Scheiden, weet niet waar ik moet beginnen...

Ik kan me goed voorstellen dat je steun nodig hebt van je omgeving, zoals je moeder. Dat ze het financieel niet kan, dat kan. Alleen zou ze wel wat tactvoller en meelevender naar jou mogen zijn.

Heb je wel andere mensen in je omgeving die je steunen?



Wat zou jouw tegenvoorstel zijn voor je dochter? Ik kan heel goed begrijpen dat je zijn voorstel niet in balans vind. Hoe doet je ex het dan op de dagen dat hij werkt, gaat ze naar de kinderopvang? Bedoelt hij een soort co-ouderschap?

Je ex heeft recht om zijn dochter te zien. Maar je hebt ook recht op een overeenkomst waar zowel je ex, je dochter, als je zelf goed bij voelt. Dus denk goed na over wat jij zou willen. Het is zijn voorstel en dat is onderhandelbaar.

Als je ex snel een bedwarmhoudplekje vind zal hij hopelijk snel vertrekken:) Dat geeft jou ook rust.

Een tegenvoorstel doen wat goed voelt voor jou. Die opmerking dat hij donderdag je dochter uit de BSO kan ophalen snijdt hout. Er moet uiteindelijk een voorstel uit komen die goed voelt voor beiden en ook in het belang van je dochter is.



Als jij tijdelijk in je huis blijft wonen wil niet zeggen dat je dan in je eentje opdraait voor de kosten. Volgens mij.



Goed dat hij naar een flat gaat kijken. Lijkt er op dat hij het toch gaat accepteren zoals het is.

Ik lig ook in scheiding, mijn as. ex had een ander.Hij is toen het uitkwam gelijk bij haar ingetrokken.

Hij wilde geen ka betalen, ik werkte maar 12 uur p/w, daarom heb ik voorlopige voorzieningen aangevraagd.

Met voolopige voorzieningen werd er toen ook besloten dat ik in het huis blijf wonen tot het verkocht is, maar ex betaalt de hypotheek en ik alle overige lasten. Dus Boempie, het is zeker niet zo dat jij nu voor alles moet opdraaien. Ook is het zo dat je ex dan niet meer zonder jou toestemming in huis mag.

Succes verder met alles!

Goed van jezelf dat je zo voor jezelf opkomt. Je accepteert niets meer van hem en dat is voor hem moeilijk te accepteren. Eerst was je de onderdanige en nu kom je op voor jezelf en je dochter.

Het is misschien ook een idee om een logboek bij te houden van de bedreigingen die hij uit? Het melden bij de politie is een heel goed idee van je. Misschien ook een idee om het bij de mediator te bespreken? Ik hoop dat deze situatie niet gaat escaleren:(

Ik hoop dat je dochter niets meekrijgt van deze gesprekken. Een vechtscheiding is niet in haar belang. Maar dan moet hij wel het fatsoen hebben netjes alles af te wikkelen.

quote:bloempie80 schreef op 26 oktober 2009 @ 11:30:

Heb de melding gedaan bij de politie.

Als ik nu 112 bel komen ze en weten dan gelijk wat er aan de hand is.



Ze hebben ook genoteerd dat mijn dochter er wakker van is geworden.



Ga het ook aangeven bij de mediator.

Alleen het vervelende is als ik mail dat ik alles naar mijn man moet ccen.

En daar heb ik nu geen zin in.

Ff kijken dus hoe ik dat doe.



Hij gaat dan vanavond naar een flat kijken.

Heb me wel voorgenomen dat als hij deze niet gaat kopen ik andere stappen ga nemen.

Dan ga ik toch voorlopige voorzieningen aanvragen zodat hij hier het huis uit moet.



Want dit ga ik echt geen paar maanden of langer vol houden.

heb de laatste tijd steeds vaker hartkloppingen, mijn haar valt uit, heb hoofdpijn.

Moet ook aan mezelf denken en mijn dochter.



Je moet juist aan jezelf denken en aan je dochter. Goed van je dat je het aangegeven hebt bij de politie.

Erg dat je dochter wakker geworden is:(

Ik denk toch dat het belangrijk is dat de mediator het weet. Dat de situatie zo uit de hand gelopen is. Wat je het beste kan doen weet ik niet, kan je hem niet bellen?

Realiseer je wel dat als je man hoort dat je het gemeld hebt bij de politie hij erg boos zal zijn. Heb je daar voor jezelf al over nagedacht, hoe je daar mee om gaat?

