Relaties
alle pijlers
samenwonen: wie heeft gelijk?
maandag 22 december 2008 om 07:35
Sinds anderhalf jaar wonen we samen in een groot huis met een groot erf eromheen. Ik wilde mijn deel meekopen maar kon niet de helft betalen (hij heeft veel meer geld dan ik), en het was qua belasting onvoordelig als ik meekocht, dus hij kocht het en ik betaal iedere maand een bijdrage.
Sinds we er wonen heeft hij erg veel uren in het werk op het erf gestoken, straatjes gelegd, 2 hectare grond gesnoeid, stukken grond opgehoogd etc. uren en uren. Hij houdt ervan om bezig te zijn maar het was veel werk.
We hebben er veel ruzie over gehad omdat hij dingen deed zonder te overleggen. Hij houdt ervan als het goed onderhouden is, ik houd van wild. zonder te overleggen had hij dan de vijverkant kaalgemaakt met een bosmaaier op zoek naar een stroompunt, ik genoot erg van de wilde grassen, mint, bloemen etc die daar stonden. Of hij haalde een vierkant uit een stukje bos om daar rijtjes aardbeien in te planten. Haalde een prachtige grote oude eik weg omdat die licht van de appelbomen weghaalde. Maakte zoveel plekken kaal waar ik genoot van de weelde, bv hoog gras tussen de bomen. Haalde struiken weg omdat hij ze niet mooi vond daar. haald eomheining weg omdat hij die oud vond. Alle mooie wilde plekjes waar ik van genoot en waarop ik viel toen 'we' het huis kochten zijn zo langzamerhand weg.
Het erge vind ik dat hij niet overlegt. Het geeft me het gevoel dat het alleen zijn huis is en ik er niet echt wonen mag. Hij vindt dat onzin, het heeft gewoon een praktisch nut wat hij doet. En overleggen kost volgens hem tijd en hij is bang dat ik dan toch per definitie nee zal zeggen. Als ik binnen iets wil veranderen, bv plakplastic op de ramen plakken omdat ik het koord gevaarlijk vindt voor ons kind en gordijnen daar niet mooi vind, dan mag ik zoiets niet doen want hij vindt het niet mooi. 1 keer heb ik zelf met een vriend een aantal dingen verplaatst om het huis geschikter voor mijn kind te maken en werd hij vreselijk kwaad ('het is míjn huis!'). Ook wil ik, bv, van mijn eigen geld een ander keukenblad kopen omdat ik deze (roze) erg lelijk vind maar dat mag ik niet omdat hij het onzin vindt iets dat nog goed is te vervangen en hij rekening houdt met de mogelijkheid dat het uit zou gaan en hij dan aan me herinnerd wordt dmv het keukenblad.
Hij aan de andere kant voelt zich enorm lullig dat hij zoveel tijd en energie in het erf heeft gestoken en ik het niet waardeer. Ik heb eens gezegd dat het alleen maar lelijker is geworden en dat heeft hem enorm gekwetst. Hij verwijt me dat ik niet zie dat het straks alleen maar mooier zal zijn. En hij baalt van mijn gezeik als hij een dag hard heeft staan werken. ik begrijp dan weer niet dat hij geniet van werk waarvan hij weet dat er maar 1 is die er blij mee is en de ander zich rot voelt. Ik geniet er toch ook niet van eten voor ons te koken waarvan ik weet dat hij het vies vindt?
Voor mij zou het verschil zijn als het in overleg kon, misschien vind ik het dan nog steeds niet mooi maar dan heb ik er in elk geval mee ingestemd en ben ik erop voorbereid. Nu schrik ik me steeds rot als een mooie plek waar ik van genoot ineens kaal blijkt met een grote bult snoeiafval ernaast. dat ik geen inspraak heb geeft me het gevoel dat ik in zijn huis woon, ipv dat we samen wonen. Ik heb geleerd (lukt niet altijd) er maar niets meer van te zeggen want de ruzies die we erom hadden zijn erger dan het verlies van het erg. Maar gisteren lukte dat niet en zei ik dat ik iets lelijk vond en hadden we weer dikke ruzie.
dit is de eerste keer dat ik samenwoon. Wie heeft hier gelijk? Zou hij zich aan moeten passen en overleggen voordat hij iets doet, of moet ik niet zeiken en blij zijn met een man die zo hard werkt en zo'n duur huis betaalt?
Sinds we er wonen heeft hij erg veel uren in het werk op het erf gestoken, straatjes gelegd, 2 hectare grond gesnoeid, stukken grond opgehoogd etc. uren en uren. Hij houdt ervan om bezig te zijn maar het was veel werk.
We hebben er veel ruzie over gehad omdat hij dingen deed zonder te overleggen. Hij houdt ervan als het goed onderhouden is, ik houd van wild. zonder te overleggen had hij dan de vijverkant kaalgemaakt met een bosmaaier op zoek naar een stroompunt, ik genoot erg van de wilde grassen, mint, bloemen etc die daar stonden. Of hij haalde een vierkant uit een stukje bos om daar rijtjes aardbeien in te planten. Haalde een prachtige grote oude eik weg omdat die licht van de appelbomen weghaalde. Maakte zoveel plekken kaal waar ik genoot van de weelde, bv hoog gras tussen de bomen. Haalde struiken weg omdat hij ze niet mooi vond daar. haald eomheining weg omdat hij die oud vond. Alle mooie wilde plekjes waar ik van genoot en waarop ik viel toen 'we' het huis kochten zijn zo langzamerhand weg.
