twee liefdes...........nieuw topic...

Lenneke, het lijkt me echt niet makkelijk de positie waarin jij zit, gelukkig ken ik mijn nr. 2 zijn vrouw niet, soms praten we weleens over onze nrs. 1 met elkaar, maar niet in de beschuldigende sfeer. Als de vrouw van nr. 2 tegen je aan begint te kletsen over hun huwelijk zou ik me geen houding weten te geven.

Nr. 2 en ik smssen alleen als we heel zeker weten dat niemand anders bij het mobieltje kan komen, meid, doe voorzichtig.



LadyBird, het is eigenlijk een dubbelleven he? Je wilt wel over nr. 2 praten met iemand, maar je weet dat dat niet kan, omdat je veroordeelt zult worden, omdat iemand het misschien tegen je nr. 1 zal zeggen. Gelukkig heb ik een vriendin waar ik mijn verhaal over nr. 2 aan kwijt kan.



Rapido, een verslaving heb ik nr. 2 ook weleens genoemd, probeer een beetje balans te vinden, makkelijk gezegd he?

Vergis je inderdaad niet, nr. 2 zit ook in zijn neus te peuteren, laat ook boeren, ruimt ook de vaatwasser niet uit. Zoals bij iedereen hier zien we nr. 2 alleen op zijn beste momenten, net zoals hij ons op onze beste momenten ziet. Oneerlijke concurrentie heeft iemand hier ook weleens geschreven, en dat is natuurlijk zo.



Josephien, hele hele grote knuffel!!! Het linkje had ik ook hier neergezet vanwege jou. Soms lees ik even mee op het topic "hoe krijg je iemand uit je hoofd" (veel oud-gedienden van hier daar), dan denk ik, is dit ons voorland? Zouden we uiteindelijk allemaal een keuze moeten maken, krijgen we allemaal met liefdesverdriet te maken? Ik weet het niet, ik hoop dat het mij bespaard blijft.

Ik hoop toch zo dat je straks weer helemaal gelukkig bent, terug kunt denken aan je nr. 2 met glimlach, dat je van de herinneringen kunt genieten, de tijd zal het leren, en tijd, heel veel tijd zal het kosten, nu tranen en verdriet.



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

lieve allemaal!

Ik leef zo met jullie mee en in elke reactie herken ik dingen van mezelf. Ik weet zo goed wat jullie voelen en denken.

Ik weet nog een bizare anekdote van de tijd (afgelopen zomer) dat mijn nr2 en ik heftig bezig waren . Ik kom hierop omdat ik in de laatste reacties veel opmerkingen zie staan in de trant van doe voorzichtig etc.

Op een avond waren met nr2 en ik heftig aan het heen en weer sms-en. Mijn nr1 was een boodschap aan het doen en kwam weer binnen. Mijn mobiel lag naast mij. Mijn mobiel ging af. Een vriend van mijn nr1. (die belt nooit op mijn mobiel) Ik praat even met hem en geef mijn mobiel aan mijn nr1. Ik zeg er nog bij; hou het kort, ik moet zo ook bellen. Zegt mijn nr1 tijdens het gesprek; oojee, ik ben iets vergeten bij de supermarkt, ik ren er ff snel heen, al bellend dus met MIJN mobiel waarop elk moment een sms je van mijn nr2 kon binnnen komen en met alle sms-jes van die avond erin.......

Ik dacht; oke, dit was het dan, nu is het gebeurd. Nu hang ik...

Mijn nr1 bleef zo lang weg voor mijn gevoel...ik heb geloof ik 3 sigaretten in 10 minuten gerookt. 10 minuten later komt mijn man binnen....helemaal niets aan de hand. Hij begon een langdradig verhaal over de supermarkt en ik? Ik stak nog maar een sigaret op om bij te komen...pff echt door het oog vd naald.



Maar goed, dit was dus afgelopen zomer. Nu al 4 wken geen contact meer met nr2. Het gaat goed. De behoefte om contact op te nemen is er (bijna) niet meer. Wel vind ik het een beetje saai zo, zo zonder nr2. Het is dus vol te houden maar dat komt voor een deel, denk ik, dat ik denk/voel/weet, dat we elkaar echt nog wel een keer gaan ontmoeten. Maar nu is de tijd daar niet voor.

