Relaties
alle pijlers
tips betreft scheiden gevraagd!!!!
donderdag 25 september 2008 om 09:34
goedemorgen,
na 15 jaar huwelijk heeft mijn toekomende ex-man te kennen te geven geen zin er meer in te hebben (in ons huwelijk)want ik ben wat ik erop uit maak een financieel blok aan zijn been.
ik woon in een koophuis en we hebben erg veel schulden helaas..
leningen ...
hij heeft aangegeven alle leningen op zijn nek te nemen .
want hij was het die altijd maar geld wilde lenen auto dit ...
en ik was zo stom om maar in te stemmen ermee...maar dat is achteraf geklets natuurlijk...
maar nu loopt hij steen en been te klagen dat hij niks kan bla bla bla en ziet mij (ik ben huisvrouw en zit in de wao ) als de storende factor
door deze geldproblemen kan hij zijn familie niet bezoeken in het buitenland en kan ik amper de rekeningen betalen waardoor er nooit geld is om te sparen
ikzelf doe er alles aan om zuinig te zijn etc...
ook zijn hier een paar kinderen bij betrokken die uiteraard met mij mee verhuizen....
kunnen jullie mij tips geven betrekking tot advocaat etc....
wat mijn rechten zijn want hij blijft in het koophuis zitten
ik heb me ook al ingeschreven op woningnet ,maar in mijn woonplaats geven ze geen urgentie af voor scheiden.
werd mij verteld
en het duurt jaren voordat ik een woning kan krijgen
en ik de hypotheek uiteraard niet kan betalen mag ik dus weg....
nou daar sta je dan met je kinderen en met nada noppes...
het liefst blijf ik in mijn woonplaats wonen want de kids hebben hier school etc........
bedankt voor het lezen en hopelijk hebben jullie tips voor mij...........
groetjes karima
na 15 jaar huwelijk heeft mijn toekomende ex-man te kennen te geven geen zin er meer in te hebben (in ons huwelijk)want ik ben wat ik erop uit maak een financieel blok aan zijn been.
ik woon in een koophuis en we hebben erg veel schulden helaas..
leningen ...
hij heeft aangegeven alle leningen op zijn nek te nemen .
want hij was het die altijd maar geld wilde lenen auto dit ...
en ik was zo stom om maar in te stemmen ermee...maar dat is achteraf geklets natuurlijk...
maar nu loopt hij steen en been te klagen dat hij niks kan bla bla bla en ziet mij (ik ben huisvrouw en zit in de wao ) als de storende factor
door deze geldproblemen kan hij zijn familie niet bezoeken in het buitenland en kan ik amper de rekeningen betalen waardoor er nooit geld is om te sparen
ikzelf doe er alles aan om zuinig te zijn etc...
ook zijn hier een paar kinderen bij betrokken die uiteraard met mij mee verhuizen....
kunnen jullie mij tips geven betrekking tot advocaat etc....
wat mijn rechten zijn want hij blijft in het koophuis zitten
ik heb me ook al ingeschreven op woningnet ,maar in mijn woonplaats geven ze geen urgentie af voor scheiden.
werd mij verteld
en het duurt jaren voordat ik een woning kan krijgen
en ik de hypotheek uiteraard niet kan betalen mag ik dus weg....
nou daar sta je dan met je kinderen en met nada noppes...
het liefst blijf ik in mijn woonplaats wonen want de kids hebben hier school etc........
bedankt voor het lezen en hopelijk hebben jullie tips voor mij...........
groetjes karima
donderdag 25 september 2008 om 10:20
quote:karima76 schreef op 25 september 2008 @ 10:11:
[...]
weet je wat de alimentatie ongeveer is per kind?
voor mezelf hoef ik geen alimentatie overigens......
Ik krijg 250 p/m voor dochter en mijzelf..
Waarom niet?? Jij hebt geen opleiding gedaan/ geen carriere gemaakt en hem ondersteund in zijn carierre en bent tbv het gezin waar hij ook deel van uitmaakte thuis gebleven bij de kinderen.
Je hebt er gewoon récht op!! niet te snel niet nemen waar je recht op hebt, want je zult alles wat je kunt krijgen heel hard nodig hebben.
Ik denk dat je er misschien beter van af komt als je wel gewoon allimentatie eist en dan misschien een deel van de schulden moeten betalen. Via betalingsregelingen waarin wordt gekeken naar je inkomen of zelfs via schuldhulp zal dat best gaan. Maar ga alsjeblieft niet jezelf en kinderen te kort doen en in een mindere leefsituatie terecht komen dan zou kunnen doordat hij zogenaamd heel nobel alle schulden op zich neemt. Hij heeft ze notabene, zeg jij, zelf gemaakt..
[...]
weet je wat de alimentatie ongeveer is per kind?
voor mezelf hoef ik geen alimentatie overigens......
Ik krijg 250 p/m voor dochter en mijzelf..
Waarom niet?? Jij hebt geen opleiding gedaan/ geen carriere gemaakt en hem ondersteund in zijn carierre en bent tbv het gezin waar hij ook deel van uitmaakte thuis gebleven bij de kinderen.
Je hebt er gewoon récht op!! niet te snel niet nemen waar je recht op hebt, want je zult alles wat je kunt krijgen heel hard nodig hebben.
