twee liefdes...........nieuw topic...

Geweldig Marlies....!

VivaMarlies geweldig! Van harte gefeliciteerd. Geniet ervan...





Ik werd er vandaag weer eens op gewezen geen "relatie""met een collega te beginnen, zijn moeder is namelijk ook verbonden bij de organisatie en dus kreeg ik vandaag een aantal steekjes.......ik ben niet het type dat hier iets van zal zeggen dus zit ik nu een beetje down thuis. Het is een bedrijf met 30 personen en ik zie haar een halve ochtend per week....Maar het blijft ongemakkelijk. Ik ben wel helemaal klaar met n2. Zucht....

Gefeliciteerd Marlies

...

Hoi vrouwtje,

Ik wil even reageren op jouw laatste stukje. Je schrijft waarom moet ik stoppen ik heb niks gedaan waar ik me voor moet verantwoorden... dat is misschien wel waar, maar als je goed bij jezelf nadenkt zou je dit niet aan je nr 1 vertellen, en waarom niet...? Juist omdat hij dan conclusies zou kunnen trekken dat jij iemand anders dan hem wel heeel erg leuk vind, en waar je je gedachtes mee deelt. Ikzelf heb dit ook gedaan een jaar of twee voordat ook uiteindelijk de eerste zoen kwam. En ook ik praatte mezelf aan dat ik toch niks verkeerd deed. Maar diep in mn hart wist ik wel degelijk dat ik met vuur speelde en dat ik het ook niet fijn zou vinden als mijn nr 1 met een andere vrouw smsjes uitwisselde.

En verder het bij alleen zoenen kunnen houden..... als je eenmaal voelt wat er met je gebeurt tijdens zo'n zoen, ga je al snel verder. We zijn tenslotte geen 15 meer.

Hoi vrouwtje,

Ik wil even reageren op jouw laatste stukje. Je schrijft waarom moet ik stoppen ik heb niks gedaan waar ik me voor moet verantwoorden... dat is misschien wel waar, maar als je goed bij jezelf nadenkt zou je dit niet aan je nr 1 vertellen, en waarom niet...? Juist omdat hij dan conclusies zou kunnen trekken dat jij iemand anders dan hem wel heeel erg leuk vind, en waar je je gedachtes mee deelt. Ikzelf heb dit ook gedaan een jaar of twee voordat ook uiteindelijk de eerste zoen kwam. En ook ik praatte mezelf aan dat ik toch niks verkeerd deed. Maar diep in mn hart wist ik wel degelijk dat ik met vuur speelde en dat ik het ook niet fijn zou vinden als mijn nr 1 met een andere vrouw smsjes uitwisselde.

En verder het bij alleen zoenen kunnen houden..... als je eenmaal voelt wat er met je gebeurt tijdens zo'n zoen, ga je al snel verder. We zijn tenslotte geen 15 meer.

Marlies, van harte proficiat

super!!

X teKa

...

Hallo allemaal,



Hier even een berichtje van TO emotioneel vreemdgaan... ik kom maar even hier kletsen want zoals vrouwtje ook al aangaf; daar werd ik echt afgeschoten.



Maar goed... even in het kort, ben een vrouw van 38, relatie van 15 jaar, 9 jaar getrouwd, 2 kindjes, werk parttime. alles prima, niets bijzonders.



En nu heb dus een 'crush' op een collega. En hij op mij; hij is ook getrouwd, geen kinderen maar wel 'happy'.



Deze week ben ik in de rollercoaster gestapt. We hebben GEZOEND!!! Ik heb een bizarre week achter de rug, had me vorig weekend voorgenomen - met hem over de email - om te stoppen met het flirten enzo. Maar toch ben ik deze week bij hem in de auto gestapt en kwam daar die heerlijke zoen. En de vlinders zijn nu echt als een gek aan het rondfladderen. Ik had energie voor 3, vrolijk en het voelt echt als een cadeautje aan mezelf. 2 dgn na de eerste zoen heb ik met hem afgesproken bij hem thuis - voorafgaand aan een zakelijke afspraak zoals we wel vaker deden omdat we met elkaar meerijden - en tja... het zoenen ging daar verder, we zijn op de bank beland en hebben daar ook nog heftig gezoend en geknuffeld maar ik vond het niet ok om daar in zijn huis te liggen en hij ook niet. Maar sjonge wat een passie!!!



