Poe.. lastig die onzekerheid!

Misschien vond ie dat wel een beetje te snel... Heeft ie nog iets gezegd over contact houden ofzo? En waarom hij Inderdaad zegt... tja.. omdat hij ook niet wist wat hij moest zeggen?



Maak het jezelf niet moeilijker dan dat het is... Geniet van afgelopen vrijdag... dat was toch leuk en gezellig... Hou dat gevoel vast, en niemand kan je vertellen hoe het verder gaat lopen... Laat je het weten?

quote:San87 schreef op 18 januari 2009 @ 16:21:

Ja dat kan ook nog, al met al hebben we pas 3 weken contact..



Misschien wil ik ook wel te snel?

En zeker omdat hij een nare ervaring heeft op het gebied van relaties...



En afgelopen vrijdag was zeker heel erg gezellig..

Hij heeft ook zn werk laten zien.. en een foto van zn ouders op zn telefoon.. (uit zichzelf)..

Dus op mij kwam het best wel serieus over.. toch?



Ik zie nu ook dat je je wel erg richt op hem. Je probeert in te vullen wat hij denkt, waarom hij dingen liet zien, maar je weet het niet. Hij weet het wel, maar gaat je dat nu nog niet vertellen. Waarschijnlijk verwacht hij iig al veel minder. Daarom kan hij daar ook veel relaxter mee omgaan dan jij op dit moment. Zorg dat je er ook weer relaxed mee omgaat. Mannen hebben voelsprieten voor spanningen en daar rennen ze vaak heel hard voor weg.



Wacht nu rustig af, lekker contact houden (als je dat zelf wilt en je daar prettig bij voelt) is toch gewoon een goed idee? Je merkt vanzelf wel of hij je weer wil zien, en wanneer. Als je op dat moment bedenkt of je daar zin in hebt is dat vroeg genoeg.



Want door iets in te vullen win je niets. Door je vragen te stellen ook niet, en redenen bedenken waarom hij wel, of niet... dat is al helemaal onzinnig. Zo maak je jezelf alleen maar onzeker.



Helaas zegt het laten zien van al die dingen ook helemaal niets over serieus zijn of niet. Ik heb ooit een hele leuke man ontmoet, 3/4 jaar geleden ofzo. Een enorme klik, en na de eerste ontmoeting wist ik al zoveel van hem. Waar hij werkte, zijn werktijden, zijn hobbies, verleden, lievelilngseten, sport, contacten, welke basisschool hij had gezeten, stamkroeg (effect van een nacht lang gezellig doorpraten). Binnen no time was er een date geregeld, we hebben elkaar een paar keer gezien. Nog steeds een enorme klik. Maar beiden toen geen behoefte aan een relatie. Is ook niets geworden en we zijn beiden weer verder gaan daten (met anderen dus).



Ik heb inmiddels een aantal maanden een hele leuke goede relatie met een hele erge lieve, mooie, leukerd. Vanaf het begin was het overduidelijk dat we verliefd zijn, tijd willen doorbrengen met elkaar, samen dingen willen doen en hiervan willen genieten. En doen we dat zoveel mogelijk.



Die leuke man waar ik toen mee heb gedate heeft een tijdje terug aan een wederzijdse vriendin vertelt dat hij me helemaal geweldig vindt, maar dat hij het feit dat ik kinderen heb te eng vond. So far wijst al die info dus op iets serieus. Dus een les die ik daarvan heb geleerd is dat het niet alleen zo moet zijn dat je iemand heel erg leuk (en meer) moet vinden voordat je een relatie kunt beginnen, maar dat ook allebei helemaal moet willen.

Want door iets in te vullen win je niets. Door je vragen te stellen ook niet, en redenen bedenken waarom hij wel, of niet... dat is al helemaal onzinnig. Zo maak je jezelf alleen maar onzeker... schreef Madhe



Nog een keer lezen meis... Maak jezelf nou niet gek! Niemand heeft een glazenbol... geef het tijd.



Suc6!

@San87: Je bent echt onzeker he?!?! Niet doen meis, laat het lekker op z'n beloop. Je merkt vanzelf wel hoe hij reageert. Je laatste date is nog maar zo kort geleden, geef hem even de tijd.

Zoek afleiding in het doen van leuke dingen, spreek met vriendinnen af, studie/werk. Stop iig met het invullen van gedachten van anderen!

quote:San87 schreef op 18 januari 2009 @ 17:26:

@ Madhe: dus jij denkt dat hij het niet ziet zitten?



