
Spontane/rustige mensen
zondag 16 augustus 2009 om 10:37
Wat mij al een tijdje opvalt is dat iedereen zegt dat je jezelf moet zijn, maar dat ik merk dat eigenlijk de echt spontane mensen die uit het niets gaan dansen/zingen/e.d. veel geliefder zijn in gezelschap dan de rustige mensen. Ikzelf behoor tot de laatste categorie, niet te verwarren met 'verlegen' trouwens. Ik ben geïnteresseerd in mensen, onthou dingen en vraag daar later weer naar...maar dan gaat een druk persoon bijv. opeens springen en heeft die gelijk de aandacht van mn gesprekspartner en is het gesprek over. Net alsof het gesprek met mij niet echt interessant is ofzo.... Het voelt dat ik daardoor ook drukker zou moeten worden ipv zo geïnteresseerd te gaan zitten doen en tot op een zekere hoogte gaat dat soms ook wel, maar tegelijkertijd kost het wel veel energie. Heb deze ervaring trouwens niet met nieuwe mensen, meer met groepen mensen die al langer bestaan (bijv. op het werk of bij vaste (sport)clubjes).
Wil daarom graag jullie ervaringen horen, klopt het wat ik denk? En is het dus eigenlijk zo dat je in gezelschap 'druk' moet doen om interessant gevonden te worden?
Wil daarom graag jullie ervaringen horen, klopt het wat ik denk? En is het dus eigenlijk zo dat je in gezelschap 'druk' moet doen om interessant gevonden te worden?
zondag 16 augustus 2009 om 10:41
Ik ben ook niet zo'n gangmaker....ik ben dan gewoon mezelf, kan prima lol hebben, maar hoef niet zo nodig al die aandacht.
Men vraagt me dan wel eens: Vind je het wel leuk? Omdat ik niet gek doe....
En als men mij dáárom niet interessant vindt: Jammer dan, dan hebben ze pech. Als mensen me echt beter willen leren kennen, kijken ze daar wel doorheen.
Men vraagt me dan wel eens: Vind je het wel leuk? Omdat ik niet gek doe....
En als men mij dáárom niet interessant vindt: Jammer dan, dan hebben ze pech. Als mensen me echt beter willen leren kennen, kijken ze daar wel doorheen.
zondag 16 augustus 2009 om 10:46

zondag 16 augustus 2009 om 10:49
Ik ben ook zo'n druktemaker maar mijn ervaring is dat mensen soms ook gewoon denken ja badmeesterdoemaarevennormaal.
Ik zelf kan rustige personen juist weer heel erg waarderen.
Sowieso, je karakter moet er niet toe doen, iedereen verdient evenveel aandacht van de ander. Als mensen zo oppervlakkig zijn om drukke meer aandacht te geven dan minder drukke zegt dat misschien meer over de aandachtgevers dan over de aandachtnemers (in termen van oppervlakkigheid)
Ik zelf kan rustige personen juist weer heel erg waarderen.
Sowieso, je karakter moet er niet toe doen, iedereen verdient evenveel aandacht van de ander. Als mensen zo oppervlakkig zijn om drukke meer aandacht te geven dan minder drukke zegt dat misschien meer over de aandachtgevers dan over de aandachtnemers (in termen van oppervlakkigheid)
zondag 16 augustus 2009 om 11:10
Wat BM zegt dus.
Ik heb juist regelmatig dat ik denk 'had ik nou mijn grote kwek nou maar eens lekker dicht gehouden', zéker als ik zie dat andere mensen daar dan door ondersneeuwen.
Ik zou wel graag zo'n kalm type willen zijn. Bij mij is het altijd nogal hieperdepiep, pfff... Maar ach, je moet altijd wat te wensen overhouden, toch
Ik heb juist regelmatig dat ik denk 'had ik nou mijn grote kwek nou maar eens lekker dicht gehouden', zéker als ik zie dat andere mensen daar dan door ondersneeuwen.
Ik zou wel graag zo'n kalm type willen zijn. Bij mij is het altijd nogal hieperdepiep, pfff... Maar ach, je moet altijd wat te wensen overhouden, toch
zondag 16 augustus 2009 om 11:17
Het is denk ik niet zo dat 'druktemakers' geliefder zijn, ze vragen gewoon meer/duidelijk/luider de aandacht, waardoor het moeilijker is om ze heen te 'kijken' zeg maar. Maar ik denk dat jezelf blijven, druk of rustig, inderdaad wel het beste is, hoewel druktemakers soms wel zouden mogen proberen rustiger te zijn en rustige mensen ook wel eens lekker uit hun slof mogen schieten.
