Relaties
alle pijlers
The boss
zaterdag 28 maart 2009 om 18:45
Zonder intro maar gelijk van start.
Ik ben ernstig onder de indruk van de directeur van het bedrijf waar ik werk. Een classic, ik weet het . En, al ben ik er soms wat onzeker over, ik weet eigenlijk wel zeker dat het wederzijds is. Het is een grote organisatie, maar we werken echt naast elkaar, als collega's, in een klein team. We zijn beiden single, en van dezelfde leeftijd.
Je directeur leuk vinden is natuurlijk nooit echt handig. Maar het is me overkomen. Vindt m echt heel erg leuk, al een behoorlijke tijd, en zou het zonde vinden om ik iemand per definitie te laten lopen omdat ik voor hem werk.
De contacten op de werkvloer zijn zeer informeel. Daarbuiten weet ik dat hij erg streng is voor zichzelf qua contact met zijn medewerkers. Hij heeft regelmatig verteld dat drie van zijn stelregels qua contact buiten werktijd zijn: nooit iets beginnen met een medewerker, bij sociale gelegenheden altijd op tijd naar huis, en nooit dronken worden met medewerkers. En gezien zijn karakter, en wat ik er van terugzie in de praktijk, houdt hij zich daar stellig aan.
Ik vind het erg lastig, en heb geprobeerd het van me af te zetten. Maar daar is hij echt te leuk voor. Aan de ene kant wil ik er wat mee, en hem laten weten wat ik voor hem voel (er wordt heel wat afgeflirt, maar heb geen idee of hij mijn signalen écht oppakt ...al flirt hij wel vrolijk terug). Maar als ik er echt over nadenk is het natuurlijk complete waanzin. Én je baas, én toch het risico dat ik gek ben het toch niet wederzijds is, én ook nog eens iemand met een nogal star regelbeleid op dat gebied: garantie tot falen zou je zeggen. Want, denk ik dan weer, een man die een vrouw écht leuk vindt gaat tot actie over, en dat is hier niet bepaald het geval. En dan besluit ik maar weer niks te doen, en een poging te wagen hem uit mijn hoofd te zetten. Wat op zijn hoogst maar voor even lukt.
Kan wel wat advies gebruiken !Wat zou jij doen in deze situatie? Of heb je er wellicht ooit al ingezeten?
Ik ben ernstig onder de indruk van de directeur van het bedrijf waar ik werk. Een classic, ik weet het . En, al ben ik er soms wat onzeker over, ik weet eigenlijk wel zeker dat het wederzijds is. Het is een grote organisatie, maar we werken echt naast elkaar, als collega's, in een klein team. We zijn beiden single, en van dezelfde leeftijd.
Je directeur leuk vinden is natuurlijk nooit echt handig. Maar het is me overkomen. Vindt m echt heel erg leuk, al een behoorlijke tijd, en zou het zonde vinden om ik iemand per definitie te laten lopen omdat ik voor hem werk.
De contacten op de werkvloer zijn zeer informeel. Daarbuiten weet ik dat hij erg streng is voor zichzelf qua contact met zijn medewerkers. Hij heeft regelmatig verteld dat drie van zijn stelregels qua contact buiten werktijd zijn: nooit iets beginnen met een medewerker, bij sociale gelegenheden altijd op tijd naar huis, en nooit dronken worden met medewerkers. En gezien zijn karakter, en wat ik er van terugzie in de praktijk, houdt hij zich daar stellig aan.
Ik vind het erg lastig, en heb geprobeerd het van me af te zetten. Maar daar is hij echt te leuk voor. Aan de ene kant wil ik er wat mee, en hem laten weten wat ik voor hem voel (er wordt heel wat afgeflirt, maar heb geen idee of hij mijn signalen écht oppakt ...al flirt hij wel vrolijk terug). Maar als ik er echt over nadenk is het natuurlijk complete waanzin. Én je baas, én toch het risico dat ik gek ben het toch niet wederzijds is, én ook nog eens iemand met een nogal star regelbeleid op dat gebied: garantie tot falen zou je zeggen. Want, denk ik dan weer, een man die een vrouw écht leuk vindt gaat tot actie over, en dat is hier niet bepaald het geval. En dan besluit ik maar weer niks te doen, en een poging te wagen hem uit mijn hoofd te zetten. Wat op zijn hoogst maar voor even lukt.
