een een slecht humeur.
Na een jaar kwam ik erachter dat hij best snel uit zijn humeur kon raken. Snel op zijn teentje getrapt. Hij had ook veel commentaar op anderen, terwijl ik dat vreemd vind. Ik vind dat je eerst eens naar jezelf moet gaan kijken
Hij werd ook bazig.
Steeds meer kreeg ik de man te zien die hij was.
Ik zat niet op die roze wolk hoor, dat ik niet zag wie hij was, maar hij veranderde echt beetje voor beetje.
Leuk hoor, met veel grapjes en erg lief. Ontbijtjes en de afwas enz.
Hij is en was erg klef met me.
Noemde me zijn prinses en doet dat nu nog, terwijl zijn gedrag iets anders laat zien.
Ik ontdekte dat hij liever lui is dan moe, hij is erg slordig.
Niet normaal meer, ik ben erg netjes, als hij uit zijn werk komt, dan ligt OVERAL wat. Constant is hij van alles kwijt. Ik ben al zover dat ik weer pissig wordt als hij wat kwijt is, gebeurd zo'n 3 keer per dag. Dan trekt hij alles overhoop en ruimt het dan niet meer op. Ik doe dat dan ook niet meer.
Als ik dus hem hierover aanspreek, dan krijg ik een geergerde uitspraak van hem, dat hij ook wel weet dat hij slorig is, en dat hij dat gaat veranderen. Na zoveel jaar samen zijn, ken ik dat soort kreten en hij verandert juist niet. Als ik dat zeg, wordt hij weer boos.
De seks was goed. In het begin was het lang, we zoenden veel en vaak. Er was afwisseling.
Het eerste half jaar hield hij de "daad" erg lang vol.
Na dat eerste half jaar viel dat ook terug, sorry dames maar ik moet het kwijt, nu is hij met ene paar stoten "klaar".
Ik kan het momenteel niet laten om dan te zuchten, en zeggen dat ik het jamer vind.
Hij zegt dan dan hij het ook erg jammer vind maar dat hij me zo aantrekkelijk vind.
Dan vraag ik hem, of hij me in het begin van onze relatie dan niet aantrekkelijk vond, aangezien hij het toen erg lang volhield.
Hier heeft hij dan geen antwoord op.
Ja, dat hij het druk heeft op zijn werk.
In het begin van onze relatie pakte hij nog wel een drinken voor ons.
Nu ben ik het die steeds drinken maakt of voor mezelf. Als ik in de keuken ben, vraagt hij me altijd voor wat te drinken of boterhammen klaar te maken "Want dat doe jij zo lekker".
Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar dat doe ik niet, anders wordt de lijst zo lang. Hij heeft zich dus voorgedaan als de ideale partner. Ik werd meteen verliefd, en hij op mij.
Binnen een half jaar waren we verloofd. Had ik geweten wie er echt achter deze man zat. Het is gewoon niet eerlijk eigenlijk.
Hij is lief, ik ben nog steeds verliefd en ik houd van hem al betwijfel ik of ik minder van hem ben gaan houden, aangezien ik niet met hem wil trouwen. Ik heb zo mijn twijfels, een beetje wel ja.
Ik schrijf dit nu ook op een forum neer...
Ondanks al deze zaken denkt hij nog steeds dat onze relatie top is, en vind alle andere relatie maar losers, want wij hebben een toprelatie vind hij. Vaak moet ik dingen ook eindeloos herhalen, dan luisterd hij gewoon niet. En ik kan je vertellen, tig keer hetzelfde verhaal vertellen of een feitje is doorvermoeid en irritant.
Als allerlaatste is er nu zijn angst bijgekomen. Angst om dood te gaan.
Overal is gevaar en al 3 jaar kan ik ook niet meer normaal over straat. Als hij een vrachtwagen ziet, dan bedekt hij zijn mond en moet ik de mijne bedekken, en trekt hij me een steeg in. Zijn adem gaat idioot snel en is echt in paniek omdat hij denkt dat we doodgaan door evt. stofjes die in die vrachtwagen zitten. Of een vuilnisbelt, of als er ergens getimmerd of gezaagd wordt moeten alle deuren en ramen dicht. Dit is echt heel naar en erg. Hij moet hier nu echt eens hulp voor zoeken. Maar ik heb er maar weinig geduld meer voor, dat komt door bovenstaande.
Soms, zoals nu, weet ik het echt niet meer.
