Relaties
alle pijlers
Polyamorie
zondag 27 januari 2008 om 16:23
Hai,
Weet niet of hier al een topic over is maar ik ben naar opzoek naar ervaringen in de vorm van relaties.
Ik heb een vriend waar ik een relatie mee heb, die is getrouwd. Zijn vrouw heeft een relatie naast het huwelijk. Deze man woont bij hun in.
Ik heb mijn eigen woning elders.
Wie heeft hier nog meer ervaring mee?
Weet niet of hier al een topic over is maar ik ben naar opzoek naar ervaringen in de vorm van relaties.
Ik heb een vriend waar ik een relatie mee heb, die is getrouwd. Zijn vrouw heeft een relatie naast het huwelijk. Deze man woont bij hun in.
Ik heb mijn eigen woning elders.
Wie heeft hier nog meer ervaring mee?
maandag 28 januari 2008 om 08:19
Agentl: Prima dat je daarbij blijft dat is je goed recht. Nu is mijn logische reaktie alleen dat jij ook je conclusie trekt dat ik er niks vanaf zou weten
Grappig he hoe de mens graag snel oordeelt.
En hoezo stuit ik je tegen de borst? Ik zet er altijd duidelijk bij dat ik er zo over denk en niet dat het zo is. Ik vind het ongezond ja en dat mag he?Dus wat stuit er precies tegen je borst?Dat niet iedereen zo denkt als jij?
BGB; Dank jewel voor jouw volwassen reaktie.
Inderdaad alles kan ook en ik ben de laatste die zou oordelen.
Echter ik vind het fout dat kinderen geen keuze hebben en in alle soorten gezinnen op de wereld worden gezet.
De meeste hebben het toch op scholen over een papa en een mama en helaas vaak over gescheiden ouders ja...(ook heel jammer)
Maar waar gaat dit heen? Moeten kindere nu gaan babbelen over papa en zijn vriendin en mama met haar vriend en een halfzusje van de vriendin van......
Dat is wat ik zo erg vind niet dat ouders buiten de deur dingen doen wat 20 jaar geleden niet of stiekem gebeurde. Dat is de keuze van een volwassene.
Maar wat geven we onze kinderen mee voor later?
Grappig he hoe de mens graag snel oordeelt.
En hoezo stuit ik je tegen de borst? Ik zet er altijd duidelijk bij dat ik er zo over denk en niet dat het zo is. Ik vind het ongezond ja en dat mag he?Dus wat stuit er precies tegen je borst?Dat niet iedereen zo denkt als jij?
BGB; Dank jewel voor jouw volwassen reaktie.
Inderdaad alles kan ook en ik ben de laatste die zou oordelen.
Echter ik vind het fout dat kinderen geen keuze hebben en in alle soorten gezinnen op de wereld worden gezet.
De meeste hebben het toch op scholen over een papa en een mama en helaas vaak over gescheiden ouders ja...(ook heel jammer)
Maar waar gaat dit heen? Moeten kindere nu gaan babbelen over papa en zijn vriendin en mama met haar vriend en een halfzusje van de vriendin van......
Dat is wat ik zo erg vind niet dat ouders buiten de deur dingen doen wat 20 jaar geleden niet of stiekem gebeurde. Dat is de keuze van een volwassene.
Maar wat geven we onze kinderen mee voor later?
maandag 28 januari 2008 om 10:18
quote:Capibara schreef op 28 januari 2008 @ 07:42:
Je bent polyamoreus of niet, en als je van nature monogaam bent is het heel moeilijk om met polyamorie om te gaan (maar dat is in jouw geval niet van toepassing begrijp ik). Ik had het vooral heel erg moeilijk met het gebrek aan exclusiviteit. Niet alleen qua seks, maar ook qua intimiteiten, diepe gedachten en gevoelens die mijn partner niet alleen met mij maar ook met anderen deelde. Alsof ik inwisselbaar was, dat heeft me heel erg gekwetst.
[/NORML][/URL].
