Relaties
alle pijlers
Uitmaken of doorgaan?
vrijdag 13 september 2019 om 10:36
Na jaren mee te lezen over allerlei onderwerpen -veel over relaties- toch maar zelf een dilemma voorleggen omdat ik er niet uitkom.
Ik (vrouw, 36) heb sinds 9 maanden wat met een man (41). Eerst een paar maanden gedate, toen heb ik het uitgemaakt omdat hij niet "doorkwam". Daar bedoel ik mee dat hij afstandelijk was. Hij wilde niet dat het uitging maar kon ook niet er vol voor gaan. Volgens hem had dit met werk te maken (te druk-hij had het inderdaad extreem druk) en opent hij zich nou eenmaal moeilijk voor mensen omdat hij vaak gekwetst is. Hij is hier later op teruggekomen en toen zijn we er vol voor gegaan (4 maanden geleden). Althans, dat was de bedoeling.
Hij blijft helaas best vaak afstandelijk. Ik heb behoefte aan meer intimiteit, zowel emotioneel als lichamelijk. Ik hecht mij meer aan mensen dan hij vrees ik. Er is qua intimiteit wel groei, maar ook seksueel blijft het moeizaam soms. Weinig zin, moeilijk klaarkomen etc. We zijn heel lief voor elkaar, ik vind hem leuk en aantrekkelijk en ik weet dat hij serieuze intenties heeft maar met als ik bedenk dat het over twee jaar nog steeds zo zou zijn zou ik niet blij zijn. Maar hoe reeel is het om te verwachten dat het groeit? Hij is heel gevoelig en daardoor heb ik de hoop dat hij zich voor mij openstelt, maar misschien is dat ijdele hoop en wil hij gewoon niet veel intimiteit. Ik heb het hier wel eens over gehad maar dan zegt hij simpelweg dat hij veel tijd nodig heeft om zich comfortabel te voelen met iemand.
Het gebrek aan emotionele initimiteit bedoel ik weinig praten over dingen die je echt bezighouden, geen warme gebaren maken zoals omhelzen (soms wel, dat groeit een beetje), geen toekomstplannen maken zoals vakanties plannen, meer praktisch appen dan lieve appjes etc.
Ik heb vaak de intimiteit zelf aangezwengeld door zelf over dingen te praten, aanraken te initieren etc. maar hij zal niet snel zelf intiatief daartoe nemen. Qua seks is het wel beter geworden maar blijft moeizaam. Hij erkent dat z'n libido vrij laag is en wijt dat aan werkstress en baalt daar zeer van (volgens hem ligt het niet aan ons).
Ik weet niet wat ik moet doen. Het voelt enerzijds te goed om het uit te maken, maar te slecht om er vol voor te gaan. Ik kom er niet uit met mijn gedachten. Wat ook meespeelt is dat we allebei niet echt een goed relatieverleden hebben en datemoe zijn. Daarom wil misschien heel graag dat het slaagt.
Iemand gedachten hierover?
Ik (vrouw, 36) heb sinds 9 maanden wat met een man (41). Eerst een paar maanden gedate, toen heb ik het uitgemaakt omdat hij niet "doorkwam". Daar bedoel ik mee dat hij afstandelijk was. Hij wilde niet dat het uitging maar kon ook niet er vol voor gaan. Volgens hem had dit met werk te maken (te druk-hij had het inderdaad extreem druk) en opent hij zich nou eenmaal moeilijk voor mensen omdat hij vaak gekwetst is. Hij is hier later op teruggekomen en toen zijn we er vol voor gegaan (4 maanden geleden). Althans, dat was de bedoeling.
Hij blijft helaas best vaak afstandelijk. Ik heb behoefte aan meer intimiteit, zowel emotioneel als lichamelijk. Ik hecht mij meer aan mensen dan hij vrees ik. Er is qua intimiteit wel groei, maar ook seksueel blijft het moeizaam soms. Weinig zin, moeilijk klaarkomen etc. We zijn heel lief voor elkaar, ik vind hem leuk en aantrekkelijk en ik weet dat hij serieuze intenties heeft maar met als ik bedenk dat het over twee jaar nog steeds zo zou zijn zou ik niet blij zijn. Maar hoe reeel is het om te verwachten dat het groeit? Hij is heel gevoelig en daardoor heb ik de hoop dat hij zich voor mij openstelt, maar misschien is dat ijdele hoop en wil hij gewoon niet veel intimiteit. Ik heb het hier wel eens over gehad maar dan zegt hij simpelweg dat hij veel tijd nodig heeft om zich comfortabel te voelen met iemand.
