Relaties
alle pijlers
Privacy binnen relatie
maandag 12 oktober 2009 om 09:14
Naar aanleiding van (vele) topics over in mails en smsjes van je partner kijken en de reacties daarop, leek het me leuk om hier eens een meer algemeen topic hierover te beginnen. Dus niet om perse een probleem dat ik wel of niet heb te bespreken, maar om eens te bepraten met jullie hoe je hier eigenlijk over denkt.
De meeste mensen vinden het namelijk niet kunnen dat je mails of sms van je partner leest. Sommigen vinden het dan wel goed te praten als je duidelijke verdenkingen hebt en anderen zeggen gewoon 'wij lezen alles van elkaar, geen enkel probleem'.
Zelf weet ik, dat ik een bepaalde behoefte aan privacy heb. Mijn vriend mag alles (nou ja.... bij wijze van, haha!) van mij weten maar ik wil zélf bepalen hoe en wat en wanneer ik het vertel. Als een vriendin mij opbiecht dat ze is vreemdgegaan, kan ze ervan uit gaan dat ik het aan mijn vriend vertel, maar wel zonder de vieze details en met respect voor haar (zo maar een voorbeeld hoor, het zou ook kunnen gaan over de ruzie tussen mijn zus en zwager, de bevalling van een andere vriendin, etc). Toch zou ik niet willen dat mijn vriend mails van haar aan mij hierover zo maar leest, zonder dat ik dat weet.
Wat ik daarbij ook belangrijk vind, is het 'briefgeheim' van degene die mij mailt. Ik kan wel vinden dat mijn vriend alles van mij mag lezen, maar die ander heeft míj iets gestuurd en moet er op kunnen vertrouwen dat dat in eerste instantie bij mij terecht komt en verwerkt wordt.
Ik heb er nog wel meer over te zeggen, maar ben in eerste instantie benieuwd naar jullie reacties hierover.
(PS: Ik kan de poll niet meer aanpassen, maar laatste zin moet natuurlijk zijn 'zonder dat ik het weet'
De meeste mensen vinden het namelijk niet kunnen dat je mails of sms van je partner leest. Sommigen vinden het dan wel goed te praten als je duidelijke verdenkingen hebt en anderen zeggen gewoon 'wij lezen alles van elkaar, geen enkel probleem'.
Zelf weet ik, dat ik een bepaalde behoefte aan privacy heb. Mijn vriend mag alles (nou ja.... bij wijze van, haha!) van mij weten maar ik wil zélf bepalen hoe en wat en wanneer ik het vertel. Als een vriendin mij opbiecht dat ze is vreemdgegaan, kan ze ervan uit gaan dat ik het aan mijn vriend vertel, maar wel zonder de vieze details en met respect voor haar (zo maar een voorbeeld hoor, het zou ook kunnen gaan over de ruzie tussen mijn zus en zwager, de bevalling van een andere vriendin, etc). Toch zou ik niet willen dat mijn vriend mails van haar aan mij hierover zo maar leest, zonder dat ik dat weet.
Wat ik daarbij ook belangrijk vind, is het 'briefgeheim' van degene die mij mailt. Ik kan wel vinden dat mijn vriend alles van mij mag lezen, maar die ander heeft míj iets gestuurd en moet er op kunnen vertrouwen dat dat in eerste instantie bij mij terecht komt en verwerkt wordt.
Ik heb er nog wel meer over te zeggen, maar ben in eerste instantie benieuwd naar jullie reacties hierover.
(PS: Ik kan de poll niet meer aanpassen, maar laatste zin moet natuurlijk zijn 'zonder dat ik het weet'
maandag 12 oktober 2009 om 09:55
Wij hebben allebei verschillende mailaccounts. Wij hebben beiden een prive account die we beide eenvoudig en zonder wachtwoorden kunnen openen. Daar komen mails van vrienden en bestellingen enzo binnen. En wij hebben beide onze werkaccount, voor werk dus. En ik heb nog een anonieme gmail account voor mailactiviteiten waarbij ik annoniem wil blijven, denk dat mijn man ook wel zo'n account heeft.
Ik lees zijn privemails regelmatig, omdat vrienden van ons ons soms beiden aanschrijven en dat de ene keer op mijn adres doen en de andere keer op de zijne. Bovendien zijn zijn mails met zijn vrienden meestal hilarisch, dus die zijn gewoon heel leuk om te lezen. Denk dat hij mijn privemails minder vaak leest, mijne zijn veel minder leuk namelijk.