Ik denk dat je er misschien beter van af komt als je wel gewoon allimentatie eist en dan misschien een deel van de schulden moeten betalen. Via betalingsregelingen waarin wordt gekeken naar je inkomen of zelfs via schuldhulp zal dat best gaan. Maar ga alsjeblieft niet jezelf en kinderen te kort doen en in een mindere leefsituatie terecht komen dan zou kunnen doordat hij zogenaamd heel nobel alle schulden op zich neemt. Hij heeft ze notabene, zeg jij, zelf gemaakt..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 25 september 2008 om 10:22
Hoezo hoef je zelf geen alimentatie?! Ik kan me voorstellen dat je er te trots voor bent, ik zou er ook moeite mee hebben, maar een man die om deze reden wil scheiden, verdient toch eigenlijk niet beter? Bovendien zou het wel zo eerlijk zijn. Jij hebt je de afgelopen jaren opgeofferd door onbetaald thuis te werken. Zonder jou was hij niet waar hij nu is en zonder hem had jij nu wellicht wel een baan gehad en zag je financiële toekomst er niet zo belabberd uit. Die alimentatie voor jezelf zou ik dus niet meteen afwijzen. Je gaat het geld echt hard nodig hebben, misschien niet meteen voor spullen voor jezelf, maar vast wel voor je kinderen.
donderdag 25 september 2008 om 10:22
quote:Inad schreef op 25 september 2008 @ 10:15:
Ik vind zijn reden om het huis te houden belachelijk. Zeker het je er zo snel mét kinderen uitzetten. Hij zou ook kunnen gaan en je er rustig laten zitten, terwijl hij betaalt, tot je een ander plekje hebt. Je zet je eigen kinderen toch niet op straat!!???!!!
Als je het echt niet kunt opbrengen kun je er inderdaad het beste uitgaan en via sociale woningbouw een huis proberen te krijgen, maar hij kan je best de kans geven dat allemaal te regelen en je wat tijd geven. Asociaal gedrag van hem hoor.
ik woon nog steeds in dit huis en hij dus ook ,
hij zal me dus niet op sraat zetten (moest hij eens proberen)
maar hij verwacht dat ik een ander huis ga zoeken .
(wat dus een vierjaren plan gaat worden als ik in deze regio een woning wil.
het enige is dat als hij zonodig van me af wil dat hij niet weggaat ...
ik heb al aangegeven dat ik tijdelijk hier blijf wonen en wanneer ik een huis heb dat hij het huis mag hebben.......
Ik vind zijn reden om het huis te houden belachelijk. Zeker het je er zo snel mét kinderen uitzetten. Hij zou ook kunnen gaan en je er rustig laten zitten, terwijl hij betaalt, tot je een ander plekje hebt. Je zet je eigen kinderen toch niet op straat!!???!!!
Als je het echt niet kunt opbrengen kun je er inderdaad het beste uitgaan en via sociale woningbouw een huis proberen te krijgen, maar hij kan je best de kans geven dat allemaal te regelen en je wat tijd geven. Asociaal gedrag van hem hoor.
ik woon nog steeds in dit huis en hij dus ook ,
hij zal me dus niet op sraat zetten (moest hij eens proberen)
maar hij verwacht dat ik een ander huis ga zoeken .
(wat dus een vierjaren plan gaat worden als ik in deze regio een woning wil.
het enige is dat als hij zonodig van me af wil dat hij niet weggaat ...
ik heb al aangegeven dat ik tijdelijk hier blijf wonen en wanneer ik een huis heb dat hij het huis mag hebben.......
donderdag 25 september 2008 om 10:31
quote:yette schreef op 25 september 2008 @ 10:22:
Hoezo hoef je zelf geen alimentatie?! Ik kan me voorstellen dat je er te trots voor bent, ik zou er ook moeite mee hebben, maar een man die om deze reden wil scheiden, verdient toch eigenlijk niet beter? Bovendien zou het wel zo eerlijk zijn. Jij hebt je de afgelopen jaren opgeofferd door onbetaald thuis te werken. Zonder jou was hij niet waar hij nu is en zonder hem had jij nu wellicht wel een baan gehad en zag je financiële toekomst er niet zo belabberd uit. Die alimentatie voor jezelf zou ik dus niet meteen afwijzen. Je gaat het geld echt hard nodig hebben, misschien niet meteen voor spullen voor jezelf, maar vast wel voor je kinderen.
je hebt gelijk maar omdat hij (wij) veel schulden hebben en hij ze op zich neemt (af te betalen)
wil ik hem daardoor ook niet meer in de problemen brengen..
maar het klopt helemaal wat je zegt ik ben thuis gebleven voor de
kids en heb niet kunnnen studeren of werken omdat hij te beroerd was om daarin mee te werken (kind brengen bijv etc)
en geloof me als ik hem niet wakker maakte om naar zijn werk te gaan had hij uberhaupt geen baan meer gehad!!!
hij vind dat ik niks gedaan heb voor hem (dat hij alles zelf gedaan heeft yeah right)
maar ja als je erg jong bent en naief (zoals ik in die tijd)
en vakantie zat er niet in ,of hij ging alleen naar zijn ouders ja zo fear was ik dus altijd maar rekenng houden met zijn wensen.........
