Relaties
alle pijlers
tGrote liefde in het buitenland...
maandag 11 augustus 2008 om 19:49
Hallo allemaal,
Even mijn hart luchten en kijken of ik mijn ervaringen met andere meiden kan delen. Ik ben 32 jaar, heb een fulltimebaan en ben 2 jaar geleden gescheiden. Mijn vrijgezellenleventje beviel me prima. Even tot mezelf komen, bijkomen van alle ellende. Voor mij even geen man meer in mijn leven riep ik steeds! Totdat er zomaar weer eentje je leven binnen wandelt. Is wel eerder gebeurd, maar die waren absoluut niet de moeite waard.
Nou deze wel. Heb hem op 13 juni 2008 ontmoet in mijn stamkroeg. Het Nederlands elftal had gevoetbald en gewonnen. Groot feest in de kroeg dus. Lekker druk en er werd flink gefeest. Ineens kruisten mijn ogen zijn ogen. Poosje oogcontact gehad en toen liep hij op me af. Hij sprak alleen maar Frans. Hij komt uit het franstalige gedeelte van Canada. En was op vakantie bij zijn broer. Het Frans spreken ging me tot mijn verbazing enorm goed af en we raakten verzeild in een leuk gesprek. Aan het eind van de avond vroeg hij mijn nummer en de dag erop hing hij meteen aan de telefoon. Vanaf toen hebben we veel tijd samen doorgebracht. Ben niet altijd even lief voor hem geweest. Probeerde me te verzetten tegen mijn gevoel. Zelfbescherming. Ik wilde toch geen man in mijn leven? En wat moet ik in hemelsnaam met een Canadees. Maar hij hield vol en wist mijn hart voor hem te winnen. We hebben een heerlijke tijd gehad samen. Het voelde zoals het voelen moest. Liefde! Op 28 juli moest hij terug naar Canada. Hij mocht hier niet langen dan drie maanden verblijven. De dagen ervoor hebben we veel gepraat en veel gehuild. Maar ook van elkaar genoten. En toen kwam die dag, die dag die ik zo graag had willen uitwissen. Op 28 juli heb ik hem 's avonds in Amsterdam op de bus gezet. Hij ging via Parijs naar Canada. Wat een vreselijke avond was dat. Ik heb me groot gehouden, maar eenmaal thuis heb ik enorm gehuild. Dinsdag op woensdagnacht belde hij dat hij veilig was aangekomen, dat had hij me beloofd. Ergens ben je enorm onzeker en ben je bang niks meer te horen. Het bellen van Canada naar Nederland is niet makkelijk. Slechte verbindingen. Inmiddels heeft hij een keer of drie gebeld en me een kaart gestuurd. Dat voelt enorm goed, maar toch is er constant een bepaalde onzekerheid. Zoveel kilometers van elkaar verwijderd. Ik heb momenteel vijf weken vakantie, ben bezig aan mijn vierde weken. En ik kan mijn draai maar moeilijk vinden. Niks is hetzelfde zonder hem. Tja en dat is dan liefde...Wen er maar aan! Ik mis het enorm!
Als alles goed gaat, komt hij in oktober naar Nederland. En niet voor een vakantie, maar om hier te wonen! Ik hou al mijn vingers gekruisd en kan niet wachten. Oktober is niet meer zo ver weg. Maar voor mij duurt iedere dag een eeuwigheid.
Ik heb veel contact met zijn moeder en zijn broer. Dat helpt me enorm. Ze zijn enorm lief voor me en zo blijf ik voor mijn gevoel in contact met hem.
Verder schrijf ik hem brieven en kaarten...
En tja...Nu is het gewoon wachten, wachten en nog eens wachten.
Ik ben benieuwd of er meiden zijn met een zelfde soort ervaring. Hoe zij hier mee omgaan.
Groetjes,
Karin
Even mijn hart luchten en kijken of ik mijn ervaringen met andere meiden kan delen. Ik ben 32 jaar, heb een fulltimebaan en ben 2 jaar geleden gescheiden. Mijn vrijgezellenleventje beviel me prima. Even tot mezelf komen, bijkomen van alle ellende. Voor mij even geen man meer in mijn leven riep ik steeds! Totdat er zomaar weer eentje je leven binnen wandelt. Is wel eerder gebeurd, maar die waren absoluut niet de moeite waard.
