Relaties
alle pijlers
stelling: hij zegt zij zegt
vrijdag 6 november 2009 om 13:05
Stelling.
Ik realiseer me dat het een luxeprobleem is, als je er vanuit die context op wilt schieten, ga je gang.
We hebben het absoluut goed, maar het geld kan wel op elke maand, zeg maar, en we moeten wel degelijk keuzes maken.
Ik plaats deze stelling om te horen hoe jullie vinden hoe dit zou moeten werken vanuit relationeel oogpunt gezien.
Hij wil onze zeilboot het liefst houden. Hij heeft namelijk altijd een boot gehad, een kleintje toen hij kind was en een grotere toen we elkaar leerden kennen. Het is een goede investering die waardevast is, en de kosten per jaar zijn te overzien.
Dat ben ik met hem eens, maar dat verandert niets aan het feit dat er een boel geld waardevast ligt te zijn in het water, terwijl het ook kan worden gebruikt om ons aller leven te verrijken, in welke vorm dan ook.
Ik wil ons zeiljacht dan ook het liefst verkopen. Ik vind het zonde van het geld dat een grote boot in de haven ligt terwijl het praktisch niet wordt gebruikt. Zelf heb ik niets met zeilen, het doet mijn hart helemaal niet sneller kloppen. We hebben wel een prachtige reis van ruim een jaar gemaakt in het middellandse zeegebied met onze oudste die 1,5 jaar was bij vertrek. Daarvoor heb ik leren navigeren, mijn grenzen verlegd en angsten overwonnen. Mijn man leefde van zeiltocht naar zeiltocht en ik van haven tot haven. Het was een fantastische ervaring om met ons gezin zo'n lange tijd fulltime door te brengen en ervaringen te delen. Maar nu zijn we vier jaar verder, we hebben nu twee kinderen. Ik probeer een bedrijf op de rit te krijgen naast alle dagelijkse beslommeringen rondom huis en gezin terwijl mijn man druk is met zijn carriere (maar overigens niet te beroerd is te helpen waar hij kan). In de tussentijd heb ik een half jaar platgelegen om mijn tweede zwangerschap te kunnen voldragen.
Ik vraag me wel eens af waarom er zoveel geld in het water ligt te liggen omwille van de passie van één persoon uit het gezin. Waarom zouden we er niet iets van doen wat ons hele gezin wat brengt? Onze zeilreis was een prachtig avontuur. Maar weekendjes op de boot in Hindelopen en Urk doen míjn hart niet sneller kloppen. Ik wil hem zijn passie niet ontnemen, maar ik vind het ook vervelend dat hij aanspraak maakt op zaken die hij had voordat hij een gezin had. Tijden veranderen toch?
Ik realiseer me dat het een luxeprobleem is, als je er vanuit die context op wilt schieten, ga je gang.
We hebben het absoluut goed, maar het geld kan wel op elke maand, zeg maar, en we moeten wel degelijk keuzes maken.
Ik plaats deze stelling om te horen hoe jullie vinden hoe dit zou moeten werken vanuit relationeel oogpunt gezien.
Hij wil onze zeilboot het liefst houden. Hij heeft namelijk altijd een boot gehad, een kleintje toen hij kind was en een grotere toen we elkaar leerden kennen. Het is een goede investering die waardevast is, en de kosten per jaar zijn te overzien.
Dat ben ik met hem eens, maar dat verandert niets aan het feit dat er een boel geld waardevast ligt te zijn in het water, terwijl het ook kan worden gebruikt om ons aller leven te verrijken, in welke vorm dan ook.
