Relaties
alle pijlers
Unhappy single? Samen delen we ons verhaal hier in deel 2!
vrijdag 1 november 2019 03:17
Wegens succes (helaas veel unhappy singles) hier een nieuw topic! Deel je verdrietige, boze, eenzame, wanhopige, blije, grappige belevenissen hier als je unhappy single bent. Wees welkom.
Zoals sommigen al weten ben ik al vele jaren lang single en heb ik dat erg lastig gevonden, die wens naar een relatie is groot. Nu is het zo dat ik inmiddels al een tijdje met iemand date via Tinder en er meerdere eerdere posters zijn afgehaakt in dit topic, soms tijdelijk, omdat ze een relatie vonden. Dus... hierbij ook direct een hart onder de riem voor mensen die het niet meer zien gebeuren, de liefde.
Voel je vrij om natuurlijk je teleurstellingen te delen. Ik heb vaak gedacht dat het niet meer ging gebeuren en weet dat nu ook nog steeds niet goed, nu het zo vers is. Alsof ik pech had. En mensen, of jijzelf, zich afvragen wat je 'fout' doet, alsof het zo simpel is.
Link oude topic:
relaties/unhappy-single-samen-zijn-we-h ... 425542/121
Zoals sommigen al weten ben ik al vele jaren lang single en heb ik dat erg lastig gevonden, die wens naar een relatie is groot. Nu is het zo dat ik inmiddels al een tijdje met iemand date via Tinder en er meerdere eerdere posters zijn afgehaakt in dit topic, soms tijdelijk, omdat ze een relatie vonden. Dus... hierbij ook direct een hart onder de riem voor mensen die het niet meer zien gebeuren, de liefde.
Voel je vrij om natuurlijk je teleurstellingen te delen. Ik heb vaak gedacht dat het niet meer ging gebeuren en weet dat nu ook nog steeds niet goed, nu het zo vers is. Alsof ik pech had. En mensen, of jijzelf, zich afvragen wat je 'fout' doet, alsof het zo simpel is.
Link oude topic:
relaties/unhappy-single-samen-zijn-we-h ... 425542/121
donderdag 5 december 2019 17:45
Hm, hebben jullie ook dat jullie omgeving (familie en vrienden) er druk op leggen?
Familie: me broer kan eigenlijk ook niet zo goed alleen zijn. Heeft veel verschillende meisjes kort achter elkaar gedate en nu sinds kort heeft ie een vaste vriendin. Mama "stimuleert" me om te daten, om terug me open te stellen,... Ik zeg stimuleren tussenaanhalingstekens omdat het eigenlijk een beetje geforceerd aanvoelt van haar (hoewel ze het goed bedoelt). Ze weet dat ik periodes heb van happy single. Nu zit ik in een periode dat ik tegen de feestdagen opzie, niet geloof in de liefde, me alleen voel, single zijn eigen stom vindt en tegelijkertijd geen zin hem in datingsapps, maar eigenlijk gewoon wil dat het bij mij net zo gemakkelijk en eenvoudig gaat als voor mensen in me omgeving, zowel dichtbij als veraf.
Vrienden: ik ben de enige single in me vriendenkring. Van een vriendin neem ik afstand door haar vriend zijn reacties. Single zijn was even het gespreksonderwerp. Al mijn vriendinnen zijn met dezelfde man van toen we begin de 20 waren of eind tiener. Vriend van vriendin: "Hoelang ben je nu eigenlijk al single?" "6 jaar" "Als het al zo lang duurt dan moet je er ook niet meer op rekenen dat je iemand zal vinden die jou wil, want dan moet er toch iets mis met je zijn." Pardonnez-moi?! Ik ben zachtaardig en ik houd van harmonie, maar dit deed even pijn waardoor ik dus assertief en zelf een beetje grof een antwoord terug gaf "Als ik naar jou gezicht kijk, lijkt me dat geen probleem te vormen om nog iemand te vinden. Met zo'n smoel heb je geluk gehad." Argh! Het spijt me dat ik even een andere kant van me laat zien, maar ik voelde me zo
Het lag er ook uit voor ik het wist. Vriendin en ik hebben geen contact meer gehad ondertussen en eigenlijk vind ik het prima zo.
Familie: me broer kan eigenlijk ook niet zo goed alleen zijn. Heeft veel verschillende meisjes kort achter elkaar gedate en nu sinds kort heeft ie een vaste vriendin. Mama "stimuleert" me om te daten, om terug me open te stellen,... Ik zeg stimuleren tussenaanhalingstekens omdat het eigenlijk een beetje geforceerd aanvoelt van haar (hoewel ze het goed bedoelt). Ze weet dat ik periodes heb van happy single. Nu zit ik in een periode dat ik tegen de feestdagen opzie, niet geloof in de liefde, me alleen voel, single zijn eigen stom vindt en tegelijkertijd geen zin hem in datingsapps, maar eigenlijk gewoon wil dat het bij mij net zo gemakkelijk en eenvoudig gaat als voor mensen in me omgeving, zowel dichtbij als veraf.