Hoezo hoef je zelf geen alimentatie?! Ik kan me voorstellen dat je er te trots voor bent, ik zou er ook moeite mee hebben, maar een man die om deze reden wil scheiden, verdient toch eigenlijk niet beter? Bovendien zou het wel zo eerlijk zijn. Jij hebt je de afgelopen jaren opgeofferd door onbetaald thuis te werken. Zonder jou was hij niet waar hij nu is en zonder hem had jij nu wellicht wel een baan gehad en zag je financiële toekomst er niet zo belabberd uit. Die alimentatie voor jezelf zou ik dus niet meteen afwijzen. Je gaat het geld echt hard nodig hebben, misschien niet meteen voor spullen voor jezelf, maar vast wel voor je kinderen.
je hebt gelijk maar omdat hij (wij) veel schulden hebben en hij ze op zich neemt (af te betalen)
wil ik hem daardoor ook niet meer in de problemen brengen..
maar het klopt helemaal wat je zegt ik ben thuis gebleven voor de
kids en heb niet kunnnen studeren of werken omdat hij te beroerd was om daarin mee te werken (kind brengen bijv etc)
en geloof me als ik hem niet wakker maakte om naar zijn werk te gaan had hij uberhaupt geen baan meer gehad!!!
hij vind dat ik niks gedaan heb voor hem (dat hij alles zelf gedaan heeft yeah right)
maar ja als je erg jong bent en naief (zoals ik in die tijd)
en vakantie zat er niet in ,of hij ging alleen naar zijn ouders ja zo fear was ik dus altijd maar rekenng houden met zijn wensen.........
donderdag 25 september 2008 om 10:36
quote:dertigmin schreef op 25 september 2008 @ 09:48:
Hoi Karima,
Aller eerst
Miss heb je iets aan het topic: Help! Mijn man wil scheiden van Lambada? Daar staan heel veel praktische tips in.
Verder raad ik je aan om naar een advocaat te gaan. Daar een toevoeging aan de vragen (hierdoor heb je weinig advocaat kosten) en je situatie door te spreken.
Vooral omdat je kinderen hebt en daar goed voor wilt zorgen, is het belangrijk dat je je goed laat voorlichten.
Ik zit zelf al meer dan een jaar in de scheidingsperikelen dus als je vragen hebt kan je ze altijd stellen. Met schulden heb ik alleen geen ervaring, maar dat kan een goede advocaat je zo vertellen.
Nogmaals: heel veel sterkte.
Liefs 30-
weet jij hoelang het duurt voordat je daadwerkelijk gescheiden bent?
want je zegt zelf dat je er al een jaar mee bezig bent
duurt het zolang ,nou hij denkt dat het een peace of cake is ofzo
jij ook sterkte gewenst
Hoi Karima,
Aller eerst
Miss heb je iets aan het topic: Help! Mijn man wil scheiden van Lambada? Daar staan heel veel praktische tips in.
Verder raad ik je aan om naar een advocaat te gaan. Daar een toevoeging aan de vragen (hierdoor heb je weinig advocaat kosten) en je situatie door te spreken.
Vooral omdat je kinderen hebt en daar goed voor wilt zorgen, is het belangrijk dat je je goed laat voorlichten.
Ik zit zelf al meer dan een jaar in de scheidingsperikelen dus als je vragen hebt kan je ze altijd stellen. Met schulden heb ik alleen geen ervaring, maar dat kan een goede advocaat je zo vertellen.
Nogmaals: heel veel sterkte.
Liefs 30-
weet jij hoelang het duurt voordat je daadwerkelijk gescheiden bent?
want je zegt zelf dat je er al een jaar mee bezig bent
duurt het zolang ,nou hij denkt dat het een peace of cake is ofzo
jij ook sterkte gewenst
donderdag 25 september 2008 om 10:43
Hoe lang het duurt totdat je daadwerkelijk gescheiden bent, ligt aan een aantal zaken.
Hoe makkelijk kunnen jullie afspraken maken over de consequenties van de voorgenomen echtscheiding, hoe snel heeft jouw advocaat het echtscheidingsverzoek bij de rechtbank, hoe snel ondertekenen jullie een akte van berusting etc. Echt, er is (helaas) geen vast tijdschema. Schakel zsm een advocaat in, deze kan je ook met dit soort vragen helpen!
Hoe makkelijk kunnen jullie afspraken maken over de consequenties van de voorgenomen echtscheiding, hoe snel heeft jouw advocaat het echtscheidingsverzoek bij de rechtbank, hoe snel ondertekenen jullie een akte van berusting etc. Echt, er is (helaas) geen vast tijdschema. Schakel zsm een advocaat in, deze kan je ook met dit soort vragen helpen!
donderdag 25 september 2008 om 10:44
Een (goede) scheidingsbemiddelaar komt voor jullie beide belangen op. Niet alleen voor die van jou, en niet alleen voor die van hem.
Als je het idee hebt dat jullie niet 'op goede voet' uit elkaar gaan, zou ik zeker niet voor een mediator gaan, maar een eigen advocaat in de arm nemen!
