Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
dinsdag 8 april 2008 om 14:46
Dank je wel meiden.Het is zo goed om jullie berichtjes te lezen...
Anna, Ik hoop zo dat hij mij er nu 'even niet bij kan hebben' Als ik positief denk, denk ik dat ons contact nu misschien wel beter wordt omdat er van beide kanten geen verwachtingen en verwijten meer zijn.(dit is in het verleden nl wel gebeurd, toen was ons geestelijke contact beter dan ooit!) Hoop zelfs dat hij wèl contact zoekt om zijn sores te bespreken. Ik denk dan dat onze band (en zijn liefde) wel terug komt.
Als ik negatief denk, denk ik dat het gevoel bij hem gewoon echt weg is en dat hij blij is dat we dit hoofdstuk op een nette manier hebben afgesloten. Als ik daaraan denk springen de tranen alweer in m'n ogen. Ik weet nog zo goed dat jij in deze rouwperiode zat. Vond je het toen prettiger te weten dat zijn gevoelens er nog wel waren voor jou? Ik weet bij onze eerste breuk dat ik ook met een knoop in mijn maag liep, maar het wel een beter idee vond dat hij het ook moeilijk had.
Pinky, blijf maar lekker op je roze wolk zitten! Ik weet ook nog dat ik het in mijn 'goede' tijden moeilijk vond om me helemaal te verplaatsen in die andere fase. Geeft niets, ik ben al blij met je berichtje.....
knipoogje, bedankt voor je snelle reactie. Vandaag gaat het met ups en downs. De hele avond en nacht letterlijk 'ziek' van ellende in bed gelegen (janken). Gvd wat hou ik van die man! En wat weet ik goed dat alles altijd zo om hem draait... Vanmorgen mezelf een schop onder m'n kont gegeven. Er zijn ergere dingen en ik heb verder alles wat mijn hartje begeert.
Aan de ene kant voel ik een bepaalde rust omdat ik sinds tijden voel dat onze 'relatie' zich verdiept heeft. (een diepere band) Afgelopen maanden was het alleen maar een strijd om aandacht.
Geen idee hoe het gaat lopen....hoe lang die knoop in m'n maag blijft zitten....hoe lang ik blijf hopen op misschien wel niets.
X Lois
Anna, Ik hoop zo dat hij mij er nu 'even niet bij kan hebben' Als ik positief denk, denk ik dat ons contact nu misschien wel beter wordt omdat er van beide kanten geen verwachtingen en verwijten meer zijn.(dit is in het verleden nl wel gebeurd, toen was ons geestelijke contact beter dan ooit!) Hoop zelfs dat hij wèl contact zoekt om zijn sores te bespreken. Ik denk dan dat onze band (en zijn liefde) wel terug komt.
Als ik negatief denk, denk ik dat het gevoel bij hem gewoon echt weg is en dat hij blij is dat we dit hoofdstuk op een nette manier hebben afgesloten. Als ik daaraan denk springen de tranen alweer in m'n ogen. Ik weet nog zo goed dat jij in deze rouwperiode zat. Vond je het toen prettiger te weten dat zijn gevoelens er nog wel waren voor jou? Ik weet bij onze eerste breuk dat ik ook met een knoop in mijn maag liep, maar het wel een beter idee vond dat hij het ook moeilijk had.
Pinky, blijf maar lekker op je roze wolk zitten! Ik weet ook nog dat ik het in mijn 'goede' tijden moeilijk vond om me helemaal te verplaatsen in die andere fase. Geeft niets, ik ben al blij met je berichtje.....
knipoogje, bedankt voor je snelle reactie. Vandaag gaat het met ups en downs. De hele avond en nacht letterlijk 'ziek' van ellende in bed gelegen (janken). Gvd wat hou ik van die man! En wat weet ik goed dat alles altijd zo om hem draait... Vanmorgen mezelf een schop onder m'n kont gegeven. Er zijn ergere dingen en ik heb verder alles wat mijn hartje begeert.
Aan de ene kant voel ik een bepaalde rust omdat ik sinds tijden voel dat onze 'relatie' zich verdiept heeft. (een diepere band) Afgelopen maanden was het alleen maar een strijd om aandacht.
Geen idee hoe het gaat lopen....hoe lang die knoop in m'n maag blijft zitten....hoe lang ik blijf hopen op misschien wel niets.
X Lois
dinsdag 8 april 2008 om 19:28
Lois, voor mij was het een troost ja te weten dat hij het ook moeilijk had, echt , ik weet hoe je je voelt, ik heb heel heel veel tranen gehuild, maandenlang, gelukkig gaf hij altijd antwoord op mijn wanhoopsmsjes, maar wat ik er van geleerd heb: bij de tweede breuk afscheidsgesprek geéist, en afstand genomen, en dat hielp!!!! Afstand, je gedachten de andere kant opsturen, en huilen , had hier ooit ergens gelezen, begin de dag met een jankpartij, en eindig de dag ermee, en tussendoor, gewoon doorademen, echt lieve lois, afstand nemen is het beste, geeft ook rust, en een man wil die afstand, neemt die afstand als het allemaal te dichtbij komt, en dan , misschien, neemt hij weer contact op, en vaak denken ze echt 'daar val ik haar niet mee lastig, ik los het zelf allemaal wel op, sterkte meisje, en blijf schrijven, tja, de 'mijne' is weer volledig terug, maar we weten nu wel waar we aan toe zijn, groetjes Anna
woensdag 9 april 2008 om 09:14
Lois hug!
