Relaties
alle pijlers
Relatie met getrouwde man, voor wie kiest hij??
vrijdag 24 juli 2009 om 20:43
Sinds tien maanden heb ik een affaire met een getrouwde man.
Het begon als een geintje, 1x een spannend avontuurtje in een hotelkamer was de afspraak, maar dat is volledig uit de hand gelopen!
Sinds die dag ben ik stapelverliefd op hem geworden en elke dag een beetje meer van hem gaan houden. En ja, hij ook van mij.
Toen alles begon zat ik zelf in een relatie die al een paar jaar niet meer goed liep.
Korte tijd later heb ik deze relatie dan ook beeindigd om met mijn minnaar verder te kunnen.. Tenminste, dat hoopte ik, niks was zeker.
Inmiddels zijn we bijna vijf maanden verder en heeft hij nog steeds niet voor mij gekozen.
Wel heeft hij aan zijn vrouw verteld dat hij verliefd is geworden op iemand anders, maar niet dat er al maanden van alles speelt tussen ons.
Hij was er op dat moment van overtuigd dat hij met mij verder wilde.
Ook zijn twee puberende kinderen heeft hij verteld wat er speelde en ook zijn familie is op de hoogte. Sindsdien woont hij ergens alleen, dat is nu sinds drie weken.
Hij zegt dat hij tijd nodig heeft om na te denken wat hij precies wil.
Maar nu hij thuis weg is mist hij zijn kids en begint te twijfelen of dit wel de goede keuze is.
Hij zegt dat hij niet twijfelt dat hij met mij verder wil, maar hij is ook heel bang om zijn gezin uit elkaar te laten vallen.
Het huwelijk met zijn vrouw liep al jaren niet goed meer. Ze zijn meer dan 20 jaar samen maar compleet uit elkaar gegroeid. Ze weten amper nog van elkaar wat hen bezig houdt, en ook hun sexleven is niet veel meer.
Ik zit nu dus al vijf maanden te wachten tot hij een beslissing neemt, en dacht een paar weken geleden ook dat het eindelijk ging gebeuren, maar nu blijkt dat toch weer niet zo te zijn!
Het is zo frustrerend om niet te weten waar je aan toe bent! De angst dat hij toch ineens bij zijn gezin blijft, alleen maar vanwege zijn kids, groeit steeds meer...
Hebben jullie nog tips of een bemoedigend woordje voor mij?
Ik word langzaamaan helemaal gek namelijk!
Het begon als een geintje, 1x een spannend avontuurtje in een hotelkamer was de afspraak, maar dat is volledig uit de hand gelopen!
Sinds die dag ben ik stapelverliefd op hem geworden en elke dag een beetje meer van hem gaan houden. En ja, hij ook van mij.
Toen alles begon zat ik zelf in een relatie die al een paar jaar niet meer goed liep.
Korte tijd later heb ik deze relatie dan ook beeindigd om met mijn minnaar verder te kunnen.. Tenminste, dat hoopte ik, niks was zeker.
Inmiddels zijn we bijna vijf maanden verder en heeft hij nog steeds niet voor mij gekozen.
Wel heeft hij aan zijn vrouw verteld dat hij verliefd is geworden op iemand anders, maar niet dat er al maanden van alles speelt tussen ons.
Hij was er op dat moment van overtuigd dat hij met mij verder wilde.
Ook zijn twee puberende kinderen heeft hij verteld wat er speelde en ook zijn familie is op de hoogte. Sindsdien woont hij ergens alleen, dat is nu sinds drie weken.
Hij zegt dat hij tijd nodig heeft om na te denken wat hij precies wil.
Maar nu hij thuis weg is mist hij zijn kids en begint te twijfelen of dit wel de goede keuze is.
Hij zegt dat hij niet twijfelt dat hij met mij verder wil, maar hij is ook heel bang om zijn gezin uit elkaar te laten vallen.
Het huwelijk met zijn vrouw liep al jaren niet goed meer. Ze zijn meer dan 20 jaar samen maar compleet uit elkaar gegroeid. Ze weten amper nog van elkaar wat hen bezig houdt, en ook hun sexleven is niet veel meer.
Ik zit nu dus al vijf maanden te wachten tot hij een beslissing neemt, en dacht een paar weken geleden ook dat het eindelijk ging gebeuren, maar nu blijkt dat toch weer niet zo te zijn!
Het is zo frustrerend om niet te weten waar je aan toe bent! De angst dat hij toch ineens bij zijn gezin blijft, alleen maar vanwege zijn kids, groeit steeds meer...
Hebben jullie nog tips of een bemoedigend woordje voor mij?
