Relaties
alle pijlers
Vader mag vriend niet meer na etentje
woensdag 4 april 2018 om 22:28
Hoi Dames
Ik zit ergens mee en misschien kunnen jullie mij hiermee helpen of advies geven
Gisteren hadden ik en mijn nieuwe vriend een etentje bij mijn ouders om elkaar te leren kennen.
Mijn vriend is van Duitse afkomst. Toen het onderwerp na familiegeschiedenis ging. Vertelde mijn vader dat zijn vader (mijn opa) in een concentratie kamp in duitsland heeft gezeten omdat hij in het verzet zat.
Daarop vertelde mijn vriend met schaamte dat zijn opa bij de ss zat.
Gisteravond na het etentje kreeg ik dus een appje van mijn vader, dat hij liever niet heeft dat ik mijn vriend voorlopig meeneem naar hun toe. Mijn moeder vind het overdreven en ik vind dat ook. Ik snap best dat het gevoelig ligt, maar daar kan mijn vriend toch niks aan doen. Ik heb hem dit ook nog niet verteld
Wat kan ik hier aan doen. Want ik wil dat mijn vriend zich welkom voelt bij mijn familie.
Iemand enig idee wat ik kan doen?
Ik zit ergens mee en misschien kunnen jullie mij hiermee helpen of advies geven
Gisteren hadden ik en mijn nieuwe vriend een etentje bij mijn ouders om elkaar te leren kennen.
Mijn vriend is van Duitse afkomst. Toen het onderwerp na familiegeschiedenis ging. Vertelde mijn vader dat zijn vader (mijn opa) in een concentratie kamp in duitsland heeft gezeten omdat hij in het verzet zat.
Daarop vertelde mijn vriend met schaamte dat zijn opa bij de ss zat.
Gisteravond na het etentje kreeg ik dus een appje van mijn vader, dat hij liever niet heeft dat ik mijn vriend voorlopig meeneem naar hun toe. Mijn moeder vind het overdreven en ik vind dat ook. Ik snap best dat het gevoelig ligt, maar daar kan mijn vriend toch niks aan doen. Ik heb hem dit ook nog niet verteld
Wat kan ik hier aan doen. Want ik wil dat mijn vriend zich welkom voelt bij mijn familie.
Iemand enig idee wat ik kan doen?
zondag 8 april 2018 om 10:09
Klopt
Dat ik mijn grenzen heb ,
Voor een ander misschien dom of raar maar voor mij dan niet
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
zondag 8 april 2018 om 10:12
Jij hebt het over het schuldgevoel dat op je blijft drukken. Maar je vind de reactie van de vader kinderachtig. Kan het zijn dat hij ook 'last heeft van een gevoel dat blijft drukken' ?ruma1999 schreef: ↑08-04-2018 09:40Ik ben in Nederland geboren en getogen, met een Duitse vader. Ben uit 1971, dus ik heb wat dat betreft wel het een en ander meegemaakt in de jaren 80 en 90 (denk aan bv aan voetbal). Ik werd altijd erop aangekeken dat ik Duitse was, werd ook wel regelmatig voor rotmof en nazi uitgemaakt, terwijl ik er niets aan kon doen. Mijn vader is in de oorlog geboren, maar heeft de oorlog uiteraard niet bewust meegemaakt, wel de tijd erna. Woonde oorspronkelijk in Oost-Duitsland, maar konden nog op tijd naar West-Duitsland. Hij leerde mijn moeder (Nederlandse) kennen die in Duitsland werkte. Haar vader vond het niet geweldig dat ze met een Duitser naar huis kwam (zelf ook e.e.a. meegemaakt in de oorlog), maar hij vond het ook niet eerlijk om mijn vader de schuld van de oorlog te geven. Daarna kreeg hij nog een Duitse schoonzoon, dus heeft hij het hele gepreek maar laten varen.
Mijn Duitse opa was wel echt fout in de oorlog, in 1938 (toen hij 18 werd) bij de SS gegaan. Hij had een hogere functie en is ook pas midden 1950 teruggekomen uit krijgsgevangenschap. Toen mijn vader overleed, heb ik zijn appartement moeten leegruimen. Toen vond ik een rood boekje van mijn opa terug: Ahnenerbe. Tot 5 generaties terug moest worden nagegaan (van vaders- en moederskant) of er geen joden in de familie waren, dan kon hij toegelaten worden tot de officiersopleiding van de SS. Ik ben er ontzettend van geschrokken. Mijn vader was overigens tot aan zijn overlijden een overtuigd communist, met deze kanttekening dat hij uiteraard ook wist dat het pure communisme niet uitvoerbaar was. Mijn Duitse opa is in 1965 overleden, mijn Duitse oma heeft tot aan haar overlijden in 2000 altijd nog de nazi-idealen aangehangen....
