
Te flirterig??
dinsdag 1 december 2009 om 17:16
Hallo allemaal,
Ik zit (denk ik) met een probleempje. Als volgt de situatie: ik ben err gelukkig met mijn huidige vriendje. We kunnen samen keten, praten, lekker koken, wandelen, etc. Maar...jullie voelen m al aan komen...ik heb veel behoefte aan aandacht van andere mannen. Weet ook niet waarom. Als ik uitga probeer ik er natuurlijk zo leuk mogelijk uit te zien, en het lukt me altijd om aandacht te krijgen van de mooiste/lekkerste (maar foutste) mannen. Ik vind het leuk om met ze te 'spelen'. Het gebeurt nogal wel eens dat ik (ondanks dat ik gewoon vertel dat ik een vriend heb), mijn nummer geef. Vervolgens wordt er wat af gesmst, maar als puntje bij paaltje komt, haak ik wel af. Alhoewel, ik ben 1 keer de fout ingegaan door af te spreken en vervolgens te zoenen. Ik weet het, erg fout...maar ik ben daardoor wel erg lief en aanhankelijk naar mijn huidige vriend.
"
Maar het blijft fout, I know..en ik weet niet wat ik eraan moet doen. Want ik blijf zoeken naar die aandacht. En voel me daarna erg fijn als weer alle ogen op me gericht waren. Misschien heeft het ermee te maken dat ik vroeger vaak door dit soort mannen gekwetst ben, en ze nu 'terug wil pakken'.
Natuurljk is het helemaal niet eerlijk tegenover mijn vriendje, maar hij zegt well: Stel dat je een keer zoent met een ander, en het stelt niks voor, please don't tell me. Dus bindt hij de kat op het spek? Of spelen er andere gevoelens mee? Soms vraag ik me wel eens af of ik wel genoeg van hem houdt, maar als ik dan aan de gedachte denk dat het ooit over zou kunnen gaan, word ik echt panisch. Dus dat wil ik niet. Aan de andere kant blijf ik de spanning opzoeken....
Nu ook weer; afgelopen zaterdag wezen stappen en een oude bekende tegen gekomen. Het was iemand die vroeger bekend stond om zijn versierkunsten en zijn heerlijke uiterlijk. Hij was erg onder de indruk van me en heeft me opgezocht via internet. Nu wil ie wat afspreken en sms-en we wat op en neer...de spanning is leuk, maar wil mijn vriendje niet kwijt...
What to do??!! Of hebben jullie dit ook wel eens??
Ik zit (denk ik) met een probleempje. Als volgt de situatie: ik ben err gelukkig met mijn huidige vriendje. We kunnen samen keten, praten, lekker koken, wandelen, etc. Maar...jullie voelen m al aan komen...ik heb veel behoefte aan aandacht van andere mannen. Weet ook niet waarom. Als ik uitga probeer ik er natuurlijk zo leuk mogelijk uit te zien, en het lukt me altijd om aandacht te krijgen van de mooiste/lekkerste (maar foutste) mannen. Ik vind het leuk om met ze te 'spelen'. Het gebeurt nogal wel eens dat ik (ondanks dat ik gewoon vertel dat ik een vriend heb), mijn nummer geef. Vervolgens wordt er wat af gesmst, maar als puntje bij paaltje komt, haak ik wel af. Alhoewel, ik ben 1 keer de fout ingegaan door af te spreken en vervolgens te zoenen. Ik weet het, erg fout...maar ik ben daardoor wel erg lief en aanhankelijk naar mijn huidige vriend.
"
Maar het blijft fout, I know..en ik weet niet wat ik eraan moet doen. Want ik blijf zoeken naar die aandacht. En voel me daarna erg fijn als weer alle ogen op me gericht waren. Misschien heeft het ermee te maken dat ik vroeger vaak door dit soort mannen gekwetst ben, en ze nu 'terug wil pakken'.