Ik word langzaamaan helemaal gek namelijk!
zaterdag 7 november 2009 om 09:49
quote:Suzanne27 schreef op 06 november 2009 @ 23:43:
Aangezien veel van jullie er naar vragen zal ik jullie vertellen hoe het nu is....
De bom is vanaf mijn kant gebarsten afgelopen week en heb even rust nodig. We hebben afgesproken even afstand van elkaar te nemen en daarna verder te praten.Je eerste stap naar onafhankelijk(er)heid, Suzanne. Knap van je! Enig idee hoe je de rustperiode gaat aanpakken? Veel sterkte ermee!
Aangezien veel van jullie er naar vragen zal ik jullie vertellen hoe het nu is....
De bom is vanaf mijn kant gebarsten afgelopen week en heb even rust nodig. We hebben afgesproken even afstand van elkaar te nemen en daarna verder te praten.Je eerste stap naar onafhankelijk(er)heid, Suzanne. Knap van je! Enig idee hoe je de rustperiode gaat aanpakken? Veel sterkte ermee!
Only dead fish go with the flow
maandag 9 november 2009 om 15:54
"Wij, minnaressen, blijven achter met verdriet"
Goh...en hoeveel kans gaf je die mogelijkheid toen je eraan begon? Of "overkwam" het je?
I have been there, done that...maar ik wist wel degelijk waar ik aan begon. Eigen schuld (gelukkig geen) dikke bult.
Zou het niet weer doen, waarom? Omdat ik willens en wetens iemand anders mega veel pijn doe zolang het niet bekend is bij 1 van de 3.
Momenteel zie ik van heel dichtbij hoe het kan gaan als iemand wel weggaat bij zijn of haar gezin. Het wantrouwen nu na 6 jaar...nu de relatie bij deze 2 personen tot rust is gekomen, de eerste sleur erin zit...komt het wantrouwen na elke ruzie en neemt alleen maar toe. 1 van de 2 partijen denkt nu (tot het onrekelijke aan toe) dat de ander "toch weer" gek wordt op een ander en dan weer een (gespreid) bedje verder trekt. Heel logisch...en ook heel aannemelijk.
Dat had ik zelf ook niet echt fijn gevonden, immers...hij kon het 1 keer, dan is de 2e keer wellicht nog makkelijker.
Sterkte dames.
Goh...en hoeveel kans gaf je die mogelijkheid toen je eraan begon? Of "overkwam" het je?
I have been there, done that...maar ik wist wel degelijk waar ik aan begon. Eigen schuld (gelukkig geen) dikke bult.
Zou het niet weer doen, waarom? Omdat ik willens en wetens iemand anders mega veel pijn doe zolang het niet bekend is bij 1 van de 3.
Momenteel zie ik van heel dichtbij hoe het kan gaan als iemand wel weggaat bij zijn of haar gezin. Het wantrouwen nu na 6 jaar...nu de relatie bij deze 2 personen tot rust is gekomen, de eerste sleur erin zit...komt het wantrouwen na elke ruzie en neemt alleen maar toe. 1 van de 2 partijen denkt nu (tot het onrekelijke aan toe) dat de ander "toch weer" gek wordt op een ander en dan weer een (gespreid) bedje verder trekt. Heel logisch...en ook heel aannemelijk.
Dat had ik zelf ook niet echt fijn gevonden, immers...hij kon het 1 keer, dan is de 2e keer wellicht nog makkelijker.
Sterkte dames.
maandag 9 november 2009 om 16:22
[quote]Hariboooo schreef op 09 november 2009 @ 15:54:
"Wij, minnaressen, blijven achter met verdriet"
Ik heb helaas ook ervaring met zo'n verhouding. In mijn geval heeft het 'maar' een half jaar geduurd en ik heb er zelf een punt achter gezet. Het lijkt me vreselijk om jarenlang de tweede viool te spelen.
Het klinkt hard, maar je hebt elke dag een keuze om er mee te stoppen of niet. Ik verschuil me nergens achter. Hij heeft mij niets 'aangedaan', ik was er zelf bij.
Het kan nuttig zijn om te onderzoeken waarom je er zo lang in bent mee gegaan en wat je er van weerhouden heeft om een 'gewone' relatie te zoeken. Dat betekent naar jezelf kijken en dat is niet altijd even gemakkelijk maar je kunt er wel veel van leren.
"Wij, minnaressen, blijven achter met verdriet"
Ik heb helaas ook ervaring met zo'n verhouding. In mijn geval heeft het 'maar' een half jaar geduurd en ik heb er zelf een punt achter gezet. Het lijkt me vreselijk om jarenlang de tweede viool te spelen.