Lieve meiden, nogmaals, veel succes en ik denk aan jullie

Liefs sal

Sal, wat vreselijk goed van je!!! Ik moet wel lachen om je opmerking "saai", het is in ieder geval veel rustiger voor je. Als de tijd daar is en er is nog steeds die aantrekkingskracht, dan komt die ontmoeting er zeker wel. Misschien dat je er dan ook iets anders instaat, omdat je weet dat je in die emotionele achtbaan terecht kan komen.

Sterkte!!



Het is waar wat Sal zegt, hier ook een keertje bijna door de mand gevallen, ik had iets in mijn handtas laten zitten wat niet voor de ogen van nr. 1 bestemd was..... Kon me er gelukkig uitredden. Het kan niet genoeg gezegd worden, pas op met wat je doet.

Josephien.... ook nog steeds aan het meelezen...

voor jou, van 2 naar 0 liefdes, ik weet het, valt niet mee. Is het met nr2 definitief van de baan?

Ik wens je veel geluk en goede tijden voor straks in je nieuwe huis!

En Lois... lees je nog steeds mee? Hoe gaat het?

Knipoogjes, ik sluit me aan bij de woorden van Josephien, je bent hier al zo lang en reageert altijd even lief op iedereen!



De rest; veel wijsheid en kracht!



X teKa

Leuk dat alle oudjes toch nog steeds rond blijven hangen..



Kus allemaal!

Knipoogjes hier ook een dankbare Anna, ook jij hebt mij er doorheen gesleept met je meelevende lieve berichtjes toen ik het niet meer zag zitten, dankdankdank ( waar kan ik stemmen hi)

Lenneke, ook jou ben ik dankbaar, samen met Fien op het forum 'hoe zet je iemand uit je hoofd



Puk, voor jou even een hart onder de riem, blijf vooral meeschrijven want het is fijn de 'andere kant' te horen, en echt, ik wil niemand verdriet berokkenen, daarom doe ik er ook alles aan om discreet te blijven en pas 'bekend' te worden als de relaties voorbij zijn

Nu, heb mijn nr 2 die in mijn hart nr1 is, weer in mijn armen gehad vanmiddag, zucht zwijmel zwijmel in ons hart zijn wij al man en vrouw\

alle anderen sterkte

Teka, gaat het bij jou een beetje, van je vorige post schrok ik nogal.

Stranger, jij leest dus ook nog steeds mee. Knuffel!

Anna, wat zullen jullie genoten hebben weer even samen. Ik vind het zo knap van je dat je je gezin op de eerste plaats zet en daarna pas je eigen geluk.



Verder bloos ik nogal, het is fijn om te weten dat ik iets voor jullie kan betekenen, andersom is dat ook het geval hoor. Zoals ik al eens eerder heb gezegd "het voelt aan als vriendinnen hier!". Ik kan jullie net zo goed nomineren.



Vandaag zijn nr. 1 en ik 26 jaar getrouwd, we maken er een gezellige middag/avond van.

Nr. 2 is de komende 2 weken even buiten beeld, omdat ik erop ingesteld ben, valt het me niet zo zwaar. Mailtjes kan ik hem altijd sturen



Op een ander topic "ik heb met een ander gezoend" werd er iemand weer behoorlijk "gepakt", dat blijf ik toch altijd jammer vinden. Ieder mag zijn eigen mening hebben, het niet eens zijn met wat wij doen, maar het lijkt wel of het moeilijk is om elkaar respectvol te behandelen, jammer, heel erg jammer.



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Hallo allemaal,



Hier even een update van mijn kant. In tegenstelling tot vorig weekend heb ik dit keer een erg leuk weekend gehad.

Zaterdagavond met nr 1 en wat vrienden van hem naar het café geweest. Nr 2 was daar ook met wat vrienden. Nr 1 wilde naar 10 min al naar huis, hem naar huis gebracht en met zijn vrienden in het cafe gebleven. Het cafe liep al vrij snel leeg en ik bleef achter met 2 vrienden en nr 2 was er ook nog met 2 vrienden en zijn toen met zn allen bij elkaar gaan zitten, heb heerlijk lopen ouwehoeren met nr 2. Vind het af en toe wel moeilijk om niets te laten merken, maar het gaat me steeds beter af. Wil hem dan zo graag aanraken en dat gaat niet. Maar wel fijn om weer met hem te hebben gesproken, hebben erg veel lol gehad met zn allen. Zie hem helaas deze week niet, hij heeft de hele week nachtdienst.



Liefs



ps. Knipoogje gefeliciteerd, geniet van de middag/avond die geplant staat!