Vrienden: ik ben de enige single in me vriendenkring. Van een vriendin neem ik afstand door haar vriend zijn reacties. Single zijn was even het gespreksonderwerp. Al mijn vriendinnen zijn met dezelfde man van toen we begin de 20 waren of eind tiener. Vriend van vriendin: "Hoelang ben je nu eigenlijk al single?" "6 jaar" "Als het al zo lang duurt dan moet je er ook niet meer op rekenen dat je iemand zal vinden die jou wil, want dan moet er toch iets mis met je zijn." Pardonnez-moi?! Ik ben zachtaardig en ik houd van harmonie, maar dit deed even pijn waardoor ik dus assertief en zelf een beetje grof een antwoord terug gaf "Als ik naar jou gezicht kijk, lijkt me dat geen probleem te vormen om nog iemand te vinden. Met zo'n smoel heb je geluk gehad." Argh! Het spijt me dat ik even een andere kant van me laat zien, maar ik voelde me zo
Het lag er ook uit voor ik het wist. Vriendin en ik hebben geen contact meer gehad ondertussen en eigenlijk vind ik het prima zo.
donderdag 5 december 2019 18:13
Vandaag dacht ik dan weer ook. Ik ben 'niet' single, ik heb een relatie met mezelf om een betere versie van mezelf te worden tijdens alle hoogtes, laagtes, frustraties, bezorgdheden, maar ook gewoon goede momenten...
Die relatie met mezelf zal ervoor zorgen dat ik de man van me dromen aantrek en ontmoet. Alles zal zoveel beter uitdraaien dan dat ik ooit zou durven dromen of verwachten. Alles wat nu gebeurt, gebeurt omdat er iets fantastisch mooi onderweg is.
Bring it on!
Die relatie met mezelf zal ervoor zorgen dat ik de man van me dromen aantrek en ontmoet. Alles zal zoveel beter uitdraaien dan dat ik ooit zou durven dromen of verwachten. Alles wat nu gebeurt, gebeurt omdat er iets fantastisch mooi onderweg is.
Bring it on!
donderdag 5 december 2019 18:35
Het is een goede instelling om het leven wat je nu leidt, zo fijn mogelijk in te vullen. Het leven nu is zonder partner, dat is nu eenmaal zo. En dat is soms moeilijk, maar dat is het leven ook met partner. Die lost niet ineens alles op, kan het wel wat draaglijker maken.
Acceptatie is het toverwoord. Dat anderen een relatie hebben zegt niks verder. Dat kan ook uit gaan. En dan heb jij misschien een fijne relatie.
Acceptatie is het toverwoord. Dat anderen een relatie hebben zegt niks verder. Dat kan ook uit gaan. En dan heb jij misschien een fijne relatie.
donderdag 5 december 2019 23:29
Jep. Mooi gezegd. De post (ookLavenderFields schreef: ↑05-12-2019 17:21Ik denk dat interesse in iemand zeker kan groeien en een relatie ook tijd nodig heeft om te groeien. Twee fantastische mensen ontmoeten elkaar, investeren in elkaar en het wordt alleen maar beter.
Maar aan de andere kant, als het er niet is,... Zoals Lovestar zegt: er moet wél iets zijn. Je gut-feeling die zegt "Jep"
[...]
).
anoniem_113882 wijzigde dit bericht op 07-12-2019 00:19
0.11% gewijzigd
donderdag 5 december 2019 23:49
Ik kwam mijn vorige relatie (6 maanden geleden) verdrietig maar sterk uit en had een jaar geleden mij er al bij neergelegd dat er een kans was dat het niet zou gaan werken. Na een maand had ik al het idee dat ik weer mijzelf was; heb mijn leven op orde, ben gelukkig, ook alleen, ondanks verdriet over ex. Met name van de vrouwen in mijn omgeving kreeg ik daar veel kritiek op, je zou minimaal een half jaar tot een jaar nodig hebben om het te verwerken en "mijzelf weer te vinden".LavenderFields schreef: ↑05-12-2019 17:29Dit vind ik een interessante vraag. Ik zie veel mensen uit me kennissenkring een lange relatie stuklopen en binnen 3 maanden terug een nieuwe relatie te hebben met iemand die ze niet goed kennen. Meestal ook de mensen die in een vorige relatie high-over-heels waren, kleffe melig communiceren als in "Dit is echt voor altijd, eeuwige liefde."
Ik geloof als je iemand ontmoet dat je daar onder de indruk van kan zijn, maar ik heb ondertussen geleerd dat "liefde op eerste zicht" niet bestaat. Of toch niet voor mij,... Ik geloof wel dat iemand in het begin goed voelt en dat je lichaam dat ook toont. Het beetje het cliché "op onze eerste date waren we zo in gesprek dat we de tijd uit het oog verloren."
Ik vraag me soms een beetje de oprechtheid van bepaalde relaties af. Het kan prima dat je na een langere relatie in minder dan drie maanden ontmoet en dat dit de juiste is, maar tegelijk vraag ik me af of je wel voldoende zelf hebt kunnen stilstaan, kunnen leren van de vorige relatie, kunnen op adem komen en alleen kan zijn. Ik vraag me een beetje af of mensen die na een lange relatie weer in een lange relatie springen wél alleen kunnen zijn en hoe oprecht die relatie dan is.