Hij heeft ook zoveel goede kanten waar ik zoveel van hou en een trouwere man kan ik me niet voorstellen.
woensdag 9 juli 2008 om 10:38
Als jij het allemaal 'niet eerlijk' vindt, dan zou je ook een eind aan je relatie kunnen maken. Misschien vind je vriend het ook wel 'niet eerlijk' dat jij nu pissig wordt als hij iets kwijt is, of zo zeurt over dat hij nu zichzelf durft te zijn, wat je in het begin vast ook niet deed.
Sorry hoor, maar ik word een beetje moe van je bericht. Als je niet tevreden bent, práát er dan over, doe er wat aan, of stop ermee.
Sorry hoor, maar ik word een beetje moe van je bericht. Als je niet tevreden bent, práát er dan over, doe er wat aan, of stop ermee.
woensdag 9 juli 2008 om 10:50
Ik heb het idee dat hier meer achter zit, vandaar mijn vragen. Daar zijn ook een aantal signalen die mijn voelsprieten overeind doen komen. (noem het projectie )
Oa het perfecte aan deze man en het feit dat alle anderen stront zijn in zijn ogen. En dat soort types trekken onzekere vrouwen aan. Heb het verder niet over mezelf .
Oa het perfecte aan deze man en het feit dat alle anderen stront zijn in zijn ogen. En dat soort types trekken onzekere vrouwen aan. Heb het verder niet over mezelf .
woensdag 9 juli 2008 om 10:52
quote:ikbenleuk schreef op 09 juli 2008 @ 03:06:
- Na een jaar kwam ik erachter dat hij best snel uit zijn humeur
kon raken.
- Snel op zijn teentje getrapt.
- Hij had ook veel commentaar op anderen.
- Ik ontdekte dat hij liever lui is dan moe, hij is erg slordig.
- Na dat eerste half jaar viel dat ook terug, sorry dames maar ik
moet het kwijt, nu is hij met ene paar stoten "klaar".
- Nu ben ik het die steeds drinken maakt of voor mezelf.
- Als ik in de keuken ben, vraagt hij me altijd voor wat te drinken
of boterhammen klaar te maken "Want dat doe jij zo lekker".
- Als allerlaatste is er nu zijn angst bijgekomen. Angst om dood
te gaan.
- Overal is gevaar en al 3 jaar kan ik ook niet meer normaal over
straat.
Het is gewoon niet eerlijk eigenlijk.
Weet je wat niet eerlijk is?
Dat je al een paar jaar bij iemand bent die zo slecht aan jouw maatstaven voldoet!
- Na een jaar kwam ik erachter dat hij best snel uit zijn humeur
kon raken.
- Snel op zijn teentje getrapt.
- Hij had ook veel commentaar op anderen.
- Ik ontdekte dat hij liever lui is dan moe, hij is erg slordig.
- Na dat eerste half jaar viel dat ook terug, sorry dames maar ik
moet het kwijt, nu is hij met ene paar stoten "klaar".
- Nu ben ik het die steeds drinken maakt of voor mezelf.
- Als ik in de keuken ben, vraagt hij me altijd voor wat te drinken
of boterhammen klaar te maken "Want dat doe jij zo lekker".
- Als allerlaatste is er nu zijn angst bijgekomen. Angst om dood
te gaan.
- Overal is gevaar en al 3 jaar kan ik ook niet meer normaal over
straat.
Het is gewoon niet eerlijk eigenlijk.
Weet je wat niet eerlijk is?
Dat je al een paar jaar bij iemand bent die zo slecht aan jouw maatstaven voldoet!
woensdag 9 juli 2008 om 10:54
[quote]domnaiefmutsje schreef op 09 juli 2008 @ 10:50:
Ik heb het idee dat hier meer achter zit, vandaar mijn vragen. Daar zijn ook een aantal signalen die mijn voelsprieten overeind doen komen. (noem het projectie )
Oa het perfecte aan deze man en het feit dat alle anderen stront zijn in zijn ogen. En dat soort types trekken onzekere vrouwen aan. Heb het verder niet over mezelf .[/quote]
Je eigen tekst :
Je hebt van die mannen die perfect lijken. Zien er goed uit, strijken hun hemden, koken en maken ontbijtjes en behandelen hun partner, in het begin, als het allerbeste wat ze zijn overkomen. Van die mannen die nog meer contacten hebben waar vrouw lief verder niets van af weet en die vrouwen zich net zo bijzonder voelen.
