Relaties
alle pijlers
trouwen, alleen met zn 2tjes?
maandag 28 juli 2008 om 11:07
Wij zijn bijna 10 jaar bij elkaar. We willen in dit jaar onze liefde vieren met een bruiloft. Wij vinden allebij dat trouwen geen extra meerwaarde aan onze relatie geeft maar het lijkt ons mooi dat er een dag is waarop we onze liefde groots uit kunnen pakken. Daarnaast is het handig wanneer we in de toekomst kinderen willen.
Wij willen graag in het buitenland trouwen en hoe langer ik er over nadenk... hoe liever ik dit gewoon met zn 2tjes doe. Mijn ouders zijn heel kritisch en ik weet nu al dat wanneer ik ze mee neem ik me de hele dag zorgen ga maken over wat zij er van vinden en hoe zij alles ervaren, ik ben daar namelijk heel gevoelig voor, krijg er krampen in mijn hart van als ik denk dat er spanningen over wat dan ook zijn. Bovendien heb ik op dit moment geen contact met mijn broer, iets waar mijn moeder regelmatig over begint en waar ik op "onze dag" gewoon geen zin in heb. De familie van mijn vriend... heeft nooit echt achter onze relatie gestaan.. een hele boel nare dingen over mij en onze relatie (achter mijn rug om) gezegd. Om die mensen erbij te hebben als wij onze geloften uitwisselen.. tja, ik vind het een beetje hypocriet. Mijn vriend is er ook niet helemaal uit wat hij wil. Ik voel me alleen nu al schuldig dat ik tegen mijn ouders moet zeggen dat ze er niet bij zullen zijn als ik trouw... we hebben trouwens nog niemand iets verteld omdat we er eerst zeker van willen zijn wat we willen.
Voor ons draait deze dag echt om onze liefde voor elkaar. We willen helemaal in elkaar op gaan, het huwelijk (en onze relatie) zelf moeten we immers ook met zn 2en zien te rooien. We willen redelijk "vrij" zijn in wat we willen doen, misschien willen we aan het einde van de dag wel heerlijk dansen op caribische muziek, misschien willen we lekker in bad nagenieten van het moment. Als er meerdere mensen bij zijn, moet je daar toch ook rekening mee houden lijkt me, en dat lijkt me afdoen van het plezier dat we samen kunnen hebben.
Een ander idee dat we ook in onze achterhoofd hebben is om in besloten kring hier in Nederland officieel te trouwen en met die mensen een diner te doen en vervolgens met zn 2tjes in het buitenland onze geloftes af te leggen, maar ja, kosten zijn dan gelijk ook een stuk hoger en noem ons egoistisch... maar we denken dat we dat geld beter kunnen uitgeven...
Is dit cruw? Kan je je ouders dat aan doen? Wat denken jullie?
Wij willen graag in het buitenland trouwen en hoe langer ik er over nadenk... hoe liever ik dit gewoon met zn 2tjes doe. Mijn ouders zijn heel kritisch en ik weet nu al dat wanneer ik ze mee neem ik me de hele dag zorgen ga maken over wat zij er van vinden en hoe zij alles ervaren, ik ben daar namelijk heel gevoelig voor, krijg er krampen in mijn hart van als ik denk dat er spanningen over wat dan ook zijn. Bovendien heb ik op dit moment geen contact met mijn broer, iets waar mijn moeder regelmatig over begint en waar ik op "onze dag" gewoon geen zin in heb. De familie van mijn vriend... heeft nooit echt achter onze relatie gestaan.. een hele boel nare dingen over mij en onze relatie (achter mijn rug om) gezegd. Om die mensen erbij te hebben als wij onze geloften uitwisselen.. tja, ik vind het een beetje hypocriet. Mijn vriend is er ook niet helemaal uit wat hij wil. Ik voel me alleen nu al schuldig dat ik tegen mijn ouders moet zeggen dat ze er niet bij zullen zijn als ik trouw... we hebben trouwens nog niemand iets verteld omdat we er eerst zeker van willen zijn wat we willen.
