Unhappy single? Samen delen we ons verhaal hier in deel 2!

Anoniem_198811 vrijdag 1 november 2019 03:17

Wegens succes (helaas veel unhappy singles) hier een nieuw topic! Deel je verdrietige, boze, eenzame, wanhopige, blije, grappige belevenissen hier als je unhappy single bent. Wees welkom.

Zoals sommigen al weten ben ik al vele jaren lang single en heb ik dat erg lastig gevonden, die wens naar een relatie is groot. Nu is het zo dat ik inmiddels al een tijdje met iemand date via Tinder en er meerdere eerdere posters zijn afgehaakt in dit topic, soms tijdelijk, omdat ze een relatie vonden. Dus... hierbij ook direct een hart onder de riem voor mensen die het niet meer zien gebeuren, de liefde.
Voel je vrij om natuurlijk je teleurstellingen te delen. Ik heb vaak gedacht dat het niet meer ging gebeuren en weet dat nu ook nog steeds niet goed, nu het zo vers is. Alsof ik pech had. En mensen, of jijzelf, zich afvragen wat je 'fout' doet, alsof het zo simpel is.

Link oude topic:
relaties/unhappy-single-samen-zijn-we-h ... 425542/121

Anoniem_82224 woensdag 4 december 2019 15:07

LavenderFields schreef: ↑
04-12-2019 14:49
De Engelstalige is perfect van toepassing

Dat is waar, ik zeg enkel dat ik geen relatie wil om niet kwetsbaar te zijn, om het single zijn gewoon te aanvaarden. Stiekem vind ik het gewoon rot! Je hebt gelijk, liefde bestaat en zit soms in een klein hoekje.

Het lijkt echt een trend! Daar sta je dan: je hart in duizend stukjes, onredelijke gedachten over jezelf en al je vrienden die van een relatie die aan aantal jaar heeft geduurd na enkele maanden terug aan 'het lief' zijn. Hoe dan?
Toegegeven sluit ik me de laatste tijd een beetje op. Ik zit met grote twijfels over de liefde, ik denk dat liefde voor mij niet is weggelegd, denken dat ik niet genoeg ben en zoals You_gotta_be_tough om aan de verwachtingen te voldoen, bang om niet leuk genoeg te zijn,... Hoewel ik tijdens stille momentjes die gevoelig zijn voor piekeren ik mezelf ik mezelf peptalks geef, blijft het gevoel hangen dat ik een afknapper op mezelf ben. Een beetje zoals dit schattige meisje: https://www.youtube.com/watch?v=qR3rK0kZFkg

Ik voel me (nog) niet/niet meer de beste versie van mezelf. Toch niet op dit moment. Het schommelt echt. Ik merk dat ik niet meer weet hoe ik leuk met mannen kan omgaan. Ik zie er goed uit, ik kan boeken schrijven over openingszinnen van mannen tijdens uitgaan. Ik heb met enkele vriendinnen een diepe band. Ik vind het fijn als ze me zeggen dat ik hun na een lange dag terug vrolijk kan maken door fijn en gezellig te praten en dat ik hun doe lachen. Heel erg diep van binnen weet ik denk ik wel dat ik een goede partij ben of relatiemateriaal ben. Ik denk ook dat de mannen die me als 'tussenvriendin' zagen dat er zeker iets was door hoe ze naar me keken en met me omgingen, maar net niet genoeg. Omdat er steeds iets niet leek te kloppen hield ik de boot af. Het lijkt alsof ik het gewoon ben om me niet kwetsbaar op te stellen, het gewoon ben om, hoe beschrijf ik dit gevoel,... om me niet veilig te voelen, dus een muur rond me hartje heb gebouwd. Daarom dat ik me veilig voelen erg belangrijk vindt, maar ik heb een sterke verdediging- en afweermechanisme die niet bij een eerste ontmoeting zal vallen

Ik ben nu ook mijn wonden aan het likken. De man waar ik twee maanden geleden onder de indruk van was, maar net single was, heeft een nieuwe vriendin. Ik dacht nog toen we elkaar toevoegden op sociale media: "Ik geef die jongeman tijd zodat hij op gemakje zijn lange relatie kan verwerken want ze waren erg intens en klef." Ik ben blij voor hem, liefde bestaat en kan er ook voor mij zijn. Ik ben, hoe belachelijk het ook klinkt,... teleurgesteld. Na minder dan zes maanden terug een vriendin. Ik had hoop om rond de feestdagen hem terug te contacteren en fijn te praten om eventueel zelf eens af te spreken. Argh, dom van me Door in me veilige cocon te blijven omdat ik zo bang was dat hij me een afknapper vond tijdens onze eerste ontmoeting heb ik dus gewacht. Liefde is geen competitie en allés is mogelijk, maar,... Ik hoop dat jullie me nu niet een klets in me gezicht geven, want ik schaam me een beetje

Ik ben zo tegenstrijdig

Ah gosh. Dat meisje is een droppie

En je bent hartstikke leuk! Niemand is dusdanig stom dat er geen persoon voor die is. Dat weet je zelf hartstikke goed!