En het gekke is, ik voel me niet eens schuldig naar Nr1 toe.... dit was mijn cadeautje aan mezelf.



En tja... nu is het de afgelopen twee dagen dus een en al geflirt met Nr2, maar gisteravond een serieus gesprek met hem gehad over de telefoon waarin ik heb aangegeven dat dit verkeerd loopt op het moment dat we verliefd worden ( hij heeft zijn verliefdheid uitgesproken, ik praat nog over vlinders) Ik wil niets kapotmaken en mijn toekomstplannen zijn hoe ze zijn en dat is toch echt met mijn gezin. Maar goed, elke keer als ik Nr 2 spreek of zie dan is die aantrekkingskracht zo groot...



In principe wil ik dat dit bij zoenen blijft maar zoa Pinki ook al zei; we zijn geen 15 meer... maar echt sex hebben is voor mij nu nog zo onrealistisch, want dan moeten we echt iets gaan plannen en dan zie ik het niet meer gebeuren, dan zijn er volgens mij teveel momenten van bezinning. Hoe ging dat bij jullie - ik bedoel, waar ga je verder dan zoenen - op welke plek, heb je een echte date gehad waarin je wist; nu gaat HET gebeuren? Want zoenen kan je overal , begrijpen jullie wat ik bedoel? Hoe neem je de stap van 'onschuldig' zoenen naar verder gaan... Sorry het klinkt een beetje raar dat ik dat zo vraag misschien, maar ik wil het proces in mn hoofd proberen te volgen, ga ik nu straks echt all the way??? Twee weken geleden dacht ik nl nog echt niet aan zoenen.



Groeten

Tammy

...

Bij ons gebeude het ook niet meteen bij de eerste afspraak hoor! maar wij werden (en zijn) zo verliefd op elkaar dat je op een gegeven moment wel in elkaar wilt kruipen en als je dan maar op een plek bent waar het een beetje mogelijk is en waar je natuurlijk niet gestoord wordt is het niet meer tegen te houden.

Het blijft wel wat behelpen: bij nr 2 thuis wat toch niet helemaal goed voelt want je zit toch op hun/haar bank( ik zou ook echt niet in hun of ons bed willen liggen hoor!), in de auto, bij mooi weer buiten in het bos.

Maar soms blijft het gewoon bij heerlijk zoenen, uren aanraken en strelen ( ja echt uren!) bij elkaar zijn en heel veel praten.

Hoi Tammy,



Ja die smsjes verwijderen... bij ons ook heel veel mail, het is inderdaad een dagtaak. Vd week had ik bijna een hartverzakking; ik reed met Nr2 mee naar een afspraak. Nr1 moest ik bellen om te zeggen dat alles goed met me ging. Dus dat heb ik buiten de auto gedaan. Vervolgens gooi ik met mijn verwarde kop die mobiele telefoon gewoon los in mijn tas en stap dus in bij Nr2, op een gegeven moment moest ik iets uit mijn tas halen en ik realiseer me op dat moment dat ik gewoon Nr1 weer aan het bellen was, gelukkig echt NET op tijd want door al het gedoe in mijn tas is de verbinding met Nr1 nooit tot stand gebracht. Maar stel je voor zeg!



Ik heb vanaf het begin met Nr2 afgesproken dat we niet sms-en of emailen buiten kantoortijden, dus dat doen we ook niet. Want dat gaat opvallen anders. En op mijn dagen thuis wil ik hem ook niet meer spreken of smsen want voel me niet helemaal eerlijk als moeder... Vrouwtje heb jij kinderen?



Wat een spanning allemaal he? En gisteren had ik sex met Nr1 en veel gezoen enzo maar ik kreeg dat vlindergevoel er niet bij.. en daar baalde ik best van, want ik wil toch mijn leven met Nr1 nog verder doen, dit is gewoon een uitstapje voor me.