Knipoogje,

het gaat wel OK hier, zit in mijn eigen huisje en krijg de dingen steeds beter op de rij, natuurlijk met ups en downs net als iedereen, maar over t algemeen gaat het wel lekker. Natuurlijk mis ik af en toe die arm om mijn schouder, een knuffel, maar het contact met mijn vrienden maakt veel goed!

gefeliciteerd met jullie 26-jarig huwelijk!!

Maak er een mooie dag van met z'n allen.



Stranger... still in town! Hoe gaat het?



X teKa

Puk69. Ja je heb gelijk ik ben idd van die rose wolk afgestapt en zie het ook van de andere kant. Ik ga me al een beetje schuldig voelen, en neem wat afstand. Het is super moeilijk. Maar als ik afstand neeemt, lijkt het wel of hij meer aandacht vraagt. Mijn verstand komt soms al een beetje om de hoek kijken, en wil mijn gevoelens al op orde zetten. Bedankt......



Knipoogje: Ja het is moeilijk, dat is als je zoveel met elkaar te maken hebt. Ik weet me soms ook geen houding te geven, vooral als hij er ook bij zit, maar hij knipoogt dan stiekem naar me. Praten doe ik nooit met nr 2 over zijn vrouw, ik weet alles al. Het is soms ook een voordeel, ik weet precies wanneer zij er niet is.... Gefeliciteerd met je 26 jarig huwelijk. Genietend van nr 1 en denkend aan nr 2. Wat een gave hebben we toch?



Josephien: Wat erg voor je... We kennen elkaar ook al zo lang. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Maak er wat van. Wie weet wie je straks nog tegen kom. Je zal er nu nog geen behoefte aan hebben... Maar alles wordt een keertje beloond......



Salle: ja dat heb ik ook wel eens meegemaakt. Mijn mobiel deed het niet zo goed en mijn man wilde hem wel even nakijken. Ik dacht al oohh nee he, straks krijg ik een sms-je binnen. Ja en dat gebeurde....hij stuurde een voorzichtig berichtje: met alleen een vraagteken. Mijn man opende het en zei wat een raar berichtje. Ik zei dat ik het ook niet wist. Hij wachtte gelukkig mijn antwoord af. pffff......



Anna: Ja ik heb dat forum jaren geleden geopend.... ik wilde hem uit mijn hoofd zetten, maar het lukte niet.....nu nog steeds niet. Heb er mijn rust in gevonden nu ik het accepteerd. Alleen soms is het zo heftig, dat als ik zou moeten kiezen, misschien ook wel voor hem ga kiezen. Maar nog even niet hoor...mijn kinderen 17 en 15 jaar wil ik dit nog niet aan doen.



Ladybird: Moeilijk he als je bij hem bent en je kan hem niet aanraken, ja stiekem een vluchtig momentje. Niemand ziet het maar je voelt het wel. Dan gaan de rillingen door me heen....

Het is aan gedoe allemaal voor iedereen. Maar ja dat is onze keuze.



Nou nog even mijn verhaal....haha wij hebben gisteren weer stout gedaan. Hij vraagt veel meer aandacht dan dat hij ooit gedaan heeft. Ik ben super verliefd op hem....maar ik wil mijn nr 1 ook niet kwijt. Bijna 3 jaar geleden is het begonnen...soms eens een stiekem afspraakje. Ik opende het forum: Hoe zet je iemand uit je hoofd. Nu wil ik hem nooit meer kwijt. Voorzichtigheid is nu het belangrijkste... ik zal idd niet meer zo op zijn vrouw letten en het me aantrekken. Als het met hun goed zou gaan zou hij zijn gevoelens ook niet meer kunnen onderdrukken. Ooit misschien ooit zijn wij wel samen of misschien wel nooit......! We zien wel we leven nu en genieten van elkaar.



Groetjes en voor iedereen een hel dikke knuffel van mij!

Fijn om na een paar dagen niet achter de computer gezeten te hebben, dit forum weer te openen. Als nieuwkomer is het fijn om ergens een plek met ervaringsdeskundigen te hebben!