Die mannen die ook snel willen samenwonen/trouwen. Wel erg snel aan zich binden en alle commitment eisen van die vrouw, maar het zelf eigenlijk niet geven. En langzamerhand een ware aard naar boven komt met onberekenbaar gedrag. Die het voor elkaar krijgen dat de vrouw alles opgeeft in haar omgeving en geen of nauwelijks meer contacten heeft.
De perfecte man die weer zo perfect lijkt voor anderen en dus naar buiten toe gaat klagen hoe slecht hij het thuis wel niet heeft want hij doet ideaal, maar vrouw zeikt alleen maar.
En je hebt mannen die zich mooier voordoen in het begin, net als jij en ik en dan blijkt het iets minder te zijn zoals elk mens.
Het klinkt me bij deze als een combinatie van die twee.
Je vragen ? Hoeveel vraagtekens tel jij in je tekst ????
Ik heb het idee dat hier meer achter zit, vandaar mijn vragen. Daar zijn ook een aantal signalen die mijn voelsprieten overeind doen komen. (noem het projectie )
Oa het perfecte aan deze man en het feit dat alle anderen stront zijn in zijn ogen. En dat soort types trekken onzekere vrouwen aan. Heb het verder niet over mezelf .[/quote]
Je eigen tekst :
Je hebt van die mannen die perfect lijken. Zien er goed uit, strijken hun hemden, koken en maken ontbijtjes en behandelen hun partner, in het begin, als het allerbeste wat ze zijn overkomen. Van die mannen die nog meer contacten hebben waar vrouw lief verder niets van af weet en die vrouwen zich net zo bijzonder voelen.
Die mannen die ook snel willen samenwonen/trouwen. Wel erg snel aan zich binden en alle commitment eisen van die vrouw, maar het zelf eigenlijk niet geven. En langzamerhand een ware aard naar boven komt met onberekenbaar gedrag. Die het voor elkaar krijgen dat de vrouw alles opgeeft in haar omgeving en geen of nauwelijks meer contacten heeft.
De perfecte man die weer zo perfect lijkt voor anderen en dus naar buiten toe gaat klagen hoe slecht hij het thuis wel niet heeft want hij doet ideaal, maar vrouw zeikt alleen maar.
En je hebt mannen die zich mooier voordoen in het begin, net als jij en ik en dan blijkt het iets minder te zijn zoals elk mens.
Het klinkt me bij deze als een combinatie van die twee.
Je vragen ? Hoeveel vraagtekens tel jij in je tekst ????
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 9 juli 2008 om 10:58
quote:Julus schreef op 09 juli 2008 @ 10:38:
Is er dan niemand die het vreemd vindt dat to het haar vriend kwalijk neemt dat hij angsten heeft??
Jawel.
"Als allerlaatste is er nu zijn angst bijgekomen. Angst om dood te gaan.
Overal is gevaar en al 3 jaar kan ik ook niet meer normaal over straat. Als hij een vrachtwagen ziet, dan bedekt hij zijn mond en moet ik de mijne bedekken, en trekt hij me een steeg in. Zijn adem gaat idioot snel en is echt in paniek omdat hij denkt dat we doodgaan door evt. stofjes die in die vrachtwagen zitten. Of een vuilnisbelt, of als er ergens getimmerd of gezaagd wordt moeten alle deuren en ramen dicht.
Dit is echt heel naar en erg.
Hij moet hier nu echt eens hulp voor zoeken.
Maar ik heb er maar weinig geduld meer voor, dat komt door bovenstaande."
Het is triest dat het enige wat zij belangrijk vindt aan zijn doodsangst, het feit is dat zíj daar last van heeft omdat hij ook bang is dat zij dood gaat. En hij haar daar dus tegen wil beschermen. En omdat hij niet precies zo blijkt te zijn als zij graag had gewild, negeert zij zijn enorme angst gewoon.
Tja, hij strijkt dan ook niet eens altijd zijn eigen overhemden!
Is er dan niemand die het vreemd vindt dat to het haar vriend kwalijk neemt dat hij angsten heeft??
Jawel.
"Als allerlaatste is er nu zijn angst bijgekomen. Angst om dood te gaan.
Overal is gevaar en al 3 jaar kan ik ook niet meer normaal over straat. Als hij een vrachtwagen ziet, dan bedekt hij zijn mond en moet ik de mijne bedekken, en trekt hij me een steeg in. Zijn adem gaat idioot snel en is echt in paniek omdat hij denkt dat we doodgaan door evt. stofjes die in die vrachtwagen zitten. Of een vuilnisbelt, of als er ergens getimmerd of gezaagd wordt moeten alle deuren en ramen dicht.