Ik vind het echt super herkenbaar wat je schrijft over kwetsbaar zijn en je hart in 1000 stukjes. Ik gebruik een vergelijkbare vergelijking, maar dan met een groot hart. En het nummer van Another chance- Roger Sanchez is dat dat betreft precies hiervoor geschreven https://youtu.be/rdlvPe959Ck
Het behelst soms echt hoe ik mij voel en hoe het gaat. En ik doe net zoals het meisje. Elke keer weer stug ervoor gaan. Want oooooooooooooooooooooooooit komt er iemand die je

steelt

Ik klinkt als een Bouquetroman, maar ik geloof hier echt in. Als ik dat niet doe, dan raak ik verbitterd en denk ik echt waarvoor ik het dan nog doe. Ik ben een vreselijk irritante optimist

Hoe 'erg' lijdt je onder je eigen denkbeelden? Als dit een terugkomend patroon is, dan misschien overwegen voor gesprekken met iemand? Ik zou het zo zonden vinden als je jezelf klem blijft zetten, terwijl je naar de liefde verlangt.
Heb trouwens een vriendin die op een vergelijkbare manier naar zichzelf kijkt zoals jij: "Ik ben niet leuk genoeg". Terwijl het echt zo is dat de mannen jou niet leuk genoeg vinden. Zie je het nuanceverschil? Waarom zou je een man willen, die jou niet leuk vindt zoals jij bent? Het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar echt NEXT.
In mijn geval was het 3 maanden geleden dat ik langer met iemand datete. Nu 3 maanden later vind ik eindelijk weer iemand die wat leuker is. Het blijft proberen en kikkers kussen

Anoniem_82224 woensdag 4 december 2019 15:08

LavenderFields schreef: ↑
04-12-2019 14:51
Grappig dat ik op een kleine 300 km van de Nederlandse hoofdstad hier nu schrijf en toch zoveel herken/gemeenschappelijk lijkt te hebben met jullie

Wat heeft afstand te maken met herkenning?

Mooi is dit topic he

Anoniem_113882 woensdag 4 december 2019 15:13

tomcat schreef: ↑
04-12-2019 08:53
Ik vind het erg moeilijk om mij druk te maken over het single zijn op het moment. Ik zorg voor 75-80% voor de kinderen, en zeker in deze tijd van het jaar is dat iets wat er ook voor zorgt dat ik niet erg alleen ben.

Wat dat betreft zal het wel anders worden als ik in mijn eigen huisje woon, dan heb ik ze nog maar 50%, zal best even gek worden.

Ja, begrijpelijk! Mijn date is inmiddels van mening dat het soms ook wel lekker is om even 'kindvrij' te zijn. Dategewijs ook wel makkelijker, natuurlijk.

Anoniem_113882 woensdag 4 december 2019 15:20

Dank Lavenderfields en Lovestar!

Anoniem_389542 woensdag 4 december 2019 15:57

Lovestar schreef: ↑
04-12-2019 15:07
Ah gosh. Dat meisje is een droppie En je bent hartstikke leuk! Niemand is dusdanig stom dat er geen persoon voor die is. Dat weet je zelf hartstikke goed!

Dankjewel! Je hebt gelijk! Zo denk ik ook en ik weet het ook, maar me gevoel gaat niet altijd mee.

Ik vind het echt super herkenbaar wat je schrijft over kwetsbaar zijn en je hart in 1000 stukjes. Ik gebruik een vergelijkbare vergelijking, maar dan met een groot hart. En het nummer van Another chance- Roger Sanchez is dat dat betreft precies hiervoor geschreven https://youtu.be/rdlvPe959Ck
Het behelst soms echt hoe ik mij voel en hoe het gaat. En ik doe net zoals het meisje. Elke keer weer stug ervoor gaan. Want oooooooooooooooooooooooooit komt er iemand die je steelt
Ik klinkt als een Bouquetroman, maar ik geloof hier echt in. Als ik dat niet doe, dan raak ik verbitterd en denk ik echt waarvoor ik het dan nog doe. Ik ben een vreselijk irritante optimist

Geen probleem, ik vind het leuk dat je optimistisch bent. Je hebt gelijk! Plus: ook voor andere singles, waarom zo twijfelen aan onszelf? Is toch echt voor niks nodig (hoor mij nu zo draaien met de wind). Ik denk ook wel zo: opstaan en doorgaan. Door eigen keuze werk ik nu vaak thuis waardoor ik ook vaak alleen ben en dus begin veel te te veel na te denken over me single zijn en een tikkeltje verbeterd wordt.

