
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
dinsdag 14 augustus 2007 om 10:58
goedemorgen allemaal!
@ Lois, hou vol!!!! denk aan al die keren dat jij weer de eerste was om contact op te nemen. Wij zijn veel meer waard, zijn geen 'simpeltjes' he! Aan de ene kant hoop ik dat je gevoel het mis heeft, aan de andere kant...
@Thea, voor jou ook: hou vol!! En ja, Flamenco heeft gelijk hou dat voor ogen!
We gaan weer winnen vandaag....
@Flamenco, idd mijn nr1 heeft ook nooit durven denken dat ik vreemd zou gaan. Heb jaren geleefd in een 'normaal' patroon (waar an sich niets mis mee was!) Heb dit van mezelf ook nooit verwacht, wist niets over vreemdgaan... totdat dit mij ook overviel. Een 1ste afspraak met nr 2 na veel sms-en en bellen mislukte al...
@Deurtje, welkom! Je verhaal heb ik idd ook de hele tijd meegelezen op het andere forum en leef altijd erg met je mee. Ik kan je niet zeggen hoe dat aan de 'andere' kant zou gaan, mijn nr2 was/is niet gebonden. Als ik voor mezelf spreek, het is erg moeilijk nr2 los te laten ook al ga ik nu met nr1 ook naar therapie. Je hebt vast wel mijn strijd gelezen... en die van Lois en van Thea.
Mijn nr1 heeft er wel veel moeite mee om nr2 los te laten, is natuurlijk erg kwaad op hem, ik hoop dat dit niet altijd tussen ons in blijft staan en telkens weer de kop op zal steken mochten wij toch verder gaan samen.
@Snuf, chapeau, ik weet dat het erg moeilijk voor je moet zijn geweest alles op tafel te gooien... en je man... een kanjer! Ik hoop zo dat je je goede gevoel kunt vasthouden!!
@ Lois, hou vol!!!! denk aan al die keren dat jij weer de eerste was om contact op te nemen. Wij zijn veel meer waard, zijn geen 'simpeltjes' he! Aan de ene kant hoop ik dat je gevoel het mis heeft, aan de andere kant...
@Thea, voor jou ook: hou vol!! En ja, Flamenco heeft gelijk hou dat voor ogen!
We gaan weer winnen vandaag....
@Flamenco, idd mijn nr1 heeft ook nooit durven denken dat ik vreemd zou gaan. Heb jaren geleefd in een 'normaal' patroon (waar an sich niets mis mee was!) Heb dit van mezelf ook nooit verwacht, wist niets over vreemdgaan... totdat dit mij ook overviel. Een 1ste afspraak met nr 2 na veel sms-en en bellen mislukte al...
@Deurtje, welkom! Je verhaal heb ik idd ook de hele tijd meegelezen op het andere forum en leef altijd erg met je mee. Ik kan je niet zeggen hoe dat aan de 'andere' kant zou gaan, mijn nr2 was/is niet gebonden. Als ik voor mezelf spreek, het is erg moeilijk nr2 los te laten ook al ga ik nu met nr1 ook naar therapie. Je hebt vast wel mijn strijd gelezen... en die van Lois en van Thea.
Mijn nr1 heeft er wel veel moeite mee om nr2 los te laten, is natuurlijk erg kwaad op hem, ik hoop dat dit niet altijd tussen ons in blijft staan en telkens weer de kop op zal steken mochten wij toch verder gaan samen.
@Snuf, chapeau, ik weet dat het erg moeilijk voor je moet zijn geweest alles op tafel te gooien... en je man... een kanjer! Ik hoop zo dat je je goede gevoel kunt vasthouden!!
dinsdag 14 augustus 2007 om 11:27
TeKa, Ik doe ook niets! Maar ik heb 't taai vandaag!!! Kan wel janken.... Ik zou zo graag even in zijn hoofd kijken om te zien wat hij denkt. Slaat nergens op. Ik weet 't even niet meer. Heb vandaag zo'n 'doemdenkdag' dat ik me zelfs afvraag of we in de toekomst nog wel normaal tegen elkaar kunnen doen in een groter gezelschap. Als hij niets laat horen, zal ik dan niet naar die vergadering gaan eind augustus? Pffff.....
dinsdag 14 augustus 2007 om 11:48
Lois, ik snap hoe je je voelt.. Hij denkt wss niets, of het mocht zijn dat hij ervan overtuigd is dat jij wel weer wat zult laten horen. Ai, dus eind augustus is voor jou ook beladen....
dan moet ik tegen die tijd mijn comp ook maar reserveren om elkaar op te peppen!
Zie je hem niet eerder dan met die vergadering.. was toch ook bij de 'vogeltjesclub'?
Kom op, kop ervoor, verstand op 0 en lachen....
dan moet ik tegen die tijd mijn comp ook maar reserveren om elkaar op te peppen!
Zie je hem niet eerder dan met die vergadering.. was toch ook bij de 'vogeltjesclub'?
Kom op, kop ervoor, verstand op 0 en lachen....
dinsdag 14 augustus 2007 om 11:55
Lois, deze had ik op een ander topic eens gelezen en even bewaard:
de manier om te laten merken aan hem dat t je goed gaat, is geen contact meer opnemen, je eigen weg gaan.als hij je iedere keer weer langs ziet flitsen irl of via mail of gsm dan kan hij niet anders dan zich heel belangrijk voelen voor jou.
de manier om te laten merken aan hem dat t je goed gaat, is geen contact meer opnemen, je eigen weg gaan.als hij je iedere keer weer langs ziet flitsen irl of via mail of gsm dan kan hij niet anders dan zich heel belangrijk voelen voor jou.
dinsdag 14 augustus 2007 om 11:58
Hey meiden,
@ Lois: eerst en vooral een dikke knuffel voor jou!!! Meis, het is niet gemakkelijk hé... waarom zijn mannen nou niet gewoon duidelijk? Ik probeer me groot te houden, maar zit er stiekem ook soms mee in m'n hoofd, hoor... Als hij dagen, wekenlang niets van zich laat horen, vraag ik me eerlijk af in hoeverre ik voor hem belangrijk ben? Niet zo erg dus... anders zou hij heus wel meer contact opnemen. Hij heeft er blijkbaar niet zo'n nood aan en tja, daar moet ik me dan maar bij neerleggen. Ik vrees dat hij buiten onze afspraken en telefoontjes om niet eens zo vaak aan me denkt, ook al beweert hij het tegendeel. Ach, ook als we afspreken, gaat het lang niet altijd door. Als ik bel, neemt hij lang niet altijd z'n telefoon op en als ik sms, krijg ik niet altijd antwoord. Duidelijk genoeg, lijkt me zo. En toch kan ik die man niet loslaten, toch heb ik vaak zin om hem te zien en dan probeer ik toch maar weer eens...
