Tja, en dat was het dan.... deel 2

31-01-2012 14:51 3880 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.



"Goedenavond,

Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...

God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...

Allalone...".



Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
Alle reacties Link kopieren
Poef, weg ivm meelezers
quote:spraakwaterval schreef op 24 maart 2012 @ 12:20:

[...]





Ik vind 'Het' trouwens wel 'n goeie benaming En erachter aan *denk* ik dan gewoon ' stuk sjagerijn'.
Alle reacties Link kopieren
we moeten idd ons eigen leven weer oppakken maar dat is soms zo verdoemd moeilijk.

het gaat met vallen en opstaan maar we komen er wel.

ik ben er gelukkig niet zo erg mee bezig hoe ex nu zijn leven leidt,dat interesseert me niet zo veel.heb wellast van de herinneringen ,wwat we samen deden en hoe leuk het was...maar direct erachter aan denk ik dan ook hoe ellendig ik me voelde in de relatie omdat hij totaal geen rekening hield met mij...

en hoeveel verdriet hij mij heegt aangedaan ....

dus ,hop,schop onder de kont en weer gaan !!!
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk drijf je het slechtste in elkaar naar boven, en zeg je dingen die je achteraf gezien beter niet had kunnen zeggen... maar als ik het heb over narcisme, heb ik het nog niet eens over zn gedrag naar mij toe, maar in t algemeen...



Altijd n ander onderuit halen, beter zijn dan iedereen, maar ondertussen opleidingen niet afronden, vaak van baan verwisselen, en het is altijd de schuld van n ander...kan nog wel ff zo doorgaan, doe ik niet!



Ik schop mezelf ook wel weer vooruit, heb runningshoes gehaald, en ga morgen beginnen met rennen... ten 1e om die overtollige kilo's kwijt te raken, ten 2e voor mn conditie en als belangrijkste: de agressie kwijt zien te raken... ik als binnen vetter, vreet mezelf van binnen op...



Verder gaat alles redelijk.

K hou me sterk....
Wat ik nu zo helder zie nu is hoe mijn vrouw altijd op haar moeder zit te bitchen, dat d'r moeder zo'n sjagerijnig type is die overal op zit te vitten.



Dan zegt ze: ik hoop niet dat ik zoals mijn moeder wordt.



De realiteit is dat ze *precies* zoals haar eigen moeder is.



Altijd bitchen, een ochtendhumeur van hier tot Tokio, op alles wat ik doe zeuren, het was nooit goed. Uiteindelijk liet ik heel veel dingen dan maar, door haar. Om geen gezeik te krijgen.



Als ik eens met iets aankwam wat me niet helemaal zinde, waar ik over wilde praten, dan explodeerde ze direct. Begon met modder te smijten, over zaken die al 1001x besproken en afgehandeld waren. Of kwam ze toch weer terug op het feit dat zij over een bepaald iets tóch gelijk had terwijl ze voorheen, met veel pijn en moeite, had toegegeven dat ze ongelijk had.



Ze heeft vorig jaar t/m nu gemiddeld eens per week, en soms meermaals in 1 week, staan briesen dat ze alleen nog bij me bleef omdat ze niet hoe ze moest scheiden. Maar doen? Ho maar!



Als jij voelt dat je van iemand moet scheiden en je zegt dat zo vaak, dan zit het blijkbaar zo hoog dat je op een gegeven moment echt wel kan uitvinden "hoe" je moet scheiden hoor. Als je 't kennelijk zo erg niet meer wil, bij de ander zijn.



Pfffffff, 't zit me ff erg hoog, dames!



Ik ga maar even sigaretten kopen, afleiding zoeken.
Alle reacties Link kopieren
quote:_newwoman_ schreef op 24 maart 2012 @ 12:31:

Heb ik ook hoor Soyli.

Ik hoef echt niet te horen hoe leuk ze het hebben.

Als ze daarintegen op een openbare plek, ten overstaan van de hele gemeenschap, knetterende ruzie hebben gehad en kwaad van elkaar zijn weggelopen.. (dat is gebeurd..) Tja, lekker kinderachtig maar dat vind ik dan wel weer leuk om te horen en gniffel ik in mijzelf...