Ik ben het er niet helemaal mee eens dat je van nature monogaam of polyamoureus bent. Ik heb zelf een periode in mijn leven gehad dat ik me prima voelde bij polyamori en dacht dat ik nooit meer iets anders zou willen, maar nu zou ik me daar erg ongelukkig bij voelen.
TO, ik heb zelf het idee dat polyamori prima kan zijn als je niet echt honderd procent verliefd bent. Dat is althans mijn eigen ervaring. Als ik echt helemaal verliefd ben, als ik mijn partner als 'de liefde van mijn leven' beschouw, dan ontstaat bij mij de behoefte aan exclusiviteit. Hoe zit dat bij jou?
Je bent polyamoreus of niet, en als je van nature monogaam bent is het heel moeilijk om met polyamorie om te gaan (maar dat is in jouw geval niet van toepassing begrijp ik). Ik had het vooral heel erg moeilijk met het gebrek aan exclusiviteit. Niet alleen qua seks, maar ook qua intimiteiten, diepe gedachten en gevoelens die mijn partner niet alleen met mij maar ook met anderen deelde. Alsof ik inwisselbaar was, dat heeft me heel erg gekwetst.
[/NORML][/URL].
Ik ben het er niet helemaal mee eens dat je van nature monogaam of polyamoureus bent. Ik heb zelf een periode in mijn leven gehad dat ik me prima voelde bij polyamori en dacht dat ik nooit meer iets anders zou willen, maar nu zou ik me daar erg ongelukkig bij voelen.
TO, ik heb zelf het idee dat polyamori prima kan zijn als je niet echt honderd procent verliefd bent. Dat is althans mijn eigen ervaring. Als ik echt helemaal verliefd ben, als ik mijn partner als 'de liefde van mijn leven' beschouw, dan ontstaat bij mij de behoefte aan exclusiviteit. Hoe zit dat bij jou?
maandag 28 januari 2008 om 10:21
quote:sweety32 schreef op 28 januari 2008 @ 08:19:
De meeste hebben het toch op scholen over een papa en een mama en helaas vaak over gescheiden ouders ja...(ook heel jammer)
Maar waar gaat dit heen? Moeten kindere nu gaan babbelen over papa en zijn vriendin en mama met haar vriend en een halfzusje van de vriendin van......
Waarom zou dat niet kunnen? Er zijn en waren altijd culturen waarin dat heel gewoon is/was. Misschien evolueren we nu opnieuw naar zo'n cultuur.
De meeste hebben het toch op scholen over een papa en een mama en helaas vaak over gescheiden ouders ja...(ook heel jammer)
Maar waar gaat dit heen? Moeten kindere nu gaan babbelen over papa en zijn vriendin en mama met haar vriend en een halfzusje van de vriendin van......
Waarom zou dat niet kunnen? Er zijn en waren altijd culturen waarin dat heel gewoon is/was. Misschien evolueren we nu opnieuw naar zo'n cultuur.
maandag 28 januari 2008 om 10:27
quote:sweety32 schreef op 28 januari 2008 @ 08:19:
Echter ik vind het fout dat kinderen geen keuze hebben en in alle soorten gezinnen op de wereld worden gezet.
De meeste hebben het toch op scholen over een papa en een mama en helaas vaak over gescheiden ouders ja...(ook heel jammer)
Maar waar gaat dit heen? Moeten kindere nu gaan babbelen over papa en zijn vriendin en mama met haar vriend en een halfzusje van de vriendin van......
Dat is wat ik zo erg vind niet dat ouders buiten de deur dingen doen wat 20 jaar geleden niet of stiekem gebeurde. Dat is de keuze van een volwassene.
Maar wat geven we onze kinderen mee voor later?
Precies.
Ik ben voor aparte scholen voor kinderen van gescheiden ouders.
Mijn kinderen worden helemaal verpest met dit soort verhalen, dat relaties niet voor het leven zijn.
(Bovenstaande zou de mening zijn ongeveer 50 jaar terug)
Mensen,
Er is geen maakbare wereld ook al denken we van wel.