Voor ons draait deze dag echt om onze liefde voor elkaar. We willen helemaal in elkaar op gaan, het huwelijk (en onze relatie) zelf moeten we immers ook met zn 2en zien te rooien. We willen redelijk "vrij" zijn in wat we willen doen, misschien willen we aan het einde van de dag wel heerlijk dansen op caribische muziek, misschien willen we lekker in bad nagenieten van het moment. Als er meerdere mensen bij zijn, moet je daar toch ook rekening mee houden lijkt me, en dat lijkt me afdoen van het plezier dat we samen kunnen hebben.
Een ander idee dat we ook in onze achterhoofd hebben is om in besloten kring hier in Nederland officieel te trouwen en met die mensen een diner te doen en vervolgens met zn 2tjes in het buitenland onze geloftes af te leggen, maar ja, kosten zijn dan gelijk ook een stuk hoger en noem ons egoistisch... maar we denken dat we dat geld beter kunnen uitgeven...
Is dit cruw? Kan je je ouders dat aan doen? Wat denken jullie?
maandag 28 juli 2008 om 11:19
maandag 28 juli 2008 om 11:22
Hoi Swiebie,
Man en ik hadden altijd gezegd dat als we zouden trouwen, we met z'n 2-tjes op de fiets naar het stadhuis zouden gaan en dan spontaan trouwen.
Toen man me eenmaal gevraagd had, gingen we daar over twijfelen, voor ouders toch wel erg leuk er bij te zijn, en misschien broertjes en zusjes, en ja, die oma die nog leeft is toch ook wel bijzonder, maar dan moet je ook die tante vragen en dan... Nou ja, na 10 minuten praten kwamen we erachter dat er dus toch veel meer mensen bij zouden zijn dan wij wilden.
En waarom gingen we trouwen? Omdat we van elkaar houden, het moest ONZE dag zijn.
Dus toch met z'n 2-en. Man heeft het 1 collega verteld en ik 1 goede vriendin en verder wist niemand ervan.
Getuigen hadden we van het stadhuis.
Trouwdatum gepland en daarachteraan een lang weekend Brugge (hadden dolgraag naar een warm eiland gewild, maar dat kost ook een hoop geld )
Het was geweldig! We hebben er zoooo van genoten! Het was echt onze dag, ons weekend. Toen we weer buiten het stadhuis stonden voelden we ons allebei erg stout, alsof we iets hadden gedaan wat niet mocht, maar dat maakte het alleen maar leuker.
We hebben echt 4 dagen kunnen genieten van ons getrouwd zijn zonder dat iemand zich daar mee bemoeide.
Mijn ouders en broertjes en zusje vonden het te gek (al had mijn zusje van 16 eigenlijk wel graag bruidsmeisje willen zijn )
Zijn ouders zeiden in eerste instantie dat ze het geen probleem vonden, maar later begreep ik dat ze het wel jammer vonden dat ze er niet bij waren (schoonouders communiceren erg moeizaam over gevoelens enzo).
De meest lullige reacties kregen we eigenlijk van vrienden, dat ze niet snapten dat wij 'hun er niet bij wilden hebben'.
Lekker boeiend; ik trouw voor mezelf en voor man, niet voor vrienden.
Dus: ik vind het niet cru, je trouwt voor jezelf. Als ik jouw post zo lees, herken ik daar wel veel in: lekker willen doen waar je zelf zin in hebt.
En het is toch raar dat je op JULLIE dag rekening moet houden met anderen? (maar dat vind ik...)
Ik denk trouwens wel dat je echt volledig achter je beslissing moet staan en niet dat je achteraf denkt: ik had toch liever dat grote feest, met die auto en die bloemen en die familie en die fotograaf gehad.
Heb daar gelukkig zelf geen last van, ben nog steeds superblij met hoe we het gedaan hebben!
Man en ik hadden altijd gezegd dat als we zouden trouwen, we met z'n 2-tjes op de fiets naar het stadhuis zouden gaan en dan spontaan trouwen.
Toen man me eenmaal gevraagd had, gingen we daar over twijfelen, voor ouders toch wel erg leuk er bij te zijn, en misschien broertjes en zusjes, en ja, die oma die nog leeft is toch ook wel bijzonder, maar dan moet je ook die tante vragen en dan... Nou ja, na 10 minuten praten kwamen we erachter dat er dus toch veel meer mensen bij zouden zijn dan wij wilden.
En waarom gingen we trouwen? Omdat we van elkaar houden, het moest ONZE dag zijn.
Dus toch met z'n 2-en. Man heeft het 1 collega verteld en ik 1 goede vriendin en verder wist niemand ervan.