Nou deze wel. Heb hem op 13 juni 2008 ontmoet in mijn stamkroeg. Het Nederlands elftal had gevoetbald en gewonnen. Groot feest in de kroeg dus. Lekker druk en er werd flink gefeest. Ineens kruisten mijn ogen zijn ogen. Poosje oogcontact gehad en toen liep hij op me af. Hij sprak alleen maar Frans. Hij komt uit het franstalige gedeelte van Canada. En was op vakantie bij zijn broer. Het Frans spreken ging me tot mijn verbazing enorm goed af en we raakten verzeild in een leuk gesprek. Aan het eind van de avond vroeg hij mijn nummer en de dag erop hing hij meteen aan de telefoon. Vanaf toen hebben we veel tijd samen doorgebracht. Ben niet altijd even lief voor hem geweest. Probeerde me te verzetten tegen mijn gevoel. Zelfbescherming. Ik wilde toch geen man in mijn leven? En wat moet ik in hemelsnaam met een Canadees. Maar hij hield vol en wist mijn hart voor hem te winnen. We hebben een heerlijke tijd gehad samen. Het voelde zoals het voelen moest. Liefde! Op 28 juli moest hij terug naar Canada. Hij mocht hier niet langen dan drie maanden verblijven. De dagen ervoor hebben we veel gepraat en veel gehuild. Maar ook van elkaar genoten. En toen kwam die dag, die dag die ik zo graag had willen uitwissen. Op 28 juli heb ik hem 's avonds in Amsterdam op de bus gezet. Hij ging via Parijs naar Canada. Wat een vreselijke avond was dat. Ik heb me groot gehouden, maar eenmaal thuis heb ik enorm gehuild. Dinsdag op woensdagnacht belde hij dat hij veilig was aangekomen, dat had hij me beloofd. Ergens ben je enorm onzeker en ben je bang niks meer te horen. Het bellen van Canada naar Nederland is niet makkelijk. Slechte verbindingen. Inmiddels heeft hij een keer of drie gebeld en me een kaart gestuurd. Dat voelt enorm goed, maar toch is er constant een bepaalde onzekerheid. Zoveel kilometers van elkaar verwijderd. Ik heb momenteel vijf weken vakantie, ben bezig aan mijn vierde weken. En ik kan mijn draai maar moeilijk vinden. Niks is hetzelfde zonder hem. Tja en dat is dan liefde...Wen er maar aan! Ik mis het enorm!
Als alles goed gaat, komt hij in oktober naar Nederland. En niet voor een vakantie, maar om hier te wonen! Ik hou al mijn vingers gekruisd en kan niet wachten. Oktober is niet meer zo ver weg. Maar voor mij duurt iedere dag een eeuwigheid.
Ik heb veel contact met zijn moeder en zijn broer. Dat helpt me enorm. Ze zijn enorm lief voor me en zo blijf ik voor mijn gevoel in contact met hem.
Verder schrijf ik hem brieven en kaarten...
En tja...Nu is het gewoon wachten, wachten en nog eens wachten.
Ik ben benieuwd of er meiden zijn met een zelfde soort ervaring. Hoe zij hier mee omgaan.
Groetjes,
Karin
maandag 11 augustus 2008 om 20:23
Hoi,
Bedankt voor je reactie...
Hij verblijft de komende maanden in een hotel. Omdat hij zijn eigen apartement heeft verhuurd. Dus geen computer daar.
Daarbij werkt hij elf uur per dag en hebben we een tijdsverschil van zes uur.
We zijn al op bezoek bij de immigratiedienst geweest toen hij hier was. Geen probleem. Verblijfsvergunning aanvragen. Acht weken niet werken en daarna kan hij meteen bij de baas van zijn broer aan de slag.
Bedankt voor je reactie...
Hij verblijft de komende maanden in een hotel. Omdat hij zijn eigen apartement heeft verhuurd. Dus geen computer daar.