Ja, gvd wat houden we van nr. 2, wat beheerst hij ons leven, vaak meer dan nr. 1! En oh wat willen we weinig van nr. 2... Natuurlijk mag je liefdesverdriet hebben, jank maar lekker! Straks pak je jezelf wel weer op, het is niet niets. Misschien had je diep in je hart toch gehoopt op.... wie zou dat niet doen?
Ik ben zo vreselijk blij dat jullie een goed gesprek hebben gehad, het verdrietige daarvan, maar toch ook het mooie is dat je daardoor nog dichter bij elkaar komt.... Je begrijpt elkaar beter als je gevoelens en emoties deelt.
Het is wel waar wat Anna schrijft denk ik. "Ik los het allemaal zelf wel op, val haar daar niet mee lastig." Ik denk dat wij (vrouwen) toch eerder onze gevoelens en probleempjes delen. Het ouderwetse... een man mag niet huilen, moet sterk zijn...
Nr. 2 kan je er nu even niet bij hebben, te veel aan zijn hoofd, zou kunnen. Ik merk aan mezelf en overigens ook aan mijn nr. 2 dat als we het heel erg druk hebben en zaken niet zo lekker lopen (op het werk, thuis) dat je aan de ene kant zo graag even in zijn armen wil kruipen, maar aan de andere kant hem daar inderdaad niet mee lastig wil vallen, daar heb je immers je nr. 1 voor....? Nr. 2 mag alleen de "leuke" kant van je zien en jij wilt alleen de "leuke" kant van hem zien, toch?
Je nr. 2 heeft het er ook moeilijk mee, wil je volgens mij (nog) niet helemaal loslaten, wil vasthouden wat jullie hebben.... Jij ook.... Ow... verslaafd aan elkaar... en toch... elkaar moeten loslaten, omdat het beter is voor allebei.
Een echte raad of troost kan ik je niet geven helaas, ik kan alleen een luisterend oor zijn.
Als ik al iets zou willen meegeven; geef je nr. 2 een plekje, een heel speciaal plekje. Leef op dit moment zeker bij de dag en zie wat morgen weer brengt. Schrijf je emoties van je af, ook jij weet dat dat helpt om alles op een rijtje te zetten.
Het zou zo fijn zijn als je elkaar straks weer kunt zien, gewoon als hele goede vrienden met net dat beetje meer, snap je? En als het nodig is, heb dan nog een keer een diepgaand gesprek met hem, gewoon als vriendin.
Hopen op... misschien wel niets..., ja misschien wel.
Meid, ik hoop toch zo dat je over een poosje kunt zeggen: "Ik ben blij dat ik nr. 2 liefheb (gehad)! Die liefde koester ik, zo'n liefde maakt niet iedereen mee, ik heb het mogen beleven, hoe moeilijk soms ook."
Ik weet dat je nuchter genoeg bent om niet te blijven "hangen", deze eerste dagen/weken zullen best heel erg zwaar zijn en net wat je zegt, je weet niet hoe het gaat lopen.
Als het voor jezelf rust geeft om het boek langzaam dicht te doen, probeer het dan, ik zal je proberen te steunen daarin.
Een keus..... we komen er allemaal voor te staan, dat weten we. Waarom zijn we ooit gevallen voor nr. 2, waarom hebben we niet genoeg aan nr. 1? Waarom, waarom?? Ik weet het ook niet.
Twee liefdes.... het klinkt zo mooi...., maar.....
Big, big hug!!
xx Knipoogje
Ja, gvd wat houden we van nr. 2, wat beheerst hij ons leven, vaak meer dan nr. 1! En oh wat willen we weinig van nr. 2... Natuurlijk mag je liefdesverdriet hebben, jank maar lekker! Straks pak je jezelf wel weer op, het is niet niets. Misschien had je diep in je hart toch gehoopt op.... wie zou dat niet doen?
Ik ben zo vreselijk blij dat jullie een goed gesprek hebben gehad, het verdrietige daarvan, maar toch ook het mooie is dat je daardoor nog dichter bij elkaar komt.... Je begrijpt elkaar beter als je gevoelens en emoties deelt.
Het is wel waar wat Anna schrijft denk ik. "Ik los het allemaal zelf wel op, val haar daar niet mee lastig." Ik denk dat wij (vrouwen) toch eerder onze gevoelens en probleempjes delen. Het ouderwetse... een man mag niet huilen, moet sterk zijn...
Nr. 2 kan je er nu even niet bij hebben, te veel aan zijn hoofd, zou kunnen. Ik merk aan mezelf en overigens ook aan mijn nr. 2 dat als we het heel erg druk hebben en zaken niet zo lekker lopen (op het werk, thuis) dat je aan de ene kant zo graag even in zijn armen wil kruipen, maar aan de andere kant hem daar inderdaad niet mee lastig wil vallen, daar heb je immers je nr. 1 voor....? Nr. 2 mag alleen de "leuke" kant van je zien en jij wilt alleen de "leuke" kant van hem zien, toch?