Onze werkaccounts lezen we niet van elkaar, heb geen behoefte om door zijn werk heen te spitten, denk dat hij daar bij mij ook geen behoefte aan heeft.
En die annonieme account, die gebruik ik bijvoorbeeld voor dit forum, niet omdat ik iets stiekems moet doen voor hem.
Soloseks is bij ons wel prive, al zeggen we wel regelmatig tegen elkaar dat we het hebben gedaan, soms ook hoe, maar we doen het nooit samen. Zou voor mij ook niet hoeven, voor hem ook niet blijkt.
Post op zijn naam laat ik dicht, soms vraag ik of ik iets open mag maken. Gewoon omdat ik bezig ben met post sorteren en hij geen belangstelling lijkt te tonen. Dat gaat meestal om "heel spannende" dingen van verzekeringsmaatschappijen, het centraal justitieel incassobureau (waar mijn man kennelijk een warme penvriendschap mee onderhoudt) een bank of de belastingdienst.
Het komt wel eens voor dat ik zijn sms lees. Als zijn telefoon bliept en hij bv onder de douche staat, dan lees ik 'm wel eens voor. Wij gebruiken sms eigenlijk voor korte mededelingen, afspraken, felicitaties of bedankjes, dus qua zoetzappigheid valt dat allemaal reuze mee.
Als ik iets vertel tegen vriendinnen waarvan ik niet wil dat ze dat tegen anderen zeggen, ga ik ervanuit dat zij dat wel tegen hun partner zeggen. Als ik dat niet wil, dan vertel ik het niet.
Als ik iets te horen krijg van een vriendin wat niet iedereen hoeft te weten, vraag ik het meestal of ik het door mag vertellen aan mijn partner. Het is wel eens voorgekomen dat we beide zaten met een brandend geheim wat we beiden niet door mochten vertellen aan elkaar. Op een gegeven moment deed ik het toch, omdat de situatie nogal onhoudbaar geworden was, en toen bleek dat hij nog meer wist dan ik, dus.....Kennelijk doe ik dat dus eerder dan mijn man.
Als ik chat of forum dan is hij er soms bij, ik heb dat liever niet. Niet omdat ik geheimen vertel, maar ik voel me een beetje op mijn vingers gekeken dan.
Ik lees zijn privemails regelmatig, omdat vrienden van ons ons soms beiden aanschrijven en dat de ene keer op mijn adres doen en de andere keer op de zijne. Bovendien zijn zijn mails met zijn vrienden meestal hilarisch, dus die zijn gewoon heel leuk om te lezen. Denk dat hij mijn privemails minder vaak leest, mijne zijn veel minder leuk namelijk.
Onze werkaccounts lezen we niet van elkaar, heb geen behoefte om door zijn werk heen te spitten, denk dat hij daar bij mij ook geen behoefte aan heeft.
En die annonieme account, die gebruik ik bijvoorbeeld voor dit forum, niet omdat ik iets stiekems moet doen voor hem.
Soloseks is bij ons wel prive, al zeggen we wel regelmatig tegen elkaar dat we het hebben gedaan, soms ook hoe, maar we doen het nooit samen. Zou voor mij ook niet hoeven, voor hem ook niet blijkt.
Post op zijn naam laat ik dicht, soms vraag ik of ik iets open mag maken. Gewoon omdat ik bezig ben met post sorteren en hij geen belangstelling lijkt te tonen. Dat gaat meestal om "heel spannende" dingen van verzekeringsmaatschappijen, het centraal justitieel incassobureau (waar mijn man kennelijk een warme penvriendschap mee onderhoudt) een bank of de belastingdienst.
Het komt wel eens voor dat ik zijn sms lees. Als zijn telefoon bliept en hij bv onder de douche staat, dan lees ik 'm wel eens voor. Wij gebruiken sms eigenlijk voor korte mededelingen, afspraken, felicitaties of bedankjes, dus qua zoetzappigheid valt dat allemaal reuze mee.
Als ik iets vertel tegen vriendinnen waarvan ik niet wil dat ze dat tegen anderen zeggen, ga ik ervanuit dat zij dat wel tegen hun partner zeggen. Als ik dat niet wil, dan vertel ik het niet.