Als je het idee hebt dat jullie niet 'op goede voet' uit elkaar gaan, zou ik zeker niet voor een mediator gaan, maar een eigen advocaat in de arm nemen!
anoniem_55143 wijzigde dit bericht op 25-09-2008 10:48
Reden: aanvulling...
Reden: aanvulling...
% gewijzigd
donderdag 25 september 2008 om 10:53
quote:Artemis schreef op 25 september 2008 @ 10:44:
Een (goede) scheidingsbemiddelaar komt voor jullie beide belangen op. Niet alleen voor die van jou, en niet alleen voor die van hem.
Als je het idee hebt dat jullie niet 'op goede voet' uit elkaar gaan, zou ik zeker niet voor een mediator gaan, maar een eigen advocaat in de arm nemen!
dat is dus het probleem dat weet ik dus nog niet .
misschien veranderd hij wel in een monster naar mij toe dan he...
want zijn opgebouwde pensioen bijv denkt hij dat ik daar geen aandeel in neem nou mooi wel dus...
maar ik kan toch beter een eigen advocaat nemen in mijn situatie
nou ga maar eens bellen dat is stap 1!
Een (goede) scheidingsbemiddelaar komt voor jullie beide belangen op. Niet alleen voor die van jou, en niet alleen voor die van hem.
Als je het idee hebt dat jullie niet 'op goede voet' uit elkaar gaan, zou ik zeker niet voor een mediator gaan, maar een eigen advocaat in de arm nemen!
dat is dus het probleem dat weet ik dus nog niet .
misschien veranderd hij wel in een monster naar mij toe dan he...
want zijn opgebouwde pensioen bijv denkt hij dat ik daar geen aandeel in neem nou mooi wel dus...
maar ik kan toch beter een eigen advocaat nemen in mijn situatie
nou ga maar eens bellen dat is stap 1!
donderdag 25 september 2008 om 11:08
Karima,
ja, ik zou in jouw situatie zeker een eigen advocaat nemen én je goed laten informeren over financieële consequenties (bijv. m.b.t. schulden versus allimentatie, pensioen inderdaad, de hypotheek, het uitkopen etc.) van de hele scheiding.
Zoals Artemis zegt hangt de duur van de scheidingsprocedure van een hoop dingen af. Hier gaat het redelijk snel (al was de aanloop naar het overeenstemmen wel lang) omdat we een convenant hebben getekend (zie het topic van Meave dat ik voor je omgehoogd gehaald heb) en het eens waren over alles. Zelfs over het ouderlijk gezag, dat ik alleen krijg. Toch is het wat vertraagd omdat de rechter in geval van kinderen een goede motivatie wil voordat zij een dergelijke beslissing neemt. In jouw geval zijn er ook kinderen bij betrokken en moeten er bezoekregelingen worden getroffen en ouderlijk gezag worden geregeld etc. Ik denk dat je uit moet gaan van minstens een jaar a 1,5 jaar. Misschien langer. Als het wel korter is valt dat alleen maar mee..
ja, ik zou in jouw situatie zeker een eigen advocaat nemen én je goed laten informeren over financieële consequenties (bijv. m.b.t. schulden versus allimentatie, pensioen inderdaad, de hypotheek, het uitkopen etc.) van de hele scheiding.
Zoals Artemis zegt hangt de duur van de scheidingsprocedure van een hoop dingen af. Hier gaat het redelijk snel (al was de aanloop naar het overeenstemmen wel lang) omdat we een convenant hebben getekend (zie het topic van Meave dat ik voor je omgehoogd gehaald heb) en het eens waren over alles. Zelfs over het ouderlijk gezag, dat ik alleen krijg. Toch is het wat vertraagd omdat de rechter in geval van kinderen een goede motivatie wil voordat zij een dergelijke beslissing neemt. In jouw geval zijn er ook kinderen bij betrokken en moeten er bezoekregelingen worden getroffen en ouderlijk gezag worden geregeld etc. Ik denk dat je uit moet gaan van minstens een jaar a 1,5 jaar. Misschien langer. Als het wel korter is valt dat alleen maar mee..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 25 september 2008 om 11:18
Ik lees dat jouw man de schulden op zich gaat nemen dat is leuk maar zien jullie dat voor je. Gaat hij alle schulden oversluiten op zijn naam? Is hij eigenlijk wel in staat om met al die schulden een hypotheek te krijgen. Je zegt dat het huis misschien net de hypotheek oplevert maar heb je dat dan al laten taxeren?
Ik ken een geval, enorm veel schulden en toen een scheiding. De man "mocht" de schulden afbetalen, zij ging in de bijstand en kon dus geen bijdrage leveren. Maar hij moest ook het minimale alimentatiebedrag betalen voor de kinderen. Dus als jouw man denkt er zo makkelijk mee weg te komen door huis en schulden te betalen en daardoor geen alimentatie te hoeven betalen dan vraag ik mij af of dat wel zo makkelijk gaat. Dus ga naar een advocaat en maak nog geen onderlinge afspraken.
Ik ken een geval, enorm veel schulden en toen een scheiding. De man "mocht" de schulden afbetalen, zij ging in de bijstand en kon dus geen bijdrage leveren. Maar hij moest ook het minimale alimentatiebedrag betalen voor de kinderen. Dus als jouw man denkt er zo makkelijk mee weg te komen door huis en schulden te betalen en daardoor geen alimentatie te hoeven betalen dan vraag ik mij af of dat wel zo makkelijk gaat. Dus ga naar een advocaat en maak nog geen onderlinge afspraken.