Kan wel wat advies gebruiken !Wat zou jij doen in deze situatie? Of heb je er wellicht ooit al ingezeten?
zaterdag 28 maart 2009 om 19:10
Niets doen. Ik denk dat je gelijk hebt. Als deze man jou echt zou zien zitten dan had hij op zijn minst een "wat vind jij van mij en hoe gaan we hiermee om"-gesprek met je aangegaan. Hij heeft hierin geen initiatief getoond wat betekent dat zijn normen en waarden wat betreft medewerkers voorgaan op de liefde of dat hij je gewoon niet interessant genoeg vindt.
zaterdag 28 maart 2009 om 19:16
quote:Ojee2 schreef op 28 maart 2009 @ 18:45:
Zonder intro maar gelijk van start.
Ik ben ernstig onder de indruk van de directeur van het bedrijf waar ik werk. Een classic, ik weet het . En, al ben ik er soms wat onzeker over, ik weet eigenlijk wel zeker dat het wederzijds is. Het is een grote organisatie, maar we werken echt naast elkaar, als collega's, in een klein team. We zijn beiden single, en van dezelfde leeftijd.
Je directeur leuk vinden is natuurlijk nooit echt handig. Maar het is me overkomen. Vindt m echt heel erg leuk, al een behoorlijke tijd, en zou het zonde vinden om ik iemand per definitie te laten lopen omdat ik voor hem werk.
De contacten op de werkvloer zijn zeer informeel. Daarbuiten weet ik dat hij erg streng is voor zichzelf qua contact met zijn medewerkers. Hij heeft regelmatig verteld dat drie van zijn stelregels qua contact buiten werktijd zijn: nooit iets beginnen met een medewerker, bij sociale gelegenheden altijd op tijd naar huis, en nooit dronken worden met medewerkers. En gezien zijn karakter, en wat ik er van terugzie in de praktijk, houdt hij zich daar stellig aan.
Ik vind het erg lastig, en heb geprobeerd het van me af te zetten. Maar daar is hij echt te leuk voor. Aan de ene kant wil ik er wat mee, en hem laten weten wat ik voor hem voel (er wordt heel wat afgeflirt, maar heb geen idee of hij mijn signalen écht oppakt ...al flirt hij wel vrolijk terug). Maar als ik er echt over nadenk is het natuurlijk complete waanzin. Én je baas, én toch het risico dat ik gek ben het toch niet wederzijds is, én ook nog eens iemand met een nogal star regelbeleid op dat gebied: garantie tot falen zou je zeggen. Want, denk ik dan weer, een man die een vrouw écht leuk vindt gaat tot actie over, en dat is hier niet bepaald het geval. En dan besluit ik maar weer niks te doen, en een poging te wagen hem uit mijn hoofd te zetten. Wat op zijn hoogst maar voor even lukt.
Kan wel wat advies gebruiken !Wat zou jij doen in deze situatie? Of heb je er wellicht ooit al ingezeten?Welk deel daarvan is onduidelijk? Ik houd als werkgever dezelfde normen aan maar heb dat nog nooit expliciet met een medewerker besproken. Dat zou ik pas doen als ik het gevoel zou hebben dat een medewerker méér van mij zou willen en ik niet van hem...
Zonder intro maar gelijk van start.
Ik ben ernstig onder de indruk van de directeur van het bedrijf waar ik werk. Een classic, ik weet het . En, al ben ik er soms wat onzeker over, ik weet eigenlijk wel zeker dat het wederzijds is. Het is een grote organisatie, maar we werken echt naast elkaar, als collega's, in een klein team. We zijn beiden single, en van dezelfde leeftijd.
Je directeur leuk vinden is natuurlijk nooit echt handig. Maar het is me overkomen. Vindt m echt heel erg leuk, al een behoorlijke tijd, en zou het zonde vinden om ik iemand per definitie te laten lopen omdat ik voor hem werk.
De contacten op de werkvloer zijn zeer informeel. Daarbuiten weet ik dat hij erg streng is voor zichzelf qua contact met zijn medewerkers. Hij heeft regelmatig verteld dat drie van zijn stelregels qua contact buiten werktijd zijn: nooit iets beginnen met een medewerker, bij sociale gelegenheden altijd op tijd naar huis, en nooit dronken worden met medewerkers. En gezien zijn karakter, en wat ik er van terugzie in de praktijk, houdt hij zich daar stellig aan.
Ik vind het erg lastig, en heb geprobeerd het van me af te zetten. Maar daar is hij echt te leuk voor. Aan de ene kant wil ik er wat mee, en hem laten weten wat ik voor hem voel (er wordt heel wat afgeflirt, maar heb geen idee of hij mijn signalen écht oppakt ...al flirt hij wel vrolijk terug). Maar als ik er echt over nadenk is het natuurlijk complete waanzin. Én je baas, én toch het risico dat ik gek ben het toch niet wederzijds is, én ook nog eens iemand met een nogal star regelbeleid op dat gebied: garantie tot falen zou je zeggen. Want, denk ik dan weer, een man die een vrouw écht leuk vindt gaat tot actie over, en dat is hier niet bepaald het geval. En dan besluit ik maar weer niks te doen, en een poging te wagen hem uit mijn hoofd te zetten. Wat op zijn hoogst maar voor even lukt.
