Relaties
alle pijlers
sleur en seks buiten de deur????
vrijdag 4 januari 2008 om 19:54
dag meiden, graag wil ik iets met jullie delen en ervaringen uitwisselen. na 17 jaar blijkt dat mijn vriend in de sleur zit, en serieus kijkt naar wat de meerwaarde van onze relatie is. het bruist niet meer. mist spanning en qua seks vind ie het ook saai. waar ik echt graag jullie opinie van zou willen weten, het voorstel van hem om dan gewoon alleen voor de sex met een andere vrouw dus seks te hebben. hij kan zich niet voorstellen dat ie altijd alleen maar sex met mij zou hebben. los van het feit dat ik er nu misschien wel meer mijn best voor ga doen. hebben jullie dit wel eens van jullie mannen gehoord? wat deed het met je? wat hebben jullie gedaan? werkt het? kun je er over praten? ik begrijp hem wel en wat voor mij mee speelt is wel de angst dat ie dan toch verliefd wordt op een ander. wie heeft er ervaring mee, positief of negatief?? speelt nu al een tijd en weet het niet zo goed.....
zondag 3 februari 2008 om 23:24
vandaag een dag voor ons 2. eerst even sporten daarna naar de stad. t was een fijne dag, ontspannen en ook tijd voor een goed gesprek. manlief geeft aan dat ie zich inzet voor onze relatie, wat ik ook zie en naar hem teruggeef. ook gezegd dat ik niet tot in de eeuwigheid amen de tijd heb om hem de ruimte te geven. dat ik het moeilijk vind, en soms niet weet waar ik goed aan doe. dat begrijpt hij. en geeft nogmaals aan dat ie zich wel inzet en echt van mij houdt. ik vond het vandaag een stap in de goeie richting, ik ben er blij mee en ik moet me beheersen om hem niet om de nek te hangen en vreselijk te zoenen. want daar heb ik heel veel behoefte en zin in .
eigenlijk maakte mijn hart vandaag een sprongetje!!!
eigenlijk maakte mijn hart vandaag een sprongetje!!!
maandag 4 februari 2008 om 10:37
Hoi sunflowers, vreselijk moeilijk he, zo'n proces. De ene dag zie je het niet zitten, en de volgende dag, zit je weer in de wolken. Als de basis nog goed is/was, dan heb je kans dat die vonk overslaat. Het is wel goed denk ik dat je aangeeft, dat hij tegen de grens aanzit, wat je nog kan verdragen.
Is hij nu 's avonds gewoon thuis? Of gaat hij er nog steeds tussenuit?
Ik ben in ieder geval blij dat jullie er nu weer over kunnen praten. Dat is alweer een belangrijke stap. Groetjes kreeft.
Is hij nu 's avonds gewoon thuis? Of gaat hij er nog steeds tussenuit?
Ik ben in ieder geval blij dat jullie er nu weer over kunnen praten. Dat is alweer een belangrijke stap. Groetjes kreeft.
maandag 4 februari 2008 om 11:24
hee kreeft, ik heb begrepen dat jij zelf in allerlei ingewikkelde en moeilijke toestanden zit met je gezondheid? van mijn kant heel veel sterkte! ik hoop dat je dat snel achter je kunt laten...
ja het is wat dat betreft echt ingewikkeld, ik merk dat ik snel uit balans ben om iets heel kleins bv.
manlief is nu wel meer thuis, en dat is van zijn kant zich inzetten. gister liep hij zelfs te zingen. ik merk dat die vriend van hem wel goeie invloed heeft, hij geeft aan de dingen die manlief zegt merk ik het. relativerend en realistisch.
blijft voor mij wel nog onzeker, ook al lijkt het nu wel wat vlot te trekken wanneer weet ik dat het weer echt vlotgetrokken is? eigenlijk weet ik daar zelf wel het antwoord op.
ja het is wat dat betreft echt ingewikkeld, ik merk dat ik snel uit balans ben om iets heel kleins bv.
manlief is nu wel meer thuis, en dat is van zijn kant zich inzetten. gister liep hij zelfs te zingen. ik merk dat die vriend van hem wel goeie invloed heeft, hij geeft aan de dingen die manlief zegt merk ik het. relativerend en realistisch.
blijft voor mij wel nog onzeker, ook al lijkt het nu wel wat vlot te trekken wanneer weet ik dat het weer echt vlotgetrokken is? eigenlijk weet ik daar zelf wel het antwoord op.
maandag 4 februari 2008 om 14:24
Hoi sunflowers, klopt, ik ben er nog een klein half jaar mee zoet vrees ik. Deze week is spannend, en dan weet ik wat beter hoe mijn lichaam op de behandelingen reageert.