Als ik iets te horen krijg van een vriendin wat niet iedereen hoeft te weten, vraag ik het meestal of ik het door mag vertellen aan mijn partner. Het is wel eens voorgekomen dat we beide zaten met een brandend geheim wat we beiden niet door mochten vertellen aan elkaar. Op een gegeven moment deed ik het toch, omdat de situatie nogal onhoudbaar geworden was, en toen bleek dat hij nog meer wist dan ik, dus.....Kennelijk doe ik dat dus eerder dan mijn man.
Als ik chat of forum dan is hij er soms bij, ik heb dat liever niet. Niet omdat ik geheimen vertel, maar ik voel me een beetje op mijn vingers gekeken dan.
maandag 12 oktober 2009 om 10:15
Wij lezen elkaars mail en telefoon niet. Soms laat 1 van ons zijn mail weleens openstaan maar die klikken we dan gewoon weg.
Waarom zou ik zijn mail willen lezen? Heb het trouwens wel ooit een keer per ongeluk gedaan omdat ik dacht in mijn eigen mailbox beland te zijn.
Telefoon hetzelfde. Ik leg hem wel gewoon altijd in het zicht neer en hij ook, en als ik een smsje krijg en hij zit dicht bij mijn telefoon dan vraag ik weleens van wie het is en of hij dus even in mijn telefoon wil kijken.
Als ik zelf zit te smsen meld ik altijd wel even tussen neus en lippen door met wie. Vind ik dan wel weer zo netjes.
Dingen die vriendinnen mij in vertrouwen vertellen die houd ik voor mezelf. Als het een komisch verhaal is of een leuke belevenis dan deel ik het wel met mijn vriend, maar echt een vertrouwelijk iets, dat blijft bij mij.
Waarom zou ik zijn mail willen lezen? Heb het trouwens wel ooit een keer per ongeluk gedaan omdat ik dacht in mijn eigen mailbox beland te zijn.
Telefoon hetzelfde. Ik leg hem wel gewoon altijd in het zicht neer en hij ook, en als ik een smsje krijg en hij zit dicht bij mijn telefoon dan vraag ik weleens van wie het is en of hij dus even in mijn telefoon wil kijken.
Als ik zelf zit te smsen meld ik altijd wel even tussen neus en lippen door met wie. Vind ik dan wel weer zo netjes.
Dingen die vriendinnen mij in vertrouwen vertellen die houd ik voor mezelf. Als het een komisch verhaal is of een leuke belevenis dan deel ik het wel met mijn vriend, maar echt een vertrouwelijk iets, dat blijft bij mij.
maandag 12 oktober 2009 om 10:56
Het verbaasde mij ook heel erg dat vooral de laatste weken de 1 na de ander opbiechtte in de telefoon van partner te kijken of zijn mail te lezen. En dan vooral de woorden " had ik natuurlijk nooit mogen doen", nee niet dus.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 12 oktober 2009 om 10:57
Wij hebben het eigenlijk net zo georganiseerd als Qwertu, alleen geen gezamenlijk mailadres. Meestal lezen we mails die aan ons samen gericht zijn voor, of sturen hem door. Verder kijk ik nooit in zijn mail, hij niet in de mijne. Tenzij inderdaad 'in opdracht' (meestal voor betalingen).
Brieven idem dito. Hier ook een vent die van het centraal justitieel incassobureau regelmatig een 'liefdesbrief' krijgt (zo worden ze hier al genoemd), die 'mag' ik openen zonder toestemming want man is erg slordig met betalingen. Overduidelijke rekeningen open ik daarom ook, maar de rest blijft gesloten tot man er een keer aan denkt. Kán daarom wel eens voor een verrassing zorgen (meestal vervelende, zoals rekeningen die dus blijven liggen, maar tijd terug bleek hij een erfenis gehad te hebben, brief heeft een maand ongeopend gelegen!). Hij opent brieven aan mij gericht ook niet.