Ik weet momenteel weer eens niet wat ik moet. Ik voel me echt vreselijk gefrustreerd dat ik mijn nr 2 niet vaker kan zien en bellen. En eigenlijk word ik er zo sip van. Hebben jullie dat niet? Dat je er echt chagerijnig van wordt? Het probleem is ook dat mijn nr 2 en ik beiden op van die belangrijke punten in onze relaties met onze nr 1 staan. Nr 2 heeft afgelopen weken een huis gekocht met zijn nr 1. Daarom was hij ook zo verward en wilde tijdelijk het contact verbreken (wat dus ongeveer een halve dag heeft geduurd). Ik kon alleen maar huilen toen ze het koopcontract tekenden...dat was zo definitief. En ik en mijn nr 1 willen aan kinderen gaan beginnen over een half jaar. Als ik aan deze hele situatie denk, word ik zo emotioneel. En mijn nr 1 is zo lief...bloemen gehad en hij danste met me door de kamer gisteravond.



Misschien moet ik toch eens aan stoppen met nr 2 gaan denken, want ik vraag me af of ik nu echt gelukkiger ben dan daarvoor. Maar de weinige momenten met nr 2 zijn zo intens en verslavend ja...waardoor ik meer wil en inderdaad als een soort drugsverslaafde sip word als ik er niet genoeg van krijg.



Tja, rust proberen te vinden, dat is mijn missie voor de komende tijd en anders misschien toch maar stoppen. Ik weet het even niet!



Tot later allemaal! Sterkte iedereen!

hoi rapido,

Ik lees uit je berichtje dat het in je hoofd rondspookt om te stoppen met je nr2.

Mijn ervraring is dat je dit pas kunt als je het ook in je hart voelt. Dan lukt het pas, dan ben je er klaar voor.

Wees zo ontzettend blij en dankbaar dat er nog geen kinderen in het spel zijn bij jullie. De gevoelens voor je nr2 zullen even heftig zijn of je nou wel of geen kids hebt maar je hebt wel een "hoofdstuk" minder zorgen.

Dat heeft mij de keus vergemakkelijkt om te stoppen met nr2. Mijn kinderen. In combinatie met de gedachte; nr2 is niet de juiste persoon om mijn kinderen (gedeeltelijk) mee op te voeden (hij wilt bijvoorbeeld geen kids en dan zie je mij met 3 kids aankomen?...daar zou ik me nooit goed bij voelen, voortdurend schipperend tussen hem en mijn kids,nooit!).

Ook wat jij schrijft; heeft mij dit gelukkiger gemaakt? Herken ik. Ik zat ook voortdurend te stressen; wanneer kan ik hem zien, hoe, hoelang, wat denkt ie, wat denk ik, voel ik me schuldig naar mijn nr1? nee, ooh, ga ik me daar weer schuldig over voelen haha

Als ik geen kinderen had gehad, dan was ik nu bij hem geweest, dat weet ik zeker!

Dus als je gevoelens sterk genoeg zijn voor nr2, go for it.

Wat houd je tegen? Of is het daar nog te pril voor?

Liefs Sal! en sterkte he?!

Allereerst allemaal bedankt voor de felicitaties, leuke middag/avond gehad met ons gezin.



LadyBird, ik kan me voorstellen dat je een leuk weekend hebt gehad, geniet nog maar even na!



Teka, natuurlijk z'n ups en downs, uiteindelijk zullen de ups er meer zijn dan de downs! Hou je haaks!

Stranger vroeg me om je even gedag te zeggen en het allerbeste te wensen, hij had even geen puf op om je te reageren en vroeg aan mij (we mailen met elkaar) om dat even voor hem te doen. Hoe het met hem gaat? Laat ik even volstaan met de twee woordjes: emotionele achtbaan.



Lenneke, probeer inderdaad te genieten van de dag, van het moment, time will tell.

Moeilijk he? als je eigenlijk zo graag bij elkaar wilt zijn, maar toch ook nog van die ander houdt.



Rapido, ai... wat moeilijk. Gelukkig besef je wel dat je nr. 2 en jij allebei je eigen leven hebben vol toekomstplannen. Vraag jezelf eens af of je wel verder wilt en kunt met nr. 1, zal nr. 1 altijd op de tweede plaats staan, zou je dat aankunnen? Welke risico's neem je? Ik wil je niet afpraten van nr. 1 of nr. 2, maar het is denk ik voor jezelf wel heel erg belangrijk om te weten wat je wilt. Stel dat er straks een kindje komt, dan zal je relatie met nr. 1 onder druk komen te staan, want zo'n kleintje vraagt erg veel aandacht, dan moet je heel bewust voor elkaar kiezen, anders is de kans groot dat je uit elkaar groeit, snap je wat ik bedoel? Grote knuffel voor je!