Daarbij werkt hij elf uur per dag en hebben we een tijdsverschil van zes uur.
We zijn al op bezoek bij de immigratiedienst geweest toen hij hier was. Geen probleem. Verblijfsvergunning aanvragen. Acht weken niet werken en daarna kan hij meteen bij de baas van zijn broer aan de slag.
maandag 11 augustus 2008 om 20:26
Was het ook voor jullie elkaar ontmoet hebben al zijn bedoeling om naar Nederland te komen, of doet hij dat speciaal voor jullie relatie?
Op zich wel lekker natuurlijk dat het geen longdistance relationship hoeft te blijven voor jullie. Had je nu jij zelf vakantie hebt niet de behoefte om bij hem op bezoek te gaan? Om zijn oude omgeving/land te leren kennen?
Op zich wel lekker natuurlijk dat het geen longdistance relationship hoeft te blijven voor jullie. Had je nu jij zelf vakantie hebt niet de behoefte om bij hem op bezoek te gaan? Om zijn oude omgeving/land te leren kennen?
maandag 11 augustus 2008 om 20:40
maandag 11 augustus 2008 om 20:49
Hotel is meer motel...Simpele overnachtingsplaats...
Geen internet, helaas!
Heb ook niet echt de behoeft om te gaan zitten chatten.
Telefoneren en schrijven is voor mij prima.
Ik heb nu nog twee weken vakantie en heb oproepdienst. Beetje lastig om mij op te roepen vanuit Canada.
Het is de bedoeling dat ik hem straks ga ophalen in oktober.
Hij komt voor mij hier ja...
Geen internet, helaas!
Heb ook niet echt de behoeft om te gaan zitten chatten.
Telefoneren en schrijven is voor mij prima.
Ik heb nu nog twee weken vakantie en heb oproepdienst. Beetje lastig om mij op te roepen vanuit Canada.
Het is de bedoeling dat ik hem straks ga ophalen in oktober.
Hij komt voor mij hier ja...
maandag 11 augustus 2008 om 21:22
Poeh herkenbaar hoor! Ik heb mijn man in 2002 op vakantie in Turkije ontmoet. Ben daarna 2 x alleen teruggegaan (was eerst met vriendin op vakantie) o.a. om zijn familie te ontmoeten en toen het daarna nog steeds goed voelde hebben we een verblijfsvergunning aangevraagd zodat hij naar NL kon komen. Het was een heftige tijd, toen hij nog daar zat en ik hier, gelukkig was de afstand niet zo groot als NL-Canada, zodat ik makkelijker naar hem kon gaan en hebben we heel veel gebeld en gesmst toen we niet bij elkaar waren, dus al met al hebben we elkaar nooit langer dan 2 maanden niet gezien, maar dat vond ik al zwaar. Als we elkaar niet veel konden spreken of zien weet ik niet of ik het wel had volgehouden. Uiteindelijk is hij 8 maanden na onze ontmoeting naar NL gekomen om te gaan samenwonen. Wel snel, maar het voelde goed en voor hem was het niet makkelijk om een toeristenvisum te krijgen dus hebben we direct een verblijfsvergunning aangevraagd.
maandag 11 augustus 2008 om 21:54
Bedankt voor de reacties...
Voor Layla:
Jij kent het gevoel als geen ander en het valt inderdaad niet mee. Je voelt gewoon dat het goed zit met je gevoelens. En dan zegt tijd (ivm samenwonen en dat soort zaken) niet meer zoveel. Ik zie dat je inmiddels een kindje hebt met hem. Leuk hoor! En eigenlijk is iedere afstand te groot. Voor jouw was Turkije toen net zo vreselijk als Canada nu voor mij. Even voor het beeld, ook van de anderen. Hij woont in Noord-Canada. Dat is niet te vergelijken met Nederland. Mobiele telefonie is niet mogelijk in verband met de bergen. Je hebt daar gewoon geen bereik. En je hebt ook niet zomaar even een internetcafeetje op iedere hoek van de straat. Dus totaal afhankelijk van de mogelijke belmomenten. Gelukkig goed contact met zijn familie. Zijn broer smste net nog. Om te vragen of ik nog iets gehoord had. Sinds vrijdag niet meer. Zijn broer ook niet. Dat contact helpt me er wel een beetje doorheen. Hij werkt momenteel elf uur per dag. Gevaarlijk werk, huizen bouwen in de bergen. Hij werkt zoveel om zijn zaken daar goed af te kunnen handelen en wil ook wat geld meenemen naar Nederland. Het is hier enorm duur voor Canadezen. In verband met de hoge stand van de euro.