Met dingen aan elkaar vertellen die in vertrouwen verteld zijn... tja, mijn vriendinnen kent mijn man alleen van gezamenlijke etentjes en zo, dat contact is niet zodanig dat ik veel aan hem vertel over ze. Voor zijn vrienden geldt hetzelfde. Eigenlijk hebben we maar 1 stel gezamenlijke vrienden, en wij vieren weten wel heel veen van elkaar. Maar verder... eh... klinkt niet leuk, maar de geheimen van zijn vrienden boeien mij niet, de geheimen van mijn vriendinnen boeien hem niet. Tenzij het ons persoonlijk raakt, maar we zijn beiden erg goed in problemen van anderen aanhoren zonder ons daar persoonlijk door van slag te laten brengen (waarschijnlijk daarom beiden ook een populaire 'klaagpaal').
Brieven idem dito. Hier ook een vent die van het centraal justitieel incassobureau regelmatig een 'liefdesbrief' krijgt (zo worden ze hier al genoemd), die 'mag' ik openen zonder toestemming want man is erg slordig met betalingen. Overduidelijke rekeningen open ik daarom ook, maar de rest blijft gesloten tot man er een keer aan denkt. Kán daarom wel eens voor een verrassing zorgen (meestal vervelende, zoals rekeningen die dus blijven liggen, maar tijd terug bleek hij een erfenis gehad te hebben, brief heeft een maand ongeopend gelegen!). Hij opent brieven aan mij gericht ook niet.
Met dingen aan elkaar vertellen die in vertrouwen verteld zijn... tja, mijn vriendinnen kent mijn man alleen van gezamenlijke etentjes en zo, dat contact is niet zodanig dat ik veel aan hem vertel over ze. Voor zijn vrienden geldt hetzelfde. Eigenlijk hebben we maar 1 stel gezamenlijke vrienden, en wij vieren weten wel heel veen van elkaar. Maar verder... eh... klinkt niet leuk, maar de geheimen van zijn vrienden boeien mij niet, de geheimen van mijn vriendinnen boeien hem niet. Tenzij het ons persoonlijk raakt, maar we zijn beiden erg goed in problemen van anderen aanhoren zonder ons daar persoonlijk door van slag te laten brengen (waarschijnlijk daarom beiden ook een populaire 'klaagpaal').
Om een kort verhaal lang te maken...
maandag 12 oktober 2009 om 10:57
lees nooit zijn mobieltje of zijn email...weet zijn wachtwoord geloof ik niet eens...hij weet die van mij wel..maar soms bel ik hem ook omdat ik info nodig heb uit mijn mail...vandaar....
Post maak ik nooit open, tenzij het een incassobureau of boete is...dan wil ik het wel weten...en soms controleer ik rekeningen van hem...hij is niet zo netjes met betalen en onderhoud ook iets te warme contact met incassobureau...dat help ik hem even herinneren dat ie nog moet betalen....
(maar die liggen dus open op zijn bureau...)
ik vertrouw vriendlief blindelings...geheimen van vriendinnen probeer ik voor mezelf te houden...meestal vind ik ze ook niet zo interessant voor vriendlief...(heb een paar vriendinnen waar vriendlief niks mee heeft) dus dat hun een ons oid hebben, hoeft vriendlief niet te weten...
Post maak ik nooit open, tenzij het een incassobureau of boete is...dan wil ik het wel weten...en soms controleer ik rekeningen van hem...hij is niet zo netjes met betalen en onderhoud ook iets te warme contact met incassobureau...dat help ik hem even herinneren dat ie nog moet betalen....
(maar die liggen dus open op zijn bureau...)ik vertrouw vriendlief blindelings...geheimen van vriendinnen probeer ik voor mezelf te houden...meestal vind ik ze ook niet zo interessant voor vriendlief...(heb een paar vriendinnen waar vriendlief niks mee heeft) dus dat hun een ons oid hebben, hoeft vriendlief niet te weten...
maandag 12 oktober 2009 om 11:09
Ik lees nooit de mailtjes of smsjes van mijn vriend en heb daar ook geen behoefte aan en al helemaal geen aanleiding toe. Ik weet wel zijn wachtwoord voor zijn mail omdat hij mij die zelf heeft gezegd toen ik een keer iets voor hem moest checken, maar heb niet de drang om deze te gebuiken verder dus. Als ik iets wil weten vraag ik het gewoon en ik vertrouw hem genoeg dat hij mij eerlijk antwoord geeft, maar we vertellen elkaar sowieso veel. Ik weet wel veel over zijn vrienden en hij ook van die van mij, maar het zijn geen schokkende wereld geheimen, blijkbaar gebeurd er in onze kringen niet zoveel spannends. Daarbij is mijn vriend een open boek, dus mocht ik ooit iets ''verdachts'' aan hem vinden dan verraad hij dat zelf al door zijn gedrag(vermoed ik) en zal ik hem daar gewoon mee confronteren, geen achterbaks gedoe met stiekem mailtjes/smsjes lezen. Ik zou dat andersom ook niet op prijs stellen.
maandag 12 oktober 2009 om 12:21
quote:elninjoo schreef op 12 oktober 2009 @ 09:39:
[...]