Salle, inderdaad, je kinderen horen bij jou, die kan je niet opgeven. Dus ik snap je redenering omtrent nr. 2 heel erg goed. Dat het niet makkelijk is, dat is heel erg duidelijk, liefde kruipt toch waar ....



Ik heb even geen nieuws, het gaat hier allemaal zijn gangetje, rustigjes aan, dat is prima zo.



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie.

x Knipoogje

Hoi allemaal



Ik ben een beetje teleurgesteld. Gisterenavond was ik in een gekke bui en stuurde hem een berichtje met: wil je mij? Hij terug: ja Ik weer terug voor altijd? Hij vroeg wat er met me was. Of dat het niet goed ging thuis. Ik stuurde terug ik ben in een gekke bui. Dat ik toe was aan wat aandacht, dat hij dat ook wel eens had. Ik denk het wel zei hij. Ik weer terug dat ik nog geen antwoord had gehad. Toen stuurde hij dat hij daar geen antwoord op kon geven. Ik terug dat ik dat wel kon begrijpen, en of hij me nu nog wel wilde? Ik kreeg terug: Ja. Daarna was het stil..... Dan ga je weer nadenken..... Kunnen we er niet beter mee stoppen. Wat een warboel ineens weer. Ik ben blij dat ik al van die rose wolk was afgestapt. Maar moet er niet aan denken dat ik hem moet gaan missen. Nou ja missen doe ik hem nooit, maar zijn aandacht..... Ik hou van hem, hij van mijn... Maar in ons achterhoofd houden we allebei van iemand anders. Ons gezin. Daar moeten we voor gaan. Vanmiddag moeten we samen werken met nog een collega, ik ga dus proberen wat meer afstand te nemen. Als het ineens klaar zou zijn zou ik heel erg in de put zitten. Ik moet me realiseren dat het ooit zo ver zou komen. Het is nooit voor altijd..............



Groetjes Lenneke

Lieve allemaal,

Knipoogje, gefeliciteerd met je trouwdag. Ik ben blij dat je een fijne dag hebt gehad. Wat mij betreft verdien jij ook "forummer van de maand" te worden maar ik denk dat we het hele forum over ons heen krijgen als dat zo zou zijn.

Welkom aan alle nieuwelingen.

Die emotionele achtbaan. Op het moment beleef ik hier alleen de dalen. Geen hoogtepunten. Hoewel ik nr2 nog regelmatig ontmoet op het werk en we allebei weten dat er wat gevoelens betreft niks is veranderd, hebben we toch allebei afstand genomen. En dat is moeilijk. Ik voel me zo alleen, zo leeg. Ik ben nu eindelijk zover dat ik deze gevoelens met nr1 deel. Hoewel ik weet dat dit hem veel pijn doet omdat het alleen maar duidelijker maakt hoe belangrijk nr2 voor mij is/was. Maar ik hoop dat we elkaar hierdoor weer beter gaan begrijpen. Nr1 zei dat hij zich ook heel alleen voelt, al heel lang. En terecht. Al die tijd heb ik me alleen maar gericht op nr2. Ik probeerde wel eens er voor nr1 te zijn en soms had ik het gevoel dat ik het goed deed en dat hij niet mee werkte. Maar mijn hele doen en laten was gericht op nr2.

Nr1 en ik hebben een lange weg te gaan. Nr2 heeft mij veranderd en er zijn dingen die ik niet op wil geven. Nr1 heeft het hier heel moeilijk mee. Ik hoop dat we wederzijds begrip kunnen opbouwen.

Marla, ik denk vaak aan jou, aan hoe jij afscheid hebt genomen van je nr2 en aan hoeveel je hem nog steeds mist. Het doet zoveel pijn maar ik wil dat ik weer gelukkig wordt met nr1.

Voor iedereen hier sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie.

Salle, het is inderdaad te pril om mij volledig op nr 2 te storten en nr 1 te verlaten. Pas 5 maanden tegenover een fijne relatie van 10 jaar..ik kan die beslissing nu gewoon niet maken. Ik zou niet weten wanneer wel eigenlijk. Wat er ook bij komt, is dat mijn nr 1 eigenlijk al langer kinderen wil, maar dat ik hem al die tijd al laat "wachten" omdat ik met mijn studie en werk bezig was. En nu ik er echt bijna klaar voor ben, val ik als een blok voor een ander. Dat vind ik ook zo erg. Misschien was de keuze voor nr 2 anders makkelijker geweest. Nu voelt het echt alsof ik dat wachten van nr 1 goed moet maken.