TO, ik vind de reactie van je vader eerlijk gezegd erg kinderachtig. Als kleinkind van (een erg foute) nazi, weet ik hoe het schuldgevoel op je blijft drukken, maar je vriend (die ongeveer 25 jaar jonger is dan ik) kan hier niets aan doen. Ik ben trouwens wel benieuwd hoe oud je vader is en hoe oud je opa was? Want ik kan er niet echt goed chocola van maken....
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
zondag 8 april 2018 om 10:28
Dat begrijp ik maar ik ken mezelf,Honingdropje2 schreef: ↑08-04-2018 10:20Nee, hoor. Grenzen hebben vind ik niet dom of raar. Mensen afwijzen op het gedrag van hun grootouders wel.
Ik zou mij er mee bezig houden tot met een ongezond aan toe , een liefdes relatie zou voor mij een grens teveel zijn, eventueel voor goed zinvolle gesprekken,
Overigens wijs ik niemand af op de gedrag van zijn voorouders zou er alleen geen relatie mee willen,
Ik ben geïnteresseerd in elk kant van de 2de wereldoorlog, en weet dat ik mij ook er enorm in kan verdiepen (obsessief)
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
zondag 8 april 2018 om 10:29
Dat jij die vergelijking maakt is ongepast. Misschien ben ik gewoon niet duidelijk, want ik merk dat je het niet kan volgen zoals ik het bedoel.
De Pieten is een voorbeeld van 'oud leed' dat er bij mensen kan zijn, (of dat op de een of andere manier ná zovele jaren nog steeds levend gehouden word) terwijl het oud leed dan al heel lang verleden tijd is. Die vriend kan er niets aan doen dat zijn opa fout is, maar de vader heeft toch bepaalde gevoelens over datgene waar die jongen niets aan kan doen. Kan de vader die wrok leren naast zich neer te leggen? Krijgt hij voldoende tijd? Hoe diep zit dat verdriet?
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
zondag 8 april 2018 om 11:29
Ik probeer het te plaatsen, aangezien ik de leeftijd niet ken van vader van TO. Tenzij én vader én opa op heel erg late leeftijd kinderen hebben gekregen, vind ik de reactie van vader best buiten-proportioneel. Om op een eerste kennismaking meteen met zulke vragen te komen. Als je destijds in Duitsland woonde, was de kans nl erg groot dat je in het leger zat. Wat ook niet vergeten mag worden, is dat in NL de meeste aanhangers van de Nazi-ideologie waren, ontzettend veel NSB-ers. Moeten de kleinkinderen en achterkleinkinderen daar nog steeds op worden aangekeken? Opgroeien in de jaren 70 en 80 als Duitse in Nederland is toch heel anders dan vandaag de dag. Gelukkig is de publieke opinie in NL tov de Duitsers positief veranderd.Fleurtje_5 schreef: ↑08-04-2018 10:12Jij hebt het over het schuldgevoel dat op je blijft drukken. Maar je vind de reactie van de vader kinderachtig. Kan het zijn dat hij ook 'last heeft van een gevoel dat blijft drukken' ?
Tijdens mijn jeugd schaamde ik me heel vaak dat ik Duitse was. Dat ik de nationaliteit had van een land die zulke vreselijke dingen had aangericht, ondanks het feit dat ik er helemaal niets aan kon doen.
zondag 8 april 2018 om 11:52
Ja, klopt. Ik had beter kunnen typen: aan hem merkte we niet zoveel, behalve dat we dat onderwerp moesten vermijden.
zondag 8 april 2018 om 12:43
Fleurtje_5 schreef: ↑08-04-2018 08:57
Als sommigen mensen zwarte Piet zien worden ze boos en gaan ze kleine kindjes uitschelden voor racist terwijl die kleine kindjes er ook niets aan kunnen doen, en toch zijn er dan hoogopgeleide mensen die dan zoiets bedenken als stroopwafelpieten en spongbobPieten. Vanwege een slavernijverleden dat nog veel verder achter ons ligt.
Oh my. Wat ontzettend ongepast om hier ook je Pietenstrijd te willen voeren.
maandag 9 april 2018 om 13:14
Klopt. Hier word ook geopperd om te breken met de vader. Dat is toch ook iemand die je dierbaar is afwijzen. En dat omdat hij grote moeite of leed heeft van iets dat hem of zijn familie vroeger is aangedaan? Hem afwijzen, vanwege een vriendje dat ze nog maar net kent, is niet de keuze die ik zou maken.Honingdropje2 schreef: ↑08-04-2018 10:20Nee, hoor. Grenzen hebben vind ik niet dom of raar. Mensen afwijzen op het gedrag van hun grootouders wel.
Ik zou vader niet laten vallen, blijkbaar heeft hij een trauma of wrok dat nog niet is verwerkt, ik zou juist proberen hem te helpen, of hem de tijd geven dit alles een plek te geven.
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
