Relaties
alle pijlers
Reageer ik overdreven?
zaterdag 26 september 2009 om 21:06
Hallo allemaal,
Ik zit met een klein probleempje, dat besef ik heel goed. Kan ook niet uitstaan dat ik me er zo druk over maak.
De band met mijn familie is goed, we wonen niet heel dicht bij elkaar, maar zien elkaar ongeveer elke maand.
Met kerst leek het me leuk om eens iets te organiseren. Dus aan iedereen gevraagd of ze tweede kerstdag konden en naar ons wilden komen. Een week voor kerst, ging mijn zusje opeens ook iets organiseren voor de familie, alleen werden wij niet uitgenodigd. Ik vond dat niet leuk, omdat het al zo speciaal was dat we het samen gingen vieren bij mij en iedereen zat nu al bij haar en ging van daaruit bij mij. Ik had het gevoel dat ze mijn vliegen had afgevangen. Weet het spreekwoord niet precies. Ik had het bespreekbaar gemaakt dat het bij mij zo zinloos voelde om dan die tweede kerstdag nog ons feestje te doen. Maar niemand begreep het.
Nu is mijn dochtertje net één geworden en heb ik iedereen ruim vantevoren gevraagd of ze zondag konden komen om het te vieren. Nu weer deze week verzint mijn zus dat ze vandaag/zaterdag de verjaardag van haar man vieren, ook met de familie, weer zonder ons. Dus de hele familie is al bij elkaar, slapen ook bij haar. En dan komen ze samen naar ons toe. Nu heb ik hetzelfde gevoel als met kerst. Dat ons feestje nu niet meer zo speciaal is.
Af en toe heb ik het gevoel dat ik me aanstel of gewoon jaloers ben, maar ergens vind het dus ook dat "vliegen afvangen".
Wat vinden jullie? En vooral hoe kan ik zorgen dat ik morgen wel gewoon gezellig ben en niet zo in dat negatieve gevoel blijf hangen.
Groetjes van Kus
Ik zit met een klein probleempje, dat besef ik heel goed. Kan ook niet uitstaan dat ik me er zo druk over maak.
De band met mijn familie is goed, we wonen niet heel dicht bij elkaar, maar zien elkaar ongeveer elke maand.
Met kerst leek het me leuk om eens iets te organiseren. Dus aan iedereen gevraagd of ze tweede kerstdag konden en naar ons wilden komen. Een week voor kerst, ging mijn zusje opeens ook iets organiseren voor de familie, alleen werden wij niet uitgenodigd. Ik vond dat niet leuk, omdat het al zo speciaal was dat we het samen gingen vieren bij mij en iedereen zat nu al bij haar en ging van daaruit bij mij. Ik had het gevoel dat ze mijn vliegen had afgevangen. Weet het spreekwoord niet precies. Ik had het bespreekbaar gemaakt dat het bij mij zo zinloos voelde om dan die tweede kerstdag nog ons feestje te doen. Maar niemand begreep het.
Nu is mijn dochtertje net één geworden en heb ik iedereen ruim vantevoren gevraagd of ze zondag konden komen om het te vieren. Nu weer deze week verzint mijn zus dat ze vandaag/zaterdag de verjaardag van haar man vieren, ook met de familie, weer zonder ons. Dus de hele familie is al bij elkaar, slapen ook bij haar. En dan komen ze samen naar ons toe. Nu heb ik hetzelfde gevoel als met kerst. Dat ons feestje nu niet meer zo speciaal is.
Af en toe heb ik het gevoel dat ik me aanstel of gewoon jaloers ben, maar ergens vind het dus ook dat "vliegen afvangen".
Wat vinden jullie? En vooral hoe kan ik zorgen dat ik morgen wel gewoon gezellig ben en niet zo in dat negatieve gevoel blijf hangen.
Groetjes van Kus
zaterdag 26 september 2009 om 21:48
Morgen doe je heel gewoon, en volgend jaar regel je niks op zondag, maar op zaterdag. En niet op tweede kerstdag, maar op de eerste. Beetje flauw, maar als het dan niet anders kan....
Ik snap je wel hoor. En de andere meiden hier ook. Maar je familie niet dus daar heb je niet zoveel aan.
En ik kan me zo voorstellen dat je moeder graag wil dat iedereen bij elkaar komt, daar met je zus over praat, dat ze het misschien leuker vindt om een heel weekend samen te zijn, of dat ze ... weet ik veel... het misschien wel lastig vindt, zo'n stuk rijden. Dat je zus daarop gezegd heeft, ach weet je, dan komen jullie de dag ervoor hier en dan ..... nouja, dat is schijnbaar goed bevallen en nou doen ze dat weer. Er hoeft niks achter te zitten uiteindelijk.
Neemt niet weg dat ik het ook niet zo leuk zou vinden.
En eh... gefeliciteerd
Ik snap je wel hoor. En de andere meiden hier ook. Maar je familie niet dus daar heb je niet zoveel aan.