Voor Layla:
Jij kent het gevoel als geen ander en het valt inderdaad niet mee. Je voelt gewoon dat het goed zit met je gevoelens. En dan zegt tijd (ivm samenwonen en dat soort zaken) niet meer zoveel. Ik zie dat je inmiddels een kindje hebt met hem. Leuk hoor! En eigenlijk is iedere afstand te groot. Voor jouw was Turkije toen net zo vreselijk als Canada nu voor mij. Even voor het beeld, ook van de anderen. Hij woont in Noord-Canada. Dat is niet te vergelijken met Nederland. Mobiele telefonie is niet mogelijk in verband met de bergen. Je hebt daar gewoon geen bereik. En je hebt ook niet zomaar even een internetcafeetje op iedere hoek van de straat. Dus totaal afhankelijk van de mogelijke belmomenten. Gelukkig goed contact met zijn familie. Zijn broer smste net nog. Om te vragen of ik nog iets gehoord had. Sinds vrijdag niet meer. Zijn broer ook niet. Dat contact helpt me er wel een beetje doorheen. Hij werkt momenteel elf uur per dag. Gevaarlijk werk, huizen bouwen in de bergen. Hij werkt zoveel om zijn zaken daar goed af te kunnen handelen en wil ook wat geld meenemen naar Nederland. Het is hier enorm duur voor Canadezen. In verband met de hoge stand van de euro.
maandag 11 augustus 2008 om 21:58
quote:Karin1976 schreef op 11 augustus 2008 @ 20:49:
Ik heb nu nog twee weken vakantie en heb oproepdienst. Beetje lastig om mij op te roepen vanuit Canada...
Dan is dat toch geen vakantie als je niet weg kan/mag? Wordt je gewoon doorbetaald dat ze van je eisen dat je oproepbaar blijft?
En hij kan toch van z'n werk wel internetten? Of desnoods eerder naar z'n werk gaan als ie het niet wil onder werktijd. En ook al verhuurt ie z'n flat nu en zit ie in 'n motel, heeft ie dan geen eigen pc/laptop? Vind het wel 'n beetje 'n vreemd verhaal toch... Weet je zeker dat ie niet naar jou komt om hier in 'n gespreid bedje te komen?
Ik heb nu nog twee weken vakantie en heb oproepdienst. Beetje lastig om mij op te roepen vanuit Canada...
Dan is dat toch geen vakantie als je niet weg kan/mag? Wordt je gewoon doorbetaald dat ze van je eisen dat je oproepbaar blijft?
En hij kan toch van z'n werk wel internetten? Of desnoods eerder naar z'n werk gaan als ie het niet wil onder werktijd. En ook al verhuurt ie z'n flat nu en zit ie in 'n motel, heeft ie dan geen eigen pc/laptop? Vind het wel 'n beetje 'n vreemd verhaal toch... Weet je zeker dat ie niet naar jou komt om hier in 'n gespreid bedje te komen?
maandag 11 augustus 2008 om 22:14
quote:elninjoo schreef op 11 augustus 2008 @ 21:58:
[...]
Dan is dat toch geen vakantie als je niet weg kan/mag? Wordt je gewoon doorbetaald dat ze van je eisen dat je oproepbaar blijft?
En hij kan toch van z'n werk wel internetten? Of desnoods eerder naar z'n werk gaan als ie het niet wil onder werktijd. En ook al verhuurt ie z'n flat nu en zit ie in 'n motel, heeft ie dan geen eigen pc/laptop? Vind het wel 'n beetje 'n vreemd verhaal toch... Weet je zeker dat ie niet naar jou komt om hier in 'n gespreid bedje te komen?Waarom weer zo'n opmerking over een gespreid bedje? Canada is geen 3e wereldland hoor. Ik vind de uitleg van haar heel aannemelijk, waarom zou je dit wantrouwen?
