Relaties
alle pijlers
Studeren en vriendschappen
woensdag 3 december 2008 om 11:48
Hey allemaal,
Sinds een paar jaar studeer ik, en de meeste van mijn vriendinnen van de middelbare schooltijd studeren in andere steden.
Enerzijds is dit allemaal heel leuk, je hebt elkaar veel te vertellen, en bezoekt elkaar in de nieuwe woonplaats.
Maar anderzijds kunnen vriendschappen enorm verwateren.
Een goede vriendin van me, waar ik jarenlang heel intensief mee omging, school, uitgaan, winkelen, enz, studeert dus ergens anders.
Ik mis haar ontzettend, want beiden hebben we ook nog bijbaantjes en een vriend, dus niet veel tijd voor elkaar.
Ik krijg echter steeds meer het idee dat ze het mij verwijt. Ik verwijt haar niets, want ik geniet gewoon van de tijd die we wel samen doorbrengen, al is het heel zelden en dan ook nog heel kort.
Ze geeft vaak aan af te willen spreken, maar als dan blijkt dat het van beide kanten weer een keer niet gaat lukken, reageert ze heel koeltjes en afwachtend.
Het is een leuke meid, niet verlegen, die makkelijk contact maakt met onbekenden. Toch doet ze soms alsof ik haar enige vriendin ben.
Mijn beste vriendin zie ik ook bij vlagen heel weinig, terwijl zij heel dichtbij woont, en zij maakt hier helemaal geen punt van.
Ik voel me niet enorm schuldig, hoor, maar zit er wel een beetje mee, wil het gewoon even kwijt.
Sinds een paar jaar studeer ik, en de meeste van mijn vriendinnen van de middelbare schooltijd studeren in andere steden.
Enerzijds is dit allemaal heel leuk, je hebt elkaar veel te vertellen, en bezoekt elkaar in de nieuwe woonplaats.
Maar anderzijds kunnen vriendschappen enorm verwateren.
Een goede vriendin van me, waar ik jarenlang heel intensief mee omging, school, uitgaan, winkelen, enz, studeert dus ergens anders.
Ik mis haar ontzettend, want beiden hebben we ook nog bijbaantjes en een vriend, dus niet veel tijd voor elkaar.
Ik krijg echter steeds meer het idee dat ze het mij verwijt. Ik verwijt haar niets, want ik geniet gewoon van de tijd die we wel samen doorbrengen, al is het heel zelden en dan ook nog heel kort.
Ze geeft vaak aan af te willen spreken, maar als dan blijkt dat het van beide kanten weer een keer niet gaat lukken, reageert ze heel koeltjes en afwachtend.
Het is een leuke meid, niet verlegen, die makkelijk contact maakt met onbekenden. Toch doet ze soms alsof ik haar enige vriendin ben.
Mijn beste vriendin zie ik ook bij vlagen heel weinig, terwijl zij heel dichtbij woont, en zij maakt hier helemaal geen punt van.
Ik voel me niet enorm schuldig, hoor, maar zit er wel een beetje mee, wil het gewoon even kwijt.
woensdag 3 december 2008 om 11:57
woensdag 3 december 2008 om 16:09
Ik lees je verhaal en denk meteen aan mijn beste vriendin. Wij wonen inmiddels ver van elkaar en hebben het eigenlijk te druk, maar ze is zeker mijn beste vriendin en ik weet dat dat wederzijds is (veel meegemaakt).
Enige tijd geleden heb ik haar ook een mail gestuurd waarin ik duidelijk maakte dat ik er van baalde dat we zo weinig contact hadden, en dat veel daarvan op mijn initiatief ging.
Beetje vergelijkbare situatie?
In jouw verhaal zie ik ook wel dat het jouw waarschijnlijk net zo dwars zit als je vriendin (en dat zal in mijn geval ook wel zo zijn denk ik), maar ik denk dat het haar vooral om het initiatief gaat... Het is erg frustrerend om steeds degene te zijn die contact zoekt, ipv dat er contact met je wordt gezocht... Ongeacht of het plannen van een afspraak lukt of niet.
Wat ik zelf wel merk is dat dat contact zoeken wel in je zit of niet... Ik heb met veel vrienden dat ik steeds degene ben die belt of smst, en dat ze het hartstikke leuk vinden, maar zelf het gewoon niet zo snel doen.
Enige tijd geleden heb ik haar ook een mail gestuurd waarin ik duidelijk maakte dat ik er van baalde dat we zo weinig contact hadden, en dat veel daarvan op mijn initiatief ging.
Beetje vergelijkbare situatie?
In jouw verhaal zie ik ook wel dat het jouw waarschijnlijk net zo dwars zit als je vriendin (en dat zal in mijn geval ook wel zo zijn denk ik), maar ik denk dat het haar vooral om het initiatief gaat... Het is erg frustrerend om steeds degene te zijn die contact zoekt, ipv dat er contact met je wordt gezocht... Ongeacht of het plannen van een afspraak lukt of niet.