Ho, ho, ik hoef ook niet te horen dat ze het leuk hebben. Ik wil eigenlijk niets horen over Het en mvr. Wijdbeens. En ik ben heus geen heilige en gniffel ook als ik iets zou horen over ruzie en zo. Maar voorheen hoopte ik dan ook dat Het spijt had en evt. terug zou komen. Dat heb ik niet meer. Dat bedoel ik met loslaten. Me gewoon niet meer met Het bezig houden. En langzamerhand zijn er al uren dat ik niet meer aan Het denk.

Maar evengoed word ik af en toe nog heel verdrietig, om hoe alles gelopen is. We hadden het allemaal en dat maakte Het zonder wroeging stuk.
Pfff. Mag ik even aankloppen hier.

Kwam net in de stad ex man tegen met zijn nieuwe vriendin. Handje in handje. Diezelfde vrouw waarvan hij zei dat het "niets serieus was en niks voorstelde". Ik wist niet of hij nog met haar samen was (ja dus).

Ze liepen zo op me af. Hij heeft mij volgens mij wel gezien maar keek strak voor zich uit om enige interactie te vermijden. Op zich wist ik wel dat het een keer zou gebeuren. Auch. Zit nog een beetje na te bibberen maar gek genoeg had ik er de laatste dagen echt zo'n gevoel van dat ik em een keer tegen zou komen. Vanmorgen met een vriendinnetje nog over gehad!



Maar goed Ik vond de nieuwe vriendin er niet echt geweldig uitzien of zo, beetje een klein dik varkentje - ik hoop dat je meeleest! (ter verduidelijking, ex kent mijn nick hier op het forum) - maar ze zal wel weer andere "kwaliteiten" hebben. Heheh. Harten onder de riem meer dan welkom!

Alle reacties Link kopieren
Poef
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Lees hier al een tijdje mee, en heb enkele berichtjes geplaatst, maar aan alleen het lezen al heb ik enorm veel gehad! Zo herkenbaar allemaal! Dacht dat ik de enige was maar gelukkig (of meer helaas :( ... ), is dat niet het geval.

Ex vandaag hier om kids op te pikken (blijft vreselijk om ze te moeten missen, zodat ze bij hun vader kunnen zijn.....).

Had met hem via SMS afgesproken dat we zondag als de kids op bed liggen, moeten praten over de kinderalimentatie en dan wat concrete afspraken moeten maken ......, heb hem al meerdere malen gezegd dat ik niet over zulke dingen wil praten waar de kids bij zijn, maar hij blijft het doen :(. Hij vond 250 wel een redelijk bedrag (bij de berekening van de advocaat kwamen we op een bedrag tussen de 600 en 700 euro! Hij was nu weer blut zei hij, en van een kale kip kun je niet plukken (!!!!!!) Dat hij zijn geld uitgeeft aan hoge telefoonrekeningen en weet ik wat nog meer, daar kunnen de kids toch niets aan doen!

Ik had gedacht het onderling te regelen en te zeggen 500 (heb dit nog niet gemeld aan hem, heb nergens op gereageerd omdat de kinderen er gewoon bij zaten ...., zij hoeven hier niets van mee te krijgen, is mijn mening ...). Dacht dat ik wel redelijk was in dit voorstel, maar ben bang dat het weer gaat uitlopen op spanningen en uiteindelijk toch de advocaat zal worden, wat ik zo graag wil voorkomen! Het ging de laatste tijd 'goed tussen ons'. Ik sprak nergens meer over behalve koetjes en kalfjes, we zagen elkaar zo min mogelijk, en het contact leek ietwat beter te worden, maar nu ben ik bang dat we weer terug bij af zullen zijn als ik over mijn alimentatie-voorstel begin.

Pfff, zo moeilijk allemaal! Kon ik hem maar gewoon helemaal laten varen, maar omwille van de kids, wil ik het contact zo 'goed' mogelijk houden, maar ik wil ook weer niet dat ze in armoe moeten leven (terwijl hij erop los feest .....).



Hoe hebben jullie dit gedaan? De prioriteit gelegd bij het goed houden van het contact, of de alimentatie, of ging dit bij anderen wel een stuk gemakkelijker?



Ik weet het gewoon ff niet meer. Het is iets waar ik iig duidelijke afspraken over wil hebben, zodat ik niet het idee heb dat ik iedere maand om geld moet 'vragen', of wil ik het misschien te snel?



Het is nu twee maanden uit tussen ons .......