Ik heb geen idee meissie, maar ik denk dat de tijd het je wel zal leren. Geef het die tijd en probeer ondertussen gewoon niet te veel aan hem te denken en al helemaal geen dingen in te vullen. Je kent hem pas 3 weken, je weet nog niet of hij het waard is om zoveel aandacht en energie in te stoppen, en hoogstwaarschijnlijk weet hij dat ook nog niet over jou.





Jij weet het nog niet, hij weet het nog niet. Wij weten het al helemaal niet.



Stel ik zeg; "nee, hij ziet het niet zitten". Is dat dan een allesbepalende factor in jouw besluit om hem nog wel of niet te daten? Wacht gewoon rustig af. En vermaak je in tussentijd, dan heb je op jullie volgende dat wat te vertellen en daardoor denkt hij misschien; joh, wat een leuke NIET CLAIMENDE ZEKERE meid. DIE wil ik wel beter leren kennen en dan zien we wel hoe het verder loopt.

quote:San87 schreef op 18 januari 2009 @ 18:04:

Ik vind hem gewoon erg leuk..

En ben ook onzeker geworden door mn vorige relatie..



Ben gewoon bang dat ik weer op mn snufferd ga.. snap je?

Dat ik mezelf weer open stel.. en dan erg teleurgesteld raak..



Of heb ik het gewoon te vroeg gezegd tegen hem?

En komt het wel..?



Ehm, wát heb je gezegt tegen hem?



En verder denk ik dat je verstandelijk een besluit moet nemen; wil je je openstellen of niet? Als je daar niet aantoe bent is dat helemaal niet erg en stop je toch met daten? Daar is niets mis mee. Dat is zelfs verstandiger dan al je oude issues als cadeautje voor hem op tafel pleuren en van hem te verwachten dat hij het oplost. Dat geeft alleen de garantie dat hij over een tijdje niet meer wilt daten, want alleen jij kunt jezelf gelukkig en onbezorgd maken.

En als je je wel wilt openstellen hoeft dat echt niet allemaal meteen vanaf de 4e date. Je mag iemand best eerst beter leren kennen.

Lieverd, elke keer stel je weer dezelfde vraag...



Jullie hebben leuke dates gehad... hou je daar nou aan vast. Je spreekt hem elke dag... hebben gezoend... GENIET daar nou van...



Niemand weet of jullie volgend jaar of over 50 jaar nog samen zijn...



RELAX!

Ik denk serieus dat je hem wegjaagt op het moment dat je die (extreme) onzekerheid aan hem laat merken.



Luister naar je intuitie, en laat het verder eens los. Ik ben ervan overtuigt dat een man die jou leuk genoeg vindt om je beter te leren kennen dat echt wel laat merken. Jullie hebben iedere dag contact, geniet daar nou gewoon van.



Ga toch ook even wat anders doen dan met hem bezig. Je had een leven vóór hem, toch? En hij had een leven voor jou. Je merkt het vanzelf wel of dat zich ooit samenvoegt en in welke mate.



Wat ik me wel nog steeds afvraag is wáár je te snel mee bent geweest? Wat heb je gezegt? Niet dat je verliefd bent of van hem houdt neem ik aan? Bedoel je te snel met vragen of hij kwam eten en een filmpje kwam kijken? Joh, dat vraag ik wekelijks aan vrienden. Als hij dáár al voor wegrent?

Waaruit blijkt dat je hem hebt weggejaagd dan? Heeft hij gezegd dat ie je nooit meer wilt zien? Nee toch... Hij vond een afspraakje na vrijdag effe te snel gaan... en dat mag.



Lieverd, we kunnen hier allemaal roepen dat het wel goedkomt maar dan nóg voel jij dat maar 5 minuten...



Doe dit jezelf nou niet aan, en voor je het weet zitten jullie vast weer te msn'n ofzoiets...

Ik lees net je topic en kan uit je verhaal niet echt goed opmaken wat hij nu wel/niet wil. Je nodigt hem bij je thuis uit voor een etentje en een filmpje en zijn reactie is vrijwel meteen dat hij denkt dat jij verder bent dan hij. Wát een onzin. Wat is er mis met een etentje en een filmpje bij iemand thuis? Was het dan anders geweest als je een etentje buiten de deur een een film in de bioscoop had voorgesteld!? Of was het in zijn ogen dan écht een date en niet té serieus? (Omdat jullie dan niet bij jou thuis waren?)