Het gebrek aan emotionele initimiteit bedoel ik weinig praten over dingen die je echt bezighouden, geen warme gebaren maken zoals omhelzen (soms wel, dat groeit een beetje), geen toekomstplannen maken zoals vakanties plannen, meer praktisch appen dan lieve appjes etc.
Ik heb vaak de intimiteit zelf aangezwengeld door zelf over dingen te praten, aanraken te initieren etc. maar hij zal niet snel zelf intiatief daartoe nemen. Qua seks is het wel beter geworden maar blijft moeizaam. Hij erkent dat z'n libido vrij laag is en wijt dat aan werkstress en baalt daar zeer van (volgens hem ligt het niet aan ons).
Ik weet niet wat ik moet doen. Het voelt enerzijds te goed om het uit te maken, maar te slecht om er vol voor te gaan. Ik kom er niet uit met mijn gedachten. Wat ook meespeelt is dat we allebei niet echt een goed relatieverleden hebben en datemoe zijn. Daarom wil misschien heel graag dat het slaagt.
Iemand gedachten hierover?
vrijdag 13 september 2019 om 11:09
vrijdag 13 september 2019 om 11:11
Waarschijnlijk zit hij gewoon zo in elkaar. Ik zou niet de hoop hebben dat dit heel veel verandert. De scherpe randjes kun je er misschien afhalen maar meer niet. Dan moet je jezelf de vraag stellen of je dit kunt accepteren en zo niet er mee stoppen. Beter nu even door de zure appel heen dan nog 2 jaar doorklooien en dan uit elkaar.
vrijdag 13 september 2019 om 11:20
Het klinkt niet leuk. En ik denk niet dat je er vanuit moet gaan dat hij verandert. Dit is wie hij is. En eigenlijk heb je je antwoord al; je schrijft zelf dat als het zo is zoals nu over 2 jaar dat je dan niet blij bent. Het gaat over 2 jaar niet opeens anders zijn dan nu...er is eerder nog wat minder seks en nog wat meer afstandelijkheid... (als ik naar mijn eigen relatie kijk... in het eerste jaar rukten we elke dag de kleren van elkaar lijf en zaten we aan elkaar geklit van verliefdheid. Nu na 18 jaar is dat wel iets minder, maar dol op elkaar zijn we nog steeds).
vrijdag 13 september 2019 om 12:00
Dank voor jullie reacties. Het wordt voor mij ook steeds duidelijker dat ik dit niet wil. Ik kan me alleen echt niet voorstellen dat ik ooit een relatie krijg waar dingen wel vanzelf en enthousiast gaan. Ik heb dat begin 20 weleens gehad maar sindsdien nooit meer. Zat jullie relatie dan "meteen" goed?
vrijdag 13 september 2019 om 12:25
Ja mijn relatie zat meteen goed. En daar is eigenlijk weinig aan veranderd na 14 jaar. We zijn nog steeds even knuffelig en kusserig, en we hebben ook vaak seks. Voor minder ga ik ook niet.Florence_02 schreef: ↑13-09-2019 12:00Dank voor jullie reacties. Het wordt voor mij ook steeds duidelijker dat ik dit niet wil. Ik kan me alleen echt niet voorstellen dat ik ooit een relatie krijg waar dingen wel vanzelf en enthousiast gaan. Ik heb dat begin 20 weleens gehad maar sindsdien nooit meer. Zat jullie relatie dan "meteen" goed?
vrijdag 13 september 2019 om 12:41
Ja.Florence_02 schreef: ↑13-09-2019 12:00Dank voor jullie reacties. Het wordt voor mij ook steeds duidelijker dat ik dit niet wil. Ik kan me alleen echt niet voorstellen dat ik ooit een relatie krijg waar dingen wel vanzelf en enthousiast gaan. Ik heb dat begin 20 weleens gehad maar sindsdien nooit meer. Zat jullie relatie dan "meteen" goed?
vrijdag 13 september 2019 om 12:43
jullie willen beide iets anders in een relatie, andere behoeftes.
De relatie waar alles meteen goed was, die relatie heeft het dus bij jou ook niet gehaald.
Een relatie is een stukje nemen en geven. Mijn partner is zeker niet 100% ideaal, maar voor mij wel de ideale partner. En het leven met hem is gewoon leuker, mooier, liefdevollers, avontuurlijker, dan zonder hem.
Belangrijkste is dat je in eerste instantie gelukkig bent met jezelf, je hebt geen partner nodig om je leven zin te geven of in te vullen.