Af en toe confronteer ik hem, vraag ik of hij er nog wel zin in heeft en het antwoord is altijd 'ja, natuurlijk!!!', maar anderzijds, zou hij er ooit negatief op antwoorden? Dat vraagt toch wel wat moed, om zo eerlijk te zijn...
En net als jij heb ik gewoon geen zin meer om altijd maar de eerste stap te moeten zetten, om altijd maar te vragen wanneer we nog eens afspreken.
Ik wil dat hij me niet kan missen en dat hij zin in me heeft en veel moeite doet om me te zien!!! (zei Marlies, stampvoetend als een klein kind, hihihi )
@ Snuf: wat goed dat je erover gepraat hebt, meid!!! Ik heb dat ook gedaan, maar veeeeel te laat, als er al veel te veel gebeurd was... Ik heb bewondering voor jou, het zal echt niet makkelijk geweest zijn! Heb er alle vertrouwen in dat het tussen jou en nr1 wel goed zit! Is het nu ook niet makkelijker geworden om met nr2 om te gaan, nu het uitgesproken is???
@ Deurtje: ik ben iemand in de positie van jouw GM... Had als getrouwde vrouw relatie met vrijgezel en ik heb ervoor gekozen bij m'n man te blijven. Ik heb het grote geluk gehad dat m'n man me nooit het contact met m'n 'minnaar' verboden heeft... ik zou het immers niet zomaar gekunnen hebben. Als je echt angstig bent om alles te verliezen, ben je tot veel in staat, ook breken met je minnaar/minnares. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij je heus niet zomaar vergeten is, dat de gevoelens er echt nog wel zijn. Na het uitkomen is het kiezen of delen. Hij moest kiezen.. en uiteindelijk jou verliezen! Sterkte lieverd en schrijf het hier maar van je af, hoor!!!!
@ Thea: alles ok??? Zie je hem vandaag nog???
Groetjes,
Marlies
@ Lois: eerst en vooral een dikke knuffel voor jou!!! Meis, het is niet gemakkelijk hé... waarom zijn mannen nou niet gewoon duidelijk? Ik probeer me groot te houden, maar zit er stiekem ook soms mee in m'n hoofd, hoor... Als hij dagen, wekenlang niets van zich laat horen, vraag ik me eerlijk af in hoeverre ik voor hem belangrijk ben? Niet zo erg dus... anders zou hij heus wel meer contact opnemen. Hij heeft er blijkbaar niet zo'n nood aan en tja, daar moet ik me dan maar bij neerleggen. Ik vrees dat hij buiten onze afspraken en telefoontjes om niet eens zo vaak aan me denkt, ook al beweert hij het tegendeel. Ach, ook als we afspreken, gaat het lang niet altijd door. Als ik bel, neemt hij lang niet altijd z'n telefoon op en als ik sms, krijg ik niet altijd antwoord. Duidelijk genoeg, lijkt me zo. En toch kan ik die man niet loslaten, toch heb ik vaak zin om hem te zien en dan probeer ik toch maar weer eens...
Af en toe confronteer ik hem, vraag ik of hij er nog wel zin in heeft en het antwoord is altijd 'ja, natuurlijk!!!', maar anderzijds, zou hij er ooit negatief op antwoorden? Dat vraagt toch wel wat moed, om zo eerlijk te zijn...
En net als jij heb ik gewoon geen zin meer om altijd maar de eerste stap te moeten zetten, om altijd maar te vragen wanneer we nog eens afspreken.
Ik wil dat hij me niet kan missen en dat hij zin in me heeft en veel moeite doet om me te zien!!! (zei Marlies, stampvoetend als een klein kind, hihihi )
@ Snuf: wat goed dat je erover gepraat hebt, meid!!! Ik heb dat ook gedaan, maar veeeeel te laat, als er al veel te veel gebeurd was... Ik heb bewondering voor jou, het zal echt niet makkelijk geweest zijn! Heb er alle vertrouwen in dat het tussen jou en nr1 wel goed zit! Is het nu ook niet makkelijker geworden om met nr2 om te gaan, nu het uitgesproken is???
@ Deurtje: ik ben iemand in de positie van jouw GM... Had als getrouwde vrouw relatie met vrijgezel en ik heb ervoor gekozen bij m'n man te blijven. Ik heb het grote geluk gehad dat m'n man me nooit het contact met m'n 'minnaar' verboden heeft... ik zou het immers niet zomaar gekunnen hebben. Als je echt angstig bent om alles te verliezen, ben je tot veel in staat, ook breken met je minnaar/minnares. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij je heus niet zomaar vergeten is, dat de gevoelens er echt nog wel zijn. Na het uitkomen is het kiezen of delen. Hij moest kiezen.. en uiteindelijk jou verliezen! Sterkte lieverd en schrijf het hier maar van je af, hoor!!!!
@ Thea: alles ok??? Zie je hem vandaag nog???
Groetjes,
Marlies
dinsdag 14 augustus 2007 om 12:27
hai meiden.........
Ben vandaag lekker aleen thuis...nr 1 werken, kind logeren, vriendin die van alles weet is op vakantie en nr 2 is tot vrijdagavond weg....
dus tijd zat om na te denken.
Een vriendin die van alles weet heeft een niet zo handige zet gedaan.
maar ze heeft het alleen gedaan om er achter te komen wat nr 2 voelt en dacht mij een plezier te doen..
Ze heeft tegen hem gezegd dat ze datcht dat ik verliefd op hem was en dat ik wou scheiden om bij hem te zijn...dat ik in de war was en zeer verdrietig..omdat er ook andere dingen spelen in mijn prive..
alles klopte dus wel behalve die scheiding...
Nou toen nr 2 dat hoorde schrok die zich de rambam..vroeg gelijk hoe het moest met het kind en zei dat hij dit niet zo gewild had enzo....maar ik vond het niet zo'n strakke actie ook al bedoelde ze het goed en moest ze het gelijk weer rechtzetten...