Ik wil ons zeiljacht dan ook het liefst verkopen. Ik vind het zonde van het geld dat een grote boot in de haven ligt terwijl het praktisch niet wordt gebruikt. Zelf heb ik niets met zeilen, het doet mijn hart helemaal niet sneller kloppen. We hebben wel een prachtige reis van ruim een jaar gemaakt in het middellandse zeegebied met onze oudste die 1,5 jaar was bij vertrek. Daarvoor heb ik leren navigeren, mijn grenzen verlegd en angsten overwonnen. Mijn man leefde van zeiltocht naar zeiltocht en ik van haven tot haven. Het was een fantastische ervaring om met ons gezin zo'n lange tijd fulltime door te brengen en ervaringen te delen. Maar nu zijn we vier jaar verder, we hebben nu twee kinderen. Ik probeer een bedrijf op de rit te krijgen naast alle dagelijkse beslommeringen rondom huis en gezin terwijl mijn man druk is met zijn carriere (maar overigens niet te beroerd is te helpen waar hij kan). In de tussentijd heb ik een half jaar platgelegen om mijn tweede zwangerschap te kunnen voldragen.
Ik vraag me wel eens af waarom er zoveel geld in het water ligt te liggen omwille van de passie van één persoon uit het gezin. Waarom zouden we er niet iets van doen wat ons hele gezin wat brengt? Onze zeilreis was een prachtig avontuur. Maar weekendjes op de boot in Hindelopen en Urk doen míjn hart niet sneller kloppen. Ik wil hem zijn passie niet ontnemen, maar ik vind het ook vervelend dat hij aanspraak maakt op zaken die hij had voordat hij een gezin had. Tijden veranderen toch?
vrijdag 6 november 2009 om 15:10
Hoho, dat ik wéét wat een Bavaria is, wil nog niet zeggen dat ik een pur sang zeiler ben. Die eer laat ik aan mijn lief. Wel ben ik sinds ik hem ken, voor het eerst van mijn leven op een boot gestapt en ontleen er veel plezier aan. Ook aan de theorie van het zeilen trouwens. (Overigens heb ik het geschopt tot twee weken actief meevaren op een driemaster op de Atlantische Oceaan in de roaring forties voor de kust van Z-Am. Gha, nou jij weer )
Maar goed, to the point weer. Punt is dat jij zegt dat de gulden middenweg voor de hand ligt, maar die zie ik nog steeds niet terug in je antwoord. Nog steeds hoor ik niet of jullie beider wensen en verwachtingen ten aanzien van gezamenlijk vakanties op de boot houden, gelijk zijn. Jij wordt niet warm van weekendjes op de boot in NL, hij wel. Jij verwijt hem in je OP aanspraak te doen op zaken die voordat het gezin kwam, al speelden en geeft later aan dat jij wel hebt geïnvesteerd en geofferd.
Volgens mij zou het goed zijn om eens rustig een avond samen te praten over jullie beider wensen en verwachtingen, en dan mag de boot weliswaar een aanleiding zijn, maar niet meer dan dat!
Maar goed, to the point weer. Punt is dat jij zegt dat de gulden middenweg voor de hand ligt, maar die zie ik nog steeds niet terug in je antwoord. Nog steeds hoor ik niet of jullie beider wensen en verwachtingen ten aanzien van gezamenlijk vakanties op de boot houden, gelijk zijn. Jij wordt niet warm van weekendjes op de boot in NL, hij wel. Jij verwijt hem in je OP aanspraak te doen op zaken die voordat het gezin kwam, al speelden en geeft later aan dat jij wel hebt geïnvesteerd en geofferd.
Volgens mij zou het goed zijn om eens rustig een avond samen te praten over jullie beider wensen en verwachtingen, en dan mag de boot weliswaar een aanleiding zijn, maar niet meer dan dat!
vrijdag 6 november 2009 om 15:19
vrijdag 6 november 2009 om 15:20
Overigens, je zei het met een knipoog tegen me, dat ik als zeiler toch waardering voor je moest op kunnen brengen dat je zowaar de woelige baren had getrotseerd voor hem.
Ik voel me daarmee toch een beetje in het 'hoekje' van je man gezet, en onderworpen aan een bepaalde mate van projectie.