Hoe 'erg' lijdt je onder je eigen denkbeelden? Als dit een terugkomend patroon is, dan misschien overwegen voor gesprekken met iemand? Ik zou het zo zonden vinden als je jezelf klem blijft zetten, terwijl je naar de liefde verlangt.
Heb trouwens een vriendin die op een vergelijkbare manier naar zichzelf kijkt zoals jij: "Ik ben niet leuk genoeg".

Ik lijdt onder me eigen denkbeelden als ik lange tijd alleen ben. Als ik bij vriendinnen ben of dan toch een leuk gesprek heb dan zie ik mezelf als leuk genoeg. Ik wordt geknuffeld, ik kan aangename gesprekken hebben, mensen lachen bij me. De laatste tijd is me enige doel tijdens afspreken met mensen dat ik iemand wil doen lachen en oprecht toon dat ik luister.

Terwijl het echt zo is dat de mannen jou niet leuk genoeg vinden.
Wat bedoel je hier specifiek mee?

Zie je het nuanceverschil? Waarom zou je een man willen, die jou niet leuk vindt zoals jij bent? Het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar echt NEXT.

Grappige is dat dit één van me zinnen was als ik het steeds uitmaakte. "Ik wil jou niet als jij mij niet 100% wil. Waarom zou ik een relatie met je willen als je nog niet over je vriendin bent dus mij ook niet leuk genoeg vindt?" Na al die jaren single, sukkel ik er precies mee. Ik lijk diep van binnen een superheld te zijn zoals in The Incredibles die haar pakje is verloren onderweg en een beetje in me blootje zielig sta te wezen.

Het is wel NEXT, want (here we go again): ik was onder de indruk tijdens eerste indruk, maar toen ik sociale media bekeek wist ik het niet meer zo goed. Er waren dingetje waar ik geen vinger op kan leggen, maar dan toch denk van "Hm, I don't know. Ben ik aangetrokken tot hem? Ie is wel knap, maar er zijn er nog knap/waar ik me nog iets meer dan toch aangetrokken tot voel. Ik stoorde me ook precies aan bepaalde dingen dat ik zag: hij lijkt zo klef! Ik was precies niet meer zo volledig onder de indruk. Dus me intuïtie heeft me beschermd ofzo,... Misschien was het ook maar een flirtje, want de nieuwe vriendin lijkt goed op de oude. Misschien moet ik gewoon stoppen met nadenken en er op vertrouwen dat het goed komt

Ik heb er voor mezelf uitgeleerd dat ik nu op punt ben dat ik écht naar een relatie verlang en me best wil doen om de juiste persoon voor iemand te zijn. Waar ik vroeger degene was van "Ho ho ho, rustig aan. Ik heb niet zomaar een relatie om er een te willen." Heb ik het gevoel dat ik per sé contact wou om een relatie te hebben, uit de grond te stampen en eindelijk ook te hebben. Daarom ben ik ook een beetje teleurgesteld en een nope-gevoel

In mijn geval was het 3 maanden geleden dat ik langer met iemand datete. Nu 3 maanden later vind ik eindelijk weer iemand die wat leuker is. Het blijft proberen en kikkers kussen

Je hebt gelijk. Ik zie online dating niet zo zitten. Al een paar keer gedaan en vond ik steeds zo veel energie vragen om dan later zo me gestrest te voelen. Ik ga me eens inschrijven voor een single-activiteit! Lekker avontuurlijk.

anoniem_389542 wijzigde dit bericht op 04-12-2019 15:58
Reden: Aanvulling

0.12% gewijzigd

Anoniem_389542 woensdag 4 december 2019 16:00

Lovestar schreef: ↑
04-12-2019 15:08
Wat heeft afstand te maken met herkenning?

Mooi is dit topic he

Dit topic is fantastisch! Ik vind het uniek en speciaal.

Anoniem_82224 woensdag 4 december 2019 16:19

@Lavender
"Terwijl het echt zo is dat de mannen jou niet leuk genoeg vinden"
Wat bedoel je hier specifiek mee?

Ik bedoel hiermee dat het niet is dat JIJ niet leuk bent, maar dat de man in kwestie niet jou leuk genoeg vindt. Met andere woorden: er is niks mis met jou

Anoniem_389542 woensdag 4 december 2019 17:40

Ik stelde me soms de vraag vindt ik hém wel leuk genoeg in plaats van "hopelijk vindt hij mij leuk". Dat weet je ook niet naar één keer elkaar gezien te hebben.

Wat is uiteindelijk leuk?
Ik bedoel iedereen lijkt iemand te (kunnen) vinden.