Kan wel wat advies gebruiken !Wat zou jij doen in deze situatie? Of heb je er wellicht ooit al ingezeten?Welk deel daarvan is onduidelijk? Ik houd als werkgever dezelfde normen aan maar heb dat nog nooit expliciet met een medewerker besproken. Dat zou ik pas doen als ik het gevoel zou hebben dat een medewerker méér van mij zou willen en ik niet van hem...
zaterdag 28 maart 2009 om 19:38
quote:Ojee2 schreef op 28 maart 2009 @ 18:45:
Zonder intro maar gelijk van start.
Ik ben ernstig onder de indruk van de directeur van het bedrijf waar ik werk. Een classic, ik weet het . En, al ben ik er soms wat onzeker over, ik weet eigenlijk wel zeker dat het wederzijds is. Het is een grote organisatie, maar we werken echt naast elkaar, als collega's, in een klein team. We zijn beiden single, en van dezelfde leeftijd.
Je directeur leuk vinden is natuurlijk nooit echt handig. Maar het is me overkomen. Vindt m echt heel erg leuk, al een behoorlijke tijd, en zou het zonde vinden om ik iemand per definitie te laten lopen omdat ik voor hem werk.
De contacten op de werkvloer zijn zeer informeel. Daarbuiten weet ik dat hij erg streng is voor zichzelf qua contact met zijn medewerkers. Hij heeft regelmatig verteld dat drie van zijn stelregels qua contact buiten werktijd zijn: nooit iets beginnen met een medewerker, bij sociale gelegenheden altijd op tijd naar huis, en nooit dronken worden met medewerkers. En gezien zijn karakter, en wat ik er van terugzie in de praktijk, houdt hij zich daar stellig aan.
Ik vind het erg lastig, en heb geprobeerd het van me af te zetten. Maar daar is hij echt te leuk voor. Aan de ene kant wil ik er wat mee, en hem laten weten wat ik voor hem voel (er wordt heel wat afgeflirt, maar heb geen idee of hij mijn signalen écht oppakt ...al flirt hij wel vrolijk terug). Maar als ik er echt over nadenk is het natuurlijk complete waanzin. Én je baas, én toch het risico dat ik gek ben het toch niet wederzijds is, én ook nog eens iemand met een nogal star regelbeleid op dat gebied: garantie tot falen zou je zeggen. Want, denk ik dan weer, een man die een vrouw écht leuk vindt gaat tot actie over, en dat is hier niet bepaald het geval. En dan besluit ik maar weer niks te doen, en een poging te wagen hem uit mijn hoofd te zetten. Wat op zijn hoogst maar voor even lukt.
Kan wel wat advies gebruiken !Wat zou jij doen in deze situatie? Of heb je er wellicht ooit al ingezeten?
En eigenlijk maakt de rest van de geschreven tekst niet meer uit toch??
Dit zegt alles...
Dus je over je crush heenzetten of je gevoel op tafel gooien en een andere baan zoeken
Meer alternatieven heb je niet volgens mij
Zonder intro maar gelijk van start.
Ik ben ernstig onder de indruk van de directeur van het bedrijf waar ik werk. Een classic, ik weet het . En, al ben ik er soms wat onzeker over, ik weet eigenlijk wel zeker dat het wederzijds is. Het is een grote organisatie, maar we werken echt naast elkaar, als collega's, in een klein team. We zijn beiden single, en van dezelfde leeftijd.
Je directeur leuk vinden is natuurlijk nooit echt handig. Maar het is me overkomen. Vindt m echt heel erg leuk, al een behoorlijke tijd, en zou het zonde vinden om ik iemand per definitie te laten lopen omdat ik voor hem werk.
De contacten op de werkvloer zijn zeer informeel. Daarbuiten weet ik dat hij erg streng is voor zichzelf qua contact met zijn medewerkers. Hij heeft regelmatig verteld dat drie van zijn stelregels qua contact buiten werktijd zijn: nooit iets beginnen met een medewerker, bij sociale gelegenheden altijd op tijd naar huis, en nooit dronken worden met medewerkers. En gezien zijn karakter, en wat ik er van terugzie in de praktijk, houdt hij zich daar stellig aan.