Ik klink nu even als een strenge schooljuf.
Is het niet heel persoonlijk hoe lang je daarvoor nodig hebt? Iedereen moet even uit de dagelijkse patronen komen (dat gaat vrij radicaal wanneer je samenwoonde), maar als je radicaal kiest voor je eigen leven en je in de basis gelukkig bent kan het in mijn ervaring erg snel gaan.
vrijdag 6 december 2019 01:41
Documentaire op Canvas over de eenzaamheid als single tussen de 30-45. Illustreert heel goed waarom ik unhappy single ben.
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/eenzaam/1/eenzaam-s1a2/
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/eenzaam/1/eenzaam-s1a2/
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
vrijdag 6 december 2019 18:50
Het komt van beiden kanten. Maar denk ietsjes meer van zijn kant. Ik ben makkelijk in berichten sturen in het algemeen, ook met Tindermatches. Ik geloof dat contact ontwikkelt zoals het gaat.coolpack2 schreef: ↑05-12-2019 15:04Ja,als ik zekerder zou weten of hij ook een beetje op dezelfde lijn zat als ik zou ik er wel wat losser in zijn. Komt het qua appcontact meer van jouw kant qua 'initiatief'?
Wel lastig hè, als je twijfelt over wel of niet verliefd. Als buitenstaander is het heel makkelijk te zeggen van joh, het gaat heel vaak niet helemaal gelijk op met verliefd worden enzo, go with the flow, maar als je er zelf in zit is het toch wat piekeren.
Iedereen zegt dat ik teveel nadenk
Aard van het beestje. Ik weet hierdoor wel wat beter wat ik ergens van vind. Qua gevoelens is het lastiger. Hier zit wel een grote kloof tussen mij en date (we zijn sinds vandaag exclusief, dus ik wil hem een andere naam geven. Moet nog even bedenken wat 
). Hij voelt van alles, maar is er niet echt open over. Grotendeels omdat hij het niet goed onder woorden kan brengen. Als ik allerlei vragen stel, komt er niet echt een antwoord op. Ik zie dat hoofd wel overuren draaien, maar denken denken denken. Uiteindelijk komen we er wel hoor, maar het gaat moeizaam. Goed, ik heb niet zoveel van te vinden, want ik weet niet zo goed wat ik voel 
Wat mij btw wel helpt is referentiekader van anderen vragen. Dan denk ik: oh ja, zo voelt het inderdaad. Of zo ziet het eruit. Helpt goed om mijn eigen referentiekader te voelen.
vrijdag 6 december 2019 18:55
Ja dat hoor je wel vaker. Die mensen zijn denk ik ook gauw tevreden, waar ik best jaloers op kan zijn. Ze kunnen met veel mensen en hebben daardoor snel iemand gevonden. Doet denk ik niet echt af op hun gevoel.LavenderFields schreef: ↑05-12-2019 17:29Dit vind ik een interessante vraag. Ik zie veel mensen uit me kennissenkring een lange relatie stuklopen en binnen 3 maanden terug een nieuwe relatie te hebben met iemand die ze niet goed kennen. Meestal ook de mensen die in een vorige relatie high-over-heels waren, kleffe melig communiceren als in "Dit is echt voor altijd, eeuwige liefde."
Ik geloof als je iemand ontmoet dat je daar onder de indruk van kan zijn, maar ik heb ondertussen geleerd dat "liefde op eerste zicht" niet bestaat. Of toch niet voor mij,... Ik geloof wel dat iemand in het begin goed voelt en dat je lichaam dat ook toont. Het beetje het cliché "op onze eerste date waren we zo in gesprek dat we de tijd uit het oog verloren."
Ik vraag me soms een beetje de oprechtheid van bepaalde relaties af. Het kan prima dat je na een langere relatie in minder dan drie maanden ontmoet en dat dit de juiste is, maar tegelijk vraag ik me af of je wel voldoende zelf hebt kunnen stilstaan, kunnen leren van de vorige relatie, kunnen op adem komen en alleen kan zijn. Ik vraag me een beetje af of mensen die na een lange relatie weer in een lange relatie springen wél alleen kunnen zijn en hoe oprecht die relatie dan is.
Ik klink nu even als een strenge schooljuf.
vrijdag 6 december 2019 19:43
Lovestar: Yeah, gefeliciteerd!
Bedoel je dat je nadenkt of je verliefd wordt/bent? Misschien een rare vraag, maar is je nieuwe vriend ook lang single geweest waardoor hij zijn gevoelens niet goed onder woorden kan brengen?
Ik merk ook dat ik heel veel voel, maar ook even tijd nodig heb om me gevoelens onder woorden te brengen. Ik vraag dan ook om even later erover te praten na een lange wandeling. Dan kan ik me gevoelens verwoorden.
Bedoel je dat je nadenkt of je verliefd wordt/bent? Misschien een rare vraag, maar is je nieuwe vriend ook lang single geweest waardoor hij zijn gevoelens niet goed onder woorden kan brengen?
