Relaties
alle pijlers
Verdeling huishouden en ‘derde shift’
donderdag 31 januari 2019 om 17:51
De titel doet het al vermoeden: ik worstel met de verdeling huishouden en de zogeheten derde shift, een term die ik hier op het forum heb geleerd. Onze kinderen gaan naar school en wij werken allebei 36 uur. Twee keer bso en verder vangen we samen halen, brengen, vrije dagen etc op. Daar geen klagen over. Alleen, nagenoeg alles qua planning etc komt op mij neer.
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
frettie wijzigde dit bericht op 01-02-2019 10:21
17.38% gewijzigd
vrijdag 1 februari 2019 om 22:13
Maar het ís ook een emancipatie-discussie. De infrastructuur is er voor vrouwen om te gaan werken maar de mindset is nog niet helemaal meegegroeid. En dat ligt niet alleen aan de mannen. Het ligt bijvoorbeeld ook aan hoe mensen (dare I say moeders in de eerste plaats) hun zoons opvoeden.Bedjeindezon schreef: ↑01-02-2019 21:39Helemaal mee eens!!
Jammer dat dat fossiel van een Pejeka weer de discussie weet te draaien naar een emancipatie discussie door er een domme jaren 50 opmerking in te gooien.
Ik was laatst met wat mensen aan het kletsen en een vrijgezelle man van mij leeftijd vertelde dat hij niet van koken hield en het zelden deed. Iedereen vond dat normaal en zelfs een beetje grappig zo van ach, een typische vrijgezel. Toen zei ik ik ben hetzelfde en toen kreeg ik opeens een waslijst aan recepten voor makkelijke en voedzame gerechten op me afgevuurd.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:17
Thordis* schreef: ↑01-02-2019 21:00Ook de familiedingen vallen daar voor mij onder,
bedenken wie wanneer jarig is, Daarvoor heb je een kalender, die hang je in de wc.
kadootjes, een envelop is prima.
belletjes om te informeren naar doktersbezoek, dat werk. appje kan ook
Bedenken welke kleding schoon en vies is en wat wanneer nodig is, Stop met (ander)mans was doen. Leer ze hoe ze zelf de wasmachine moeten bedienen.
wanneer de auto APK gekeurd moet worden, De RDW stuurt je een brief.
afspraak daarvoor maken, Dat kan een ander ook doen. Bv je man
wat er in de koelkast ligt en hoelang het nog houdbaar is en wat er gekookt moet worden, 1x per week beslissen wat je die week eet, boodschappen online bestellen en laten bezorgen.
hoeveel wc papier ligt er nog, zie vorige punt.
wanneer is het bed voor het laatst verschoond, al die dingen. een vaste verschoondag instellen. Bed afhalen en in de wasmachine stoppen kan de rest van het gezin ook want dat heb je ze bij een van de vorige punten geleerd.
Met kinderen op de basisschool wordt dat gewoon veel meer, bedenken waar de gaten vallen qua opvang, roosters voor iedereen, dat werk.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:21
Net als dat mijn vriendinnen ineens standaard de cadeautjes regelen voor alle verjaardagen wanneer ze een vriend krijgen. Ook wanneer het om een vriend/vriendin van hun vriend gaat. Vind ik ook zo typisch altijd. Hetzelfde geldt overigens voor mantelzorgtaken. Ik lees/hoor vrijwel altijd over de vrouw die voor schoonmoeder zorgt of in ieder geval taken op zich neemt die veel vaker moeten gebeuren (boodschappen/dokter/kapper/etc.) en dat de man in kwestie dan de APK van moeders auto regelt ofzo.Murrmurr schreef: ↑01-02-2019 22:13Maar het ís ook een emancipatie-discussie. De infrastructuur is er voor vrouwen om te gaan werken maar de mindset is nog niet helemaal meegegroeid. En dat ligt niet alleen aan de mannen. Het ligt bijvoorbeeld ook aan hoe mensen (dare I say moeders in de eerste plaats) hun zoons opvoeden.
Ik was laatst met wat mensen aan het kletsen en een vrijgezelle man van mij leeftijd vertelde dat hij niet van koken hield en het zelden deed. Iedereen vond dat normaal en zelfs een beetje grappig zo van ach, een typische vrijgezel. Toen zei ik ik ben hetzelfde en toen kreeg ik opeens een waslijst aan recepten voor makkelijke en voedzame gerechten op me afgevuurd.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:26
Ik herken dat niet. In mijn omgeving is dat niet zo. Ja, je moet even een balans vinden als er kinderen zijn en nieuwe afspraken maken. Daar ben je als vrouw helemaal zelf bij en ik ken persoonlijk geen man die daar niet welwillend in mee gaat.
