Relaties
alle pijlers
suicide poging geheim houden of niet?
zaterdag 16 oktober 2021 12:43
Hallo, een vraagje die ik graag wil voorleggen aan jullie over een vriendin en haar gezin.
Ik heb een goede vriendin waarvan ik officieel niet weet dat er binnen haar ouderlijk gezin een maand geleden een suicide poging is gedaan. Ik ben dit ter ore gekomen (maakt nu even niet uit hoe) en ik vind het erg lastig om mee om te gaan. Het gaat om een van haar siblings. Zij komt uit een gezin van 2 ouders en 4 kinderen die nu allemaal tussen de 35 en 45 zijn. Het jongste kind heeft al van puber af aan grote borderline achtige problemen en mede om die reden is de verhouding tussen deze persoon en de rest vd oudere siblings, incl. ouders verstoord. Nu is dat dus tot een serieuze poging gekomen en ik weet dus dat niemand dat mag weten. De ouders zijn het ter ore gekomen door de partner van de getroubleerde sibling. Er volgt ook een opname bij een afkickkliniek. Maar goed, de ouders hebben het dus aan mijn vriendin, hun dochter, verteld en haar laten zweren het er met niemand over te hebben. Wat ze belooft heeft.
Ik weet nu van die poging waar ik officieel niks van hoor te weten. Ik weet dat dit erg heftig moet zijn voor mijn vriendin. Maar weet dus niet of ik haar kan vertellen dat ik het weet (moet ik ook weer uitleggen hoe). Maar ik wil er graag voor haar zijn. En hoewel ik de ouders heus wel begrijp dat ze dit binnen de familie willen houden uit respect voor hun jongste kind die geeist heeft het er met niemand over te hebben, kunnen de siblings die op de hoogte zijn (2 weten het, 2 weten het niet) het er met niemand over hebben. Ik begrijp dat niet. Dat is toch geen trauma verwerking die je jezelf noch je kind aandoet?
Maar misschien begrijpen mensen dit beter met helaas eigen ervaringen? Wat kan ik betekenen voor mijn vriendin of moet ik blijven doen alsof mijn neus bloedt?
Overigens was het afgelopen jaar het contact minimaal tussen mijn vriendin en de sib. vanwege die borderline problematiek. Daardoor werd er regelmatig vanalles en nog wat verweten en was het ronduit ongezellig met deze persoon, vanwege een ruzie stemming die er de hele tijd heerste. Dat maakte dat mijn vriendin wat afstand heeft genomen en hooguit af en toe appte. Maar dit zag ze niet aankomen, dat weet ik zeker.
Alvast bedankt voor jullie input.
Ik heb een goede vriendin waarvan ik officieel niet weet dat er binnen haar ouderlijk gezin een maand geleden een suicide poging is gedaan. Ik ben dit ter ore gekomen (maakt nu even niet uit hoe) en ik vind het erg lastig om mee om te gaan. Het gaat om een van haar siblings. Zij komt uit een gezin van 2 ouders en 4 kinderen die nu allemaal tussen de 35 en 45 zijn. Het jongste kind heeft al van puber af aan grote borderline achtige problemen en mede om die reden is de verhouding tussen deze persoon en de rest vd oudere siblings, incl. ouders verstoord. Nu is dat dus tot een serieuze poging gekomen en ik weet dus dat niemand dat mag weten. De ouders zijn het ter ore gekomen door de partner van de getroubleerde sibling. Er volgt ook een opname bij een afkickkliniek. Maar goed, de ouders hebben het dus aan mijn vriendin, hun dochter, verteld en haar laten zweren het er met niemand over te hebben. Wat ze belooft heeft.
Ik weet nu van die poging waar ik officieel niks van hoor te weten. Ik weet dat dit erg heftig moet zijn voor mijn vriendin. Maar weet dus niet of ik haar kan vertellen dat ik het weet (moet ik ook weer uitleggen hoe). Maar ik wil er graag voor haar zijn. En hoewel ik de ouders heus wel begrijp dat ze dit binnen de familie willen houden uit respect voor hun jongste kind die geeist heeft het er met niemand over te hebben, kunnen de siblings die op de hoogte zijn (2 weten het, 2 weten het niet) het er met niemand over hebben. Ik begrijp dat niet. Dat is toch geen trauma verwerking die je jezelf noch je kind aandoet?
Maar misschien begrijpen mensen dit beter met helaas eigen ervaringen? Wat kan ik betekenen voor mijn vriendin of moet ik blijven doen alsof mijn neus bloedt?