Ik merk ook dat ik heel veel voel, maar ook even tijd nodig heb om me gevoelens onder woorden te brengen. Ik vraag dan ook om even later erover te praten na een lange wandeling. Dan kan ik me gevoelens verwoorden.
vrijdag 6 december 2019 20:18
LavenderFields schreef: ↑05-12-2019 18:13Vandaag dacht ik dan weer ook. Ik ben 'niet' single, ik heb een relatie met mezelf om een betere versie van mezelf te worden tijdens alle hoogtes, laagtes, frustraties, bezorgdheden, maar ook gewoon goede momenten...
Die relatie met mezelf zal ervoor zorgen dat ik de man van me dromen aantrek en ontmoet. Alles zal zoveel beter uitdraaien dan dat ik ooit zou durven dromen of verwachten. Alles wat nu gebeurt, gebeurt omdat er iets fantastisch mooi onderweg is.
Bring it on!
Door dit bericht (en eerdere soortgelijke posts) besef ik me dat ik toch wel oud begin te worden
Een relatie met jezelf Lavenderfields? Door grote zelf-liefde de ware aantrekken of vinden? Lijkt wel zelfhypnose of een religie. Interessant om te lezen hoe de millennial denkt maar best blij dat ik er geen ben.
vrijdag 6 december 2019 20:29
Ik heb niks te kort als single, maar ik heb als ik dat zie ook zo'n knoop precies in me buik. Als steeds 'tussenvriendin' zag ik ook dat mijn scharrels met mij iets begonnen binnen drie maanden dat ze single waren. Enkele weken nadat wij met elkaar hadden gebroken omdat ik merkte dat de ex nog te veel in hun hoofd zit hebben ze een langdurige en stabiele relatie. Ik voel me dan ook jaloers, alleen en ik heb dan het gevoel dat het voor mij niet weggelegd.
In het algemeen ben ik eigenlijk totaal niet jaloers, want iedereen heeft zo zijn verhaal. Je kan 'jaloers' zijn of naar iemand opkijken, maar uiteindelijk weet je nooit wat het verhaal is achter de voordeur of wat mensen soms ervoor moeten opgeven. Ik ben ook in het algemeen niet onzeker: ik verzorg me erg goed, als het nodig is ben ik assertief, ik geloof dat ik me dromen kan waarmaken en ik praat tijdens stappen erg gemakkelijk met mensen. Ik geloof ook dat iedereen van ons meer kan bereiken dan dat we oorspronkelijk van onszelf denken Maar daar 'getuige' van zijn, geeft me zo een ongemakkelijk gevoel over me eigen veldslag in de liefde. Ik ben dan wel jaloers en onzeker
Tegelijk ben ik ook dankbaar voor de geleerde lessen van de voorbije periode. Ik heb nu al twee jaar helemaal niet meer gedate, maar focus op mezelf: mezelf terug graag zien, doelen bereiken, nadenken over wat ik eigenlijk echt wil, zorgen voor mezelf. Vandaag heb ik gehoord dat ik kans maak op een promotie (schouderklopje voor mezelf
), dus alles gaat eigenlijk goed. Maar zoals Chesta ook eerder zei: Met name van de vrouwen in mijn omgeving kreeg ik daar veel kritiek op, je zou minimaal een half jaar tot een jaar nodig hebben om het te verwerken en "mijzelf weer te vinden".
Ik geef er geen kritiek op, want iedereen maakt die keuze uiteindelijk voor zichzelf, maar ik sta heel erg voorzichtig tegenover een man die ik me zegt/waarvan ik ontdek dat hij minder dan 6 maanden single is. Hij kan prima over zijn vorige vriendin zijn, maar,... Ik ben precies meer op mijn gemak/ontspannen/meer vertrouwen dat hij over de periode van zichzelf terug ontdekken, tijd inhalen heeft meegemaakt en meer openstaat om voor de juiste reden met mij wil daten. Ik bedoel hiermee: ik heb vertrouwen dat liefde onderweg is en ik laat mannen dan gewoon even genieten van hun single leven. Maar ik wil niet de vrouw zijn die dienst doet als zijwieltjes op hun 'fiets' tijdens die donkere periode zodat hij daarna vrij kan 'fietsen' (lees: een fijne relatie kan hebben met iemand anders). Bye, training season is over!
Ik wil niet arrogant overkomen, maar ik wil niet worden gebruikt om over iemand te geraken, daarvoor voel ik me te goed. Ik ga mezelf lekker verwennen, heb ik verdiend na mijn goed nieuws
"Doet denk ik niet echt af op hun gevoel." Hoe bedoel je deze?
vrijdag 6 december 2019 20:32
Haha, nu voel ik me een of ander hippievrouwtjeAntoon69 schreef: ↑06-12-2019 20:18Door dit bericht (en eerdere soortgelijke posts) besef ik me dat ik toch wel oud begin te worden
Het is een beetje zweverig hé? Eigenlijk schrijf ik zo'n dingen om met single dipjes om te gaan en die single-periode gewoon als iets positief te zien.
