Relaties
alle pijlers
Schoonmoeder bemoeit zich met mijn kind..
maandag 16 februari 2009 om 14:35
Ik weet niet of ik hier goed ben maar zal in het kort uitleggen waar ik mee zit. Wij hebben sinds kort een leuk kleintje, is een maand te vroeg geboren en was ook nog eens veel te klein. Hij heeft 3 weken in het ziekenhuis gelegen maar gelukkig gaat nu alles prima!
Maar nu het probleem waar ik mee zit en niet weet hoe ik het aan moet pakken. Mijn schoonmoeder.. Sinds mijn zoontje uit het ziekenhuis is vraagt ze steeds dezelfde dingen elke keer als ik ze zie..wanneer mag ie nar buiten?? En, ben je al gaan wandelen? Echt ik overdrijf het niet, ze vraagt dit elke keer als we ze zien weer.
En dit terwijl ons als advies is gegeven het heel rustig aan te doen met Jesse omdat ie al zoveel heeft meegemaakt en een andere start heeft gehad. Dit hebben we onze schoonmoeder ook al diverse keren uitgelegd.. Maar het dringt niet door denk ik.
En het ergste is ook nog dat mijn man ook nog partij voor haar kiest steeds(ik mag niks zeggen over zijn moeder)
Nu zijn we eindelijk even langs geweest bij haar met Jesse.
Zegt ze ineens: Ik zal maar eens vaker langs komen bij jullie anders word hij nog eenkennig!! Nu, ik was echt woest!!
Snapt ze het nu echt niet?? Ze kan nog genoeg van Jesse gaan genieten maar heeft blijkbaar geen begrip dat we het rustig aan moeten doen met hem en niet te veel met hem mogen sjouwen.
Want schoonma zegt, ik nam mijn kinderen overal mee naar toe.
Dus hoe los ik dit op? Want ik ga al liever niet meer naar mijn schoonmoeder en mijn man en ik hebben er steeds vaker ruzie over. Hij is het wel met me eens over Jesse, maar ik mag niks verkeerds over zijn moeder zeggen.
Maar nogmaals, ze vroeg al steeds wanneer neem je Jesse nu mee toen ie net uit het ziekenhuis was en net 4 pond woog..
Hoe los ik dit op? Want ik word niet meer goed van haar..
Maar nu het probleem waar ik mee zit en niet weet hoe ik het aan moet pakken. Mijn schoonmoeder.. Sinds mijn zoontje uit het ziekenhuis is vraagt ze steeds dezelfde dingen elke keer als ik ze zie..wanneer mag ie nar buiten?? En, ben je al gaan wandelen? Echt ik overdrijf het niet, ze vraagt dit elke keer als we ze zien weer.
En dit terwijl ons als advies is gegeven het heel rustig aan te doen met Jesse omdat ie al zoveel heeft meegemaakt en een andere start heeft gehad. Dit hebben we onze schoonmoeder ook al diverse keren uitgelegd.. Maar het dringt niet door denk ik.
En het ergste is ook nog dat mijn man ook nog partij voor haar kiest steeds(ik mag niks zeggen over zijn moeder)
Nu zijn we eindelijk even langs geweest bij haar met Jesse.
Zegt ze ineens: Ik zal maar eens vaker langs komen bij jullie anders word hij nog eenkennig!! Nu, ik was echt woest!!
Snapt ze het nu echt niet?? Ze kan nog genoeg van Jesse gaan genieten maar heeft blijkbaar geen begrip dat we het rustig aan moeten doen met hem en niet te veel met hem mogen sjouwen.
Want schoonma zegt, ik nam mijn kinderen overal mee naar toe.
Dus hoe los ik dit op? Want ik ga al liever niet meer naar mijn schoonmoeder en mijn man en ik hebben er steeds vaker ruzie over. Hij is het wel met me eens over Jesse, maar ik mag niks verkeerds over zijn moeder zeggen.
Maar nogmaals, ze vroeg al steeds wanneer neem je Jesse nu mee toen ie net uit het ziekenhuis was en net 4 pond woog..
Hoe los ik dit op? Want ik word niet meer goed van haar..
woensdag 18 februari 2009 om 21:43
quote:fleurtje schreef op 18 februari 2009 @ 21:38:
Even voor de duidelijkheid, dit staat dus los van Roos en haar, in mijn ogen, gezeik.
Maar ik bedoel dit: maakt 'het beste voor je kind willen' je altijd een goede ouder?
Staat dus verder los van dit topic, maar dat vroeg ik me opeens af.Mmmm, het maakt je denk ik een goede ouder als je altijd het beste wilt en doet voor je kind, en open staat voor hulp als je dat niet kan.
Even voor de duidelijkheid, dit staat dus los van Roos en haar, in mijn ogen, gezeik.
Maar ik bedoel dit: maakt 'het beste voor je kind willen' je altijd een goede ouder?