Ik heb 'n paar vriendinnen waarbij ik 't ook goed met hun partner kan vinden. In zo'n geval heb ik er geen problemen mee dat mijn zaken besproken worden, sterker: ik kan dan gewoon open zijn als ik ze samen zie. Maar ik heb er dus echt 'n pesthekel aan als ik besproken wordt terwijl ik geen klik heb met de partner. Zou me dan niet op m'n gemak voelen als ik me realiseer dat hij alles van me weet omdat zijn vriendin dat aan hem heeft doorgebrieft.Zeer mee eens. Ik had een vriendin die er kennelijk ook automatisch van uit ging dat ik het OK vond dat zij alles met haar vriend besprak, terwijl ik echt niks met die kerel had (aardige man verder, maar we hadden nooit contact en zeker geen vriendschap). Zij zei dan ook nog doodleuk "ja, want X zei....en hij vindt...." Vond het bijzonder irritant dat iemand die mij slechts oppervlakkig kende allerlei dingen over mij te weten kreeg, dingen die ik hem zelf nooit verteld zou hebben, en dat ik dan ook nog via mijn vriendin adviezen en commentaren van hem kreeg...
[...]
Ik heb 'n paar vriendinnen waarbij ik 't ook goed met hun partner kan vinden. In zo'n geval heb ik er geen problemen mee dat mijn zaken besproken worden, sterker: ik kan dan gewoon open zijn als ik ze samen zie. Maar ik heb er dus echt 'n pesthekel aan als ik besproken wordt terwijl ik geen klik heb met de partner. Zou me dan niet op m'n gemak voelen als ik me realiseer dat hij alles van me weet omdat zijn vriendin dat aan hem heeft doorgebrieft.Zeer mee eens. Ik had een vriendin die er kennelijk ook automatisch van uit ging dat ik het OK vond dat zij alles met haar vriend besprak, terwijl ik echt niks met die kerel had (aardige man verder, maar we hadden nooit contact en zeker geen vriendschap). Zij zei dan ook nog doodleuk "ja, want X zei....en hij vindt...." Vond het bijzonder irritant dat iemand die mij slechts oppervlakkig kende allerlei dingen over mij te weten kreeg, dingen die ik hem zelf nooit verteld zou hebben, en dat ik dan ook nog via mijn vriendin adviezen en commentaren van hem kreeg...
maandag 12 oktober 2009 om 13:10
Ik heb het vroeger wel gedaan. Mijn toenmalige vriend werkte de zomer in spanje. Ik had al snel het gevoel dat het niet goed ging, ook doordat ik e.e.a. hoorde viavia. Toen heb ik zn mail gecheckt...Vol trots mailde hij naar zn beste vriend met wie hij het allemaal deed. Achteraf is gebleken dat hij met mer dan 20 vrouwen naar bed is geweest daar...En ik ben nog 3 weken daarheen gegaan en heb nietsvermoedend in datzelfde stinkbed geslapen. Daardoor ben ik zwaar achterdochtig en wantrouwend geworden en ging ik echt alles checken. Ook bij de volgende partner, want die vertrouwde ik ook niet. totdat ik helemaal gestoord werd van mezelf, je vind altijd wel iets wat multiinterpretabel is namelijk. Toen heb ik besloten te kappen met die onzin, omdat het niet eerlijk voor mijn partner was, maar ook voor mezelf was het een hel. Nu leef ik bij het motto "vertrouwen totdat tegendeel bewezen is."
Ik ga nooit meer op zoek, het komt niet eens meer in mijn hoofd op. Ik snap wel waarom vrouwen dat doen, alleen je komt in een neerwaardse spiraal terecht, je wordt alleen maar wantrouwiger.