EDIT: na het lezen van me laatste bericht zie ik denk ik waar je naar toe wil?
Ik wil eigenlijk gewoon zeggen dat ik me zo rot, verdrietig, onzeker, niet genoeg heb gevoeld door mijn stom patroon dat ik nu al twee jaar helemaal niet meer toelaat dat ik echt wel tijd nodig heb gehad voor mezelf dat er niks mis met me is. Dat bedoel ik dus met het zweverige "relatie met mezelf" en "zelfliefde".
Hoe kijk jij er naar?
zaterdag 7 december 2019 01:01
Voor jou werkt het zo te horen goed en ik bedoelde mijn post niet als kritiek hoor. Ik was wel altijd veel gelukkiger met een leuke partner en als ik die niet had dacht ik dat ik dus beter moest zoeken en de beste versie van mezelf moest zijn. Maar dat laatste ging eigenlijk meestal vanzelf als ik iemand tegenkwam. Verder heb ik er nooit zo over nagedacht, als in al die persoonlijkheidstypes en 'aan jezelf werken'.LavenderFields schreef: ↑06-12-2019 20:32Haha, nu voel ik me een of ander hippievrouwtje
Het is een beetje zweverig hé? Eigenlijk schrijf ik zo'n dingen om met single dipjes om te gaan en die single-periode gewoon als iets positief te zien.
EDIT: na het lezen van me laatste bericht zie ik denk ik waar je naar toe wil?
Ik wil eigenlijk gewoon zeggen dat ik me zo rot, verdrietig, onzeker, niet genoeg heb gevoeld door mijn stom patroon dat ik nu al twee jaar helemaal niet meer toelaat dat ik echt wel tijd nodig heb gehad voor mezelf dat er niks mis met me is. Dat bedoel ik dus met het zweverige "relatie met mezelf" en "zelfliefde".
Hoe kijk jij er naar?
zaterdag 7 december 2019 05:18
DitAntoon69 schreef: ↑06-12-2019 20:18Door dit bericht (en eerdere soortgelijke posts) besef ik me dat ik toch wel oud begin te worden
zaterdag 7 december 2019 05:31
Ik heb dat ook, dan verlies ik alle interesse.coolpack2 schreef: ↑05-12-2019 09:36Hier weer een dag geen contact gehad met date. Tja, lastig vind ik dat. Enerzijds kan juist elke dag contact de boel een beetje doodslaan misschien, zeker als een van de twee niet zo'n apper is. Anderzijds merk ik zoals gezegd dat
met weinig contact mijn enthousiasme wat kan gaan afnemen. Nou ja, sowieso heb ik geen zin om steeds het app-initiatief te nemen, dus in die zin maakt het voor nu ook niet bijzonder veel uit![😆]()
Ik belde gisteren met iemand waarmee ik al heel de week app, vraagt hij me op date 'maar morgen niet want ik moet werken en 's zondags ga ik bij mijn ouders eten'. Was al een muffe monoloog over hoe geliefd hij is op zijn werk maar dat vond ik zo'n afknapper.
Hij komt uit zijn enige, lange relatie, 1,5 jaar geleden en gaat nu voor het eerst daten.
zaterdag 7 december 2019 05:43
Nu begrijp ik je beter...LavenderFields schreef: ↑06-12-2019 20:32Haha, nu voel ik me een of ander hippievrouwtje
Het is een beetje zweverig hé? Eigenlijk schrijf ik zo'n dingen om met single dipjes om te gaan en die single-periode gewoon als iets positief te zien.
EDIT: na het lezen van me laatste bericht zie ik denk ik waar je naar toe wil?
Ik wil eigenlijk gewoon zeggen dat ik me zo rot, verdrietig, onzeker, niet genoeg heb gevoeld door mijn stom patroon dat ik nu al twee jaar helemaal niet meer toelaat dat ik echt wel tijd nodig heb gehad voor mezelf dat er niks mis met me is. Dat bedoel ik dus met het zweverige "relatie met mezelf" en "zelfliefde".
Hoe kijk jij er naar?
Maar dat hoeft toch niet, single zijn als positief zien? Voor mij is dat niet positief hoor en ik wil ook niet krampachtig een 'happy single' zijn. Ik voel me niet depressief of slecht, maar ook niet gelukkig. Gelukkig kan ik enkel zijn in een relatie. Maar ik voel me tussen neutraal en goed. Heb zeker leuke momenten, dagelijks zelfs, het leven kabbelt door, in een golfbeweging, mooie en minder mooie momenten, geen pieken of dalen.