Natuurljk is het helemaal niet eerlijk tegenover mijn vriendje, maar hij zegt well: Stel dat je een keer zoent met een ander, en het stelt niks voor, please don't tell me. Dus bindt hij de kat op het spek? Of spelen er andere gevoelens mee? Soms vraag ik me wel eens af of ik wel genoeg van hem houdt, maar als ik dan aan de gedachte denk dat het ooit over zou kunnen gaan, word ik echt panisch. Dus dat wil ik niet. Aan de andere kant blijf ik de spanning opzoeken....
Nu ook weer; afgelopen zaterdag wezen stappen en een oude bekende tegen gekomen. Het was iemand die vroeger bekend stond om zijn versierkunsten en zijn heerlijke uiterlijk. Hij was erg onder de indruk van me en heeft me opgezocht via internet. Nu wil ie wat afspreken en sms-en we wat op en neer...de spanning is leuk, maar wil mijn vriendje niet kwijt...
What to do??!! Of hebben jullie dit ook wel eens??
woensdag 2 december 2009 om 19:33
Da's ook niet zo vreemd, die aandacht die je krijgt van leuke mannen. Het eerste jaar dat ik getrouwd was, heb ik nog nooit zoveel aandacht gehad. Als je goed in je vel zit, gelukkig bent en niet meer zo die begin-twintig-onzekerheid hebt straal je dat ook uit. Het werkt als een magneet en da's allemaal oke....als je maar goed onthoudt waar je mee bezig bent. Volgens mij, weet jij best waar de grenzen liggen alleen moet je wat strenger voor jezelf zijn.
woensdag 2 december 2009 om 19:41
Jaja.,..nu blijf ik bezig he?! Ik heb er eerltijk gezegd ook wel eens aan gedacht om het hulp te zoeken...maar aan de andere kant vind ik echt dat ik dit zelf moet oplossen. Ik ben soms gewoon een duiveltje...maar moet weer het engeltje worden e b(het beeld dat de meesten van mij hebben)..
De situatie van afgelopen zaterdag: ik kom een oude bekende tegen, leuk met hem gekletst..meneer wil me zijn nummer geven maar ik zeg, nee.,..ik heb een vriend...(stoer!!) vervolgens zoekt meneer me op via hyves en linked in en stuurt ie me een bericht. Daar reageer ik toch wel op, en de volgende stap is: meneer wil een keertje wat drinken. Ik heb hem vandaag gemaild dat ik dit niet ga doen, omdat het niet goed voelt....kijk, mijn gevoel zegt soms: jaaa...lekker toch een keer anoniem zoenen...en dan weer wegwezen....
Het is denk ik het continue gestribbel tussen verstand en gevoel...is er dan nieman die dit herkent?? Zijn jullie allemaal de meest trouwe (qua gevoel en verstand), ongeacht de liefde voor je vriend??? Kan me bijna niet voorstellen dat jullie allemaal zulke engeltjes zijn...kom op zeg......
De situatie van afgelopen zaterdag: ik kom een oude bekende tegen, leuk met hem gekletst..meneer wil me zijn nummer geven maar ik zeg, nee.,..ik heb een vriend...(stoer!!) vervolgens zoekt meneer me op via hyves en linked in en stuurt ie me een bericht. Daar reageer ik toch wel op, en de volgende stap is: meneer wil een keertje wat drinken. Ik heb hem vandaag gemaild dat ik dit niet ga doen, omdat het niet goed voelt....kijk, mijn gevoel zegt soms: jaaa...lekker toch een keer anoniem zoenen...en dan weer wegwezen....