De relatie waar alles meteen goed was, die relatie heeft het dus bij jou ook niet gehaald.
Een relatie is een stukje nemen en geven. Mijn partner is zeker niet 100% ideaal, maar voor mij wel de ideale partner. En het leven met hem is gewoon leuker, mooier, liefdevollers, avontuurlijker, dan zonder hem.
Belangrijkste is dat je in eerste instantie gelukkig bent met jezelf, je hebt geen partner nodig om je leven zin te geven of in te vullen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 13 september 2019 om 12:47
Sommige mensen hebben inderdaad even tijd nodig om zich open te kunnen stellen naar een ander, zeker als ze eerder gekwetst zijn en emotionele schade hebben opgelopen door voorgaande relaties. Maar als jij na 9 maanden nog steeds heel veel emotionele én fysieke afstand ervaart en er voor jou op beide vlakken te weinig intimiteit is, denk ik dat dit niet gaat werken. Jullie verschillen in basis te veel.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
vrijdag 13 september 2019 om 13:06
Mijn relatie zat ook niet meteen 'goed' op het gebied van intimiteit
miste ook de gesprekken, de interesse
Maar de man was wel heel leuk en ik besloot om te kijken hoe ik het kon veranderen vanuit mij.
Mijn vriend is ook niet uit zichzelf heel knuffelig. Ik krijg nog steeds niet heel vaak spontaan een knuffel.
Mijn tactiek? Gewoon vragen wat ik wil en wat ik op dat moment nodig heb.
Letterlijk zeggen.... ik wil nu sex, geef me een knuffel, dat soort dingen
Klinkt misschien niet heel romantisch maar we hebben het heerlijk samen dus ht werkt!
Maar ja, ik had het gevoel dat ik dat wilde doen binnen onze relatie...jij moet doen wat jij voelt...
miste ook de gesprekken, de interesse
Maar de man was wel heel leuk en ik besloot om te kijken hoe ik het kon veranderen vanuit mij.
Mijn vriend is ook niet uit zichzelf heel knuffelig. Ik krijg nog steeds niet heel vaak spontaan een knuffel.
Mijn tactiek? Gewoon vragen wat ik wil en wat ik op dat moment nodig heb.
Letterlijk zeggen.... ik wil nu sex, geef me een knuffel, dat soort dingen
Klinkt misschien niet heel romantisch maar we hebben het heerlijk samen dus ht werkt!
Maar ja, ik had het gevoel dat ik dat wilde doen binnen onze relatie...jij moet doen wat jij voelt...
vrijdag 13 september 2019 om 13:51
Ik ben wel benieuwd hoe het dan nu met de gesprekken is.Rooosjee schreef: ↑13-09-2019 13:06Mijn relatie zat ook niet meteen 'goed' op het gebied van intimiteit
miste ook de gesprekken, de interesse
Maar de man was wel heel leuk en ik besloot om te kijken hoe ik het kon veranderen vanuit mij.
Mijn vriend is ook niet uit zichzelf heel knuffelig. Ik krijg nog steeds niet heel vaak spontaan een knuffel.
Mijn tactiek? Gewoon vragen wat ik wil en wat ik op dat moment nodig heb.
Letterlijk zeggen.... ik wil nu sex, geef me een knuffel, dat soort dingen
Klinkt misschien niet heel romantisch maar we hebben het heerlijk samen dus ht werkt!
Maar ja, ik had het gevoel dat ik dat wilde doen binnen onze relatie...jij moet doen wat jij voelt...
Moet jij die dan ook steeds zelf beginnen?
En toont hij nu wel oprechte interesse? Vraagt hij naar dingen die belangrijk voor je zijn? Is hij attent?
Ik heb veel gedate en merk dat de meeste mannen nauwelijks vragen stellen en daardoor op mij heel ongeïnteresseerd overkomen.
Of is dit "gewoon" een verschil in mannen en vrouwen (communicatie)?
vrijdag 13 september 2019 om 14:04
Ja, eva333, dat vraag ik me ook af. Ik vond en vind dat mannen -en dus ook mijn vriend- weinig vragen stellen. Of heb ik net pech gehad met een paar verkeerde mannen?
Wat fijn Rooosjee dat jij een modus hebt gevonden. Stiekem hoop ik ook dat dat mij lukt maar ik merk dat ik mij vaak afgewezen / tekortgedaan voel.