Overigens was het afgelopen jaar het contact minimaal tussen mijn vriendin en de sib. vanwege die borderline problematiek. Daardoor werd er regelmatig vanalles en nog wat verweten en was het ronduit ongezellig met deze persoon, vanwege een ruzie stemming die er de hele tijd heerste. Dat maakte dat mijn vriendin wat afstand heeft genomen en hooguit af en toe appte. Maar dit zag ze niet aankomen, dat weet ik zeker.
Alvast bedankt voor jullie input.
zaterdag 16 oktober 2021 21:34
Misschien zeg ik nu iets heel geks, maar het zou ook zo kunnen zijn dat jouw vriendin helemaal niet zo zeer in zak en as zit over het hele gebeuren dan dat jij nu denkt.
Wanneer er in een gezin iemand is die sinds jaar en dag voortdurend negatieve energie oproept en je leegzuigt met dit soort acties, ik geloof dat je op gegeven moment niet meer zo schrikt van bepaalde acties.
Kan het zijn dat jij meer geschrokken bent dan je vriendin?
Wanneer er in een gezin iemand is die sinds jaar en dag voortdurend negatieve energie oproept en je leegzuigt met dit soort acties, ik geloof dat je op gegeven moment niet meer zo schrikt van bepaalde acties.
Kan het zijn dat jij meer geschrokken bent dan je vriendin?
zaterdag 16 oktober 2021 21:56
Ik kan natuurlijk niet invullen voor mijn vriendin. Maar het komt denk ik idd niet compleet uit de lucht vallen. Deze sib heeft al voor zoveel drama gezorgd en de emotionele instabiliteit is voor iedereen binnen de familie overduidelijk. En ik weet ook dat ze al best een beetje een muurtje om zich heen heeft moeten bouwen om maar niet de hele tijd gekwetst te worden. Dus ze zal zeker geschrokken zijn, maar niet enorm verbaasd. Maar haar kennende geeft dit wel veel (rauwe) stof tot nadenken. En de relatie met de ouders is heel ambivalent. Ik vermoed dat ze het echt lastig vindt dat dit weer zo'n groot familiegeheim moet zijn. Hier hebben we het nl. al regelmatig over gehad dat ze haar ouders heel bepalend vinden. Ik ga er zo maar vanuit dat de actie van sib in combinatie met de gezinsdynamiek best wel wat losmaakt. Maar ik zal iig de onwetende zijn. Ze kan altijd met me praten en ik hoop alleen maar heel erg dat ze haar emoties niet gaat opkloppen. Ze hoeft het er met niemand over te hebben, maar ik gun haar iemand om haar verhaal kwijt te kunnen. Ook als ze bijv. zou schrikken van niet al te geraakt zijn. En daar zie ik mezelf heus niet voor aan als de persoon die dat zou moeten zijn. En als ze het met niemand wil bespreken is dat ook haar eigen keuze natuurlijk (ze heeft geen partner oid).
zaterdag 16 oktober 2021 22:03
Man, man, man. Hypocriet nog wel.mammezel schreef: ↑16-10-2021 21:25Yes!
Als het slecht met je gaat, mensen vragen hoe het gaat, je zegt: goed (want je wil niet praten). Dat noem ik hypocriet.
Men zou ook kunnen zeggen: het kon beter, maar ik wil er liever niet op ingaan.
Dan ben je eerlijker dan te zeggen dat het 'goed' is.
Mijn idee.
zaterdag 16 oktober 2021 22:06
En allemaal je eigen schuld!
zaterdag 16 oktober 2021 22:08
Ik snap wel waarom mensen bepaalde type mensen niks vertellen.
zaterdag 16 oktober 2021 22:09
Nou, zeg dat wel.FeeLucifer01 schreef: ↑16-10-2021 22:08Ik snap wel waarom mensen bepaalde type mensen niks vertellen.
zaterdag 16 oktober 2021 22:10
Ik vermoed dat het Vlaams is, ik weet alleen nog niet waarvoor.
zaterdag 16 oktober 2021 22:37
aliva schreef: ↑16-10-2021 13:53Nee, niet doen!
Deze personen zijn al in de fout gegaan.
Door dit nogmaals met hen te bespreken bevestig je de fout en lok je mogelijk nog extra details uit.
Bovendien weten zij mss niet dat To bevriend is met de zus.
Ik zou zwijgen. Tegen iedereen.
Dat is op dit moment blijkbaar de wens van de familie.
Je zal zelf wel merken als dat verandert.
En mss heeft je vriendin al iemand anders in vertrouwen genomen en kan ze daar terecht.