Ik ben niet krampachtig bezig met 'happy zijn'. Denk je dat niet singles dag in dag uit 'happy' zijn? Ik denk dat jij veel gaat hebben aan de boeken en lezingen
van Dirk De Wachter, Google eens wanneer je daar tijd voor hebt.
zaterdag 7 december 2019 12:14
Dat ken ik ja, afvragen of ik haar wel leuk genoeg vind..dat begint al voor ik haar ken doorgaans ....als ik een avondje ga dansen en dan gebeurt het wel eens dat je weet dat er meerdere dames interesse hebben maar dan kan ik soms ook niet kiezen dus dan doe ik maar niks. Vrouwen doen doorgaans ook niks, lijkt mij lastiger als je vrouw bent en ze komen wel allemaal naar jou toe om een praatje te maken..zou iets hebben van laat mij met rust..ik ben lekker aan het dansenLavenderFields schreef: ↑04-12-2019 17:40Ik stelde me soms de vraag vindt ik hém wel leuk genoeg in plaats van "hopelijk vindt hij mij leuk". Dat weet je ook niet naar één keer elkaar gezien te hebben.
Wat is uiteindelijk leuk?
Kwam onlangs met dansen ook een dame tegen die ik al kende van eerder, mooie en aardige vrouw en we hadden vorige keer al gezoend maar dat was niet heel spectaculair ofzo..maar goed nu weer gezoend omdat zij daar duidelijk op aanstuurde en weer niet spectaculair. Begon ze nog wel even dat ik niks had laten horen nadat we gezoend hadden etc etc.. tja.. moet je daar nu mee. Vind haar leuk en aardig maar misschien ook maar beter om haar te laten weten dat ik er verder niks van zie komen.. Vind het dan alleen wat suf van mezelf dat ze eigenlijk niet veel kans heeft gekregen....maar als er geen chemie is bij het zoenen..dan houd het toch al op..of moet ik wel investeren in een boswandeling of een etentje ofzo vinden jullie?..maar wat nou als ik haar dan wel leuker vind maar het zoenen is nog steeds niks..kansloos toch?
Mijn filosofie over single zijn is dat je je niet moet richten op het vinden van een partner. Ga er van uit dat je altijd alleen blijft en richt je leven daar op in. Zorg dat je het leuk hebt, dat je gelukkig en tevreden bent in je eigen leven, doe dingen waar je blij van wordt voor jezelf, ontdek wat je passies zijn, probeer dingen, ervaar dingen, zoek waar je gelukkig van wordt. In een vorige single periode ben ik van alles gaan uitproberen, toneelvakantie gedaan, muziek gaan maken, in een bandje gezeten ook waarmee we regelmatig voor publiek stonden. Recenter ben ik wat teken en schilderworkshops gaan doen.. Misschien dat ik nu in het voorjaar wel weer een motor ga kopen..ik denk er ook over om maar een een tent aan te schaffen zodat ik kan gaan kamperen met de kinderen in de zomer..gewoon..nieuwe dingen proberen.. vinden waar je blij van wordt anders dan een partner. Je ontmoet nieuwe mensen, ervaart nieuwe dingen..prima toch.
Oh ja ouderschap las ik ook nog..ik ben denk ik ook een oudere ouder.. Ik was 37 en mijn ex 39 toen ons eerste kindje kwam, 40 en 42 bij nummer 2 en 3 die tegelijk kwamen.. Ik heb er nooit spijt van gehad, mijn ex klaagde wel dat ze liever jonger kinderen had omdat ze veel dingen zwaar vond..nou ja..ze was lichamelijk zoiezo niet zo fit en deed er ook niks aan om fit te worden toen de kinderen er waren...ik ging na ons eerste kind het sporten weer oppakken juist omdat ik wel lichamelijk fit wilde zijn om met de kinderen te kunnen spelen..als vader moet je toch rennen, zwemmen, springen met je kinderen.
Dus..als je ouder nog kinderen krijgt..niks mis mee, maar zorg dat je je lichaam fit genoeg houdt, anders is het misschien wel een ding..voor mijn ex wel in ieder geval..mede daarom is het ook mijn ex..die vond met de kinderen alles teveel op het laatst..ging zelfs niet meer mee op vakantie met de kindere..maar wel alleen op vakantie gaan zonder de kinderen..beetje jammer..
anoniem_3997 wijzigde dit bericht op 07-12-2019 12:46
5.02% gewijzigd
zaterdag 7 december 2019 12:25
zaterdag 7 december 2019 18:18
Hij is (nog) niet mijn vriend heLavenderFields schreef: ↑06-12-2019 19:43Lovestar: Yeah, gefeliciteerd!
Bedoel je dat je nadenkt of je verliefd wordt/bent? Misschien een rare vraag, maar is je nieuwe vriend ook lang single geweest waardoor hij zijn gevoelens niet goed onder woorden kan brengen?
Ik merk ook dat ik heel veel voel, maar ook even tijd nodig heb om me gevoelens onder woorden te brengen. Ik vraag dan ook om even later erover te praten na een lange wandeling. Dan kan ik me gevoelens verwoorden.
Dat zou hij wel willen, daar niet van Ik heb wel gevoelens en denk ook wel dat ik verliefd ben, maar dat weet ik dus niet. Ik ben nog aan het uitzoeken en ervaren. Merk wel dat het groeit. Goede vraag hoor! Denk ik ook regelmatig over na. Hij is nu 9 maanden single na een lang huwelijk. Het ging al een lange tijd niet goed en is zichzelf wel een beetje verloren. Niet echt een goede communicatie tussen hun. Ik vermoed (op basis van wat hij zegt, maar ook uit kennis en ervaring) dat als je in een relatie zit die een lange tijd niet goed gaat, je afstompt. Sowieso is verliefdheid voor hem lang geleden.