Alvast heel erg bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Zó herkenbaar allemaal:



- Zolang 'wij' onze emoties niet tonen (of dat nou boosheid, verdriet of wat dan ook is) dan doen onze exen lief en aardig.. Áls we wel laten zien hoe we ons voelen dan is HET boos en is er geen land meer mee te bezeilen.

- Exen die beloven dat ze, qua nieuwe relatie (áls ze dat al zo durven te noemen), niet te hard van stapel zullen lopen. In verband met de kinderen. En dat vervolgens toch doen. En zich daarbij níet afvragen welke impact dat op de kinderen heeft.

- Exen die vrolijk door (lijken te) leven en de schuld bij 'ons' neerleggen (jij bent evenveel schuld aan mijn vreemdgaan / onze scheiding, als ik).

- Je ex niet meer terug kennen. Degene waar je jarenlang mee samengewoond én -geleefd hebt, is opeens een complete vreemde voor je geworden.

- En wij, de exen van de HETs, ons lukt het maar niet om afstand te nemen. Om los te laten. Wij laten ons telkens weer van de wijs brengen door wat zij doen en niet doen. Zelfs na jaren nog..



Patronen.... Zó herkenbaar allemaal...
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon eng, dacht dat mijn ex was doorgedraaid, dat hij echt niet normaal meer was en dat er iets serieus mis zat in zijn kop ........, blijken ze allemaal zo te zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!

Als ik het niet had gezien, had ik het niet geloofd ........ :(
quote:sartan schreef op 24 maart 2012 @ 18:07:

beetje een klein dik varkentje - ik hoop dat je meeleest! (ter verduidelijking, ex kent mijn nick hier op het forum)





LOL!



Ik heb weer gelachen vandaag!
Alle reacties Link kopieren
Weet je Cazomi, exen maken gebruik van onze zwakheden. Ze weten dat wij wel alles doen voor onze kinderen. Dus eis waar je recht op hebt. Hij hoort voor zijn kinderen op te komen. Je vraagt terecht om die onderhandelingen niet in het bijzijn van de kinderen te voeren. Maar zo weinig geld is natuurlijk een lachertje. En indien nodig zou ik het inderdaad via de advocaat doen, dan hoef je de onderhandelingen niet in het bijzijn van de kinderen te voeren. Als je nu toegeeft, gaat hij steeds meer proberen. Bezoekrecht e.d. moet ook geregeld worden. Ga je daar dan ook op toegeven? Ik bedoel waar houdt het op. Je kan heel veel doen om de lieve vrede te bewaren, maar dat moet dan wel van 2 kanten komen. In je eentje lukt dat niet. Als een redelijk gesprek met ex niet lukt, heb je geen keus. Het gaat hier niet alleen om geld maar ook de verdere onderhandelingen. Misschien kun je via een advocaat zelfs al een voorlopige regeling krijgen. Vraag het na. En dat hij er alles doorheen jaagt is zijn probleem.

Sterkte bij dit lastige dilemma.
Ik had 't gelukkig vanavond weer een paar keer.



Het gevoel dat er een zware jas van mijn schouders viel.



In hele kleine dingen zelfs.
Alle reacties Link kopieren
quote:sartan schreef op 24 maart 2012 @ 18:07:

Pfff. Mag ik even aankloppen hier.

Kwam net in de stad ex man tegen met zijn nieuwe vriendin. Handje in handje. Diezelfde vrouw waarvan hij zei dat het "niets serieus was en niks voorstelde". Ik wist niet of hij nog met haar samen was (ja dus).

Ze liepen zo op me af. Hij heeft mij volgens mij wel gezien maar keek strak voor zich uit om enige interactie te vermijden. Op zich wist ik wel dat het een keer zou gebeuren. Auch. Zit nog een beetje na te bibberen maar gek genoeg had ik er de laatste dagen echt zo'n gevoel van dat ik em een keer tegen zou komen. Vanmorgen met een vriendinnetje nog over gehad!



Maar goed Ik vond de nieuwe vriendin er niet echt geweldig uitzien of zo, beetje een klein dik varkentje - ik hoop dat je meeleest! (ter verduidelijking, ex kent mijn nick hier op het forum) - maar ze zal wel weer andere "kwaliteiten" hebben. Heheh. Harten onder de riem meer dan welkom!