Het erge vind ik dat hij niet overlegt. Het geeft me het gevoel dat het alleen zijn huis is en ik er niet echt wonen mag. Hij vindt dat onzin, het heeft gewoon een praktisch nut wat hij doet. En overleggen kost volgens hem tijd en hij is bang dat ik dan toch per definitie nee zal zeggen. Als ik binnen iets wil veranderen, bv plakplastic op de ramen plakken omdat ik het koord gevaarlijk vindt voor ons kind en gordijnen daar niet mooi vind, dan mag ik zoiets niet doen want hij vindt het niet mooi. 1 keer heb ik zelf met een vriend een aantal dingen verplaatst om het huis geschikter voor mijn kind te maken en werd hij vreselijk kwaad ('het is míjn huis!'). Ook wil ik, bv, van mijn eigen geld een ander keukenblad kopen omdat ik deze (roze) erg lelijk vind maar dat mag ik niet omdat hij het onzin vindt iets dat nog goed is te vervangen en hij rekening houdt met de mogelijkheid dat het uit zou gaan en hij dan aan me herinnerd wordt dmv het keukenblad.
Hij aan de andere kant voelt zich enorm lullig dat hij zoveel tijd en energie in het erf heeft gestoken en ik het niet waardeer. Ik heb eens gezegd dat het alleen maar lelijker is geworden en dat heeft hem enorm gekwetst. Hij verwijt me dat ik niet zie dat het straks alleen maar mooier zal zijn. En hij baalt van mijn gezeik als hij een dag hard heeft staan werken. ik begrijp dan weer niet dat hij geniet van werk waarvan hij weet dat er maar 1 is die er blij mee is en de ander zich rot voelt. Ik geniet er toch ook niet van eten voor ons te koken waarvan ik weet dat hij het vies vindt?
Voor mij zou het verschil zijn als het in overleg kon, misschien vind ik het dan nog steeds niet mooi maar dan heb ik er in elk geval mee ingestemd en ben ik erop voorbereid. Nu schrik ik me steeds rot als een mooie plek waar ik van genoot ineens kaal blijkt met een grote bult snoeiafval ernaast. dat ik geen inspraak heb geeft me het gevoel dat ik in zijn huis woon, ipv dat we samen wonen. Ik heb geleerd (lukt niet altijd) er maar niets meer van te zeggen want de ruzies die we erom hadden zijn erger dan het verlies van het erg. Maar gisteren lukte dat niet en zei ik dat ik iets lelijk vond en hadden we weer dikke ruzie.
dit is de eerste keer dat ik samenwoon. Wie heeft hier gelijk? Zou hij zich aan moeten passen en overleggen voordat hij iets doet, of moet ik niet zeiken en blij zijn met een man die zo hard werkt en zo'n duur huis betaalt?
maandag 22 december 2008 om 10:56
Snoei kalender (beknopt overzicht)
Januari Tuinvogels helpen in de winter
Gebruik kerstgroen om vorstgevoelige planten te beschermen
Gebruik snoeihout van coniferen om vorstgevoelige planten te beschermen
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Tot half januari kunt u nog de druif snoeien. Knip de zijtakken boven het derde oog af
Er zijn verschillende bomen (Betula, Acer, Juglans, Pterocarya) waarbij de sapstroom zeer vroeg op gang komt. Deze bomen kunnen nu niet meer gesnoeid worden i.v.m. het bloeden van de wonden. Deze bomen kunnen weer gesnoeid worden als ze in het blad staan (Juni) omdat de de sapstroom (druk) door verdamping van het blad sterk verminderd is.
Februari Tuinvogels helpen in de winter
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Maart Lentemaand
Terugsnoeien van bolboompjes als trompetboom en bolacacia
Snoeien heesters welke 's winters kunnen invriezen zoals rozen, Buddleja davidii (vlinderstruik), Ceanothus, lavatera etc. (vanaf half maart)
Snoei struikrozen tot op drie (vier) ogen terug en zorg dat het bovenste oog naar buiten gericht is.
Snoei zomerbloeiende heide
April Grasmaand
Voorjaarsbloeiers als Amelanchier (Krentenboompje), Forsythia etc. na de bloei snoeien
Snoei zomerbloeiende heide
Snoei winter- en voorjaarbloeiende heide
Snoeien groenblijvende hagen
Mei Bloeimaand
Voorjaarsbloeiers als Amelanchier (Krentenboompje), Forsythia etc. na de bloei snoeien
Snoei winter- en voorjaarbloeiende heide
Snoeien Buxus vormen
Snoeien hagen
Dichte struiken snoeien? Kijk dan eerst of er niet een vogel in zit te broeden. Ook tussen de klimplanten kan een vogelnestje verborgen zitten.