Ik vind het erg lastig, en heb geprobeerd het van me af te zetten. Maar daar is hij echt te leuk voor. Aan de ene kant wil ik er wat mee, en hem laten weten wat ik voor hem voel (er wordt heel wat afgeflirt, maar heb geen idee of hij mijn signalen écht oppakt ...al flirt hij wel vrolijk terug). Maar als ik er echt over nadenk is het natuurlijk complete waanzin. Én je baas, én toch het risico dat ik gek ben het toch niet wederzijds is, én ook nog eens iemand met een nogal star regelbeleid op dat gebied: garantie tot falen zou je zeggen. Want, denk ik dan weer, een man die een vrouw écht leuk vindt gaat tot actie over, en dat is hier niet bepaald het geval. En dan besluit ik maar weer niks te doen, en een poging te wagen hem uit mijn hoofd te zetten. Wat op zijn hoogst maar voor even lukt.
Kan wel wat advies gebruiken !Wat zou jij doen in deze situatie? Of heb je er wellicht ooit al ingezeten?
En eigenlijk maakt de rest van de geschreven tekst niet meer uit toch??
Dit zegt alles...
Dus je over je crush heenzetten of je gevoel op tafel gooien en een andere baan zoeken
Meer alternatieven heb je niet volgens mij
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 28 maart 2009 om 19:39
Vind het ook wel vreemd dat hij dat regelmatig verteld heeft, in een persoonlijk gesprek met jou of in een bedrijfsspeech? Dan zou ik het ook nogal vreemd vinden dat je dat zo gaat verkondigen. Als hij het in een persoonlijk gesprek heeft gezegd denk ik dat hij dat niet zomaar heeft gedaan, misschien heeft hij door dat jij hem leuk vindt en wil hij zich indekken (vindt je dus niet leuk dan denk ik)..
zaterdag 28 maart 2009 om 19:47
zaterdag 28 maart 2009 om 20:43
Het klinkt misschien niet leuk wat hier volgt, maar:
Ik zou het maar uit me hoofd zetten, dat 'wederzijds'.
Zoals jij het omschrijft doet hij verwoede pogingen om te laten zien waar hij staat en waar jouw plaats is: regelmatig laten horen dat hij niks wil beginnen met medewerkers.
Doe je er niet verstandig aan om je aandacht ergens anders op te richten?
Ik zou het maar uit me hoofd zetten, dat 'wederzijds'.
Zoals jij het omschrijft doet hij verwoede pogingen om te laten zien waar hij staat en waar jouw plaats is: regelmatig laten horen dat hij niks wil beginnen met medewerkers.
Doe je er niet verstandig aan om je aandacht ergens anders op te richten?
zaterdag 28 maart 2009 om 21:22
quote:lilly80 schreef op 28 maart 2009 @ 19:47:
Als dat zo zou zijn, is het wel een drol dat hij blijft doorgaan met terugflirten natuurlijk... Mocht ik merken dat iemand mij ziet zitten en dat dat van mijn kant niet zo is, dan zou dat flirten het eerste zijn waar ik mee zou stopppen. Lastig idd. Nogal tegenstrijdige signalen, he...
Maar je hebt flirten en flirten he natuurlijk.
Flirten met eventuele seksuele bijbedoelingen of gewoon "zakelijk" flirten zonder seksuele bijbedoelingen. Er hoeft niet meteen gedacht te worden aan verleidingspogingen lijkt me.
Als dat zo zou zijn, is het wel een drol dat hij blijft doorgaan met terugflirten natuurlijk... Mocht ik merken dat iemand mij ziet zitten en dat dat van mijn kant niet zo is, dan zou dat flirten het eerste zijn waar ik mee zou stopppen. Lastig idd. Nogal tegenstrijdige signalen, he...
Maar je hebt flirten en flirten he natuurlijk.
Flirten met eventuele seksuele bijbedoelingen of gewoon "zakelijk" flirten zonder seksuele bijbedoelingen. Er hoeft niet meteen gedacht te worden aan verleidingspogingen lijkt me.
zaterdag 28 maart 2009 om 21:57
Wordt zeker niets zolang jij daar nog werkt, wordt misschien iets als jij ergens anders werkt.... maar daarvoor heb je nu nog helemaal geen aanwijzingen. Mocht je dus een andere baan hebben, dan weet je nog niet of dat het gewenste effect heeft. Vraag me net als curlygurly af waarom hij al regelmatig zijn beleid tav zijn werknemers verteld heeft... lijkt me niet iets wat je tussen neus en lippen door tijdens de koffie pauze meldt.
Offtopic:
quote:Viva Angel5 schreef op 28 maart 2009 @ 20:32:
Titel is onthoofdletterdPrachtig woord: onthoofdletterd
Offtopic:
quote:Viva Angel5 schreef op 28 maart 2009 @ 20:32:
Titel is onthoofdletterdPrachtig woord: onthoofdletterd
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