Van hieruit een hart onder de riem, Sartan. Het zal inderdaad wel heel pijnlijk geweest zijn, maar dat ze eruit ziet als een klein dik varkentje zal je vast goed gedaan hebben. Kop op, meid. Je had zo te horen je leven al weer heel aardig op de rails. Jij bent belangrijk en laat hem los.

Daar ben ik momenteel heel druk mee bezig, het loslaten. Dus me niet meer druk maken wat Het wel of niet doet, zelfs niet in zijn relaties naar mensen die ik liefheb, toe. Ik deal met mijn problemen en zij moeten zelf bepalen hoe ze met Het omgaan. Ik ga geen vrede meer stichten enz. of vergoeilijken wat Het doet.

Het kost moeite maar het begint steeds beter te lukken.

Dus Sartan, even een terugslag, maar het gaat weer goedkomen voor je.
Alle reacties Link kopieren
quote:spraakwaterval schreef op 24 maart 2012 @ 22:32:

Ik had 't gelukkig vanavond weer een paar keer.



Het gevoel dat er een zware jas van mijn schouders viel.



In hele kleine dingen zelfs.

Dat is het begin. Zo gauw je dat soort dingen begint te voelen, besef je langzamerhand dat het zo misschien beter is. Neemt niet weg dat het verdriet voorlopig nog wel blijft, maar je begint nu te voelen onder hoeveel druk je gestaan hebt en dat die druk oplost.

Het gaat goedkomen. Het kan even duren, maar het komt goed.
Alle reacties Link kopieren
quote:kunstje schreef op 24 maart 2012 @ 22:30:

Weet je Cazomi, exen maken gebruik van onze zwakheden. Ze weten dat wij wel alles doen voor onze kinderen. Dus eis waar je recht op hebt. Hij hoort voor zijn kinderen op te komen. Je vraagt terecht om die onderhandelingen niet in het bijzijn van de kinderen te voeren. Maar zo weinig geld is natuurlijk een lachertje. En indien nodig zou ik het inderdaad via de advocaat doen, dan hoef je de onderhandelingen niet in het bijzijn van de kinderen te voeren. Als je nu toegeeft, gaat hij steeds meer proberen. Bezoekrecht e.d. moet ook geregeld worden. Ga je daar dan ook op toegeven? Ik bedoel waar houdt het op. Je kan heel veel doen om de lieve vrede te bewaren, maar dat moet dan wel van 2 kanten komen. In je eentje lukt dat niet. Als een redelijk gesprek met ex niet lukt, heb je geen keus. Het gaat hier niet alleen om geld maar ook de verdere onderhandelingen. Misschien kun je via een advocaat zelfs al een voorlopige regeling krijgen. Vraag het na. En dat hij er alles doorheen jaagt is zijn probleem.

Sterkte bij dit lastige dilemma.



Heel erg bedankt voor je berichtje kunstje! Je hebt gelijk, ik hoop dat we er zondag toch uit kunnen komen maar na vandaag, ben ik bang dat dat niet gaat lukken.

Hij is bijna jarig en ik heb op Bol.com een heel goed boek gevonden over Communicatie, zit te denken om die aan hem te geven ...., zal hij het waarderen? ;)

Het is gewoon erg moeilijk allemaal, ga nog goed om met mijn ex-schoonouders, zij helpen mij ook veel met de kinderen en ze zijn gek met hen.Ik ben bang dat wanneer ik veel van hun zoon vraag (naar hun idee want hij hangt daar allemaal zielige verhalen op over hoe weinig hij heeft ....), zij mij erop aan zullen kijken. Ik hoop echt dat het zover niet zal komen ......, wat een ellende allemaal!



Al zijn er ook heel veel leuke dingen hoor! Mijn twee schatjes, het zonnetje vandaag en nog veel meer!
Kutmomentje vandaag... er werd een pakje bezorgd. Daar zat wat vertraging op. Week of 3 geleden besteld.



Ik had dat besteld omdat 't iets was wat ze al ruim 'n jaar graag wilde maar wat eigenlijk eigenlijk iets te prijzig was.



Ik heb dat 3 weken geleden besteld toen ik haar met iets confronteerde. Dat ze idd. nu acties doet die niet kloppen. Dat was een uitwisseling tussen haar en mij via de mail.



Ik reageerde op een mail van haar. Onder mijn mail stond integraal haar mail waarop ik reageerde.