Maar ik ben er uiteindelijk zelf wel over na gaan denken. Ik hou van nr 1 maar weet niet meer op welke manier..mss blijf ik wel omdat ik bang ben alleen te zijn..er zit nog wel iets bij nr 1 en mij maar de laatste tijd schreeuwt hij ook steeds vaker dat het voor hem niet meer hoeft....en ik denk......doe niet zo dom en ga dan...maar ben bang dat ik mijn kind kwijtraak en wete zelf hoe het is met gescheiden ouders en wi mijn kind dat niet aan doen.
mijn nr 2 zitten de gevoelens heel diep voor...heb in het gesprek van het weekend met hem en de andere ook gezegd niet snel zulke gevoelens te koesteren..Ik hoop dat hij ook na gaat denken.
Had hem nog een sms gestuurd met veel plezier etc en daar heeft hij niet meer op gereageerd...dus die zal enorm geschrokken zijn...
maar ik zie hem zekers niet als stiefvader of als mogelijke partner. daar is hij nog veels te jong voor. Maar ben bang als hij mijn gevoelens wel zou beantwoorden dat het onvermijdelijk zal zijn als er iets gebeurt. En aan de ene kant denk ik dat hij gevoelens beantwoord maar anan de andere kant twijfel ik..
maar deze situatie maakt mij gek..hij zit in mijn hoofd en ik krijg hem er niet uit...
voor jullie allen veel sterkte en succes..
En snuf......ik wou dat ik jouw voorbeeld kon volhgen.....maar dat kan niet....
thea en lois.......sterk zijn vandaag...jullie kunnen het!!
Voor de rest een enorme knuffel!!
Ben vandaag lekker aleen thuis...nr 1 werken, kind logeren, vriendin die van alles weet is op vakantie en nr 2 is tot vrijdagavond weg....
dus tijd zat om na te denken.
Een vriendin die van alles weet heeft een niet zo handige zet gedaan.
maar ze heeft het alleen gedaan om er achter te komen wat nr 2 voelt en dacht mij een plezier te doen..
Ze heeft tegen hem gezegd dat ze datcht dat ik verliefd op hem was en dat ik wou scheiden om bij hem te zijn...dat ik in de war was en zeer verdrietig..omdat er ook andere dingen spelen in mijn prive..
alles klopte dus wel behalve die scheiding...
Nou toen nr 2 dat hoorde schrok die zich de rambam..vroeg gelijk hoe het moest met het kind en zei dat hij dit niet zo gewild had enzo....maar ik vond het niet zo'n strakke actie ook al bedoelde ze het goed en moest ze het gelijk weer rechtzetten...
Maar ik ben er uiteindelijk zelf wel over na gaan denken. Ik hou van nr 1 maar weet niet meer op welke manier..mss blijf ik wel omdat ik bang ben alleen te zijn..er zit nog wel iets bij nr 1 en mij maar de laatste tijd schreeuwt hij ook steeds vaker dat het voor hem niet meer hoeft....en ik denk......doe niet zo dom en ga dan...maar ben bang dat ik mijn kind kwijtraak en wete zelf hoe het is met gescheiden ouders en wi mijn kind dat niet aan doen.
mijn nr 2 zitten de gevoelens heel diep voor...heb in het gesprek van het weekend met hem en de andere ook gezegd niet snel zulke gevoelens te koesteren..Ik hoop dat hij ook na gaat denken.
Had hem nog een sms gestuurd met veel plezier etc en daar heeft hij niet meer op gereageerd...dus die zal enorm geschrokken zijn...
maar ik zie hem zekers niet als stiefvader of als mogelijke partner. daar is hij nog veels te jong voor. Maar ben bang als hij mijn gevoelens wel zou beantwoorden dat het onvermijdelijk zal zijn als er iets gebeurt. En aan de ene kant denk ik dat hij gevoelens beantwoord maar anan de andere kant twijfel ik..
maar deze situatie maakt mij gek..hij zit in mijn hoofd en ik krijg hem er niet uit...
voor jullie allen veel sterkte en succes..
En snuf......ik wou dat ik jouw voorbeeld kon volhgen.....maar dat kan niet....
thea en lois.......sterk zijn vandaag...jullie kunnen het!!
Voor de rest een enorme knuffel!!
dinsdag 14 augustus 2007 om 13:03
Wat is er weer veel geschreven! Ik reageer per post, anders kan ik het gewoon niet bijhouden!
Deurtje, jij moet het heel moeilijk hebben zeg! Ik wens je heel veel sterkte.
Lois meid, morgen voel je je vast weer een stuk sterker! Gisteren had ik een soortgelijke dag als jij nu hebt. Zag alles zwart en somber in, had het idee dat het nooit meer goed zou komen. Ik voel me nu een heel stuk beter. Zelfs het feit dat ik nummer 2 een tijd niet zie doet me nu even niet zo veel. Kan natuurlijk zo weer omslaan, maar nu voelt het even heel goed. Kan me nu ook mooi wapenen de komende weken en weer net zo doen als voor ook mijn vakantie begon. Het gewoon weer gezellig hebben, en normaal doen.
Ik weet zeker dat jij dat ook kan, zeker als je in je achterhoofd houdt dat je niet als "simpeltje" behandeld wilt worden, maar als iemand die er mag zijn! Als dat niet gebeurd, is hij het ook niet waard!
Thea, het gaat goed tot nu toe! Mijn gevoelens spelen ook al bijna een jaar! Wel steeds heftiger dat moet ik toegeven, maar het gevoel is er al bijna een jaar. Ik probeer me ook voor te houden, dat als dit al een jaar duurt ik er nog veel langer over moet blijven zwijgen. En hoop ook echt dat de relatie met nummer 1 zoveel verbeterd, dat ik alleen nog vriendschap kan voelen voor nummer 2. Vrees dat het ijdele hoop is en er altijd iets bijzonders zal blijven, maar dat mag toch?
TeKa ik hoop ook dat ik het goede gevoel kan vasthouden. Ga er echt alles aan doen. Jij klinkt heel sterk nu! Petje af... Een mooie opmerking trouwens die je had bewaard.
En Marlies ondanks dat jij het volgens mij ook niet gemakkelijk hebt, klinken jouw postings altijd opbeurend! Vervelend toch dat het altijd de dames zijn die als eerste contact op moeten nemen. Mannen komen volgens mij echt van Mars!