Zo'n proces, om je relatie weer beter te krijgen, is heel gevoelig. Alle kleine signalen krijg je mee, en laten een indruk na. Ik denk dat je nu de grootste ellende hebt gehad van het vlottrekken. Alleen dit soort situaties hebben vaak ook een oorzaak, en ik weet niet of die ook is opgelost, dat kan mogelijk nog opspelen. Dat is wel belangrijk om dat in de gaten te houden, want anders kun je weer in deze situatie terechtkomen. En dan is het vast lastiger, om het weer vlot te trekken. Het lijkt erop, of je er nog net op tijd bij was. Groetjes kreeft
Zo'n proces, om je relatie weer beter te krijgen, is heel gevoelig. Alle kleine signalen krijg je mee, en laten een indruk na. Ik denk dat je nu de grootste ellende hebt gehad van het vlottrekken. Alleen dit soort situaties hebben vaak ook een oorzaak, en ik weet niet of die ook is opgelost, dat kan mogelijk nog opspelen. Dat is wel belangrijk om dat in de gaten te houden, want anders kun je weer in deze situatie terechtkomen. En dan is het vast lastiger, om het weer vlot te trekken. Het lijkt erop, of je er nog net op tijd bij was. Groetjes kreeft
dinsdag 5 februari 2008 om 18:56
ik merk dat manlief meer "bewegingen" naar mij toe maakt. vanmorgen pakte hij me heel stevig beet! hij overlegd om nog even samen te zijn 's avonds. en hij vertelde vandaag hoe zijn gesprek bij de relatietherapeut was gegaan. er zijn dingen uit zijn jeugd besproken, die veel indruk op hem hebben gemaakt. zelf zegt ie dat wel een flinke rugzak heeft. ik zag het vanmiddag aan zijn ogen dat het wel pittig is geweest het gesprek. hij deelt het met me, dat vind ik heel positief.
morgen heb ik een individueel gesprek. vin het weer spannend. moeilijk om over mijzelf te praten.
komende vrijdag is onze anniversary, zit erg in dubio, zal ik er wel iets aan doen, of juist niet. gevoel zegt van wel, maar wil ook geen druk opleggen. een klein lief kaartje kan altijd toch?
morgen heb ik een individueel gesprek. vin het weer spannend. moeilijk om over mijzelf te praten.
komende vrijdag is onze anniversary, zit erg in dubio, zal ik er wel iets aan doen, of juist niet. gevoel zegt van wel, maar wil ook geen druk opleggen. een klein lief kaartje kan altijd toch?
dinsdag 5 februari 2008 om 19:55
Hoi sunflowers, het begint allemaal hoopgevend te klinken. In ieder geval heb je al heel wat los gemaakt met al je inspanningen. En waarom zou je voor vrijdag zelfs niet iets kunnen plannen, als je dat zo voelt. Ik zou dat gewoon doen, hoogstens zou ik rekening ermee houden dat het geannuleerd wordt. Maar daar zou ik in ieder geval niet van uit gaan. Ook in moeilijke tijden, moet je vieren, wat je vieren kunt toch? Groetjes kreeft.
woensdag 6 februari 2008 om 16:05
ja hoor er zit echt beweging in! manlief heeft dit zelf gister in zijn gesprek aangegeven en ik hoorde dat vandaag in mijn eigen gesprek met de relatie therapeut! en weet je, het zonnetje schijnt!!!
het zal nog wel een weg te gaan zijn maar we zitten weer op koers zegt mijn gevoel.
en dat voelt heeeeel goed!