Het is denk ik het continue gestribbel tussen verstand en gevoel...is er dan nieman die dit herkent?? Zijn jullie allemaal de meest trouwe (qua gevoel en verstand), ongeacht de liefde voor je vriend??? Kan me bijna niet voorstellen dat jullie allemaal zulke engeltjes zijn...kom op zeg......
woensdag 2 december 2009 om 19:45
@iris69: toevallig zitten onze genen wel zo in elkaar. Je verstand moet alleen wel de boel in de hand houden. En ik weet; ik ben tever gegaan door twee keer mjn nummer te geven...maar dat doet niets af aan het feit dat iedereen het leuk vindt om aandacht te krijgen..ik vind het gewoon zo apart dat toen ik single was veel minder sjans had dan nu, nu ik bijna 30 ben....en ik weet het niet hoor..of ik 80 jaar met dezelfde man sex kan blijven hebbebn, ben ik heel eerlijk in. Misschien is het juist wel een 'boost' voor je relatie..who knows...

woensdag 2 december 2009 om 19:52
Ik geloof eerlijk gezegd niet zo in eeuwig durende monogamie van mensen en dan sex met 1 partner voor de rest van je leven, dus ik zou in jouw geval gewoon eerlijk zijn tegen mijn partner en dan streven naar een wat openere relatie dan je nu hebt.
Niet iedereen is weggelegd voor monogamie, maar het oneerlijke tegenover je partner ervan stort me, niet het flirten op zich.
Niet iedereen is weggelegd voor monogamie, maar het oneerlijke tegenover je partner ervan stort me, niet het flirten op zich.
woensdag 2 december 2009 om 20:14
Ik vraag me toch af of je relatie met je huidige vriend dan wel zo goed is. Ik begrijp dat na een lange tijd de zogenaamde sleur erin kan komen, maar waarom steek je daar niet wat meer energie in? Het spannender maken met hem? Valt dat niet onder de opties? Het lijkt me dat je gek moet worden van die constante gevoel/verstand discussie. Misschien heb je dan ook minder behoefte aan (de aandacht en spanning van) andere mannen.

woensdag 2 december 2009 om 21:05
Sportief van je om toch te reageren
Ik begrijp best dat je de aandacht fijn vindt. Dat is het ook. Maar het is nog oppervlakkiger dan je zelf denkt en daarom is het zo jammer om daar zoveel waarde aan te hechten. Die mannen willen echt niet meer dan slechts jouw kut. Ik zeg het bewust zo grof trouwens. En als jij die niet wilt geven lopen ze naar de volgende kut. Het is niet eens persoonlijk.
Het betekent niet dat je niet mag genieten van flirten en een beetje aandacht, maar je neiging om het verder te trekken is zonde. Want het is zonde als die aandacht belangrijker is dan degene voor wie jij veel meer bent dan alleen een lekker wijf waar ze het wel op kunnen doen.
Nogmaals, fijn om te weten dat je gewaardeerd wordt. Iedereen vindt dat fijn. Dat je zo'n sterke behoefte hebt aan die aandacht en daar zelfs je vriend aan ondergeschikt maakt in zekere zin, dat maakt het een beetje sneu.
Ik begrijp best dat je de aandacht fijn vindt. Dat is het ook. Maar het is nog oppervlakkiger dan je zelf denkt en daarom is het zo jammer om daar zoveel waarde aan te hechten. Die mannen willen echt niet meer dan slechts jouw kut. Ik zeg het bewust zo grof trouwens. En als jij die niet wilt geven lopen ze naar de volgende kut. Het is niet eens persoonlijk.
Het betekent niet dat je niet mag genieten van flirten en een beetje aandacht, maar je neiging om het verder te trekken is zonde. Want het is zonde als die aandacht belangrijker is dan degene voor wie jij veel meer bent dan alleen een lekker wijf waar ze het wel op kunnen doen.
Nogmaals, fijn om te weten dat je gewaardeerd wordt. Iedereen vindt dat fijn. Dat je zo'n sterke behoefte hebt aan die aandacht en daar zelfs je vriend aan ondergeschikt maakt in zekere zin, dat maakt het een beetje sneu.
woensdag 2 december 2009 om 21:18
Aandacht is ook lekker, ook al heb je een goede relatie.