Ik ga nooit meer op zoek, het komt niet eens meer in mijn hoofd op. Ik snap wel waarom vrouwen dat doen, alleen je komt in een neerwaardse spiraal terecht, je wordt alleen maar wantrouwiger.
maandag 12 oktober 2009 om 14:34
Geen geheimen in Villa Kakelbont. We kunnen elkaars mail, post en sms-jes lezen maar doen het eigenlijk nooit. Juist omdat het kan hebben we er geen van beiden behoefte aan.
En lees ik wel een mail of een sms dan is het geen probleem en vice versa.
En lees ik wel een mail of een sms dan is het geen probleem en vice versa.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 12 oktober 2009 om 14:35
En ik bespreek ook soms dingen van vriendinnen of familie met Mr N. Ik moet mijn verhaal toch ook kwijt? Ik wet iig zeker dat ieder verhaal bij hem 'veilig' is, hij zal het nooit aan 3en doorvertellen of het tegen iemand gebruiken.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 12 oktober 2009 om 14:40
Wij zijn heel open(hartig) naar elkaar toe, maar we lezen niet elkaars e-mail of smsjes. Dat zou ik ook niet willen. Wel vertellen we meestal wie er belde, of smste en als er belangrijke dingen voor de ander in een e-mail staat dan geven we dat natuurlijk door. Eigenlijk komt dat nooit voor, juist omdat de ander bereikbaar is op een eigen e-mailadres.
Als ik in vertrouwen iets van vriendinnen hoor zal ik het nooit gedetailleerd bespreken met mijn partner, maar misschien wel in grote lijnen. Betreffende vriendin is daar dan wel van op de hoogte. Zo niet, dan bespreek ik niets. En mag ik mijn ei hier niet over kwijt bij mijn partner, dan verzoek ik vriendin me haar ei niet te vertellen.
Als ik in vertrouwen iets van vriendinnen hoor zal ik het nooit gedetailleerd bespreken met mijn partner, maar misschien wel in grote lijnen. Betreffende vriendin is daar dan wel van op de hoogte. Zo niet, dan bespreek ik niets. En mag ik mijn ei hier niet over kwijt bij mijn partner, dan verzoek ik vriendin me haar ei niet te vertellen.
maandag 12 oktober 2009 om 14:46
Geheimen van anderen blijven bij mij. Soms vertel ik een klein gedeelte aan man, maar nooit uitgebreid. Ik weet het wachtwoord van zijn mailaccounts en hij die van mij. Maar ik check zijn mails nooit, tenzij hij me specifiek vraagt een bepaalde mail te lezen. En daar blijft het dan bij. Ik geloof niet dat man mijn mails leest. Telefoons liggen altijd open en bloot op tafel, maar ik voel nooit de behoefte om zijn berichten of gesprekkenlijst na te gaan. Ik ga er vanuit dat als man mij iets wil vertellen dat hij dat gewoon doet en dat ik niet voor meer info zijn mails hoef te lezen en/of telefoon moet doorspitten.
maandag 12 oktober 2009 om 14:52
Wij respecteren elkaars privacy in die zin dat:
- wij elkaars post niet openen...tenzij ik vrij ben en weet dat man iets zakelijks verwacht waarvan hij de inhoud direct wil weten.
- Wij niet rommelen met elkaars mobiel, dus geen smsjes lezen, niet scrollen in het adresboek en ook niet elkaars mobiel beantwoorden (tenzij ik van boven gil dat hij 'm effe op moet nemen)
- geen mail van elkaar lezen
- hij nooit en te nimmer ongevraagd in mijn handtas zit.
Gevoelige info van bv een beste vriendin vertel ik zonder toestemming ook niet aan mijn man.
- wij elkaars post niet openen...tenzij ik vrij ben en weet dat man iets zakelijks verwacht waarvan hij de inhoud direct wil weten.
- Wij niet rommelen met elkaars mobiel, dus geen smsjes lezen, niet scrollen in het adresboek en ook niet elkaars mobiel beantwoorden (tenzij ik van boven gil dat hij 'm effe op moet nemen)
- geen mail van elkaar lezen
- hij nooit en te nimmer ongevraagd in mijn handtas zit.