Ik denk dat het nu inderdaad makkelijker wordt om het contact met nummer 2 zo te laten als het was. Heb tegen mijn man gezegd dat ik het gevoel heb dat het mijn schuld is, ik begon met flirten. Nu krijg ik het net zo hard terug en reageer vaak verward. Dat maakt me aan het twijfelen. Mijn man zegt dat het niet mijn schuld is, flirten mag en als hij het nu terug doet is het aan mij hoe ik daarop reageer. Tuurlijk snapt hij wel dat ik erdoor gevleid ben, maar blijft zeggen dat het niet mijn schuld is, dat er complimentjes, etc van zijn kant komen nu. Wat ik echt heel fijn vind trouwens.
Claartje wat vervelend dat je vriendin dit heeft gezegd! Dit maakt het nog veel moeilijker allemaal. Inderdaad geen handige zet. Is er echt een optie om het bespreekbaar te maken met je man? Dan valt er al zo'n last van je af. En er is toch niets gebeurd, in principe ben je nog op tijd met vertellen!
Het was voor mij inderdaad ook heel erg moeilijk om alles te vertellen. Had mezelf voorgenomen het een keer ter sprake te brengen als daar de tijd voor was, maar van het een op het andere moment kreeg ik het letterlijk benauwd, stikheet, en heb ik alles eruit gegooid. Ik heb ook een kanjer van een vent, en doe er echt alles aan om inderdaad aan de goede kant van de afgrond te blijven! Dit wat mijn man en ik hebben gaat zo diep dat kan ik niet vergooien voor iets waar altijd mensen mee gekwetst worden. Ik zal mijn downs ongetwijfeld wel krijgen, maar probeer er zo sterk mogelijk op te reageren. Manlief heeft overigens wel laten weten verder niets meer te willen horen over nummer 2. Niet zijn naam, helemaal niets! Ik heb hier trouwens begrip voor, ik had het wel erg vaak over hem. Twijfels zal ik dus niet zo snel meer delen met hem, maar zal wel heel erg aan mijn relatie gaan werken. En als jullie het niet erg vinden zal ik eventuele nieuwe twijfels hier neergooien. Jullie hebben mij al zoveel geholpen door te luisteren, door jullie verhalen te lezen en door me heel veel nieuwe inzichten te geven. Daar wil ik jullie allemaal voor bedanken!
Deurtje, jij moet het heel moeilijk hebben zeg! Ik wens je heel veel sterkte.
Lois meid, morgen voel je je vast weer een stuk sterker! Gisteren had ik een soortgelijke dag als jij nu hebt. Zag alles zwart en somber in, had het idee dat het nooit meer goed zou komen. Ik voel me nu een heel stuk beter. Zelfs het feit dat ik nummer 2 een tijd niet zie doet me nu even niet zo veel. Kan natuurlijk zo weer omslaan, maar nu voelt het even heel goed. Kan me nu ook mooi wapenen de komende weken en weer net zo doen als voor ook mijn vakantie begon. Het gewoon weer gezellig hebben, en normaal doen.
Ik weet zeker dat jij dat ook kan, zeker als je in je achterhoofd houdt dat je niet als "simpeltje" behandeld wilt worden, maar als iemand die er mag zijn! Als dat niet gebeurd, is hij het ook niet waard!
Thea, het gaat goed tot nu toe! Mijn gevoelens spelen ook al bijna een jaar! Wel steeds heftiger dat moet ik toegeven, maar het gevoel is er al bijna een jaar. Ik probeer me ook voor te houden, dat als dit al een jaar duurt ik er nog veel langer over moet blijven zwijgen. En hoop ook echt dat de relatie met nummer 1 zoveel verbeterd, dat ik alleen nog vriendschap kan voelen voor nummer 2. Vrees dat het ijdele hoop is en er altijd iets bijzonders zal blijven, maar dat mag toch?
TeKa ik hoop ook dat ik het goede gevoel kan vasthouden. Ga er echt alles aan doen. Jij klinkt heel sterk nu! Petje af... Een mooie opmerking trouwens die je had bewaard.
En Marlies ondanks dat jij het volgens mij ook niet gemakkelijk hebt, klinken jouw postings altijd opbeurend! Vervelend toch dat het altijd de dames zijn die als eerste contact op moeten nemen. Mannen komen volgens mij echt van Mars!
Ik denk dat het nu inderdaad makkelijker wordt om het contact met nummer 2 zo te laten als het was. Heb tegen mijn man gezegd dat ik het gevoel heb dat het mijn schuld is, ik begon met flirten. Nu krijg ik het net zo hard terug en reageer vaak verward. Dat maakt me aan het twijfelen. Mijn man zegt dat het niet mijn schuld is, flirten mag en als hij het nu terug doet is het aan mij hoe ik daarop reageer. Tuurlijk snapt hij wel dat ik erdoor gevleid ben, maar blijft zeggen dat het niet mijn schuld is, dat er complimentjes, etc van zijn kant komen nu. Wat ik echt heel fijn vind trouwens.
Claartje wat vervelend dat je vriendin dit heeft gezegd! Dit maakt het nog veel moeilijker allemaal. Inderdaad geen handige zet. Is er echt een optie om het bespreekbaar te maken met je man? Dan valt er al zo'n last van je af. En er is toch niets gebeurd, in principe ben je nog op tijd met vertellen!
Het was voor mij inderdaad ook heel erg moeilijk om alles te vertellen. Had mezelf voorgenomen het een keer ter sprake te brengen als daar de tijd voor was, maar van het een op het andere moment kreeg ik het letterlijk benauwd, stikheet, en heb ik alles eruit gegooid. Ik heb ook een kanjer van een vent, en doe er echt alles aan om inderdaad aan de goede kant van de afgrond te blijven! Dit wat mijn man en ik hebben gaat zo diep dat kan ik niet vergooien voor iets waar altijd mensen mee gekwetst worden. Ik zal mijn downs ongetwijfeld wel krijgen, maar probeer er zo sterk mogelijk op te reageren. Manlief heeft overigens wel laten weten verder niets meer te willen horen over nummer 2. Niet zijn naam, helemaal niets! Ik heb hier trouwens begrip voor, ik had het wel erg vaak over hem. Twijfels zal ik dus niet zo snel meer delen met hem, maar zal wel heel erg aan mijn relatie gaan werken. En als jullie het niet erg vinden zal ik eventuele nieuwe twijfels hier neergooien. Jullie hebben mij al zoveel geholpen door te luisteren, door jullie verhalen te lezen en door me heel veel nieuwe inzichten te geven. Daar wil ik jullie allemaal voor bedanken!
dinsdag 14 augustus 2007 om 15:10
TeKa,De woorden die je bewaard hebt zijn zo waar! De vergadering is inderdaad van de 'vogeltjesclub' en als ik niet kan / ziek ben, is hij degene aan wie ik dat door moet geven. No way! Ik kijk tegen die tijd wel weer hoe het met me gaat...Hoe gaat 't bij jou? Er moet toch al iets gaan 'dagen' aan de andere kant!
