Relaties
alle pijlers
ruzie om tatoeage
vrijdag 29 mei 2009 om 23:26
Ik ga even vreselijk mijn hart luchten bij jullie.
Ik heb sinds kort een tatoeage. Ik weet dat mijn man tattoos niet mooi vind bij een vrouw. Hij vind het zelfs asociaal !! Daarom heb ik de wens om een tatoeage te laten zetten altijd maar voor me uitgeschoven. Maar sinds een jaar begon het echt weer te knagen en besloot ik er toch een te nemen. Mijn man heeft me heel duidelijk gemaakt hoe hij erover dacht. Ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat het al sinds mijn jeugd een wens van mij is om er wel één te nemen. Voordat ik de tatoeage nam heeft hij zelf nog bij zijn collega's gevraagd naar goede tattooshops in de omgeving. Ik dacht, leuk hij draait eindelijk bij en beseft dat ik dit erg graag wil. Nu heb ik er dus één sinds een paar dagen en hij is woest. Hij praat niet meer met me, vind me een egoïst. Want hij is degene die er de rest van ons leven tegen aan moet kijken. Ik had rekening met hem moeten houden, ik wist dat hij het niet mooi vond , bla bla bla....
Ik vind hem juist een egoïst. Hij wist dat ik al heel lang een tatoeage wou, dat ik het echt mooi vind. Had ik dan , om hem te plezieren ,mijn wens maar aan de kant moeten schuiven?
Volgens mij is hij ook erg geschrokken van de grote van mijn tatoeage. Hij is redelijk groot. Maar ik vind hem prachtig.
We hebben nu dus een fikse, oorverdovende ,stilzwijgende ruzie.
Wat vinden jullie van deze situatie.? Ben ik dom bezig geweest om er toch één te nemen, of is hij gewoon dom bezig.
Ik baal ontzettend van deze situatie en kan nauwlijks genieten van mijn tatoeage.
Ik heb sinds kort een tatoeage. Ik weet dat mijn man tattoos niet mooi vind bij een vrouw. Hij vind het zelfs asociaal !! Daarom heb ik de wens om een tatoeage te laten zetten altijd maar voor me uitgeschoven. Maar sinds een jaar begon het echt weer te knagen en besloot ik er toch een te nemen. Mijn man heeft me heel duidelijk gemaakt hoe hij erover dacht. Ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat het al sinds mijn jeugd een wens van mij is om er wel één te nemen. Voordat ik de tatoeage nam heeft hij zelf nog bij zijn collega's gevraagd naar goede tattooshops in de omgeving. Ik dacht, leuk hij draait eindelijk bij en beseft dat ik dit erg graag wil. Nu heb ik er dus één sinds een paar dagen en hij is woest. Hij praat niet meer met me, vind me een egoïst. Want hij is degene die er de rest van ons leven tegen aan moet kijken. Ik had rekening met hem moeten houden, ik wist dat hij het niet mooi vond , bla bla bla....
Ik vind hem juist een egoïst. Hij wist dat ik al heel lang een tatoeage wou, dat ik het echt mooi vind. Had ik dan , om hem te plezieren ,mijn wens maar aan de kant moeten schuiven?
Volgens mij is hij ook erg geschrokken van de grote van mijn tatoeage. Hij is redelijk groot. Maar ik vind hem prachtig.
We hebben nu dus een fikse, oorverdovende ,stilzwijgende ruzie.
Wat vinden jullie van deze situatie.? Ben ik dom bezig geweest om er toch één te nemen, of is hij gewoon dom bezig.
Ik baal ontzettend van deze situatie en kan nauwlijks genieten van mijn tatoeage.
zaterdag 30 mei 2009 om 08:27
Eens Pip, en daarbij, iedereen is wel eens onredelijk kwaad. In zijn eigen ogen is zijn kwaadheid misschien wél redelijk. Hij. Vindt. Het. Niet. Mooi. Hij heeft zijn best gedaan, maar dát gevoel, dat gevoel van 'eeuwig zonde' (of zo) heeft blijkbaar toch toegeslagen.