En ik kan me zo voorstellen dat je moeder graag wil dat iedereen bij elkaar komt, daar met je zus over praat, dat ze het misschien leuker vindt om een heel weekend samen te zijn, of dat ze ... weet ik veel... het misschien wel lastig vindt, zo'n stuk rijden. Dat je zus daarop gezegd heeft, ach weet je, dan komen jullie de dag ervoor hier en dan ..... nouja, dat is schijnbaar goed bevallen en nou doen ze dat weer. Er hoeft niks achter te zitten uiteindelijk.
Neemt niet weg dat ik het ook niet zo leuk zou vinden.
En eh... gefeliciteerd
zaterdag 26 september 2009 om 21:51
Wat vreemd dat je zus je niet uitnodigt! Morgenavond heeft mijn familie een etentje, ik kan niet want ik heb al wat anders staan en dat wisten ze. Maar ik ben wel uitgenodigd, ook al kan ik dus niet.
Dat slaat misschien nergens op, maar het is wel aardiger ofzo.
Dat slaat misschien nergens op, maar het is wel aardiger ofzo.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zaterdag 26 september 2009 om 21:54
Ik zou voor kerstavond gaan, is de kans nog kleiner dat ze je voor is.
Morgen zou ik het maar even van me af proberen te zetten. Je hebt belangrijkere en leukere dingen aan je hoofd en met opmerkingen kan de sfeer alleen maar verpest worden. Veel plezier morgen en al vast van harte.
Gezien je smsje zonder reactie snapt ze je niet of wil ze je niet snappen. Misschien toch na morgen nog maar eens met haar praten.
Morgen zou ik het maar even van me af proberen te zetten. Je hebt belangrijkere en leukere dingen aan je hoofd en met opmerkingen kan de sfeer alleen maar verpest worden. Veel plezier morgen en al vast van harte.
Gezien je smsje zonder reactie snapt ze je niet of wil ze je niet snappen. Misschien toch na morgen nog maar eens met haar praten.
zaterdag 26 september 2009 om 22:24
Ik zou zeker aan zus vragen waarom ze jou niet uitnodigt, daarentegen zou ik me beslist niet verlagen tot die eerder geadviseerde praktijken (familie uitnodigen op kerstavond om haar een hak te zetten e.d.).
Ik kan me niet voorstellen dat jij je dan beter zou voelen want dat zijn, in mijn ogen, nogal kinderachtige acties.
Je kunt het ter sprake brengen en uitleggen waarom jij dat niet leuk vindt. Als ze stellig blijft ontkennen, kun je er gewoon niets mee behalve proberen het je niet meer zo te laten raken.
Lijkt echt alsof het kleine zusje gewoon altijd wil wat d'r grote zus heeft (ik wilde toen ik klein was ook alles wat mijn grote zus had en doen wat zij deed maar gelukkig ben ik er overheen gegroeid)
Ik kan me niet voorstellen dat jij je dan beter zou voelen want dat zijn, in mijn ogen, nogal kinderachtige acties.
Je kunt het ter sprake brengen en uitleggen waarom jij dat niet leuk vindt. Als ze stellig blijft ontkennen, kun je er gewoon niets mee behalve proberen het je niet meer zo te laten raken.
Lijkt echt alsof het kleine zusje gewoon altijd wil wat d'r grote zus heeft (ik wilde toen ik klein was ook alles wat mijn grote zus had en doen wat zij deed maar gelukkig ben ik er overheen gegroeid)
zaterdag 26 september 2009 om 22:28
Gefeliciteerd!
Probeer de meest verstandige te zijn. Zoals gezegd probeert je zusje te concureren en het enige wat jij daarmee kunt is daar zo volwassen mee omgaan. Spreek je gevoel uit, maar probeer dit te doen zonder (onbedoelde/onderliggende) verwijten. Iets als: ik zou het fijn vinden als je me uitnodigt voor een feestje, dan probeer ik zelf iets te regelen. Lukt het niet laat ik je dat dan weten. Ik vind het fijn om erbij te zijn als je een feestje geeft.
Of zoiets. Succes!
Een sms is misschien niet zo'n goed idee. Die worden zo vaak verkeerd begrepen en je ziet de ander niet, dus kunt maar moeilijk weten wat dit met iemand doet.
Probeer de meest verstandige te zijn. Zoals gezegd probeert je zusje te concureren en het enige wat jij daarmee kunt is daar zo volwassen mee omgaan. Spreek je gevoel uit, maar probeer dit te doen zonder (onbedoelde/onderliggende) verwijten. Iets als: ik zou het fijn vinden als je me uitnodigt voor een feestje, dan probeer ik zelf iets te regelen. Lukt het niet laat ik je dat dan weten. Ik vind het fijn om erbij te zijn als je een feestje geeft.
Of zoiets. Succes!
Een sms is misschien niet zo'n goed idee. Die worden zo vaak verkeerd begrepen en je ziet de ander niet, dus kunt maar moeilijk weten wat dit met iemand doet.