Juni Zomermaand
Snoeien Buxus vormen
Kies voor het snoeien van Buxus of andere groenblijvende haagsoorten een bewolkte dag
Uitgebloeide bloemen verwijderen (Geeft bij sommige soorten vaste planten een tweede bloei)
Bij uitgebloeide rododendrons kunt u met een draaiende beweging de uitgebloeide bloemen verwijderen. Dit bevordert nieuwe knopvorming.
Snoeien hagen (Voor de langste dag)
Knip uitgebloeide rozen terug tot aan een vijfblad. Doorbloeiende soorten zullen dan opnieuw knoppen gaan vormen
Sommige rozen vormen na de bloei bottels. Deze worden niet terug geknipt
Juli Hooimaand
Uitgebloeide Lavendel kan worden gesnoeid
Knip uitgebloeide rozen terug tot aan een vijfblad
Uitgebloeide bloemen verwijderen (Geeft bij sommige soorten vaste planten een tweede bloei)
Augustus Oogstmaand
Snoeien hagen (2e snoei)
Snoeien groenblijvende hagen (2e snoei)
Uitgebloeide bloemen verwijderen (Geeft bij sommige soorten vaste planten een tweede bloei)
September Herfst
Snoeien hagen (2e snoei)
Uitgebloeide bloemen verwijderen
Oktober Herfst
Snoeien hagen (2e of 3e snoei)
November Herfst
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Snoei nu bomen met vroege sapstroom als Acer, Betula, Juglans, Pterocarya
Snoei de dakplatanen en andere vormbomen. Knip de uitlopers terug op 5 ogen.
December Tuinvogels helpen in de winter
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Deze maand kunt u nog bomen met een vroege sapstroom snoeien (Acer, Betula, Juglans, Pterocarya). Als bij het snoeien blijkt dat de boom bloedt kunt u beter stoppen met snoeien en wachten tot juni..
Gebruik snoeihout van coniferen om vorstgevoelige planten te beschermen
Deze maand kunt u de druif snoeien. Knip de zijtakken boven het derde oog af
Kerstversiering kunt u ook in de tuin vinden. Takken van hulst, klimop en coniferen of rozenbottels en uitgebloeide bloemen van kaardebol en Monarda zijn decoratief
Het meeste snoeiwerk is vakwerk. Kennis van bomen en struiken is hiervoor van belang.
Januari Tuinvogels helpen in de winter
Gebruik kerstgroen om vorstgevoelige planten te beschermen
Gebruik snoeihout van coniferen om vorstgevoelige planten te beschermen
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Tot half januari kunt u nog de druif snoeien. Knip de zijtakken boven het derde oog af
Er zijn verschillende bomen (Betula, Acer, Juglans, Pterocarya) waarbij de sapstroom zeer vroeg op gang komt. Deze bomen kunnen nu niet meer gesnoeid worden i.v.m. het bloeden van de wonden. Deze bomen kunnen weer gesnoeid worden als ze in het blad staan (Juni) omdat de de sapstroom (druk) door verdamping van het blad sterk verminderd is.
Februari Tuinvogels helpen in de winter
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Maart Lentemaand
Terugsnoeien van bolboompjes als trompetboom en bolacacia
Snoeien heesters welke 's winters kunnen invriezen zoals rozen, Buddleja davidii (vlinderstruik), Ceanothus, lavatera etc. (vanaf half maart)
Snoei struikrozen tot op drie (vier) ogen terug en zorg dat het bovenste oog naar buiten gericht is.
Snoei zomerbloeiende heide
April Grasmaand
Voorjaarsbloeiers als Amelanchier (Krentenboompje), Forsythia etc. na de bloei snoeien
Snoei zomerbloeiende heide
Snoei winter- en voorjaarbloeiende heide
Snoeien groenblijvende hagen
Mei Bloeimaand
Voorjaarsbloeiers als Amelanchier (Krentenboompje), Forsythia etc. na de bloei snoeien
Snoei winter- en voorjaarbloeiende heide
Snoeien Buxus vormen
Snoeien hagen
Dichte struiken snoeien? Kijk dan eerst of er niet een vogel in zit te broeden. Ook tussen de klimplanten kan een vogelnestje verborgen zitten.
Juni Zomermaand
Snoeien Buxus vormen
Kies voor het snoeien van Buxus of andere groenblijvende haagsoorten een bewolkte dag
Uitgebloeide bloemen verwijderen (Geeft bij sommige soorten vaste planten een tweede bloei)
Bij uitgebloeide rododendrons kunt u met een draaiende beweging de uitgebloeide bloemen verwijderen. Dit bevordert nieuwe knopvorming.
Snoeien hagen (Voor de langste dag)
Knip uitgebloeide rozen terug tot aan een vijfblad. Doorbloeiende soorten zullen dan opnieuw knoppen gaan vormen
Sommige rozen vormen na de bloei bottels. Deze worden niet terug geknipt
Juli Hooimaand
Uitgebloeide Lavendel kan worden gesnoeid
Knip uitgebloeide rozen terug tot aan een vijfblad
Uitgebloeide bloemen verwijderen (Geeft bij sommige soorten vaste planten een tweede bloei)
Augustus Oogstmaand
Snoeien hagen (2e snoei)
Snoeien groenblijvende hagen (2e snoei)
Uitgebloeide bloemen verwijderen (Geeft bij sommige soorten vaste planten een tweede bloei)
September Herfst
Snoeien hagen (2e snoei)
Uitgebloeide bloemen verwijderen
Oktober Herfst
Snoeien hagen (2e of 3e snoei)
November Herfst
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Snoei nu bomen met vroege sapstroom als Acer, Betula, Juglans, Pterocarya
Snoei de dakplatanen en andere vormbomen. Knip de uitlopers terug op 5 ogen.