Is het niet zo dat jij vindt dat híj waardering moet opbrengen voor dat feit. En dat jij nog steeds hem maar zijn lolletje gunt met al die weekenden in Hindeloopen en Urk? Maar dat je feitelijk dat uit lijkt te zitten?
Het lijkt me echt tijd dat jij en hij niet in de 'stelling: hij zegt zij zegt' blijven hangen, maar onderliggende gedachten en gevoelens eens echt met elkaar gaan bespreken. Maar zijn zin blijven doen levert (en misschien terecht hoor!) bij jou steeds meer frustratie op. Het is jouw verantwoordelijkheid echter in jullie relatie om die eens op een constructieve manier te uiten.
Misschien is dan het symptoom van de boot wel óók zo opgelost!
Ik voel me daarmee toch een beetje in het 'hoekje' van je man gezet, en onderworpen aan een bepaalde mate van projectie.
Is het niet zo dat jij vindt dat híj waardering moet opbrengen voor dat feit. En dat jij nog steeds hem maar zijn lolletje gunt met al die weekenden in Hindeloopen en Urk? Maar dat je feitelijk dat uit lijkt te zitten?
Het lijkt me echt tijd dat jij en hij niet in de 'stelling: hij zegt zij zegt' blijven hangen, maar onderliggende gedachten en gevoelens eens echt met elkaar gaan bespreken. Maar zijn zin blijven doen levert (en misschien terecht hoor!) bij jou steeds meer frustratie op. Het is jouw verantwoordelijkheid echter in jullie relatie om die eens op een constructieve manier te uiten.
Misschien is dan het symptoom van de boot wel óók zo opgelost!
vrijdag 6 november 2009 om 15:37
quote:Tia Dalma schreef op 06 november 2009 @ 15:20:
Overigens, je zei het met een knipoog tegen me, dat ik als zeiler toch waardering voor je moest op kunnen brengen dat je zowaar de woelige baren had getrotseerd voor hem.
Ik voel me daarmee toch een beetje in het 'hoekje' van je man gezet, en onderworpen aan een bepaalde mate van projectie.
Is het niet zo dat jij vindt dat híj waardering moet opbrengen voor dat feit. En dat jij nog steeds hem maar zijn lolletje gunt met al die weekenden in Hindeloopen en Urk? Maar dat je feitelijk dat uit lijkt te zitten?
Het lijkt me echt tijd dat jij en hij niet in de 'stelling: hij zegt zij zegt' blijven hangen, maar onderliggende gedachten en gevoelens eens echt met elkaar gaan bespreken. Maar zijn zin blijven doen levert (en misschien terecht hoor!) bij jou steeds meer frustratie op. Het is jouw verantwoordelijkheid echter in jullie relatie om die eens op een constructieve manier te uiten.
Misschien is dan het symptoom van de boot wel óók zo opgelost!
Je hebt helemaal gelijk dat ik me moet gaan richten op een constructrieve bijdrage! Overigens is het geen geheim hoor dat ik niet van zeilen houdt, dat weet en wist mijn man natuurlijk al lang, en daar doet hij helemaal niet moeilijk over. En weekendjes tegen mijn zin in op de boot die zijn er niet, want de boot ligt letterlijk te liggen in de haven. Dit jaar is hij misschien drie keer wezen zeilen, er was geen tijd voor. Voel alsjeblieft geen projectie jouw kant op, want het was echt een geintje van die waardering! Ik ben met mijn volle verstand bijna anderhalf jaar op een boot gaan wonen en ook al heeft het zeilvirus me niet in zijn greep gekregen (wat ik ergens wel had gehoopt), het was een fantastische tijd (want walvissen en dolfijnen kom je aan land natuurlijk niet tegen, behalve dan in het dolfinarium).