Anoniem_368811 woensdag 4 december 2019 19:43

Maak me daar ook wel eens druk om... Zou het liefst nu op mijn 30e vader worden, en krijg het dan wel eens benauwd van het idee dat ik eigenlijk al min of meer gedoemd ben een relatief ''oude'' vader te worden... Want eerst nog maar iemand tegen komen, dan een jaar verder ga je misschien een keer samenwonen, en dan nog 1/2 jaar (op zn vroegst) voordat je aan kinderen begint... En dan moet er in die hele keten ook niet al te veel vertraging komen, zit je al op minimaal 35 jaar oud, maar 40 jaar oud is waarschijnlijker....

En natuurlijk de relatie zelf... Zit nu zoals elk jaar weer met een klein spanninkje.. Heb drie jaar geleden één keer alleen gezeten met oud en nieuw en dat voelde zo ellendig. In 2017 en vorig jaar was het opeens het tegenovergestelde: drie uitnodigingen. Maar nu is het weer stil... En bovendien beide kerstdagen bij mijn ouders met broer/zus. Komende zomervakantie wil ik graag met de auto door Scandinavie rijden en wildkamperen.... Maar niet weeeeeer alleen. Elke keer allemaal van dat soort dingen die je maar moet zien te overleven. Met z'n tweeen is het vanzelfsprekend dat je iemand hebt, of ga je tijdens de feestdagen gewoon lekker op vakantie ofzo... Het voelt soms zo als zo'n gedoe allemaal...

Moet ook wel oppassen merk ik zelf dat ik ook niet té kritisch word.. Ik merk hoe ouder ik word, hoe kritischer op een (potentiele) partner. Maar aan de andere kant ook niet gaan voor iemand waarvoor je niet was gegaan als je bijvoorbeeld 4 jaar jonger was geweest. Dat is voor beiden niet eerlijk. Dat laatste speelt nu een beetje omdat mijn buurmeisje al ruim een jaar heel graag wil. Toen ze voor het eerst interesse toonde was ik 28 en dacht ik meteen ''nee bij jou voel ik het niet''. En nu denk ik steeds vaker : ''Hoezo geef ik het niet een kans''.. Vraag me dan af of dat een goede gedachte is of dat het dan een soort uitvlucht is.

Anoniem_389542 woensdag 4 december 2019 20:50

Vinden jullie het eventueel een goed idee om op oud en nieuw hier samen wat te kletsen met de mensen die niks gepland hebben?

Ik ben met oud en nieuw ook alleen. Ik ben er neutraal tegen over. Ik zou liever samen iets leuks doen, maar ik ben de enige single in me kennissen- en vriendenkring, enkele vriendinnen van me zijn zwanger of willen liever bij hun partner of familie of andere koppels

We maken er het beste van

Anoniem_389542 woensdag 4 december 2019 21:31

FCBM schreef: ↑
04-12-2019 19:43
Moet ook wel oppassen merk ik zelf dat ik ook niet té kritisch word.. Ik merk hoe ouder ik word, hoe kritischer op een (potentiele) partner. Maar aan de andere kant ook niet gaan voor iemand waarvoor je niet was gegaan als je bijvoorbeeld 4 jaar jonger was geweest. Dat is voor beiden niet eerlijk. Dat laatste speelt nu een beetje omdat mijn buurmeisje al ruim een jaar heel graag wil. Toen ze voor het eerst interesse toonde was ik 28 en dacht ik meteen ''nee bij jou voel ik het niet''. En nu denk ik steeds vaker : ''Hoezo geef ik het niet een kans''.. Vraag me dan af of dat een goede gedachte is of dat het dan een soort uitvlucht is.

Hoe komt het dat je het niet voelde? Stond je er bijvoorbeeld niet voor open? Is ze niet helemaal je "type"? Heb je van jezelf het gevoel d

Anoniem_389542 woensdag 4 december 2019 21:34

Oeps, ik heb op verkeerde knop gedrukt

Ik schrijf hier verder
@ FCBM: heb je het gevoel dat je zou ervoor gaan omdat je gewoon een relatie wil? Als je al lang single ben is dit logisch en valt je zeker niks te verwijten (heb ik recent geleerd). Of spreekt de vrouw je toch een beetje aan, maar stond je er bijvoorbeeld minder voor open.

Anoniem_380155 woensdag 4 december 2019 21:49

Ik vind dat als je ' het' niet voelt, het dus eigenlijk niet genoeg is. Als je iemand nooit echt interessant genoeg vond zal dat nu niet ineens wel zo zijn. Anders was je er eerder wel op ingegaan. Nu lijkt het eerder op genoegen nemen met, omdat je graag een relatie wil.

Anoniem_649de519a95b1 woensdag 4 december 2019 22:44

LavenderFields schreef: ↑
04-12-2019 17:40
Ik stelde me soms de vraag vindt ik hém wel leuk genoeg in plaats van "hopelijk vindt hij mij leuk". Dat weet je ook niet naar één keer elkaar gezien te hebben.