Ik denk dat ik zou genieten van die aandacht, maar wel goede afspraken zou maken met mijn vriend.
Hij zal wel weten hoe jij in elkaar steekt en kan , denk ik, zelf zijn grenzen wel aangeven.
Het is aan jou om die afspraken en grenzen, waar jullie je lekker bij voelen, te respecteren.
Ik denk dat ik zou genieten van die aandacht, maar wel goede afspraken zou maken met mijn vriend.
Hij zal wel weten hoe jij in elkaar steekt en kan , denk ik, zelf zijn grenzen wel aangeven.
Het is aan jou om die afspraken en grenzen, waar jullie je lekker bij voelen, te respecteren.
donderdag 3 december 2009 om 01:57
Duiveltje ik denk dat het belangrijk is dat je er voor jezelf achter komt waaróm je je hier zo mee bezig houdt.
Uit je OP dacht ik op te maken dat je wellicht erg onzeker bent en daarom veel behoefte hebt aan aandacht, maar nu denk ik dat het ook zo zou kunnen zijn dat je vooral spanning zoekt.
Herken je dat?
Uit je OP dacht ik op te maken dat je wellicht erg onzeker bent en daarom veel behoefte hebt aan aandacht, maar nu denk ik dat het ook zo zou kunnen zijn dat je vooral spanning zoekt.
Herken je dat?
donderdag 3 december 2009 om 09:05
quote:domnaiefmutsje schreef op 02 december 2009 @ 21:05:
Sportief van je om toch te reageren
Ik begrijp best dat je de aandacht fijn vindt. Dat is het ook. Maar het is nog oppervlakkiger dan je zelf denkt en daarom is het zo jammer om daar zoveel waarde aan te hechten. Die mannen willen echt niet meer dan slechts jouw kut. Ik zeg het bewust zo grof trouwens. En als jij die niet wilt geven lopen ze naar de volgende kut. Het is niet eens persoonlijk.
Het betekent niet dat je niet mag genieten van flirten en een beetje aandacht, maar je neiging om het verder te trekken is zonde. Want het is zonde als die aandacht belangrijker is dan degene voor wie jij veel meer bent dan alleen een lekker wijf waar ze het wel op kunnen doen.
Nogmaals, fijn om te weten dat je gewaardeerd wordt. Iedereen vindt dat fijn. Dat je zo'n sterke behoefte hebt aan die aandacht en daar zelfs je vriend aan ondergeschikt maakt in zekere zin, dat maakt het een beetje sneu.
Hmm DNM, zou het niet eens andersom kunnen zijn? Ik bedoel, dit is 'typisch' mannengedrag maar nu is er een vrouw die er openlijk voor uitkomt om aandacht te vragen. Kijk, zij zit niet in de slachtoffer rol. Misschien is ze wel een man-eater die alle hoofden van de mannen op hol jaagt en ze vervolgens dumpt.
Ze geeft aan dat ze er juist behoefte aan heeft.
Duiveltje, ik weet dat het drastisch klinkt om naar een psycholoog te gaan maar ik denk dat je er voor jezelf moet achterkomen waarom je die drang hebt. Je weet dat het eigenlijk niet kan, voelt je misschien schuldig maar kan het niet laten omdat het leuk en spannnend is. Je kan het proberen de kop in te drukken maar die neiging komt hoe dan ook terug. Ik denk dat je het probleem bij de wortel moet aanpakken en erachter komen waar het vandaan komt.
Sportief van je om toch te reageren
Ik begrijp best dat je de aandacht fijn vindt. Dat is het ook. Maar het is nog oppervlakkiger dan je zelf denkt en daarom is het zo jammer om daar zoveel waarde aan te hechten. Die mannen willen echt niet meer dan slechts jouw kut. Ik zeg het bewust zo grof trouwens. En als jij die niet wilt geven lopen ze naar de volgende kut. Het is niet eens persoonlijk.