[...]
Dan is dat toch geen vakantie als je niet weg kan/mag? Wordt je gewoon doorbetaald dat ze van je eisen dat je oproepbaar blijft?
En hij kan toch van z'n werk wel internetten? Of desnoods eerder naar z'n werk gaan als ie het niet wil onder werktijd. En ook al verhuurt ie z'n flat nu en zit ie in 'n motel, heeft ie dan geen eigen pc/laptop? Vind het wel 'n beetje 'n vreemd verhaal toch... Weet je zeker dat ie niet naar jou komt om hier in 'n gespreid bedje te komen?Waarom weer zo'n opmerking over een gespreid bedje? Canada is geen 3e wereldland hoor. Ik vind de uitleg van haar heel aannemelijk, waarom zou je dit wantrouwen?
maandag 11 augustus 2008 om 23:00
Wat een wantrouwen...
Canada is inderdaad geen derde wereldland!
Iemand uit Canada kan overal heen emigreren, heeft hij mij echt niet voor nodig!
En wat betreft zijn werk...Hij werkt in de bergen als bouwvakker...Weleens een pc in de bergen zien staat. Bouwvakkers hebben geen kantoor en pc tot hun beschikking.
En nogmaals...Laatste keer...
Het motel heeft geen internetaansluiting.
Dus aan een pc of lapo heb je dan niet veel...
Canada is inderdaad geen derde wereldland!
Iemand uit Canada kan overal heen emigreren, heeft hij mij echt niet voor nodig!
En wat betreft zijn werk...Hij werkt in de bergen als bouwvakker...Weleens een pc in de bergen zien staat. Bouwvakkers hebben geen kantoor en pc tot hun beschikking.
En nogmaals...Laatste keer...
Het motel heeft geen internetaansluiting.
Dus aan een pc of lapo heb je dan niet veel...
maandag 11 augustus 2008 om 23:30
Wat sneu dat iedereen hier zo wantrouwend is. Ik ga er altijd van uit dat als het niet goed zitten tussen twee mensen, je er vanzelf wel achterkomt, maar je moet uitgaan van het goede van een mens.
Dat gezegd hebbende, vraag ik me wel af of je vriend wel kan aarden in Nederland. Hij komt van een land met ruimte, rust, geen mobieltje of internet in de verste verte en gaat naar zo ongeveer het dichtstbevolkte land van Europa, waar files meer regel dan uitzondering zijn en waar om de minuut wel ergens een mobiele telefoon afgaat. Bovendien spreekt hij geen nederlands en schijnbaar ook geen engels, dus gaat hij hier niet vereenzamen in al die drukte om hem heen? Heb je het daar met hem over gehad?
Dat gezegd hebbende, vraag ik me wel af of je vriend wel kan aarden in Nederland. Hij komt van een land met ruimte, rust, geen mobieltje of internet in de verste verte en gaat naar zo ongeveer het dichtstbevolkte land van Europa, waar files meer regel dan uitzondering zijn en waar om de minuut wel ergens een mobiele telefoon afgaat. Bovendien spreekt hij geen nederlands en schijnbaar ook geen engels, dus gaat hij hier niet vereenzamen in al die drukte om hem heen? Heb je het daar met hem over gehad?
dinsdag 12 augustus 2008 om 07:30
quote:Bijke schreef op 11 augustus 2008 @ 23:30:
Bovendien spreekt hij geen nederlands en schijnbaar ook geen engels, dus gaat hij hier niet vereenzamen in al die drukte om hem heen?
Dat was ook het punt waar ik over viel. Uit 'n modern westers land komen en dan ogenschijnlijk geen engels kunnen spreken?
En zonder eerst 'n paar bezoekjes over en weer gelijk naar hier emigreren? Ik vind het nogal een grote onbezonnen stap. Vooral ook van de ruimte in Canada naar 't overbevolkte Nederland. Waarom heeft ie niet eerst geprobeerd jou naar Canada te laten komen, je verliefd te laten worden op zijn land, voor halsoverkop zijn hele leven daar achter te laten voor 'n fling?