In haar antwoord op mijn mail weer zei ze dat ik die integraal gekopieerde mail, van haarzelf dus, gefingeerd had. Dat ik dat bij elkaar had zitten plakken en knippen.



Ik heb dat toen uitgeprint allemaal en onder haar neus geduwd. Tuurlijk was ik er pissed over. En dus onder haar neus geduwd.



Op 't moment dat ik dat onder haar neus duwde was 't allemaal niet waar, ik manipuleerde haar vond ze.



Een week later is ze naar me toe gekomen. Huilend. Shakend. "Ja, ik ben zo'n trut", dat soort dingen



Ik dacht toen dat ze doorhad wat ze doet/deed. Dus blij. Dus dat dingetje voor d'r besteld.



Een dag na haar inzinking stond ze weer als vanouds te krijsen... en ging daar dagelijks mee door.



Zwaar dit!
Alle reacties Link kopieren
quote:cazomi schreef op 24 maart 2012 @ 22:46:

[...]





Heel erg bedankt voor je berichtje kunstje! Je hebt gelijk, ik hoop dat we er zondag toch uit kunnen komen maar na vandaag, ben ik bang dat dat niet gaat lukken.

Hij is bijna jarig en ik heb op Bol.com een heel goed boek gevonden over Communicatie, zit te denken om die aan hem te geven ...., zal hij het waarderen? ;)

Het is gewoon erg moeilijk allemaal, ga nog goed om met mijn ex-schoonouders, zij helpen mij ook veel met de kinderen en ze zijn gek met hen.Ik ben bang dat wanneer ik veel van hun zoon vraag (naar hun idee want hij hangt daar allemaal zielige verhalen op over hoe weinig hij heeft ....), zij mij erop aan zullen kijken. Ik hoop echt dat het zover niet zal komen ......, wat een ellende allemaal!



Al zijn er ook heel veel leuke dingen hoor! Mijn twee schatjes, het zonnetje vandaag en nog veel meer!

Wat denk je zelf over dat boek? Ik denk het niet, misschien dat je een cadeau beter achterwege kunt laten.

En wat betreft je schoonouders, leg de zaken gewoon open op tafel. Je hoeft hem niet zwart te maken maar vertel hen hoeveel hij verdient en welke echte onkosten hij heeft (voor zover je dat weet). Dan kunnen zij ook de rekensom wel maken. Hier vinden mijn schoonouders hun zoon ook een zak stront. En ze willen inderdaad dat de kinderen en ik krijgen waar we recht op hebben. Dus ik heb ze laten zien wat Het verdient en waar wij recht op hebben volgens de wet. Zo kunnen ze mij niet verwijten dat ik Het kaalpluk.

Fijn dat je nog wel kunt genieten van en met de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
quote:kunstje schreef op 24 maart 2012 @ 22:56:

[...]



Wat denk je zelf over dat boek? Ik denk het niet, misschien dat je een cadeau beter achterwege kunt laten.

En wat betreft je schoonouders, leg de zaken gewoon open op tafel. Je hoeft hem niet zwart te maken maar vertel hen hoeveel hij verdient en welke echte onkosten hij heeft (voor zover je dat weet). Dan kunnen zij ook de rekensom wel maken. Hier vinden mijn schoonouders hun zoon ook een zak stront. En ze willen inderdaad dat de kinderen en ik krijgen waar we recht op hebben. Dus ik heb ze laten zien wat Het verdient en waar wij recht op hebben volgens de wet. Zo kunnen ze mij niet verwijten dat ik Het kaalpluk.

Fijn dat je nog wel kunt genieten van en met de kinderen.



Misschien dat ik dat maar moet doen ja, probeer hen er zo min mogelijk bij te betrekken, maar als het moet ........, als ik de feiten op tafel leg, is het idd wel duidelijk wie er onredelijk is . Fijn dat je schoonouders achter je staan! Ik heb meer aan, en met, mijn schoonouders dan met mijn eigen ouders, wil die mensen echt niet kwijt!

Genieten van de kids lukt me nu gelukkig weer, heeft wel even geduurd hoor, en vond het ook vreselijk voor hen dat mama niet lekker in haar vel zat, maar gelukkig zijn we nu alledrie onze draai een beetje aan het vinden, zij het met ups en downs ...



@Spraakwaterval: zulke momentjes zijn idd zwaar, die kleine onverwachte dingetjes die al het leed weer omhoog doen komen :(, maar onthoud! Alles komt goed!
Kunstje, dank voor het hart onder de riem.