Getuigen hadden we van het stadhuis.
Trouwdatum gepland en daarachteraan een lang weekend Brugge (hadden dolgraag naar een warm eiland gewild, maar dat kost ook een hoop geld )
Het was geweldig! We hebben er zoooo van genoten! Het was echt onze dag, ons weekend. Toen we weer buiten het stadhuis stonden voelden we ons allebei erg stout, alsof we iets hadden gedaan wat niet mocht, maar dat maakte het alleen maar leuker.
We hebben echt 4 dagen kunnen genieten van ons getrouwd zijn zonder dat iemand zich daar mee bemoeide.
Mijn ouders en broertjes en zusje vonden het te gek (al had mijn zusje van 16 eigenlijk wel graag bruidsmeisje willen zijn )
Zijn ouders zeiden in eerste instantie dat ze het geen probleem vonden, maar later begreep ik dat ze het wel jammer vonden dat ze er niet bij waren (schoonouders communiceren erg moeizaam over gevoelens enzo).
De meest lullige reacties kregen we eigenlijk van vrienden, dat ze niet snapten dat wij 'hun er niet bij wilden hebben'.
Lekker boeiend; ik trouw voor mezelf en voor man, niet voor vrienden.
Dus: ik vind het niet cru, je trouwt voor jezelf. Als ik jouw post zo lees, herken ik daar wel veel in: lekker willen doen waar je zelf zin in hebt.
En het is toch raar dat je op JULLIE dag rekening moet houden met anderen? (maar dat vind ik...)
Ik denk trouwens wel dat je echt volledig achter je beslissing moet staan en niet dat je achteraf denkt: ik had toch liever dat grote feest, met die auto en die bloemen en die familie en die fotograaf gehad.
Heb daar gelukkig zelf geen last van, ben nog steeds superblij met hoe we het gedaan hebben!
maandag 28 juli 2008 om 11:25
Wat een gedoe! Zoals ik in een andere topic over trouwen ook heb aangegeven: het is jullie dag en doe dus lekker je eigen ding!
Andere mensen, ook je ouders, zullen het 'gewoon' moeten accepteren/respecteren hoe jullie het een en ander regelen!!
Owja, je zelf zo druk maken over wat anderen denken is niet zo handig....lijkt mij erg vermoeiend!
Andere mensen, ook je ouders, zullen het 'gewoon' moeten accepteren/respecteren hoe jullie het een en ander regelen!!
Owja, je zelf zo druk maken over wat anderen denken is niet zo handig....lijkt mij erg vermoeiend!
maandag 28 juli 2008 om 11:26
Wij zijn in het buitenland getrouwd. Hebben samen besproken dat we met ons gezin (hebben kinderen) zouden gaan en dat iedereen die mee wilde van harte welkom was. Het risico zat er dus in dat we met z'n vieren zouden gaan en dat vonden we niet erg.
Uiteindelijk zijn er familieleden en vrienden meegegaan en terugkijkend vinden we het heel fijn dat we deze bijzondere dag hebben kunnen delen met mensen van wie we houden.
Familie zou niet blij geweest zijn als wij hadden besloten er niemand welkom was dat weet ik zeker. Maar ik vind dat er maar 2 mensen inspraak hebben bij een bruiloft, namelijk de bruidegom en bruid.
En mensen vinden altijd wel wat om te zeuren. In onze omgeving vonden mensen het niet leuk dat ze er niet bij konden zijn door geldgebrek voor reis. Anderen hadden toch een kaart gewild, weer anderen vonden een feest achteraf noodzakelijk en ga zo maar door.
Moraal van dit verhaal ( ) doe zoals jullie het samen willen!
Uiteindelijk zijn er familieleden en vrienden meegegaan en terugkijkend vinden we het heel fijn dat we deze bijzondere dag hebben kunnen delen met mensen van wie we houden.
Familie zou niet blij geweest zijn als wij hadden besloten er niemand welkom was dat weet ik zeker. Maar ik vind dat er maar 2 mensen inspraak hebben bij een bruiloft, namelijk de bruidegom en bruid.
En mensen vinden altijd wel wat om te zeuren. In onze omgeving vonden mensen het niet leuk dat ze er niet bij konden zijn door geldgebrek voor reis. Anderen hadden toch een kaart gewild, weer anderen vonden een feest achteraf noodzakelijk en ga zo maar door.
Moraal van dit verhaal ( ) doe zoals jullie het samen willen!
maandag 28 juli 2008 om 11:26
Hoi Swiebie!
Allereerst natuurlijk gefeliciteerd!
Volgens mij weet je zelf al heel goed wat je wilt. En nee, ik vind het niet cru. Je moet lekker doen wat jij wilt (en je aanstaande natuurlijk). Het is jullie bruiloft, jullie feestje! En zeker als jij nu al bang bent voor alles wat er mis kan gaan, als ze er allemaal bij zijn, dan kun je er niet van genieten lijkt me.
Wij hebben het klein gehouden. Wel met ouders. En mijn zusje was er. Mijn broertje niet. Broer en zus kunnen niet door 1 deur. En dat heeft mij vooraf inderdaad veel kopzorgen bezorgd. Ik wilde ze er wel allebei bij hebben, maar wilde ook geen gedoe op de dag zelf. Gelukkig hebben broer en zus het zelf opgelost door te kiezen. En aangezien broer toch wel behoorlijk wat op zijn kerfstok heeft richting zus, is deze keuze gemaakt. Ook wel de juiste denk ik. Maar ik vind het nog steeds jammer dat hij er niet bij was.
Dus gewoon doen als jij dit zo wilt!
Allereerst natuurlijk gefeliciteerd!
Volgens mij weet je zelf al heel goed wat je wilt. En nee, ik vind het niet cru. Je moet lekker doen wat jij wilt (en je aanstaande natuurlijk). Het is jullie bruiloft, jullie feestje! En zeker als jij nu al bang bent voor alles wat er mis kan gaan, als ze er allemaal bij zijn, dan kun je er niet van genieten lijkt me.
Wij hebben het klein gehouden. Wel met ouders. En mijn zusje was er. Mijn broertje niet. Broer en zus kunnen niet door 1 deur. En dat heeft mij vooraf inderdaad veel kopzorgen bezorgd. Ik wilde ze er wel allebei bij hebben, maar wilde ook geen gedoe op de dag zelf. Gelukkig hebben broer en zus het zelf opgelost door te kiezen. En aangezien broer toch wel behoorlijk wat op zijn kerfstok heeft richting zus, is deze keuze gemaakt. Ook wel de juiste denk ik. Maar ik vind het nog steeds jammer dat hij er niet bij was.
Dus gewoon doen als jij dit zo wilt!
maandag 28 juli 2008 om 11:28
Vrienden van mij zijn stiekem getrouwd op Antigua in de Caribbean. Wij waren allemaal compleet overdonderd. In eerste instantie vond ik het echt niet tof maar nadat ik het had laten inwerken vond ik het eigenlijk wel een goeie grap. Het pastte wel bij ze!
Het was wel een heel geregel en na thuiskomst in NL moesten ze nog het eea regelen om het huwelijk rechtsgeldig te maken. Dat duurde ook nog weer een paar maanden.
Uiteindelijk hebben zij van hun trouwdag echt onwijs geweldige herinneringen. Hun getuigen hebben ze daar ter plekke geregeld en de taxichaffeur heeft de plechtigheid op een rots aan zee gefilmd.
Het was wel een heel geregel en na thuiskomst in NL moesten ze nog het eea regelen om het huwelijk rechtsgeldig te maken. Dat duurde ook nog weer een paar maanden.
Uiteindelijk hebben zij van hun trouwdag echt onwijs geweldige herinneringen. Hun getuigen hebben ze daar ter plekke geregeld en de taxichaffeur heeft de plechtigheid op een rots aan zee gefilmd.
maandag 28 juli 2008 om 11:35
Mij stoort het altijd dat wanneer je gaat beginnen met 'n feest, je altijd scheve gezichten krijgt. Want als je ome Joop uitnodigt die je heel graag mag, dan moet je ome Jan ook uitnodigen waar je helemaal geen band mee hebt.
Ik zou het ook laten bij de mensen die er voor mij en mijn partner echt toe doen, zonder toe te geven aan de verplichte nummertjes. En als je ziet wat 'n officieel feest met de hele rataplan kost, zou ik mijn geld ook liever besteden aan een exotische honeymoon dan het geld er in 1 dag doorheen smijten.
Ik zou het ook laten bij de mensen die er voor mij en mijn partner echt toe doen, zonder toe te geven aan de verplichte nummertjes. En als je ziet wat 'n officieel feest met de hele rataplan kost, zou ik mijn geld ook liever besteden aan een exotische honeymoon dan het geld er in 1 dag doorheen smijten.
maandag 28 juli 2008 om 11:54
Gewoon lekker met zijn tweetjes is toch prima. Waarom niet rechtsgeldig. Je hebt bureau´s die alles voor je regelen zodat het huwelijk ook hier in Nederland geldig is. Wel zo leuk bijzonder lijkt me.
Tuurlijk loop je de kans dat je mensen teleurstelt, maar dat zal bij elke bruiloft zijn. Groot of klein. Het gaat echter om jullie. En ouders komen er wel overheen hoor.
Tuurlijk loop je de kans dat je mensen teleurstelt, maar dat zal bij elke bruiloft zijn. Groot of klein. Het gaat echter om jullie. En ouders komen er wel overheen hoor.
maandag 28 juli 2008 om 12:31
Je stelt altijd mensen teleur.
Je krijgt altijd commentaar.
Je hebt altijd scheve gezichten.
Maar met de ene manier van trouwen heb je dit wel meer dan met de andere. Daar zul je mee om moeten kunnen gaan.
Ik heb altijd gezegd dat ik zo zou willen trouwen (met zn tweetjes of met een heel klein gezelschap in het buitenland) maar nu ik zelf ga trouwen doen we het toch heel anders. Mede omdat mijn vriend het heel anders zag. Zoals we het nu doen vind ik het super maar ook wij hebben commentaar gehad.
Je krijgt altijd commentaar.
Je hebt altijd scheve gezichten.
Maar met de ene manier van trouwen heb je dit wel meer dan met de andere. Daar zul je mee om moeten kunnen gaan.
Ik heb altijd gezegd dat ik zo zou willen trouwen (met zn tweetjes of met een heel klein gezelschap in het buitenland) maar nu ik zelf ga trouwen doen we het toch heel anders. Mede omdat mijn vriend het heel anders zag. Zoals we het nu doen vind ik het super maar ook wij hebben commentaar gehad.
maandag 28 juli 2008 om 12:40
quote:Sanmi schreef op 28 juli 2008 @ 11:54:
Gewoon lekker met zijn tweetjes is toch prima. Waarom niet rechtsgeldig. Je hebt bureau´s die alles voor je regelen zodat het huwelijk ook hier in Nederland geldig is. Wel zo leuk bijzonder lijkt me. Daar moet je dan wel door een advocaat naar laten kijken. De bepalingen zijn in diverse landen namelijk verschillend. Dan ben je bijv. opeens in gemeenschap van goederen getrouwd volgens dat land, terwijl je dat helemaal niet wil. Dat zijn toch de kleine lettertjes die van groot belang worden mocht het in de toekomst fout gaan. Vandaar dat mij het makkelijker zou lijken dat papiertje even in Nederland te halen, terwijl je dan zonder allerlei officieel geregel een droomceremonie voor jezelf op 'n exotisch eiland kunt laten doen.
Gewoon lekker met zijn tweetjes is toch prima. Waarom niet rechtsgeldig. Je hebt bureau´s die alles voor je regelen zodat het huwelijk ook hier in Nederland geldig is. Wel zo leuk bijzonder lijkt me. Daar moet je dan wel door een advocaat naar laten kijken. De bepalingen zijn in diverse landen namelijk verschillend. Dan ben je bijv. opeens in gemeenschap van goederen getrouwd volgens dat land, terwijl je dat helemaal niet wil. Dat zijn toch de kleine lettertjes die van groot belang worden mocht het in de toekomst fout gaan. Vandaar dat mij het makkelijker zou lijken dat papiertje even in Nederland te halen, terwijl je dan zonder allerlei officieel geregel een droomceremonie voor jezelf op 'n exotisch eiland kunt laten doen.
maandag 28 juli 2008 om 12:58
Wij gaan trouwen in het buitenland met z'n 2tjes.
Kijk naar de zin hierboven , je trouwt met je 2en!!!!!!!!!!
Geven ,als we er weer zijn, een feestje voor wie wil komen.
Ouders vinden het jammer maar het is onze keus!
Hebben een bureau in de arm genomen , die alles voor ons regelen, ook dat ons huwelijk straks rechtsgeldig is in NL.
Zij vertellen je ook alles over huwelijkse voorwaarden e.d.
Kijk naar de zin hierboven , je trouwt met je 2en!!!!!!!!!!
Geven ,als we er weer zijn, een feestje voor wie wil komen.
Ouders vinden het jammer maar het is onze keus!
Hebben een bureau in de arm genomen , die alles voor ons regelen, ook dat ons huwelijk straks rechtsgeldig is in NL.
Zij vertellen je ook alles over huwelijkse voorwaarden e.d.
maandag 28 juli 2008 om 13:04
Uiteraard moet je doen wat je zelf wilt, het is tenslotte jullie dag! Ik zou het zelf wél erg cru vinden en ook gewoon jammer, eigenlijk, als mijn dierbaren bij zoiets bijzonders niet aanwezig zouden zijn. Daarnaast moet je je afvragen of je ouders hier niet heel naar op gaan reageren, en of je het dat waard vindt. Heb ik in mijn omgeving wel meegemaakt... Ik zou wel "iets" doen voor familie en vrienden om het heuglijke feit te vieren, inderdaad een etentje ofzo. En dan de dag zelf helemaal jullie dag laten zijn met zijn twee, als dat is wat je het liefste wilt.
maandag 28 juli 2008 om 13:15
Grappig, voor mij is trouwen juist niet iets tussen mij en lief, maar tussen ons en onze medemensen (familie en vrienden).
Voor mijn gevoel hebben we op onze trouwdag officieel aan iedereen laten zien dat we echt voor elkaar gekozen hebben.
Onze getuigen hebben wat ons betreft dan ook het "recht" om zich met onze relatie te bemoeien als ze denken dat het niet goed gaat. Zij zijn immers getuige van onze belofte, en mogen ons daar zonodig aan herinneren.
Ik zou dan ook nooit met z'n tweeen ergens willen trouwen! Ik zou dan niet het gevoel hebben dat ik echt getrouwd was.
Voor mijn gevoel hebben we op onze trouwdag officieel aan iedereen laten zien dat we echt voor elkaar gekozen hebben.
Onze getuigen hebben wat ons betreft dan ook het "recht" om zich met onze relatie te bemoeien als ze denken dat het niet goed gaat. Zij zijn immers getuige van onze belofte, en mogen ons daar zonodig aan herinneren.
Ik zou dan ook nooit met z'n tweeen ergens willen trouwen! Ik zou dan niet het gevoel hebben dat ik echt getrouwd was.
maandag 28 juli 2008 om 13:20
wij zijn ook met zijn 2tjes getrouwd wilde graag nr 2 erbij om ook mee te trouwen maar nr 1 dus nu ega, wilde het perse niet, hij boos op nr 2 en ik boos op nr 3, die wilde ook wel, maar nr 2 dacht neen, dat vind ik geen goed idee, dat word delen, nr 1 stoof op naar nr 3 en nr 2 bleef in een lamp hangen van het stadhuis, nr 2&3 dropen af, nooit meer gezien of gesproken
dinsdag 29 juli 2008 om 14:56
Doen als dat jullie wens is!
Bij ons was het hetzelfde, geen meerwaarde, maar wel een mooie symbolische dag voor ons samen. En dus met z'n tweeen vorig jaar naar de Caribean vertrokken en daar getrouwd. Gewoon rechtsgeldig, er zijn een aantal reisbureaus die alles voor je kunnen regelen.
We hebben een week na thuiskomst nog een etentje gegeven voor 30 man (naaste familie en goede vrienden) en ik vond het helemaal perfect. Schoonmoeders was op haar tenen getrapt, maar ach, je kunt niet alles hebben (tenzij we een protestantse bruiloft hadden gehouden, daaaag).
Kortom: volg jullie gevoel en hart!
Bij ons was het hetzelfde, geen meerwaarde, maar wel een mooie symbolische dag voor ons samen. En dus met z'n tweeen vorig jaar naar de Caribean vertrokken en daar getrouwd. Gewoon rechtsgeldig, er zijn een aantal reisbureaus die alles voor je kunnen regelen.
We hebben een week na thuiskomst nog een etentje gegeven voor 30 man (naaste familie en goede vrienden) en ik vond het helemaal perfect. Schoonmoeders was op haar tenen getrapt, maar ach, je kunt niet alles hebben (tenzij we een protestantse bruiloft hadden gehouden, daaaag).
Kortom: volg jullie gevoel en hart!
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
dinsdag 29 juli 2008 om 15:00
quote:sharra schreef op 28 juli 2008 @ 13:15:
Grappig, voor mij is trouwen juist niet iets tussen mij en lief, maar tussen ons en onze medemensen (familie en vrienden).
Voor mijn gevoel hebben we op onze trouwdag officieel aan iedereen laten zien dat we echt voor elkaar gekozen hebben.
Onze getuigen hebben wat ons betreft dan ook het "recht" om zich met onze relatie te bemoeien als ze denken dat het niet goed gaat. Zij zijn immers getuige van onze belofte, en mogen ons daar zonodig aan herinneren.
Ik zou dan ook nooit met z'n tweeen ergens willen trouwen! Ik zou dan niet het gevoel hebben dat ik echt getrouwd was.
Tja, dat is dan inderdaad voor iedereen anders, ik voel het dus ook tegenovergesteld. We zijn al 13 jaar samen en ik hoef echt aan niemand te bevestigen dat het voor altijd is. Maar de symboliek van de dag was gewoon mooi, iets tussen ons.
En onze getuigen die zich ermee bemoeien... haha, dat was de fotograaf en zijn vrouw .
Grappig, voor mij is trouwen juist niet iets tussen mij en lief, maar tussen ons en onze medemensen (familie en vrienden).
Voor mijn gevoel hebben we op onze trouwdag officieel aan iedereen laten zien dat we echt voor elkaar gekozen hebben.
Onze getuigen hebben wat ons betreft dan ook het "recht" om zich met onze relatie te bemoeien als ze denken dat het niet goed gaat. Zij zijn immers getuige van onze belofte, en mogen ons daar zonodig aan herinneren.
Ik zou dan ook nooit met z'n tweeen ergens willen trouwen! Ik zou dan niet het gevoel hebben dat ik echt getrouwd was.
Tja, dat is dan inderdaad voor iedereen anders, ik voel het dus ook tegenovergesteld. We zijn al 13 jaar samen en ik hoef echt aan niemand te bevestigen dat het voor altijd is. Maar de symboliek van de dag was gewoon mooi, iets tussen ons.
En onze getuigen die zich ermee bemoeien... haha, dat was de fotograaf en zijn vrouw .
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
dinsdag 29 juli 2008 om 15:07
ik vind ook, trouwen met zn 2en.
Ik ben nu ceremoniemeester voor vriendin die in Spanje trouwt, ik moet zeggen, een hel...
Zij trouwt trouwens op maandag ochtend gratis in de gemeente. Niemand mag erbij, alleen zij tweeen. We gaan daarna met zn allen brunchen. Ook best leuk. Bruiloftsfeest is in Spanje, meer symbolisch.
Ik wil ook heel graag alleen trouwen, ik denk alleen dat het er met dit vriendje niet op die manier inzit, die zal wel groots willen trouwen.
Inderdaad op de fiets. In een h&m jurkje. En niemand die het weet. geen gedoe, alleen liefde.
Heerlijk..
Ik ben nu ceremoniemeester voor vriendin die in Spanje trouwt, ik moet zeggen, een hel...
Zij trouwt trouwens op maandag ochtend gratis in de gemeente. Niemand mag erbij, alleen zij tweeen. We gaan daarna met zn allen brunchen. Ook best leuk. Bruiloftsfeest is in Spanje, meer symbolisch.
Ik wil ook heel graag alleen trouwen, ik denk alleen dat het er met dit vriendje niet op die manier inzit, die zal wel groots willen trouwen.
Inderdaad op de fiets. In een h&m jurkje. En niemand die het weet. geen gedoe, alleen liefde.
Heerlijk..
dinsdag 29 juli 2008 om 15:10
quote:zusje78 schreef op 29 juli 2008 @ 14:56:
Doen als dat jullie wens is!
Bij ons was het hetzelfde, geen meerwaarde, maar wel een mooie symbolische dag voor ons samen. En dus met z'n tweeen vorig jaar naar de Caribean vertrokken en daar getrouwd. Gewoon rechtsgeldig, er zijn een aantal reisbureaus die alles voor je kunnen regelen.
We hebben een week na thuiskomst nog een etentje gegeven voor 30 man (naaste familie en goede vrienden) en ik vond het helemaal perfect. Schoonmoeders was op haar tenen getrapt, maar ach, je kunt niet alles hebben (tenzij we een protestantse bruiloft hadden gehouden, daaaag).
Kortom: volg jullie gevoel en hart!
Kan mij daar helemaal in vinden, zusje!
Wij hebben ook een bureau in de arm genomen, en trouwen ook in de carribean ,einde van het jaar, heb er zin in.
En idd ook schoonmoeder is not amused, ja jammer dan!
Doen als dat jullie wens is!
Bij ons was het hetzelfde, geen meerwaarde, maar wel een mooie symbolische dag voor ons samen. En dus met z'n tweeen vorig jaar naar de Caribean vertrokken en daar getrouwd. Gewoon rechtsgeldig, er zijn een aantal reisbureaus die alles voor je kunnen regelen.
We hebben een week na thuiskomst nog een etentje gegeven voor 30 man (naaste familie en goede vrienden) en ik vond het helemaal perfect. Schoonmoeders was op haar tenen getrapt, maar ach, je kunt niet alles hebben (tenzij we een protestantse bruiloft hadden gehouden, daaaag).
Kortom: volg jullie gevoel en hart!
Kan mij daar helemaal in vinden, zusje!
Wij hebben ook een bureau in de arm genomen, en trouwen ook in de carribean ,einde van het jaar, heb er zin in.
En idd ook schoonmoeder is not amused, ja jammer dan!
dinsdag 29 juli 2008 om 15:12
quote:zusje78 schreef op 29 juli 2008 @ 15:00:
[...]
Tja, dat is dan inderdaad voor iedereen anders, ik voel het dus ook tegenovergesteld. We zijn al 13 jaar samen en ik hoef echt aan niemand te bevestigen dat het voor altijd is. Maar de symboliek van de dag was gewoon mooi, iets tussen ons.
En onze getuigen die zich ermee bemoeien... haha, dat was de fotograaf en zijn vrouw .
Dat is voor ons dus ook een beetje zo. Wij doen het niet voor de buitenwereld, niet omdat het meer waarde aan onze relatie geeft, niet omdat er dan pas sprake zou zijn van "eeuwige trouw" maar puur om ons 10 jaar samen zijn te vieren, het sprookje van de witte jurk op het strand, hand in hand, de foto's, de herrinering. Daarnaast is het voor de toekomst misschien wel handig, maar dat is bijzaak.
Wij houden heel veel van elkaar, als wij problemen hebben zullen wij daar samen uit moeten komen (ik heb trouwens hele nare ervaringen met mensen die zich denken te mogen bemoeien met onze relatie, krijg je heel veel roddels en misplaatse verhalen van waarvan ik toch echt heb geleerd dat je samen sterk moet staan en vooral met elkaar moet praten als er problemen zijn en niet zozeer met een ander)
Maar idd. is voor iedereen anders.
[...]
Tja, dat is dan inderdaad voor iedereen anders, ik voel het dus ook tegenovergesteld. We zijn al 13 jaar samen en ik hoef echt aan niemand te bevestigen dat het voor altijd is. Maar de symboliek van de dag was gewoon mooi, iets tussen ons.
En onze getuigen die zich ermee bemoeien... haha, dat was de fotograaf en zijn vrouw .
Dat is voor ons dus ook een beetje zo. Wij doen het niet voor de buitenwereld, niet omdat het meer waarde aan onze relatie geeft, niet omdat er dan pas sprake zou zijn van "eeuwige trouw" maar puur om ons 10 jaar samen zijn te vieren, het sprookje van de witte jurk op het strand, hand in hand, de foto's, de herrinering. Daarnaast is het voor de toekomst misschien wel handig, maar dat is bijzaak.
Wij houden heel veel van elkaar, als wij problemen hebben zullen wij daar samen uit moeten komen (ik heb trouwens hele nare ervaringen met mensen die zich denken te mogen bemoeien met onze relatie, krijg je heel veel roddels en misplaatse verhalen van waarvan ik toch echt heb geleerd dat je samen sterk moet staan en vooral met elkaar moet praten als er problemen zijn en niet zozeer met een ander)
Maar idd. is voor iedereen anders.