Het betekent niet dat je niet mag genieten van flirten en een beetje aandacht, maar je neiging om het verder te trekken is zonde. Want het is zonde als die aandacht belangrijker is dan degene voor wie jij veel meer bent dan alleen een lekker wijf waar ze het wel op kunnen doen.
Nogmaals, fijn om te weten dat je gewaardeerd wordt. Iedereen vindt dat fijn. Dat je zo'n sterke behoefte hebt aan die aandacht en daar zelfs je vriend aan ondergeschikt maakt in zekere zin, dat maakt het een beetje sneu.
Hmm DNM, zou het niet eens andersom kunnen zijn? Ik bedoel, dit is 'typisch' mannengedrag maar nu is er een vrouw die er openlijk voor uitkomt om aandacht te vragen. Kijk, zij zit niet in de slachtoffer rol. Misschien is ze wel een man-eater die alle hoofden van de mannen op hol jaagt en ze vervolgens dumpt.
Ze geeft aan dat ze er juist behoefte aan heeft.
Duiveltje, ik weet dat het drastisch klinkt om naar een psycholoog te gaan maar ik denk dat je er voor jezelf moet achterkomen waarom je die drang hebt. Je weet dat het eigenlijk niet kan, voelt je misschien schuldig maar kan het niet laten omdat het leuk en spannnend is. Je kan het proberen de kop in te drukken maar die neiging komt hoe dan ook terug. Ik denk dat je het probleem bij de wortel moet aanpakken en erachter komen waar het vandaan komt.
donderdag 3 december 2009 om 09:45
quote:Duiveltje_009 schreef op 02 december 2009 @ 19:41:
Het is denk ik het continue gestribbel tussen verstand en gevoel...is er dan nieman die dit herkent?? Zijn jullie allemaal de meest trouwe (qua gevoel en verstand), ongeacht de liefde voor je vriend??? Kan me bijna niet voorstellen dat jullie allemaal zulke engeltjes zijn...kom op zeg......
*Meldt zich*
Ja, ik herken het! In mijn vorige relatie had ik precies hetzelfde. Lange relatie - aandacht van andere mannen - gevleid door de aandacht en de spanning...
Alleen bij mij leidde het tot vreemdgaan. Eerst alleen zoenen, later ook sex. Daarna heb ik de relatie verbroken. Het was heel verschrikkelijk, en het heeft heel lang geduurd voor ik mezelf vergeven heb.
Bij mij waren er een paar oorzaken; ik was wat jonger dan hij, wat minder ervaren, maar vooral: we hadden verschrikkelijke sleur in onze relatie. We staken geen energie meer in elkaar, en het was gewoon aan het doodbloeden.
Dus mijn vraag: beschrijf de relatie met je vriend. Zijn jullie nog echt gek op elkaar? Steken jullie allebei energie in je relatie? Waar komt je behoefte aan flirten-met-spannende-mannen vandaan?
Het is denk ik het continue gestribbel tussen verstand en gevoel...is er dan nieman die dit herkent?? Zijn jullie allemaal de meest trouwe (qua gevoel en verstand), ongeacht de liefde voor je vriend??? Kan me bijna niet voorstellen dat jullie allemaal zulke engeltjes zijn...kom op zeg......
*Meldt zich*
Ja, ik herken het! In mijn vorige relatie had ik precies hetzelfde. Lange relatie - aandacht van andere mannen - gevleid door de aandacht en de spanning...
Alleen bij mij leidde het tot vreemdgaan. Eerst alleen zoenen, later ook sex. Daarna heb ik de relatie verbroken. Het was heel verschrikkelijk, en het heeft heel lang geduurd voor ik mezelf vergeven heb.
Bij mij waren er een paar oorzaken; ik was wat jonger dan hij, wat minder ervaren, maar vooral: we hadden verschrikkelijke sleur in onze relatie. We staken geen energie meer in elkaar, en het was gewoon aan het doodbloeden.