Marlies, Je verhaal naar mij toe is zo herkenbaar! Ik had het zelf kunnen schrijven... Vooral dat stampvoetende kind... Zo ben ik eigenlijk helemaal niet. Dat bedoelde ik ook met mezelf kwijtraken in onze vriendschap / relatie. Ik ben juist iemand die de ander heel vrij kan laten. Ik zal niet snel claimen... Maar ja, een kat in het nauw maakt rare sprongen! Wat ik wèl weet is, dat mijn nr2 het zegt als het over is. Hoe hard dat ook is. Dat hebben we ook afgesproken. Maar zolang ik 't niet op de man af vraag zal hij dat zelf niet doen denk ik. Heb je tijdens en na het festival nog niets gehoord of zelf laten horen? Wat is dat toch?? Waarom zeggen mannen 'ja' en doen ze 'nee' Vrouwen staan er toch om bekend dat ze dat doen!
Snuf, Fijn dat je zo opgelucht bent! Ik hoop dat je dat gevoel héé'l lang vast kan houden....
X Lois
Als ik mijn posting lees, moet ik mezelf toch eens een schop geven hoor. Wat een gejammer...
Marlies, Je verhaal naar mij toe is zo herkenbaar! Ik had het zelf kunnen schrijven... Vooral dat stampvoetende kind... Zo ben ik eigenlijk helemaal niet. Dat bedoelde ik ook met mezelf kwijtraken in onze vriendschap / relatie. Ik ben juist iemand die de ander heel vrij kan laten. Ik zal niet snel claimen... Maar ja, een kat in het nauw maakt rare sprongen! Wat ik wèl weet is, dat mijn nr2 het zegt als het over is. Hoe hard dat ook is. Dat hebben we ook afgesproken. Maar zolang ik 't niet op de man af vraag zal hij dat zelf niet doen denk ik. Heb je tijdens en na het festival nog niets gehoord of zelf laten horen? Wat is dat toch?? Waarom zeggen mannen 'ja' en doen ze 'nee' Vrouwen staan er toch om bekend dat ze dat doen!
Snuf, Fijn dat je zo opgelucht bent! Ik hoop dat je dat gevoel héé'l lang vast kan houden....
X Lois
Als ik mijn posting lees, moet ik mezelf toch eens een schop geven hoor. Wat een gejammer...
dinsdag 14 augustus 2007 om 16:26
Marlies, voor jou, als ik je zo lees vandaag kun je hem wel gebruiken.... het is me wel duidelijk dat je je toch niet echt helemaal happy voelt hierin ook al 'lijkt' het zo mooi. Ik denk ook niet dat hij je vraag negatief zou beantwoorden, heb het gevoel dat hij het idd allemaal erg prettig vindt zo.. hij zit er schijnbaar minder diep in met zn gevoelens dan jij en jij wss meer dan je dacht?
Claartje, idd geen briljante actie van je vriendin, ondanks dat ze het met de beste bedoelingen heeft gedaan, denk je dat hij nu zo geschrokken is dat het voor hem 'over' is? Wat een tweestrijd voor je, het gevoel voor nr2 en daarom niet meer weten wat je voor nr1 nu echt voelt. Ik heb schrik dat je daar niet eerder achter komt wanneer nr2 uit je hoofd/hart is. Natuurlijk denk je, dat wanneer nr1 roept het hoeft niet meer voor me, ga dan, dan hoef je die beslissing niet zelf te nemen maar probeer toch bij jezelf na te gaan wat het dan wel is wat zou willen met nr2, als je hem niet als stiefvader of partner ziet .
Snuf, mss zal dat aparte gevoel voor nr2 er idd altijd blijven ook al zou er verder niets gebeuren, ik hoop voor je dat de tijd zijn werk voor je doet. Merk aan mezelf dat dit wel het geval is, en geloof me, dat had ik ook niet verwacht! Ik voel me ook sterk momenteel, haal veel uit jullie verhalen! Realiseer me echter heel goed dat ik er nog lang niet ben, want weet echt niet wat er zou gebeuren wanneer ik in zijn ogen zou kunnen kijken.....
Hopelijk wordt je relatie met nr1 weer helemaal goed en eigenlijk denk ik dat wel!
Lois, wat geeft het om een off-day te hebben.. morgen gaat het beter! Je zit al bijna op 1 week! Jou nr2 zou aangeven als het over is? maar pas dan wanneer jij het vraagt, hoe herkenbaar pfff, hier idem dito, nr2 heeft nooit expliciet gezegd dat het over is... en dat maakt je machteloos, wil je je in allerlei bochten wringen, ken je idd jezelf niet meer terug.
Ik heb werkelijk geen idee of er al wat daagt aan de andere kant.. denk het wel en bereid me er op voor dat er vandaag, morgen of volgende week wel wat komt... ik hoop dat ik dan kan zeggen, no thanks, too late! Ook al zou dat met een brok in mijn keel zijn. Nr1 en ik hebben nu toch positievere gesprekken, therapie doet toch zijn werk al duurde het even! Merk zelf ook dat ik mijn boosheid wat los kan laten, maar we zijn er nog niet, 1 stap vooruit, 2 terug..
Hopelijk kun je aan het thuisfront je verdriet verborgen houden, je nr1 weet hier nog steeds niets van en heeft ook geen idee?
Claartje, idd geen briljante actie van je vriendin, ondanks dat ze het met de beste bedoelingen heeft gedaan, denk je dat hij nu zo geschrokken is dat het voor hem 'over' is? Wat een tweestrijd voor je, het gevoel voor nr2 en daarom niet meer weten wat je voor nr1 nu echt voelt. Ik heb schrik dat je daar niet eerder achter komt wanneer nr2 uit je hoofd/hart is. Natuurlijk denk je, dat wanneer nr1 roept het hoeft niet meer voor me, ga dan, dan hoef je die beslissing niet zelf te nemen maar probeer toch bij jezelf na te gaan wat het dan wel is wat zou willen met nr2, als je hem niet als stiefvader of partner ziet .