kan ik mooi weer gaan stoppen met roken!
het zal nog wel een weg te gaan zijn maar we zitten weer op koers zegt mijn gevoel.
en dat voelt heeeeel goed!
kan ik mooi weer gaan stoppen met roken!
zondag 10 februari 2008 om 10:18
vandaag en gisteren voelt t erg moeilijk voor me om er energie in te steken....weet niet hoe dat komt maar t lijkt wel in gesprek met manlief dat t vooral over hem gaat. bovendien stelt hij dat hij dit gaat doen en dat gaat doen. en alles op korte termijn, denkt niet mijn inziens aan wat er dan geregelt moet worden voor de beesten. ben t dan ineens zat en eigenlijk ook boos. kan er alleen geen uiting aangeven, ook omdat ik weet dat manlief t in t verleden als gezeur bestempelt. iets voor de therapie dus!
komt niet uit zichzelf voor een knuffel of een zoen draait zijn hoofd weg, had me wel een keer snachts beet gepakt maar wist zich dat niet meer te herinneren??? o zei ik was je in de war dan??? daar zei ie niks op.
en, ik zie hoe hij contact maakt met andere vrouwen, gisteravond, de bediening in een restaurant, een manier die voor mij niet goed aanvoelt, hij is De Man Van De Wereld. met een vlotte babbel, eigenlijk was t toen voor mij wel klaar. had het liefst weggelopen. waarom? omdat t precies de manier is hoe hij naar ze kijkt en doet en zo dus niet naar mij doet...
heb er eigenlijk even flink de balen van. was een paar dagen weggeweest en weet nu weer wat t zo moelijk maakt hier thuis. waarvan hij zei dat t erg stil was in huis en t niet fijn vond.
jongens ik volg het niet meer........deze week hebben we een gezamelijk gesprek bij de therapeut, ben benieuwd, ga mezelf maar eens goed programmeren om er eens wat dingen uit te gooien. bah.....
komt niet uit zichzelf voor een knuffel of een zoen draait zijn hoofd weg, had me wel een keer snachts beet gepakt maar wist zich dat niet meer te herinneren??? o zei ik was je in de war dan??? daar zei ie niks op.
en, ik zie hoe hij contact maakt met andere vrouwen, gisteravond, de bediening in een restaurant, een manier die voor mij niet goed aanvoelt, hij is De Man Van De Wereld. met een vlotte babbel, eigenlijk was t toen voor mij wel klaar. had het liefst weggelopen. waarom? omdat t precies de manier is hoe hij naar ze kijkt en doet en zo dus niet naar mij doet...
heb er eigenlijk even flink de balen van. was een paar dagen weggeweest en weet nu weer wat t zo moelijk maakt hier thuis. waarvan hij zei dat t erg stil was in huis en t niet fijn vond.
jongens ik volg het niet meer........deze week hebben we een gezamelijk gesprek bij de therapeut, ben benieuwd, ga mezelf maar eens goed programmeren om er eens wat dingen uit te gooien. bah.....
zondag 10 februari 2008 om 22:20
Hoi sunflowers, meestal gaan dit soort processen met ups en met downs. Maar je hoort wel een opgaande lijn er nu in te zien.
Zeg je hem ook de dingen die je niet fijn vind? Dat hij zijn hoofd wegdraait, hoe hij in het restaurant zich gedraagt, enz. Als het goed is moet hij daar wel positief op reageren. Hoe hij nu doet, en trouwens ook deed, geeft een heel dubbelzinnig gevoel.
In ieder geval, is bij hem de boodschap wel goed overgekomen, dat je je nog een keer goed voor de relatie inzet. Misschien kan het geen kwaad, om hem wel te laten weten, dat dit wel de kans is die hij nu moet aangrijpen, omdat je dit geen eeuwigheid volhoudt. En dat zijn houding heel vervelend is, om het daarmee nog langer uit te houden. Sterkte en succes bij de therapie, kreeft.
Zeg je hem ook de dingen die je niet fijn vind? Dat hij zijn hoofd wegdraait, hoe hij in het restaurant zich gedraagt, enz. Als het goed is moet hij daar wel positief op reageren. Hoe hij nu doet, en trouwens ook deed, geeft een heel dubbelzinnig gevoel.