Misschien hoort Anastecia nog waarom hij nou echt boos is en misschien kan hij het wel helemaal niet in woorden vatten. Soms is een mens ook wel eens kwaad om het rotgevoel wat hij/zij heeft.
Misschien hoort Anastecia nog waarom hij nou echt boos is en misschien kan hij het wel helemaal niet in woorden vatten. Soms is een mens ook wel eens kwaad om het rotgevoel wat hij/zij heeft.
zaterdag 30 mei 2009 om 08:30
Ook al overleg je van tevoren dan nóg kan het zijn dat je er achteraf van baalt en dat mag je laten merken.
Zeker als je het gevoel dat de ander zijn / haar wil heeft door lopen duwen.
Over dat negeren: zij heeft zijn gevoelens toch ook gewoon genegeerd?
En mss is zwijgen en elkaar negeren wel de manier waarop TO en haar man altijd ruzie maken. Mss is zij wel de zwijger, mss zijn ze er allebei goed in.
Zeker als je het gevoel dat de ander zijn / haar wil heeft door lopen duwen.
Over dat negeren: zij heeft zijn gevoelens toch ook gewoon genegeerd?
En mss is zwijgen en elkaar negeren wel de manier waarop TO en haar man altijd ruzie maken. Mss is zij wel de zwijger, mss zijn ze er allebei goed in.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zaterdag 30 mei 2009 om 08:32
Misschien een totaal verkeerde interpretatie, maar TO, jij kan verbaal niet tegen hem op zeg je. Is je tattoo niet gewoon een manier om hem een hak te zetten? Je weet dat hij het gruwelijk lelijk vindt, en toch doe je het. Nu kan hij schreeuwen en tieren en praten wat hij wil, maar hij kan er niets meer aan doen. Een manier om hem buiten spel te zetten, zoals hij jou verbaal buiten spel zet?
Mijn man vindt een tattoo overigens ook gruwelijk lelijk. Voor hem een totale en gehele afknapper, hoe lief en leuk de vrouw in kwestie verder dan ook is. Nu heb ik geen tattoo wens dus dat is misschien makkelijk praten, maar ik zou die wens een wens hebben laten blijven en geen tattoo hebben genomen. Uit eigen beweging en omdat ik weet dat het voor hem erg belangerijk is. Maar die ruimte is er omdat we elkaar gewoon laten zijn wie we zijn en de één de ander niet verbaal (of op welke wijze dan ook) ondersneeuwt, en het dus ook niet zou voelen als een opoffering.
Mijn man vindt een tattoo overigens ook gruwelijk lelijk. Voor hem een totale en gehele afknapper, hoe lief en leuk de vrouw in kwestie verder dan ook is. Nu heb ik geen tattoo wens dus dat is misschien makkelijk praten, maar ik zou die wens een wens hebben laten blijven en geen tattoo hebben genomen. Uit eigen beweging en omdat ik weet dat het voor hem erg belangerijk is. Maar die ruimte is er omdat we elkaar gewoon laten zijn wie we zijn en de één de ander niet verbaal (of op welke wijze dan ook) ondersneeuwt, en het dus ook niet zou voelen als een opoffering.
zaterdag 30 mei 2009 om 08:32
Tja, die tattoo is net als een kind he.... Als het er eenmaal is, dan blijft het ook.
Je kunt er dus lang en breed over praten, hij zit er en daar is niets meer aan te doen.
Ik heb trouwens zelf ook een tattoo, maar wel op een plek die ik zelf kan zien. Maar goed, mijn halve trouwboek stond er wél achter (ook achteraf )
Je kunt er dus lang en breed over praten, hij zit er en daar is niets meer aan te doen.