Wellicht ben ik mosterd, maar deze zorgverleners zijn niet per se de fout in gegaan hoor. Je mag casussen onderling best bespreken zolang je geen naam, toenaam, adressen, etc. gebruikt. Dat TO nou toevallig de persoon herkende uit de casus, wil niet zeggen dat die zorgverleners fout zaten (als zij niet weten dat TO deze cliënt privé kent). Kan gewoon gebeuren. Voor de zekerheid is het denk ik wel slim dat TO dit niet bespreekt met vriendin, omdat er dus wel mensen kunnen zijn die aannemen dat deze zorgverleners doelbewust het beroepsgeheim hebben geschonden. Om gedoe te voorkomen zou ik dit dus even laten rusten en afwachten of vriendin er zelf over begint.
Here am I in my little bubble
zaterdag 16 oktober 2021 22:59
senchagreen schreef: ↑16-10-2021 14:39Je beroepsgeheim eindigt niet als je dit werk niet meer doet. Het feit dat je een klankboord was (of in welke setting het dan ook besproken is) voor je oud-collega’s is logisch en fijn voor hun, zeker in een heftige casus, maar behandel het dan ook als werk. Niet vertellen dus. Voor je oud collega’s, de familie en de patiënt allemaal beter als ik je verhaal zo lees, aangezien dat hun verzoek is. De enige die deze last moet dragen nu ben jij door je mond te houden tegen je vriendin, niet makkelijk maar als het nog wel je werk was geweest had je dit ook moeten doen.
Hier ben ik het wel mee eens; mooi genuanceerd verwoord.
Here am I in my little bubble
zaterdag 16 oktober 2021 23:07
RainyDays. Klopt. Ik vind het ook erg jammer dat er veel wordt ingevuld. Helaas wil ik voor herkenbaarheid niet teveel vertellen, maar het is écht een toevalligheid dat ik door 2 verschillende mensen hun casus en mijn eigen optelsom de zaak bij elkaar kon leggen. Wij bespreken nooit, maar dan ook nooit situaties met namen, fysieke omschrijvingen etc. met elkaar. Dat ben ik in mijn leven nog niet tegengekomen in het uitgebreide zorgnetwerk waarin ik zit. Ik vind mijn vrienden en ex collega's juist heel integer. Ik snap dat de conclusie wordt getrokken dat we over patienten roddelen, omdat ik er per ongeluk achter ben gekomen en hoe zou ik anders dingen weten. Maar dat doen we echt niet. We roddelen nooit. Maar bespreken wel de heftige situaties of de situaties waar we zelf als mens ook een bepaald gevoel aan overhouden.
En ik zal deze situatie dan ook met respect behandelen, zoals ik ook zou hebben gedaan als ik nog werkzaam was in de zorg.
En ik zal deze situatie dan ook met respect behandelen, zoals ik ook zou hebben gedaan als ik nog werkzaam was in de zorg.
zaterdag 16 oktober 2021 23:13
diyer schreef: ↑16-10-2021 23:07RainyDays. Klopt. Ik vind het ook erg jammer dat er veel wordt ingevuld. Helaas wil ik voor herkenbaarheid niet teveel vertellen, maar het is écht een toevalligheid dat ik door 2 verschillende mensen hun casus en mijn eigen optelsom de zaak bij elkaar kon leggen. Wij bespreken nooit, maar dan ook nooit situaties met namen, fysieke omschrijvingen etc. met elkaar. Dat ben ik in mijn leven nog niet tegengekomen in het uitgebreide zorgnetwerk waarin ik zit. Ik vind mijn vrienden en ex collega's juist heel integer. Ik snap dat de conclusie wordt getrokken dat we over patienten roddelen, omdat ik er per ongeluk achter ben gekomen en hoe zou ik anders dingen weten. Maar dat doen we echt niet. We roddelen nooit. Maar bespreken wel de heftige situaties of de situaties waar we zelf als mens ook een bepaald gevoel aan overhouden.
En ik zal deze situatie dan ook met respect behandelen, zoals ik ook zou hebben gedaan als ik nog werkzaam was in de zorg.
Snap ik! Kan me voorstellen dat het in eerste instantie even verwarrend is, omdat je aan de ene kant vriendin bent en aan de andere kant eigenlijk jezelf in een beroepsrol moet zien in dit geval, ook al werk je dan niet meer in de zorg. Fijn dat je je gedachten hierover inmiddels op een rijtje hebt gekregen.
