probleempje in de relatie

Een relatie kan niet perfect zijn, ik weet het. Toch is er één ding wat al 3 jaar een punt is bij ons.



Mijn vriend is lief en zorgzaam maar kan niet tegen drank...



Zodra hij een paar biertjes op heeft veranderd hij. Het begint op vrijdagavond waarneer hij aangeeft een 'paar' biertjes te drinken voor de tv. Na een paar biertjes weet hij niet meer van ophouden en drinkt maar door. Rond een uur of 12 staat hij op kleed zich aan en gaat weg in z'n eentje naar de kroeg om vervolgens om 6 uur 's ochtend thuis te komen.Er valt niet meer met hem te praten. Ookal hebben we de volgende dat vroeg een afspraak, hij houdt nergens meer rekening mee. Mee uit gaan doe ik al niet meer omdat hij toch de hele avond met z'n eigen gang gaat en met andere meisjes praat. Ik ben dan compleet in paniek en voel me dan zo vreselijk omdat ik geen controle over hem heb. Als hij stomdronken thuiskomt trekt hij me uit bed en moet ik nog even met hem 'kletsen'. Praten kan hij niet meer en ik moet hem vervolgens uitkleden en in bed leggen. Ik doe vervolgens geen oog meer dicht omdat ik dan zoooo kwaad ben. En meneer is de volgende dag pas weer om 2 uur 's middags aanspreekbaar. Als hij dan wakker is ben ik emotioneel helemaal uitgewoond omdat ik mij zo heb opgewonden. Een paar maanden geleden stond onze relatie dan ook op springen omdat ik de hele tijd angstvallig alcohol situaties probeerde te vermijden en het huis niet meer uit wilde. Ik ben uiteindelijk met een psycholoog gaan praten omdat ik er niet meer tegen kon. Ik ben van nature best bezitterig en doe nu heel erg mijn best om dingen maar te laten komen en het gaat wel een stuk beter. Nu gebeurt het zeg maar 1 x in de anderhalve maand. Ookal gaat het beter ben ik nog van mening dat het niet normaal is dat hij zijn grenzen niet kent. Bovendien vond ik een tijd geleden een smsje van een meisje in zijn mobiel. Hij had in een dronken bui zijn nummer aan het meisje gegeven en hij heeft er verder niks mee gedaan. Maar toch schaadt het het vertrouwen..



Wat ik mij nou eigenlijk afvraag is. Stel ik mij hiermee aan? Gaan jullie partners wel eens buiten de boot op deze manier en accepteren jullie dat? Het ligt ook vast aan mij dat ik een controll freak ben en er niet tegen kan als dingen niet gaan zoals ik wil.



Alvast bedankt!

We praten er veel over en hij geeft ook aan dat het een onbewuste vlucht is van de dagelijkse sleur. Soms moet hij gewoon even weg. Vroeger was hij best wel een wildebras, dus dat komt ook daardoor. Hem verbieden te drinken helpt inderdaad niet, en dat is ook niet redelijk.



Dit weekend ging het bijvoorbeeld heel erg goed. We hebben samen een wijntje gedronken en zijn uiteindelijk film gaan kijken. Dus hij kan wel stoppen op het juiste moment.



De laatste keer dat hij uit is geweest kwam hij ook niet dronken thuis. Kon nog praten en zelf naar bed gaan enzo, mij ook niet gestoord. Hij merkt natuurlijk zelf ook dat de sfeer dan veel beter is tussen ons. Hij doet dus zijn best, maar het zit wel in hem om net even over de schreef te gaan. Het rare is dat toen we nog niet samenwoonde, dit ook gebeurde en ik er toen helemaal geen moeite mee had. (Toen was het zijn moeder )



Het loslaten heb ik geleerd van de psycholoog, zelf had ik dat echt niet gekunt. Na een aantal sessies waren we er al doorheen en nu ben ik zelf een stuk minder verkrampt naar hem toe. Hij leerde mij rationeel te denken en niet altijd maar bang te zijn om wat er misschien gaat gebeuren. Jammer vind ik alleen dat ik minder zin heb om weg te gaan en dingen met hem te ondernemen omdat ik bang ben dat het weer misgaat. Maar als het met hem steeds beter gaat, wordt dit ook minder.



Bedankt voor jullie reacties.