Bovendien spreekt hij geen nederlands en schijnbaar ook geen engels, dus gaat hij hier niet vereenzamen in al die drukte om hem heen?
Dat was ook het punt waar ik over viel. Uit 'n modern westers land komen en dan ogenschijnlijk geen engels kunnen spreken?
En zonder eerst 'n paar bezoekjes over en weer gelijk naar hier emigreren? Ik vind het nogal een grote onbezonnen stap. Vooral ook van de ruimte in Canada naar 't overbevolkte Nederland. Waarom heeft ie niet eerst geprobeerd jou naar Canada te laten komen, je verliefd te laten worden op zijn land, voor halsoverkop zijn hele leven daar achter te laten voor 'n fling?
dinsdag 12 augustus 2008 om 08:15
Hoi Karin1976,
Wat een heerlijk spannende tijd ga je tegemoet. Gelukkig weet je wanneer hij komt dus daar heb je dan iig geen onzekerheid van. Ik begrijp best dat hij geen engels spreekt, frans is tenslotte een wereldtaal. Ga eens naar frankrijk en kijk eens hoeveel mensen daar engels spreken.
Ik begrijp dat zijn broer, die natuurlijk ook frans canadees is, in Nederland woont en werkt en zich prima kan handhaven. Waarom zou dat met jouw vriendje dan niet lukken. Fijn ook voor hem dat hij hier familie heeft, is altijd lekker om op terug te vallen en dat Nederlands/Engels komt wel hoor.
Het is vervelend dat jullie niet zoveel contact hebben, je wilt natuurlijk zo dicht mogelijk bij je geliefde zijn op dit moment. Maar ja als je iedere dag 11 uur loopt te bouwvakken dan kan ik me voorstellen dat als je 's avonds thuiskomt niet echt zin meer hebt om kilometers te gaan rijden op zoek naar een internetcafé.
Je hebt nu nog tijd om te bedenken welke leuke dingen je met hem wil gaan ondernemen en als je straks weer werkt zijn die paar weekjes zo omgevlogen en kun je hem gaan ophalen.
Ik wens je veel geluk met je Grote Liefde
Wat een heerlijk spannende tijd ga je tegemoet. Gelukkig weet je wanneer hij komt dus daar heb je dan iig geen onzekerheid van. Ik begrijp best dat hij geen engels spreekt, frans is tenslotte een wereldtaal. Ga eens naar frankrijk en kijk eens hoeveel mensen daar engels spreken.
Ik begrijp dat zijn broer, die natuurlijk ook frans canadees is, in Nederland woont en werkt en zich prima kan handhaven. Waarom zou dat met jouw vriendje dan niet lukken. Fijn ook voor hem dat hij hier familie heeft, is altijd lekker om op terug te vallen en dat Nederlands/Engels komt wel hoor.
Het is vervelend dat jullie niet zoveel contact hebben, je wilt natuurlijk zo dicht mogelijk bij je geliefde zijn op dit moment. Maar ja als je iedere dag 11 uur loopt te bouwvakken dan kan ik me voorstellen dat als je 's avonds thuiskomt niet echt zin meer hebt om kilometers te gaan rijden op zoek naar een internetcafé.
Je hebt nu nog tijd om te bedenken welke leuke dingen je met hem wil gaan ondernemen en als je straks weer werkt zijn die paar weekjes zo omgevlogen en kun je hem gaan ophalen.
Ik wens je veel geluk met je Grote Liefde
dinsdag 12 augustus 2008 om 08:52
Ik moet toegeven dat ik ook binnen een paar maanden samenwoonde. Maar dat was wel iemand met dezelfde achtergrond als ik, die bij mij uit de buurt kwam en die zo weer terug had gekund naar zijn eigen huis. Om als je elkaar net een paar maanden kent te emigreren vind ik wel heel erg snel, zeker omdat jullie elkaar nog niet echt kennen (je hebt hem nog nooit in zijn eigen omgeving meegemaakt bijvoorbeeld, dan krijg je meestal toch een beter beeld van iemand). Of was hij al van plan om te emigreren omdat zijn broer hier ook al woont? Dan nog zou ik niet meteen gaan samenwonen, het lijkt nu inderdaad of hij het wel makkelijk vindt om in een gespreid bedje te komen.
dinsdag 12 augustus 2008 om 12:48
Maar zijn broer en moeder wonen toch hier? Er is meer hier dan alleen Karin. Karin heeft wel veel contact met zijn moeder en broer hier, dus dat zit wel snor.