Ik doe mijn best
donderdag 25 september 2008 om 11:25
quote:karima76 schreef op 25 september 2008 @ 10:31:
[...]
je hebt gelijk maar omdat hij (wij) veel schulden hebben en hij ze op zich neemt (af te betalen)
wil ik hem daardoor ook niet meer in de problemen brengen..
maar het klopt helemaal wat je zegt ik ben thuis gebleven voor de
kids en heb niet kunnnen studeren of werken omdat hij te beroerd was om daarin mee te werken (kind brengen bijv etc)
en geloof me als ik hem niet wakker maakte om naar zijn werk te gaan had hij uberhaupt geen baan meer gehad!!!
hij vind dat ik niks gedaan heb voor hem (dat hij alles zelf gedaan heeft yeah right)
maar ja als je erg jong bent en naief (zoals ik in die tijd)
en vakantie zat er niet in ,of hij ging alleen naar zijn ouders ja zo fear was ik dus altijd maar rekenng houden met zijn wensen.........Pas als je weet om welk bedrag het gaat, weet je wat voor jou beter is. Ben je in gemeenschap van goederen getrouwd, dan moet je de helft van de schulden op je nemen, maar als je huwelijkse voorwaarden hebt, dan kan dat anders geregeld zijn bij de notaris. Weegt het afzien van je recht op 12 jaar partneralimentatie wel op tegen het bedrag dat je zal moeten aflossen? Wat voor jou het beste is, zou ik dus echt eens goed uit (laten) rekenen.
[...]
je hebt gelijk maar omdat hij (wij) veel schulden hebben en hij ze op zich neemt (af te betalen)
wil ik hem daardoor ook niet meer in de problemen brengen..
maar het klopt helemaal wat je zegt ik ben thuis gebleven voor de
kids en heb niet kunnnen studeren of werken omdat hij te beroerd was om daarin mee te werken (kind brengen bijv etc)
en geloof me als ik hem niet wakker maakte om naar zijn werk te gaan had hij uberhaupt geen baan meer gehad!!!
hij vind dat ik niks gedaan heb voor hem (dat hij alles zelf gedaan heeft yeah right)
maar ja als je erg jong bent en naief (zoals ik in die tijd)
en vakantie zat er niet in ,of hij ging alleen naar zijn ouders ja zo fear was ik dus altijd maar rekenng houden met zijn wensen.........Pas als je weet om welk bedrag het gaat, weet je wat voor jou beter is. Ben je in gemeenschap van goederen getrouwd, dan moet je de helft van de schulden op je nemen, maar als je huwelijkse voorwaarden hebt, dan kan dat anders geregeld zijn bij de notaris. Weegt het afzien van je recht op 12 jaar partneralimentatie wel op tegen het bedrag dat je zal moeten aflossen? Wat voor jou het beste is, zou ik dus echt eens goed uit (laten) rekenen.
donderdag 25 september 2008 om 11:25
Goed besluit om een eigen advocaat te nemen. Nu gaat het mogelijk nog wel in goede harmonie maar dat veranderd vaak naarmate de tijd verstrijkt. En de kosten van de advocaat vallen in de praktijk vaak wel mee als je het afzet tegen een goed geregelde scheiding waarbij beide partijen krijgen waar zij recht op hebben.
Ik wil je overigens ook sterkte wensen in deze moeilijke periode maar het gaat je wel lukken!
Ik wil je overigens ook sterkte wensen in deze moeilijke periode maar het gaat je wel lukken!
Ik doe mijn best
donderdag 25 september 2008 om 11:27
Zoals al gezegd: Je kunt binnen 8 weken uit elkaar zijn, als je het overal over eens bent.
Je kunt ook een zgn "vechtscheiding" hebben en dan kan het wel jaren duren.
Het belangrijkste is dat je voor jezelf en voor je kinderen kiest. Dat je zorgt dat zij er niet teveel onder lijden. Ik denk dat dat je wel gaat lukken aan de manier waarop je alles zo nuchter opschrijft.
Hou er rekening mee dat de komende periode met ups en downs zal gaan. De ene dag voel je je super sterk, de volgende dag zou je het liefst in bed gaan liggen onder een dikke deken en er nooit meer onder vandaan komen.
Sterkte
Liefs 30-
Je kunt ook een zgn "vechtscheiding" hebben en dan kan het wel jaren duren.
Het belangrijkste is dat je voor jezelf en voor je kinderen kiest. Dat je zorgt dat zij er niet teveel onder lijden. Ik denk dat dat je wel gaat lukken aan de manier waarop je alles zo nuchter opschrijft.
Hou er rekening mee dat de komende periode met ups en downs zal gaan. De ene dag voel je je super sterk, de volgende dag zou je het liefst in bed gaan liggen onder een dikke deken en er nooit meer onder vandaan komen.
Sterkte
Liefs 30-
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 25 september 2008 om 11:30
Ik zit er nog even over na te denken:
In jouw geval zou ik toch echt als de bliksem een advocaat gaan zoeken. Zorgen dat je al je papieren op een rijtje hebt en duidelijk advies inwinnen.