Gevoelige info van bv een beste vriendin vertel ik zonder toestemming ook niet aan mijn man.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 12 oktober 2009 om 16:47
quote:HoiPippiLangkous schreef op 12 oktober 2009 @ 14:35:
En ik bespreek ook soms dingen van vriendinnen of familie met Mr N. Ik moet mijn verhaal toch ook kwijt? Ik weet iig zeker dat ieder verhaal bij hem 'veilig' is, hij zal het nooit aan 3en doorvertellen of het tegen iemand gebruiken.
Dat is dus ook precies mijn gevoel HPL.
Wat ik me wel af blijf vragen over mensen die zonder vragen alles van elkaar lezen, hoe zit het met de geheimen die een ander met jou deelt? Als je partner jouw mails/brieven leest vóór jou, zit daar geen 'censuur' van jou meer tussen. En wat nou als jij met vrienden een verrassing voor je partner voorbereidt, en hij/zij leest het voordat dat de bedoeling was?
En ik bespreek ook soms dingen van vriendinnen of familie met Mr N. Ik moet mijn verhaal toch ook kwijt? Ik weet iig zeker dat ieder verhaal bij hem 'veilig' is, hij zal het nooit aan 3en doorvertellen of het tegen iemand gebruiken.
Dat is dus ook precies mijn gevoel HPL.
Wat ik me wel af blijf vragen over mensen die zonder vragen alles van elkaar lezen, hoe zit het met de geheimen die een ander met jou deelt? Als je partner jouw mails/brieven leest vóór jou, zit daar geen 'censuur' van jou meer tussen. En wat nou als jij met vrienden een verrassing voor je partner voorbereidt, en hij/zij leest het voordat dat de bedoeling was?
maandag 12 oktober 2009 om 17:04
Mijn ex ging bij mij thuis ongegeneerd mijn post zitten lezen. Echt, ik had niks te verbergen, maar elkaars post lezen doe je (in mijn ogen) niet. Gevolg: ik kwaad, hij verontwaardigd (want we hadden een relatie en we deelden toch alles?). Nou nee dus, niet alles in elk geval.
Verhalen van vriendinnen - ik denk dat ik wel redelijk kan inschatten wat wél en wat niet doorverteld kan worden. In dat laatste geval zou ik het ook niet aan mijn partner vertellen. Als ik erover wil praten, doe ik dat wel met haar of met een gezamenlijke vriendin die het verhaal ook kent.
Verhalen van vriendinnen - ik denk dat ik wel redelijk kan inschatten wat wél en wat niet doorverteld kan worden. In dat laatste geval zou ik het ook niet aan mijn partner vertellen. Als ik erover wil praten, doe ik dat wel met haar of met een gezamenlijke vriendin die het verhaal ook kent.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
maandag 12 oktober 2009 om 17:11
Behalve op de wc, heb ik helemaal geen behoefte aan privacy in mijn relatie, omdat ik niets te verbergen heb. Dat betekent uiteraard niet dat ik geen eigen individu ben, dat heeft er niets mee te maken.
Wij kunnen gewoon in elkaar telefoon, mail enz. kijken maar doen het niet omdat, als er iets belangrijks in staat, we elkaar dat wel zullen vertellen.
Wij kunnen gewoon in elkaar telefoon, mail enz. kijken maar doen het niet omdat, als er iets belangrijks in staat, we elkaar dat wel zullen vertellen.
maandag 12 oktober 2009 om 18:37
quote:Kastanjez schreef op 12 oktober 2009 @ 16:47:
[...]
Dat is dus ook precies mijn gevoel HPL.
Wat ik me wel af blijf vragen over mensen die zonder vragen alles van elkaar lezen, hoe zit het met de geheimen die een ander met jou deelt? Als je partner jouw mails/brieven leest vóór jou, zit daar geen 'censuur' van jou meer tussen.
Dat hoeft ook niet
En wat nou als jij met vrienden een verrassing voor je partner voorbereidt, en hij/zij leest het voordat dat de bedoeling was?Dan zeggen we tegen elkaar: de mail / telefoon / post is voor jou ff verboden gebied. Klaar. Ook als ik een kadootje online heb besteld oid.
[...]
Dat is dus ook precies mijn gevoel HPL.
Wat ik me wel af blijf vragen over mensen die zonder vragen alles van elkaar lezen, hoe zit het met de geheimen die een ander met jou deelt? Als je partner jouw mails/brieven leest vóór jou, zit daar geen 'censuur' van jou meer tussen.