Karin, straks is hij weer hier. Jij kunt gewoon doorgaan met je leven hier, hoeft niet te emigreren voor je grote liefde, je hoeft geen grote beslissingen te nemen.
Het is even die lange periode overbruggen en dat is knap lastig wanneer je verliefd bent en het contact matig is.
Karin, straks is hij weer hier. Jij kunt gewoon doorgaan met je leven hier, hoeft niet te emigreren voor je grote liefde, je hoeft geen grote beslissingen te nemen.
Het is even die lange periode overbruggen en dat is knap lastig wanneer je verliefd bent en het contact matig is.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:11
Emigreren is trouwens ook niet voor iedereen een even grote stap hoor! Zeker niet als je familie al in het betreffende land verblijft. Ik ben ook geemigreerd met mijn vriend, gewoon omdat ik daar zin in had. Ik kende het land waar ik nu woon nauwelijks. Voor de buitenwereld was het waarschijnlijk ook vrij ondoordacht. Het is, voor zover ik dat nu kan overzien, één van de beste keuzes in mijn leven geweest. Bovendien kun je altijd terug emigreren...
Als het onverhoopt jullie relatie niet goed zou uitpakken kan hij toch ook altijd weer elders terecht of teruggaan? Wat een onzin om dit zo te wantrouwen... Ik zou me in je vriends positie ook heel goed kunnen voorstellen dat ik voor een prille liefde naar een ander continent zou verhuizen. De ene persoon is nu eenmaal avontuurlijker ingesteld dan de andere.
Je vriend zal trouwens niet de eerste bouwvakker zijn die (nog) geen Nederlands spreekt. Dat is handig met zo'n beroep, dat kun je overal uitvoeren.
Kom op meid... nog een paar maanden, dan wordt je verlangen beloond en kun je volop genieten .
Als het onverhoopt jullie relatie niet goed zou uitpakken kan hij toch ook altijd weer elders terecht of teruggaan? Wat een onzin om dit zo te wantrouwen... Ik zou me in je vriends positie ook heel goed kunnen voorstellen dat ik voor een prille liefde naar een ander continent zou verhuizen. De ene persoon is nu eenmaal avontuurlijker ingesteld dan de andere.
Je vriend zal trouwens niet de eerste bouwvakker zijn die (nog) geen Nederlands spreekt. Dat is handig met zo'n beroep, dat kun je overal uitvoeren.
Kom op meid... nog een paar maanden, dan wordt je verlangen beloond en kun je volop genieten .
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:28
quote:Courage schreef op 12 augustus 2008 @ 13:25:
@Elninjoo, even je algemene kennis bijspijkeren: je hebt Franstalig Canada en Engelstalig Canada. Mensen uit Quebec zeggen niet dat ze Canadees zijn, maar van Quebec komen. Enig idee hoe groot dat land is? Enig idee hoe groot de verschillen onderling zijn? Hoeveel Fransen hebben geen problemen met de Engelse taal? Zo is dat daar ook hoor.
Hoe graag de Amerikanen en Britten het ook anders zien, er zijn echt, echt nog landen die het zonder Engels kunnen. Franstaligen uit Frankrijk en Walonie vind ik ook meestal onaangepaste horken idd, omdat zij te arrogant zijn om een wereldtaal als Engels (dé internationale business-taal notabene) te willen leren. Frankrijk IS geen wereldtaal, Frans komt pas op de 13e plaats op de ranglijst van talen die het meest gesproken worden. Mandarijn, Spaans, Engels en nog wat andere talen komen allemaal nog voor Frans.