Ik moet zeggen, voor mij is het een waardevolle ervaring om mijn stelling op het forum te zetten. Thanks
Overigens, je zei het met een knipoog tegen me, dat ik als zeiler toch waardering voor je moest op kunnen brengen dat je zowaar de woelige baren had getrotseerd voor hem.
Ik voel me daarmee toch een beetje in het 'hoekje' van je man gezet, en onderworpen aan een bepaalde mate van projectie.
Is het niet zo dat jij vindt dat híj waardering moet opbrengen voor dat feit. En dat jij nog steeds hem maar zijn lolletje gunt met al die weekenden in Hindeloopen en Urk? Maar dat je feitelijk dat uit lijkt te zitten?
Het lijkt me echt tijd dat jij en hij niet in de 'stelling: hij zegt zij zegt' blijven hangen, maar onderliggende gedachten en gevoelens eens echt met elkaar gaan bespreken. Maar zijn zin blijven doen levert (en misschien terecht hoor!) bij jou steeds meer frustratie op. Het is jouw verantwoordelijkheid echter in jullie relatie om die eens op een constructieve manier te uiten.
Misschien is dan het symptoom van de boot wel óók zo opgelost!
Je hebt helemaal gelijk dat ik me moet gaan richten op een constructrieve bijdrage! Overigens is het geen geheim hoor dat ik niet van zeilen houdt, dat weet en wist mijn man natuurlijk al lang, en daar doet hij helemaal niet moeilijk over. En weekendjes tegen mijn zin in op de boot die zijn er niet, want de boot ligt letterlijk te liggen in de haven. Dit jaar is hij misschien drie keer wezen zeilen, er was geen tijd voor. Voel alsjeblieft geen projectie jouw kant op, want het was echt een geintje van die waardering! Ik ben met mijn volle verstand bijna anderhalf jaar op een boot gaan wonen en ook al heeft het zeilvirus me niet in zijn greep gekregen (wat ik ergens wel had gehoopt), het was een fantastische tijd (want walvissen en dolfijnen kom je aan land natuurlijk niet tegen, behalve dan in het dolfinarium).
Ik moet zeggen, voor mij is het een waardevolle ervaring om mijn stelling op het forum te zetten. Thanks
vrijdag 6 november 2009 om 15:44
quote:domnaiefmutsje schreef op 06 november 2009 @ 15:19:
[...]
Zie jij een man zijn sportauto te verhuren als hij er niet in rijdt?
Persoonlijk vind ik een boot echt heel iets anders dan een auto.
Mijn ouders hadden een zeilboot die ze verhuurden en dat werkte prima. Van te voren een rondje over de boot, na terugbrengst ook weer en klaar. Als er iets was gebeurd (1 x in 12 jaar) werd dat opgelost via de verzekering.
Met een zeilboot ben je gewoon niet zo vaak in de weer als je een gezinsleven en baan hebt, dat is nu eenmaal zo.
Verhuren is echt een prima optie.
Of, zou het zijn, als meneer in kwestie daarvoor open staat natuurlijk.
[...]
Zie jij een man zijn sportauto te verhuren als hij er niet in rijdt?
Persoonlijk vind ik een boot echt heel iets anders dan een auto.
Mijn ouders hadden een zeilboot die ze verhuurden en dat werkte prima. Van te voren een rondje over de boot, na terugbrengst ook weer en klaar. Als er iets was gebeurd (1 x in 12 jaar) werd dat opgelost via de verzekering.
Met een zeilboot ben je gewoon niet zo vaak in de weer als je een gezinsleven en baan hebt, dat is nu eenmaal zo.
Verhuren is echt een prima optie.
Of, zou het zijn, als meneer in kwestie daarvoor open staat natuurlijk.
vrijdag 6 november 2009 om 15:48
Je man heeft de boot van zijn eigen inkomsten gekocht en onderhoudt hem ook van zijn inkomsten? In dat geval vind ik niet dat jij aanspraak op de opbrengst kunt maken voor het collectief.