Later is nu
zondag 16 augustus 2009 om 11:56
quote:badmeester schreef op 16 augustus 2009 @ 10:49:
Ik ben ook zo'n druktemaker maar mijn ervaring is dat mensen soms ook gewoon denken ja badmeesterdoemaarevennormaal.
Ik zelf kan rustige personen juist weer heel erg waarderen.
Sowieso, je karakter moet er niet toe doen, iedereen verdient evenveel aandacht van de ander. Als mensen zo oppervlakkig zijn om drukke meer aandacht te geven dan minder drukke zegt dat misschien meer over de aandachtgevers dan over de aandachtnemers (in termen van oppervlakkigheid)
Hier kan de naam Badmeester gewoon vervangen worden voor Summertje
Ook ik ben zo'n druktemaker.
Maar dat wil niet zeggen dat ik de rustige types in onze vriendengroep niet waardeer
het zorgt bij ons voor een natuurlijk evenwicht.
Dus ik vind de rustige types zeker niet minder interessant
Misschien voor mij juist wel interessanter...omdat ze een hele andere kijk op de avond hebben dan ik...
Ik ben ook zo'n druktemaker maar mijn ervaring is dat mensen soms ook gewoon denken ja badmeesterdoemaarevennormaal.
Ik zelf kan rustige personen juist weer heel erg waarderen.
Sowieso, je karakter moet er niet toe doen, iedereen verdient evenveel aandacht van de ander. Als mensen zo oppervlakkig zijn om drukke meer aandacht te geven dan minder drukke zegt dat misschien meer over de aandachtgevers dan over de aandachtnemers (in termen van oppervlakkigheid)
Hier kan de naam Badmeester gewoon vervangen worden voor Summertje
Ook ik ben zo'n druktemaker.
Maar dat wil niet zeggen dat ik de rustige types in onze vriendengroep niet waardeer
het zorgt bij ons voor een natuurlijk evenwicht.
Dus ik vind de rustige types zeker niet minder interessant
Misschien voor mij juist wel interessanter...omdat ze een hele andere kijk op de avond hebben dan ik...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 11:58
Nou Badmeester, dat ben ik echt absoluut niet met je eens. Waarom zou 'aandacht van de ander' een soort universeel recht zijn van mensen? Een steentje in mijn schoen krijgt toch ook gewoon meer aandacht dan de rest van het grindpad? En hoe zit het dan met mensen die eigenlijk zo dol niet zijn op aandacht, moeten die dan maar tegen heug en meug?
Mensen zijn divers (hoera!). Niet alleen in hun karakter, ook in hun smaak voor eigenschappen bij anderen. In groepen is het voor iedereen lastiger om zijn/haar plaats te bepalen omdat er nou eenmaal meerdere smaken de groepssmaak bepalen. Extraverte mensen zijn dan een handige bliksemafleider. Ze halen de aandacht weg bij de mensen die (in meer of mindere mate) worstelen met hun eigen plaats, en als er één persoon op ze reageert is het 'veilig' om hierin mee te gaan (andersom werkt dat net zo, het is moeilijker om tegen de groepsstroom in te gaan dan in je eentje je echte mening staande te houden).
Babe, het is schijn. Aangezien je je er mee bezighoudt is de kans groot dat je er over een tijdje geen lastig gevoel meer bij hebt.
Mensen zijn divers (hoera!). Niet alleen in hun karakter, ook in hun smaak voor eigenschappen bij anderen. In groepen is het voor iedereen lastiger om zijn/haar plaats te bepalen omdat er nou eenmaal meerdere smaken de groepssmaak bepalen. Extraverte mensen zijn dan een handige bliksemafleider. Ze halen de aandacht weg bij de mensen die (in meer of mindere mate) worstelen met hun eigen plaats, en als er één persoon op ze reageert is het 'veilig' om hierin mee te gaan (andersom werkt dat net zo, het is moeilijker om tegen de groepsstroom in te gaan dan in je eentje je echte mening staande te houden).
Babe, het is schijn. Aangezien je je er mee bezighoudt is de kans groot dat je er over een tijdje geen lastig gevoel meer bij hebt.
zondag 16 augustus 2009 om 12:01
quote:dreamer schreef op 16 augustus 2009 @ 11:17:
Het is denk ik niet zo dat 'druktemakers' geliefder zijn, ze vragen gewoon meer/duidelijk/luider de aandacht, waardoor het moeilijker is om ze heen te 'kijken' zeg maar.
Dat ben ik niet helemaal met je eens dreamer.