Wat ik zelf wel merk is dat dat contact zoeken wel in je zit of niet... Ik heb met veel vrienden dat ik steeds degene ben die belt of smst, en dat ze het hartstikke leuk vinden, maar zelf het gewoon niet zo snel doen.
woensdag 3 december 2008 om 16:56
herkenbaar,
ik heb ruim negen jaar gestudeerd, way langer dan mijn beste vriendinnetjes van de middelbare school, maar nog steeds zijn dat mijn beste vriendinnen. Zij kennen mij vanaf mijn 11/12 en we hebben al zoveel samen meegemaakt dat ik er geen probleem van maak als ik ze een stuk minder spreek (en ik ben eerlijk, in mijn studententijd had ik ook minder tijd). Ik moet ook nog steeds bij een vriendinnetje langs, die al weer twee maanden in haar helemaal zelf verbouwde huis woont, ik ben er welgeteld 1 keer geweest tot nu toe maar ik krijg echt geen verwijten hoor. En krijg ik ze wel, dan is het ook gegrond, want ik weet dat ik rijkelijk laat ben.
Als het je beste vriendin is moet ze ook kunnen begrijpen dat je in een andere periode in een andere stad zit. Als jullie straks werken is het weer heel anders. Jij verandert en je vriendin ook, als jullie vriendschap niet meeveranderd is het misschien niet de moeite waard?
ik heb ruim negen jaar gestudeerd, way langer dan mijn beste vriendinnetjes van de middelbare school, maar nog steeds zijn dat mijn beste vriendinnen. Zij kennen mij vanaf mijn 11/12 en we hebben al zoveel samen meegemaakt dat ik er geen probleem van maak als ik ze een stuk minder spreek (en ik ben eerlijk, in mijn studententijd had ik ook minder tijd). Ik moet ook nog steeds bij een vriendinnetje langs, die al weer twee maanden in haar helemaal zelf verbouwde huis woont, ik ben er welgeteld 1 keer geweest tot nu toe maar ik krijg echt geen verwijten hoor. En krijg ik ze wel, dan is het ook gegrond, want ik weet dat ik rijkelijk laat ben.
Als het je beste vriendin is moet ze ook kunnen begrijpen dat je in een andere periode in een andere stad zit. Als jullie straks werken is het weer heel anders. Jij verandert en je vriendin ook, als jullie vriendschap niet meeveranderd is het misschien niet de moeite waard?
woensdag 3 december 2008 om 18:18
donderdag 4 december 2008 om 01:32
Klinkt heel bekend, LLDL!
Ik studeer ook en inderdaad, mijn vriendengroepje valt stukje bij beetje steeds verder uit elkaar. Ik kom er nu achter met wie ik echt graag om ga en maak nu ook veel nieuwe contacten.
Ik denk dat het er een beetje bij hoort; je kunt er niet om heen. Een oplossing voor je 'probleem' heb ik ook niet... hoewel het wel bekend in de oren klinkt aangezien mijn voorheen beste vriendin mij ook van alles verweet!
Ik heb nu een stel geweldige (andere) vriendinnen en heel veel leuke kennissen op school. Ook leuk!
Ik studeer ook en inderdaad, mijn vriendengroepje valt stukje bij beetje steeds verder uit elkaar. Ik kom er nu achter met wie ik echt graag om ga en maak nu ook veel nieuwe contacten.
Ik denk dat het er een beetje bij hoort; je kunt er niet om heen. Een oplossing voor je 'probleem' heb ik ook niet... hoewel het wel bekend in de oren klinkt aangezien mijn voorheen beste vriendin mij ook van alles verweet!
Ik heb nu een stel geweldige (andere) vriendinnen en heel veel leuke kennissen op school. Ook leuk!
dinsdag 9 december 2008 om 20:07
Bedankt voor jullie reacties en tips
Ik heb niet het idee dat alles van mijn kant moet komen en vind het contact blijven zoeken ook geen probleem.
Ik vind nieuwe vrienden krijgen echt fantastisch, en kan er wel tegen als hier en daar een oudere vriendschap ''vervaagt'', maar bij deze vriendin zou ik dat erg jammer vinden.
Ik ken haar niet eens zo heel lang, maar ben bij wijze van spreken samen met haar volwassen geworden. Samen hebben we veel leuke en minder leuke dingen meegemaakt en we zitten heel vaak op 1 lijn.
En daarom hebben jullie gelijk, ik moet haar toch eens rechtuit vragen wat haar precies dwarszit, want momenteel hebben we weinig begrip voor elkaar. Moet daarvoor wel een beetje moed verzamelen...
Ik heb niet het idee dat alles van mijn kant moet komen en vind het contact blijven zoeken ook geen probleem.
Ik vind nieuwe vrienden krijgen echt fantastisch, en kan er wel tegen als hier en daar een oudere vriendschap ''vervaagt'', maar bij deze vriendin zou ik dat erg jammer vinden.
Ik ken haar niet eens zo heel lang, maar ben bij wijze van spreken samen met haar volwassen geworden. Samen hebben we veel leuke en minder leuke dingen meegemaakt en we zitten heel vaak op 1 lijn.
En daarom hebben jullie gelijk, ik moet haar toch eens rechtuit vragen wat haar precies dwarszit, want momenteel hebben we weinig begrip voor elkaar. Moet daarvoor wel een beetje moed verzamelen...