Ik hoop dat hij snel een andere huisvesting en vriendin vind, dat zal jullie ook weer rust geven.

wat ik net zit te bedenken, als je man een soort van co-ouderschap wil, is het van belang dat de verstandhouding tussen jullie 2 goed is. Je zal toch regelmatig moeten overleggen over zaken die met je dochter te maken heeft.

Het is dus ook in zijn belang om, voor zover mogelijk, netjes uit elkaar te gaan. Realiseert hij dat zich ook? Jullie kunnen wel van elkaar scheiden, maar jullie dochter zal jullie altijd blijven verbinden.

En als je man het niet voor jou wil doen, laat het hem dan in vredesnaam voor zijn dochter doen.

Hey Bloem,



Was al een tijdje niet meer op dit topic geweest, maar zie dat je toch weer een beetje vooruitgang geboekt hebt, gefeliciteerd hoor.



voor wat betreft je man : is inderdaad héél onbeschoft wat hij doet, als hij kontakt houdt met zijn scharrels terwijl jij erbij bent. Zelfs al weet jij dat hij daarmee bezig is, een minimum aan respect kan toch ook Hopelijk vind hij er snel eentje waar hij voorgoed mee kan vertrekken.



Voor wat betreft de woning, daar moet je inderdaad mee opletten. Als jullie inkomens ongeveer gelijkaardig liggen, en hij huurt een flat (waarmee zijn levenstandaard eveneens daalt) dan is het inderdaad mogelijk dat jij voor alle kosten, of het grootste gedeelte opdraait.

De mediator kan uiteraard een regeling voorstellen, maar voor zover ik weet heeft een mediator enkel een adviserende functie. Als je meebetalen wil afdwingen, dan vrees ik dat enkel een rechter dit kan opleggen, en zoals ik al enkele malen zei, dan zit je met advocaten, heen-en-weer geschrijf, buitenhangen vuile was .. en dat wil je toch vermijden hoor.



Als je tegen je man voorlopige voorzieningen aanvraagt, zit je ook in dit geval. Je moet die dan immers funderen. Dat je de politie al hebt gewaarschuwd ivm zijn bedreigingen is al een goede start. Als er nog bedriegingen komen, of wat dan ook, goed noteren, eventueel melding maken, .. als het dan toch zover komt, hebt je toch al een dossiertje waarmee je kan starten.



Maar zoals je zelf zegt, haaruitval, hartkloppingen, hoofdpijn, het zijn allemaal stress-symptomen, en dat hou je in elk geval geen maanden vol. Als dat zo is, moet er effectief iets gebeuren.



voor wat betreft je dochtertje, voor zulk een jong kind is een uitspraak dat ze een andere papa wil inderdaad wel hééél triest.

Probeer in elk geval een regeling te vinden in het belang van het kind, probeer haar niet te betrekken bij ruzies, en vooral, vergeet niet dat jouw man ook de papa is (en blijft) van jouw dochter.



Succes, sterkte, .. en hou ons op de hoogte.

Ha, lees net je laatste berichtje ..



Als hij effectief jullie dochter wil gebruiken om jou te treffen, dan is dit ronduit gemeen, en verscrhikkelijk.

Bertha haalt terrecht aan dat jullie enkel een co-ouderschap kunnen aangaan als jullie bieden akkoord gaan over de opvoeding, samen zaken (school, gezondheid, .. ) regelen, ook de kosten op een faire manier dragen.



Voor een co-ouderschap dient er dus wel een minimum aan goede verstandhouding te zijn tussen jullie beiden.



En nee, je politie zal niets doen met jouw aangifte. Het is enkel een melding, er is geen strafbaar feit gepleegd

quote:bloempie80 schreef op 26 oktober 2009 @ 11:55:

Weet je wat het is, soms denk ik wel eens dat het hem niet eens zo om zijn dochter te doen is, maar meer om mij te zieken.



Hij weet dat hij me via haar kan pakken, want zij is mijn enige zwakke plek nog op dit moment.



Dat meisje waar hij nu mee om gaat woont ver weg.

Vraag me echt af hoe hij dit in t vat zal gieten straks en of zijn dochter hem dan niet ineens in de weg zit.



volgens mij krijgt hij toch niets te horen van die melding bij de politie?

Heb geen echt aangifte gedaan nl.