December Tuinvogels helpen in de winter
Snoeien zomerbloeiende en overige heesters
Deze maand kunt u nog bomen met een vroege sapstroom snoeien (Acer, Betula, Juglans, Pterocarya). Als bij het snoeien blijkt dat de boom bloedt kunt u beter stoppen met snoeien en wachten tot juni..
Gebruik snoeihout van coniferen om vorstgevoelige planten te beschermen
Deze maand kunt u de druif snoeien. Knip de zijtakken boven het derde oog af
Kerstversiering kunt u ook in de tuin vinden. Takken van hulst, klimop en coniferen of rozenbottels en uitgebloeide bloemen van kaardebol en Monarda zijn decoratief
Het meeste snoeiwerk is vakwerk. Kennis van bomen en struiken is hiervoor van belang.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 22 december 2008 om 11:09
ja hoor, ik heb ander wasmiddel gekocht en de helft betaalt aan een nieuwe droger omdat hij vermoedde dat het daar aan lag. en die plantjes die ik in het gras had gezet stonden in het gras dat wild en lang mocht blijven. verder heb ik dingen gedaan waar je minder groene vingers voor nodig hebt (bloembollen, plantjes erin zetten, bladeren rapen, onkruid wieden, verlept spul weghalen voor de winter. grasmaaien wilde ik maar ik mag niet op de grasmaaier van m voor het geval ik m stuk zou maken
en ja, ik heb er zeker aan moeten werken dat ik dingen subtieler uitdruk en soms ga ik toch weer de oude fout in. giteren niet overigens, toen zei ik wél rustig dat ik het niet mooi vond, en dat ik het fijn zou vinden als hij zou overleggen. maar hij was nog boos over de scheermesuitspraken van vroeger.
overigens is ie zelf de botste man die ik ken hoor... wordt ik 3 kilo dikker (ik ben 1.87 en 66 kilo) dan zegt ie rustig dat ik een vette pens krijg en hij niet bij een vrouw blijft die niet goed in shape blijft. om maar s een voorbeeld te noemen. hij vindt dat eerlijk en bedoelt het niet lullig zegt ie. maar goed, wil niet zeggen dat ik ook maar bitchy moet zijn natuurlijk.
en ja, ik heb er zeker aan moeten werken dat ik dingen subtieler uitdruk en soms ga ik toch weer de oude fout in. giteren niet overigens, toen zei ik wél rustig dat ik het niet mooi vond, en dat ik het fijn zou vinden als hij zou overleggen. maar hij was nog boos over de scheermesuitspraken van vroeger.
overigens is ie zelf de botste man die ik ken hoor... wordt ik 3 kilo dikker (ik ben 1.87 en 66 kilo) dan zegt ie rustig dat ik een vette pens krijg en hij niet bij een vrouw blijft die niet goed in shape blijft. om maar s een voorbeeld te noemen. hij vindt dat eerlijk en bedoelt het niet lullig zegt ie. maar goed, wil niet zeggen dat ik ook maar bitchy moet zijn natuurlijk.
maandag 22 december 2008 om 11:19
Volgens mij schort er wel meer aan jullie relatie dan alleen een meningsverschil over de tuin.
Het is een continue machtsstrijd, waarbij hij keer op keer denkt te kunnen winnen omdat het huis van hem is en hij daar alleen zeggenschap over heeft.
Als ik lees in je laatste post hoe neerbuigend en negatief hij tegen je doet, zou ik me toch eens heel goed gaan afvragen of ik zo wel behandeld wil worden (nou ja, eigenlijk hoef ik daar niet over na te denken).
Ik lees -zelfs tussen de regels door- nergens een sprankje liefde of een gevoel van 'samen'.
Misschien iets om over na te denken: het is beter alleen te zijn, dan eenzaam met z'n tweeën.
En ook belangrijk: wil je je kind laten opgroeien in zo'n negatieve sfeer??
Jullie lijken echt het slechtste in elkaar boven te halen.
Het is een continue machtsstrijd, waarbij hij keer op keer denkt te kunnen winnen omdat het huis van hem is en hij daar alleen zeggenschap over heeft.
Als ik lees in je laatste post hoe neerbuigend en negatief hij tegen je doet, zou ik me toch eens heel goed gaan afvragen of ik zo wel behandeld wil worden (nou ja, eigenlijk hoef ik daar niet over na te denken).
Ik lees -zelfs tussen de regels door- nergens een sprankje liefde of een gevoel van 'samen'.
Misschien iets om over na te denken: het is beter alleen te zijn, dan eenzaam met z'n tweeën.
En ook belangrijk: wil je je kind laten opgroeien in zo'n negatieve sfeer??