In ieder geval, is bij hem de boodschap wel goed overgekomen, dat je je nog een keer goed voor de relatie inzet. Misschien kan het geen kwaad, om hem wel te laten weten, dat dit wel de kans is die hij nu moet aangrijpen, omdat je dit geen eeuwigheid volhoudt. En dat zijn houding heel vervelend is, om het daarmee nog langer uit te houden. Sterkte en succes bij de therapie, kreeft.
dinsdag 12 februari 2008 om 08:38
ben flink uit mijn doen...gister een bericht van een vriendin gehoord wat er flink inhakte...manlief was de deur uit en erreg laat thuis...heel slecht geslapen en boos wakker....waar gaat t allemaal over...nog geen 10 woorden kunnen wisselen met manlief.. wilde t eigenlijk delen het bericht van vriendin maar kan t niet... t raakt me zo....kan hier wel van alles door de kamer gooien....boos en verdrietig...
straks naar de therapie....
moest t even wegschrijven....
straks naar de therapie....
moest t even wegschrijven....
dinsdag 12 februari 2008 om 15:31
nou dat was wel een goeie sessie...we komen er op uit dat er nog wel gevoelens zijn voor elkaar...maar qua tijd en contact moeten we weer gaan opbouwen...vinden beide dat het contact de afgelopen weken soepeler loopt, het voelt voor beide niet geforceerd aan. dat is al winst denk ik. verder gaan we kijken naar wat blokkades zijn bij elkaar die "er weer zijn voor elkaar "in de weg staan.
ik heb kunnen aangeven wat maakt dat ik me niet uit, en er zijn van beide kanten geen ergernissen die maken dat we elkaar niet meer kunnen luchten of zien. ook winst. de therapeut noemde dat er wel soort van midlife crisis bij manlief te zien is. en verder dat er na verloop van tijd in een relatie een consolidatie fase ontstaat, dat zou dan zijn waar we nu zitten.
ik snap en zie ook wat manlief aangeeft wat voor hem lastig is en waarom hij zich op een bepaalde manier opstelt. ik weet dat ook van mijzelf. eigenlijk zijn we heel verschillend, hij is extravert en ik introvert. hij heeft meer prikkels nodig dan mij. dus dan kun je uitkomen op t punt waar we nu zijn. nu moeten we gaan onderzoeken hoe we hier verder mee gaan.
voelt wel weer als een stapje dichter naar elkaar, en de vicieuze cirkel is ons beide nu duidelijk. nu nog doorbreken en aan de slag
klinkt weer positief toch? ik moet t maar weer dag voor dag nemen, en dat maakt t voor mij lastig aangezien ik degene ben die graag zicht en controle houdt. voelt dan soms ook als een soort achtbaan, van verdriet naar boosheid en machteloosheid etc...
poeh wel vermoeidend hoor!
dank jullie voor jullie reacties nogmaals, t voelt voor mij heel fijn om dit van me af te schrijven!
ik heb kunnen aangeven wat maakt dat ik me niet uit, en er zijn van beide kanten geen ergernissen die maken dat we elkaar niet meer kunnen luchten of zien. ook winst. de therapeut noemde dat er wel soort van midlife crisis bij manlief te zien is. en verder dat er na verloop van tijd in een relatie een consolidatie fase ontstaat, dat zou dan zijn waar we nu zitten.
ik snap en zie ook wat manlief aangeeft wat voor hem lastig is en waarom hij zich op een bepaalde manier opstelt. ik weet dat ook van mijzelf. eigenlijk zijn we heel verschillend, hij is extravert en ik introvert. hij heeft meer prikkels nodig dan mij. dus dan kun je uitkomen op t punt waar we nu zijn. nu moeten we gaan onderzoeken hoe we hier verder mee gaan.
voelt wel weer als een stapje dichter naar elkaar, en de vicieuze cirkel is ons beide nu duidelijk. nu nog doorbreken en aan de slag
klinkt weer positief toch? ik moet t maar weer dag voor dag nemen, en dat maakt t voor mij lastig aangezien ik degene ben die graag zicht en controle houdt. voelt dan soms ook als een soort achtbaan, van verdriet naar boosheid en machteloosheid etc...
poeh wel vermoeidend hoor!
dank jullie voor jullie reacties nogmaals, t voelt voor mij heel fijn om dit van me af te schrijven!
dinsdag 12 februari 2008 om 15:48
Hoi sunflowers, ik ben blij dat je de therapie zo positief ervaarde. Wel denk ik dat jouw man, nog een heel eind naar jouw toe moet bewegen. En dat moet niet te lang duren denk ik.