Het klinkt hard, maar je hebt elke dag een keuze om er mee te stoppen of niet. Ik verschuil me nergens achter. Hij heeft mij niets 'aangedaan', ik was er zelf bij.
Het kan nuttig zijn om te onderzoeken waarom je er zo lang in bent mee gegaan en wat je er van weerhouden heeft om een 'gewone' relatie te zoeken. Dat betekent naar jezelf kijken en dat is niet altijd even gemakkelijk maar je kunt er wel veel van leren.
dinsdag 10 november 2009 om 15:24
Van nelle,
bedankt voor je aanmelding en je verhaal, want idd , je blijft achter met verdriet, maar het stomme is dat ik mij er niet zomaar ingestort heb, heb eerst een jaar met hem gemaild, want beiden getrouwd, het kon en mocht niet, maar we waren zo gek op elkaar, dus 5 jaar 'relatie' waarin het al 3x eerder 'uit' was door hem precies zoals jij het omschrijf, op die zgn 'rotonde'' , en voor de kids wachten , dan later verder.
Dat kan nog 5 jaar duren, nu, ga eerst zelf scheiden want voor mij is mijn huwelijk over, dat was al jaren over, anders was hij er ook nooit tussengekomen, en ik weet dat ik eerst op mezelf moet gaan, leren alleen te zijn, me niet meer afhankelijk van 'de liefde' opstellen, want natuurlijk dacht ik dat het echte liefde was, nu, dan ging hij ook wel scheiden, en eerst op zichzelf, maar nee, vraag me af hoeveel er blijven hangen voor de kids,
ja wereldmeid, ik weet wel waarom, ik hou gewoon van hem, maar hij blijkbaar niet genoeg van mij,
groetjes Anna
bedankt voor je aanmelding en je verhaal, want idd , je blijft achter met verdriet, maar het stomme is dat ik mij er niet zomaar ingestort heb, heb eerst een jaar met hem gemaild, want beiden getrouwd, het kon en mocht niet, maar we waren zo gek op elkaar, dus 5 jaar 'relatie' waarin het al 3x eerder 'uit' was door hem precies zoals jij het omschrijf, op die zgn 'rotonde'' , en voor de kids wachten , dan later verder.
Dat kan nog 5 jaar duren, nu, ga eerst zelf scheiden want voor mij is mijn huwelijk over, dat was al jaren over, anders was hij er ook nooit tussengekomen, en ik weet dat ik eerst op mezelf moet gaan, leren alleen te zijn, me niet meer afhankelijk van 'de liefde' opstellen, want natuurlijk dacht ik dat het echte liefde was, nu, dan ging hij ook wel scheiden, en eerst op zichzelf, maar nee, vraag me af hoeveel er blijven hangen voor de kids,
ja wereldmeid, ik weet wel waarom, ik hou gewoon van hem, maar hij blijkbaar niet genoeg van mij,
groetjes Anna
zaterdag 14 november 2009 om 09:49
Hoi allemaal, heb alles even bijgelezen. Was erg druk afgelopen week. Mijn ex wilde niet op zichzelf zijn denk ik. Tijdens een van onze nogal heftige gesprekken waarin ik aangaf dat hij niet weg zou gaan bij zijn vrouw omdat hij daar een goed kosthuis had, komen en gaan wanneer hij wilde, veel weg 's avonds en niemand die om verantwoording vroeg ( ik zei dat zijn vrouw eigenlijk al een alleenstaande moeder was) Vroeg hij mij verontwaardigd hoe ik me dat dan voorstelde... HIJ op een flatje in Arnhem???? Ik zei, nou, bijvoorbeeld... dat doen toch zoveel mensen? Nou ja, het lijkt dat sommige van deze mannen niet alleen willen zijn en daarom met een tweede relatie beginnen, stel dat de oude relatie stopt. Want als je in een tweede relatie stapt is dat toch een teken dat er in je huidige iets niet klopt. Of het nu het gemis van houden van, spanning, of wat danook betreft, er is ergens iets niet zoals het moet zijn.
zaterdag 14 november 2009 om 19:27
zaterdag 14 november 2009 om 19:38
zaterdag 14 november 2009 om 21:47
Ik heb het nu nog wat beter gelezen, hoe is het mogelijk Vanella dat je 5 jaren op hem gewacht hebt?
Ik weet jouw leeftijd niet, maar wat zonde van de tijd.
En als hij het nou niet uitgemaakt had, hoe lang was je doorgegaan dan? Ongelooflijk. En zo aardig was hij ook niet eens....
Ik weet jouw leeftijd niet, maar wat zonde van de tijd.
En als hij het nou niet uitgemaakt had, hoe lang was je doorgegaan dan? Ongelooflijk. En zo aardig was hij ook niet eens....
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