Je nr. 2 heeft het er ook moeilijk mee, wil je volgens mij (nog) niet helemaal loslaten, wil vasthouden wat jullie hebben.... Jij ook.... Ow... verslaafd aan elkaar... en toch... elkaar moeten loslaten, omdat het beter is voor allebei.
Een echte raad of troost kan ik je niet geven helaas, ik kan alleen een luisterend oor zijn.
Als ik al iets zou willen meegeven; geef je nr. 2 een plekje, een heel speciaal plekje. Leef op dit moment zeker bij de dag en zie wat morgen weer brengt. Schrijf je emoties van je af, ook jij weet dat dat helpt om alles op een rijtje te zetten.
Het zou zo fijn zijn als je elkaar straks weer kunt zien, gewoon als hele goede vrienden met net dat beetje meer, snap je? En als het nodig is, heb dan nog een keer een diepgaand gesprek met hem, gewoon als vriendin.
Hopen op... misschien wel niets..., ja misschien wel.
Meid, ik hoop toch zo dat je over een poosje kunt zeggen: "Ik ben blij dat ik nr. 2 liefheb (gehad)! Die liefde koester ik, zo'n liefde maakt niet iedereen mee, ik heb het mogen beleven, hoe moeilijk soms ook."
Ik weet dat je nuchter genoeg bent om niet te blijven "hangen", deze eerste dagen/weken zullen best heel erg zwaar zijn en net wat je zegt, je weet niet hoe het gaat lopen.
Als het voor jezelf rust geeft om het boek langzaam dicht te doen, probeer het dan, ik zal je proberen te steunen daarin.
Een keus..... we komen er allemaal voor te staan, dat weten we. Waarom zijn we ooit gevallen voor nr. 2, waarom hebben we niet genoeg aan nr. 1? Waarom, waarom?? Ik weet het ook niet.
Twee liefdes.... het klinkt zo mooi...., maar.....
Big, big hug!!
xx Knipoogje
woensdag 9 april 2008 om 14:19
Hallo allemaal
Ik wil jullie eerst allemaal heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven.
Ik lees weer even met jullie mee. Er is bij jullie heel wat gebeurd, maar mijn hoofd staat er even niet naar......sorry. Wij hebben iets verschrikkelijks mee gemaakt. Mijn vader is ineens met hartklachten opgenomen in het ziekenhuis. Met spoed (binnen een kwartier) geoprereerd, en vier omleidingen gehad. Nu zijn we bijna een week verder en het gaat naar omstandigheden goed.
Ik heb nu ook even geen tijd voor mijn GM, alleen mijn werk gaat wel gewoon door. Vaak een praatje over het ziekenhuis en weer verder. Ik zie wel hoe het loopt. Ik moet heel veel aan hem denken.
Ik mis hem...... Hij laat mijn even met rust nu. Ik heb het ook nodig. Ik luister naar mijn liedje van Jeroen van der Boom - Betekenis. Ik vind het een geweldig liedje. Ik ga snel de was doen, alles loopt hier in de soep.
Groetjes Lenneke
Ik wil jullie eerst allemaal heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven.
Ik lees weer even met jullie mee. Er is bij jullie heel wat gebeurd, maar mijn hoofd staat er even niet naar......sorry. Wij hebben iets verschrikkelijks mee gemaakt. Mijn vader is ineens met hartklachten opgenomen in het ziekenhuis. Met spoed (binnen een kwartier) geoprereerd, en vier omleidingen gehad. Nu zijn we bijna een week verder en het gaat naar omstandigheden goed.
Ik heb nu ook even geen tijd voor mijn GM, alleen mijn werk gaat wel gewoon door. Vaak een praatje over het ziekenhuis en weer verder. Ik zie wel hoe het loopt. Ik moet heel veel aan hem denken.
Ik mis hem...... Hij laat mijn even met rust nu. Ik heb het ook nodig. Ik luister naar mijn liedje van Jeroen van der Boom - Betekenis. Ik vind het een geweldig liedje. Ik ga snel de was doen, alles loopt hier in de soep.
Groetjes Lenneke
woensdag 9 april 2008 om 18:40
quote:pinky8 schreef op 07 april 2008 @ 14:36:
Thea,
hoe moelijk het ook is, probeer om niet meer te emailen en wacht.... k weet t, ik hou t ook niet altijd vol, maar het geeft me wel altijd een soort "overwinning" als ik wel wacht tot hij ctc opneemt..en dat doet hij ook wel altijd uiteindelijk... Hou vol!
lfs
jemig, nu moet ik mijn eigen raad opvolgen aan Thea. nr. 2 gaat morgen lang weekend weg, is er dinsdag pas weer. khad vanmiddag een mailtje gestuurd met prettig weekend blabla etc. maar tot nu toe nog geen reactie.... heb zoo de neiging om te sms-en... maar weet dat ik gewoon moet afwachten. hij heeft t waarschijnlijk nog druk met werk afronden etc etc. maar waarom niet gewoon even snel reageren naar mij toe?? pff, word je inderdaad onzeker van! ook tijdens lunch was ie trouwens btje afwezig... kon er niks van zeggen want zat met nog tig collega's erom heen...bah! en dan dus nog 5 dagen in onzekerheid zitten...