We menen nog steeds dat we met zijn allen dienen te voldoen aan de geldende standaard.
Zo erg zelfs dat kinderen op school worden gepest als ze niet aan die standaard voldoen.
Zo erg is het en zo erg blijft het.
Laten we onze kinderen juist meegeven dat, ook al groeien zij op in een bepaalde situatie, dat dit niet meteen wil zeggen dat dit de enige goede situatie is.
Het is een situatie, meer niet.
Iedereen heeft zijn of haar eigen keuze.
Vertel je kinderen dat er meerdere situaties zijn en koppel daar geen waarde oordeel aan en ze zijn inderdaad in staat om te kiezen.
Koppel je dat waarde oordeel er wel aan, dan maak jij, als ouder, de keuze voor hen, net zo goed.
Echter ik vind het fout dat kinderen geen keuze hebben en in alle soorten gezinnen op de wereld worden gezet.
De meeste hebben het toch op scholen over een papa en een mama en helaas vaak over gescheiden ouders ja...(ook heel jammer)
Maar waar gaat dit heen? Moeten kindere nu gaan babbelen over papa en zijn vriendin en mama met haar vriend en een halfzusje van de vriendin van......
Dat is wat ik zo erg vind niet dat ouders buiten de deur dingen doen wat 20 jaar geleden niet of stiekem gebeurde. Dat is de keuze van een volwassene.
Maar wat geven we onze kinderen mee voor later?
Precies.
Ik ben voor aparte scholen voor kinderen van gescheiden ouders.
Mijn kinderen worden helemaal verpest met dit soort verhalen, dat relaties niet voor het leven zijn.
(Bovenstaande zou de mening zijn ongeveer 50 jaar terug)
Mensen,
Er is geen maakbare wereld ook al denken we van wel.
We menen nog steeds dat we met zijn allen dienen te voldoen aan de geldende standaard.
Zo erg zelfs dat kinderen op school worden gepest als ze niet aan die standaard voldoen.
Zo erg is het en zo erg blijft het.
Laten we onze kinderen juist meegeven dat, ook al groeien zij op in een bepaalde situatie, dat dit niet meteen wil zeggen dat dit de enige goede situatie is.
Het is een situatie, meer niet.
Iedereen heeft zijn of haar eigen keuze.
Vertel je kinderen dat er meerdere situaties zijn en koppel daar geen waarde oordeel aan en ze zijn inderdaad in staat om te kiezen.
Koppel je dat waarde oordeel er wel aan, dan maak jij, als ouder, de keuze voor hen, net zo goed.
anoniem_19286 wijzigde dit bericht op 28-01-2008 10:28
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
% gewijzigd
maandag 28 januari 2008 om 12:51
quote:sweety32 schreef op 28 januari 2008 @ 12:39:
Conclusie: Ik ben in het verkeerde tijdperk geboren. Sweety, vind jij het dan wenselijk dat kinderen gepest worden omdat ze in een gezin leven dat door de rest van de maatschappij niet geaccepteerd wordt, alleen maar omdat het anders is? Zou jij in zo'n tijdperk willen leven?
Conclusie: Ik ben in het verkeerde tijdperk geboren. Sweety, vind jij het dan wenselijk dat kinderen gepest worden omdat ze in een gezin leven dat door de rest van de maatschappij niet geaccepteerd wordt, alleen maar omdat het anders is? Zou jij in zo'n tijdperk willen leven?
maandag 28 januari 2008 om 12:57
Ik vind het uitstekend dat er nu allerlei vormen van gezinnen/relaties mogelijk zijn, zodat mensen nu meer kans hebben om in een gezin/relatievorm te leven die aan hun eigen specifieke wensen beantwoordt. Ik vind het ook prima dat die andere gezinsvormen nu beter geaccepteerd worden, zodat de kinderen in die gezinnen geen buitenbeentjes meer zijn die door de andere kinderen gepest worden.
maandag 28 januari 2008 om 18:58
Moet ik even over nadenken.......