Kneel, jullie hebben dus ook sex, Nr2 en jij? Voel je je dan schuldig? Ik verbaas me er echt over dat ik me helemaal niet schuldig voel over dat gezoen, doe ook heel normaal thuis, het is ook een echte oppepper voor mijn hele gevoel, Nr1 vindt me ook mooi enzo maar deze nieuwe man geeft me gewoon weer dat gevoel wat ik al die jaren geleden voelde toen in Nr1 leerde kennen. Dus ik weet ook wel dat dit niet eeuwig duurt maar mijn motto is nu; pluk de dag.



En de inhoud van onze smsjes en mails... af en toe vind ik het gewoon jammer dat ik ze gelijk moet deleten, zulke lieve woordjes... maar nu wordt het wel wat pikanter en dan moet ik af en toe best blozen. Als iemand zou weten waar ik mee bezig ben....

Ha,ha ik zie net dat ik ben begonnen met Hoi Tammy maar ik wilde zeggen, Hoi Tammy hier!

...

...

...

Ik zat net alle eerdere posts te lezen - ben nu even alleen thuis - en zag dat je ook kids hebt en kneel ook. zo herkenbaar allemaal inderdaad, alles wat jullie opschrijven herken ik. Vrouwtjes, vertel even over je date, (de 24e toch?) dat hebben jullie dus allemaal geregeld samen? Alleen ergens eten? Nou je kan er dus vanuit gaan dat je dan gaat zoenen lijkt mij.



Echt jij bent al over de streep, en wat Nr2 en ik alletwee hadden was dat we een soort van opluchting hadden toen we gezoend hadden, het voelde gewoon goed dus ik kwam als een blij vogeltje thuis. En op kantoor is het gewoon leuk, ik voel me op wolkjes lopen, ik liep vd week een ochtend binnen en het eerste mailtje wat ik open is van hem; 'God wat zie je er toch weer geweldig uit', een beter begin van een lange werkdag is er toch niet? Het lijkt alsof we al maanden bezig zijn, ik heb hem deze week voor het eerst gezoend.



Bij mij weet echt helemaal niemand dit, ik kan het echt aan niemand toevertrouwen. Dus ik praat maar met hem over alles wat ons bezighoudt mbt dit onderwerp. Hij heeft gisteren echt gezegd dat hij verliefd aan het worden is en dan praten we over wat als we alletwee geen partner/kids hadden, wat we dan zouden doen, reizen, leuke dingen, knuffelen etc.



Ben blij dat ik hier met jullie kan praten.

Als jullie alletwee geen partner/kids hadden.

Maar die hebben jullie wel.

Goedmiddag allemaal, alsnog de beste wensen voor het nieuwe jaar. Marlies, van harte gefeliciteerd, wat een blij bericht.

Ik lees ook mee op het topic 'emotioneel vreemdgaan' omdat het ook bij mij daar allemaal mee begon. Nr2 (een collega, vrijgezel) hebben jaren om elkaar heen gedraaid, een vortdurende strijd tussen graag bij elkaar willen zijn en afstand willen houden omdat ik getrouwd ben. Uiteindelijk naar elkaar toe onze gevoelens uitgesproken, beide nog steeds ervan overtuigd dat we hier niks mee kunnen en willen doen. Dit hebben we een paar weken vol gehouden, probeerden op alle manieren naar elkaar en anderen uit te leggen dat we 'alleen maar goede vrienden' zijn. Om een keer 'rustig met elkaar te kunnen praten', spraken we een ontmoeting af op inderdaad een rustige plaats. Aan mijn man een verhaal opgehangen alsof ik daar een hele groep collega's zou ontmoeten en niet maar een collega. Dit om op mijn manier zo min mogelijk te liegen en als er iets fout zou lopen, zou ik in mijn onschuld, aanwezig zijn op de plaats waarover ik mijn man had verteld. Nr2 had de illusie dat we inderdaad alleen zouden praten, ik hield mezelf dit ook voor maar ik was de dag ervoor wel heel druk met het scheren van mijn benen.