@lenneke: Sterkte meid! dat zijn natuurlijk de echt belangrijke dingen in t leven ! niet nrs. 2 die ons het hoofd op hol brengen!
Thea,
hoe moelijk het ook is, probeer om niet meer te emailen en wacht.... k weet t, ik hou t ook niet altijd vol, maar het geeft me wel altijd een soort "overwinning" als ik wel wacht tot hij ctc opneemt..en dat doet hij ook wel altijd uiteindelijk... Hou vol!
lfs
jemig, nu moet ik mijn eigen raad opvolgen aan Thea. nr. 2 gaat morgen lang weekend weg, is er dinsdag pas weer. khad vanmiddag een mailtje gestuurd met prettig weekend blabla etc. maar tot nu toe nog geen reactie.... heb zoo de neiging om te sms-en... maar weet dat ik gewoon moet afwachten. hij heeft t waarschijnlijk nog druk met werk afronden etc etc. maar waarom niet gewoon even snel reageren naar mij toe?? pff, word je inderdaad onzeker van! ook tijdens lunch was ie trouwens btje afwezig... kon er niks van zeggen want zat met nog tig collega's erom heen...bah! en dan dus nog 5 dagen in onzekerheid zitten...
@lenneke: Sterkte meid! dat zijn natuurlijk de echt belangrijke dingen in t leven ! niet nrs. 2 die ons het hoofd op hol brengen!
woensdag 9 april 2008 om 21:41
Lieve meiden,
Anna, je tip is een hele goede denk ik. Janken als de dag begint en eindigt en tussendoor doorgaan met ademhalen. Het helpt wel iets als ik wat afstand probeer te nemen. Maar vaak knalt hij in volle hevigheid weer binnen... Door een liedje, een ontmoetingsplaats, onze liefdescode die ik vandaag tegenkwam. BENG! tranen!
Ik denk ook echt wel dat hij mij er nu niet bij kan hebben maar hoop zo dat hij mij eigenlijk niet kwijt wil! Ik weet 't, zo moet ik niet denken. Het gaat echt op sommige momenten 'goed'. Dan hou ik me vast aan jullie tips: "Laat hem maar, hij komt wel, koester het, onze band is goed nu en veel dieper dan het afgelopen maanden geweest is, ik zie wel wat morgen brengt..."
Ik zou inderdaad zo graag in zijn armen willen kruipen, niet alleen voor mezelf maar ook omdat ik denk dat ik iets voor hem kan betekenen nu.Ik voel zo'n drang om contact te zoeken met hem.Vonden jullie het niet belachelijk dat ik diezelfde middag al een smsje naar hem gestuurd heb? Ik wilde hem echt laten weten hoe ik het gesprek ervaren had, maar ook dat ik bezorgd ben om zijn gezondheid.
En tòch weet ik, het is zo fout van mij om te blijven hopen terwijl ik weet dat het van zijn kant gewoon over is! Ik moet me daarbij neer gaan leggen maar kàn dat (nog) niet, wil dat nog niet.....Hoop dat nog niet!
Al voel ik wel een bepaalde rust doordat we voor mijn gevoel nu zo dicht bij elkaar zijn. Ik geef hem een speciaal plekje... En ooit komt er een tijd dat ik misschien ga terugkijken naar de mooie momenten en die ga koesteren.
ik ben bang dat het gesprek na een paar dagen gaat vervagen en dat ik contact wil. Ik ben zò bang dat het hem weinig doet, zeker nu, en dat hij mij 'vergeet' Pfff....
Ik weet het, het is een onsamenhangend geheel maar zo is het nu ook in mijn hoofd. Soms rust, soms compleet paniek!
En maar spelen naar de buitenwacht dat het allemaal goed gaat. Dat kost zoveel energie!
Daarom ben ik ook zo blij met deze uitlaatklep en jullie raad. Knipoogje, Anna dank je!
Lenneke hou je taai!
X Lois
Anna, je tip is een hele goede denk ik. Janken als de dag begint en eindigt en tussendoor doorgaan met ademhalen. Het helpt wel iets als ik wat afstand probeer te nemen. Maar vaak knalt hij in volle hevigheid weer binnen... Door een liedje, een ontmoetingsplaats, onze liefdescode die ik vandaag tegenkwam. BENG! tranen!
Ik denk ook echt wel dat hij mij er nu niet bij kan hebben maar hoop zo dat hij mij eigenlijk niet kwijt wil! Ik weet 't, zo moet ik niet denken. Het gaat echt op sommige momenten 'goed'. Dan hou ik me vast aan jullie tips: "Laat hem maar, hij komt wel, koester het, onze band is goed nu en veel dieper dan het afgelopen maanden geweest is, ik zie wel wat morgen brengt..."