En nee ik vind het absoluut niet wenselijk dat kinderen gepest worden doordat ze anders opgroeien dan het "standaard" gezin.
Kinderen kiezen niet die komen ergens terecht.
Dus pesten is hartstikke erg voor die kinderen.
Tuurlijk is dat geen reden om dan maar te leven zoals de boekjes dat vertellen maar ik vraag me af waar het heen gaat?
Gelooft niemand dan meer in man-vrouw relaties?
Die kun je toch ook heel spannend maken?
En ik denk ook na hoor en heb ook zo mijn wensen maar persoonlijk vind ik het tegenwoordig te ver gaan maar dat is mijn grens die ik hier neerzet.
Nooit heb ik het woord belachelijk of slecht gebruikt. IK heb er moeite mee.....dat mag toch wel?Maar ik respecteer ieder zijn wensen hoor.
En nee als mijn kinderen vragen zouden stellen over een gezin dat anders is samengestelt zou ik dat nooit uitleggen als gek of raar, maar ik zou wel zeggen dat die mensen nu eenmaal anders voelen en niet zeggen..kind van me dit is gewoon hoor welke samenstelling dan ook.
Nee dat zou ik ze niet meegeven sorry.
En nee ik vind het absoluut niet wenselijk dat kinderen gepest worden doordat ze anders opgroeien dan het "standaard" gezin.
Kinderen kiezen niet die komen ergens terecht.
Dus pesten is hartstikke erg voor die kinderen.
Tuurlijk is dat geen reden om dan maar te leven zoals de boekjes dat vertellen maar ik vraag me af waar het heen gaat?
Gelooft niemand dan meer in man-vrouw relaties?
Die kun je toch ook heel spannend maken?
En ik denk ook na hoor en heb ook zo mijn wensen maar persoonlijk vind ik het tegenwoordig te ver gaan maar dat is mijn grens die ik hier neerzet.
Nooit heb ik het woord belachelijk of slecht gebruikt. IK heb er moeite mee.....dat mag toch wel?Maar ik respecteer ieder zijn wensen hoor.
En nee als mijn kinderen vragen zouden stellen over een gezin dat anders is samengestelt zou ik dat nooit uitleggen als gek of raar, maar ik zou wel zeggen dat die mensen nu eenmaal anders voelen en niet zeggen..kind van me dit is gewoon hoor welke samenstelling dan ook.
Nee dat zou ik ze niet meegeven sorry.
maandag 28 januari 2008 om 19:08
quote:sweety32 schreef op 28 januari 2008 @ 18:58:
En nee als mijn kinderen vragen zouden stellen over een gezin dat anders is samengestelt zou ik dat nooit uitleggen als gek of raar, maar ik zou wel zeggen dat die mensen nu eenmaal anders voelen en niet zeggen..kind van me dit is gewoon hoor welke samenstelling dan ook.
Nee dat zou ik ze niet meegeven sorry.Ik hopelijk wel. Ik hoop mijn kinderen op te voeden tot onafhankelijke mensen die met een open en onbevooroordeelde blik naar de wereld om zich heen kijken. Dus als zij thuiskomen met de opmerking dat Pietje uit de klas twééééé moeders heeft (dat is onlangs voorgekomen), dan leg ik uit dat dat ook kan. Dat mijn kinderen weliswaar opgroeien in een standaardgezin waarin papa en mama al 100 jaar samen zijn en van plan zijn daar nog 100 jaar aan toe te voegen, maar dat het ook heel anders kan, en dat dat niet "minder" of "beter" is.
En nee als mijn kinderen vragen zouden stellen over een gezin dat anders is samengestelt zou ik dat nooit uitleggen als gek of raar, maar ik zou wel zeggen dat die mensen nu eenmaal anders voelen en niet zeggen..kind van me dit is gewoon hoor welke samenstelling dan ook.