Wat is uiteindelijk leuk?
Ik bedoel iedereen lijkt iemand te (kunnen) vinden.

Is dat niet juist heel gezond? Focussen op wat of ik haar leuk vind heeft mij behoorlijk geholpen niet te veel te malen over dates.

Anoniem_368811 donderdag 5 december 2019 08:03

LavenderFields schreef: ↑
04-12-2019 21:34
Oeps, ik heb op verkeerde knop gedrukt

Ik schrijf hier verder
@ FCBM: heb je het gevoel dat je zou ervoor gaan omdat je gewoon een relatie wil? Als je al lang single ben is dit logisch en valt je zeker niks te verwijten (heb ik recent geleerd). Of spreekt de vrouw je toch een beetje aan, maar stond je er bijvoorbeeld minder voor open.

Nah, het is gewoon niet echt mijn type, om het zo maar te zeggen. Ik vind haar ook zeker niet lelijk, maar er is niets anders aan haar (voor mij dan) dan aan een ''random'' meisje die op straat voorbij loopt. Je kunt het dan van twee kanten bekijken : gaan daten en dan kijken of er iets bijzonders opbloeit, of denken : hier is er gewoon niets, want dan kun je in principe wel met elke vrouw gaan daten....

Wat dat betreft geldt wat Julus hieronder zegt wel een beetje, maar ook dat heeft meerdere kanten:

Julus schreef: ↑
04-12-2019 21:49
Ik vind dat als je ' het' niet voelt, het dus eigenlijk niet genoeg is. Als je iemand nooit echt interessant genoeg vond zal dat nu niet ineens wel zo zijn. Anders was je er eerder wel op ingegaan. Nu lijkt het eerder op genoegen nemen met, omdat je graag een relatie wil.

Dat klopt dus wel een beetje Aan de andere kant, kan het ook heel dubbel zijn. Je kunt het jezelf nog jaren lastig maken, door te zoeken naar die ene ''speciale'' iemand. Maar als je diegene al. vindt, moet die ander ook nog maar ten eerste single zijn, ten tweede moet er ook vanuit die ander een click naar jou zijn, ten derde moet dan tijdens dates ook nog blijken dat je het leuk hebt met elkaar en ten vierde moet er ook nog maar eens iets uit ontstaan.

Het verwarrende aan dit meisje is dat ze ''objectief'' wel aan mijn type voldoet : leuk gekleed, vrouwelijk, spontaan, goede job, verstand, zelfstandig. Maar ik voel er gewoon verder niks bij.... Maar dan ga ik toch denken : wat als ik het nou toch ga proberen.... En is dat dan wanhoop of juist realisme dat met de jaren toeneemt?

Ik vind dat sowieso wel een interessante discussie : hoeveel partners zijn met een ander omdat het echt liefde op het eerste gezicht was? Ik denk dat mijn ouders trouwens ook zo'n voorbeeld zijn. Mijn moeder was al 32 en mijn vader 38 toen ze elkaar tegen kwamen. Om eerlijk te zijn denk ik dat mijn vader niet de man was die mijn moeder zich altijd had voorgesteld... Toch is hij wel een goede, betrouwbare, stabiele vent en hebben ze samen iets moois opgebouwd. Ook nu na 35 jaar huwelijk merk je nog wel eens dat ze heel verschillend zijn qua persoonlijkheden en interesses en zienswijze over het leven. Soms botst dat, maar merendeels gaat het goed.... En dan kun je denken : had mijn moeder nog langer moeten wachten tot ze de ideale man tegen kwam, met het risico dat ze nu rond haar 60e nog steeds alleen zat? Of is een relatie die misschien niet helemaal perfect is, maar dat je wel samen iets kunt opbouwen en het goed kunt hebben samen, toch niet een betere optie? Ik neig naar dat laatste...

Of dat nu meteen wanhoop is of realisme, dat is een beetje een grijs gebied denk ik.

Anoniem_113882 donderdag 5 december 2019 09:36

Mwoah, ik denk dat als je koerst op liefde op het eerste gezicht het geen gek idee is om eens te kijken of het toch meer realisme dan wanhoop kan zijn om met die dame af te spreken. maar ik kan me voorstellen dat als het er bij haar zo bovenop ligt, je niet echt de ruimte voelt om te onderzoeken of er überhaupt iets gebeurt bij jou.