Ik zou inderdaad zo graag in zijn armen willen kruipen, niet alleen voor mezelf maar ook omdat ik denk dat ik iets voor hem kan betekenen nu.Ik voel zo'n drang om contact te zoeken met hem.Vonden jullie het niet belachelijk dat ik diezelfde middag al een smsje naar hem gestuurd heb? Ik wilde hem echt laten weten hoe ik het gesprek ervaren had, maar ook dat ik bezorgd ben om zijn gezondheid.
En tòch weet ik, het is zo fout van mij om te blijven hopen terwijl ik weet dat het van zijn kant gewoon over is! Ik moet me daarbij neer gaan leggen maar kàn dat (nog) niet, wil dat nog niet.....Hoop dat nog niet!
Al voel ik wel een bepaalde rust doordat we voor mijn gevoel nu zo dicht bij elkaar zijn. Ik geef hem een speciaal plekje... En ooit komt er een tijd dat ik misschien ga terugkijken naar de mooie momenten en die ga koesteren.
ik ben bang dat het gesprek na een paar dagen gaat vervagen en dat ik contact wil. Ik ben zò bang dat het hem weinig doet, zeker nu, en dat hij mij 'vergeet' Pfff....
Ik weet het, het is een onsamenhangend geheel maar zo is het nu ook in mijn hoofd. Soms rust, soms compleet paniek!
En maar spelen naar de buitenwacht dat het allemaal goed gaat. Dat kost zoveel energie!
Daarom ben ik ook zo blij met deze uitlaatklep en jullie raad. Knipoogje, Anna dank je!
Lenneke hou je taai!
X Lois
woensdag 9 april 2008 om 22:35
Lois,
ik baal er enorm van maar natuurlijk moest ik toch weer mailen. zogenaamd over heel wat anders. kreeg daar wel reactie op, maar dus niet op dat andere mailtje, waarin toch hele lieve woorden stonden... pfff. maar even 5 dagen afstand proberen dan ? En daarbij denken dat jij het nog veeeeel zwaarder hebt! We staan gelukig niet alleen.. x
ik baal er enorm van maar natuurlijk moest ik toch weer mailen. zogenaamd over heel wat anders. kreeg daar wel reactie op, maar dus niet op dat andere mailtje, waarin toch hele lieve woorden stonden... pfff. maar even 5 dagen afstand proberen dan ? En daarbij denken dat jij het nog veeeeel zwaarder hebt! We staan gelukig niet alleen.. x
donderdag 10 april 2008 om 11:20
Vandaag zag ik hem heel vluchtig bij het binnenkomen, hij zag mij niet. Naar aanleiding daarvan had ik hem een mailtje gestuurd, dat ik hem wel gezien had maar niet gedag gezegd omdat hij druk bezig was.
Hij stuurde toen een smsje terug toen hij tijd had voor een praatje. Hij vroeg enthousiast of vandaag mijn eerste dag terug op werk is....... Ik had bijna geantwoord "nee sukkel dit is mijn vierde dag terug". Ik kan bijna Oprah horen zeggen: "he is just not that into you".
Verder leuk gekletst over koetjes en kalfjes. Ik moet het weer verder loslaten,
Mannen!!
Hij stuurde toen een smsje terug toen hij tijd had voor een praatje. Hij vroeg enthousiast of vandaag mijn eerste dag terug op werk is....... Ik had bijna geantwoord "nee sukkel dit is mijn vierde dag terug". Ik kan bijna Oprah horen zeggen: "he is just not that into you".
Verder leuk gekletst over koetjes en kalfjes. Ik moet het weer verder loslaten,
Mannen!!
donderdag 10 april 2008 om 16:59
Lois, nee dat is niet raar dat je gelijk smste, je moest eens weten hoeveel ik gesmst heb toen, kon me soms dagen inhouden, en dan stuurde ik er weer 1, en idd heel herkenbaar, die plaatsen en liedjes en oude mails overlezen, wou zelfs niet meer leven, maar ik moest door, hij vertelde later dat hij echt ruimte nodig had, dat hij voor altijd bij mij wou zijn, maar dat dat gewoon nog niet kan, geen 2 gezinnen uit elkaar rukken, doorgaan op zoveel verdriet, maar ik wou dat ook nog niet, maar hij wel, de 2e keer dat hij 'ruimte'wou, bleef ik stil, gaf hem die ruimte, had hier ooit gelezen, wat je loslaat komt vanzelf weer terug, en idd, hij is weer terug!
Met nr1 ben ik meer broer en zus nu, zoals zoveel stellen, dus kabbel gewoon door,
sterkte, groetjes Anna
Met nr1 ben ik meer broer en zus nu, zoals zoveel stellen, dus kabbel gewoon door,
sterkte, groetjes Anna
donderdag 10 april 2008 om 17:50
Lois, wat een verdriet. Ik krijg ook de indruk dat je nr. 2 nu genoeg heeft aan zichzelf, geen ruimte heeft in zijn hoofd, er geen complicaties bij kan hebben. Vind het juist wel goed dat je hem gelijk een sms hebt gestuurd. Niks mis mee. Als ik jou was zou ik gewoon vriendelijk blijven, laten weten dat je er voor hem bent en wie weet wat er gebeurt als het beter met hem gaat. Big hug!