Het is zeker niet zo dat ik aandacht nodig heb en ik minder goed om me heen kan kijken.
Het is gewoon zo dat ik een prater ben.....een kletser....een mensenmeisje
Het is denk ik niet zo dat 'druktemakers' geliefder zijn, ze vragen gewoon meer/duidelijk/luider de aandacht, waardoor het moeilijker is om ze heen te 'kijken' zeg maar.
Dat ben ik niet helemaal met je eens dreamer.
Het is zeker niet zo dat ik aandacht nodig heb en ik minder goed om me heen kan kijken.
Het is gewoon zo dat ik een prater ben.....een kletser....een mensenmeisje
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 12:11
Toevallig zat ik vrijdagavond op een verjaardag. Er was ook een stel bij waar de vriend rustiger is. Ik zelf ben ook wat rustiger en vond het een leuk persoon.
Toen ze weg gingen was het gelijk, nou die jongen is ook niks aan zegt haast niks. Wat ziet die meid in hem?
Dit werd vooral door de wat drukkere persoon gezegt. Terwijl zij altijd te aanwezig is en ik weleens denk hou je klep eens en luister eens naar een ander. Bij haar merk je heel snel als je met haar praat dat ze niet echt luistert.
Rustig of druk iedereen mag er zijn als men maar wat rekening met elkaar houdt en verder kijkt dan 'dat is een stil persoon dus niks aan'.
Nou dit was even een irritatie uit mijn weekend haha
Toen ze weg gingen was het gelijk, nou die jongen is ook niks aan zegt haast niks. Wat ziet die meid in hem?
Dit werd vooral door de wat drukkere persoon gezegt. Terwijl zij altijd te aanwezig is en ik weleens denk hou je klep eens en luister eens naar een ander. Bij haar merk je heel snel als je met haar praat dat ze niet echt luistert.
Rustig of druk iedereen mag er zijn als men maar wat rekening met elkaar houdt en verder kijkt dan 'dat is een stil persoon dus niks aan'.
Nou dit was even een irritatie uit mijn weekend haha
zondag 16 augustus 2009 om 12:31
quote:miekie23 schreef op 16 augustus 2009 @ 12:11:
Toevallig zat ik vrijdagavond op een verjaardag. Er was ook een stel bij waar de vriend rustiger is. Ik zelf ben ook wat rustiger en vond het een leuk persoon.
Toen ze weg gingen was het gelijk, nou die jongen is ook niks aan zegt haast niks. Wat ziet die meid in hem?
Dit werd vooral door de wat drukkere persoon gezegt. Terwijl zij altijd te aanwezig is en ik weleens denk hou je klep eens en luister eens naar een ander. Bij haar merk je heel snel als je met haar praat dat ze niet echt luistert.
Rustig of druk iedereen mag er zijn als men maar wat rekening met elkaar houdt en verder kijkt dan 'dat is een stil persoon dus niks aan'.
Nou dit was even een irritatie uit mijn weekend haha
Ik had gisteren net zo'n irritatie, die man hield geen 3 sec zijn klep dicht en zelfs als hij je iets vroeg, luisterde hij helemaal niet / wachtte niet eens op het antwoord; gewoon verder met zijn eigen verhaal. HEEL irritant.
Ben zelf meestal niet zo aanwezig en merk ook wel eens dat de extraverten onder ons de aandacht vaak opeisen; logisch ook ergens. Als iemand opeens staat te gillen of raar gaat staan doen voor m'n neus kun je er moeilijk omheen. Soms is het grappig maar meestal vind ik het vooral irritant en vermoeiend dat je erg veel moeite moet doen om toch met jou eigen stijl van communiceren door te gaan met die chaos eromheen.
Als er veel van dat soort mensen tussen zitten dan geeft ik het op en en verdwijn in de observatiemodus en zone een beetje uit.
Toevallig zat ik vrijdagavond op een verjaardag. Er was ook een stel bij waar de vriend rustiger is. Ik zelf ben ook wat rustiger en vond het een leuk persoon.
Toen ze weg gingen was het gelijk, nou die jongen is ook niks aan zegt haast niks. Wat ziet die meid in hem?
Dit werd vooral door de wat drukkere persoon gezegt. Terwijl zij altijd te aanwezig is en ik weleens denk hou je klep eens en luister eens naar een ander. Bij haar merk je heel snel als je met haar praat dat ze niet echt luistert.
Rustig of druk iedereen mag er zijn als men maar wat rekening met elkaar houdt en verder kijkt dan 'dat is een stil persoon dus niks aan'.