Jullie lijken echt het slechtste in elkaar boven te halen.
maandag 22 december 2008 om 11:32
ja, we kunnen inderdaad het slechtste in elkaar bovenhalen, en we deken er ook over om te stoppen (hij eigenlijk meer dan ik). maar we zijn wel degelijk ook erg gek op elkaar en willen wel heel graag gelukkig zijn met elkaar.
gelukkig heeft ie na anderhalf jaar vragen nu toegestemd om relatietherapie te doen. wie weet helpt dat...
ik ga zo maar s wat bolletjes planten! (en hem eerst bellen waar ik ze zal planten...
)
gelukkig heeft ie na anderhalf jaar vragen nu toegestemd om relatietherapie te doen. wie weet helpt dat...
ik ga zo maar s wat bolletjes planten! (en hem eerst bellen waar ik ze zal planten...
)
maandag 22 december 2008 om 13:04
tja, maar door de goeie momenten blijf je hopen dat die weer terugkomen. we zijn beide moeilijke mensen maar opgeven is zo definitief. we wíllen beide wel zo graag!
ik ontmoette eens iemand van in de 70 die ook een moeilijk mens is en een moeilijke partner trof. 'the first three years were hell, we couldn't merge' zei hij. Inmiddels waren ze al 25 jaar samen en erg gelukkig met elkaar... daar hoop ik dan op... naief? ik doe er in elk geval wel erg mijn best voor. hij ook. alleen maken we dan weer fouten..
ik ontmoette eens iemand van in de 70 die ook een moeilijk mens is en een moeilijke partner trof. 'the first three years were hell, we couldn't merge' zei hij. Inmiddels waren ze al 25 jaar samen en erg gelukkig met elkaar... daar hoop ik dan op... naief? ik doe er in elk geval wel erg mijn best voor. hij ook. alleen maken we dan weer fouten..
maandag 22 december 2008 om 13:45
Hej Nanoxx,
Ik herken heeel veel in je verhaal. Ook ik heb met m'n (inmiddels) ex een groot erf met vrijstaand huis. En ook bij ons moest (moet) er heel veel gebeuren. En ook bij ons is hij een beetje de 'einzelgänger' die graag zelf beslist wat hij op dat erf doet. En ik ben echter -net als jij- zo iemand die óók wil mee denken. Sterker nog: ik wil het eigenlijk allemaal bedenken en vind (vond) het moeilijk om hem uit zich zelf dingen te laten doen....
Nou ja, in ieder geval, wij hadden ook veel ruzie om het huis en om de tuin en ook hij voelde zich niet gewaardeerd door mij terwijl 'ie er zo keihard aan werkt(e). Ook vond hij dat ik niet achter hem stond als bv de gemeente moeilijk deed (wegens iets dat wij zelf -in MIJN ogen dus- niet slim hadden aangepakt, iets bouwen zonder vergunning aanvragen bv, tja, terecht dat de gemeente dan moeilijk doet als ze erachter komt, toch!!)
Onze relatie (van 9 jr samenwonen) heeft het dus niet overleefd. Hij heeft de stekker er uit getrokken terwijl ik dacht dat het na de verbouwing wel weer goed zou komen, maar voor hem was door alle toestanden met het huis het gevoel weg en zag het allemaal niet meer zitten. En ook ik twijfelde wel, maar 'durfde' er geen einde aan te maken. We hadden het toch ooit heel goed gehad samen? En dat zou toch ook wel weer erug komen? Bovendien voelde ik me veilig en geborgen bij hem (ook al miste ik óók wel de passie, maar wat wil je, als je (samen) alleen maar a/h verbouwen bent en het daar alleen nog maar over hebt...). Daarnaast was dat huis verworden tot een bouwput dus eigenlijk een molensteen geworden: we kónden dus niet uit elkaar omdat we dan veel minder terug zouden krijgen voor het huis dan we er voor betaald hadden!! Dus uit elkaar zou betekenen: droom weg, maatje weg, huis weg, nw huis zoeken, EN een schuld! Zo'n beetje het tegenovergestelde van wat we er van verwacht haddend dus...
(nu zijn we wèl uit elkaar maar wonen nog beiden op dit erf -hij in schuur ik in huis- en gaan het toch allemaal afmaken en dan zien we wel... en dat gaat gelukkig erg goed, ook al is het uit. Nooit meer ruzie gehad )
Maar goed, met een huis/tuin erf bezig zijn kan gewoon erg stresserend zijn en veel druk leggen op je relatie. Je moet (samen!) allemaal besluiten nemen en heel vaak ben je het niet met elkaar eens! Je kan dan idd het slechtste in elkaar naar boven halen..
Waar ik achteraf spijt van heb is idd die waardering tonen, dat ik te vaak moeilijk deed over triviale dingetjes (dat ie zonder met mij te overleggen een ongeverfde, oude balk zwart geschilderd had bv! Maar eigenlijk was het best mooi... maar dat ie niet had overlegd!! Tjeeesus!)
Missch had ik meer liefde moeten blijven tonen, meer moeite blijven doen voor sex, de dingen anders moeten zeggen (wat minder bitchy) enz enz enz
Maar ja, ik ben ik! En ik weet dat dat hij óók hier en daar fout zat. Hij vond bv dat ik niets had gedaan in het afgelopen jaar! Terwijl ik het hele huis van binnen gestript had, het terras bestraat, de badkmr getegeld, een buitenmuur gemetseld, heel veel geschilderd, deel vd tuin aangelegd etc etc.... maar het was toen allemaal al te laat. Het gevoel was toen al weg...