En wat jij hebt, is ook bij hem van toepassing. Als we er later op terugkomen, gaat het beter. Alleen irritant dat het zoals het nu gaat, elke keer wel meerdere van zulke momenten zijn. Alsof we in een soort van vertraging zitten
Maar ik heb geduld. In the end komt het wel
zaterdag 7 december 2019 18:24
Misschien dat we elkaar niet volledig begrijpen of ik moet het nog iets nuancerenLavenderFields schreef: ↑06-12-2019 20:29Ik heb niks te kort als single, maar ik heb als ik dat zie ook zo'n knoop precies in me buik. Als steeds 'tussenvriendin' zag ik ook dat mijn scharrels met mij iets begonnen binnen drie maanden dat ze single waren. Enkele weken nadat wij met elkaar hadden gebroken omdat ik merkte dat de ex nog te veel in hun hoofd zit hebben ze een langdurige en stabiele relatie. Ik voel me dan ook jaloers, alleen en ik heb dan het gevoel dat het voor mij niet weggelegd.
In het algemeen ben ik eigenlijk totaal niet jaloers, want iedereen heeft zo zijn verhaal. Je kan 'jaloers' zijn of naar iemand opkijken, maar uiteindelijk weet je nooit wat het verhaal is achter de voordeur of wat mensen soms ervoor moeten opgeven. Ik ben ook in het algemeen niet onzeker: ik verzorg me erg goed, als het nodig is ben ik assertief, ik geloof dat ik me dromen kan waarmaken en ik praat tijdens stappen erg gemakkelijk met mensen. Ik geloof ook dat iedereen van ons meer kan bereiken dan dat we oorspronkelijk van onszelf denken Maar daar 'getuige' van zijn, geeft me zo een ongemakkelijk gevoel over me eigen veldslag in de liefde. Ik ben dan wel jaloers en onzeker
Tegelijk ben ik ook dankbaar voor de geleerde lessen van de voorbije periode. Ik heb nu al twee jaar helemaal niet meer gedate, maar focus op mezelf: mezelf terug graag zien, doelen bereiken, nadenken over wat ik eigenlijk echt wil, zorgen voor mezelf. Vandaag heb ik gehoord dat ik kans maak op een promotie (schouderklopje voor mezelf
Maar zoals Chesta ook eerder zei: Met name van de vrouwen in mijn omgeving kreeg ik daar veel kritiek op, je zou minimaal een half jaar tot een jaar nodig hebben om het te verwerken en "mijzelf weer te vinden".
Ik geef er geen kritiek op, want iedereen maakt die keuze uiteindelijk voor zichzelf, maar ik sta heel erg voorzichtig tegenover een man die ik me zegt/waarvan ik ontdek dat hij minder dan 6 maanden single is. Hij kan prima over zijn vorige vriendin zijn, maar,... Ik ben precies meer op mijn gemak/ontspannen/meer vertrouwen dat hij over de periode van zichzelf terug ontdekken, tijd inhalen heeft meegemaakt en meer openstaat om voor de juiste reden met mij wil daten. Ik bedoel hiermee: ik heb vertrouwen dat liefde onderweg is en ik laat mannen dan gewoon even genieten van hun single leven. Maar ik wil niet de vrouw zijn die dienst doet als zijwieltjes op hun 'fiets' tijdens die donkere periode zodat hij daarna vrij kan 'fietsen' (lees: een fijne relatie kan hebben met iemand anders). Bye, training season is over!
Ik wil niet arrogant overkomen, maar ik wil niet worden gebruikt om over iemand te geraken, daarvoor voel ik me te goed. Ik ga mezelf lekker verwennen, heb ik verdiend na mijn goed nieuws
"Doet denk ik niet echt af op hun gevoel." Hoe bedoel je deze?