Nou dit was even een irritatie uit mijn weekend haha
Ik had gisteren net zo'n irritatie, die man hield geen 3 sec zijn klep dicht en zelfs als hij je iets vroeg, luisterde hij helemaal niet / wachtte niet eens op het antwoord; gewoon verder met zijn eigen verhaal. HEEL irritant.
Ben zelf meestal niet zo aanwezig en merk ook wel eens dat de extraverten onder ons de aandacht vaak opeisen; logisch ook ergens. Als iemand opeens staat te gillen of raar gaat staan doen voor m'n neus kun je er moeilijk omheen. Soms is het grappig maar meestal vind ik het vooral irritant en vermoeiend dat je erg veel moeite moet doen om toch met jou eigen stijl van communiceren door te gaan met die chaos eromheen.
Als er veel van dat soort mensen tussen zitten dan geeft ik het op en en verdwijn in de observatiemodus en zone een beetje uit.
zondag 16 augustus 2009 om 12:36
Ik ben soms druk en zelfs gangmaker, maar soms ook erg stil en wat in mezelf gekeerd.
Als ik merk dat anderen me waarderen, word ik drukker, gezelliger, en socialer. De tijd die ik daarvoor nodig heb, verschilt van situatie tot situatie.
In andere situaties ben ik stiller. Ook als er druk gepraat wordt, en ik kom er niet tussen, lukt communicatie tussen mij en anderen niet. Tja, dan keer ik in mezelf. En soms heb ik even geen behoefte aan aandacht. Als alle aandacht op mij gevestigd is, kunnen mensen ook minder positieve punten van me zien. Daar is vroeger meer dan eens misbruik van gemaakt.
Als ik merk dat anderen me waarderen, word ik drukker, gezelliger, en socialer. De tijd die ik daarvoor nodig heb, verschilt van situatie tot situatie.
In andere situaties ben ik stiller. Ook als er druk gepraat wordt, en ik kom er niet tussen, lukt communicatie tussen mij en anderen niet. Tja, dan keer ik in mezelf. En soms heb ik even geen behoefte aan aandacht. Als alle aandacht op mij gevestigd is, kunnen mensen ook minder positieve punten van me zien. Daar is vroeger meer dan eens misbruik van gemaakt.
World of Warcraft: Legion

zondag 16 augustus 2009 om 13:23
Nou Badmeester, dat ben ik echt absoluut niet met je eens. Waarom zou 'aandacht van de ander' een soort universeel recht zijn van mensen? Een steentje in mijn schoen krijgt toch ook gewoon meer aandacht dan de rest van het grindpad? En hoe zit het dan met mensen die eigenlijk zo dol niet zijn op aandacht, moeten die dan maar tegen heug en meug?
Omdat het toch normaal is dat je je voor de ander interesseert of niet?
Omdat het toch normaal is dat je je voor de ander interesseert of niet?

zondag 16 augustus 2009 om 13:45
Ga d'r even voor zitten, want dit komt misschien als een schok... maar één mens is niet voldoende om een norm te bepalen. En daar waar dat wel het geval is, grijpt 'de maatschappij' vroeg of laat in.
Normaal is 'volgens de norm', dus ofwel volgens vastgestelde regels, ofwel omdat het merendeel van de mensen dit gedrag vertoont. Eten is normaal, niet doden is normaal, sex is normaal, vrij willen zijn is normaal.
De meeste mensen hebben voornamelijk interesse in zichzelf. Wat doet de ander met mij, hoe verhoud ik mij tot de ander, wat moet ik doen om net te worden als de ander, hoe gaat de ander houden van mij, opzien tegen mij, bang worden van mij, doen wat ik wil etc. Dat is ook waar de maatschappij je toe dwingt. Omdat dat zorgt voor je overleving.
Interesse in een ander is erg onbaatzuchtig. En niets dat onbaatzuchtig is, is ooit de norm
Normaal is 'volgens de norm', dus ofwel volgens vastgestelde regels, ofwel omdat het merendeel van de mensen dit gedrag vertoont. Eten is normaal, niet doden is normaal, sex is normaal, vrij willen zijn is normaal.
De meeste mensen hebben voornamelijk interesse in zichzelf. Wat doet de ander met mij, hoe verhoud ik mij tot de ander, wat moet ik doen om net te worden als de ander, hoe gaat de ander houden van mij, opzien tegen mij, bang worden van mij, doen wat ik wil etc. Dat is ook waar de maatschappij je toe dwingt. Omdat dat zorgt voor je overleving.