Staat dus verder los van dit topic, maar dat vroeg ik me opeens af.Mmmm, het maakt je denk ik een goede ouder als je altijd het beste wilt en doet voor je kind, en open staat voor hulp als je dat niet kan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 18 februari 2009 om 21:45
Ik heb nergens gezegd dat Roos geen goeie moeder is. Medelijden bedoel ik in de vorm van omgang van moeder met andere mensen. Haar gedrag is een goede voorbode voor een fikse familieruzie waarin man moet kiezen tussen ouders en vrouw, omdat vrouw het gedrag van schoonmoeder niet pikt.
De manier waarop ze hier schrijft, en de stappen die ze wil gaan ondernemen om dat schoonmoeder eens duidelijk te maken, onderstrepen dat voor mij.
Daaruit zal dan voortvloeien dat man (in ieder geval tijdelijk) niet meer naar zn ouders gaat. Roos heeft al meerdere keren laten vallen dat het wat haar betreft dan wel zonder schoonmoeder kan. Dus zal Jesse zn grootouders ook niet zien. Daarom heb ik medelijden met het manneke.
En inderdaad, ben je automatisch een goeie ouder als je het beste met je kind voor hebt?
(in dit geval vind ik TO behoorlijk betuttelend en overdrijft ze in mijn ogen)
De manier waarop ze hier schrijft, en de stappen die ze wil gaan ondernemen om dat schoonmoeder eens duidelijk te maken, onderstrepen dat voor mij.
Daaruit zal dan voortvloeien dat man (in ieder geval tijdelijk) niet meer naar zn ouders gaat. Roos heeft al meerdere keren laten vallen dat het wat haar betreft dan wel zonder schoonmoeder kan. Dus zal Jesse zn grootouders ook niet zien. Daarom heb ik medelijden met het manneke.
En inderdaad, ben je automatisch een goeie ouder als je het beste met je kind voor hebt?
(in dit geval vind ik TO behoorlijk betuttelend en overdrijft ze in mijn ogen)
woensdag 18 februari 2009 om 21:52
woensdag 18 februari 2009 om 21:55
woensdag 18 februari 2009 om 22:17
Over hormonen gesproken, ik herinner me dat mijn schoonouders na de bevalling van mijn eerste ook felicitatiekaarten van mensen kregen. Joh, ik was zo aan het steigeren daarover............ Als ik er nu aan terugdenk, krijg ik het schaamrood op mijn kaken.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
woensdag 18 februari 2009 om 22:27
Fleurtje, achteraf heb ik geen idee meer, maar misschien was het omdat mijn eerste bevalling uitputtelijk langdurig was en bij mezelf dacht: "Hoezo zij gefeliciteerd, wie deed al het werk?"Laten we het er maar op houden dat het een moment van verstandsverbijstering was, de hormonen waren gewoon op hol geslagen...
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
woensdag 18 februari 2009 om 22:30
Prima, moest jij ook je schoonouders een stapeltje geboorte kaartjes geven?
Dat moest ik. Zodat zij ook kaartjes kon sturen aan mensen die wij kennelijk niet belangrijk genoeg vonden om een kaart te sturen of helemaal niet kenden. En dan wisten die mensen toch maar mooi dat onze dochter was geboren.
Waarschijnlijk was dat bij jou ook zo. En zo komen dan vanzelf die felicitatiekaarten weer bij hen terecht....
En ik, als niet grootste fan van schoonmoeder met een bevalling van 23 uur vond dit allemaal prima...
Dat moest ik. Zodat zij ook kaartjes kon sturen aan mensen die wij kennelijk niet belangrijk genoeg vonden om een kaart te sturen of helemaal niet kenden. En dan wisten die mensen toch maar mooi dat onze dochter was geboren.
Waarschijnlijk was dat bij jou ook zo. En zo komen dan vanzelf die felicitatiekaarten weer bij hen terecht....
En ik, als niet grootste fan van schoonmoeder met een bevalling van 23 uur vond dit allemaal prima...
woensdag 18 februari 2009 om 22:32
quote:Prima69 schreef op 18 februari 2009 @ 22:27:
Fleurtje, achteraf heb ik geen idee meer, maar misschien was het omdat mijn eerste bevalling uitputtelijk langdurig was en bij mezelf dacht: "Hoezo zij gefeliciteerd, wie deed al het werk?"Laten we het er maar op houden dat het een moment van verstandsverbijstering was, de hormonen waren gewoon op hol geslagen...
hihi,jij was echt hormonenbommetje dus.
Ik wilde geen kraamvisite,vond iedereen stom en stinken en irritant,hm ook wel hormonenbom dus
Fleurtje, achteraf heb ik geen idee meer, maar misschien was het omdat mijn eerste bevalling uitputtelijk langdurig was en bij mezelf dacht: "Hoezo zij gefeliciteerd, wie deed al het werk?"Laten we het er maar op houden dat het een moment van verstandsverbijstering was, de hormonen waren gewoon op hol geslagen...
hihi,jij was echt hormonenbommetje dus.
Ik wilde geen kraamvisite,vond iedereen stom en stinken en irritant,hm ook wel hormonenbom dus