Ik heb trouwens zelf ook een tattoo, maar wel op een plek die ik zelf kan zien. Maar goed, mijn halve trouwboek stond er wél achter (ook achteraf )
zaterdag 30 mei 2009 om 08:33
Het is ook jammer maar helaas want er is niks meer aan te doen en laat dat nou nét datgene zijn waarom ik denk dat die man gefrustreerd is? Omdat er dus niks meer aan te doen is dus.
Negeren is ruk, schelden en schreeuwen ook. Wie weet zegt hij liever even niks dan dat hij gaat schreeuwen en tieren. Het zou zomaar kunnen dat hij er werkelijk de woorden niet voor heeft, voor zijn woede, dat hij zich letterlijk machteloos voelt. Ik herken dat zelf wel hoor, al zou ik zeker wel blijven communiceren of in ieder geval aangeven, hé, ik baal even zo heftig van de situatie, dat ik geen zin in praten heb. Maar goed, wij zijn allemaal hem niet.
Negeren is ruk, schelden en schreeuwen ook. Wie weet zegt hij liever even niks dan dat hij gaat schreeuwen en tieren. Het zou zomaar kunnen dat hij er werkelijk de woorden niet voor heeft, voor zijn woede, dat hij zich letterlijk machteloos voelt. Ik herken dat zelf wel hoor, al zou ik zeker wel blijven communiceren of in ieder geval aangeven, hé, ik baal even zo heftig van de situatie, dat ik geen zin in praten heb. Maar goed, wij zijn allemaal hem niet.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:19
Hoe gedraag je je op dit moment eigeniljk naar hem? Veroordeel je zijn afkeuren, of geef je hem de ruimte er aan te wennen? Ik zou uitkijken dat je niet verstrikt in een welles-nietes strijd raakt over wie ernou wel of niet onredelijk is. In plaats daarvan meer focussen op hoe jullie weer door een deur kunnen.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:34
Ik snap de man van TO ook wel. Ik vind een tatoeage nou niet bepaald een eerste levensbehoefte en als je man dat zo afschuwelijk (en asociaal!) vindt, waarom dan je zin zo doordrukken? Zeker als je een tattoo van een vierkante meter neemt.
Ik vind tatoeages ook asociaal (ondanks dat ik er dus zelf 1 heb, maar deze is gezet in een tijdperk dat het nog bijzonder was en godzijdank niet groot op een plek die bijna niemand ziet) en zou ook not amused zijn als man thuis zou komen met de kat op ware grootte op zijn rug.
Oh ja, als man zich aan mijn tatoeage zou storen (we zijn 17 jaar samen en de tatoeage is nog van voor zijn tijd), zou ik hem zelfs weg laten halen.
Ik vind tatoeages ook asociaal (ondanks dat ik er dus zelf 1 heb, maar deze is gezet in een tijdperk dat het nog bijzonder was en godzijdank niet groot op een plek die bijna niemand ziet) en zou ook not amused zijn als man thuis zou komen met de kat op ware grootte op zijn rug.
Oh ja, als man zich aan mijn tatoeage zou storen (we zijn 17 jaar samen en de tatoeage is nog van voor zijn tijd), zou ik hem zelfs weg laten halen.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:36
quote:Brown_Eyes schreef op 30 mei 2009 @ 00:02:
Ik snap zijn woede, vind het ook respectloos naar hem toe.
Toch blijft hij bij je, dat zegt wel wat.
Maak je een grapje? Ik hoop het.
TO heeft het met haar man overlegd, hij zoekt shops uit, kijkt mee naar de kleuren en weet ook welk formaat ze wil, hij weet wanneer ze naar tattoo henk gaat en vervolgens flipt ie de pan uit als ze terugkomt met een tattoo. Ik zeg: dat zou ik ook niet begrijpen als ik TO was. Tenzij hij dacht dat ze een rozenstruik in de kleuren lichtroze op haar onderrug zou laten zetten, en ze terugkomt met een zwart doodshoofd over haar gehele onderbeen.