Nee dat zou ik ze niet meegeven sorry.Ik hopelijk wel. Ik hoop mijn kinderen op te voeden tot onafhankelijke mensen die met een open en onbevooroordeelde blik naar de wereld om zich heen kijken. Dus als zij thuiskomen met de opmerking dat Pietje uit de klas twééééé moeders heeft (dat is onlangs voorgekomen), dan leg ik uit dat dat ook kan. Dat mijn kinderen weliswaar opgroeien in een standaardgezin waarin papa en mama al 100 jaar samen zijn en van plan zijn daar nog 100 jaar aan toe te voegen, maar dat het ook heel anders kan, en dat dat niet "minder" of "beter" is.
.
maandag 28 januari 2008 om 19:31
quote:Mariannanas schreef op 28 januari 2008 @ 19:08:
[...]
Ik hopelijk wel. Ik hoop mijn kinderen op te voeden tot onafhankelijke mensen die met een open en onbevooroordeelde blik naar de wereld om zich heen kijken. Dus als zij thuiskomen met de opmerking dat Pietje uit de klas twééééé moeders heeft (dat is onlangs voorgekomen), dan leg ik uit dat dat ook kan. Dat zij weliswaar opgroeien in een standaardgezin waarin papa en mama al 100 jaar samen zijn en van plan zijn daar nog 100 jaar aan toe te voegen, maar dat het ook heel anders kan, en dat dat niet "minder" of "beter" is.
Ik ook M'rie. Ik sluit me weer eens bij je aan.
Waar het vooral om gaat is dat de mensen binnen een relatie gelukkig zijn met elkaar, inclusief de daarbijbehorende kinderen. Ik ken ook kinderen met twee moeders en twee vaders. Twee les en ho stellen die samen een kind opvoeden en ik ken ook een vrouw alleen die een kind adopteerde, en een man die een kind kreeg met een vriendin maar hij voedt het kind op. Wat 'de mensen' er van vinden doet niet ter zaken. En gelukkig maar.
[...]
Ik hopelijk wel. Ik hoop mijn kinderen op te voeden tot onafhankelijke mensen die met een open en onbevooroordeelde blik naar de wereld om zich heen kijken. Dus als zij thuiskomen met de opmerking dat Pietje uit de klas twééééé moeders heeft (dat is onlangs voorgekomen), dan leg ik uit dat dat ook kan. Dat zij weliswaar opgroeien in een standaardgezin waarin papa en mama al 100 jaar samen zijn en van plan zijn daar nog 100 jaar aan toe te voegen, maar dat het ook heel anders kan, en dat dat niet "minder" of "beter" is.
Ik ook M'rie. Ik sluit me weer eens bij je aan.
Waar het vooral om gaat is dat de mensen binnen een relatie gelukkig zijn met elkaar, inclusief de daarbijbehorende kinderen. Ik ken ook kinderen met twee moeders en twee vaders. Twee les en ho stellen die samen een kind opvoeden en ik ken ook een vrouw alleen die een kind adopteerde, en een man die een kind kreeg met een vriendin maar hij voedt het kind op. Wat 'de mensen' er van vinden doet niet ter zaken. En gelukkig maar.
dinsdag 29 januari 2008 om 02:50
Ik was absoluut van plan om alle pagina's van dit topic door te lezen, maar de opmerkingen van ikkezelf (what's in a name) trok ik echt niet.
Dus vergeef me als ik dubbel, of iets aanhaal dat al besproken en dealt with is.
Nietjuh, ik ben geen ervaringsdeskundige, maar ben geinteresseerd in je verhaal omdat ik steeds vaker het idee heb dat een dergelijke manier van tegen een relatie aankijken precies is wat ik wil/nodig heb.
Ik ben ervaren op relatiegebied; ik heb vele langere en kortere relaties gehad. Mijn vriendschappelijke relaties met mannen en vrouwen zijn bijna zonder uitzondering langdurig. In al deze vriendschappen voel ik een grote mate van vrijheid; mijn vrienden accepteren mijn vrijheidsdrang, en het feit dat ik in relaties naast kwaliteit ook behoefte heb aan kwantiteit.. In liefdesrelaties met mannen voel ik me vaak juist beperkt in mijn vrijheid. Ik wil van veel mensen veel houden, en dat is vaak moeilijk voor een partner.