Bedankt Knipoogjes, voor je advies. Ik realiseer me inderdaad dat als er een kleintje zou komen, dat alles anders zal zijn. Zucht, ik weet het niet....Maar weer even laten bezinken en hopen dat het vanzelf over waait. Als ik zwanger zou worden, moet het misschien maar gewoon afgelopen zijn.

Bedankt voor jullie luisterend oor!

Hoi Lenneke, hoe is het vanmiddag gegaan tijdens het werken met nummer 2? Ik snap heel goed dat je je een beetje verward en teleurgesteld voelt. Misschien was hij wel in gezelschap van zijn gezin, toen jij hem smste en dat hij niet zo goed wist hoe hij op jouw sms moest reageren. Ik zou er maar niet te zwaar aan tillen. Gewoon tegen hem zeggen dat je dit beter niet had kunnen doen omdat je hem hiermee in verlegenheid hebt gebracht. Zijn liefde voor jou zal echt niet minder worden door dat ene smsje van jou, dat weet ik zeker!!

Hoi Caafje



Bedankt voor je lieve reactie.... Gisterenmiddag is het goed gegaan hoor!! Hij was niet anders dan anders. Hij was zelfs super leuk gewoon.... Ik heb me weer wat ingebeeld. Ik voelde me idd schuldig, had ik dat maar nooit gevraagd. Van de andere kant moet ik het waarderen dat hij eerlijk is geweest. Als hij mij zo'n berichtje zou sturen zou ik ja hebben gezegd. maar in mijn binnenste weet ik eigenlijk ook dat ik dat niet met zekerheid kan zeggen. Ik was wel heel erg naief....was ik bang om het kwijt te raken? De ene dag zeg ik dat ik hem niet kwijt wil. De andere dag na zo'n stom berichtje denk ik dat het beter is dat we stoppen. Maar diep in mijn hart wil ik hem nooit meer kwijt. Die man maakt zoveel los in mij? Vanmiddag werk ik weer met hem samen met een collega. Zondag werken we weer samen met een hele groep.... Sinterklaasfeest.... Gisteren heeft hij nog wel even mijn mobiel een paar keer over laten gaan. Weten we van elkaar dat we aan elkaar denken....lief he....



Groetjes Lenneke

Hmmmm...... Waar zijn jullie allemaal?

Ha Lenneke!

Het klinkt zo extreem bekend allemaal!! Ik wil ook horen dat we samen verder gaan, ook al weet ik zelf helemaal niet of ik dat echt zou aandurven. Gisteren had ik ook zo'n bui. Ik riep dat we samen zouden eindigen en daar reageerde hij niet heel enthousiast op. Ik zit nu, de volgende dag, in een fase waar ik denk dat stoppen beter is (en gister wilde ik dus nog samen oud gaan worden). Zucht, vermoeiend. Het komt gewoon omdat je elkaar geen zekerheid kunt geven. Er kan ieder moment iets veranderen in zijn gevoel, waardoor je altijd maar weer moet afwachten of het ineens afgelopen is of niet.

Hoe is jouw gevoel naar je nr 1 toe? Want dat begint bij mij nu te veranderen en dat vind ik wel echt angstaanjagend. Wie heeft hetzelfde?

Succes allemaal dit weekend!

Rapido, ja, daar heb ik ook wel eens last van, dat je je gefrustreerd voelt dat je nr2 niet vaker kan zien en daar sip van wordt, dat is ook die emotionele achtbaan waar we allemaal inzitten, het ene moment zwevend en dan weer keihard vallen, en ja, mijn gevoel voor nr1 is veranderd, dat was al veranderd voor nr2 in beeld kwam, die had anders ook niet in beeld gekomen, zo zie ik dat, want nr2 is mijn echte liefde, nr1 is dat niet , maar heb inmiddels begrepen dat er hier ook zijn die 2 liefdes hebben, nr1 en 2, zelf snap ik dat niet, maar het kan dus....