Dit is echt heel naar en erg.
Hij moet hier nu echt eens hulp voor zoeken.
Maar ik heb er maar weinig geduld meer voor, dat komt door bovenstaande."
Het is triest dat het enige wat zij belangrijk vindt aan zijn doodsangst, het feit is dat zíj daar last van heeft omdat hij ook bang is dat zij dood gaat. En hij haar daar dus tegen wil beschermen. En omdat hij niet precies zo blijkt te zijn als zij graag had gewild, negeert zij zijn enorme angst gewoon.
Tja, hij strijkt dan ook niet eens altijd zijn eigen overhemden!
woensdag 9 juli 2008 om 11:00
quote:Julus schreef op 09 juli 2008 @ 10:38:
Is er dan niemand die het vreemd vindt dat to het haar vriend kwalijk neemt dat hij angsten heeft??
Ik vind wel meer dat TO haar vriend verwijt vreemd...
TO, heb je hier al ooit een goed gesprek over gehad met jouw vriend? Zonder verwijten en zinnetjes die waarin de woorden "jij-(vul een werkwoord in)-altijd" voorkomen?
Is er dan niemand die het vreemd vindt dat to het haar vriend kwalijk neemt dat hij angsten heeft??
Ik vind wel meer dat TO haar vriend verwijt vreemd...
TO, heb je hier al ooit een goed gesprek over gehad met jouw vriend? Zonder verwijten en zinnetjes die waarin de woorden "jij-(vul een werkwoord in)-altijd" voorkomen?
woensdag 9 juli 2008 om 11:01
Triest, ja, dat is een goede benaming. Ik vraag me dan ook af, hoe hij hier over denkt. Hoe hij over zichzelf denkt, want deze man vindt dat zijn relatie goed is..ik zie to voor me als een harde tante die eist dat hij gedrag vertoont zodat zij maar altijd gelukkig is. Voldoet hij daar niet aan, dan is dat bij voorbaat zijn schuld, zijn tekortkoming. Beetje zelfreflectie zou op zijn plaats zijn, to.
woensdag 9 juli 2008 om 11:07
Die zelfreflectie is op zijn plaats, ben ik met je eens.
Maar juist omdat ze in staat is om haar openingspost te schrijven, vermoed ik dat het laatste wat tot haar talenten behoort, het vermogen tot zelfreflectie is.
Blijft qua praktisch advies alleen nog over: trouw niet met die man; je hebt hem niets te bieden.
Maar juist omdat ze in staat is om haar openingspost te schrijven, vermoed ik dat het laatste wat tot haar talenten behoort, het vermogen tot zelfreflectie is.
Blijft qua praktisch advies alleen nog over: trouw niet met die man; je hebt hem niets te bieden.
woensdag 9 juli 2008 om 11:47
Sommige dingen houd je zelf ook instant met je gedrag. Als hij iets kwijt is dan moet hij maar zoeken. Mijn vriend was ook altijd alles kwijt en dan moest ik vertellen waar het lag. Na een tijdje werd ik daar zo moe van dat ik hem er niet meer bij help. Ik merkte dat het voor hem ook makkelijk was om mij iedere keer maar te vragen en dus zei ik daarna standaard: Dan moet je maar even zoeken. Het zijn jouw spullen. Nu is hij bijna nooit meer iets kwijt en als het dan gebeurt help ik nog wel mee, maar niet meer zo fanatiek als eerst. Het is zijn verantwoordelijkheid.
Mijn vriend is soms ook best lui en dan was het puur gemakzucht en ik ging daar in mee (ook brood smeren). Toen ik dat niet meer deed werd hij ook weer actiever.
Succes
Mijn vriend is soms ook best lui en dan was het puur gemakzucht en ik ging daar in mee (ook brood smeren). Toen ik dat niet meer deed werd hij ook weer actiever.
Succes
woensdag 9 juli 2008 om 12:54
Hallo, hier even een berichtje terug.
Ik kijk nu pas op internet en ben verbaast dat er al zoveel reacties zijn.
Dank jullie wel hiervoor.
Allereerst wil ik zeggen dat ik wat moest bedenken voor een nickname, ik had al een hoop geprobeerd maar deze was nog vrij.
En ik vond hem ook wel geinig, zonder bijbedoelingen.