Ik zal hier niet nóg langer uitwijden over mijzelf, maar ik wil je er wel mee waarschuwen, want als ik het zo lees steven je idd af op een afgrond, als je het mij vraagt...En ik mis in jouw verhaal idd ook de dingen die samen WEL leuk zijn! Je schrijft dat jullie gek op elkaar zijn, maar ik lees niet echt iets waaruit dat blijkt.
En dat jullie al denken aan het laten van dingen omdat het 'missch wel een uit kan gaan..'. Ook dat herken ik, maar echt een goed teken is het niet.... altijd maar die slag om de arm.
Wat bij ons wèl zo was, was dat het vorige huis dat we kochten ook helemaal op zijn naam stond, maar voor hem was het ONS huis! In het begin zei ik nog wel eens dat het zíjn huis was maar dan corrigeerde hij me altijd.... het is ONS huis!!! Vond ik wel schattig...
Ik hoop voor jullie dat de relatiethearpie uitkomst zal bieden. Je zult waarsch te horen krijgen dat jullie compromissen moeten sluiten.... Naast dat je elkaar (hij jou ook dus) waardering moet laten blijken. Het schijnt dat mn mannen daar erg behoefte aan hebben... enne, ik ben ook niet zo goed in het tonen daarvan...
Maar ik heb me voorgenomen daar meer aan te werken (in m'n nwe relatie). Want waar gaat het in een relatie om? Da's toch liefde, geborgenheid, waardering respect etc. en niet om gelijk hebben etc... missch moet je idd af en toe maar denken: Hoe belangrijk is dat hoge, wilde gras nou eigenlijk??? Enne als je dat zo belangrijk blijft vinden, is het missch een idee dat JIJ je 'ns meer gaat verdiepen in het tuin-gebeuren. Zo krijg je op dat gebied ook wat meer autoriteit. Sowieso raadzaam om met zo'n groot erf daar wat meer kennis over op te doen, zodat jullie SAMEN er aan kunnen werken, en niet dat hij alles alleen doet en dan -in jouw ogen- ook nog eens niet goed! (maar goedkeuren dat ie niets met je overlegd doe ik niet hoor: heb ik echt zo'n hekel aan gehad... mede doordat ik zelf zo'n control freak ben... maar probeer af en toe te bedenken HOE belangrijk dat allemaal is tov wat jullie SAMEN hebben naast die tuin....
pfff, zoo, wat een verhaal weer. Sorry!!!!! Hoop dat je er iets aan hebt, iig dat je weet weet dat je niet de enige bent in zo'n situatie....
Heel veel sterkte enne, probeer eerlijk te blijven naar jezelf he!! Altijd maar ruzie is ook vreselijk. Alleen (met je dochter) verder is óók moeilijk maar missch beter dan dit.... Nu wij uit elkaar zijn, merk ik nl ook dat het idd beter is zo... er is heus nog leven ná een relatie... (maar ik hoop voor jullie dat jullie er uit komen natuurlijk!)
Ik herken heeel veel in je verhaal. Ook ik heb met m'n (inmiddels) ex een groot erf met vrijstaand huis. En ook bij ons moest (moet) er heel veel gebeuren. En ook bij ons is hij een beetje de 'einzelgänger' die graag zelf beslist wat hij op dat erf doet. En ik ben echter -net als jij- zo iemand die óók wil mee denken. Sterker nog: ik wil het eigenlijk allemaal bedenken en vind (vond) het moeilijk om hem uit zich zelf dingen te laten doen....
Nou ja, in ieder geval, wij hadden ook veel ruzie om het huis en om de tuin en ook hij voelde zich niet gewaardeerd door mij terwijl 'ie er zo keihard aan werkt(e). Ook vond hij dat ik niet achter hem stond als bv de gemeente moeilijk deed (wegens iets dat wij zelf -in MIJN ogen dus- niet slim hadden aangepakt, iets bouwen zonder vergunning aanvragen bv, tja, terecht dat de gemeente dan moeilijk doet als ze erachter komt, toch!!)
Onze relatie (van 9 jr samenwonen) heeft het dus niet overleefd. Hij heeft de stekker er uit getrokken terwijl ik dacht dat het na de verbouwing wel weer goed zou komen, maar voor hem was door alle toestanden met het huis het gevoel weg en zag het allemaal niet meer zitten. En ook ik twijfelde wel, maar 'durfde' er geen einde aan te maken. We hadden het toch ooit heel goed gehad samen? En dat zou toch ook wel weer erug komen? Bovendien voelde ik me veilig en geborgen bij hem (ook al miste ik óók wel de passie, maar wat wil je, als je (samen) alleen maar a/h verbouwen bent en het daar alleen nog maar over hebt...). Daarnaast was dat huis verworden tot een bouwput dus eigenlijk een molensteen geworden: we kónden dus niet uit elkaar omdat we dan veel minder terug zouden krijgen voor het huis dan we er voor betaald hadden!! Dus uit elkaar zou betekenen: droom weg, maatje weg, huis weg, nw huis zoeken, EN een schuld! Zo'n beetje het tegenovergestelde van wat we er van verwacht haddend dus...