@Elninjoo, even je algemene kennis bijspijkeren: je hebt Franstalig Canada en Engelstalig Canada. Mensen uit Quebec zeggen niet dat ze Canadees zijn, maar van Quebec komen. Enig idee hoe groot dat land is? Enig idee hoe groot de verschillen onderling zijn? Hoeveel Fransen hebben geen problemen met de Engelse taal? Zo is dat daar ook hoor.
Hoe graag de Amerikanen en Britten het ook anders zien, er zijn echt, echt nog landen die het zonder Engels kunnen. Franstaligen uit Frankrijk en Walonie vind ik ook meestal onaangepaste horken idd, omdat zij te arrogant zijn om een wereldtaal als Engels (dé internationale business-taal notabene) te willen leren. Frankrijk IS geen wereldtaal, Frans komt pas op de 13e plaats op de ranglijst van talen die het meest gesproken worden. Mandarijn, Spaans, Engels en nog wat andere talen komen allemaal nog voor Frans.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:49
quote:elninjoo schreef op 12 augustus 2008 @ 13:28:
[...]
Franstaligen uit Frankrijk en Walonie vind ik ook meestal onaangepaste horken idd, omdat zij te arrogant zijn om een wereldtaal als Engels (dé internationale business-taal notabene) te willen leren. Frankrijk IS geen wereldtaal, Frans komt pas op de 13e plaats op de ranglijst van talen die het meest gesproken worden. Mandarijn, Spaans, Engels en nog wat andere talen komen allemaal nog voor Frans.
Of je al dan niet een vreemde taal beheerst of wilt beheersen hangt er toch helemaal van af of je die nodig hebt in je werk of dagelijks leven? Ik ken beroepsmatig minstens 20 Franstaligen die perfect Engels spreken en een paar van hen zelfs ook nog Duits of Italiaans (en eentje zelfs Nederlands). En ze moeten ook wel in dit werk. Dat je als bouwvakker geen Engels spreekt als je het niet nodig hebt, vind ik persoonlijk niet vreemd. Ik vraag me overigens af hoe goed het Engels is van de gemiddelde Nederlandse bouwvakker, maar dat terzijde.
Overigens spreken ook veel 'native speakers' van het Engels geen vreemde taal. Het doet het in Engelstalige landen vaak heel goed als ze op je CV lezen dat je Nederlands, Engels, Frans en Duits spreekt. Soms zeg ik voor de grap dat ik ook 'Flemmish' spreek en Afrikaans kan lezen. (Heel veel mensen weten hier niet dat Vlaams en Nederlands dezelfde taal is, zij het met verschillende uitspraken en kleine regionale verschillen
.
[...]
Franstaligen uit Frankrijk en Walonie vind ik ook meestal onaangepaste horken idd, omdat zij te arrogant zijn om een wereldtaal als Engels (dé internationale business-taal notabene) te willen leren. Frankrijk IS geen wereldtaal, Frans komt pas op de 13e plaats op de ranglijst van talen die het meest gesproken worden. Mandarijn, Spaans, Engels en nog wat andere talen komen allemaal nog voor Frans.
Of je al dan niet een vreemde taal beheerst of wilt beheersen hangt er toch helemaal van af of je die nodig hebt in je werk of dagelijks leven? Ik ken beroepsmatig minstens 20 Franstaligen die perfect Engels spreken en een paar van hen zelfs ook nog Duits of Italiaans (en eentje zelfs Nederlands). En ze moeten ook wel in dit werk. Dat je als bouwvakker geen Engels spreekt als je het niet nodig hebt, vind ik persoonlijk niet vreemd. Ik vraag me overigens af hoe goed het Engels is van de gemiddelde Nederlandse bouwvakker, maar dat terzijde.
Overigens spreken ook veel 'native speakers' van het Engels geen vreemde taal. Het doet het in Engelstalige landen vaak heel goed als ze op je CV lezen dat je Nederlands, Engels, Frans en Duits spreekt. Soms zeg ik voor de grap dat ik ook 'Flemmish' spreek en Afrikaans kan lezen. (Heel veel mensen weten hier niet dat Vlaams en Nederlands dezelfde taal is, zij het met verschillende uitspraken en kleine regionale verschillen
.