Zelfreflexie? mmm, denk dat ik dat wel heb. Heb namelijk wat therapieen doorlopen en daardoor weet ik wel wie ik ben.
Hopelijk kunnen jullie begrijpen, dat ik dit geschreven heb toen ik er even doorheen zat.
Ik heb veel gedult, en kan een hoop hebben. De zieke van mijn vriend trek ik me heel erg aan, zo erg dat we er veel over hebben gepraat afgelopen nacht. Hierna kon ik niet meer slapen.
Tuurlijk, verstandelijk begrijp ik alles, dat hij niet wil dat ik ook ziek wordt, maar als je het meemaakt, zoveel keer per dag, als je zelf beperkt wordt in je doen en laten, dan kan het niet anders, of je wordt zo door zijn overmatige angst, paniek meegesleurd, terwijl je zelf weet dat het niet kan.
Ik heb al zoveel jaren gedult, en nu is het op ana het raken.
Terwijl ik zelf echt wel weet wat het is om een angst te hebben, ik had er zelf vele, dus ik begrijp hem en praat er veel met hem over.
Alleen, soms, kan ik er niet meer tegen omdat er zoveel gebeurd.
Over de andere zaken, het is niet zo dat hij zich mooier voordoet. Hij doet zich echt voor als een ander persoon.
Ook naar mensen die wat dichterbij komen, dan doet hij zich voor als iemand die hij niet is, iemand die ik niet ken in ieder geval.
Als ik hem daar (geduldig) naar vraag, dan antwoord hij dat ij daar een goed gevoel bij heeft. Als ik dan antwoord dat ik het fijn zou vinden, als hij zichzelf laat zien, dan is het gesprek afgelopen.
Veranderen kan je niemand, maar ik kan er met de pet niet bij dat je echt anders bent in een nieuwe relatie.
Tuurlijk, ik ben niet dom, je probeert je beter voor te doen. Maar echt een ander karakter hebben, dat heb ik echt niet gedaan. Daarover hebben we ook gepraat, wij praten veel over zulke dingen.
Hij vind dat ik niet verandert ben en dat kan kloppen want ik wil eerlijk blijven, ook bij vriendinnen en bij mensen die ik leer kennen.
Als ik dingen niet kan zal ik ook niet zeggen dat ik dat als beste kan.
Dat is waar het om gaat, tuurlijk weet ik ook dat de perfecte man niet bestaat. Ik ben ook niet perfect.
Maar zo veranderen dat er (bijna)niets meer overblijft van degene die ik heb leren kennen.......
Buiten dat, heb ik ook gezegd, ik hou nog steeds van hem.
Ik ben wel iemand die kijkt naar de positieve punten maar de negatieve overheersen soms erg en die gaan steeds meer overheersen, en dat maakt me zorgen.
Ik wil mijn kerel echt niet kwijt.
Ik kijk nu pas op internet en ben verbaast dat er al zoveel reacties zijn.
Dank jullie wel hiervoor.
Allereerst wil ik zeggen dat ik wat moest bedenken voor een nickname, ik had al een hoop geprobeerd maar deze was nog vrij.
En ik vond hem ook wel geinig, zonder bijbedoelingen.
Zelfreflexie? mmm, denk dat ik dat wel heb. Heb namelijk wat therapieen doorlopen en daardoor weet ik wel wie ik ben.
Hopelijk kunnen jullie begrijpen, dat ik dit geschreven heb toen ik er even doorheen zat.
Ik heb veel gedult, en kan een hoop hebben. De zieke van mijn vriend trek ik me heel erg aan, zo erg dat we er veel over hebben gepraat afgelopen nacht. Hierna kon ik niet meer slapen.
Tuurlijk, verstandelijk begrijp ik alles, dat hij niet wil dat ik ook ziek wordt, maar als je het meemaakt, zoveel keer per dag, als je zelf beperkt wordt in je doen en laten, dan kan het niet anders, of je wordt zo door zijn overmatige angst, paniek meegesleurd, terwijl je zelf weet dat het niet kan.
Ik heb al zoveel jaren gedult, en nu is het op ana het raken.
Terwijl ik zelf echt wel weet wat het is om een angst te hebben, ik had er zelf vele, dus ik begrijp hem en praat er veel met hem over.
Alleen, soms, kan ik er niet meer tegen omdat er zoveel gebeurd.
Over de andere zaken, het is niet zo dat hij zich mooier voordoet. Hij doet zich echt voor als een ander persoon.
