Relaties
alle pijlers
Praten over toekomst in korte relatie
donderdag 2 augustus 2018 om 15:57
Beste forummers,
Sinds ruim vijf maanden heb ik een relatie met een hele leuke jongen en tot nu toe loopt het erg goed. Deze week begon hij heel onverwacht over onze toekomst, hoe ik het voor mij zie qua samenwonen/kinderen etc. In het gesprek kwam naar voren dat hij zichzelf de komende jaren nog niet ziet samenwonen en eerst nog veel ruimte voor zichzelf nodig heeft, maar dat hij erg eigenlijk ook niet goed over na heeft gedacht en het allemaal niet weet. Ik was/ben nog totaal niet bezig met de toekomst over langere tijd tussen ons samen, alleen vooral om nu van elkaar te genieten en elkaar nog beter te leren kennen.
Toch heeft dit mij wel aan het denken gezet. We zijn beiden begin dertig en willen wel op den duur wel samenwonen, kinderen. Ik heb geen precieze planning in mijn hoofd, alleen dat het de komende jaren helemaal eigenlijk geen optie lijkt te zijn zet mij heel erg aan het denken. En lijk ik eigenlijk ook wel te lang te vinden. Terwijl ik hier dus nog helemaal geen idee van had.
Ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee aan moet. Wat zouden jullie in zo'n situatie doen?
Sinds ruim vijf maanden heb ik een relatie met een hele leuke jongen en tot nu toe loopt het erg goed. Deze week begon hij heel onverwacht over onze toekomst, hoe ik het voor mij zie qua samenwonen/kinderen etc. In het gesprek kwam naar voren dat hij zichzelf de komende jaren nog niet ziet samenwonen en eerst nog veel ruimte voor zichzelf nodig heeft, maar dat hij erg eigenlijk ook niet goed over na heeft gedacht en het allemaal niet weet. Ik was/ben nog totaal niet bezig met de toekomst over langere tijd tussen ons samen, alleen vooral om nu van elkaar te genieten en elkaar nog beter te leren kennen.
Toch heeft dit mij wel aan het denken gezet. We zijn beiden begin dertig en willen wel op den duur wel samenwonen, kinderen. Ik heb geen precieze planning in mijn hoofd, alleen dat het de komende jaren helemaal eigenlijk geen optie lijkt te zijn zet mij heel erg aan het denken. En lijk ik eigenlijk ook wel te lang te vinden. Terwijl ik hier dus nog helemaal geen idee van had.
Ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee aan moet. Wat zouden jullie in zo'n situatie doen?
vrijdag 3 augustus 2018 om 12:20
Je kan wel de omstandigheden zo gunstig mogelijk maken als je een kinderwens hebt. Na je 30e jarenlang in een relatie zitten met iemand die geen kinderwens heeft, is in elk geval niet bevorderlijk voor de kans dat je wens uitkomt.Ksenija schreef: ↑03-08-2018 12:08Wie zegt willens en wetens?! Lees nou eens goed. Het komt wanneer het komt, je kunt toch niet plannen wanneer je "de ware" ontmoet? Daar heb je toch geen invloed op? TO is toch geen vrouw die koste wat het kost zwanger wil raken van wie dan ook? Niemand leeft er hier op los, hoor. Wat ben jij toch opgejaagd in je teksten over zwangerschap. Door spanning zal het ook niet lukken, hoor. En al lukt het niet. Dan niet. Dat dit jouw levensdoel was is persoonlijk. In al je post hamer je maar op jouw leven met kinderen. Bijzonder, hoor.
Daarom kun je dus beter vanaf het begin duidelijk zijn naar elkaar. Als je ideeën niet aansluiten hoef je niet elkaars tijd te verdoen en vergroot je de kans voor jezelf dat je wel op tijd die man tegenkomt met wie je samen de stap kunt nemen.
vrijdag 3 augustus 2018 om 12:30
Veel mannen willen pas rond hun 40e settelen. Vaak zie je dan dat ze een relatie krijgen met een eind twintiger, begin dertiger.Zeester23 schreef: ↑03-08-2018 12:04Bedankt voor al jullie reacties! Zet mij wel aan het denken. Ik heb bedacht om het nog even een tijd aan te kijken omdat we dan net wat langer samen zijn en dan het onderwerp weer aan te snijden. Ik krijg nu weinig concrete antwoorden op de vragen die ik aan hem stel (bijvoorbeeld hoe lang ect.), omdat hij het ook nog niet weet. Hij ziet wel een toekomst echt met mij samen maar dus wanneer wat is nog heel onduidelijk. Hij ziet onze relatie dus niet als iets vrijblijvends. Ik wil wel op een gegeven moment duidelijkheid omdat ik, zoals veel mensen ook zeggen, niet meer heel erg jong ben en echt graag kinderen wil.