Dus mijn vraag: beschrijf de relatie met je vriend. Zijn jullie nog echt gek op elkaar? Steken jullie allebei energie in je relatie? Waar komt je behoefte aan flirten-met-spannende-mannen vandaan?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 3 december 2009 om 10:46
Ook eens met Evy. Mijn post is gebaseerd als je jullie relatie wel in orde is maar je nog steeds de neiging hebt om vreemd te gaan.Anders inderdaad eerst naar je relatie kijken.
Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is en ik vind het knap dat je je kwetsbaar durft op te stellen. Vergeet de moraalridder reacties en tof dat je blijft posten.
Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is en ik vind het knap dat je je kwetsbaar durft op te stellen. Vergeet de moraalridder reacties en tof dat je blijft posten.
donderdag 3 december 2009 om 12:10
quote:domnaiefmutsje schreef op 01 december 2009 @ 18:11:
Je bent vast een enorm lekker reservoir voor sperma, echter heb je een vriend die je als meer ziet dan dat. Jammer dat je dat op het spel zet om weer als luxe masturbatie middel te dienen.Wil je zoiets niet meer zeggen als ik net een slok thee heb genomen?
Je bent vast een enorm lekker reservoir voor sperma, echter heb je een vriend die je als meer ziet dan dat. Jammer dat je dat op het spel zet om weer als luxe masturbatie middel te dienen.Wil je zoiets niet meer zeggen als ik net een slok thee heb genomen?
vrijdag 4 december 2009 om 09:57
Hey allemaal,
Superbedankt voor jullie reacties. Merk wel echt dat ik er iets mee moet zeg maar...inderdaad, waar komt het vandaag? Ikke nie weten...Een aantal van jullie dachten dat ik onzeker was. Dat is het denk ik niet. Ik ben eigenlijk allergisch voor alles wat een sleur en saai is.
Soms vraag ik me ook af of mijn vriendje de ware is. Maar ja wanneer WEET je dat iemand de ware is?? Feit is wel dat we het ongelooflijk fijn met elkaar hebben, echte maatjes zijn, ook fijne sex..etc..dus ik weet het gewoon niet. Misschien zit het wel echt in mij en moet ik de situaties niet meer opzoeken. Denk echt dat dit de enige oplossing is.
Misschien ben ik idd wel een man-eater
....ik doe het in ieder geval niet om bevestiging te zoeken, het gebeurt gewoon. Wellicht heeft het ermee te maken datn mijn vriend geen stapnummer is, en ik die behoefte wel heb. Hij laat me ook erg vrij moet ik zeggen. Misschien wel te vrij.
Of misschien heeft het wel te maken met hormonen. Las laatst in een artikel dat je in tijde van je vruchtbaarheid aangetrokken bent tot echte 'man-mannen', dus sterke kaaklijn, brede borst, beginnend baardje. Je kent ze wel, meestal ook de echte ego trippers.
O ik zit nu echt alles door elkaar heen op te rakelen,sorry. Ik weet in ieder geval wel dat ik ontzettend veel van mijn vriend houd en als ik bij hem ben, ben ik echt e meest gelukkige vrouw ter wereld. We gaan volgend jaar ook een maand samen weg, erg veel zin. Maar zodra de touwtjes worden losgelaten....komt dat duiveltje in me weer op. Ben gewoon een ongelooflijke sjansbal. Dat hoorik ook altijd van mijn vriendinnen...maar doe het niet bewust...arghh!!!!
Liefs,Duiveltje..
Superbedankt voor jullie reacties. Merk wel echt dat ik er iets mee moet zeg maar...inderdaad, waar komt het vandaag? Ikke nie weten...Een aantal van jullie dachten dat ik onzeker was. Dat is het denk ik niet. Ik ben eigenlijk allergisch voor alles wat een sleur en saai is.