Snuf, mss zal dat aparte gevoel voor nr2 er idd altijd blijven ook al zou er verder niets gebeuren, ik hoop voor je dat de tijd zijn werk voor je doet. Merk aan mezelf dat dit wel het geval is, en geloof me, dat had ik ook niet verwacht! Ik voel me ook sterk momenteel, haal veel uit jullie verhalen! Realiseer me echter heel goed dat ik er nog lang niet ben, want weet echt niet wat er zou gebeuren wanneer ik in zijn ogen zou kunnen kijken.....
Hopelijk wordt je relatie met nr1 weer helemaal goed en eigenlijk denk ik dat wel!
Lois, wat geeft het om een off-day te hebben.. morgen gaat het beter! Je zit al bijna op 1 week! Jou nr2 zou aangeven als het over is? maar pas dan wanneer jij het vraagt, hoe herkenbaar pfff, hier idem dito, nr2 heeft nooit expliciet gezegd dat het over is... en dat maakt je machteloos, wil je je in allerlei bochten wringen, ken je idd jezelf niet meer terug.
Ik heb werkelijk geen idee of er al wat daagt aan de andere kant.. denk het wel en bereid me er op voor dat er vandaag, morgen of volgende week wel wat komt... ik hoop dat ik dan kan zeggen, no thanks, too late! Ook al zou dat met een brok in mijn keel zijn. Nr1 en ik hebben nu toch positievere gesprekken, therapie doet toch zijn werk al duurde het even! Merk zelf ook dat ik mijn boosheid wat los kan laten, maar we zijn er nog niet, 1 stap vooruit, 2 terug..
Hopelijk kun je aan het thuisfront je verdriet verborgen houden, je nr1 weet hier nog steeds niets van en heeft ook geen idee?
woensdag 15 augustus 2007 om 00:04
woensdag 15 augustus 2007 om 11:43
Snuf, hartstikke goed dat je over je gevoelens aan je man hebt verteld. En heel veel stekte. Vaak wordt een relatie alleen maar sterker na zo'n periode.
Ik wil nog even reageren op de vraag van Deurtje. Ik ben een getrouwde vrouw met een minnaar, dezelfde positie als jou getouwde man. Ik kan alleen voor mezelf spreken want ik ken jou getroude man natuurlijk niet. Ten eerste hou ik nog steeds heel veel van mijn nr1 hoewel ik voor hem nooit heb gevoeld wat ik nu voor nr2 voel. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat ik een heel goed leven zou kunnen hebben met nr2. Waarom ik nr1 niet verlaat? Bang om hem pijn te doen, hij heeft dat niet verdiend, hij is altijd goed voor me geweest. Ik hou niet op met piekeren over deze vraag. En weet echt niet wat ik moet doen. Dat jou getrouwde man uiteindelijk voor zijn vrouw heeft gekozen, houdt volgens mij niet in dat hij niet van jou houdt. Als ik mijn man zou verlaten, heb ik kans dat hij op de laatste 15 jaar van z'n leven terug kijkt als op een leugen. Het is niet makkelijk om voor iemand het verleden, het heden en de toekomst te vernielen.
Ik wil nog even reageren op de vraag van Deurtje. Ik ben een getrouwde vrouw met een minnaar, dezelfde positie als jou getouwde man. Ik kan alleen voor mezelf spreken want ik ken jou getroude man natuurlijk niet. Ten eerste hou ik nog steeds heel veel van mijn nr1 hoewel ik voor hem nooit heb gevoeld wat ik nu voor nr2 voel. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat ik een heel goed leven zou kunnen hebben met nr2. Waarom ik nr1 niet verlaat? Bang om hem pijn te doen, hij heeft dat niet verdiend, hij is altijd goed voor me geweest. Ik hou niet op met piekeren over deze vraag. En weet echt niet wat ik moet doen. Dat jou getrouwde man uiteindelijk voor zijn vrouw heeft gekozen, houdt volgens mij niet in dat hij niet van jou houdt. Als ik mijn man zou verlaten, heb ik kans dat hij op de laatste 15 jaar van z'n leven terug kijkt als op een leugen. Het is niet makkelijk om voor iemand het verleden, het heden en de toekomst te vernielen.
woensdag 15 augustus 2007 om 13:31
Flamenco, voor jou
Jou woorden maken dat ik ook weer moet nadenken! Dit is een gevecht waar je pas uitkomt als je weet wat JEZELF wil, hoe moeilijk ook. Wanneer je schrijft dat je niet wil dat jou man met een leugen zou moeten terugkijken, vraag ik jou en mijzelf hoe wil jij op alles terugkijken? Ik weet hoe moeilijk het is om die vraag te beantwoorden, geloof me, ik stel hem mezelf keer op keer.... Lieg je elkaar niet wat voor dan? Als je een monogame relatie wil moet er een keuze gemaakt worden, nr1 of nr2 uit je leven, of allebei..
Het is zo moeilijk om voor jezelf te kiezen wanneer je beseft wat je een ander er mee aandoet, jou laatste woorden maken dat heel duidelijk.
Zou jou nr2 een relatie met je willen aangaan of zit hij ook in een relatie? Sorry, ik ben dat even kwijt..
Jou woorden maken dat ik ook weer moet nadenken! Dit is een gevecht waar je pas uitkomt als je weet wat JEZELF wil, hoe moeilijk ook. Wanneer je schrijft dat je niet wil dat jou man met een leugen zou moeten terugkijken, vraag ik jou en mijzelf hoe wil jij op alles terugkijken? Ik weet hoe moeilijk het is om die vraag te beantwoorden, geloof me, ik stel hem mezelf keer op keer.... Lieg je elkaar niet wat voor dan? Als je een monogame relatie wil moet er een keuze gemaakt worden, nr1 of nr2 uit je leven, of allebei..
Het is zo moeilijk om voor jezelf te kiezen wanneer je beseft wat je een ander er mee aandoet, jou laatste woorden maken dat heel duidelijk.
Zou jou nr2 een relatie met je willen aangaan of zit hij ook in een relatie? Sorry, ik ben dat even kwijt..
woensdag 15 augustus 2007 om 20:25
Gelukt! Had eigenlijk een leuke foto van nr2 en mezelf willen nemen... Maar ja, zo herkenbaar hè??!