Het lullige is alleen dat de vrouw waarmee ze eerder een relatie hadden in hun dertiger jaren, geen tijd meer heeft om met 40+ nog een gezin te stichten.
Ik ken zo al een paar vrouwen waarbij het zo is gegaan. Goed opletten dus TO, want vrijblijvendheid is fijn, maar niet als het ten koste gaat van jouw kinderwens
vrijdag 3 augustus 2018 om 13:12
Dit gevoel krijg ik ook. En ik vind het een raar idee dat zij het moet laten rusten, omdat ze hem anders wegjaagt.Ttroeteltje schreef: ↑03-08-2018 12:54Ik krijg hier het gevoel bij dat hij een afscheid in de week legt.
Prima het aan te kondigen. Echter deze aankondiging in combinatie met de vaagheid.......hij weet het nog niet. En laat alle eindjes open en jou in het ongewisse.
Hij mag er wel over beginnen en zij niet? Het klinkt een beetje alsof hij zegt: verwacht vooral niet te veel van me, want voor mij is dit leuk voor nu, maar ik wil me op geen enkele manier binden.
vrijdag 3 augustus 2018 om 13:14
Ikigai schreef: ↑03-08-2018 12:20Je kan wel de omstandigheden zo gunstig mogelijk maken als je een kinderwens hebt. Na je 30e jarenlang in een relatie zitten met iemand die geen kinderwens heeft, is in elk geval niet bevorderlijk voor de kans dat je wens uitkomt.
Daarom kun je dus beter vanaf het begin duidelijk zijn naar elkaar. Als je ideeën niet aansluiten hoef je niet elkaars tijd te verdoen en vergroot je de kans voor jezelf dat je wel op tijd die man tegenkomt met wie je samen de stap kunt nemen.
Jarenlang is wat anders dan nog geen half jaar. Je loopt erg op de zaken vooruit. Plus dat hij het nu niet echt weet. Kun je weinig aan doen. Behalve wat meer tijd geven en dat kan nog prima.
vrijdag 3 augustus 2018 om 13:17
Hij wil de komende jaren in elk geval nog geen stappen die richting opnemen. Stel je voor dat TO een jaar of 32-33 is, dan is ze dus sowieso 35 voordat hij misschien wel een stap wil zetten. Maar die misschien kan ook makkelijk een nee worden.
Hoe lang ga je daar dan op zitten wachten?
vrijdag 3 augustus 2018 om 13:32
vrijdag 3 augustus 2018 om 13:36
Niets te verliezen? TO wil graag in de toekomst kinderen, dat is nogal iets om afscheid van te moeten nemen.
Ze heeft in elk geval meer te verliezen dan hij, zoveel is duidelijk.
vrijdag 3 augustus 2018 om 13:38
Dat zeg ik niet, dat het alleen voorbehouden is aan mensen zonder kinderen. Ik spreek alleen voor mezelf, voor mij zou het enorme belemmering zijn. Mijn man heeft 2 inmiddels volwassen kinderen en ik vond die kindertijd vreselijk, niks leuks aan eerlijk gezegd. Dus vandaar.Ikigai schreef: ↑03-08-2018 12:07Reizen doe ik vanaf mijn 18e, dus tegen de tijd dat ik zwanger raakte had ik er al 12 jaar reizen opzitten. En nog steeds hou ik ervan en maak ik minimaal eens per jaar een reis alleen, of met mijn man samen. Leuke dingen ondernemen met vrienden? Check!
Genoeg avontuur in mijn leven en ik hoop dat ook altijd zo te blijven doen. Ik heb vrienden van begin 20, maar ook van in de 50-60 en die doen al die dingen ook nog EN hebben inmiddels volwassen kinderen.
Avontuur zit in zoveel dingen. Ik vind het erg kortzichtig om te denken dat dit alleen voorbehouden is aan mensen zonder kinderen die op reis gaan en zo nu en dan naar een feestje gaan .
Nu hebben we vrijheid zonder rekening te hoeven houden met kinderwensen, heerlijk.
Ja en?