Hij kan de boot verhuren als hij 'm niet gebruikt om zo wat meer geld over te houden voor andere zaken en jij kunt natuurlijk aangeven dat je van jouw salaris niet aan zijn hobby meebetaalt, maar daar blijft het denk ik wel bij.
Hij kan de boot verhuren als hij 'm niet gebruikt om zo wat meer geld over te houden voor andere zaken en jij kunt natuurlijk aangeven dat je van jouw salaris niet aan zijn hobby meebetaalt, maar daar blijft het denk ik wel bij.
vrijdag 6 november 2009 om 15:52
quote:elninjoo schreef op 06 november 2009 @ 15:48:
Je man heeft de boot van zijn eigen inkomsten gekocht en onderhoudt hem ook van zijn inkomsten? In dat geval vind ik niet dat jij aanspraak op de opbrengst kunt maken voor het collectief.
Hij kan de boot verhuren als hij 'm niet gebruikt om zo wat meer geld over te houden voor andere zaken en jij kunt natuurlijk aangeven dat je van jouw salaris niet aan zijn hobby meebetaalt, maar daar blijft het denk ik wel bij.
Ho stop, nu gaat het een hele andere kant op! Natuurlijk hebben we de boot voor onze reis samen gekocht. Het is denk ik een heel ander topic als we het gaan hebben over wie het er al dan niet mee eens is dat "mijn" en "dijn" op een gegeven moment "ons' wordt...
Je man heeft de boot van zijn eigen inkomsten gekocht en onderhoudt hem ook van zijn inkomsten? In dat geval vind ik niet dat jij aanspraak op de opbrengst kunt maken voor het collectief.
Hij kan de boot verhuren als hij 'm niet gebruikt om zo wat meer geld over te houden voor andere zaken en jij kunt natuurlijk aangeven dat je van jouw salaris niet aan zijn hobby meebetaalt, maar daar blijft het denk ik wel bij.
Ho stop, nu gaat het een hele andere kant op! Natuurlijk hebben we de boot voor onze reis samen gekocht. Het is denk ik een heel ander topic als we het gaan hebben over wie het er al dan niet mee eens is dat "mijn" en "dijn" op een gegeven moment "ons' wordt...
vrijdag 6 november 2009 om 15:57
quote:marielle31 schreef op 06 november 2009 @ 15:37:
[...]
Je hebt helemaal gelijk dat ik me moet gaan richten op een constructrieve bijdrage! Overigens is het geen geheim hoor dat ik niet van zeilen houdt, dat weet en wist mijn man natuurlijk al lang, en daar doet hij helemaal niet moeilijk over. En weekendjes tegen mijn zin in op de boot die zijn er niet, want de boot ligt letterlijk te liggen in de haven. Dit jaar is hij misschien drie keer wezen zeilen, er was geen tijd voor. Voel alsjeblieft geen projectie jouw kant op, want het was echt een geintje van die waardering! Ik ben met mijn volle verstand bijna anderhalf jaar op een boot gaan wonen en ook al heeft het zeilvirus me niet in zijn greep gekregen (wat ik ergens wel had gehoopt), het was een fantastische tijd (want walvissen en dolfijnen kom je aan land natuurlijk niet tegen, behalve dan in het dolfinarium).
Ik moet zeggen, voor mij is het een waardevolle ervaring om mijn stelling op het forum te zetten. Thanks
Goed om te lezen dat je er zo positief in staat. Mijn stelling over projectie was in alle eerlijkheid ook wat prikkelend bedoeld. Mijn eerdere reactie was de 'spontanere' zeg maar .
Als hij zelf ook maar drie keer is wezen zeilen dit jaar, vind ik het ook wel weer een beetje een ander verhaal qua nuancering. Al blijft wensen in de openheid gooien voor mij als een (meer)paal boven water staan (doet drumroll na).
Verhuren lijkt mij ook al een hele tijd praktisch gezien de beste optie; die prikkelende stelling van mij was inderdaad vanwege het losschudden van de mogelijke gewoonte om die boot als probleem te zien.