Thea, misschien toch duidelijk naar hem zijn? Mannen blijken vaak geen idee te hebben van wat vrouwen zich in hun hoofd halen en willen dat dingen duidelijk uitgesproken worden omdat ze er anders niks mee kunnen. Ook voor jou een dikke knuffel.
Dinsdag heerlijke dag met nr. 2 gehad. elkaar bijna 4 maanden niet gezien maar het was al heel snel weer vertrouwd. Ook thuis ging alles goed en is er rust. Als dit nou eens zo mocht blijven, dan ben ik een heel gelukkige vrouw.
Veel liefs voor jullie allemaal, J.
Thea, misschien toch duidelijk naar hem zijn? Mannen blijken vaak geen idee te hebben van wat vrouwen zich in hun hoofd halen en willen dat dingen duidelijk uitgesproken worden omdat ze er anders niks mee kunnen. Ook voor jou een dikke knuffel.
Dinsdag heerlijke dag met nr. 2 gehad. elkaar bijna 4 maanden niet gezien maar het was al heel snel weer vertrouwd. Ook thuis ging alles goed en is er rust. Als dit nou eens zo mocht blijven, dan ben ik een heel gelukkige vrouw.
Veel liefs voor jullie allemaal, J.
donderdag 10 april 2008 om 18:33
Josephien, Heerlijk zo'n ontmoeting! En wat fijn dat nr1 er zo goed op heeft gereageerd. Ik geloof goed dat je je helemaal happy voelt nu. Geniet er lekker van!
Pinky, Je kunt niet altijd sterk zijn! Errrug hè dat je dan iets gaat sturen om aandacht te krijgen. En dan nòg geen reactie op die bewuste mail. Dan denk je toch dat ze dat expres doen...Grrrr! (Dat was ik zò beu! Doe toch normaal en geef antwoord.)
Thea, Balen hè? je wil gewoon dat JIJ zijn eerste gedachte bent. Gelukkig nog wel een leuk gesprek. Dat maakt weer veel goed...
Ik denk ook wel dat ik jullie advies om ' in beeld' te blijven op ga volgen. Gewoon vriendelijk, niet opdringend. Ben er ook wel van overtuigd dat ik hem de ruimte moet geven. Wie weet werkt het elstiekjeseffect wel. Ik besef steeds meer dat hij mij er nu niet bij kan gebruiken. Al vrees ik dat dit een afgesloten hoofdstuk zal blijven. Vroeger hield hij afstand om er niet te diep in te gaan. Nu gaf hij aan daar helemaal niet meer bang voor te zijn op dit moment. Dat interpreteer ik dan weer als: gevoelens voor altijd weg, over en uit....
Anna, jij hebt ook gewoon gesmst in die stille periode. Maar was bij jullie het verschil niet dat hij er begrip voor had omdat zijn gevoelens voor jou nog hevig waren? Ik ben bang dat nr2 zoiets heeft van: Nee hè, nou blijft ze nog bezig....Hoe onzeker kun je zijn??
Pfff... Ik ga maar eens m'n tranen drogen en 'gezellig' doen.
X Lois
Pinky, Je kunt niet altijd sterk zijn! Errrug hè dat je dan iets gaat sturen om aandacht te krijgen. En dan nòg geen reactie op die bewuste mail. Dan denk je toch dat ze dat expres doen...Grrrr! (Dat was ik zò beu! Doe toch normaal en geef antwoord.)
Thea, Balen hè? je wil gewoon dat JIJ zijn eerste gedachte bent. Gelukkig nog wel een leuk gesprek. Dat maakt weer veel goed...
Ik denk ook wel dat ik jullie advies om ' in beeld' te blijven op ga volgen. Gewoon vriendelijk, niet opdringend. Ben er ook wel van overtuigd dat ik hem de ruimte moet geven. Wie weet werkt het elstiekjeseffect wel. Ik besef steeds meer dat hij mij er nu niet bij kan gebruiken. Al vrees ik dat dit een afgesloten hoofdstuk zal blijven. Vroeger hield hij afstand om er niet te diep in te gaan. Nu gaf hij aan daar helemaal niet meer bang voor te zijn op dit moment. Dat interpreteer ik dan weer als: gevoelens voor altijd weg, over en uit....
Anna, jij hebt ook gewoon gesmst in die stille periode. Maar was bij jullie het verschil niet dat hij er begrip voor had omdat zijn gevoelens voor jou nog hevig waren? Ik ben bang dat nr2 zoiets heeft van: Nee hè, nou blijft ze nog bezig....Hoe onzeker kun je zijn??
Pfff... Ik ga maar eens m'n tranen drogen en 'gezellig' doen.