Lenneke, ja, bevestiging, dat willen we steeds weer he, maar hun ook hoor, dat merk je als je zelf even niets laat horen,

Nu, heb zelf nr2 weer in mijn armen gehad, en hij wil echt samen met mij verder, ooit, zucht,,,,groetjes Anna ook aan alle anderen

Anna, hoe ga jij om met dat veranderde gevoel voor nr 1? Ik merk dat ik daar momenteel het meeste mee begin te worstelen. Ik wil niet dat hij mij aanraakt en ik heb zin om alleen te zijn. Ik word er ook zo verdrietig van, want hij heeft dit zo niet verdiend! Mijn nr. 2 heeft nu ook enige afstand genomen, waar ik ook super depri van word. Ik ga dit nu ook doen en weet nu al dat ik daarmee nr 2 juist weer terug win. Wat een zooitje. Ik bedacht me vanochtend om gewoon met alles en iedereen te stoppen en een tijdje weg te gaan, maar dit zijn natuurlijk van die gedachtes die ik toch nooit uit ga voeren. Maar wat zou ik daar zin in hebben zeg! Gewoon alles en iedereen een tijdje niet zien en tot mezelf komen. Nou, zoals jullie horen heb ik nog steeds niet de balans gevonden waar anderen over spreken. Kan dat niet alleen als je verliefdheid voor nr 2 minder wordt? Ik bedacht me ook nog om een nr 3 erbij te gaan halen, , om de magie van nr 2 naar beneden te halen, maar dit slaat natuurlijk helemaal nergens op. Ik wil helemaal niet zo zijn zoals ik nu ben! En ik wil helemaal niemand anders. Maar ik weet niet hoe ik deze zooi kan doorbreken.

Sorry voor mijn geklaag. Ik hoop dat ik hier ooit vrolijk kan zeggen dat alles op zijn pootjes terecht is gekomen!

Bedankt voor het lezen!

Rapido, toch vind ik dat niet eens zo'n gek idee van je, even een tijdje op jezelf, even uitvissen voor je zelf wat je nu wilt, vooral gezien het feit dat je ook aan kinderen wilt beginnen, als ik die kans had gehad zou ik die zeker genomen hebben, want zelf vind ik als het met nr1 echt goed zat , nr2 er nooit gekomen was, en hoe ga ik daar mee om met die verminderde gevoelens voor nr1? Eerlijk gezegd gaat dat vanzelf , ik kan er ook niet meer tegen als hij mij aanraakt, maar er zijn dingen gebeurd waardoor mijn gevoel veranderd is, hij leeft al zolang zijn eigen leventje, maar ja, nogmaals, anders had ik nooit nr2 'binnengelaten' in mijn leventje, en dat heeft ook nog jaren geduurd, omdat ik vond dat het gewoon niet kon, heb er echt tegen gevochten, wou pas verder als we beiden gescheiden waren, maar ook al zou hij weer verdwijnen, scheiden ga ik toch, veel sterkte groetjes en knuffel van Anna

Hallo allemaal,

Even een berichtje van mij, vandaag een hele gezellige en leuke dag met nr. 1 doorgebracht, lekker lunchen met z'n 2-en, langs het strand gelopen, heerlijk!

Nr. 2 was er wel bij...., die man zit gewoon in mijn bloed, mijn gedachten. Ik vind dat niet vervelend hoor, nr. 1 en nr. 2 zijn gewoon een stukje van mijzelf.

Anna, ik snap je opmerking over scheiden helemaal! Ik vind het nog steeds zo vreselijk knap van jullie (je nr. 2 en jij) dat jullie op elkaar wachten.

Rapido, wat moeilijk! Het geeft zo vreselijk veel rust als je weet waar je aan toe bent. Als nr. 2 niet volledig voor jou wil gaan, probeer dat dan te accepteren. Als je dat niet kunt, is het voor je eigen gemoedsrust beter om te stoppen.... Je leeft tussen hoop en vrees, snap je wat ik bedoel? Ik zou daar niet tegen kunnen, zou eraan kapot gaan. Hele grote knuffel!

Lenneke, het is zo herkenbaar, een berichtje sturen waarvan je achteraf denkt... ai... Waarom doe je dat? Ik weet het antwoord en jij ook, gewoon omdat je even iets wil horen, een bevestiging, even wilt dat hij aan je denkt... Geeft helemaal niets! Nr. 2 moet je maar nemen zoals je bent Maar blijf oppassen met het sturen van berichtjes.., je weet nooit of zijn gsm wel in zijn broekzak zit....

Flamenco, je zinnen met daarin "ik voel me zo alleen", daarvan schieten de tranen me in de ogen, ook dit is heel erg herkenbaar. Ondanks dat je een relatie met iemand hebt, kan je je zo alleen voelen. Mijn nr. 1 is heel erg rationeel, ik ben een emotioneeltje..., nr. 1 wil alles beredeneren, ik kan dat niet.