Ik weet eigenlijk niet of het feit dat ze er niet geweldig uit zag me nou zo goed heeft gedaan eigenlijk, ik bedoel, hij verkoos haar wel boven mij... ?! Nog opvallender was overigens dat hij er in het geheel niet gelukkig uit zag, het zou kunnen dat dat komt omdat hij mij aan zag komen maar ik vraag het me af.

Het klopt dat ik mijn zaken alweer aardig op de rit heb hoor, ik ben eerlijk gezeg ook echt opgelucht 99% van de tijd dat ie weg is. En zou hem nooit meer terug willen. Maar het kwam even goed als een shock om hem hand in hand met een andere vrouw te zien lopen - gek dat ik dat nog zo noem "een andere vrouw" we zijn "al" 7 maanden uit elkaar nu... Of is het "pas"



Mag ik jou trouwens een compliment geven, over vooruitgang gesproken als ik hier meelees (wat ik nog iedere dag doe) verbaas en verras je me vaak met je hulp aan anderen. Je bent zelf écht een stuk gegroeid ten opzichte van een tijdje terug, lees maar eens wat van je eigen oude berichten dan zie je wat ik bedoel denk ik. Geniet van de zondag!





Spraakwaterval, blij dat ik je in ieder geval voor even aan het lachen heb kunnen maken. Sterkte ook voor jou!
Alle reacties Link kopieren
hoi,goedemorgen allemaal.

ik wil eigenlijk iedereen een hart onder de riem steken,iedereen die te maken heeft met het verdriet van een scheiding,van een gebroken hart wat moet helen, met het verdriet van de kinderen,het verdriet van achterlaten ,loslaten ,uithuilen,eenzaam voelen, boos zijn, het niet snappen, het waarom,,,,,iedereen die hier mee te maken heeft er,mee worstelt, er tegen vecht,verzet, opkrabbelt en weer terug valt......het is zo verdomde moeilijk .....

dus voor iedereen en allemaal : een dikke knuffel en een hart onder de riem!

en dan helpen clichees als: het leven gaat door,je zult er mee moeten leren leven,tis mooi weer etc niet echt.

je zult het echt helemaal zelf moeten doen en steeds weer opnieuw jezelf bij elkaar moeten rapen om na een terugval weer verder te gaan.

ik wens iedereen een goeie dag en hopen op weer een stapje richting de mooie kant van het leven.x
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
Tijdje niet op het forum geweest.... We hebben elkaar een paar gezien en erover gepraat. Maar achteraf heb ik geen schijn van kans gehad, had hij de knop al omgezet. Sinds donderdagavond is het echt over. Via de telefoon, daar ben ik zo boos over. Hij kon het niet aan om me te zien. Blijkbaar verdien ik dat niet eens.... Zo kwetsend.



De pijn is zo allesoverheersend. Zo'n achtbaan van emoties, intens verdriet, had ik maar, had hij maar, boosheid, maar vooral heel veel machteloosheid. Het is nu zo. Ik wil dit niet, maar moet het gaan accepteren. Ik ben echt helemaal kapot ervan. Heb veel lieve mensen om me heen die me steunen, dat is heel waardevol, maar helaas kan niemand het verdriet wegnemen. Dat moet ik zelf doen. En het doet zo ontzettend veel pijn, weet af en toe met mezelf geen raad. Het is ook zo vers nog, bevat het gewoon niet.



Dacht echt dat hij mijn toekomst was. Zo'n lieve jongen, geen kwaad in. Hij heeft dingen fout gedaan of stom, maar nooit met verkeerde intenties. Hij was echt mijn grote liefde. Belangrijkste persoon uit mijn leven is weg, zonder dat ik het zelf wil. En er rest mij niets anders dan accepteren en verdergaan. En eigenlijk wil ik dat niet, want ik wil met hem zijn. Maar goed, heeft gewoon tijd nodig. Het wordt beter he? Weet het rationeel, maar kan het me niet voorstellen....
quote:gettingwise schreef op 25 maart 2012 @ 11:37:

Maar goed, heeft gewoon tijd nodig. Het wordt beter he? Weet het rationeel, maar kan het me niet voorstellen....



Join the club.



Ik kan 't me ook nog even niet voorstellen.
Alle reacties Link kopieren

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven