Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
maandag 13 augustus 2007 om 08:29
Hallo Jaikke. Daar is dit forum toch ook voor, je ergernis van je afschrijven en zo te lezen was je erg boos. Als jullie alleen voor het sex-gebeuren wat met elkaar hebben/hadden snap ik dat je ermee wil stoppen... als jullie idd ook goede vrienden zijn geworden zou je eea moeten kunnen bepraten samen. Vriendschap moet wat kunnen verdragen...
Sterkte!
Sterkte!
maandag 13 augustus 2007 om 09:02
TeKa inderdaad, dat geeft me vleugels. De exclusieve aandacht, het weten dat ik er mag zijn. Het gekke is dat ik dat van nummer 1 ook wel krijg.
Wat ik bedoelde met ik heb altijd gekregen wat ik wilde, is niet helemaal goed omschreven. Ik bedoelde eigenlijk te zeggen, dat ik mijn hele leven alles volgens de regels heb gedaan, en ook alles heb gekregen wat ik wilde. Nu voor het eerst gebeurt er iets dat ik niet op een nette manier kan afronden tenzij ik er niets mee doe natuurlijk. Als ik nummer 1 alles vertel doe ik hem pijn, dat kan niet anders. Als ik nummer 2 iets vertel zegt ie of dat ie niets wil, of dat hij zijn gezin geen pijn wil doen of er gebeurd inderdaad wel iets, maar daarmee kunnen we twee gezinnen kwetsen. Hoe dan ook worden er mensen gekwetst. Inclusief mezelf, want ik voel mezelf niet heel erg lekker op het moment omdat ik gewoon niet meer weet wat ik moet doen.
Jij schrijft dat je het er misschien eerst met nummer 1 over had moeten hebben, voor je vertrok. Nu weet je niet of het dan anders was gelopen. Hoe gek het ook klinkt, mijn nummer 1 is gedeeltelijk op de hoogte maar niet helemaal. Ik zou wel willen weten wat er gebeurt als ik het nummer 2 vertel. Maar weet tegelijk dat dat een "point of no return" is. Ook al zou hij duidelijk zijn dat hij niets wilde, zal ik hem nooit meer zo kunnen benaderen als ik dat nu doe. En het gevoel dat ik nu heb wil ik absoluut niet kwijt. Ik hoop de komende weken in elk geval mezelf sterk genoeg te krijgen om te vechten voor dat gevoel dat me vleugels geeft en waardoor het thuis ook goed gaat. Het gevoel dat je eigenlijk wel weet dat er van twee kanten iets speelt, maar dat je daar alleen het goede uithaalt zoals ik dat heel lang heb gedaan. Dat muurtje dat in rap tempo afbrokkelt weer optrekken en genieten van het flirten en het daarbij laten. Arrghh, wat moeilijk allemaal.
Jouw verhaal en het verhaal van alle anderen hieren steunen me enorm! Het laat me zien dat er echt mensen gekwetst kunnen worden op momenten dat ik denk "what the hell, ik ga het zeggen".
Hoop echt de komende tijd weer wat sterker in mijn schoenen te staan. Er is nog niets gebeurd waar ik me voor moet schamen (al heb ik vaak al moeite om alles op te schrijven, dan voelt het zo echt gelijk). Ik kan nu nog iedereen recht in de ogen kijken, en ga er alles aan doen om dat zo te houden.
Wat ik bedoelde met ik heb altijd gekregen wat ik wilde, is niet helemaal goed omschreven. Ik bedoelde eigenlijk te zeggen, dat ik mijn hele leven alles volgens de regels heb gedaan, en ook alles heb gekregen wat ik wilde. Nu voor het eerst gebeurt er iets dat ik niet op een nette manier kan afronden tenzij ik er niets mee doe natuurlijk. Als ik nummer 1 alles vertel doe ik hem pijn, dat kan niet anders. Als ik nummer 2 iets vertel zegt ie of dat ie niets wil, of dat hij zijn gezin geen pijn wil doen of er gebeurd inderdaad wel iets, maar daarmee kunnen we twee gezinnen kwetsen. Hoe dan ook worden er mensen gekwetst. Inclusief mezelf, want ik voel mezelf niet heel erg lekker op het moment omdat ik gewoon niet meer weet wat ik moet doen.
Jij schrijft dat je het er misschien eerst met nummer 1 over had moeten hebben, voor je vertrok. Nu weet je niet of het dan anders was gelopen. Hoe gek het ook klinkt, mijn nummer 1 is gedeeltelijk op de hoogte maar niet helemaal. Ik zou wel willen weten wat er gebeurt als ik het nummer 2 vertel. Maar weet tegelijk dat dat een "point of no return" is. Ook al zou hij duidelijk zijn dat hij niets wilde, zal ik hem nooit meer zo kunnen benaderen als ik dat nu doe. En het gevoel dat ik nu heb wil ik absoluut niet kwijt. Ik hoop de komende weken in elk geval mezelf sterk genoeg te krijgen om te vechten voor dat gevoel dat me vleugels geeft en waardoor het thuis ook goed gaat. Het gevoel dat je eigenlijk wel weet dat er van twee kanten iets speelt, maar dat je daar alleen het goede uithaalt zoals ik dat heel lang heb gedaan. Dat muurtje dat in rap tempo afbrokkelt weer optrekken en genieten van het flirten en het daarbij laten. Arrghh, wat moeilijk allemaal.
Jouw verhaal en het verhaal van alle anderen hieren steunen me enorm! Het laat me zien dat er echt mensen gekwetst kunnen worden op momenten dat ik denk "what the hell, ik ga het zeggen".
Hoop echt de komende tijd weer wat sterker in mijn schoenen te staan. Er is nog niets gebeurd waar ik me voor moet schamen (al heb ik vaak al moeite om alles op te schrijven, dan voelt het zo echt gelijk). Ik kan nu nog iedereen recht in de ogen kijken, en ga er alles aan doen om dat zo te houden.
maandag 13 augustus 2007 om 11:13
Snuf64, die herkenning bij jouw stukjes is zo groot. Ik weet het voor mezelf ook dat als ik zou uitspreken tegen hem hoe ik me voel naar hem toe onze vriendschap onherstelbaar verandert zou worden. Het kan niet, het mag niet en het doet er niet toe of ik nu officieel weet dat hij ook wat voor mij voelt of niet. Ik moet er van af willen om van hem officieel de bevestiging te krijgen.
Vanochtend voor werktijd had ik hem een kort berichtje gestuurd, gewoon met de vraag hoe zijn weekend was. In no time belde hij mij terug en zaten we 20 minuten gezellig te kletsen aan de telefoon. Dit was dus nog voor dat we op werk waren. Dit kan ik nog goed praten onder het motto van "fijne vriendschap".
Afgelopen weekend is het met Nr1 ook leuk geweest, we zijn gezellig uit eten geweest met zijn tweetjes en zolang ik alle onderwerpen die frictie kunnen opleveren maar vermijd gaat dat heel goed.
Jaikke, schrijf lekker van je af, dat helpt mij ook altijd, het lijkt soms wel of ik dit forum als een dagboek gebruik, maar dan een dagboek dat commetaar geeft LOL
Meidenik wens jullie allemaal sterkte,
Vanochtend voor werktijd had ik hem een kort berichtje gestuurd, gewoon met de vraag hoe zijn weekend was. In no time belde hij mij terug en zaten we 20 minuten gezellig te kletsen aan de telefoon. Dit was dus nog voor dat we op werk waren. Dit kan ik nog goed praten onder het motto van "fijne vriendschap".
Afgelopen weekend is het met Nr1 ook leuk geweest, we zijn gezellig uit eten geweest met zijn tweetjes en zolang ik alle onderwerpen die frictie kunnen opleveren maar vermijd gaat dat heel goed.
Jaikke, schrijf lekker van je af, dat helpt mij ook altijd, het lijkt soms wel of ik dit forum als een dagboek gebruik, maar dan een dagboek dat commetaar geeft LOL
Meidenik wens jullie allemaal sterkte,
maandag 13 augustus 2007 om 11:50
Jaikke, Join the club! Misschien wel goed om een beetje afstand te nemen. Laat hem ook maar eens moeite doen... (zie de verhalen van TeKa en mij!)
Snuf, Wat heb je 't lastig nu... Misschien wel goed dat je even een time-out hebt met nr2. Je bent in ieder geval bereid om er alles aan te doen zodat je niets wezenlijks met je gevoelens gaat doen..Hou vol!!
TeKa, Je ziet dat hij op msn is, en je doet niets..? Jij bent echt sterk!
Als ik nu hoor dat jij zelf gevraagd hebt geen contact te zoeken,snap ik dat hij zelf niets laat horen!! Doordat jij af en toe wel contact zoekt, krijgt hij tegenstrijdige berichten natuurlijk. Het feit dat hij meteen reageert, wil dan wel iets zeggen! Ik wil me nergens mee bemoeien, maar ik denk dat het in deze situatie misschien wèl goed is om contact te zoeken met hem. Je kunt misschien duidelijkheid verschaffen naar elkaar toe en afspraken maken over contact. Eigenlijk kun je het hem nu niet kwalijk nemen dat hij geen contact zoekt toch?? Dat heb je zelf gevraagd... Breng ik je nu misschien helemaal van je stuk? Je moet doen wat jou goed lijkt hoor! X Lois
Snuf, Wat heb je 't lastig nu... Misschien wel goed dat je even een time-out hebt met nr2. Je bent in ieder geval bereid om er alles aan te doen zodat je niets wezenlijks met je gevoelens gaat doen..Hou vol!!
TeKa, Je ziet dat hij op msn is, en je doet niets..? Jij bent echt sterk!
Als ik nu hoor dat jij zelf gevraagd hebt geen contact te zoeken,snap ik dat hij zelf niets laat horen!! Doordat jij af en toe wel contact zoekt, krijgt hij tegenstrijdige berichten natuurlijk. Het feit dat hij meteen reageert, wil dan wel iets zeggen! Ik wil me nergens mee bemoeien, maar ik denk dat het in deze situatie misschien wèl goed is om contact te zoeken met hem. Je kunt misschien duidelijkheid verschaffen naar elkaar toe en afspraken maken over contact. Eigenlijk kun je het hem nu niet kwalijk nemen dat hij geen contact zoekt toch?? Dat heb je zelf gevraagd... Breng ik je nu misschien helemaal van je stuk? Je moet doen wat jou goed lijkt hoor! X Lois
maandag 13 augustus 2007 om 11:55
Dag meiden,
@ Thea: steeds die bevestiging willen... hoe herkenbaar! En dan 20 min zitten bellen en voor jezelf het als 'vriendschap' benoemen, terwijl je heus wel weet dat je motieven niet zo zuiver zijn (je wil hem gewoon horen...). Zie je hem nu nog vandaag??
@ Snuf: je hebt het gevoel dat je dit niet onder controle hebt.... Maar er zijn nog geen rampen gebeurd, geen onomkeerbare dingen, dus het kan nu nog alle kanten op. Ik kan alleen maar zeggen: het gebeurt inderdaad sneller dan je verwacht... Ik ben zelf iemand die graag alles onder controle heeft, maar in 1 seconde werd ook mijn wereld op z'n kop gezet. Blijf waakzaam, ik wens je veel wijsheid toe!!!
@ Jaikke: prima om je ergernis hier van je af te schrijven, hoor!!! Ook jij hebt het gevoel dat je steeds als eerste contact moet opnemen... vervelend, hé? Hoe lang is jullie "affaire" al bezig?? En waarom loopt het de laatste tijd stroever??
@Teka, Lois: hoe gaat het vandaag met jullie?? Geen contact opnemen, hoor!!!! Laat die nrs2 maar over de brug komen!!! Ik heb me ook aan m'n woord gehouden, heb niet gesmst of zo en dat voelt eigenlijk best goed. Ik moet het hem niet te gemakkelijk maken! Misschien hoor ik hem deze week nog, misschien ook niet, we zullen zien... En ja, ik mag contact hebben met nr2, maar als ik echt elke keer zelf de eerste stap moet zetten en het gevoel krijg dat ik achter hem aan moet zitten, dan weet ik niet of ik er nog wel zin in heb... Ik hoop echt dat het niet zover moet komen, maar vrees dat het zal doodbloeden op deze manier...
Ben trouwens een heel goed boek aan het lezen: 'De Duivelsdriehoek' van Carolien Roodvoets. Over de 'gevaren en verleidingen van het vreemdgaan'. Wordt belicht vanuit het standpunt van de vreemdganger, de bedrogene en de minnaar/minnares. Ik vind het erg herkenbaar geschreven.... Misschien een tip voor wie graag leest...?
@ Thea: steeds die bevestiging willen... hoe herkenbaar! En dan 20 min zitten bellen en voor jezelf het als 'vriendschap' benoemen, terwijl je heus wel weet dat je motieven niet zo zuiver zijn (je wil hem gewoon horen...). Zie je hem nu nog vandaag??
@ Snuf: je hebt het gevoel dat je dit niet onder controle hebt.... Maar er zijn nog geen rampen gebeurd, geen onomkeerbare dingen, dus het kan nu nog alle kanten op. Ik kan alleen maar zeggen: het gebeurt inderdaad sneller dan je verwacht... Ik ben zelf iemand die graag alles onder controle heeft, maar in 1 seconde werd ook mijn wereld op z'n kop gezet. Blijf waakzaam, ik wens je veel wijsheid toe!!!
@ Jaikke: prima om je ergernis hier van je af te schrijven, hoor!!! Ook jij hebt het gevoel dat je steeds als eerste contact moet opnemen... vervelend, hé? Hoe lang is jullie "affaire" al bezig?? En waarom loopt het de laatste tijd stroever??
@Teka, Lois: hoe gaat het vandaag met jullie?? Geen contact opnemen, hoor!!!! Laat die nrs2 maar over de brug komen!!! Ik heb me ook aan m'n woord gehouden, heb niet gesmst of zo en dat voelt eigenlijk best goed. Ik moet het hem niet te gemakkelijk maken! Misschien hoor ik hem deze week nog, misschien ook niet, we zullen zien... En ja, ik mag contact hebben met nr2, maar als ik echt elke keer zelf de eerste stap moet zetten en het gevoel krijg dat ik achter hem aan moet zitten, dan weet ik niet of ik er nog wel zin in heb... Ik hoop echt dat het niet zover moet komen, maar vrees dat het zal doodbloeden op deze manier...
Ben trouwens een heel goed boek aan het lezen: 'De Duivelsdriehoek' van Carolien Roodvoets. Over de 'gevaren en verleidingen van het vreemdgaan'. Wordt belicht vanuit het standpunt van de vreemdganger, de bedrogene en de minnaar/minnares. Ik vind het erg herkenbaar geschreven.... Misschien een tip voor wie graag leest...?
maandag 13 augustus 2007 om 12:05
Thea ik herken ook altijd heel veel in jouw stukjes, en het sterkt me ook vaak, omdat ik weet dat jij ook de moed opbrengt om niets te zeggen.
Mijn weekend met nummer 1 was niet geweldig, maar dat ligt aan mij omdat ik heel erg met mezelf in de knoop zit nu. Hij ziet dat aan me, weet denk ik niet de echte reden maar ontlast me wel met van alles en nog wat. Wat jij schrijft als goede vriendschap herken ik ook heel goed. Nummer 2 en ik praten altijd over van alles en nog wat, zitten met heel veel dingen behoorlijk op een lijn, en zo niet dan wordt het met veel humor opgelost. Wij zijn geen directe collega's en hebben niet heel veel met elkaar te maken, dus hebben verder niet zo heel veel contact. Hebben zelfs geen mobiele nummers of e-mail adressen. In mijn geval maar beter denk ik.
En Lois ik weet ook wel dat een time-out even goed is, maar als ik er aan denk hoe lang het nog duurt kan ik wel huilen. Ik wil niet zo lang zonder, maar weet ook wel dat het beter is. Misschien over een paar dagen als het verse eraf is, dat het dan weer wat beter gaat. Ik ben vorige week zo van mezelf geschrokken, dat speelt nu ook nog steeds mee. Als ik dat maar eens achter me kan laten. Het komt vast allemaal goed, en ik probeer het echt vol te houden (heb gelukkig weinig keuze de komende weken).
TeKa ik vind het inderdaad heel knap dat je niet reageert als hij op MSN is, weet niet of ik dat vol zou houden!
Mijn weekend met nummer 1 was niet geweldig, maar dat ligt aan mij omdat ik heel erg met mezelf in de knoop zit nu. Hij ziet dat aan me, weet denk ik niet de echte reden maar ontlast me wel met van alles en nog wat. Wat jij schrijft als goede vriendschap herken ik ook heel goed. Nummer 2 en ik praten altijd over van alles en nog wat, zitten met heel veel dingen behoorlijk op een lijn, en zo niet dan wordt het met veel humor opgelost. Wij zijn geen directe collega's en hebben niet heel veel met elkaar te maken, dus hebben verder niet zo heel veel contact. Hebben zelfs geen mobiele nummers of e-mail adressen. In mijn geval maar beter denk ik.
En Lois ik weet ook wel dat een time-out even goed is, maar als ik er aan denk hoe lang het nog duurt kan ik wel huilen. Ik wil niet zo lang zonder, maar weet ook wel dat het beter is. Misschien over een paar dagen als het verse eraf is, dat het dan weer wat beter gaat. Ik ben vorige week zo van mezelf geschrokken, dat speelt nu ook nog steeds mee. Als ik dat maar eens achter me kan laten. Het komt vast allemaal goed, en ik probeer het echt vol te houden (heb gelukkig weinig keuze de komende weken).
TeKa ik vind het inderdaad heel knap dat je niet reageert als hij op MSN is, weet niet of ik dat vol zou houden!
maandag 13 augustus 2007 om 12:26
Vivamarlies
Precies weet ik het niet maar ongeveer 1.5 jaar zou wel een goede schatting zijn denk ik.
Waarom het de laaste tijd wat stroever loopt weet ik niet echt.Maar kan natuurlijk ook aan mij liggen(vertrouw hem op werkgebied steeds minder)
Maar zoals ik al eerder schreef daar buiten of via foon of internet is het wel weer erg vertrouwd.net of hij dan een ander persoon is.
En dat boek zal ik eens gaan halen lijkt me wel wat. Meschien kan ik daar nog wat tips uit halen.haha
lois en teka ik zal zeker nu geen contact meer opnemen of zoeken.Hij bekijkt het maar.
Alleen als hij wel eens een gesprek met me aanknoopt en ik kijk in die ogen van hem,ja dan ben ik dus verloren he.Laat niks merken ,maar van binnen wouw lijkt wel of ik kan vliegen.
Precies weet ik het niet maar ongeveer 1.5 jaar zou wel een goede schatting zijn denk ik.
Waarom het de laaste tijd wat stroever loopt weet ik niet echt.Maar kan natuurlijk ook aan mij liggen(vertrouw hem op werkgebied steeds minder)
Maar zoals ik al eerder schreef daar buiten of via foon of internet is het wel weer erg vertrouwd.net of hij dan een ander persoon is.
En dat boek zal ik eens gaan halen lijkt me wel wat. Meschien kan ik daar nog wat tips uit halen.haha
lois en teka ik zal zeker nu geen contact meer opnemen of zoeken.Hij bekijkt het maar.
Alleen als hij wel eens een gesprek met me aanknoopt en ik kijk in die ogen van hem,ja dan ben ik dus verloren he.Laat niks merken ,maar van binnen wouw lijkt wel of ik kan vliegen.
maandag 13 augustus 2007 om 12:56
Marlies, had jouw post over het hoofd gezien, raar toch!!
Dat boek ga ik zeker lezen, niet verkeerd denk ik.
En inderdaad er is nog niets onomkeerbaars gebeurd, maar ben zo bang dat het wel gebeurd, en tegelijk wil ik zo graag dat het gebeurd. Over dubbele gevoelens gesproken! Ik probeer inderdaar waakzaam te blijven en zal al mijn twijfels hier neerleggen in de hoop dat ik het dan even kwijt ben. Tot nu toe ben ik steeds een stuk rustiger als ik hier heb geschreven en kan ik wat helderder denken, hoop dat dat zo blijven kan! Bedankt voor je steun, vrees dat ik de steun van iedereen kan gebruiken als mijn gevoelens zo blijven tollen.
Dat boek ga ik zeker lezen, niet verkeerd denk ik.
En inderdaad er is nog niets onomkeerbaars gebeurd, maar ben zo bang dat het wel gebeurd, en tegelijk wil ik zo graag dat het gebeurd. Over dubbele gevoelens gesproken! Ik probeer inderdaar waakzaam te blijven en zal al mijn twijfels hier neerleggen in de hoop dat ik het dan even kwijt ben. Tot nu toe ben ik steeds een stuk rustiger als ik hier heb geschreven en kan ik wat helderder denken, hoop dat dat zo blijven kan! Bedankt voor je steun, vrees dat ik de steun van iedereen kan gebruiken als mijn gevoelens zo blijven tollen.
maandag 13 augustus 2007 om 14:12
Meiden , wat ben ik blij met jullie topic.
Het meeste heb ik gelezen, en auw wat herkenbaar.... Ik ben heel heel erg verliefd op een ouwe vlam. Ik ben heel gelukkig getrouwd met een geweldige man en heb een fijn gezin. Ik zou dit nooit willen, kunnen opgeven. Maar ik kan niet meer slapen en eten sinds ik mijn ouwe vlam vorige week heb gezien. Waarschijnlijk zie ik hem volgende week ook en daarna zal hij lange tijd uit zicht zijn gelukkig. Als we elkaar zien dan slaan de vlammen eruit.. Hij zei dat ik er heel goed uitzag. Ik kon niks tegen hem zeggen mijn hart zat in mijn keel en mijn man stond bij ons. Wat is dit erg.. ik voel me beroerd en opgewonden tegelijk. Ik keek uit naar contact maar door jullie topic weet ik dat dat levensgevaarlijk is..
Het meeste heb ik gelezen, en auw wat herkenbaar.... Ik ben heel heel erg verliefd op een ouwe vlam. Ik ben heel gelukkig getrouwd met een geweldige man en heb een fijn gezin. Ik zou dit nooit willen, kunnen opgeven. Maar ik kan niet meer slapen en eten sinds ik mijn ouwe vlam vorige week heb gezien. Waarschijnlijk zie ik hem volgende week ook en daarna zal hij lange tijd uit zicht zijn gelukkig. Als we elkaar zien dan slaan de vlammen eruit.. Hij zei dat ik er heel goed uitzag. Ik kon niks tegen hem zeggen mijn hart zat in mijn keel en mijn man stond bij ons. Wat is dit erg.. ik voel me beroerd en opgewonden tegelijk. Ik keek uit naar contact maar door jullie topic weet ik dat dat levensgevaarlijk is..
maandag 13 augustus 2007 om 16:01
@ Apenstaartjes: ik zou zeggen: geniet van het bijzondere gevoel, maar doe er aub niets méér mee!!! Ik ben zelf enige tijd geleden ook een oude 'vlam' tegengekomen, die het dan ook nog eens nodig vond om te staan verklaren dat hij nooit echter over me heen was gekomen en nu nog steeds verliefd op me was (na 8!!! jaar, alsjeblieft!). Hij smeekte me bijna om eens met ons tweetjes af te spreken en ik ben daar wijselijk niet op ingegaan.... Blijkbaar heb ik dan toch één en ander geleerd van de afgelopen periode. Joepie, het heeft dan toch iets goed voortgebracht!!! Vroeger zou ik namelijk gewoon, heel naïef op dat aanbod zijn ingegaan en dat zou dan binnen de kortste keren misgelopen zijn (lees: met elkaar in bed belanden). Ik heb over mezelf geleerd dat ik nogal licht ontvlambaar ben en eigenlijk mezelf niet kan vertrouwen, dus maar beter zoveel mogelijk wegblijven van 'gevaarlijke' situaties 
En ik heb zo'n vermoeden dat we die les hier allemaal al zo'n beetje hebben geleerd, sommigen van ons door scha en schande....
Ik vergelijk het huwelijk nu zo'n beetje met een (gezond!) dieet volgen... ook niet verstandig om dan telkens langs bakkers te lopen met heerlijke gebakjes in het uitstalraam.....
Het boek De Duivelsdriehoek' is overigens écht aan te raden! Ben het aan het verslinden!!! Deze ochtend begonnen en aan één ruk door gelezen tot nu (blz121 al). Er staan ook heel wat ervaringsverhalen in vanuit de praktijk van de auteur (seksuologe en relatietherapeute). Thea: ik kan niet meteen terugvinden of het ook in het Engels vertaald is... misschien even googelen???
Kus,
Marlies
En ik heb zo'n vermoeden dat we die les hier allemaal al zo'n beetje hebben geleerd, sommigen van ons door scha en schande....
Ik vergelijk het huwelijk nu zo'n beetje met een (gezond!) dieet volgen... ook niet verstandig om dan telkens langs bakkers te lopen met heerlijke gebakjes in het uitstalraam.....
Het boek De Duivelsdriehoek' is overigens écht aan te raden! Ben het aan het verslinden!!! Deze ochtend begonnen en aan één ruk door gelezen tot nu (blz121 al). Er staan ook heel wat ervaringsverhalen in vanuit de praktijk van de auteur (seksuologe en relatietherapeute). Thea: ik kan niet meteen terugvinden of het ook in het Engels vertaald is... misschien even googelen???
Kus,
Marlies
maandag 13 augustus 2007 om 16:48
Snuf en Thea, idd, wanneer je een mooie vriendschap niet verliezen wil is het beter niets uit te spreken, want meestal komt van 't een het ander en dat draai je niet meer terug!
Net wat Marlies al zegt, in 1 seconde kan je hele wereld op de kop staan. Jullie geven aan je nr1 niet kwijt te willen en ook zo goed als zeker te weten dat nr2 dat ook niet wil. Dat is niet leuk als je bestormd wordt door allerlei andere gevoelens, maar het weten wat de gevolgen (kunnen) zijn, moet je hard maken voor jezelf hoe moeilijk ook.
Apenstaartjes, ik kan me alleen maar aansluiten bij de woorden van Marlies, geniet ervan maar laat het voor wat het is!
Lois, je brengt me niet van mijn stuk, ik heb niet met zoveel woorden gevraagd geen contact meer met me op te nemen, maar wel aangegeven dat hij juist door dat contact te houden op die manier het vuurtje brandend houdt en dat ik daar niets mee kan wanneer hij tegelijkertijd aangeeft niets te willen/kunnen vwb een relatie. Dus heeft hij nu mss toch begrepen dat het dan beter (?) is om niet meer wat te laten horen. Het is alleen erg verdrietig om a) te moeten horen dat iemand je graag ziet en b) diegene toch geen relatie wil opbouwen op een rustige manier, want in het begin zijn we veel te hard gegaan dat realiseer ik me nu ook wel.Maar het voelde gewoon goed, had het een kans willen geven... ook al was het erg gecompliceerd allemaal, wil en kan daar hier niet verder op ingaan, dit zal bij hem echter ook zeker en vast hebben meegespeeld.
Pff en waarom denk ik hetzelfde als jij, het zegt toch wat als iemand meteen reageert op een berichtje in welke vorm dan ook... maar blijft dat ik niet steeds de eerste wil zijn van wie dat uitgaat, als hij werkelijk anders over de dingen denkt moet HIJ dat aangeven, hoe ik erin sta/stond weet hij inmiddels wel.
Heb ook het inmiddels beruchte boek 'de Duivelsdriehoek' al gelezen, idd een aanrader! En voor wie nog meer wil lezen kan ik ook het boek 'scheiden of blijven' aanbevelen, ik kan alleen niet meer zo snel op de naam van de schrijfster komen... die houden jullie tegoed!
allemaal weer veel wijsheid en sterkte!
X
T
Net wat Marlies al zegt, in 1 seconde kan je hele wereld op de kop staan. Jullie geven aan je nr1 niet kwijt te willen en ook zo goed als zeker te weten dat nr2 dat ook niet wil. Dat is niet leuk als je bestormd wordt door allerlei andere gevoelens, maar het weten wat de gevolgen (kunnen) zijn, moet je hard maken voor jezelf hoe moeilijk ook.
Apenstaartjes, ik kan me alleen maar aansluiten bij de woorden van Marlies, geniet ervan maar laat het voor wat het is!
Lois, je brengt me niet van mijn stuk, ik heb niet met zoveel woorden gevraagd geen contact meer met me op te nemen, maar wel aangegeven dat hij juist door dat contact te houden op die manier het vuurtje brandend houdt en dat ik daar niets mee kan wanneer hij tegelijkertijd aangeeft niets te willen/kunnen vwb een relatie. Dus heeft hij nu mss toch begrepen dat het dan beter (?) is om niet meer wat te laten horen. Het is alleen erg verdrietig om a) te moeten horen dat iemand je graag ziet en b) diegene toch geen relatie wil opbouwen op een rustige manier, want in het begin zijn we veel te hard gegaan dat realiseer ik me nu ook wel.Maar het voelde gewoon goed, had het een kans willen geven... ook al was het erg gecompliceerd allemaal, wil en kan daar hier niet verder op ingaan, dit zal bij hem echter ook zeker en vast hebben meegespeeld.
Pff en waarom denk ik hetzelfde als jij, het zegt toch wat als iemand meteen reageert op een berichtje in welke vorm dan ook... maar blijft dat ik niet steeds de eerste wil zijn van wie dat uitgaat, als hij werkelijk anders over de dingen denkt moet HIJ dat aangeven, hoe ik erin sta/stond weet hij inmiddels wel.
Heb ook het inmiddels beruchte boek 'de Duivelsdriehoek' al gelezen, idd een aanrader! En voor wie nog meer wil lezen kan ik ook het boek 'scheiden of blijven' aanbevelen, ik kan alleen niet meer zo snel op de naam van de schrijfster komen... die houden jullie tegoed!
allemaal weer veel wijsheid en sterkte!
X
T
maandag 13 augustus 2007 om 17:57
Ik heb vandaag niet veel van mijn goede voornemens terecht gebracht. Zoals ik al eerder zei had ik hem voor onze werkdag begon al een berichtje gestuurd FOUT en hebben we 20 minuten getelefoneerd. FOUT. De middagpauze hebben we samen doorgebracht en uitgebreid zijn relatietherapie besproken FOUT. Hij maakte een niet zo aardige maar misschien wel ware opmerking over mijn NR1 waardoor ik de rest van de middag van slag was FOUT. Terwijl hij onderweg naar huis was hebben we weer 20 minuten getelefoneerd FOUT. Zo krijg ik hem natuurlijk nooit uit mijn hoofd. Ik baal van mezelf.
maandag 13 augustus 2007 om 22:01
TeKa, Dan is het misschien toch wel minder expliciet aangegeven door je als ik dacht. Alhoewel ik me nog voor kan stellen dat hij geen contact zoekt omdat jij duidelijk gemaakt hebt aan hem dat hij het vuurtje zo niet brandend moet houden. We gaan gewoon door op de oude weg, want als hij er anders over denkt/ gaat denken, dan moet hij dat maar laten weten. Jij bent dan duidelijk geweest!
Ik heb 't vandaag een stuk taaier! Ik heb vandaag mijn vriendin gesproken. Zij weet alles vanaf het eerste uur. Ze geeft me groot gelijk en vindt dat ik goed gehandeld heb en moet volhouden. We hebben alle scenario's besproken, en die zijn niet allemaal leuk om over na te denken. Ze denkt dat bij hem vooral boosheid de overhand heeft nu. Dat mijn sms wel rauw op zijn dak kwam vallen... Maar......ik sta er nog steeds achter, al wordt mijn gevoel naar hem toe al milder..blèh!! Ik hou vol!! (Het idee dat hij misschien pas over drie weken door heeft dat ik het meen...en dan nog...?!
Thea, Nieuwe ronde, nieuwe kansen...morgen is er weer een dag..Wie weet lukt 't dan!
X Lois
Ik heb 't vandaag een stuk taaier! Ik heb vandaag mijn vriendin gesproken. Zij weet alles vanaf het eerste uur. Ze geeft me groot gelijk en vindt dat ik goed gehandeld heb en moet volhouden. We hebben alle scenario's besproken, en die zijn niet allemaal leuk om over na te denken. Ze denkt dat bij hem vooral boosheid de overhand heeft nu. Dat mijn sms wel rauw op zijn dak kwam vallen... Maar......ik sta er nog steeds achter, al wordt mijn gevoel naar hem toe al milder..blèh!! Ik hou vol!! (Het idee dat hij misschien pas over drie weken door heeft dat ik het meen...en dan nog...?!
Thea, Nieuwe ronde, nieuwe kansen...morgen is er weer een dag..Wie weet lukt 't dan!
X Lois
maandag 13 augustus 2007 om 22:27
hey Lois, ik heb hem idd duidelijk gemaakt dat wanneer hij niets meer wil hij het mij gewoon moeilijk maakt dit alles te vergeten. Hij weet te goed wat mijn gevoelens zijn voor hem. Door dan toch contact te houden is het te moeilijk voor mij hem te vergeten. Dat spel van aantrekken/afstoten is al veel te lang gedaan door hem. Daar kan ik niet (meer) mee omgaan. En toch... telkens blijf je hopen op een berichtje en in mn hart ben ik bang dat dit er ook weer zal gaan komen... over een tijdje.. kan alleen maar hopen dat ik dan sterker ben! Mss dat ik me daarom steeds op proef stel door hem wel in mn msn lijst te laten staan en toch geen contact op te nemen, want alweer 1 dag volgehouden!
En dat gaat jou ook lukken hoor! Het is fijn dat je dit met een vriendin kunt bepraten en dat ze je half staat. Als hij eerder zo lang geen bericht aan jou terug kan sturen is je sms zeker en vast niet te bot geweest, mss moest het nog wel botter zodat het goed tot hem doordringt dat jij niet me je voeten laat spelen.
Even off topic, waarom zie ik bij andere topics leuke plaatjes ipv dat domme robothoofd?? Zou wel eens willen weten hoe dat moet, want dat koppie vind ik maar niets
Wie het weet mag het zeggen!
En dat gaat jou ook lukken hoor! Het is fijn dat je dit met een vriendin kunt bepraten en dat ze je half staat. Als hij eerder zo lang geen bericht aan jou terug kan sturen is je sms zeker en vast niet te bot geweest, mss moest het nog wel botter zodat het goed tot hem doordringt dat jij niet me je voeten laat spelen.
Even off topic, waarom zie ik bij andere topics leuke plaatjes ipv dat domme robothoofd?? Zou wel eens willen weten hoe dat moet, want dat koppie vind ik maar niets
Wie het weet mag het zeggen!
dinsdag 14 augustus 2007 om 05:47
Goedemorgen allemaal. Een paar dagen geen tijd gehad om zelfs maar naar het forum te kijken. Nu alles weer bijgelezen. Teka en Lois, heel veel sterkte met het niet sturen van berichtjes naar jullie nr2. Hoe moeilijk dit soms ook is. Teka, de reactie van nr1 toen je hem over nr2 vertelde, ik denk dat mijn nr1 hetzelfda zou reageren. Hij heeft het gevoel dat er wat aan de hand is maar hij zal nooit zich zelf toe staan te denken dat ik vreemd ga. Hij is ervan overtuigd dat ik dat nooit zal doen. Maar als ik het hem zou vertellen, zouden voor hem alle puzzelstukjes in elkaar passen. Snuf, ook wat jij schrijft over je leven onder controle hebben herken ik heel erg. Dat was bij mij ook altijd zo, tot de gevoelens voor nr2 me overvielen. Maanden lang dacht ik alleen maar aan hem. Ik kon hem met geen mogelijkheid uit mijn hoofd zetten. Dat we nu al meer dan een half jaar een relatie hebben, is natuurlijk wel iets wat ik in de hand heb. Nadat we elkaar over onze gevoelens hadden verteld, waren we er allebei nog van overtuigd dat we er niks mee zouden doen omdat ik getrouwd ben (geen sex zouden hebben). Dat hebben we een paar weken volgehouden en toen hebben we toch aan onze gevoelens toegegeven. Zelfs toen (ik wist niks over vreemdgaan, had nog nooit een forum geopend) hadden we het sterke voornemen dat dit geen gewoonte en zeker geen manier van leven wordt. Maar dat zijn alleen goede voornemens, het wordt alleen maar moeilijker om er mee te stoppen. Als we nu een eind aan onze relatie zouden maken, zal dat heel heel moeilijk zijn voor allebei.
dinsdag 14 augustus 2007 om 09:19
Mag ik even binnen komen vallen hier.
De meeste kennen mij misschien wel van het minnaressenforum.
Om een heel lang verhaal wat kort te houden,ik heb dus een verhouding gehad met een GM.Dit duurde ruim een jaar.Uiteindelijk had hij een keus gemaakt en die viel op mij.Goed,alles regelen enzo...het ging echt gebeuren.
Totdat hij komt zeggen dat hij zijn vrouw niet los kan laten...drama dus.
Hij heeft haar alles verteld en ook ik heb een lang gesprek met haar gehad.
Ze wil nog steeds bij hem blijven en hij heeft dus besloten dat hij terug gaat naar haar.
En nu wil hij met mij alle contact verbreken,hun gaan in therapie en samen verder.
Hoe werkt dit dan in je hart en hoofd...is het zo makkelijk,dat als je thuis al iemand hebt om de minnares dan los te laten?
Zou het geen liefde geweest zijn van zijn kant of herkennen jullie dat wel,dat alle contact dan weg moet?Hij zegt van me te houden maar niet langer meer wil liegen thuis...dat hij wil veranderen.
En lukt dat jullie dan ook,als je besluit thuis te blijven,om je minnaar helemaal los te laten?
Of klint het eenvoudiger dan het is...!
De meeste kennen mij misschien wel van het minnaressenforum.
Om een heel lang verhaal wat kort te houden,ik heb dus een verhouding gehad met een GM.Dit duurde ruim een jaar.Uiteindelijk had hij een keus gemaakt en die viel op mij.Goed,alles regelen enzo...het ging echt gebeuren.
Totdat hij komt zeggen dat hij zijn vrouw niet los kan laten...drama dus.
Hij heeft haar alles verteld en ook ik heb een lang gesprek met haar gehad.
Ze wil nog steeds bij hem blijven en hij heeft dus besloten dat hij terug gaat naar haar.
En nu wil hij met mij alle contact verbreken,hun gaan in therapie en samen verder.
Hoe werkt dit dan in je hart en hoofd...is het zo makkelijk,dat als je thuis al iemand hebt om de minnares dan los te laten?
Zou het geen liefde geweest zijn van zijn kant of herkennen jullie dat wel,dat alle contact dan weg moet?Hij zegt van me te houden maar niet langer meer wil liegen thuis...dat hij wil veranderen.
En lukt dat jullie dan ook,als je besluit thuis te blijven,om je minnaar helemaal los te laten?
Of klint het eenvoudiger dan het is...!
dinsdag 14 augustus 2007 om 09:31
Thea, ik hoop dat het je vandaag wel lukt!
TeKa, die vriendschap is me zoveel meer waard dan alle ellende die ermee veroorzaakt wordt als we er wel iets mee doen. Het is wel duidelijk dat er wederzijds "iets" is. Waarom moet het dan nog uitgesproken worden?
Ook voor jou en voor Lois zeg ik, hou het vol, jullie doen het echt heel goed!!
Flamenco, jouw verhaal bewijst alleen maar hoeveel moeilijker het wordt wanneer ik het toch zou vertellen. Het wordt alleen maar moeilijker om er niets mee te doen, en ik denk dat de drempel snel zou vervagen tot wat nog wel kan en wat niet kan. Feitelijk kan vertellen al niet voor mijn gevoel , stap ik daarmee al een grens over.
Gisteren toch alles aan mijn man verteld, alles wat me dwars zat en al mijn gevoel voor nummer 2. Ik kon het niet meer voor me houden, had nu al het gevoel dat ik hem bedroog (emotioneel dan). Hij schrok heel erg, werd in eerste instantie boos. Maar zei wederom dat de gevoelens kunnen komen, maar dat het aan mij ligt wat ik er mee doe. Hij vertelde ook geschrokken te zijn van mijn uitbarsting vorige week toen nog niet zeker was of hij weg zou gaan. Contact verbieden wil hij niet, maar gaf aan dat wanneer ik de ander confronteer met mijn gevoelens hij er wel helemaal klaar mee is.
We zijn beiden wel tot de conclusie gekomen dat door de enorme drukte van twee drukke banen, kleine kinderen, zorgtaken bij ouders en het sociale leven van de kinderen, sporten, sportwedstrijden in het weekend, er te weinig tijd overblijft voor ons. Ik heb het nodig om te voelen dat ik er nog ben. Dat ik meer ben dan alleen moeder van en vrouw van. Ik wil zijn vrouw zijn (ben ik natuurlijk ook) maar dat wordt niet altijd zo geuit. De oppas wordt in elk geval gebeld zodat we er binnenkort weer samen tussenuit kunnen, en we blijven de komende tijd in elk geval praten en er voor zorgen dat wij er samen ook nog zijn. Hoop zo dat het werkt.
Nadat we alles hebben besproken voel ik me zoveel rustiger en sterker. Ik moet dit niet willen! Die spanning is maar even, het verdriet als er zoveel mensen gekwetst worden is nog vele malen groter. Hoop zo dat ik dit gevoel vast kan blijven houden! Knuffel voor iedereen!
TeKa, die vriendschap is me zoveel meer waard dan alle ellende die ermee veroorzaakt wordt als we er wel iets mee doen. Het is wel duidelijk dat er wederzijds "iets" is. Waarom moet het dan nog uitgesproken worden?
Ook voor jou en voor Lois zeg ik, hou het vol, jullie doen het echt heel goed!!
Flamenco, jouw verhaal bewijst alleen maar hoeveel moeilijker het wordt wanneer ik het toch zou vertellen. Het wordt alleen maar moeilijker om er niets mee te doen, en ik denk dat de drempel snel zou vervagen tot wat nog wel kan en wat niet kan. Feitelijk kan vertellen al niet voor mijn gevoel , stap ik daarmee al een grens over.
Gisteren toch alles aan mijn man verteld, alles wat me dwars zat en al mijn gevoel voor nummer 2. Ik kon het niet meer voor me houden, had nu al het gevoel dat ik hem bedroog (emotioneel dan). Hij schrok heel erg, werd in eerste instantie boos. Maar zei wederom dat de gevoelens kunnen komen, maar dat het aan mij ligt wat ik er mee doe. Hij vertelde ook geschrokken te zijn van mijn uitbarsting vorige week toen nog niet zeker was of hij weg zou gaan. Contact verbieden wil hij niet, maar gaf aan dat wanneer ik de ander confronteer met mijn gevoelens hij er wel helemaal klaar mee is.
We zijn beiden wel tot de conclusie gekomen dat door de enorme drukte van twee drukke banen, kleine kinderen, zorgtaken bij ouders en het sociale leven van de kinderen, sporten, sportwedstrijden in het weekend, er te weinig tijd overblijft voor ons. Ik heb het nodig om te voelen dat ik er nog ben. Dat ik meer ben dan alleen moeder van en vrouw van. Ik wil zijn vrouw zijn (ben ik natuurlijk ook) maar dat wordt niet altijd zo geuit. De oppas wordt in elk geval gebeld zodat we er binnenkort weer samen tussenuit kunnen, en we blijven de komende tijd in elk geval praten en er voor zorgen dat wij er samen ook nog zijn. Hoop zo dat het werkt.