Here am I in my little bubble
zondag 17 oktober 2021 05:24
To is een excollega en daarmee een buitenstaander.RainyDays schreef: ↑16-10-2021 22:37Wellicht ben ik mosterd, maar deze zorgverleners zijn niet per se de fout in gegaan hoor. Je mag casussen onderling best bespreken zolang je geen naam, toenaam, adressen, etc. gebruikt. Dat TO nou toevallig de persoon herkende uit de casus, wil niet zeggen dat die zorgverleners fout zaten (als zij niet weten dat TO deze cliënt privé kent). Kan gewoon gebeuren. Voor de zekerheid is het denk ik wel slim dat TO dit niet bespreekt met vriendin, omdat er dus wel mensen kunnen zijn die aannemen dat deze zorgverleners doelbewust het beroepsgeheim hebben geschonden. Om gedoe te voorkomen zou ik dit dus even laten rusten en afwachten of vriendin er zelf over begint.
zondag 17 oktober 2021 06:11
Weet ik, maar casussen mogen besproken worden met buitenstaanders, zolang je geen herleidbare gegevens gebruikt. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden heeft TO de cliënt uit de casus toch herkend, maar dat wil niet zeggen dat er dan direct iemand fout gehandeld heeft. Er was namelijk informatie nodig van twéé zorgverleners plús de specifieke kennis van TO over dit gezin, om de cliënt in deze casus te kunnen herkennen. Het is niet ideaal maar zoiets onvoorziens kan gewoon gebeuren en zolang je er vervolgens vertrouwelijk mee omgaat is er niet zoveel aan de hand. Ik snap best dat TO in eerste instantie twijfelde wat ze moest doen, maar ze heeft nu besloten om het voor zich te houden dus daarmee is het dan prima opgelost.
Here am I in my little bubble
zondag 17 oktober 2021 06:14
Ik wist niet dat dat mag. Vind dat ook niet ok.RainyDays schreef: ↑17-10-2021 06:11Weet ik, maar casussen mogen besproken worden met buitenstaanders, zolang je geen herleidbare gegevens gebruikt. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden heeft TO de cliënt uit de casus toch herkend, maar dat wil niet zeggen dat er dan direct iemand fout gehandeld heeft. Er was namelijk informatie nodig van twéé zorgverleners plús de specifieke kennis van TO over dit gezin, om de cliënt in deze casus te kunnen herkennen. Het is niet ideaal maar zoiets onvoorziens kan gewoon gebeuren en zolang je er vervolgens vertrouwelijk mee omgaat is er niet zoveel aan de hand. Ik snap best dat TO in eerste instantie twijfelde wat ze moest doen, maar ze heeft nu besloten om het voor zich te houden dus daarmee is het dan prima opgelost.
zondag 17 oktober 2021 08:08
Ik probeer te zoeken maar ik vind dit niet meteen terug.RainyDays schreef: ↑17-10-2021 06:11Weet ik, maar casussen mogen besproken worden met buitenstaanders, zolang je geen herleidbare gegevens gebruikt. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden heeft TO de cliënt uit de casus toch herkend, maar dat wil niet zeggen dat er dan direct iemand fout gehandeld heeft. Er was namelijk informatie nodig van twéé zorgverleners plús de specifieke kennis van TO over dit gezin, om de cliënt in deze casus te kunnen herkennen.
Heb je daar een linkje van?
Want er is best veel persoonlijke en familiale informatie gedeeld, als je in de op leest wat to allemaal te weten gekomen is.
Ik heb er moeite mee te geloven dat je in die detail dat allemaal mag vertellen aan Jan en alleman.
zondag 17 oktober 2021 08:58
aliva schreef: ↑17-10-2021 08:08Ik probeer te zoeken maar ik vind dit niet meteen terug.
Heb je daar een linkje van?
Want er is best veel persoonlijke en familiale informatie gedeeld, als je in de op leest wat to allemaal te weten gekomen is.
Ik heb er moeite mee te geloven dat je in die detail dat allemaal mag vertellen aan Jan en alleman.
Of op een forum mag zetten.
Zo ontzettend onprofessioneel.
zondag 17 oktober 2021 09:08
Dat zijn dus 2 zorgverleners die hun boekje te buiten zijn gegaan.RainyDays schreef: ↑17-10-2021 06:11Weet ik, maar casussen mogen besproken worden met buitenstaanders, zolang je geen herleidbare gegevens gebruikt. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden heeft TO de cliënt uit de casus toch herkend, maar dat wil niet zeggen dat er dan direct iemand fout gehandeld heeft. Er was namelijk informatie nodig van twéé zorgverleners plús de specifieke kennis van TO over dit gezin, om de cliënt in deze casus te kunnen herkennen.
Hoe kom je erbij dat je als zorgverlener gewoon alles aan ex collega's en vrienden kan vertellen zolang je de naam maar niet gebruikt.
Zoals je ziet kan je ook zonder naam prima herkennen om wie het gaat.
De 2 zorgverleners die geroddeld hebben hadden het gewoon onderling moeten bespreken en niet met to.
zondag 17 oktober 2021 09:15
zondag 17 oktober 2021 09:47