Interesse in een ander is erg onbaatzuchtig. En niets dat onbaatzuchtig is, is ooit de norm

zondag 16 augustus 2009 om 13:52
Nou sprankelend ik moest even bijkomen van de schok hoor fijn dat je me waarschuwde:-)
Ik ben het nog steeds niet met je eens. Wel dat mensen in weze een egocentrische blik hebben maar er zit ook sociaal gevoel in mensen. Mocht dat niet het geval zijn dan functioneert de maatschappij als zodanig helemaal niet.
Het functionalisme is een stroming in de sociologie en culturele antropologie die een analogie legt tussen de wijze waarop een organisme functioneert en de wijze waarop een samenleving dat doet.
In het functionalisme wordt uitgegaan van de veronderstelling dat sociale verschijnselen een bepaalde functie vervullen in de samenleving, en dat sociale verschijnselen onderling samenhang vertonen. Het functionalisme richt zich vervolgens niet op de vraag hoe sociale verschijnselen zijn ontstaan, maar op de vraag hoe het komt dat ze voortbestaan. De oorzaak van het voortbestaan wordt gezocht in de functie van het verschijnsel en in de samenhang met andere verschijnselen.
Een veelgebruikte methode in het functionalisme is de functionele analyse: het kijken naar wat sociale verschijnselen voor gevolgen hebben voor andere verschijnselen, en uiteindelijk voor het hele systeem.
Kritiek op het functionalisme is onder meer:
* De grote nadruk op de structuur en de functie van sociale verschijnselen maakt dat individuele wensen en behoeften in de verdrukking komen. Het systeem staat onverschillig tegenover het individu;
* De nadruk op aspecten als aanpassing, evenwicht en harmonie maakt dat het functionalisme een conservatief karakter krijgt. Het heeft aandacht voor de wijze waarop verschijnselen voortbestaan en voor de voorwaarden daarvoor, maar niet voor bijvoorbeeld omstandigheden waaronder verschijnselen ophouden te bestaan.
Ik ben het nog steeds niet met je eens. Wel dat mensen in weze een egocentrische blik hebben maar er zit ook sociaal gevoel in mensen. Mocht dat niet het geval zijn dan functioneert de maatschappij als zodanig helemaal niet.
Het functionalisme is een stroming in de sociologie en culturele antropologie die een analogie legt tussen de wijze waarop een organisme functioneert en de wijze waarop een samenleving dat doet.
In het functionalisme wordt uitgegaan van de veronderstelling dat sociale verschijnselen een bepaalde functie vervullen in de samenleving, en dat sociale verschijnselen onderling samenhang vertonen. Het functionalisme richt zich vervolgens niet op de vraag hoe sociale verschijnselen zijn ontstaan, maar op de vraag hoe het komt dat ze voortbestaan. De oorzaak van het voortbestaan wordt gezocht in de functie van het verschijnsel en in de samenhang met andere verschijnselen.
Een veelgebruikte methode in het functionalisme is de functionele analyse: het kijken naar wat sociale verschijnselen voor gevolgen hebben voor andere verschijnselen, en uiteindelijk voor het hele systeem.
Kritiek op het functionalisme is onder meer:
* De grote nadruk op de structuur en de functie van sociale verschijnselen maakt dat individuele wensen en behoeften in de verdrukking komen. Het systeem staat onverschillig tegenover het individu;
* De nadruk op aspecten als aanpassing, evenwicht en harmonie maakt dat het functionalisme een conservatief karakter krijgt. Het heeft aandacht voor de wijze waarop verschijnselen voortbestaan en voor de voorwaarden daarvoor, maar niet voor bijvoorbeeld omstandigheden waaronder verschijnselen ophouden te bestaan.

zondag 16 augustus 2009 om 14:12
Babe81, heb je het vooral over feestjes? Want het ligt bij mij aan mijn bui of ik zin heb in een gesprek met een drukker of een rustiger persoon. De ene avond heb ik zin om het met mensen/vrienden te hebben over dingen die me bezig houden en gaan de gesprekken wat dieper. Dit kan mij inderdaad ook energie kosten. Een ander moment heb ik daarom meer zin in oeverloos gezever over niks. Het hoeft dus niet aan jou te liggen, maar als je rustiger bent en echte gesprekken wil voeren, kan een gesprekspartner daarin meegaan of ervoor kiezen om liever een luchtiger avond te hebben. Dat hoeft niet per sé met een druk persoon, maar laten we eerlijk zijn, de gesprekken die luid gevoerd worden zijn meestal niet van hoog niveau. Jezelf veranderen, daar moet je niet aan beginnen. Misschien is het wel leuk om eens andere gesprekken aan te knopen dan de diepgaande?