Hij kan wel het doen om jou te zieken, maar als de regeling op papier staat zal hij toch echt die dagen voor je dochter moeten zorgen. Ook als hij een vriendin op een bepaalde afstand krijgt. Ze is geen pop waar je mee kan doen wat je wilt. Ik vraag me af of hij zich dat realiseert.

Wanneer is de volgende afspraak met de mediator?

Tja, goede afspraken maken over de kinderen, het is niet gemakkelijk, maar als ze er éénmaal zijn, dan moeten ze nageleefd worden.

Ik denk niet dat een uitspraak als "als er afspraken zijn en het zou niet lopen dan kan onze dochter altijd bij mij terecht" nu al een goede basis is.



En hier spreek ik wel uit ervaring. toen ik in mijn scheiding zat had de rechter beslist dat de kinderen om de 2 weken een weekend en elke woensdagnamiddag naar mijn ex moesten (we spreken dus zelfs nog niet over een 50/50 regeling).



Voor mij was dit een schitterende regeling. De weekends dat mijn kinderen naar mijn ex moesten, liepen gelijk met de weken dat het zoontje van mijn nieuwe vriendin bij zijn papa was. We konden dus een weekendje met ons beiden plannen, eens een gastronomisch arrangementje in de Ardennen boeken, een weekendje aan zee ...



Dit heeft 2 maal gewerkt, nadien liep het mis. Mijn ex had geen tijd voor hen, had ook een andere vriend, zei dat ze in het weekend moest werken, ... als ik de kinderen ging brengen was zij gewoon niet thuis .. als ik ze dan niet meer bracht, dan legde zij klacht neer bij de politie dat ik het bezoekrecht niet respecteerde, enz. enz. enz. Op een dag, toen ik de kinderen weer een keertje bij haar bracht, had zij zelfs een doktersbriefje dat zij niet in staat was om de kinderen op te vangen (zijn kon wel gaan werken, met haar vriend op stap gaan, ..).



Dit gebeurde de dag zelf dat ik ze ging brengen. Gevolg : dat weekendje zee of Ardennen, dat dineetje waar we al weken naar uitkeken (en al geboekt en betaald was) kon geannuleerd worden, ook niet bevorderlijk voor mijn nieuwe relatie uiteraard.



De enkele keren dat zij de kinderen wel bij zich hield, waren er incidenten, ruzies tussen haar en de kinderen, .. en werde de kinderen aan hun lot overgelaten.



Op het einde hebben de kinderen zelf beslist dat ze niet naar hun moeder teruggingen (we spreken hier over einde 2006, dus bijna 3 jaar geleden) met alle gevolgen voor mijzelf ook.

Sindsdien hebben zij geen enkel contact meer met hun moeder (wat triest is).



Je weet bloem, dat ik niet zo dikwijls over mijn eigen problemen vertel, of die met mijn kinderen, maar ik wil hiermee wel aantonen dat een goede en correcte regeling voor je dochtertje hééél belangrijk is, en dat jullie kindje geen pop is dat je in een hoekje gooit als je er even geen raad mee weet.



Neem het opstellen van zulk een plan dus heel ernstig, en ga daar zeker niet licht over. Dit kan echt gevolgen hebben voor eventueel nieuwe relaties, voor jullie, en voor jullie kind.



Als je man de kinderen bij zich heeft, en beslist om je dochter mee te nemen naar een nieuwe vriendin, dan kan je daar weinig aan doen denk ik. Als je immers een regeling treft, dan neemt ieder zijn / haar verantwoordelijkheid, maar dan lijkt het mij ook logisch dat degene die het kind bij zich heeft ook vrij beslist waar hij/zij het kind mee naartoe neemt.



Ik had ook kort na mijn scheiding een nieuwe vriendin, en mijn kinderen zijn daar ook mee geconfronteerd geweest. Achteraf gezien was dit niet slecht, mijn dochter kon bij mijn vriendin terrecht met vrouwenzaken en -vragen, waar zij het bij mij moeilijker mee had. Uiteraard hebben we wel van in het begin duidelijk gemaakt dat mijn vriendin niet de mama vervangt.

alweer een stapje in de goede richting, hij heeft een flat gekocht. En lijkt iemand gevonden te hebben. Dat is mooi.

Ik zou hem er niet op wijzen dat hij die vragenlijst in moet vullen. Dat is zijn verantwoording. Hij weet dat hij die afspraak heeft. Je moet zorgen dat jij jouw dingen wel op een rijtje hebt. En dat heb je.