Schuld gevoel had ik in het begin nog niet echt, want ik had het gevoel dat mijn man er niks van merkt, niks te kort komt, misschien zelfs wel profiteerd van mijn 'nieuwe bloei'.

Maar dat duurde niet lang, na een poosje voelde ik me totaal niet meer aangetrokken tot mijn man en begon hem te vermijden, geestelijk en lichamelijk, wist mezelf ervan te overtuigen dat we eigenlijk helemaal niet bij elkaar passen en dat nr2 mijn ware liefde is. Deze gevoelens gingen gepaard met verschrikelijke schuldgevoelens ten opzichte van mijn man, maar ook ten opzichte van nr2 die ik aan het lijntje hou, en ook ten opzichte van mijn dochter die die verschrikkelijke humeur uitbarstingen van haar moeder moest verdragen.

Uiteindelijk heb ik voor mijn man gekozen. Hoewel ik mijn nr2 wel op het werk ontmoet, mis ik hem verschrikkelijk. En in 'another time, another place', zouden we zeker bij elkaar zijn geweest want het was in alle opzichten perfect.

Soms moet ik dit weer even van mij afschrijven als ik jullie verhalen lees. En ondanks alle pijn die mijn relatie met nr2 heeft veoorzaakt, kan ik jullie niet zeggen om er niet aan te beginne want ik ben blij dat ik heb mogen ervaren wat ik met nr2 heb gedeeld.

Heel veel sterkte allemaal.

Flamenco..

je hebt 't nog steeds niet gemakkelijk lees ik tussen de regels door?



Tammy, Kneel en Vrouwtje.....

denk niet dat je nr1 niets merkt, heus op een bepaald moment wordt 1 en 1 echt wel bij elkaar opgeteld. Spreek uit ervaring, dus begrijp wel wat jullie voelen (mijn verhaal staat ergens in het begin van dit topic) maar maak je keuze, het kan maar zo dat deze uiteindelijk voor je gemaakt wordt, en dan?



X teKa

...

Hallo allemaal,

Dit keer eerst maar even over mezelf.

Het blijft woekeren hier met aandacht tussen thuis, de "toestanden", nr. 2, vrienden/vriendinnen, tijd voor jezelf. Ook in deze situatie leer ik weer dat als je dingen neemt zoals ze komen en deze accepteert, je rust krijgt in je hoofd. En juist die rust in je hoofd is zo vreselijk belangrijk. Dat geldt ook voor ons allemaal hier op het forum met twee liefdes.

Mijn nr. 2 en ik hebben een afspraak staan!!! Heerlijk! Wel een beetje dubbel, in diezelfde week gaan mijn nr. 1 en ik een avondje uit met overnachting in de plaats waar mijn nr. 2 woont.... Nr. 2 zal ik die avond ook zien en waarschijnlijk even kunnen.... Heel erg raar eigenlijk, aan de andere kant fantastisch!



Marlies, wat ben ik blij voor je!!! Wat een kado, zwanger!!!! Wat zal jullie kindje verwend worden, geniet van je zwangerschap!!! Ik kan me inderdaad voorstellen dat het contact met nr. 2 nu even anders is, komt tijd, komt raad!

Teka, je hebt gelijk! Nr. 1 merkt wel degelijk iets, ook hier! Alleen kan ik het naar hem verklaren, nieuwe baan..... Het is zo goed als onmogelijk dat nr. 1 niets aan je merkt inderdaad.

Flamenco, ook jij hebt gelijk, het begint met emotioneel vreemdgaan. Ook ik heb vaak het excuus gebruikt en doe het nog, dat mijn nr. 1 ook profiteert van het feit dat ik nu beter in mijn vel zit.... Lichamelijk neem ik zeker afstand van mijn nr. 1. Nr. 2 en ik hebben nooit de intentie gehad om samen verder te gaan, we zien elkaar als de kers op de taart, het toefje slagroom. Loslaten (emotioneel) kan ik hem nooit meer, dat weet ik wel zeker! Hoe vaak ik inmiddels het boek Zout op mijn huid al niet gelezen heb...., ik hoop dat mijn nr. 2 en ik elkaar, net zoals in dit boek, kunnen blijven zien tot....