(nu zijn we wèl uit elkaar maar wonen nog beiden op dit erf -hij in schuur ik in huis- en gaan het toch allemaal afmaken en dan zien we wel... en dat gaat gelukkig erg goed, ook al is het uit. Nooit meer ruzie gehad )
Maar goed, met een huis/tuin erf bezig zijn kan gewoon erg stresserend zijn en veel druk leggen op je relatie. Je moet (samen!) allemaal besluiten nemen en heel vaak ben je het niet met elkaar eens! Je kan dan idd het slechtste in elkaar naar boven halen..
Waar ik achteraf spijt van heb is idd die waardering tonen, dat ik te vaak moeilijk deed over triviale dingetjes (dat ie zonder met mij te overleggen een ongeverfde, oude balk zwart geschilderd had bv! Maar eigenlijk was het best mooi... maar dat ie niet had overlegd!! Tjeeesus!)
Missch had ik meer liefde moeten blijven tonen, meer moeite blijven doen voor sex, de dingen anders moeten zeggen (wat minder bitchy) enz enz enz
Maar ja, ik ben ik! En ik weet dat dat hij óók hier en daar fout zat. Hij vond bv dat ik niets had gedaan in het afgelopen jaar! Terwijl ik het hele huis van binnen gestript had, het terras bestraat, de badkmr getegeld, een buitenmuur gemetseld, heel veel geschilderd, deel vd tuin aangelegd etc etc.... maar het was toen allemaal al te laat. Het gevoel was toen al weg...
Ik zal hier niet nóg langer uitwijden over mijzelf, maar ik wil je er wel mee waarschuwen, want als ik het zo lees steven je idd af op een afgrond, als je het mij vraagt...En ik mis in jouw verhaal idd ook de dingen die samen WEL leuk zijn! Je schrijft dat jullie gek op elkaar zijn, maar ik lees niet echt iets waaruit dat blijkt.
En dat jullie al denken aan het laten van dingen omdat het 'missch wel een uit kan gaan..'. Ook dat herken ik, maar echt een goed teken is het niet.... altijd maar die slag om de arm.
Wat bij ons wèl zo was, was dat het vorige huis dat we kochten ook helemaal op zijn naam stond, maar voor hem was het ONS huis! In het begin zei ik nog wel eens dat het zíjn huis was maar dan corrigeerde hij me altijd.... het is ONS huis!!! Vond ik wel schattig...
Ik hoop voor jullie dat de relatiethearpie uitkomst zal bieden. Je zult waarsch te horen krijgen dat jullie compromissen moeten sluiten.... Naast dat je elkaar (hij jou ook dus) waardering moet laten blijken. Het schijnt dat mn mannen daar erg behoefte aan hebben... enne, ik ben ook niet zo goed in het tonen daarvan...
Maar ik heb me voorgenomen daar meer aan te werken (in m'n nwe relatie). Want waar gaat het in een relatie om? Da's toch liefde, geborgenheid, waardering respect etc. en niet om gelijk hebben etc... missch moet je idd af en toe maar denken: Hoe belangrijk is dat hoge, wilde gras nou eigenlijk??? Enne als je dat zo belangrijk blijft vinden, is het missch een idee dat JIJ je 'ns meer gaat verdiepen in het tuin-gebeuren. Zo krijg je op dat gebied ook wat meer autoriteit. Sowieso raadzaam om met zo'n groot erf daar wat meer kennis over op te doen, zodat jullie SAMEN er aan kunnen werken, en niet dat hij alles alleen doet en dan -in jouw ogen- ook nog eens niet goed! (maar goedkeuren dat ie niets met je overlegd doe ik niet hoor: heb ik echt zo'n hekel aan gehad... mede doordat ik zelf zo'n control freak ben... maar probeer af en toe te bedenken HOE belangrijk dat allemaal is tov wat jullie SAMEN hebben naast die tuin....
pfff, zoo, wat een verhaal weer. Sorry!!!!! Hoop dat je er iets aan hebt, iig dat je weet weet dat je niet de enige bent in zo'n situatie....
Heel veel sterkte enne, probeer eerlijk te blijven naar jezelf he!! Altijd maar ruzie is ook vreselijk. Alleen (met je dochter) verder is óók moeilijk maar missch beter dan dit.... Nu wij uit elkaar zijn, merk ik nl ook dat het idd beter is zo... er is heus nog leven ná een relatie... (maar ik hoop voor jullie dat jullie er uit komen natuurlijk!)