Want het is leuk als je alles kunt verklaren van introvert versus extrovert, etc. Maar je moet wel gelukkig zijn en blijven in je relatie. Voor iemand die weet dat zijn relatie in een crises verkeert, vind ik dat je man wel heel erg onverschillig en koeltjes reageert. En aan jouw rek zit ook een einde.
Groetjes kreeft
Want het is leuk als je alles kunt verklaren van introvert versus extrovert, etc. Maar je moet wel gelukkig zijn en blijven in je relatie. Voor iemand die weet dat zijn relatie in een crises verkeert, vind ik dat je man wel heel erg onverschillig en koeltjes reageert. En aan jouw rek zit ook een einde.
Groetjes kreeft
maandag 18 februari 2008 om 09:05
ja aan mijn rek zit een einde. ik merk dat ik meer wil, dan dat hij me nu geeft . ik ben bij vlagen snel geirriteerd en voel me er soms somber onder.
manlief geeft aan dat hij wisselend gestemd is, merkt op dat zijn leven een rommeltje is, en over ons soms denkt, oh ok, leuk en gezellig en zich er soms ongelukkig bij voelt. ik heb daarop gezegd dat dat nu t proces is waar we in zitten. iets waar je in een aantal jaar in verzeild raakt is niet zomaar weer anders toch? ik realiseer me dat wel maar vind het ook lastig. ik zou het graag versnellen!
heb afgelopen donderdag aangegeven hoe ik me er bij voel als hij de hort op is. manlief zei hierop dat ik hem die ruimte moet geven. dat krijgt ie ook maar ik wilde even aangeven hoe ik t ervaar. heb voor mijzelf wat leuks geregeld de avond er na. overigens was manlief wel thuis maar ik had behoefte om wat voor mijzelf te doen. gisteren hebben we op zich ook wel een ontspannen dag gehad. maar lig ik in bed gister voel ik me echt heel erg alleen, niet omdat ik niemand kan bellen maar omdat ik manlief mis, in het contact. heb hem dit vanmorgen ook gezegd.
vandaag weer nieuwe ronden nieuwe kansen zullen we maar denken!
manlief geeft aan dat hij wisselend gestemd is, merkt op dat zijn leven een rommeltje is, en over ons soms denkt, oh ok, leuk en gezellig en zich er soms ongelukkig bij voelt. ik heb daarop gezegd dat dat nu t proces is waar we in zitten. iets waar je in een aantal jaar in verzeild raakt is niet zomaar weer anders toch? ik realiseer me dat wel maar vind het ook lastig. ik zou het graag versnellen!
heb afgelopen donderdag aangegeven hoe ik me er bij voel als hij de hort op is. manlief zei hierop dat ik hem die ruimte moet geven. dat krijgt ie ook maar ik wilde even aangeven hoe ik t ervaar. heb voor mijzelf wat leuks geregeld de avond er na. overigens was manlief wel thuis maar ik had behoefte om wat voor mijzelf te doen. gisteren hebben we op zich ook wel een ontspannen dag gehad. maar lig ik in bed gister voel ik me echt heel erg alleen, niet omdat ik niemand kan bellen maar omdat ik manlief mis, in het contact. heb hem dit vanmorgen ook gezegd.
vandaag weer nieuwe ronden nieuwe kansen zullen we maar denken!
maandag 18 februari 2008 om 10:44
Hoi sunflowers, bewonderenswaardig hoe jij je inzet voor je relatie. En het kan niet missen dat jouw vriend dat ook heel goed beseft. Zeker nu je al meer dan een maand probeert tot hem door te dringen. Ik vind het een schande, om met iemand die zoveel van je houdt, zo om te gaan. En het is niet alleen een schande, maar een kanjer zo als jij vindt hij nooit meer.