Met een toevoeging hoeft het allemaal niet veel te kosten.
Heel veel succes.
In jouw geval zou ik toch echt als de bliksem een advocaat gaan zoeken. Zorgen dat je al je papieren op een rijtje hebt en duidelijk advies inwinnen.
Met een toevoeging hoeft het allemaal niet veel te kosten.
Heel veel succes.
anoniem_44873 wijzigde dit bericht op 25-09-2008 11:31
Reden: spelvoutje!!!
Reden: spelvoutje!!!
% gewijzigd
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 25 september 2008 om 11:32
quote:Senseo schreef op 25 september 2008 @ 11:25:
Goed besluit om een eigen advocaat te nemen. Nu gaat het mogelijk nog wel in goede harmonie maar dat veranderd vaak naarmate de tijd verstrijkt. En de kosten van de advocaat vallen in de praktijk vaak wel mee als je het afzet tegen een goed geregelde scheiding waarbij beide partijen krijgen waar zij recht op hebben.
Ik wil je overigens ook sterkte wensen in deze moeilijke periode maar het gaat je wel lukken!
thanks
wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd dus die leningen staan ook op mijn schouders helaas...
is het uberhaupt wel mogelijk om schulden op zijn naam te laten zetten?
ja en of het in harmonie gaat zien wel wel.
mijn kinderen staan voorop die hebben hier niet om gevraagd en ik ook niet dus....
Goed besluit om een eigen advocaat te nemen. Nu gaat het mogelijk nog wel in goede harmonie maar dat veranderd vaak naarmate de tijd verstrijkt. En de kosten van de advocaat vallen in de praktijk vaak wel mee als je het afzet tegen een goed geregelde scheiding waarbij beide partijen krijgen waar zij recht op hebben.
Ik wil je overigens ook sterkte wensen in deze moeilijke periode maar het gaat je wel lukken!
thanks
wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd dus die leningen staan ook op mijn schouders helaas...
is het uberhaupt wel mogelijk om schulden op zijn naam te laten zetten?
ja en of het in harmonie gaat zien wel wel.
mijn kinderen staan voorop die hebben hier niet om gevraagd en ik ook niet dus....
donderdag 25 september 2008 om 11:36
quote:dertigmin schreef op 25 september 2008 @ 11:30:
Ik zit er nog even over na te denken:
In jouw geval zou ik toch echt als de bliksem een advocaat gaan zoeken. Zorgen dat je al je papieren op een rijtje hebt en duidelijk advies inwinnen.
Met een toevoeging hoeft het allemaal niet veel te kosten.
Heel veel succes.
ga ik ook doen maar nu nog de telefoon pakken he .......
ik heb al rongekeken op andere sites oa raad van de rechtsbijstand en dan ben ik misschien 100 euro kwijt .
bedankt voor je hulpen van de andere doet me goed zo heb ik overzicht en handvaten waar ik verder mee kan en dat in een uur....
Ik zit er nog even over na te denken:
In jouw geval zou ik toch echt als de bliksem een advocaat gaan zoeken. Zorgen dat je al je papieren op een rijtje hebt en duidelijk advies inwinnen.
Met een toevoeging hoeft het allemaal niet veel te kosten.
Heel veel succes.
ga ik ook doen maar nu nog de telefoon pakken he .......
ik heb al rongekeken op andere sites oa raad van de rechtsbijstand en dan ben ik misschien 100 euro kwijt .
bedankt voor je hulpen van de andere doet me goed zo heb ik overzicht en handvaten waar ik verder mee kan en dat in een uur....
donderdag 25 september 2008 om 11:52
Ik heb dagelijks te maken met echtscheidingen, Karima, dus als je nog wat te vragen heb lees ik het wel.
Als je een advocaat spreekt, bekijk goed of je een fijn gevoel bij hem/haar hebt. Waarschijnlijk heb je nog een tijd met elkaar te maken. Houd ook pen en papier bij de hand; er komt nu zoveel op je af dat je het niet allemaal kan onthouden.
Als je een afspraak hebt gemaakt met je advocaat om langs te komen op kantoor, kijk dan of er nog iemand met je mee kan gaan (een vriendin, of familielid). Daar kijken ze heus niet raar van op. Neem iemand mee die er niet al te emotioneel van raakt / bij betrokken is, maar een frisse blik op de zaak heeft en zijn/haar verstand er goed bij kan houden.
Schrijf van te voren je vragen op, dan kan je ze niet vergeten
Maak kopieën van alle belangrijke stukken, zoals de hypotheekakte, pensioengegevens, bankgegevens etc. en neem deze mee naar de afspraak.
En last but not least: vergeet je kinderen niet. Deze maken meer mee dan je denkt. Bespreek de zaak niet met hun (ik weet niet hoe oud ze zijn, maar je moest een weten wat ik dagelijks te zien krijg) en verwen ze een klein beetje (dagje uit, pannenkoeken eten of zoiets).
Heel veel sterkte de komende tijd!
Als je een advocaat spreekt, bekijk goed of je een fijn gevoel bij hem/haar hebt. Waarschijnlijk heb je nog een tijd met elkaar te maken. Houd ook pen en papier bij de hand; er komt nu zoveel op je af dat je het niet allemaal kan onthouden.