Hier weer een dag geen contact gehad met date. Tja, lastig vind ik dat. Enerzijds kan juist elke dag contact de boel een beetje doodslaan misschien, zeker als een van de twee niet zo'n apper is. Anderzijds merk ik zoals gezegd dat
met weinig contact mijn enthousiasme wat kan gaan afnemen. Nou ja, sowieso heb ik geen zin om steeds het app-initiatief te nemen, dus in die zin maakt het voor nu ook niet bijzonder veel uit

Anoniem_82224 donderdag 5 december 2019 14:20

Wat betreft op een bepaalde leeftijd vader/moeder worden. Ik heb mij maar bij neergelegd dat het zeker niet gaat zoals ik gewild/gepland had

Ik had dan nu willen samenwonen en dat we aan het nadenken zijn om te beginnen aan kinderen. Ik ben nog single

.......
Misschien makkelijk gezegd van mij, maar laat het echt los over wanneer je wat gepland had. Ik dacht vroeger dat ik met 28 wel zou beginnen aan kinderen. Zat toen in een lange relatie, maar was niet gelukkig. En nu denk ik dat ik het wel zie of het voor mij weg gelegd is. Ik heb hier zo weinig over te zeggen. In een gesprek met de psycholoog jaren geleden zei ze: als het iets is waar je weinig aan kan doen, hoef je er niks mee. Dat gaf mij veel rust.
So what als we een 'oudere' moeder of vader worden? Ik ben zielsgelukkig als ik een oude moeder mag worden!

@FCBM
Waarom wacht je op een uitnodiging? Misschien ben ik wel iets te assertief hoor, maar ik zou gewoon even peilen bij vrienden en familie wat voor plannen ze hebben en vragen of je mag aanhaken. Ja is leuk en nee is ook prima. Je bent grotendeels verantwoordelijk voor je eigen geluk.

Als je niet volgend jaar alleen op vakantie wil, misschien (single) vrienden/vriendinnen vragen? Een vriendin van mij is met een collega 3 weken gaan reizen. Familie? Of gewoon toch maar alleen. Dit is misschien wel zoals het is voor de komende jaren..... Klinkt niet echt leuk, maar wat doe je er anders aan?

Ik klink misschien vreselijk optimistisch en oplossingsgericht, maar ik gun jullie allemaal veel geluk. Met of zonder een partner. We moeten er echt wat van maken. En klagen, balen en verdrietig zijn mag er echt zijn (ik bedoel, zo begon ik het topic

)

Anoniem_82224 donderdag 5 december 2019 14:22

LavenderFields schreef: ↑
04-12-2019 20:50
Vinden jullie het eventueel een goed idee om op oud en nieuw hier samen wat te kletsen met de mensen die niks gepland hebben?

Ik ben met oud en nieuw ook alleen. Ik ben er neutraal tegen over. Ik zou liever samen iets leuks doen, maar ik ben de enige single in me kennissen- en vriendenkring, enkele vriendinnen van me zijn zwanger of willen liever bij hun partner of familie of andere koppels

We maken er het beste van

Aaah wat super leuk!

Ik heb wel plannen (mogelijke liefde, bij zus of een broer, feestje of vrienden). Vind het zeker leuk om door de dag heen te kletsen

Anoniem_82224 donderdag 5 december 2019 14:39

FCBM schreef: ↑
05-12-2019 08:03
Nah, het is gewoon niet echt mijn type, om het zo maar te zeggen. Ik vind haar ook zeker niet lelijk, maar er is niets anders aan haar (voor mij dan) dan aan een ''random'' meisje die op straat voorbij loopt. Je kunt het dan van twee kanten bekijken : gaan daten en dan kijken of er iets bijzonders opbloeit, of denken : hier is er gewoon niets, want dan kun je in principe wel met elke vrouw gaan daten....

Dat klopt dus wel een beetje Aan de andere kant, kan het ook heel dubbel zijn. Je kunt het jezelf nog jaren lastig maken, door te zoeken naar die ene ''speciale'' iemand. Maar als je diegene al. vindt, moet die ander ook nog maar ten eerste single zijn, ten tweede moet er ook vanuit die ander een click naar jou zijn, ten derde moet dan tijdens dates ook nog blijken dat je het leuk hebt met elkaar en ten vierde moet er ook nog maar eens iets uit ontstaan.

Het verwarrende aan dit meisje is dat ze ''objectief'' wel aan mijn type voldoet : leuk gekleed, vrouwelijk, spontaan, goede job, verstand, zelfstandig. Maar ik voel er gewoon verder niks bij.... Maar dan ga ik toch denken : wat als ik het nou toch ga proberen.... En is dat dan wanhoop of juist realisme dat met de jaren toeneemt?