Ik lach wel maar ik ben niet blij... Op het moment heb ik het zo druk dat ik niet veel met nr2 bezig kan zijn. Toch overvalt 't me steeds. Het is niet anders. Ik hou vol!! Vandaag één week al. Pfff... Dat is natuurlijk niets. Heb even geen tijd om uitgebreid te schrijven, misschien later.
Hoe gaat het bij jullie meiden?? Het is stil hier!
X Lois
Ik lach wel maar ik ben niet blij... Op het moment heb ik het zo druk dat ik niet veel met nr2 bezig kan zijn. Toch overvalt 't me steeds. Het is niet anders. Ik hou vol!! Vandaag één week al. Pfff... Dat is natuurlijk niets. Heb even geen tijd om uitgebreid te schrijven, misschien later.
Hoe gaat het bij jullie meiden?? Het is stil hier!
X Lois
woensdag 15 augustus 2007 om 20:32
woensdag 15 augustus 2007 om 21:30
Mijn nr2 zou niets liever willen dan een echte relatie met mij aangaan. Hij is vrijgezel. Hij heeft meer dan eens gezegd dat als ik niet getrouwd zou zijn hij me allang ten huwelijk had gevraagd. Aan de andere kant heeft hij nog nooit van me gevraagd om nr1 te verlaten. Hij weet heel goed hoe ik over nr1 denk. Je hebt gelijk Teka wat je zegd over eerlijk zijn tegenover jezelf. Ik denk ook vaak dat het tegenover nr1 ook niet eerlijk is om zo in de relatie te blijven. Misschien dat hij ook iemand kan ontmoeten waar hij voor zal voelen wat ik voor nr2 voel.
Lois, vol houden meid. Ik ben ervan overtuigd dat geen een man het waard is dat we te veel achter hem aan lopen. Je hebt zo vaak geprobeerd en niks terug gekregen. Denk aan je zelf.
Lois, vol houden meid. Ik ben ervan overtuigd dat geen een man het waard is dat we te veel achter hem aan lopen. Je hebt zo vaak geprobeerd en niks terug gekregen. Denk aan je zelf.
woensdag 15 augustus 2007 om 21:47
Hey lieverds
is hier rustig hoor vandaag... allemaal van 't zonnetje genoten? Ik wel
Heb verder niets nieuws te melden, maar was nieuwsgierig naar hoe het met jullie gaat... Ik leef mee!!!!!
@ Teka, Lois, volhouden, hoor!!!! Laat die nrs2 maar wat moeite doen, jullie zijn het waard! Ik blijf dapper meedoen, heb ook nog steeds geen contact opgenomen met nr2 en ben dat ook niet meteen van plan. Ik merk dat nr2 verder van me af lijt te staan als ik een tijdje geen contact met hem heb... dan gaat het eigenlijk gewoon heel goed en vraag ik me af of ik hem nou eigenlijk nog wel nodig heb of dat ik er niet beter gewoon helemaal een punt achter zet... Veel rustiger toch? Maar vroeg of laat hoor ik dan weer iets van hem en dan ben ik toch weer terug naar af.... Een kwestie van tijd dus, maar ik wel wel gewoon genieten van het leven, ook zonder nr2 en NIET zitten wachten op hem! Lukt tot hiertoe aardig, hopelijk blijft dat zo.......
Tot later maar weer en knuffel,
Marlies
is hier rustig hoor vandaag... allemaal van 't zonnetje genoten? Ik wel
Heb verder niets nieuws te melden, maar was nieuwsgierig naar hoe het met jullie gaat... Ik leef mee!!!!!
@ Teka, Lois, volhouden, hoor!!!! Laat die nrs2 maar wat moeite doen, jullie zijn het waard! Ik blijf dapper meedoen, heb ook nog steeds geen contact opgenomen met nr2 en ben dat ook niet meteen van plan. Ik merk dat nr2 verder van me af lijt te staan als ik een tijdje geen contact met hem heb... dan gaat het eigenlijk gewoon heel goed en vraag ik me af of ik hem nou eigenlijk nog wel nodig heb of dat ik er niet beter gewoon helemaal een punt achter zet... Veel rustiger toch? Maar vroeg of laat hoor ik dan weer iets van hem en dan ben ik toch weer terug naar af.... Een kwestie van tijd dus, maar ik wel wel gewoon genieten van het leven, ook zonder nr2 en NIET zitten wachten op hem! Lukt tot hiertoe aardig, hopelijk blijft dat zo.......
Tot later maar weer en knuffel,
Marlies
woensdag 15 augustus 2007 om 21:55
Lois, ik zie hem, hij mij niet! Maar hij moet weten dat ik hem wel zie, en mss kan ik daarom juist volhouden houden niets te doen, ik denk steeds, ik ben sterker dan je denkt! want ik was degene die aldoor weer na een paar dagen contact opnam. En waarom ik toch steeds blijf kijken... ik weet dan dat hij thuis is... stom stom, I know. Ik ken nog steeds zijn dagelijkse ritme.
Flamenco, dus jou nr2 is ook vrijgezel...
Je zegt wat ik al vaker heb gedacht de laatste maanden, we (nr1 en ik) ontnemen elkaar de kans om iemand te ontmoeten die zo voor je kan gaan en andersom. Alleen wil nr1 heel graag met mij verder.. en weet ik niet zo zeker of ik dat (nog) wil, zo draai je in een kringetje door, met dat verschil dat mijn nr2 wss voorgoed uit beeld is. Hij heeft me trouwens ook nooit echt gevraagd bij nr1 weg te gaan, dat was mijn eigen keuze.
Vanavond gaat het wat minder, wordt weer overspoeld door herinneringen, waar ik me de laatste tijd bewust voor had afgesloten, niet door mijn muurtje wilde laten komen uit zelfbescherming, maar ja... zo af en toe....
Hey Marlies, zie net je bericht binnenkomen! Jij houdt dus ook vol! girl power
XX t
Flamenco, dus jou nr2 is ook vrijgezel...
Je zegt wat ik al vaker heb gedacht de laatste maanden, we (nr1 en ik) ontnemen elkaar de kans om iemand te ontmoeten die zo voor je kan gaan en andersom. Alleen wil nr1 heel graag met mij verder.. en weet ik niet zo zeker of ik dat (nog) wil, zo draai je in een kringetje door, met dat verschil dat mijn nr2 wss voorgoed uit beeld is. Hij heeft me trouwens ook nooit echt gevraagd bij nr1 weg te gaan, dat was mijn eigen keuze.