Als je een afspraak hebt gemaakt met je advocaat om langs te komen op kantoor, kijk dan of er nog iemand met je mee kan gaan (een vriendin, of familielid). Daar kijken ze heus niet raar van op. Neem iemand mee die er niet al te emotioneel van raakt / bij betrokken is, maar een frisse blik op de zaak heeft en zijn/haar verstand er goed bij kan houden.
Schrijf van te voren je vragen op, dan kan je ze niet vergeten
Maak kopieën van alle belangrijke stukken, zoals de hypotheekakte, pensioengegevens, bankgegevens etc. en neem deze mee naar de afspraak.
En last but not least: vergeet je kinderen niet. Deze maken meer mee dan je denkt. Bespreek de zaak niet met hun (ik weet niet hoe oud ze zijn, maar je moest een weten wat ik dagelijks te zien krijg) en verwen ze een klein beetje (dagje uit, pannenkoeken eten of zoiets).
Heel veel sterkte de komende tijd!
vrijdag 26 september 2008 om 10:42
bedankt voor jullie tips!!!
heb er veel aan .
ik heb gisteren nog met hem gesproken want we wonen in een huis en geloof dat dat verlopig niet veranderd.........
hij geeft aan dat wanneer de situatie niet veranderd (dat hij weer niet naar familie in buitenland kan gaan )
er geen toekomst meer inziet en er dus ook geen volgend jaar zal komen voor ons..
en ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij zelf de oorzaak is van die situatie,
en als ik onze situatie financieel bekijk denk ik dat er ook dit jaar geen geld voor zal zijn namelijk
ik schrijf dit bewust hier neer om objectieve berichten te krijgen en voor mezelf een beslissing te nemen...
hoe moeilijk dat ook is...
de afgelopen periode is ook gewoon niet leuk geweest (zomer )
en dat is dus steeds als hij niet weg kan naar buitenland (familie)(ik begrijp het heus wel maar als iets meer dan twee maanden duurt word het wel erg lang...
en ik maar geduld hebben (want ja ook in moeilijke periodes wil je er zijn voor iemand toch)
en dat gedrag vertoont die steeds in de loop van de jaren als hij niet kon gaan ...
terwijl ik altijd bezig ben om de rekeningen te betalen en en alles maar te plamuren (betalingsachterstanden bijv)
niemand weet dit verder ,ook mijn ouders niet
als ik ze dit vertel zouden ze me zo komen halen hoor daar niet van maar moet eerst een knoop doorhakken vooor mezelf
en dat vind ik zo moeilijk ..
zeker na die jaren....samen
en je hebt toch en toekomstbeeld he
je wilt niet dat je kids met een scheiding te maken krijgen etc......
groetjes karima
.
heb er veel aan .
ik heb gisteren nog met hem gesproken want we wonen in een huis en geloof dat dat verlopig niet veranderd.........
hij geeft aan dat wanneer de situatie niet veranderd (dat hij weer niet naar familie in buitenland kan gaan )
er geen toekomst meer inziet en er dus ook geen volgend jaar zal komen voor ons..
en ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij zelf de oorzaak is van die situatie,
en als ik onze situatie financieel bekijk denk ik dat er ook dit jaar geen geld voor zal zijn namelijk
ik schrijf dit bewust hier neer om objectieve berichten te krijgen en voor mezelf een beslissing te nemen...
hoe moeilijk dat ook is...
de afgelopen periode is ook gewoon niet leuk geweest (zomer )
en dat is dus steeds als hij niet weg kan naar buitenland (familie)(ik begrijp het heus wel maar als iets meer dan twee maanden duurt word het wel erg lang...
en ik maar geduld hebben (want ja ook in moeilijke periodes wil je er zijn voor iemand toch)
en dat gedrag vertoont die steeds in de loop van de jaren als hij niet kon gaan ...
terwijl ik altijd bezig ben om de rekeningen te betalen en en alles maar te plamuren (betalingsachterstanden bijv)
niemand weet dit verder ,ook mijn ouders niet
als ik ze dit vertel zouden ze me zo komen halen hoor daar niet van maar moet eerst een knoop doorhakken vooor mezelf
en dat vind ik zo moeilijk ..
zeker na die jaren....samen
en je hebt toch en toekomstbeeld he
je wilt niet dat je kids met een scheiding te maken krijgen etc......
groetjes karima
.
woensdag 5 november 2008 om 18:06
quote:Artemis schreef op 25 september 2008 @ 11:52:
Ik heb dagelijks te maken met echtscheidingen, Karima, dus als je nog wat te vragen heb lees ik het wel.
Mag ik dat ook?
Ik zit in een nogal problematische scheiding. Nu wil mijn man het spaargeld van de kinderen ook verdelen, maar ik vind dat dat niet kan.
Mijn advocaat zegt dat het van de kinderen is (et staat op hun naam, maar ze zijn minderjarig), zijn advocaat zegt volgens hem dat het gewoon van ons is omdat ze minderjatig zijn er en zelf niets van verdiend hebben (kan toch moeilijk, mochten nog niet werken).
Is hier een regel voor?