Het is goed openhartig naar anderen te zijn, maar met eerlijkheid moet je voorzichtig zijn, en als het mogelijk is moet je respectvolle en aardige woorden gebruiken. Confucius
maandag 22 december 2008 om 15:02
he, bedankt voor je reactie, altijd heel goed om te merken dat je ergens niet de enige in bent he?
ja, een verbouwing geeft veel stress (zeker als je ook net een klein kind hebt) en het grootste is nu voorbij dus ik moet maar s wat positiever gaan kijken naar wat we dan wél (nog) hebben en weer terug kunnen krijgen. hopen dat hij dat ook kan. Zojuist waren we samen even in de tuin, hij had een grote boom gekocht en zei: hier wil ik die boom neerzetten, en hier wil ik het bruggetje weghalen, en dan maak ik hier een paadje en daar d ebloemen enz. waarop ik heel vriendelijk (ik hield me in!) vroeg: "bedoel je nu dat je dat zo gaat doen of dat je dat voorstelt"? dat laatste koos ie dan maar voor...
en ik heb nee gezegd tegen de boom en ja op al het andere zodat ie toch wat te doen heeft. die boom zou de zon uit de kinderplaats halen. Nu moet ik een andere plek voor die hele grote boom vinden zegt ie, en hij moet wel zon. haha. heb nog (ook op heel aardige toon!) gevraagd of we misschien een volgende keer als er een heel grote boom gekocht wordt eerst samen even bekijken of we daar ergens plek voor hebben...
pfff we doen ons best, hij ook. ik voel me soms zo ondankbaar, zo'n droomhuis om in te wonen en me er dan zo ongelukkig in voelen...en hij voelt hetzelfde.
Ik moet eens serieus gaan nadenken over hóe ik die waardering dan over kan brengen wat subtiele dingen zoals extra lekker koken of uitgebreid vragen of ie moe is en wat ie allemaal heeft gedaan en of ie een massage wil of zeggen dat iets mooi is (dat lieg ik dan..) komt niet aan bij hem. is ie wellicht ook man voor. Ik moet de dingen superconcreet en overdreven laten merken!
de wintermaanden gaan we binnen bezig (jippie!! eindelijk!!) ik mag verfen, ik zal eens even stevig de handen uit de mouwen steken zodat hij ook het gevoel heeft dat ik meedoe. verfen kan ik wel.
he, bedankt voor je reactie en ik vind het heel jammer dat jullie die verhuizing niet overleefd hebben maar wens je alle goeds nu zonder hem!
ja, een verbouwing geeft veel stress (zeker als je ook net een klein kind hebt) en het grootste is nu voorbij dus ik moet maar s wat positiever gaan kijken naar wat we dan wél (nog) hebben en weer terug kunnen krijgen. hopen dat hij dat ook kan. Zojuist waren we samen even in de tuin, hij had een grote boom gekocht en zei: hier wil ik die boom neerzetten, en hier wil ik het bruggetje weghalen, en dan maak ik hier een paadje en daar d ebloemen enz. waarop ik heel vriendelijk (ik hield me in!) vroeg: "bedoel je nu dat je dat zo gaat doen of dat je dat voorstelt"? dat laatste koos ie dan maar voor...
en ik heb nee gezegd tegen de boom en ja op al het andere zodat ie toch wat te doen heeft. die boom zou de zon uit de kinderplaats halen. Nu moet ik een andere plek voor die hele grote boom vinden zegt ie, en hij moet wel zon. haha. heb nog (ook op heel aardige toon!) gevraagd of we misschien een volgende keer als er een heel grote boom gekocht wordt eerst samen even bekijken of we daar ergens plek voor hebben...
pfff we doen ons best, hij ook. ik voel me soms zo ondankbaar, zo'n droomhuis om in te wonen en me er dan zo ongelukkig in voelen...en hij voelt hetzelfde.
Ik moet eens serieus gaan nadenken over hóe ik die waardering dan over kan brengen wat subtiele dingen zoals extra lekker koken of uitgebreid vragen of ie moe is en wat ie allemaal heeft gedaan en of ie een massage wil of zeggen dat iets mooi is (dat lieg ik dan..) komt niet aan bij hem. is ie wellicht ook man voor. Ik moet de dingen superconcreet en overdreven laten merken!
de wintermaanden gaan we binnen bezig (jippie!! eindelijk!!) ik mag verfen, ik zal eens even stevig de handen uit de mouwen steken zodat hij ook het gevoel heeft dat ik meedoe. verfen kan ik wel.
he, bedankt voor je reactie en ik vind het heel jammer dat jullie die verhuizing niet overleefd hebben maar wens je alle goeds nu zonder hem!
maandag 22 december 2008 om 15:09
Hoi Nanoxx, je situatie klinkt erg bekend. Ik denk dat je moet proberen er af en toe rustig met hem over te praten hoe je je erbij voelt. Mannen zijn in dat soort dingen toch minder gevoelsmatig bezig. Ik ben bij mijn vriend ingetrokken,die had al een koophuis en hij wil er niet weg en dus het huis staat op zijn naam. Ik had het fijn gevonden als het ook op mijn naam zou staan, omdat ik me toch inwonend voel. Maar dat is helemaal mijn gevoel hij bedoelt het niet zo. Hij gaat ook aanbouwen van zijneigen geld en dat heeft hij ook zelf beslist en daar had ik ook enorm veel moeite mee, geen betrokkenheid etc. Maar op een gegeven moment kan je het alleen maar zeggen tegen hem en kijken hoe hij erop reageert en verder het voor lief nemen of naar iets anders op zoek. Ik heb ook lang getwijfeld maar het er steeds over hebben lost niets op, krijg je alleen maar ruzie en frustraties door. Probeer jezelf te blijven en te communiceren.