Vanavond gaat het wat minder, wordt weer overspoeld door herinneringen, waar ik me de laatste tijd bewust voor had afgesloten, niet door mijn muurtje wilde laten komen uit zelfbescherming, maar ja... zo af en toe....
Hey Marlies, zie net je bericht binnenkomen! Jij houdt dus ook vol! girl power
XX t
woensdag 15 augustus 2007 om 22:27
Meiden, bedankt voor jullie steun!
Flamenco, Ik merk dat je steeds meer strijd voert.. Nog extra lastig dat jij ook niet makkelijk wat afstand van nr2 kan nemen om eens even rustig na te denken.Jullie zijn toch collega's?
Marlies, Nog steeds geen contact met nr2 gehad?? Het lijkt wel of die mannen samen besproken hebben: "Wat er ook gebeurt, wij laten niets horen" Hou vol!!
TeKa, Wat erg dat we zijn ritme kennen hè? Hoe vaak ik niet op afstand in de auto naar zijn huis heb gekeken, in de hoop een glimp op te vangen... Belachelijk!! Maar dan wist ik tenminste waar hij was, of soms wat hij deed. Ik ben nu al zeker een dag of tien niet langs zijn huis gereden. heb er ook geen behoefte aan. Bang voor herinneringen denk ik. Ik durf ook geen brieven of smsjes van hem te lezen (alleen die ene beroerde om achter mijn besluit te blijven staan.) Soms lijkt hij zo ver weg, alsof het niet echt was. op een ander moment komt hij weer in volle hevigheid mijn leven binnen......Het lijkt wel een soort rouwproces. Wie weet kom ik steeds een stapje verder op mijn weg naar een leven zonder nr2.
TeKa, je voelt je dus ook sterk als je ziet dat hij aanwezig is. Goed zo!! Marlies,TeKa,Thea..We gaan gewoon weer door waar we gebleven waren!!
X Lois
Flamenco, Ik merk dat je steeds meer strijd voert.. Nog extra lastig dat jij ook niet makkelijk wat afstand van nr2 kan nemen om eens even rustig na te denken.Jullie zijn toch collega's?
Marlies, Nog steeds geen contact met nr2 gehad?? Het lijkt wel of die mannen samen besproken hebben: "Wat er ook gebeurt, wij laten niets horen" Hou vol!!
TeKa, Wat erg dat we zijn ritme kennen hè? Hoe vaak ik niet op afstand in de auto naar zijn huis heb gekeken, in de hoop een glimp op te vangen... Belachelijk!! Maar dan wist ik tenminste waar hij was, of soms wat hij deed. Ik ben nu al zeker een dag of tien niet langs zijn huis gereden. heb er ook geen behoefte aan. Bang voor herinneringen denk ik. Ik durf ook geen brieven of smsjes van hem te lezen (alleen die ene beroerde om achter mijn besluit te blijven staan.) Soms lijkt hij zo ver weg, alsof het niet echt was. op een ander moment komt hij weer in volle hevigheid mijn leven binnen......Het lijkt wel een soort rouwproces. Wie weet kom ik steeds een stapje verder op mijn weg naar een leven zonder nr2.
TeKa, je voelt je dus ook sterk als je ziet dat hij aanwezig is. Goed zo!! Marlies,TeKa,Thea..We gaan gewoon weer door waar we gebleven waren!!
X Lois
woensdag 15 augustus 2007 om 23:01
Lois, ik ben toch blij te horen dat ik niet de enige ben die zo bezig is het is maar goed dat ik niet snel langs zijn huis kan rijden.
Zijn smsjes had ik (bijna) allemaal al gewist, mailtjes (nog) niet, foto's van de computer gehaald, op 1 na... en als ik die af en toe tegenkom denk ik ook vaak, tjee het is/was allemaal echt gebeurd... Wat je zegt, het is ook een soort rouwproces en daar voel je je af en toe knap ellendig onder.
Maarre, we komen er wel! Heb je trouwens al nagedacht wat je zou doen als hij toch contact opneemt?????
X t
Zijn smsjes had ik (bijna) allemaal al gewist, mailtjes (nog) niet, foto's van de computer gehaald, op 1 na... en als ik die af en toe tegenkom denk ik ook vaak, tjee het is/was allemaal echt gebeurd... Wat je zegt, het is ook een soort rouwproces en daar voel je je af en toe knap ellendig onder.
Maarre, we komen er wel! Heb je trouwens al nagedacht wat je zou doen als hij toch contact opneemt?????
X t
woensdag 15 augustus 2007 om 23:21
Goeie vraag! om eerlijk te zijn heb ik daar helemaal nog niet over nagedacht... Ik denk nl. dat de kans erg klein is dat HIJ dat doet. het zou kunnen zijn dat hij het tegen eind aug. benauwd krijgt omda twe elkaar onder ogen moeten komen. Ik zie hem er dan wel voor aan om met een rotsmoes, over iets 'zakelijks' contact op te nemen. Zodat ik vooral niet denk dat hij het 'goed wil maken' maar zodat een ontmoeting wel makkelijker wordt. Ik heb ook nog geen idee hoe ik me tijdens die vergadering op moet stellen. Zie daar enorm tegenop, maar we hebben nog even... Ik DENK dat ik dan koel en minimaal ga reageren. Mocht hij ècht over de brug komen om het contact van HEM uit te herstellen dan zal ik behoorlijk afstand houden en hem (hopelijk) eerst laten 'kruipen' Na een goed gesprek face to face kunnen we dan de balans opmaken en evt. een weg uitstippelen voor de toekomst
woensdag 15 augustus 2007 om 23:44
Hmm, het klinkt een beetje alsof we in hetzelfde schuitje zitten... eind augustus is hier ook ietwat beladen, er zou een mogelijkheid kunnen zijn elkaar te zien met wat omwegen.. en wat je zegt over laten 'kruipen' ja dat zou ik ook doen! Maar dan nog, ik betwijfel steeds meer of er een toekomst zou zijn voor ons, er zitten nogal wat consequenties aan vast. In het begin leken die gemakkelijk te nemen, realiseer me nu ook wel dat dit niet zomaar zou gaan. Ik denk dat hij dat ook wel in zijn gedachten heeft gehad, dus eigenlijk alleen maar eerlijk. Jullie zijn dus geen collega's, dat scheelt alweer, kom je elkaar niet iedere dag tegen tenminste.....zoals anderen hier.
Allee, voor morgen weer: we houden vol!
X t
Allee, voor morgen weer: we houden vol!
X t