Bij hem zit er geen enkele echte verbetering in. Hij is met regelmaat afstandelijk naar jouw toe, en probeert lichamelijk contact te voorkomen. En wat ik hier zelfs heel storend vind, is dat hij regelmatig 's avonds de hort op is.
Ook krijg ik het idee, dat dit mogelijk ook een negatieve invloed op zijn werk heeft. In ieder geval lijkt het niet op het patroon van een workaholic.
Als hij wou veranderen, dan heeft hij daar ruimschoots de kans toe gehad. Hij blijft jouw pijn doen, en het wordt misschien tijd om je te gaan afsluiten voor die pijn. Want hoe vervelend het ook is, je moet nog een heel leven, en er is niks zo fijn als een warme relatie, waarin je niet op je tenen hoeft te lopen. En je gewoon weet, dat je partner er gewoon voor je is, crises of niet.
Wat vind je erzelf van?
Als hij het niet doet, dan van mij: een hele dikke warme knuffel, kreeft
Bij hem zit er geen enkele echte verbetering in. Hij is met regelmaat afstandelijk naar jouw toe, en probeert lichamelijk contact te voorkomen. En wat ik hier zelfs heel storend vind, is dat hij regelmatig 's avonds de hort op is.
Ook krijg ik het idee, dat dit mogelijk ook een negatieve invloed op zijn werk heeft. In ieder geval lijkt het niet op het patroon van een workaholic.
Als hij wou veranderen, dan heeft hij daar ruimschoots de kans toe gehad. Hij blijft jouw pijn doen, en het wordt misschien tijd om je te gaan afsluiten voor die pijn. Want hoe vervelend het ook is, je moet nog een heel leven, en er is niks zo fijn als een warme relatie, waarin je niet op je tenen hoeft te lopen. En je gewoon weet, dat je partner er gewoon voor je is, crises of niet.
Wat vind je erzelf van?
Als hij het niet doet, dan van mij: een hele dikke warme knuffel, kreeft
maandag 18 februari 2008 om 23:24
wordt een beetje stil vandaag van jullie reacties, weet niet waarom...misschien hebben jullie wel gelijk...
ik heb er zelf echt wel over nagedacht, ik kan er niet voor zorgen dat hij zich weer gelukkig voelt met mij...dat is heeel moeilijk om los te laten...ik weet dat ik op deze manier erg ongelukkig wordt....moet goed voor mijzelf zorgen...maar toch, weet je ik hou van hem en weet hoe we het samen kunnen hebben...ik kan het nog niet achter me laten.......ik wil de komende therapie sessie aangeven dat dit mij blokkeert om er weer te zijn voor hem......
ik heb er zelf echt wel over nagedacht, ik kan er niet voor zorgen dat hij zich weer gelukkig voelt met mij...dat is heeel moeilijk om los te laten...ik weet dat ik op deze manier erg ongelukkig wordt....moet goed voor mijzelf zorgen...maar toch, weet je ik hou van hem en weet hoe we het samen kunnen hebben...ik kan het nog niet achter me laten.......ik wil de komende therapie sessie aangeven dat dit mij blokkeert om er weer te zijn voor hem......
woensdag 20 februari 2008 om 14:50
de afgelopen dagen wel weer meer contact met manlief en ook weer geknuffeld. s morgens als de wekker gaat kruipen we wel dicht bij elkaar . ook weer een sessie gehad. manlief heeft aangegeven wat hij mist in het contact met mij en ik heb aangegeven waar ik behoefte aan heb. vind het lastig om goed voor mezelf op te komen en te onderkennen en erkennen wat mijn werkelijke gevoelens zijn. maar wat ik heb aangegeven is wel overgekomen bij manlief.
ik heb wel een goed gevoel over deze sessie..zit wel echt te draaien op mijn stoel want mijzelf bloot geven vind ik erg lastig. maar... ik ben er mee aan het werk en probeer mijzelf open op te stellen. ben eigenlijk erg verlegen.