Juist door verhuur zou die boot misschien zelfs wel in betere conditie kunnen blijven! Ook weer een argument voor je man.
En wil hij zelf nog wel op een spartaanse boot varen nu hij een gezin heeft? Als hij het al niet zo vaak meer doet...
[...]
Je hebt helemaal gelijk dat ik me moet gaan richten op een constructrieve bijdrage! Overigens is het geen geheim hoor dat ik niet van zeilen houdt, dat weet en wist mijn man natuurlijk al lang, en daar doet hij helemaal niet moeilijk over. En weekendjes tegen mijn zin in op de boot die zijn er niet, want de boot ligt letterlijk te liggen in de haven. Dit jaar is hij misschien drie keer wezen zeilen, er was geen tijd voor. Voel alsjeblieft geen projectie jouw kant op, want het was echt een geintje van die waardering! Ik ben met mijn volle verstand bijna anderhalf jaar op een boot gaan wonen en ook al heeft het zeilvirus me niet in zijn greep gekregen (wat ik ergens wel had gehoopt), het was een fantastische tijd (want walvissen en dolfijnen kom je aan land natuurlijk niet tegen, behalve dan in het dolfinarium).
Ik moet zeggen, voor mij is het een waardevolle ervaring om mijn stelling op het forum te zetten. Thanks
Goed om te lezen dat je er zo positief in staat. Mijn stelling over projectie was in alle eerlijkheid ook wat prikkelend bedoeld. Mijn eerdere reactie was de 'spontanere' zeg maar .
Als hij zelf ook maar drie keer is wezen zeilen dit jaar, vind ik het ook wel weer een beetje een ander verhaal qua nuancering. Al blijft wensen in de openheid gooien voor mij als een (meer)paal boven water staan (doet drumroll na).
Verhuren lijkt mij ook al een hele tijd praktisch gezien de beste optie; die prikkelende stelling van mij was inderdaad vanwege het losschudden van de mogelijke gewoonte om die boot als probleem te zien.
Juist door verhuur zou die boot misschien zelfs wel in betere conditie kunnen blijven! Ook weer een argument voor je man.
En wil hij zelf nog wel op een spartaanse boot varen nu hij een gezin heeft? Als hij het al niet zo vaak meer doet...
vrijdag 6 november 2009 om 15:57
Maar jij houdt niet van varen en hebt je paard opgegeven om tegen heug en meug op die boot mee te gaan?
Alles goed en aardig, maar als man van zeilen houdt dan mag ie zeilen, maar dan zou ik toch zeker niet 'n jaar op die boot gaan zitten (al zou dat wel heel goed voor mijn lijn zijn, want ik kots altijd op 'n boot, zeker 'n zeilboot ) laat staan mijn paard er voor opgeven. Als jij hebt meegeinvesteerd in de boot kun je best van 'm eisen dat ie dat geld weer laat vrijkomen (door verhuren) zodat jij weer 'n paard kunt aanschaffen. Als je in de toekomst niet meer op zeilreis wil zal je man misschien toch hopen dat z'n kinderen wel zeilliefhebbers worden zodat hij met hen kan gaan zeilen, dus ook al geef jij aan niet meer te willen zeilen, lijkt me niet dat dat reden genoeg is om z'n boot op te geven. Maar omdat jij niet van zeilen houdt mag ie dus wel wat extra moeite doen te zorgen dat jij ook weer 'n paard krijgt zodat je beiden je hobbies weer kunt uitoefenen.