Ook naar mensen die wat dichterbij komen, dan doet hij zich voor als iemand die hij niet is, iemand die ik niet ken in ieder geval.
Als ik hem daar (geduldig) naar vraag, dan antwoord hij dat ij daar een goed gevoel bij heeft. Als ik dan antwoord dat ik het fijn zou vinden, als hij zichzelf laat zien, dan is het gesprek afgelopen.
Veranderen kan je niemand, maar ik kan er met de pet niet bij dat je echt anders bent in een nieuwe relatie.
Tuurlijk, ik ben niet dom, je probeert je beter voor te doen. Maar echt een ander karakter hebben, dat heb ik echt niet gedaan. Daarover hebben we ook gepraat, wij praten veel over zulke dingen.
Hij vind dat ik niet verandert ben en dat kan kloppen want ik wil eerlijk blijven, ook bij vriendinnen en bij mensen die ik leer kennen.
Als ik dingen niet kan zal ik ook niet zeggen dat ik dat als beste kan.
Dat is waar het om gaat, tuurlijk weet ik ook dat de perfecte man niet bestaat. Ik ben ook niet perfect.
Maar zo veranderen dat er (bijna)niets meer overblijft van degene die ik heb leren kennen.......
Buiten dat, heb ik ook gezegd, ik hou nog steeds van hem.
Ik ben wel iemand die kijkt naar de positieve punten maar de negatieve overheersen soms erg en die gaan steeds meer overheersen, en dat maakt me zorgen.
Ik wil mijn kerel echt niet kwijt.
woensdag 9 juli 2008 om 14:02
Mijn ex deed zich ook leuker voor. Nooit boos, altijd attent, dronk bijna nooit, had overal begrip voor.... Yeah right... Bleek toch in realiteit een beetje anders te liggen zodra hij dacht mij te "hebben". Nog 4 jaar daarna heb ik het uitgehouden (in totaal dus 5) omdat ik ontzettend verliefd was op de persoon die hij pretendeerde te zijn. Maar op de echte hij...daar ben ik nooit echt gek op geweest...
woensdag 9 juli 2008 om 14:04
quote:Capibara schreef op 09 juli 2008 @ 09:40:
[...]
Is het juist niet heel erg mooi dat hij bij jou volledig zichzelf durft te zijn?
Dat zeg ik ook altijd tegen mijn vriend als ik stinkend in mijn joggingpak op de bank hang En toch verwijt hij me dan dat ik deze kant van mezelf in het begin 'verborgen' hield
Zoals al eerder gezegd is gaat het erom wie je nu bent. Dat eerste half jaar is leuk hoor, maar dan doet iedereen zich beter voor...
[...]
Is het juist niet heel erg mooi dat hij bij jou volledig zichzelf durft te zijn?
Dat zeg ik ook altijd tegen mijn vriend als ik stinkend in mijn joggingpak op de bank hang En toch verwijt hij me dan dat ik deze kant van mezelf in het begin 'verborgen' hield
Zoals al eerder gezegd is gaat het erom wie je nu bent. Dat eerste half jaar is leuk hoor, maar dan doet iedereen zich beter voor...
woensdag 9 juli 2008 om 14:12
Hou je nog wel van hem? Dat kom ik nl. nergens tegen. Het is al eerder gezegd, in het begin leef je als het ware op een roze wolk, en dat verandert ook in de loop der tijd. Maar een relatie moet wel leuk blijven en niet een grote ergenis. Misschien dat je eens een serieus gesprek moet hebben waarin je over je gedachten en gevoelens praat?
woensdag 9 juli 2008 om 14:13
Het kan ook zijn dat hij eerst in bed ontzettend zijn best deed, maar het nu wel best vindt. Zou de eerste niet zijn.
Je kunt je best beter voordoen dan je bent, dat is logisch. Maar TO geeft aan dat hij zich voordoet als een totaal ander persoon, wat ik ook herken van mijn ex, en dat is niet oke. Men moet dan ook niet gaan piepen als de partner niet blijkt te vallen op de echte persoon, want die zijn per slot van rekening verliefd geworden op de illusie.
Je kunt je best beter voordoen dan je bent, dat is logisch. Maar TO geeft aan dat hij zich voordoet als een totaal ander persoon, wat ik ook herken van mijn ex, en dat is niet oke. Men moet dan ook niet gaan piepen als de partner niet blijkt te vallen op de echte persoon, want die zijn per slot van rekening verliefd geworden op de illusie.