Ik had ooit een vriendje dat voornemens was iets reusachtigs op zijn rug te laten tattoeren (hij had er al eentje op zijn bovenarm, van beschaafd formaat, die vond ik mooi). Ik heb aangegeven dat ik zowel het voorgenomen formaat als de afbeelding vreselijk vond, en het daarbij gelaten. Zijn lijf, zijn beslissing.
Ik snap zijn woede, vind het ook respectloos naar hem toe.
Toch blijft hij bij je, dat zegt wel wat.
Maak je een grapje? Ik hoop het.
TO heeft het met haar man overlegd, hij zoekt shops uit, kijkt mee naar de kleuren en weet ook welk formaat ze wil, hij weet wanneer ze naar tattoo henk gaat en vervolgens flipt ie de pan uit als ze terugkomt met een tattoo. Ik zeg: dat zou ik ook niet begrijpen als ik TO was. Tenzij hij dacht dat ze een rozenstruik in de kleuren lichtroze op haar onderrug zou laten zetten, en ze terugkomt met een zwart doodshoofd over haar gehele onderbeen.
Ik had ooit een vriendje dat voornemens was iets reusachtigs op zijn rug te laten tattoeren (hij had er al eentje op zijn bovenarm, van beschaafd formaat, die vond ik mooi). Ik heb aangegeven dat ik zowel het voorgenomen formaat als de afbeelding vreselijk vond, en het daarbij gelaten. Zijn lijf, zijn beslissing.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:38
Echt waar Bagheera? Ookal geeft je tatoeage je nog elke dag een goed gevoel als je er naar kijkt? Word je er blij van, en heeft het een emotionele betekenis voor je? Als het je wens geweest is vanaf jongs af aan? No way dat ik hem dan voor wie dan ook zou weghalen.
Is het gewoon een leuk plaatje om naar te kijken zonder verdere emotionele betekenis, tja.. dan zou ik er ook wel over nadenken.
Is het gewoon een leuk plaatje om naar te kijken zonder verdere emotionele betekenis, tja.. dan zou ik er ook wel over nadenken.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:42
Ik vind een tatouage ook niet iets om zonder echte toestemming van je partner te laten zetten. En dan zeker geen grote. Mijn man wilde een foto van onze overleden dochter op zijn arm. En ik vind dat niet mooi omdat je al een hele goede tatoueerder moet hebben wil zo'n foto lijken. Ik heb een klein vlindertje op mijn schouder laten zetten en meer hoeft van mij niet. Ik kan me de reactie van haar man wel voorstellen. Ik zou laaiend zijn geweest als manlief het toch had gedaan.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:49
Tja het is je eigen lichaam, maar toch, ik snap jouw man wel. Ik zou er ook absoluut op tegen zijn als mijn vriend een grote tattoo zou laten zetten.
Dat komt omdat ik tattoos ook aso vind en als hij bijv. zo'n ding op zijn rug zou hebben en we zouden op het strand ofzo zijn dan zou ik me schamen.
Dat komt omdat ik tattoos ook aso vind en als hij bijv. zo'n ding op zijn rug zou hebben en we zouden op het strand ofzo zijn dan zou ik me schamen.
Cum non tum age
zaterdag 30 mei 2009 om 09:50
quote:anastecia schreef op 29 mei 2009 @ 23:39:
Bedankt voor jullie (snelle) reacties. Hij wist precies wanneer ik hem liet zetten hoor. Hij was thuis om op de kids te passen. Hij heeft zelfs nog de tekening gezien van mijn tattoo ontwerp ,en hij heeft zelfs nog geadviseerd in de kleuren!!!!
Snappen jullie dan, waarom hij nu zo vreselijk boos is?? Ik niet.
Oei had dit niet gelezen. Nee dan snap ik zijn reactie niet helemaal.
Misschien toch een schok voor hem toen je terug kwam en het zo defenitief was.