Alles goed en aardig, maar als man van zeilen houdt dan mag ie zeilen, maar dan zou ik toch zeker niet 'n jaar op die boot gaan zitten (al zou dat wel heel goed voor mijn lijn zijn, want ik kots altijd op 'n boot, zeker 'n zeilboot ) laat staan mijn paard er voor opgeven. Als jij hebt meegeinvesteerd in de boot kun je best van 'm eisen dat ie dat geld weer laat vrijkomen (door verhuren) zodat jij weer 'n paard kunt aanschaffen. Als je in de toekomst niet meer op zeilreis wil zal je man misschien toch hopen dat z'n kinderen wel zeilliefhebbers worden zodat hij met hen kan gaan zeilen, dus ook al geef jij aan niet meer te willen zeilen, lijkt me niet dat dat reden genoeg is om z'n boot op te geven. Maar omdat jij niet van zeilen houdt mag ie dus wel wat extra moeite doen te zorgen dat jij ook weer 'n paard krijgt zodat je beiden je hobbies weer kunt uitoefenen.
vrijdag 6 november 2009 om 16:18
Ik heb jarenlang paarden en ponies gehad elninjoo, ik ben blij dat ik ze niet meer heb. Elke dag twee keer per dag voeren, uitmesten, elke dag beweging geven... nooit een dag vrij. Ik zou het niet meer willen en al zeker niet als ik kinderen zou hebben. En goedkoop is het ook niet natuurlijk. Shoppen is een goedkopere hobby vaak
Een zeilboot is in mijn ogen een stuk minder werk
Als je weer iets met paarden wil gaan doen, zou ik je aanraden om bijrijder te worden oid.
Een zeilboot is in mijn ogen een stuk minder werk
Als je weer iets met paarden wil gaan doen, zou ik je aanraden om bijrijder te worden oid.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 6 november 2009 om 16:38
quote:singalala schreef op 06 november 2009 @ 16:18:
Ik heb jarenlang paarden en ponies gehad elninjoo, ik ben blij dat ik ze niet meer heb. Elke dag twee keer per dag voeren, uitmesten, elke dag beweging geven... nooit een dag vrij. Ik zou het niet meer willen en al zeker niet als ik kinderen zou hebben. En goedkoop is het ook niet natuurlijk. Shoppen is een goedkopere hobby vaak
Een zeilboot is in mijn ogen een stuk minder werk
Als je weer iets met paarden wil gaan doen, zou ik je aanraden om bijrijder te worden oid.
Wat mij betreft heb je gelijk, ik had vroeger 'n paard en vond het geweldig, maar nu heb ik ook andere dure hobbies en zou ik ook niet meer elke dag verplichtingen willen hebben wat 'n paard betreft.
Maar wellicht zit TO anders in elkaar en is ze door haar kinderen toch meer aan huis gebonden waardoor 'n paard voor haar juist wel 'n welkome aanvulling is, terwijl die boot daar maar grotendeels ongebruikt geld ligt te kosten.
Ik heb jarenlang paarden en ponies gehad elninjoo, ik ben blij dat ik ze niet meer heb. Elke dag twee keer per dag voeren, uitmesten, elke dag beweging geven... nooit een dag vrij. Ik zou het niet meer willen en al zeker niet als ik kinderen zou hebben. En goedkoop is het ook niet natuurlijk. Shoppen is een goedkopere hobby vaak
Een zeilboot is in mijn ogen een stuk minder werk
Als je weer iets met paarden wil gaan doen, zou ik je aanraden om bijrijder te worden oid.
Wat mij betreft heb je gelijk, ik had vroeger 'n paard en vond het geweldig, maar nu heb ik ook andere dure hobbies en zou ik ook niet meer elke dag verplichtingen willen hebben wat 'n paard betreft.
Maar wellicht zit TO anders in elkaar en is ze door haar kinderen toch meer aan huis gebonden waardoor 'n paard voor haar juist wel 'n welkome aanvulling is, terwijl die boot daar maar grotendeels ongebruikt geld ligt te kosten.
vrijdag 6 november 2009 om 17:26
quote:elninjoo schreef op 06 november 2009 @ 16:38:
[...]