Soms vraag ik me ook af of mijn vriendje de ware is. Maar ja wanneer WEET je dat iemand de ware is?? Feit is wel dat we het ongelooflijk fijn met elkaar hebben, echte maatjes zijn, ook fijne sex..etc..dus ik weet het gewoon niet. Misschien zit het wel echt in mij en moet ik de situaties niet meer opzoeken. Denk echt dat dit de enige oplossing is.
Misschien ben ik idd wel een man-eater

Of misschien heeft het wel te maken met hormonen. Las laatst in een artikel dat je in tijde van je vruchtbaarheid aangetrokken bent tot echte 'man-mannen', dus sterke kaaklijn, brede borst, beginnend baardje. Je kent ze wel, meestal ook de echte ego trippers.
O ik zit nu echt alles door elkaar heen op te rakelen,sorry. Ik weet in ieder geval wel dat ik ontzettend veel van mijn vriend houd en als ik bij hem ben, ben ik echt e meest gelukkige vrouw ter wereld. We gaan volgend jaar ook een maand samen weg, erg veel zin. Maar zodra de touwtjes worden losgelaten....komt dat duiveltje in me weer op. Ben gewoon een ongelooflijke sjansbal. Dat hoorik ook altijd van mijn vriendinnen...maar doe het niet bewust...arghh!!!!
Liefs,Duiveltje..
vrijdag 4 december 2009 om 10:05
Duiveltje dingen gebeuren niet 'gewoon', jij doet dit.
En als jij wil dat er iets aan verandert zul je de oorzaak moeten vinden, en deze ook accepteren.
Pas dan kun je het oplossen.
Geef niet je vriend de schuld dat hij je te vrij laat, ga het niet op hormonen gooien, kijk naar jezelf.
Waarom heb je deze spanning/bevestiging (dat weet jij het beste, waar je naar zoekt) zo nodig?
En als jij wil dat er iets aan verandert zul je de oorzaak moeten vinden, en deze ook accepteren.
Pas dan kun je het oplossen.
Geef niet je vriend de schuld dat hij je te vrij laat, ga het niet op hormonen gooien, kijk naar jezelf.
Waarom heb je deze spanning/bevestiging (dat weet jij het beste, waar je naar zoekt) zo nodig?
vrijdag 4 december 2009 om 10:07
Dat hele concept van 'de ware' is volgens mij gewoon onzin, komt alleen voor in Boeketromannetjes.
Als je van deze man houdt, als je gaat stralen als je binnenkomt, als jullie kunnen praten én kunnen sexen en hij je vrij laat in je doen en laten, dan lijkt het me een prima vent! (Té vrij laten kan niet in mijn ogen.) Dan is het tijd om de beslissing te maken om voor hem te gaan. En geen dingen doen waarmee je hem zou kunnen kwetsen.
Er zijn veel vrouwen die met je zouden willen ruilen Duiveltje!
Als je van deze man houdt, als je gaat stralen als je binnenkomt, als jullie kunnen praten én kunnen sexen en hij je vrij laat in je doen en laten, dan lijkt het me een prima vent! (Té vrij laten kan niet in mijn ogen.) Dan is het tijd om de beslissing te maken om voor hem te gaan. En geen dingen doen waarmee je hem zou kunnen kwetsen.
Er zijn veel vrouwen die met je zouden willen ruilen Duiveltje!
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.

vrijdag 4 december 2009 om 11:18
Inderdaad wel erg dom om je nr. te geven terwijl je zelf ook al wel weet dat dit niet de bedoeling is. Weet niet hoe oud je bent maar als je je wilde haren nog niet kwijt bent, en echt niet zonder de aandacht van andere mannen kunt, kun je beter even lekker single zijn... Dit is ook helemaal niet eerlijk tegenover je huidige vriend en zijn vertrouwen in jou zal er op deze manier echt niet beter van worden.
En... flirten kweekt het verlangen naar een ander dus stop ermee als je je relatie wilt redden.!
En... flirten kweekt het verlangen naar een ander dus stop ermee als je je relatie wilt redden.!