Bedankt voor jullie (snelle) reacties. Hij wist precies wanneer ik hem liet zetten hoor. Hij was thuis om op de kids te passen. Hij heeft zelfs nog de tekening gezien van mijn tattoo ontwerp ,en hij heeft zelfs nog geadviseerd in de kleuren!!!!
Snappen jullie dan, waarom hij nu zo vreselijk boos is?? Ik niet.
Oei had dit niet gelezen. Nee dan snap ik zijn reactie niet helemaal.
Misschien toch een schok voor hem toen je terug kwam en het zo defenitief was.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:50
Sorry Qwert, maar in dit geval blijft je vergelijking volledig mank lopen. De ene verminking (gedwongen uit levensbehoud) is de andere niet (gekozen ter verfraaiing).
Ik vind het een slecht gekozen en smakeloze vergelijking. Ik kan je uitleg volgen waarom je hem maakte, maar het blijft smakeloos en je had ook een ander voorbeeld van verminking ter verfraaiing kunnen kiezen, in plaats van een verminking van totaal andere (heel ingrijpende) orde.
Ik vind het een slecht gekozen en smakeloze vergelijking. Ik kan je uitleg volgen waarom je hem maakte, maar het blijft smakeloos en je had ook een ander voorbeeld van verminking ter verfraaiing kunnen kiezen, in plaats van een verminking van totaal andere (heel ingrijpende) orde.
zaterdag 30 mei 2009 om 09:53
quote:Branwen76 schreef op 30 mei 2009 @ 08:32:
Misschien een totaal verkeerde interpretatie, maar TO, jij kan verbaal niet tegen hem op zeg je. Is je tattoo niet gewoon een manier om hem een hak te zetten? Je weet dat hij het gruwelijk lelijk vindt, en toch doe je het. Nu kan hij schreeuwen en tieren en praten wat hij wil, maar hij kan er niets meer aan doen. Een manier om hem buiten spel te zetten, zoals hij jou verbaal buiten spel zet?
Hier zat ik ook al aan te denken, maar ik denk dat het niet per se op hem gericht is. Als al je argumenten altijd van tafel worden geveegd heb je op het laatst ook niet meer zoveel zin om over iets in discussie te gaan. Als je iets dan heel graag wil, al heel erg lang, dan doe je het op een gegeven moment misschien wel gewoon een keer zonder overleg. Waarom zou je immers nog overleggen? Als je dat doet, trek je toch altijd aan het kortste eind.
Ik kan dat eigenlijk best wel begrijpen. Ik krijg er ook een naar gevoel bij als iemand schrijft altijd onder de tafel te worden geluld, dat vind ik namelijk ook niet erg respectvol overkomen. Ook al ben je dan misschien verbaal sterker dan je partner, dat hoeft niet te zeggen dat je partner inhoudelijk nooit gelijk heeft en dat je hem of haar dan altijd maar direct weg moet vagen met je grote mond.
Ik denk dat als je in die positie bent dat je het gevoel hebt daardoor veel minder in te kunnen brengen, zelfbeschikkingsrecht en het gevoel van 'dit is mijn lichaam' wel eens veel zwaarder kunnen gaan wegen dan wanneer je gewoon altijd het gevoel hebt dat er naar je wordt geluisterd.
Misschien een totaal verkeerde interpretatie, maar TO, jij kan verbaal niet tegen hem op zeg je. Is je tattoo niet gewoon een manier om hem een hak te zetten? Je weet dat hij het gruwelijk lelijk vindt, en toch doe je het. Nu kan hij schreeuwen en tieren en praten wat hij wil, maar hij kan er niets meer aan doen. Een manier om hem buiten spel te zetten, zoals hij jou verbaal buiten spel zet?
Hier zat ik ook al aan te denken, maar ik denk dat het niet per se op hem gericht is. Als al je argumenten altijd van tafel worden geveegd heb je op het laatst ook niet meer zoveel zin om over iets in discussie te gaan. Als je iets dan heel graag wil, al heel erg lang, dan doe je het op een gegeven moment misschien wel gewoon een keer zonder overleg. Waarom zou je immers nog overleggen? Als je dat doet, trek je toch altijd aan het kortste eind.