Wat ik eigenlijk wil zeggen... onzekerheden hebben we allemaal. Het ligt er alleen helemaal aan hoe je met die onzekerheid om gaat. Ga je je er teveel bezig houden, dan stoot je hem zeker van je af. (Been there, done that.) Probeer het daarom wat meer los te laten. Dat is het enige advies wat ik nu voor je heb. Bij mij is het ook nog steeds een work in progress, maar ik moet zeggen... het gaat me steeds beter af.

quote:sonjaenthom schreef op 18 januari 2009 @ 20:04:

Waaruit blijkt dat je hem hebt weggejaagd dan? Heeft hij gezegd dat ie je nooit meer wilt zien? Nee toch... Hij vond een afspraakje na vrijdag effe te snel gaan... en dat mag.



Lieverd, we kunnen hier allemaal roepen dat het wel goedkomt maar dan nóg voel jij dat maar 5 minuten...



Doe dit jezelf nou niet aan, en voor je het weet zitten jullie vast weer te msn'n ofzoiets...



Dat denk ik ook, maar dat moeten wij ook niet in gaan vullen natuurlijk. Ik bedoel, zelf wil ik geen valse hoop wekken bij San, wij weten het namelijk ook niet.



Maar San, denk je dat je met deze onzekerheid die je hebt wel toe bent aan een relatie of iets wat daarop lijkt? Ben je niet bang dat dit alleen maar erger wordt als het daadwerkelijk een naam krijgt (stel je vindt hem leuk genoeg daarvoor en hij jou?). Weet je nu al dat je dan niet steeds bevestiging bij hem gaat vragen, onzeker bent als hij een keer niet kan afspreken, liever iets anders doet met vrienden en niet naar jou/op msn/oid kan komen die dag?



Want als je er op die manier en zo onzeker instapt, kun je het daarmee gruwelijk kapot maken. En nu loop ik al hartstikke op de feiten vooruit.

We snappen dat stukje onzekerheid wel, maar mijn mening is dat je het zelf ook blijft voeden. Wat is er mis met iemand vragen of hij zin heeft om te komen eten? Je hebt hem niet het huwelijksbootje of relatiebootje in willen slepen toch?



Ik denk alleen dat het wel een illusie is dat je onzekerheid weg is als hij voor jou heeft "gekozen". Na 3 dates moet je nog niet eens willen dat hij voor jou kiest. Niet met deze basis iig.

Verlatingsangst gaat niet weg op het moment dat je verkering hebt. Het is wel vreemd dat je al verlatingsangst hebt op het moment dat je nog niet eens weet of je hem écht wel leuk genoeg vindt om langer mee om te gaan, verder in je leven te laten. Volgens mij kun je beter dáár over nadenken, dan over wat hij wil.

quote:San87 schreef op 18 januari 2009 @ 21:10:

Haha.. conclusie.. ik wil gewoon te veel en te snel..

Ik zoek gewoon erg veel bevestiging..



Na hoeveel dates was het bij jullie "serieus"?



Mijn vriend en ik zijn nou niet echt bevorderlijk voor het algemene beeld van de normale gang van zaken. We ontmoeten elkaar, onze date liep behoorlijk uit (bijna 48 uur) en we wilden elkaar zo snel mogelijk weer zien. Het voelde zo ontzettend goed. En na 2 weken kreeg het een naam.



Ik moet hier wel bijzeggen dat ik geen bevestiging heb gezocht. Als ik hem na onze eerste ontmoeting (waarbij we ook heel veel sex hadden) niet meer had gehoord of gesproken had ik het daar ook bij gelaten. Het was namelijk op dát moment helemaal geweldig, en ik had verder geen verwachtingen. Dat ik wel nog van hem hoorde en nu nog een relatie met hem heb, heeft me blijer gemaakt dan ik van te voren ooit van had kunnen bedenken.



Wij vinden elkaar gewoon zo leuk dat het bij ons dus heel snel ging, maar dat wil niet zeggen dat het zo perse moet gaan hoor. Je hoort juist veel vaker dat er pas na een flink aantal dates wat meer relatie-achtig iets ontstaat omdat je in het begin helemaal niet weet of je die ander wel leuk genoeg vindt.

@San87: En hoe is t gegaan? Heb je al gedate? Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig