Relaties
alle pijlers
Raak ik hem kwijt?
zaterdag 17 september 2016 om 11:51
Ik heb vannacht niet geslapen. Vorige week kregen mijn man en ik een uitnodiging voor een feestje voor gisterenavond. We hadden al een uitnodiging voor gisteren maar mijn man had die eerste uitnodiging zonder mij te raadplegen geannuleerd en de nieuwe geaccepteerd. Omdat de gastvrouw ons privé nummer niet had heeft ze hem op zijn werk gebeld. Dit werd mij door mijn man gewoon meegedeeld! Het gaat om een echtpaar wat wij via gemeenschappelijke vrienden hebben ontmoet. Ze wonen nog niet zo lang hier en toen ik haar voor het eerst zag gingen bij mij alle alarmbellen rinkelen. Haar man is een jaar of 12 ouder dan zij, zakenman en ze hebben een prachtig huis met alles erop en eraan. Zij is heel erg knap, lang, slank met lang donker haar en 7 jaar jonger dan ik en heeft een erg innemende manier van doen. Ze hebben een giga vriendenkring en wilden ons erbij introduceren. Ik voel me naast haar net een grijze muis en geloof me, over het algemeen heb ik een groot zelfvertrouwen.
We werden allervriendelijkst en goed ontvangen maar ik ken mijn man, we zijn al 22 jaar getrouwd, hebben samen 3 kinderen en hij ziet er erg goed uit. Hij kon zijn ogen niet van haar af houden en was afwezig toen we (erg laat) thuiskwamen. Zij is vlot en mondain, heeft een gezellig gesprek met iedereen, is enorm grappig en de aanwezige vrienden droegen haar op handen. Zij is zo'n vrouw die als je met haar praat je het gevoel geeft dat je de meest interessante persoon op de wereld bent. Daar kreeg ik klamme handen van... Ik heb geen druppel alcohol gedronken, maar voel me alsof ik een enorme kater heb. Ik voel me echt trillerig en beroerd.
Is dit nu zo'n typisch geval van acute jaloezie? Ik heb de hele nacht liggen transpireren van angst en ik zou hen het liefst NOOIT meer zien, maar dat is niet mogelijk! Ik heb dit nog nooit gehad in al die jaren dat we samen zijn. Mijn man antwoordde op mijn herhaaldelijke vragen dat zij inderdaad heel bijzonder is.
Ter informatie moet ik erbij vermelden dat er tussen ons de laatste maanden wat conflicten zijn, voor mij onbeduidend, maar toch. Onze kinderen zijn 22, 17 en 8 jaar.
Heeft een van jullie dit al eens meegemaakt?
We werden allervriendelijkst en goed ontvangen maar ik ken mijn man, we zijn al 22 jaar getrouwd, hebben samen 3 kinderen en hij ziet er erg goed uit. Hij kon zijn ogen niet van haar af houden en was afwezig toen we (erg laat) thuiskwamen. Zij is vlot en mondain, heeft een gezellig gesprek met iedereen, is enorm grappig en de aanwezige vrienden droegen haar op handen. Zij is zo'n vrouw die als je met haar praat je het gevoel geeft dat je de meest interessante persoon op de wereld bent. Daar kreeg ik klamme handen van... Ik heb geen druppel alcohol gedronken, maar voel me alsof ik een enorme kater heb. Ik voel me echt trillerig en beroerd.
Is dit nu zo'n typisch geval van acute jaloezie? Ik heb de hele nacht liggen transpireren van angst en ik zou hen het liefst NOOIT meer zien, maar dat is niet mogelijk! Ik heb dit nog nooit gehad in al die jaren dat we samen zijn. Mijn man antwoordde op mijn herhaaldelijke vragen dat zij inderdaad heel bijzonder is.
Ter informatie moet ik erbij vermelden dat er tussen ons de laatste maanden wat conflicten zijn, voor mij onbeduidend, maar toch. Onze kinderen zijn 22, 17 en 8 jaar.
Heeft een van jullie dit al eens meegemaakt?
Xyz
zaterdag 17 september 2016 om 19:16
quote:tascha schreef op 17 september 2016 @ 18:50:
Moeilijk. Er werd me bij beide keren gezegd dat er echt niets speelde. Ik heb het dus ter sprake gebracht. Maar het werd ontkend. Met de laatste is hij nu nog samen.Gut, wat vervelend voor je... Dus de waarheid vragen leverde niks op. Thanks for sharing
Moeilijk. Er werd me bij beide keren gezegd dat er echt niets speelde. Ik heb het dus ter sprake gebracht. Maar het werd ontkend. Met de laatste is hij nu nog samen.Gut, wat vervelend voor je... Dus de waarheid vragen leverde niks op. Thanks for sharing
Xyz
zaterdag 17 september 2016 om 19:17
quote:Onbevangen schreef op 17 september 2016 @ 19:11:
Ik heb alles even gelezen en lees nergens iets dat er duidelijk op wijst dat hij iets met haar wil of verliefd op haar is. Je man mag toch gewoon bewondering voor haar hebben/ bevriend met haar zijn? Het zit vooral allemaal in je hoofd denk ik.. Het is niet die vrouw die jou zo onzeker maakt, dat doe je zelfIk hoop heel erg dat je gelijk heb... Bedankt!
Ik heb alles even gelezen en lees nergens iets dat er duidelijk op wijst dat hij iets met haar wil of verliefd op haar is. Je man mag toch gewoon bewondering voor haar hebben/ bevriend met haar zijn? Het zit vooral allemaal in je hoofd denk ik.. Het is niet die vrouw die jou zo onzeker maakt, dat doe je zelfIk hoop heel erg dat je gelijk heb... Bedankt!
Xyz
zaterdag 17 september 2016 om 20:43
Ik vind het na 22 jaar niet relevant hoe jullie getrouwd zijn, getrouwd blijven is namelijk veel moeilijker dan trouwen.
Qua P. Vind ik je lichtelijk hysterisch, mijn man heeft na jaren huwelijk ook wel eens een lichte crush gehad (ik ben zelf moeilijk ontvlambaar), leuk voor hem maar hij doet er niets mee.
Ik verbaas me vooral dat jij serieus denkt dat deze vrouw geïnteresseerd is in jouw man, is hij zo bijzonder?
Qua P. Vind ik je lichtelijk hysterisch, mijn man heeft na jaren huwelijk ook wel eens een lichte crush gehad (ik ben zelf moeilijk ontvlambaar), leuk voor hem maar hij doet er niets mee.
Ik verbaas me vooral dat jij serieus denkt dat deze vrouw geïnteresseerd is in jouw man, is hij zo bijzonder?
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
zaterdag 17 september 2016 om 20:55
Heb je dat dan zelf nooit, TO, dat je een man knap en interessant vindt?
Het kan zijn dat je onderbuikgevoel klopt en je man een boontje heeft voor die vrouw. Maar dat wil nog niet zeggen dat hij er met haar vandoor gaat. Dat moet nog altijd van 2 kanten komen en ze is zelf ook getrouwd. Bovendien is het wellicht een vrouw die geniet van de aandacht van alle mannen. Waarom zou ze dan net jouw exemplaar kiezen? Ik vind dat je een beetje doordraaft.
Het kan zijn dat je onderbuikgevoel klopt en je man een boontje heeft voor die vrouw. Maar dat wil nog niet zeggen dat hij er met haar vandoor gaat. Dat moet nog altijd van 2 kanten komen en ze is zelf ook getrouwd. Bovendien is het wellicht een vrouw die geniet van de aandacht van alle mannen. Waarom zou ze dan net jouw exemplaar kiezen? Ik vind dat je een beetje doordraaft.
zondag 18 september 2016 om 08:05
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
zondag 18 september 2016 om 08:20
Hoewel ik 'out of her league' een beetje een nare uitdrukking vind, denk ik inderdaad dat TO en haar man nooit echt goed bij elkaar hebben gepast en ze bij elkaar zijn omdat 'het nu eenmaal zo is gelopen' (met wat manipulatie van haar kant). Dat de basis geen liefde was, kan inderdaad na 22 jaar nog opbreken. Ik weet niet of het er echt toe doet dat P waarschijnlijk niets van haar man wil. Als dàt dan de reden zou zijn dat hij bleef..
zondag 18 september 2016 om 10:43
zondag 18 september 2016 om 13:01
Dames, dames, we leven in 2016!
Out of your league - serieus? Van een ander niveau? Alle Franse mannen hebben een minnares?
Zit ik hier op het Story-forum?
Kom op, ze waren jong, TO heeft man erin geluist maar hij had ook niet met haar kunnen trouwen en bovendien hebben ze het al 22 jaar volgehouden.
TO stelt zich aan maar daarmee hoeft niet haar leven afgebrand te worden door aannames.
Out of your league - serieus? Van een ander niveau? Alle Franse mannen hebben een minnares?
Zit ik hier op het Story-forum?
Kom op, ze waren jong, TO heeft man erin geluist maar hij had ook niet met haar kunnen trouwen en bovendien hebben ze het al 22 jaar volgehouden.
TO stelt zich aan maar daarmee hoeft niet haar leven afgebrand te worden door aannames.
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
zondag 18 september 2016 om 13:41
zondag 18 september 2016 om 13:49
quote:S-Groot schreef op 18 september 2016 @ 08:05:
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
Na alles gelezen te hebben: +1.
Ik word heel triest van dit verhaal.
TO, wat heeft al het stiekeme gedoe om hem bij je te houden nu opgeleverd?
Een hoop angst en onzekerheid.
Echt tijd om open en eerlijk met elkaar te praten, echt eens geheel éérlijk.
De balans van jullie huwelijk opmaken.
En dat heeft niks te maken met evt gevoelens die hij heeft voor haar.
Echter wel alles met jullie werkelijke gevoelens voor elkaar.
Ik hoop dat je daar het lef voor hebt.
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
Na alles gelezen te hebben: +1.
Ik word heel triest van dit verhaal.
TO, wat heeft al het stiekeme gedoe om hem bij je te houden nu opgeleverd?
Een hoop angst en onzekerheid.
Echt tijd om open en eerlijk met elkaar te praten, echt eens geheel éérlijk.
De balans van jullie huwelijk opmaken.
En dat heeft niks te maken met evt gevoelens die hij heeft voor haar.
Echter wel alles met jullie werkelijke gevoelens voor elkaar.
Ik hoop dat je daar het lef voor hebt.
zondag 18 september 2016 om 14:49
quote:S-Groot schreef op 18 september 2016 @ 08:05:
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
+10000 precies wat ik denk.
TO, wat een verdrietig verhaal. Het is alles hoe ik nooit hoop te zijn over 20 jaar.
Wat intens verdrietig om terug te moeten kijken op je leven en te realiseren dat je man nooit zelf echt voor jou heeft gekozen (maar uit fatsoen voor jullie kind), en dat jij jezelf (en hem!) het fantastische geluk hebt ontnomen om met iemand samen te zijn die echt intens van je houdt en voor je kiest.
Wat een spijt moet jij voelen elke dag wanneer je je daarvan bewust wordt, wat had jullie leven met andere partners mooi kunnen zijn.
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
+10000 precies wat ik denk.
TO, wat een verdrietig verhaal. Het is alles hoe ik nooit hoop te zijn over 20 jaar.
Wat intens verdrietig om terug te moeten kijken op je leven en te realiseren dat je man nooit zelf echt voor jou heeft gekozen (maar uit fatsoen voor jullie kind), en dat jij jezelf (en hem!) het fantastische geluk hebt ontnomen om met iemand samen te zijn die echt intens van je houdt en voor je kiest.
Wat een spijt moet jij voelen elke dag wanneer je je daarvan bewust wordt, wat had jullie leven met andere partners mooi kunnen zijn.
zondag 18 september 2016 om 18:29
quote:M-Flo schreef op 17 september 2016 @ 15:49:
Ik heb haar naam eruit gehaald, jullie hebben gelijk, zij heeft hier niet om gevraagd, alhoewel ik het op prijs had gesteld als ze gisteren wat minder aandacht aan hem had besteed. Op de vraag of haar man rijker is dan de mijne; geen idee, misschien wel, maar dit is geen vrouw die zich door geld laat binden. Echt niet! Ze had gisteren met J (mijn man) een buitengewoon interessant gesprek over literatuur en daarna over kunst. Ik weet daar geen bal vanaf. En ze is niet perfect in de plooi. We kwamen haar laatst tegen terwijl ze in een onverwachte regenbui haar hond uit liet. Drijfnat haar, helemaal naturel, grote glimlach toen ze ons zag en beeldschoon. Ze is 38, geen kinderen, maar dol op haar dieren (twee ezeltjes, twee paarden, twee katten en een hond). Haar man is 50 en een dominante vent, maar zij bepaalt wat er gebeurt, alleen heeft hij dat niet door.
En ja, ik was niet jong en onbezonnen toen ik zwanger werd, Ik was 22 en wist wat ik wilde; HEM! Na 5 jaar, eerst op vakantie toen ik hem ontmoette en daarna als au pair, ik wilde alleen maar hem. Ben ik dan een foute vrouw?JA!
Ik heb haar naam eruit gehaald, jullie hebben gelijk, zij heeft hier niet om gevraagd, alhoewel ik het op prijs had gesteld als ze gisteren wat minder aandacht aan hem had besteed. Op de vraag of haar man rijker is dan de mijne; geen idee, misschien wel, maar dit is geen vrouw die zich door geld laat binden. Echt niet! Ze had gisteren met J (mijn man) een buitengewoon interessant gesprek over literatuur en daarna over kunst. Ik weet daar geen bal vanaf. En ze is niet perfect in de plooi. We kwamen haar laatst tegen terwijl ze in een onverwachte regenbui haar hond uit liet. Drijfnat haar, helemaal naturel, grote glimlach toen ze ons zag en beeldschoon. Ze is 38, geen kinderen, maar dol op haar dieren (twee ezeltjes, twee paarden, twee katten en een hond). Haar man is 50 en een dominante vent, maar zij bepaalt wat er gebeurt, alleen heeft hij dat niet door.
En ja, ik was niet jong en onbezonnen toen ik zwanger werd, Ik was 22 en wist wat ik wilde; HEM! Na 5 jaar, eerst op vakantie toen ik hem ontmoette en daarna als au pair, ik wilde alleen maar hem. Ben ik dan een foute vrouw?JA!
zondag 18 september 2016 om 18:31
quote:M-Flo schreef op 17 september 2016 @ 17:14:
Tja, ik durf bijna niet meer verder te schrijven. Ik heb me bewust zwanger laten maken terwijl hij dacht dat ik aan de pil was. Voor ons tweede kind heb ik hem zijn kop gek gezeurd en de derde was absoluut niet gepland. Maar oh wat een fantastische kinderen! Ik zou het zo weer doen! En J is ook dol op hen. MAAR DAAR GAAT HET HIER TOCH NIET OM?! Ik wilde alleen maar weten of iemand van jullie weleens de dreiging van een andere vrouw hebben gevoeld en hoe jullie daarmee om gingen?Nou ja daar gaat het dus wel om hé. En dat is denk ik het verschil tussen zeker zijn van je relatie of zoals jij in paniek raken bij ieder vrouwmens waar man maar interesse in toont.
Tja, ik durf bijna niet meer verder te schrijven. Ik heb me bewust zwanger laten maken terwijl hij dacht dat ik aan de pil was. Voor ons tweede kind heb ik hem zijn kop gek gezeurd en de derde was absoluut niet gepland. Maar oh wat een fantastische kinderen! Ik zou het zo weer doen! En J is ook dol op hen. MAAR DAAR GAAT HET HIER TOCH NIET OM?! Ik wilde alleen maar weten of iemand van jullie weleens de dreiging van een andere vrouw hebben gevoeld en hoe jullie daarmee om gingen?Nou ja daar gaat het dus wel om hé. En dat is denk ik het verschil tussen zeker zijn van je relatie of zoals jij in paniek raken bij ieder vrouwmens waar man maar interesse in toont.
zondag 18 september 2016 om 19:26
Hallo forumleden, ik heb vanochtend een nieuwe topic geopend, niet omdat ik deze wil verbergen of zo, maar ik ben nieuw hier en ik dacht dat het anders te lang en te onoverzichtelijk zou worden.
Voor alle duidelijkheid; mijn man wist voordat we trouwden al dat mijn zwangerschap geen ongelukje was hoor. Ik heb hem voor de keuze gesteld, gezegd dat ik hem en het kind wilde, maar dat ik zijn beslissing zou accepteren als hij niet met mij door wilde.