Ik kan dat eigenlijk best wel begrijpen. Ik krijg er ook een naar gevoel bij als iemand schrijft altijd onder de tafel te worden geluld, dat vind ik namelijk ook niet erg respectvol overkomen. Ook al ben je dan misschien verbaal sterker dan je partner, dat hoeft niet te zeggen dat je partner inhoudelijk nooit gelijk heeft en dat je hem of haar dan altijd maar direct weg moet vagen met je grote mond.
Ik denk dat als je in die positie bent dat je het gevoel hebt daardoor veel minder in te kunnen brengen, zelfbeschikkingsrecht en het gevoel van 'dit is mijn lichaam' wel eens veel zwaarder kunnen gaan wegen dan wanneer je gewoon altijd het gevoel hebt dat er naar je wordt geluisterd.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 30 mei 2009 om 10:03
Waarschijnlijk kwam je man tot de conclusie dat hij het echt helemaal niks vindt en dat hij toch wel heel groot is toen hij hem zag. Groot op papier is toch iets anders dan groot op je lichaam.
Ik zou er niet al te veel over in discussie gaan met je man. Hij zit er nu op en wat je ook bespreekt, hij gaat er niet meer af. Je loopt alleen het risico dat jullie standpunten zich verharden met alle gevolgen van dien.
Ik zou zeggen gewoon uitzitten die bui. Hij zal er vanzelf aan wennen en hij draait waarschijnlijk vanzelf wel bij. Mijn ex heeft drie dagen niet tegen mij gepraat vanwege een bloemetje. Mijn man werd heel boos toen ik mijn inmiddels flink aangegroeide tattoo aan liet vullen met een elfje. Na een paar dagen was het over. Nooit meer iets over gezegd, is ook geen punt van discussie meer.
Hij heeft je ondanks zijn afkeer toch gesteund. Geef hem even de tijd om er aan te wennen.
Sterkte. En geniet van je tattoo. Je hebt er toch wel een borrel op gedronken?
Ik zou er niet al te veel over in discussie gaan met je man. Hij zit er nu op en wat je ook bespreekt, hij gaat er niet meer af. Je loopt alleen het risico dat jullie standpunten zich verharden met alle gevolgen van dien.
Ik zou zeggen gewoon uitzitten die bui. Hij zal er vanzelf aan wennen en hij draait waarschijnlijk vanzelf wel bij. Mijn ex heeft drie dagen niet tegen mij gepraat vanwege een bloemetje. Mijn man werd heel boos toen ik mijn inmiddels flink aangegroeide tattoo aan liet vullen met een elfje. Na een paar dagen was het over. Nooit meer iets over gezegd, is ook geen punt van discussie meer.
Hij heeft je ondanks zijn afkeer toch gesteund. Geef hem even de tijd om er aan te wennen.
Sterkte. En geniet van je tattoo. Je hebt er toch wel een borrel op gedronken?
zaterdag 30 mei 2009 om 10:08
quote:Voyager schreef op 30 mei 2009 @ 09:43:
He? Ligt het nou aan mij of leest iedereen over het feit heen dat haar man het WEL wist, en ze overeenstemming hadden??
Nee hoor, heb je gelijk in. De man in kwestie is ook misschien wel redeloos zo kwaad maar feit is en blijft dat hij een tattoo niet mooi vindt en hij reageer vanuit zijn gevoel en zijn gevoel is negatief.
Niemand zegt dat de man 'gelijk' heeft volgens mij. Men snapt hem. In mijn optiek is dat iets anders dan hem gelijk geven in zijn boosheid.
He? Ligt het nou aan mij of leest iedereen over het feit heen dat haar man het WEL wist, en ze overeenstemming hadden??