Wat mij betreft heb je gelijk, ik had vroeger 'n paard en vond het geweldig, maar nu heb ik ook andere dure hobbies en zou ik ook niet meer elke dag verplichtingen willen hebben wat 'n paard betreft.
Maar wellicht zit TO anders in elkaar en is ze door haar kinderen toch meer aan huis gebonden waardoor 'n paard voor haar juist wel 'n welkome aanvulling is, terwijl die boot daar maar grotendeels ongebruikt geld ligt te kosten.Het gaat op zich niet om een paard, het paard wat ik had kwam als voorbeeld naar voren omdat iemand aan het begin van het topic vroeg: en wat heb jij dan opgegeven? Wat ik me afvroeg is of het redelijk is dat er zoveel geld in het water ligt te liggen omwille van de passie van één persoon uit het gezin. Waarom zouden we er niet iets van doen wat ons hele gezin wat brengt?
[...]
Wat mij betreft heb je gelijk, ik had vroeger 'n paard en vond het geweldig, maar nu heb ik ook andere dure hobbies en zou ik ook niet meer elke dag verplichtingen willen hebben wat 'n paard betreft.
Maar wellicht zit TO anders in elkaar en is ze door haar kinderen toch meer aan huis gebonden waardoor 'n paard voor haar juist wel 'n welkome aanvulling is, terwijl die boot daar maar grotendeels ongebruikt geld ligt te kosten.Het gaat op zich niet om een paard, het paard wat ik had kwam als voorbeeld naar voren omdat iemand aan het begin van het topic vroeg: en wat heb jij dan opgegeven? Wat ik me afvroeg is of het redelijk is dat er zoveel geld in het water ligt te liggen omwille van de passie van één persoon uit het gezin. Waarom zouden we er niet iets van doen wat ons hele gezin wat brengt?
zaterdag 7 november 2009 om 07:13
quote:marielle31 schreef op 06 november 2009 @ 17:26:
[...]
Het gaat op zich niet om een paard, het paard wat ik had kwam als voorbeeld naar voren omdat iemand aan het begin van het topic vroeg: en wat heb jij dan opgegeven? Wat ik me afvroeg is of het redelijk is dat er zoveel geld in het water ligt te liggen omwille van de passie van één persoon uit het gezin. Waarom zouden we er niet iets van doen wat ons hele gezin wat brengt?Dan wordt het tijd verhuren van die boot bespreekbaar te maken. Ook zou ik, mocht je dat nog niet gedaan hebben, je man duidelijk maken dat jij in de toekomst geen lange zeiltochten meer wil maken en dat ie de boot dus niet met die gedachte hoeft aan te houden. Als hij 'm voor zichzelf en eventueel de kids toch aan wil houden, dan kan ie 'm verhuren zodat er wat meer geld vrijkomt die jullie aan andere hobby's kunnen besteden. En of dat nu 'n paard is of een reis naar Florida met 't hele gezin dat doet dan even niet ter zake.
[...]
Het gaat op zich niet om een paard, het paard wat ik had kwam als voorbeeld naar voren omdat iemand aan het begin van het topic vroeg: en wat heb jij dan opgegeven? Wat ik me afvroeg is of het redelijk is dat er zoveel geld in het water ligt te liggen omwille van de passie van één persoon uit het gezin. Waarom zouden we er niet iets van doen wat ons hele gezin wat brengt?Dan wordt het tijd verhuren van die boot bespreekbaar te maken. Ook zou ik, mocht je dat nog niet gedaan hebben, je man duidelijk maken dat jij in de toekomst geen lange zeiltochten meer wil maken en dat ie de boot dus niet met die gedachte hoeft aan te houden. Als hij 'm voor zichzelf en eventueel de kids toch aan wil houden, dan kan ie 'm verhuren zodat er wat meer geld vrijkomt die jullie aan andere hobby's kunnen besteden. En of dat nu 'n paard is of een reis naar Florida met 't hele gezin dat doet dan even niet ter zake.