Ik heb dagelijks te maken met echtscheidingen, Karima, dus als je nog wat te vragen heb lees ik het wel.
Mag ik dat ook?
Ik zit in een nogal problematische scheiding. Nu wil mijn man het spaargeld van de kinderen ook verdelen, maar ik vind dat dat niet kan.
Mijn advocaat zegt dat het van de kinderen is (et staat op hun naam, maar ze zijn minderjarig), zijn advocaat zegt volgens hem dat het gewoon van ons is omdat ze minderjatig zijn er en zelf niets van verdiend hebben (kan toch moeilijk, mochten nog niet werken).
Is hier een regel voor?
woensdag 5 november 2008 om 18:51
Heel erg naar, een echtscheiding (zeker met kinderen) is bijna altijd een vreselijke periode. Maar toch heb ik wat kritische noten, die ik je wil meegeven. Niet met het doel om kritiek te leveren, maar puur om over na te denken. Omdat je gevoelens op mij overkomen als slachtofferig (begrijpelijk!, dus zonder daarover een oordeel te willen vellen). Een slachtofferhouding brengt zelden iets constructiefs, is mijn ervaring. Ik lees "mijn kinderen", "die gaan uiteraard met mij mee", "hij deed niets" en daarom zou je nu kansloos zijn op de arbeidsmarkt. (Ben je trouwens met reden afgekeurd, want het klinkt alsof je een bewuste keuze hebt gemaakt om voor de kinderen te zorgen?). Dat geeft mij een bepaald beeld, wellicht gekleurd door het feit dat mijn partner al jaaaaaren in een vechtscheiding zit met zijn ex, die uitgaat van normen die in de jaren '50 misschien gangbaar waren, maar waar ik nu mijn vraagtekens bij zet (kinderen opeisen, geld eisen, woning claimen etc., terwijl ze daar vanuit moreel perspectief en rechtvaardigheidsgevoel gewoon geen recht op heeft).
In de tijd dat jij de kinderen opving, had je toch wel enige tijd kunnen vinden om een vak te leren, een netwerk op te bouwen, je eigen toekomst veilig te stellen? In de periode dat je man het geld uitgaf en schulden opbouwde, had je toch kunnen ingrijpen? Ook al was het niet tot een scheiding gekomen, dan nog is het toch ook jouw verantwoordelijkheid om het gezin draaiende te houden, ook in financieel opzicht? Wat als hem iets overkomen was, wat als jullie failliet waren verklaard, wat als...? Nu is het een echtscheiding en moet je leven met de gevolgen van gedrag (al dan niet van hem) waar jij ook bij was en (alleen al door een huwelijk in gemeenschap van goederen) verantwoordelijk voor bent. Ik zou in ieder geval proberen om er met mediation uit te komen en te onderzoeken hoe je zo snel mogelijk de beste situatie voor de kinderen en jezelf kunt realiseren. Kijk naar je mogelijkheden ipv naar je onmogelijkheden. Gedeeld ouderschap en werken lijken me daar zinvolle bijdragen in.
Ik gooi hier even een knuppel in het hoenderhok, maar hoezo gaan we er van uit dat de man maar alimentatie moet betalen en de vrouw de kinderen "uiteraard meeneemt"? De tijd dat de man als enige voor het inkomen kòn zorgen en de vrouw automatisch als enige kon ouderen, ligt ver achter ons. Gelukkig. Meer algemeen: waarom manoeuvreren sommige vrouwen zich in een totaal afhankelijke positie, om vervolgens te verwachten dat de man afstand doet van (ook) zijn kinderen en nog geld toegeeft ook?
In de tijd dat jij de kinderen opving, had je toch wel enige tijd kunnen vinden om een vak te leren, een netwerk op te bouwen, je eigen toekomst veilig te stellen? In de periode dat je man het geld uitgaf en schulden opbouwde, had je toch kunnen ingrijpen? Ook al was het niet tot een scheiding gekomen, dan nog is het toch ook jouw verantwoordelijkheid om het gezin draaiende te houden, ook in financieel opzicht? Wat als hem iets overkomen was, wat als jullie failliet waren verklaard, wat als...? Nu is het een echtscheiding en moet je leven met de gevolgen van gedrag (al dan niet van hem) waar jij ook bij was en (alleen al door een huwelijk in gemeenschap van goederen) verantwoordelijk voor bent. Ik zou in ieder geval proberen om er met mediation uit te komen en te onderzoeken hoe je zo snel mogelijk de beste situatie voor de kinderen en jezelf kunt realiseren. Kijk naar je mogelijkheden ipv naar je onmogelijkheden. Gedeeld ouderschap en werken lijken me daar zinvolle bijdragen in.
Ik gooi hier even een knuppel in het hoenderhok, maar hoezo gaan we er van uit dat de man maar alimentatie moet betalen en de vrouw de kinderen "uiteraard meeneemt"? De tijd dat de man als enige voor het inkomen kòn zorgen en de vrouw automatisch als enige kon ouderen, ligt ver achter ons. Gelukkig. Meer algemeen: waarom manoeuvreren sommige vrouwen zich in een totaal afhankelijke positie, om vervolgens te verwachten dat de man afstand doet van (ook) zijn kinderen en nog geld toegeeft ook?