Ik vind dat sowieso wel een interessante discussie : hoeveel partners zijn met een ander omdat het echt liefde op het eerste gezicht was? Ik denk dat mijn ouders trouwens ook zo'n voorbeeld zijn. Mijn moeder was al 32 en mijn vader 38 toen ze elkaar tegen kwamen. Om eerlijk te zijn denk ik dat mijn vader niet de man was die mijn moeder zich altijd had voorgesteld... Toch is hij wel een goede, betrouwbare, stabiele vent en hebben ze samen iets moois opgebouwd. Ook nu na 35 jaar huwelijk merk je nog wel eens dat ze heel verschillend zijn qua persoonlijkheden en interesses en zienswijze over het leven. Soms botst dat, maar merendeels gaat het goed.... En dan kun je denken : had mijn moeder nog langer moeten wachten tot ze de ideale man tegen kwam, met het risico dat ze nu rond haar 60e nog steeds alleen zat? Of is een relatie die misschien niet helemaal perfect is, maar dat je wel samen iets kunt opbouwen en het goed kunt hebben samen, toch niet een betere optie? Ik neig naar dat laatste...

Of dat nu meteen wanhoop is of realisme, dat is een beetje een grijs gebied denk ik.

Hmmm. Interessante discussie.
Ik ben al een paar dagen in conclaaf met mijn broer en zus of ik verliefd ben. En of mijn zusje verliefd is. Het toeval treft dat ze nu ook iemand heeft

Dus ja, ik heb geen goed idee wanneer iemand iets heeft of wanneer het goed voelt.

Ik ben het deels met jou eens, maar kan mij ook vinden in wat Jules zegt. Waarom zou ze nu opeens wel interessant zijn? Soms kan het zijn dat je opeens wat (anders) ziet aan iemand die je vaker ziet. Of ben je inderdaad 'wanhopiger' of ben je juist wat relaxter geworden in je eisen? Beiden kan en mag he!
Maar als ik jou hoor, zoals hoe je het omschrijft is het eerder omdat je heel graag weer een relatie wilt. Want als zij 0 interesse had getoond in je, had je niet naar haar omgekeken. Ze is een vrouw zoals je die op straat zie lopen.

Ik denk en vind persoonlijk dat een relatie, de liefde wel begint met dat er iets is. Er moet een gevoel zijn. In mijn geval, vond mijn date mij gelijk leuk vanaf het eerste moment en ik hem ook (hij is inmiddels verliefd en ik weet het nog niet.....Maar dat terzijde

) Er moet wel iets zijn, want wat is anders de basis om met elkaar verder te gaan?

Ik vind het nogal wat om bepaalde conclusies te hebben over de relatie tussen je ouders.Heb je met 1 of beiden hierover gepraat? Want invullen is niet zo handig...... En ik merk dat ik val over het woordje 'al' met dat je moeder al 32 was toen ze je vader tegenkwam. Het klinkt alsof je het idee had dat de tijd drong voor je moeder? Je ouders klinken overigens als een leuk stel

en dat ze een prima huwelijk hebben. Dingen die je noemt, zijn volgens mij normale zaken in een relatie toch?

Ik heb het idee dat je denkt in vaste beelden. Als het niet perfect is, dan maar minder perfect? Een relatie is per definitie niet perfect? De 2 mensen het betreffen zijn niet perfect. Het gaat erom dat je het leuk en goed samen hebt. Op basis van wat ik hoor, zou ik tekenen voor de relatie die je ouders hebben

Je mag streven naar een perfecte relatie, maar wordt jij daar echt gelukkig van FCBM? Maar als je ongelukkig wordt van de gedachte om een minder perfecte relatie te hebben, vraag ik mij af of er wellicht andere zaken spelen waardoor je jezelf zo in de weg zit.

Anoniem_82224 donderdag 5 december 2019 14:49

coolpack2 schreef: ↑
05-12-2019 09:36
Mwoah, ik denk dat als je koerst op liefde op het eerste gezicht het geen gek idee is om eens te kijken of het toch meer realisme dan wanhoop kan zijn om met die dame af te spreken. maar ik kan me voorstellen dat als het er bij haar zo bovenop ligt, je niet echt de ruimte voelt om te onderzoeken of er überhaupt iets gebeurt bij jou.

Hier weer een dag geen contact gehad met date. Tja, lastig vind ik dat. Enerzijds kan juist elke dag contact de boel een beetje doodslaan misschien, zeker als een van de twee niet zo'n apper is. Anderzijds merk ik zoals gezegd dat
met weinig contact mijn enthousiasme wat kan gaan afnemen. Nou ja, sowieso heb ik geen zin om steeds het app-initiatief te nemen, dus in die zin maakt het voor nu ook niet bijzonder veel uit

Dagelijks of weinig contact vind ik ook lastig. Go with the flow doe ik maar. Als ik wat te vragen heb of wat leuks te vertellen, doe ik dat. Anders blijft het stil en vind ik het ook prima. Misschien inderdaad maar gewoon maar zien hoe het gaat

Is ook weer een interessante ervaring.