manlief heeft duidelijk aangegeven dat hij wel verder met ons aan het werk wil, dus @kreeft, hij wil wel meewerken!
volgende week is de mogelijkheid voor mij om een individueel gesprek te hebben...zit er nog over te dubben of ik dat zal doen..
manlief noemt dat hij het wel pijnlijk vind, voor zichzelf maar ook omdat hij ziet dat hij mij er verdriet mee doet en hij daar last van heeft. tja dat is toch inherent aan dit soort processen? en als het je niet kan schelen dan voel je er zelf toch ook niks meer bij?
ik heb wel een goed gevoel over deze sessie..zit wel echt te draaien op mijn stoel want mijzelf bloot geven vind ik erg lastig. maar... ik ben er mee aan het werk en probeer mijzelf open op te stellen. ben eigenlijk erg verlegen.
manlief heeft duidelijk aangegeven dat hij wel verder met ons aan het werk wil, dus @kreeft, hij wil wel meewerken!
volgende week is de mogelijkheid voor mij om een individueel gesprek te hebben...zit er nog over te dubben of ik dat zal doen..
manlief noemt dat hij het wel pijnlijk vind, voor zichzelf maar ook omdat hij ziet dat hij mij er verdriet mee doet en hij daar last van heeft. tja dat is toch inherent aan dit soort processen? en als het je niet kan schelen dan voel je er zelf toch ook niks meer bij?
woensdag 20 februari 2008 om 23:11
Hoi sunflowers, ik hoop van harte dat hij wil meewerken. Maar dat moet hij ook met daden doen, en niet alleen met woorden. Elke avond als hij 's avonds alleen de hort op is, dan werkt hij dus niet aan de relatie, maar dan is hij met afbraak bezig. Hoeveel hele avonden is hij thuisgeweest de laatste week? Beseft hij ook hoeveel pijn hij jou daarmee doet?
Ik denk dat de boodschap bij hem al duidelijk is overgekomen. Dus daar zou ik me niet echt zorgen over maken. Maar je bent ook zo'n lief mens, en dat kan er ook voor zorgen, dat hij soms zegt wat jij wilt horen. Maar wat hebben jullie nu aangegeven wat er mist? Is dat duidelijk, of is het dan nog steeds raden hoe er mee verder te gaan?
Ik vind je wel heel dapper dat je je zo bloot durft te geven. En je bent nu met de therapie bezig, dus waarom zou je er nu niet mee doorgaan. Het zal niet schaden denk ik. En natuurlijk is het lastig om voor jezelf op te komen in zo'n situatie, maar je bent zelf wel je beste bondgenoot.
Het zou al een hele stap zijn denk ik, al was het maar dat hij elke dag even aan jouw vraagt hoe het gaat en hoe je je nu voelt. Al is het maar een kwartiertje, maar dan wel echte en gemeende aandacht. En elke knuffel, is natuurlijk een begin, en dat is ook goed om vast te houden.
nog een hartversterkertje, kreeft.
Ik denk dat de boodschap bij hem al duidelijk is overgekomen. Dus daar zou ik me niet echt zorgen over maken. Maar je bent ook zo'n lief mens, en dat kan er ook voor zorgen, dat hij soms zegt wat jij wilt horen. Maar wat hebben jullie nu aangegeven wat er mist? Is dat duidelijk, of is het dan nog steeds raden hoe er mee verder te gaan?
Ik vind je wel heel dapper dat je je zo bloot durft te geven. En je bent nu met de therapie bezig, dus waarom zou je er nu niet mee doorgaan. Het zal niet schaden denk ik. En natuurlijk is het lastig om voor jezelf op te komen in zo'n situatie, maar je bent zelf wel je beste bondgenoot.
Het zou al een hele stap zijn denk ik, al was het maar dat hij elke dag even aan jouw vraagt hoe het gaat en hoe je je nu voelt. Al is het maar een kwartiertje, maar dan wel echte en gemeende aandacht. En elke knuffel, is natuurlijk een begin, en dat is ook goed om vast te houden.
nog een hartversterkertje, kreeft.