Wat hoop ik dat je helemaal voor nr. 1 kunt gaan, dat jullie samen verder kunnen. Meid wat moeilijk!!!! Hele grote knuffel voor je! Schrijf maar lekker van je af als je daar behoefte aan hebt.



Hier al meer dan een week geen contact met nr. 2, ik wist dat dit zou gebeuren, maar toch, ik mis hem ontzettend! Als het meezit, zien we elkaar in december.... dat is voor nu mijn houvast, ach, we zien wel. Gelukkig weet ik dat deze contactloze tijd eindig is, dat scheelt heel veel.



Voor iedereen die meeschrijft en -leest: Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Goeiemorgen allemaal



Rapido@ Mijn gevoelens naar nr1 zijn ook steeds anders. Soms wil ik hem niet kwijt, wil ik het vertrouwde niet kwijt. Je weet van elkaar hoe je over dingen denkt en doet. Maar soms als het een tijdje niet zo lekker loopt, kan ik zelf zijn aanraking niet waarderen. Of soms heb ik sex met nr 1 en denk ik aan nr 2, het is zoals het op dat moment loopt, en hoe ik denk.



Anna@ Als ik jou altijd zo hoor, nou ja als ik het lees. Vind ik het zo knap van jou, terwijl ik weet wat we allemaal hebben moeten verwerken. Die moeilijke tijden tussen hoop en vrees.

Wat kennen we al een lange tijd, tijd voor een reunie?? haha.

Ik was een beetje geschrokken van mijn vraag en zijn antwoord. Ik dacht zal ik toch wat afstand nemen. Ik deed het om mezelf te beschermen. Maar gisteren hebben we met heel de ploeg samen gewerkt, het was super druk. Wat denk je steeds zijn ogen zochten de mijne. Nou ja andersom ook anders had ik het niet geweten. Ben ik met een collega samen gaan eten bij de chinees na het werk. Wie kwam er daar eten halen mijn nr 2. Wij hadden de grootste leut, we hadden na het werk al wat gedronken en daar ook. Beetje licht in mijn hoofd....hihi. Hij gaf ons wat te drinken, en wij hem wat. Zijn eten was al klaar maar kwam nog even naar ons toe... Ik weer naar huis. Daar lag manlief al op bed...pfff, ik kon hem wel wat doen. Denkend aan mijn nr 2 ben ik tv gaan kijken. En toen gebeurde er een wonder nr 2 liet mijn telefoon over gaan. Ik weer terug, hij weer toen ik dat terug deed pakte hij hem snel op. Hij wilde me nog even horen... na een kort gesprekje zei hij welterusten voor straks. Ik was weer in de wolken. Zou hij dan toch ook die bevestiging willen?



Knipoogje@ Ja we moeten zeker uitkijken. Ik stuur wel eens een berichtje en dan krijg ik niks terug...gewoon even te druk op het werk, dan denk ik oooh jeee als hij zijn mobiel maat bij heb. Dan krijg ik het al warm, en zie het al voor me dat zijn vrouw het gelezen heb. Ik hoop dat dit nooit gebeurd. Gisteren had ik mijn mobiel op tafel laten liggen thuis. Ik hoopte dat mijn nr 2 niet stiekem wat gestuurd had. Voordat we gingen uit eten, zie stukje bij Anna, ben ik mijn mobiel op weesten halen. Ik moest even zeggen dat we gingen eten. Toen weer een veilig gevoel dat ik 'm bij had. pfffff.....



Caafje@ Ik heb er idd over nagedacht en het is gebeurd, ik kan het niet meer terug draaien. Maar in mijn binnenste snap ik ook zijn antwoord wel. Het is een man... wij zijn veel emotioneler dan mannen. Tenmisnte als ik in de wolken ben, krijg hij alles bij me voor elkaar. Hij stiekem ook maar geef het minder snel toe. Alleen aan zijn reactie kan ik het aflezen. Ik hoop stiekem dat zijn leiede voor mijn hetzelfde is dan mijn liefde voor hem. Maar ik denk dat dat wel goed zit....



Nou meiden ik ga weer. Ik moet straks gaan werken, alleen...

Maar stiekem hoop ik dat hij straks weer even langs kom, dat doet hij al een paar weken...... Vanmiddag werk ik met hem samen. Heb ik hem heel de middag voor mezelf.... Nou ja werken we samen, dan is het best druk...geen tijd voor andere dingen dan ons werk. Maar dan zelfs voelt het goed...



Groetjes en een dikke knuffel van Lenneke