Nee hoor, heb je gelijk in. De man in kwestie is ook misschien wel redeloos zo kwaad maar feit is en blijft dat hij een tattoo niet mooi vindt en hij reageer vanuit zijn gevoel en zijn gevoel is negatief.
Niemand zegt dat de man 'gelijk' heeft volgens mij. Men snapt hem. In mijn optiek is dat iets anders dan hem gelijk geven in zijn boosheid.
zaterdag 30 mei 2009 om 10:13
quote:qwertu schreef op 30 mei 2009 @ 09:57:
Spinster, ik ben in het geheel niet thuis in de wereld van verminkingen ter verfraaiing. Ik heb enkel gedacht "waar moet ik echt niet mee thuiskomen". Omdat lichaamsbeleving zo'n grote invloed heeft op seksbeleving, koos ik voor dit voorbeeld. Maar goed, als het voorbeeld je zo dwars zit: de bedoeling lijkt me duidelijk. Je kunt natuurlijk ook gewoon over het voorbeeld heenlezen en enkel naar de bedoeling erachter kijken.Zoals je aan mijn vorige bericht kunt lezen heb ik dat gedaan.
Blijft staan dat ik het een zeer ongelukkig gekozen voorbeeld vind. In het kader van je mening over tattoos en je gelijkstelling met andere lichaamsverminking zou je het dus ook helemaal begrijpen als je partner ruzie zou gaan maken als je je borsten hebt moeten laten amputeren, want 'he, zeg nou zelf, dat is toch geen turn on'.
Ik begrijp dat je het zo niet bedoeld, maar jij hebt de vergelijking zelf gemaakt, niet ik. Ik vind het dus logischer als je zou zeggen 'ojee, inderdaad niet handig gekozen, niet aan gedacht, niet zo bedoeld' dan dat ik nu de verantwoordelijkheid voor jouw uitspraken krijg met 'beter tussen de regels doorlezen'.
So far.
Spinster, ik ben in het geheel niet thuis in de wereld van verminkingen ter verfraaiing. Ik heb enkel gedacht "waar moet ik echt niet mee thuiskomen". Omdat lichaamsbeleving zo'n grote invloed heeft op seksbeleving, koos ik voor dit voorbeeld. Maar goed, als het voorbeeld je zo dwars zit: de bedoeling lijkt me duidelijk. Je kunt natuurlijk ook gewoon over het voorbeeld heenlezen en enkel naar de bedoeling erachter kijken.Zoals je aan mijn vorige bericht kunt lezen heb ik dat gedaan.
Blijft staan dat ik het een zeer ongelukkig gekozen voorbeeld vind. In het kader van je mening over tattoos en je gelijkstelling met andere lichaamsverminking zou je het dus ook helemaal begrijpen als je partner ruzie zou gaan maken als je je borsten hebt moeten laten amputeren, want 'he, zeg nou zelf, dat is toch geen turn on'.
Ik begrijp dat je het zo niet bedoeld, maar jij hebt de vergelijking zelf gemaakt, niet ik. Ik vind het dus logischer als je zou zeggen 'ojee, inderdaad niet handig gekozen, niet aan gedacht, niet zo bedoeld' dan dat ik nu de verantwoordelijkheid voor jouw uitspraken krijg met 'beter tussen de regels doorlezen'.
So far.
zaterdag 30 mei 2009 om 10:13
Zoebie, ik sluit me trouwens helemaal bij jou aan wat betreft zo'n portret op je lichaam. Ik héb al wat mislukte Johan Cruijfen, John de Wolven en André Hazessen gezien. Als je de kans krijgt een portret getatoeëerd door Kat von D. of zo op je lijf te laten zetten, dan zeg ik, doen (als je dat graag wil natuurlijk) maar zoveel tattoomensen zijn gewoon overtrekkers en inkleurders. Ik zie meer lelijke dan mooi uitgevoerde tattoos doorgaans en dan vooral de grote voorstellingen en de portretten vind ik om te huilen.
zaterdag 30 mei 2009 om 10:20