Wat fijn Rooosjee dat jij een modus hebt gevonden. Stiekem hoop ik ook dat dat mij lukt maar ik merk dat ik mij vaak afgewezen / tekortgedaan voel.
vrijdag 13 september 2019 om 15:03
Ik heb die ervaring niet. Bij wederzijdse interesse worden door beide partijen vragen gesteld. Dat gaat als het goed is vanzelf. Mijn partner en ook mijn vroegere vriendjes waren altijd razend nieuwsgierig naar me.
Ik ken wel mannen die niet zo zijn, maar daar zou ik ook nooit mee willen daten of wat dan ook.
Ik ken wel mannen die niet zo zijn, maar daar zou ik ook nooit mee willen daten of wat dan ook.
vrijdag 13 september 2019 om 16:29
Dit lijkt op iets wat ik gehad heb. Lieve vrouw en we hadden het leuk samen, maar van intimiteit kwam er weinig wat mij betreft, zij wilde wel. Toen beb ik de stekker er maar uitgetrokken. Ik denk dat TO dat ook maar moet doen voordat hij het doet.
vrijdag 13 september 2019 om 16:38
Ik bedoel: zou je wel meer intimiteit willen/tonen als je haar meer zag zitten? Is het een kwestie van iemand gewoon niet leuk genoeg vinden?creativeguy schreef: ↑13-09-2019 16:29Dit lijkt op iets wat ik gehad heb. Lieve vrouw en we hadden het leuk samen, maar van intimiteit kwam er weinig wat mij betreft, zij wilde wel. Toen beb ik de stekker er maar uitgetrokken. Ik denk dat TO dat ook maar moet doen voordat hij het doet.
vrijdag 13 september 2019 om 16:44
Nee hoor, mijn relatie zat ook niet meteen goed. We vonden elkaar wel leuk, maar liepen vaak tegen dingen aan. Hij heeft een 'psychische aandoening' (klinkt zwaarder dan het is, maar zorgde hier en daar wel voor frustraties) en ik was heel onzeker in het begin. Dus we hadden regelmatig ruzie en meningsverschillen.Florence_02 schreef: ↑13-09-2019 12:00Dank voor jullie reacties. Het wordt voor mij ook steeds duidelijker dat ik dit niet wil. Ik kan me alleen echt niet voorstellen dat ik ooit een relatie krijg waar dingen wel vanzelf en enthousiast gaan. Ik heb dat begin 20 weleens gehad maar sindsdien nooit meer. Zat jullie relatie dan "meteen" goed?
Maar we zijn allebei wel serieus op dat gebied en wisten ook dat we voor elkaar wilden gaan.
Inmiddels zijn we 8 jaar verder en getrouwd. Het gaat heel goed met onze relatie. Het is ook een kwestie van geven en nemen. En natuurlijk heb ik in het begin weleens getwijfeld of dit wel was wat ik wilde, maar op één of andere manier wist ik dat ik hem wilde.
vrijdag 13 september 2019 om 16:45
Je weet wat je wil en wat je niet wil. Je moet voor jezelf bedenken wat voor een proces je door wil maken en hoe je bent als persoon.
Klinkt zweverig als ik het zo zeg
Je weet niet exact hoe de toekomst wordt, wie wel. Goed dat je daarom vraagt of mensen ervaring hiermee hebben en wat zij zouden doen. Wat ik wil zeggen is dat je bij jezelf moet afvragen wat je erger vindt: een tijd aanrommelen nog waarbij mogelijk de kans is dat het beter wordt en wellicht zoals je het wil zien. Of aanrommelen en er veranderd te weinig om door te gaan? Ik vraag mij net als de rest ook af of het dusdanig verbeterd dat jij er gelukkig mee bent. Je vriend moet echt van ver komen.....
Maak een beslissing en berust je in die beslissing. Of bedenk wat je nodig heb in het proces.
Klinkt zweverig als ik het zo zeg
Je weet niet exact hoe de toekomst wordt, wie wel. Goed dat je daarom vraagt of mensen ervaring hiermee hebben en wat zij zouden doen. Wat ik wil zeggen is dat je bij jezelf moet afvragen wat je erger vindt: een tijd aanrommelen nog waarbij mogelijk de kans is dat het beter wordt en wellicht zoals je het wil zien. Of aanrommelen en er veranderd te weinig om door te gaan? Ik vraag mij net als de rest ook af of het dusdanig verbeterd dat jij er gelukkig mee bent. Je vriend moet echt van ver komen.....
Maak een beslissing en berust je in die beslissing. Of bedenk wat je nodig heb in het proces.