Anoniem_113882 donderdag 5 december 2019 15:04

Lovestar schreef: ↑
05-12-2019 14:49
Dagelijks of weinig contact vind ik ook lastig. Go with the flow doe ik maar. Als ik wat te vragen heb of wat leuks te vertellen, doe ik dat. Anders blijft het stil en vind ik het ook prima. Misschien inderdaad maar gewoon maar zien hoe het gaat Is ook weer een interessante ervaring.

Ja,als ik zekerder zou weten of hij ook een beetje op dezelfde lijn zat als ik zou ik er wel wat losser in zijn. Komt het qua appcontact meer van jouw kant qua 'initiatief'?

Wel lastig hè, als je twijfelt over wel of niet verliefd. Als buitenstaander is het heel makkelijk te zeggen van joh, het gaat heel vaak niet helemaal gelijk op met verliefd worden enzo, go with the flow, maar als je er zelf in zit is het toch wat piekeren.

Anoniem_389542 donderdag 5 december 2019 17:13

chesta schreef: ↑
04-12-2019 22:44
Is dat niet juist heel gezond? Focussen op wat of ik haar leuk vind heeft mij behoorlijk geholpen niet te veel te malen over dates.

Je hebt gelijk! Het brengt rust hé? Ook een beetje, zonder arrogant te doen, maar jij bent de prijs (zowel als man, als vrouw).

Anoniem_389542 donderdag 5 december 2019 17:21

Ik denk dat interesse in iemand zeker kan groeien en een relatie ook tijd nodig heeft om te groeien. Twee fantastische mensen ontmoeten elkaar, investeren in elkaar en het wordt alleen maar beter.

Maar aan de andere kant, als het er niet is,... Zoals Lovestar zegt: er moet wél iets zijn. Je gut-feeling die zegt "Jep"

@ FCBM: Ik vind het wel interessant dat je zegt dat het meisje objectief wel je type is. Ik vroeg me dan af of je door ouder te worden ook kieskeurig wordt op het uiterlijke van iemand,...?

Anoniem_389542 donderdag 5 december 2019 17:29

FCBM schreef: ↑
05-12-2019 08:03

Ik vind dat sowieso wel een interessante discussie : hoeveel partners zijn met een ander omdat het echt liefde op het eerste gezicht was? Ik denk dat mijn ouders trouwens ook zo'n voorbeeld zijn. Mijn moeder was al 32 en mijn vader 38 toen ze elkaar tegen kwamen. Om eerlijk te zijn denk ik dat mijn vader niet de man was die mijn moeder zich altijd had voorgesteld... Toch is hij wel een goede, betrouwbare, stabiele vent en hebben ze samen iets moois opgebouwd. Ook nu na 35 jaar huwelijk merk je nog wel eens dat ze heel verschillend zijn qua persoonlijkheden en interesses en zienswijze over het leven. Soms botst dat, maar merendeels gaat het goed.... En dan kun je denken : had mijn moeder nog langer moeten wachten tot ze de ideale man tegen kwam, met het risico dat ze nu rond haar 60e nog steeds alleen zat? Of is een relatie die misschien niet helemaal perfect is, maar dat je wel samen iets kunt opbouwen en het goed kunt hebben samen, toch niet een betere optie? Ik neig naar dat laatste...

Dit vind ik een interessante vraag. Ik zie veel mensen uit me kennissenkring een lange relatie stuklopen en binnen 3 maanden terug een nieuwe relatie te hebben met iemand die ze niet goed kennen. Meestal ook de mensen die in een vorige relatie high-over-heels waren, kleffe melig communiceren als in "Dit is echt voor altijd, eeuwige liefde."

Ik geloof als je iemand ontmoet dat je daar onder de indruk van kan zijn, maar ik heb ondertussen geleerd dat "liefde op eerste zicht" niet bestaat. Of toch niet voor mij,... Ik geloof wel dat iemand in het begin goed voelt en dat je lichaam dat ook toont. Het beetje het cliché "op onze eerste date waren we zo in gesprek dat we de tijd uit het oog verloren."

Ik vraag me soms een beetje de oprechtheid van bepaalde relaties af. Het kan prima dat je na een langere relatie in minder dan drie maanden ontmoet en dat dit de juiste is, maar tegelijk vraag ik me af of je wel voldoende zelf hebt kunnen stilstaan, kunnen leren van de vorige relatie, kunnen op adem komen en alleen kan zijn. Ik vraag me een beetje af of mensen die na een lange relatie weer in een lange relatie springen wél alleen kunnen zijn en hoe oprecht die relatie dan is.

Ik klink nu even als een strenge schooljuf.

Anoniem_389542 donderdag 5 december 2019 17:31

@ Lovestar: ik vind even je berichtje niet meer terug over je date, maar yeah!!!

Je helpt me een beetje terug geloven in de liefde! Dankjewel

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Unhappy single? Samen delen we ons verhaal hier in deel 2!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.