Nadat we alles hebben besproken voel ik me zoveel rustiger en sterker. Ik moet dit niet willen! Die spanning is maar even, het verdriet als er zoveel mensen gekwetst worden is nog vele malen groter. Hoop zo dat ik dit gevoel vast kan blijven houden! Knuffel voor iedereen!
dinsdag 14 augustus 2007 om 09:49
Hé Deurtje, Ik ken je verhaal inderdaad van het andere forum. Ik moest echt even slikken toen ik las dat jouw GM tòch nog terugging, terwijl alles al geregeld was! Wat moet jij het taai hebben! En wat een egoïst zeg!! (sorry dat ik het zeg..). Jouw GM kiest dus duidelijk voor veiligheid, wil zijn oude vertrouwde wereldje niet opgeven. Hij heeft de mazzel wss dat zijn vrouw hem nog terug wil. Dus kan hij nog net op de valreep terug. Hij zal absoluut van je houden denk ik. Maar ik denk dat hij de buitenwereld en zijn opgebouwde 'status' belangrijker vindt. Bijna had hij het achter zich gelaten, en net toen het wel hheel dichtbij kwam en ècht werd, trok hij zich terug. Angst denk ik! Dit is wat IK denk Deurtje. Maar dat hoeft de waarheid niet te zijn...
Lees mijn verhalen maar na. Mijn nr2 werd geregeerd door angst! Hij heeft zijn moeizaam opgebouwde leven (geen makkelijke jeugd gehad) bijna in de afgrond zien verdwijnen. Hij houdt van mij, maar kàn me door die huwelijkscrisis weinig geven. Het probleem is dat hij ook geen middenweg wìl zoeken. Hij zègt van wel, maar doet het niet. Bekijkt alles vanuit zijn situatie.Hij wil me eigenlijk niet kwijt maar voor hèm is het beter afstand te houden, dus..... Ik kan slikken of stikken...
Ik kan hem (nog) niet loslaten, ik denk hij mij ook niet. Het is een 'gedwongen' keuze. En dat is het voor jouw GM natuurlijk ergens ook. Maar of jij daar blij van wordt..? NEE!!
Deurtje, ik kan niet meer doen dan je sterkte wensen. Ik zou zeggen doe mee met onze 'wedstrijd' (TeKa,Thea,en ik) "Wie zoekt het langst geen contact' want wij zijn het kotsbeu als 'simpeltje' behandeld te worden (Stiekem in de hoop dat hij dat wel doet natuurlijk!)
liefs, Lois
Lees mijn verhalen maar na. Mijn nr2 werd geregeerd door angst! Hij heeft zijn moeizaam opgebouwde leven (geen makkelijke jeugd gehad) bijna in de afgrond zien verdwijnen. Hij houdt van mij, maar kàn me door die huwelijkscrisis weinig geven. Het probleem is dat hij ook geen middenweg wìl zoeken. Hij zègt van wel, maar doet het niet. Bekijkt alles vanuit zijn situatie.Hij wil me eigenlijk niet kwijt maar voor hèm is het beter afstand te houden, dus..... Ik kan slikken of stikken...
Ik kan hem (nog) niet loslaten, ik denk hij mij ook niet. Het is een 'gedwongen' keuze. En dat is het voor jouw GM natuurlijk ergens ook. Maar of jij daar blij van wordt..? NEE!!
Deurtje, ik kan niet meer doen dan je sterkte wensen. Ik zou zeggen doe mee met onze 'wedstrijd' (TeKa,Thea,en ik) "Wie zoekt het langst geen contact' want wij zijn het kotsbeu als 'simpeltje' behandeld te worden (Stiekem in de hoop dat hij dat wel doet natuurlijk!)
liefs, Lois
dinsdag 14 augustus 2007 om 09:55
Snuf wat goed van je!! Ik had dat nooit gedurfd! Het feit dat jij het je nr1 hebt durven vertellen moet voor hem ook wel iets zeggen over jouw vertrouwen in jullie relatie. Je doet er alles aan om aan deze kant van de afgrond te blijven.... Misschien ben je al een heel eind geholpen met deze openheid en de tijd die jullie met elkaar door gaan brengen. Knap van je man dat hij zò reageert. Ik heb 't gevoel dat jullie er wel uit gaan komen samen!!
Xlois
Xlois
dinsdag 14 augustus 2007 om 10:00
Ik heb de hele ochtend al zo'n treurig gevoel... Ben zo bang dat nr2 alles naast zich neer heeft gelegd en gewoon verder leeft. Hij kan heel stellig zijn als iemand hem 'pijn' heeft gedaan. Als je afgedaan hebt bij hem, kun je het niet zo makkelijk goedmaken. Hij vindt ook altijd dat je een keuze moet maken en je daaraan moet houden....
Nou, als ik het zo teruglees kan ik het wel vergeten............
Nou, als ik het zo teruglees kan ik het wel vergeten............
dinsdag 14 augustus 2007 om 10:05
Snuf, Ik sluit me bij Lois aan. Het feit dat je het hebt kunnen vertellen zegt heel veel positiefs over jullie relatie. Ik durf het mijn man niet te vertellen. Zeker niet omdat die gevoelens bij mij al ongeveer een jaar spelen. Ik wou dat ik het gelijk in het begin had verteld dan was het niet zo'n eigen leven gaan leiden denk ik.
Het gaat redelijk vandaag, we hadden 1 vergadering samen, gelijk aan het begin van de ochtend. We zaten wel naast elkaar maar hadden weinig (oog)contact. So far so good.
Flamenco, je hebt helemaal gelijk, iedere stap verder maakt het moeilijker om terug te keren. Ik weet met mijn verstand dat je gelijk hebt, maar mijn gevoel wil zo graag wat meer, 1 keer echt bevestiging krijgen, 1 keer passionele sex. FOUT, stop right there thea!!!!!
Het gaat redelijk vandaag, we hadden 1 vergadering samen, gelijk aan het begin van de ochtend. We zaten wel naast elkaar maar hadden weinig (oog)contact. So far so good.
Flamenco, je hebt helemaal gelijk, iedere stap verder maakt het moeilijker om terug te keren. Ik weet met mijn verstand dat je gelijk hebt, maar mijn gevoel wil zo graag wat meer, 1 keer echt bevestiging krijgen, 1 keer passionele sex. FOUT, stop right there thea!!!!!