Je doet het echt heel goed. Hoe gaat het nu met je dochter?

Bloempie, heb deze topic gelezen. Let er wel op dat bij de mediator zelf veel aan moet dragen zoals je het wil. Lees en informeer jezelf goed.

Tremanorm rapport 2009 (googlen) heeft mij goed geholpen met waar ik financieel recht op heb.

Vergeet niet dat co-ouderschap niet zomaar omgedraaid kan worden, moet je weer naar de rechter. Ook is de kinderalimentatie lager of nihil en als jij toch de zorg op je neemt later moet het convenant aangepast worden en dus weer naar de rechter. Je moet een zorgplan (sinds maart 2009 als er kinderen zijn) voor je kind maken en goed nadenken hoe jij het wilt.

Voor co-ouderschap moet je ook heel goed met elkaar blijven omgaan en heel veel communiceren.



Succes.

SpecialK11 geeft goede tips.

Suk6 morgen

Bloempie, ja heel veel succes morgen bij de mediator. Ik weet hoe stressvol dit kan zijn. Zorg wel dat je alleen accoord gaat met zaken waar je goed over hebt nagedacht en neem geen overhaaste beslissingen om er nu maar snel van af te zijn. Van je ex kom je, als je kinderen samen hebt, nooit helemaal af.



Als je nu het vermoeden hebt dat hij je alleen maar een hak wilt zetten, ga dan niet accoord met co-ouderschap (zou ik dan niet aan beginnen). Het convenant is voor een heel lange tijd en bindend.

Wat je wel kan vastleggen is als hij co-ouderschap wil je nooit meer dan bijv. op fietsafstand van elkaar mag gaan wonen.

dit is voor het kind vaak fijn maar heeft wel heel veel cosequenties voor jullie beide.

Bij een mediator mag je alles vast laten leggen in een convenant wat jullie willen, ook als het zaken zijn die anderen niet zo zouden regelen of die niet in een wetboek staan. Het is voor en door jullie.



Nogmaals succes en sterkte.

Zal morgen aan je denken.

Hey Bloem,



Ik had onthouden dat je dinsdag opnieuw de mediator ziet, ik ben dus even komen kijken nu (en bijlezen).



Goh wat gaat dat snel bij jullie zeg, gefeliciteerd.



Ik ben ook blij voor jou dat je man dat appartement heeft gekocht, en dat het hem goed gaat op de vriendinnenjacht, kan hij zich tenminste concentreren op iets anders dan op jou, geeft je inderdaad ademruimte.



Verder ben ik het ermee eens dat Specialk11 héél goeie tips geeft, en dat voor wat je dochtertje betreft goede afspraken cruciaal zijn.



Zorg er voor dat ze ook realistisch zijn, en dat jij (en ook je man) héél goed weten dat afspraken, eenmaal formeel niet zomaar te veranderen zijn.



Maar ik ben er zeker van dat je er komt, stapje bij stapje.



Ook van mij, veel succes dinsdag, en ik kom zeker terug even kijken hoe het geweest is.

Hey Bloempie,



Ben benieuwd, laat je weten hoe het was vandaag?



Hou het topic in de gaten.

Oh ja, wat ik me eigenlijk nog afvroeg, kan je man dat zomaar, een appartement kopen terwijl jullie nog getrouwd zijn ?



Met welk geld doet hij dat ?

Als jullie gehuwd zijn in gemeenschap van goederen, en nog niet officieel gescheiden of feitelijk gescheiden (dus ingeschreven op aparte adressen) dacht ik dat alle geleden en goederen verworven tijdens het huwelijk gemeenschappelijk zijn of ben ik fout ?



Want op zich betekent dit dat, als jouw man nu nog schulden maakt, jij daar ook nog mee verantwoordelijk kan gesteld worden (keerzijde zou dan wel zijn natuurlijk, dat de helft van het appartement dat hij koopt van jou blijft).



Ik denk hierbij aan mijn eigen scheiding, waarbij we tot de scheiding was uitgesproken geen grote aankopen (of verkopen) mochten doen. Gelden mochten enkel gebruikt worden voor het normale levensonderhoud of voor huurgelden voor degene die niet meer in de woning woont.



Is dit in jouw geval ook niet zo ? In dat geval wel opletten hé.



Sterkte nog in elk geval.