Ik ben tevreden en gelukkig met mijzelf. Ik merk wel dat ik best kritisch bent naar mannen en het contact wat we hebben. Ik ben best snel afgeknapt en/of erger mij aan mensen. Helpt niet echt om leuk contact te hebben, laat staan iets op te bouwen. Niet voor niets ben ik kampioen 1 dates 
Ik denk daarom soms weleens hoe fijn het zou zijn als ik wat relaxter zou zijn, wat makkelijker. Op die manier bedoel ik dat ik jaloers kan zijn. Het is dan veel makkelijker om een relatie te ontwikkelen met iemand.En spannend een mogelijke promotie
zaterdag 7 december 2019 18:36
Hmmm. Als het zoenen niet echt vanuit jou kwam (als dat je er zin in in had?) en je vond het niet echt spectaculair, klinkt niet echt alsof je haar leuk vindt. Zoals je het zelf al aangeeft dustomcat schreef: ↑07-12-2019 12:14Dat ken ik ja, afvragen of ik haar wel leuk genoeg vind..dat begint al voor ik haar ken doorgaans ....als ik een avondje ga dansen en dan gebeurt het wel eens dat je weet dat er meerdere dames interesse hebben maar dan kan ik soms ook niet kiezen dus dan doe ik maar niks. Vrouwen doen doorgaans ook niks, lijkt mij lastiger als je vrouw bent en ze komen wel allemaal naar jou toe om een praatje te maken..zou iets hebben van laat mij met rust..ik ben lekker aan het dansen
Kwam onlangs met dansen ook een dame tegen die ik al kende van eerder, mooie en aardige vrouw en we hadden vorige keer al gezoend maar dat was niet heel spectaculair ofzo..maar goed nu weer gezoend omdat zij daar duidelijk op aanstuurde en weer niet spectaculair. Begon ze nog wel even dat ik niks had laten horen nadat we gezoend hadden etc etc.. tja.. moet je daar nu mee. Vind haar leuk en aardig maar misschien ook maar beter om haar te laten weten dat ik er verder niks van zie komen.. Vind het dan alleen wat suf van mezelf dat ze eigenlijk niet veel kans heeft gekregen....maar als er geen chemie is bij het zoenen..dan houd het toch al op..of moet ik wel investeren in een boswandeling of een etentje ofzo vinden jullie?..maar wat nou als ik haar dan wel leuker vind maar het zoenen is nog steeds niks..kansloos toch?
Mijn filosofie over single zijn is dat je je niet moet richten op het vinden van een partner. Ga er van uit dat je altijd alleen blijft en richt je leven daar op in. Zorg dat je het leuk hebt, dat je gelukkig en tevreden bent in je eigen leven, doe dingen waar je blij van wordt voor jezelf, ontdek wat je passies zijn, probeer dingen, ervaar dingen, zoek waar je gelukkig van wordt. In een vorige single periode ben ik van alles gaan uitproberen, toneelvakantie gedaan, muziek gaan maken, in een bandje gezeten ook waarmee we regelmatig voor publiek stonden. Recenter ben ik wat teken en schilderworkshops gaan doen.. Misschien dat ik nu in het voorjaar wel weer een motor ga kopen..ik denk er ook over om maar een een tent aan te schaffen zodat ik kan gaan kamperen met de kinderen in de zomer..gewoon..nieuwe dingen proberen.. vinden waar je blij van wordt anders dan een partner. Je ontmoet nieuwe mensen, ervaart nieuwe dingen..prima toch.
Oh ja ouderschap las ik ook nog..ik ben denk ik ook een oudere ouder.. Ik was 37 en mijn ex 39 toen ons eerste kindje kwam, 40 en 42 bij nummer 2 en 3 die tegelijk kwamen.. Ik heb er nooit spijt van gehad, mijn ex klaagde wel dat ze liever jonger kinderen had omdat ze veel dingen zwaar vond..nou ja..ze was lichamelijk zoiezo niet zo fit en deed er ook niks aan om fit te worden toen de kinderen er waren...ik ging na ons eerste kind het sporten weer oppakken juist omdat ik wel lichamelijk fit wilde zijn om met de kinderen te kunnen spelen..als vader moet je toch rennen, zwemmen, springen met je kinderen.
Dus..als je ouder nog kinderen krijgt..niks mis mee, maar zorg dat je je lichaam fit genoeg houdt, anders is het misschien wel een ding..voor mijn ex wel in ieder geval..mede daarom is het ook mijn ex..die vond met de kinderen alles teveel op het laatst..ging zelfs niet meer mee op vakantie met de kindere..maar wel alleen op vakantie gaan zonder de kinderen..beetje jammer..
Waarom vindt je het suf om haar dat te laten weten terwijl ze nog niet echt een kans heeft gehad? Je bent haar niks verplicht toch? En je moet wel een bepaald gevoel hebben om verder te gaan (daten) met haar. Persoonlijk moet ik bij het zoenen wel 'iets' voelen. Zeker nu je haar een 2e keer gezien hebt en weer gezoend heb. Denk niet dat het erin zit. Heb nu zelf een voorbeeld Met het zoenen met mijn date kreeg ik af en toe kriebels. Het voelde ook veel intenser dan normaal. De gedachte schoot door mijn hoofd dat dit weleens iets kan zijn.En verder helemaal eens met je filosofie! Mooi gezegd. Verwachtingen bijstellen en gelukkig zijn. Hoe moeilijk dat ook is soms. En hierbij gevoelens van gemis en balen vind ik niet meer dan normaal.
Denk wel dat jij er iets anders instaat, omdat je al kinderen hebt. Ik weet niet of je nog de wens heb om meer kinderen te krijgen (als een behoefte) of dat dit ook prima voor je is. Voor mensen die een kinderwens hebben, ligt het iets anders/moeilijker (en hiermee bedoel ik ook mijzelf)
En fijn dat je je ervaring als oudere ouder deelt. Geeft ook een beetje hoop. En ik vind het ook mooi om te zien hoe je dingen in perspectief kan plaatsen. Oudere ouder zijn is geen probleem, als je inderdaad maar fit bent en er zin in hebt.