Dus er was wel degelijk sprake van forcing, maar ook van openheid. Ik had onze zoon hoe dan ook gewild en hoopte dat dat samen met hem zou zijn. Wij zijn geen slecht stel, maar ik ben wat chaotisch en hij is erg georganiseerd. Dat botst weleens en de laatste maanden wat vaker dan voorheen. Daarom vrees ik ook voor onze relatie, zeker nu er ineens deze vrouw opduikt...
Voor alle duidelijkheid; mijn man wist voordat we trouwden al dat mijn zwangerschap geen ongelukje was hoor. Ik heb hem voor de keuze gesteld, gezegd dat ik hem en het kind wilde, maar dat ik zijn beslissing zou accepteren als hij niet met mij door wilde.
Dus er was wel degelijk sprake van forcing, maar ook van openheid. Ik had onze zoon hoe dan ook gewild en hoopte dat dat samen met hem zou zijn. Wij zijn geen slecht stel, maar ik ben wat chaotisch en hij is erg georganiseerd. Dat botst weleens en de laatste maanden wat vaker dan voorheen. Daarom vrees ik ook voor onze relatie, zeker nu er ineens deze vrouw opduikt...
Xyz
zondag 18 september 2016 om 19:35
quote:S-Groot schreef op 18 september 2016 @ 08:05:
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
Je hebt vast gelijk... Maar al die jaren waren we niet ongelukkig, we hebben het heel erg leuk gehad met onze kinderen en nog steeds, maar afgezien van de jongste leven zij hun eigen leven nu, Ik heb op mijn manier mijn best gedaan.
Nee, hij is geen man die vreemd gaat, daarom maak ik me ook zoveel zorgen. Als hij voor een andere vrouw valt en zij voor hem dan zou hij best eens een heel extreme keuze kunnen maken. Scheiden heeft niets met fatsoen te maken. Je kunt heel fatsoenlijk scheiden...
M-Flo, het gaat er niet alleen om dat jullie huwelijk op een leugen en op bedrog gebaseerd is (hem erinluizen met een zwangerschap), maar ook omdat hij sowieso écht niet van plan was zijn leven met jou te delen. Na VIJF jaar had hij jou nog steeds niet voorgesteld aan zijn ouders, je was dus een tijdelijk leuk iets voor buiten zijn echte leven. Dat wordt alleen maar meer bevestigd doordat hij volgens jou uit kringen met aanzien (en geld?) komt en jij zo te lezen niet. Dat lijkt me ook onderdeel van de reden dat zijn ouders jou niet moeten (ik denk maar zo dat zij ervan overtuigd zijn dat jij hem erin geluisd hebt). Daarnaast verschillen jullie op andere vlakken ook behoorlijk qua niveau zo te lezen (kunst, literatuur).
Hij was en is gewoon out of your league. En dát is wat nu heel pijnlijk duidelijk wordt met P: die is van zijn niveau, past in zijn kringen en dát is het soort vrouw die hij aan zijn ouders had willen voorstellen. Niet dat meisje dat leuk was voor tijdelijk, waar hij - door de zwangerschap - een soort verstandshuwelijk mee heeft. Dat lijkt mij de reden dat jij je nu zo bedreigd voelt want het is nogal een verschil in klasse tussen jullie twee.
Maar aangezien hij zo fatsoenlijk is: zou hij scheiden denk je? Of zou hij het bij een minnares houden? En dat is nooit eerder gebeurd, een minnares/vreemdgaan? Of wel en had je er toen minder moeite mee omdat je het verder niet als bedreiging voor je huwelijk zag?
Je hebt vast gelijk... Maar al die jaren waren we niet ongelukkig, we hebben het heel erg leuk gehad met onze kinderen en nog steeds, maar afgezien van de jongste leven zij hun eigen leven nu, Ik heb op mijn manier mijn best gedaan.
Nee, hij is geen man die vreemd gaat, daarom maak ik me ook zoveel zorgen. Als hij voor een andere vrouw valt en zij voor hem dan zou hij best eens een heel extreme keuze kunnen maken. Scheiden heeft niets met fatsoen te maken. Je kunt heel fatsoenlijk scheiden...
Xyz