Dat hoeft ook niet
En wat nou als jij met vrienden een verrassing voor je partner voorbereidt, en hij/zij leest het voordat dat de bedoeling was?Dan zeggen we tegen elkaar: de mail / telefoon / post is voor jou ff verboden gebied. Klaar. Ook als ik een kadootje online heb besteld oid.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 12 oktober 2009 om 18:42
Mijn man en ik delen 1 mobiel, 1 e-mailadres, maken elkaars post open en vertellen elkaar (voor zover ik weet;-)) alles. Lekker makkelijk. Nou is het wel zo dat wij onze monden heel goed kunnen houden en niet tijdens een borrel geheimen van een ander op tafel gooien, verder hebben we ook weinig geheimen voor anderen, we zijn vrij open, meestal wordt dat wel gewaardeerd.
maandag 12 oktober 2009 om 18:53
Ik geloof niet dat we hier privacyregels hebben.
Eigenlijk let ik er niet zo op. We kunnen en mogen alles bij elkaar, ik kijk niet in zijn mobiel of zo, ik lees ook geen mail van hem, of ik moet achter zijn computer zitten en hij heeft zijn outlook openstaan....nah, dan nog lees ik niet. Doe ik vanzelf niet, het mag best, ik ben er gewoon niet mee bezig.
Als zijn mobiel gaat en hij is er niet, dan neem ik op. Andersom ook. Post ook, het zijn toch meestal rekeningen en die doen we samen.
Geen issue dus hier, de privacy.
Eigenlijk let ik er niet zo op. We kunnen en mogen alles bij elkaar, ik kijk niet in zijn mobiel of zo, ik lees ook geen mail van hem, of ik moet achter zijn computer zitten en hij heeft zijn outlook openstaan....nah, dan nog lees ik niet. Doe ik vanzelf niet, het mag best, ik ben er gewoon niet mee bezig.
Als zijn mobiel gaat en hij is er niet, dan neem ik op. Andersom ook. Post ook, het zijn toch meestal rekeningen en die doen we samen.
Geen issue dus hier, de privacy.
maandag 12 oktober 2009 om 18:54
Als een vriendin mij iets vertelt, praat ik daar ook vaak over met mijn vriend. Ik moet ook mijn ei kwijt en als mijn vriendin een probleem heeft, voelt dat bij mij ook niet prettig omdat ik haar wil helpen.. dat merkt mijn vriend meteen, dus ik vertel het dan vaak wel. Ik had verwacht dat meerdere dit zouden doen, maar blijkbaar niet 
Verder hebben we gewoon ons eigen leven. Eigen email, eigen telefoon, eigen post.. Ik maak eigenlijk nooit zijn post open (maar dat is toch alleen maar post van z'n werk meestal) en hij doet dat wel vaak bij mij, bedenk ik me nu. Maar ach, het maakt me niet uit. Kijk, als het nou een brief is op naam van mij en niet van mn werk, de belasting of wat dan ook.. dan vind ik het wat anders.. maar dat is nog niet voorgekomen
Ik vertrouw hem. Ik lees zijn smsjes soms, als ik me verveel. Maar (zoals ik in een ander topic ook al aangaf) ik lees eigenlijk alleen mijn eigen smsen.. omdat hij ze van maanden terug nog heeft bewaard en ik dat leuk vind na te lezen..
Toch stiekem een beetje controle? Natuurlijk! Dat hoort bij het vrouwzijnde
Verder hebben we gewoon ons eigen leven. Eigen email, eigen telefoon, eigen post.. Ik maak eigenlijk nooit zijn post open (maar dat is toch alleen maar post van z'n werk meestal) en hij doet dat wel vaak bij mij, bedenk ik me nu. Maar ach, het maakt me niet uit. Kijk, als het nou een brief is op naam van mij en niet van mn werk, de belasting of wat dan ook.. dan vind ik het wat anders.. maar dat is nog niet voorgekomen
Ik vertrouw hem. Ik lees zijn smsjes soms, als ik me verveel. Maar (zoals ik in een ander topic ook al aangaf) ik lees eigenlijk alleen mijn eigen smsen.. omdat hij ze van maanden terug nog heeft bewaard en ik dat leuk vind na te lezen..
Toch stiekem een beetje controle? Natuurlijk! Dat hoort bij het vrouwzijnde