Ik ben nooit jaloers of bezitterig geweest; ken die gevoelens gewoon niet. Ook niet als het over relaties en sex gaat. Ontrouw bestaat in mijn optiek wel, maar is niet zozeer een lichamelijke maar meer een emotionele daad. En nee, het is niet leuk als je daarmee te maken krijgt. Maar ik heb steeds vaker het gevoel dat ik me het meest op m'n gemak zou voelen in een relatie waarbij ik de vrijheid heb om van meerdere mensen te genieten, op alle mogelijke manieren. Ik zou graag een partner ontmoeten die die gevoelens deelt. Hoe het dan uiteindelijk vorm krijgt zal blijken.
Hoe ben jij tot 't inzicht gekomen dat deze manier van leven en liefhebben bij je past?
Dus vergeef me als ik dubbel, of iets aanhaal dat al besproken en dealt with is.
Nietjuh, ik ben geen ervaringsdeskundige, maar ben geinteresseerd in je verhaal omdat ik steeds vaker het idee heb dat een dergelijke manier van tegen een relatie aankijken precies is wat ik wil/nodig heb.
Ik ben ervaren op relatiegebied; ik heb vele langere en kortere relaties gehad. Mijn vriendschappelijke relaties met mannen en vrouwen zijn bijna zonder uitzondering langdurig. In al deze vriendschappen voel ik een grote mate van vrijheid; mijn vrienden accepteren mijn vrijheidsdrang, en het feit dat ik in relaties naast kwaliteit ook behoefte heb aan kwantiteit.. In liefdesrelaties met mannen voel ik me vaak juist beperkt in mijn vrijheid. Ik wil van veel mensen veel houden, en dat is vaak moeilijk voor een partner.
Ik ben nooit jaloers of bezitterig geweest; ken die gevoelens gewoon niet. Ook niet als het over relaties en sex gaat. Ontrouw bestaat in mijn optiek wel, maar is niet zozeer een lichamelijke maar meer een emotionele daad. En nee, het is niet leuk als je daarmee te maken krijgt. Maar ik heb steeds vaker het gevoel dat ik me het meest op m'n gemak zou voelen in een relatie waarbij ik de vrijheid heb om van meerdere mensen te genieten, op alle mogelijke manieren. Ik zou graag een partner ontmoeten die die gevoelens deelt. Hoe het dan uiteindelijk vorm krijgt zal blijken.
Hoe ben jij tot 't inzicht gekomen dat deze manier van leven en liefhebben bij je past?
zaterdag 3 april 2010 om 00:57
Relaties in PolyAmory .... www.polyamoryworld.com of .nl .... -> Nederlands' leukste datingsite voor Polyamory!
zaterdag 3 april 2010 om 09:52
quote:pepersteak schreef op 03 april 2010 @ 09:32:
Uit de tijd dat ik er ook nog in geloofde Boogje.
Dus voor de tijd dat mijn man zijn spullen pakte en introk bij iemand die naar zijn eigen zeggen toch echt nummer 2 was en noooooit mijn plek in zou kunnen nemen.
Dat gevoel heb ik ook altijd, open relaties zijn volgens
mij heel leuk maar vergen erg veel van je zelfbeheersing.
Je hoort zo vaak dat er een van beide partijen verliefd wordt.
Uit de tijd dat ik er ook nog in geloofde Boogje.
Dus voor de tijd dat mijn man zijn spullen pakte en introk bij iemand die naar zijn eigen zeggen toch echt nummer 2 was en noooooit mijn plek in zou kunnen nemen.
Dat gevoel heb ik ook altijd, open relaties zijn volgens
mij heel leuk maar vergen erg veel van je zelfbeheersing.
Je hoort zo vaak dat er een van beide partijen verliefd wordt.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