X Lois
donderdag 10 april 2008 om 19:36
Lois,
Dat begrip had ik pas bij de tweede breuk, toen wist ik dat hij echt van mij hield, de eerste keer dacht ik dat hij mij gewoon 'afgeschreven' had, en stuurde ik de wanhoopsmsjes, en ja, snap dat je dat denkt, dat onzekere, maar wacht maar tot hij contact opneemt, laat hem maar denken dat je hem vergeet. Nog steeds is het zo dat nr2 mij niet 'lastig' wil vallen als hij ergens meezit, maar leer hem dat wel te doen, voor hij weer gevlogen is, hi,
groetjes Anna
Dat begrip had ik pas bij de tweede breuk, toen wist ik dat hij echt van mij hield, de eerste keer dacht ik dat hij mij gewoon 'afgeschreven' had, en stuurde ik de wanhoopsmsjes, en ja, snap dat je dat denkt, dat onzekere, maar wacht maar tot hij contact opneemt, laat hem maar denken dat je hem vergeet. Nog steeds is het zo dat nr2 mij niet 'lastig' wil vallen als hij ergens meezit, maar leer hem dat wel te doen, voor hij weer gevlogen is, hi,
groetjes Anna
donderdag 10 april 2008 om 20:18
Lois, wat wil je nu eigenlijk bereiken? Zie je in hem een potentiele partner voor de toekomst op het moment dat je nr. 1 je/jullie bedrog door krijgt en jou niet meer nodig heeft ?
Wil je nr. 2 er gewoon bij houden voor de fun en verliefdheid (iets anders dan echte liefde maar dat schijnt men hier niet echt te begrijpen)?
Wat heb je die man nu echt te bieden en dan meer te bieden dan zijn nr 1?
Wat heeft hij jou uiteindelijk meer te bieden dan je nr. 1 je ook zou kunnen bieden als je met hem eens serieus in conclaaf gaat?
Vindt jij dit puberachtig gedoe nu echt leuk of hou je gewoon van deze gedramatiseerde onbereikbare en eeuwig onvervulbare verliefdheid?
Klaarblijkelijk "is he not that in to you" ongeacht wat al je collega's je hier vertellen hoe je het wel of niet aan zou kunnen pakken. Jij hebt hem ook niet veel te bieden en hij jou niet. Lost case, maar dat was het al vanaf start.
Wil je nr. 2 er gewoon bij houden voor de fun en verliefdheid (iets anders dan echte liefde maar dat schijnt men hier niet echt te begrijpen)?
Wat heb je die man nu echt te bieden en dan meer te bieden dan zijn nr 1?
Wat heeft hij jou uiteindelijk meer te bieden dan je nr. 1 je ook zou kunnen bieden als je met hem eens serieus in conclaaf gaat?
Vindt jij dit puberachtig gedoe nu echt leuk of hou je gewoon van deze gedramatiseerde onbereikbare en eeuwig onvervulbare verliefdheid?
Klaarblijkelijk "is he not that in to you" ongeacht wat al je collega's je hier vertellen hoe je het wel of niet aan zou kunnen pakken. Jij hebt hem ook niet veel te bieden en hij jou niet. Lost case, maar dat was het al vanaf start.
donderdag 10 april 2008 om 20:21
Dinsdag heerlijke dag met nr. 2 gehad. elkaar bijna 4 maanden niet gezien maar het was al heel snel weer vertrouwd. Ook thuis ging alles goed en is er rust.
Josephje, ik lees voor keer nummer zo veel een ontzettende onderschatting van mannen c.q. je mannelijke partner. Je hoopt dat je niet over zijn grens bent gegaan. Waarschijnlijk ben je daar al volledig overheen gegaan maar neemt hij even de tijd om er op te reageren zoals hij dat wil. Zo niet, geeft hij geen flikker om jou en vraag ik mij af wat jullie nog samen hebben, doen, en op basis waarvan je dan samen blijft.
Josephje, ik lees voor keer nummer zo veel een ontzettende onderschatting van mannen c.q. je mannelijke partner. Je hoopt dat je niet over zijn grens bent gegaan. Waarschijnlijk ben je daar al volledig overheen gegaan maar neemt hij even de tijd om er op te reageren zoals hij dat wil. Zo niet, geeft hij geen flikker om jou en vraag ik mij af wat jullie nog samen hebben, doen, en op basis waarvan je dan samen blijft.
donderdag 10 april 2008 om 20:29
Anai
"JA MAARrrrr.... ik heb (ken) iemand die van mij houd hoor....
op het moment dat we beiden onze rollator gaan kopen treffen we elkaar in de medische hulpmiddelenzaak en blijven daarna altijd bij elkaar en worden oooo zoooo gelukkig".
Ik vind jou een schatje, gun je vandaag al echt iemand die van je houd en op grond daar van NU al dagelijks het leven met JOU wil delen. Je nr 2 zal zo ver nooit komen ook al heb jij daar al je hoop op gevestigd voor jouw "ooit... toekomst". Vaak zit er niets anders op dan het heft in eigen handen nemen en op grond daar van je eigen geluk gaan zoeken. Leg je dat lot in handen van een ander dan sta je met een zeer hoge mate van waarschijnlijkheid uiteindelijk met compleet lege handen.
"JA MAARrrrr.... ik heb (ken) iemand die van mij houd hoor....
op het moment dat we beiden onze rollator gaan kopen treffen we elkaar in de medische hulpmiddelenzaak en blijven daarna altijd bij elkaar en worden oooo zoooo gelukkig".