Tammy welkom hier, ik hoop dat je iets aan onze postings hebt.

Ik schrijf even een algemeen stukje, wellicht hebben een aantal van jullie iets aan mijn ervaringen. Pinky schreef daar ook al iets over, maar toch....

Zodra nr. 2 en ik naar elkaar hadden uitgesproken dat we elkaar wel heel erg leuk, aantrekkelijk, spannend vonden, hebben wij bewust gekozen om hier WEL iets mee te doen. De gevoelens overkomen je, maar er iets mee gaan doen, dat is een bewuste keuze!!! Elkaar ontmoeten (wij hebben elkaar op internet leren kennen) is de eerste stap. Als dat goed voelt dan is het al heel moeilijk om niet een vervolgafspraak te maken. Wij hebben al gezoend en ietsje meer tijdens onze eerste ontmoeting..... We waren beiden verkocht, net wat een aantal hier ook al zeiden, we zijn geen 15 meer..... Je weet waar je mee bezig bent! Mijn nr. 2 en ik kennen elkaar nu 2 jaar. Met name het eerste halfjaar was een emotionele achtbaan, schuldgevoelens, toch aantrekkingskracht. Wij hebben afspraken met elkaar gemaakt, direct aan het begin van onze relatie. Ja relatie! Het is een relatie die je aangaat met elkaar, waarin je niet de dagelijkse dingetjes (onderbroeken, sokken wassen; verhalen aanhoren als hij thuiskomt; zijn buien; zijn onhebbelijkheden) deelt. Wel delen wij lief en leed met elkaar, vertellen onze gevoelens t.o.v. elkaar, weten wat we aan elkaar hebben in onze relatie. Dat geeft rust.

Vergis je niet, je leidt een dubbelleven, je hebt schuldgevoelens, je moet liegen.

Ik zou niemand aanraden om een buitenechtelijke relatie aan te gaan, alleen...... ik zou mijn nr. 2 nooit hebben willen missen!!! Dubbel he?

Er komen een aantal uitspraken bij me op die hier ook al ettelijke keren zijn geschreven, ik zet ze nog een keertje neer.

-Nr. 2 en jij zien elkaar alleen als je op je best, je mooist bent.

-Oneerlijke concurrentie tussen nr. 1 en nr. 2 (het is echt zo!)

-De aan- en uitknop bestaat niet.



Een heel verhaal he? Probeer er je voordeel mee te doen, ik weet het, heel makkelijk zeggen van mij, en..... wie ben ik om dit te schrijven, niet echt het goede voorbeeld....



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Ja, het is toch een soort droomwereld waar je je in begeeft.

Je verstand zegt nee, maar je gevoel praat het steeds weer goed.

Ik vind mezelf een redelijk verstandige vrouw, doe geen impulsieve dingen. Heb al jaren dezelfde vrienden. Maak niet snel ruzie, sta op mijn werk bekend als betrouwbaar, loyaal.

En dan kom je iemand tegen en pats-boem: geen vonk maar een steekvlam! En inderdaad Knipoogje dan maak je wel een keuze door samen af te spreken en donders goed weten dat er dan heel moelijk een weg terug is, of die is er wel maar die neem je steeds maar niet omdat het zo zalig is en je zo verliefd bent zoals nooit tevoren of lijkt dit maar zo omdat je elkaar zo weinig ziet en op die manier het spannende er houdt?

In mijn hele leven (> 40) heb ik nog nooit zo'n leugen zo lang volgehouden en daar ben ik eerlijk gezegd helemaal niet trots op. Heel gek maar af en toe denk ik : als mijn ( nog niet lang geleden) moeder dit van bovenaf allemaal ziet zou ze zwaar in me teleurgesteld zijn. En toch ga ik er mee door.

.

...