Ik vind jou een schatje, gun je vandaag al echt iemand die van je houd en op grond daar van NU al dagelijks het leven met JOU wil delen. Je nr 2 zal zo ver nooit komen ook al heb jij daar al je hoop op gevestigd voor jouw "ooit... toekomst". Vaak zit er niets anders op dan het heft in eigen handen nemen en op grond daar van je eigen geluk gaan zoeken. Leg je dat lot in handen van een ander dan sta je met een zeer hoge mate van waarschijnlijkheid uiteindelijk met compleet lege handen.
donderdag 10 april 2008 om 20:33
Ik had bijna geantwoord "nee sukkel dit is mijn vierde dag terug". Ik kan bijna Oprah horen zeggen: "he is just not that into you".
Thea, Oprah heeft die uitspraak niet zelf verzonnen want ook zei is een vrouw. Die waarheid heeft ze na veel try en error opgedaan vanuit indentiek simpele ervaringen met een of vele mannen. Net zoals jij dat nu mag ervaren.
Thea, Oprah heeft die uitspraak niet zelf verzonnen want ook zei is een vrouw. Die waarheid heeft ze na veel try en error opgedaan vanuit indentiek simpele ervaringen met een of vele mannen. Net zoals jij dat nu mag ervaren.
donderdag 10 april 2008 om 20:37
Pink, je schreef geloof iets over respectvol aangaande mijn mannelijke straight to the point zonder er doekjes om te winden reaktie. Hoe leg jij het straks je nr 1 uit als hij helemaal uit zijn dak zal gaan als hij er achter komt dat jij gerommeld hebt met de een of andere stoeptegel?
Zeg jij dan ook tegen hem "ik wil wel dat jij nu een beetje heel erg respectvol met mij om gaat hoor, deze toon tolereer ik niet van jou". Als het zo ver komt wil ik graag onder jullie keukentafel plaats nemen en eens aanhoren hoe jij dat brengt en hij dat dan op pikt.
Zeg jij dan ook tegen hem "ik wil wel dat jij nu een beetje heel erg respectvol met mij om gaat hoor, deze toon tolereer ik niet van jou". Als het zo ver komt wil ik graag onder jullie keukentafel plaats nemen en eens aanhoren hoe jij dat brengt en hij dat dan op pikt.
donderdag 10 april 2008 om 20:41
Ja, gvd wat houden we van nr. 2, wat beheerst hij ons leven, vaak meer dan nr. 1! En oh wat willen we weinig van nr. 2...
knip dat noem jij houden van? Ik zie het even heel anders en zonder meer passend in de categorie "zeer verslaafd en pure afhankelijkheid van". Een geheel andere demensie dan "houden van". Zo nee, houd ik van iedere sigaret die ik rook terwijl ik mij er van bewust ben dat ik er best verslaafd aan ben.
knip dat noem jij houden van? Ik zie het even heel anders en zonder meer passend in de categorie "zeer verslaafd en pure afhankelijkheid van". Een geheel andere demensie dan "houden van". Zo nee, houd ik van iedere sigaret die ik rook terwijl ik mij er van bewust ben dat ik er best verslaafd aan ben.
donderdag 10 april 2008 om 21:24
Ikkezelf, ik weet zo langzamerhand wel hoe jij over personen denkt die hier posten op dit onderwerp. Ik vraag me werkelijk af wat het voor zin heeft om steeds weer met die opgeheven vinger te gaan wijzen. Wij weten ook wel dat deze maatschappij het niet tolereert om van twee personen te houden, het mag niet, het kan niet, maar het komt vaker voor dan men denkt en daarvoor is er dit topic: om het van je af te schrijven!!!!!!!!
donderdag 10 april 2008 om 21:40
caafje lees je het toch gewoon niet maar je maakt 1 interpretatie(algemeen goedpraat)foutje. De maatschappij vindt het perfect dat je van iedereen houd, zelfs het overgrote deel van de echte partners vindt het perfect dat je van heel veel andere mensen en omgekeerd dat die van jou houden want daarom houd je partner waarschijnlijk ook van jou. Alleen heeft men, inclusief de echte partner, er meestal iets meer moeite mee dat je je broek uit wil trekken om dat houden van anderen te practiseren op een manier waarvan je partner eigenlijk vindt dat iets nog wel exclusief tussen jullie mag blijven. Ben je er beiden als partbers mee eens dan is het prima, is 1 van de 2 er niet mee eens en gaat de ander bewust achterbaks over diegene zijn grenzen heen dan kom je toch in een aardig schermergebied waarbij woorden als "ik houd van" met de nodige korrels zout genomen mogen worden.
Het sausje van "het is houden van" vergoeilijkt natuurlijk een hele boel in het hoofd van iemand die gewoon vreemd gaat, het kijkt iets makkelijker in de spiegel.
Het sausje van "het is houden van" vergoeilijkt natuurlijk een hele boel in het hoofd van iemand die gewoon vreemd gaat, het kijkt iets makkelijker in de spiegel.