Bijna alle mannen in mijn omgeving werken 4 dagen en hebben taakvelden die zij organiseren. Moet je wel over praten ja.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:29
Ik heb dat bij geen enkele partner gedaan en ik zie dat ook niet bij vriendinnen. Lijkt mij niet perse iets dat alle vrouwen doen, maar heel persoonsgebonden. Maar ik lees wel meer dingen die ik niet herken of alleen terugzie in de generatie van mijn ouders (50+).Timetraveler schreef: ↑01-02-2019 22:21Net als dat mijn vriendinnen ineens standaard de cadeautjes regelen voor alle verjaardagen wanneer ze een vriend krijgen. Ook wanneer het om een vriend/vriendin van hun vriend gaat. Vind ik ook zo typisch altijd. Hetzelfde geldt overigens voor mantelzorgtaken. Ik lees/hoor vrijwel altijd over de vrouw die voor schoonmoeder zorgt of in ieder geval taken op zich neemt die veel vaker moeten gebeuren (boodschappen/dokter/kapper/etc.) en dat de man in kwestie dan de APK van moeders auto regelt ofzo.
Thordis, bedankt voor je reactie, dat geeft een beeld van wat me nog te wachten staat.
Al kan ik wel wat met de tips van Sjaanroeispaan.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:34
Wellicht kunnen we ook eens kappen met dat eenzijdige gedoe over zonen opvoeden Wat dacht je van dochters? Ik lees hier regelmatig verhalen van vrouwen vele jaren mijn junior waar mijn bek (excusez le mot) van openvalt.
Ik was/ben een verwend nest. Google was mijn beste vriend (nog steeds, samen met YouTube tutorials) om mij te leren hoe ik ramen moest zemen, hoe die magnetron werkte, wat je allemaal kunt maken van savooiekool, enz. Gewoon vaak figuurlijk op mijn plaat gegaan omdat ik niet wist dat sommige zaken van tevoren geregeld moeten worden. Al doende leert men.
Man is gepamperd tot en met omdat zijn ouders hem alles wilde geven en voor hem regelen wat ze zelf vroeger nooit hebben gehad/nooit steun voor hebben gekregen. Hij was 21 en wist niet eens wat zijn rekeningnummer was. Ook hij heeft alles al doende geleerd. Dat je een APK beter weken voor de verloopdatum kunt regelen i.p.v. op zaterdagmiddag om 15.00 pas in actie te komen omdat de APK maandag vervallen is.
Ik had hem bij het handje kunnen nemen maar goed, dat soort zaken zag ik ook nooit aankomen
. Sommige zaken heb ik dan weer nooit op mij genomen. Als ik de was deed en hij deed het strijkwerk niet, lag ik er geen seconde wakker van dat hij dan geen overhemd had voor zijn werk. Dan improviseer je maar of strijk je snel één hemd. Dus al die hobbels waren al genomen voordat er gezinsuitbreiding kwam. Ik geloof echt niet dat zo’n man ineens de helft van zijn vaardigheden verliest door de komst van een kind. Dan heb je de jaren ervoor ook al veel gedaan wat je eigenlijk best had kunnen delen en samen doen.
Ik was/ben een verwend nest. Google was mijn beste vriend (nog steeds, samen met YouTube tutorials) om mij te leren hoe ik ramen moest zemen, hoe die magnetron werkte, wat je allemaal kunt maken van savooiekool, enz. Gewoon vaak figuurlijk op mijn plaat gegaan omdat ik niet wist dat sommige zaken van tevoren geregeld moeten worden. Al doende leert men.
Man is gepamperd tot en met omdat zijn ouders hem alles wilde geven en voor hem regelen wat ze zelf vroeger nooit hebben gehad/nooit steun voor hebben gekregen. Hij was 21 en wist niet eens wat zijn rekeningnummer was. Ook hij heeft alles al doende geleerd. Dat je een APK beter weken voor de verloopdatum kunt regelen i.p.v. op zaterdagmiddag om 15.00 pas in actie te komen omdat de APK maandag vervallen is.
Ik had hem bij het handje kunnen nemen maar goed, dat soort zaken zag ik ook nooit aankomen
. Sommige zaken heb ik dan weer nooit op mij genomen. Als ik de was deed en hij deed het strijkwerk niet, lag ik er geen seconde wakker van dat hij dan geen overhemd had voor zijn werk. Dan improviseer je maar of strijk je snel één hemd. Dus al die hobbels waren al genomen voordat er gezinsuitbreiding kwam. Ik geloof echt niet dat zo’n man ineens de helft van zijn vaardigheden verliest door de komst van een kind. Dan heb je de jaren ervoor ook al veel gedaan wat je eigenlijk best had kunnen delen en samen doen.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:44
Als ik het goed heb onthouden zijn er hier precies 2 vrouwen echt blij met het samen-doen van de derde shift en probeert er 1 positief naar te kijken.
Helaas hebben ex en ik 2 zorgintensieve kinderen, op heel verschillend gebied.
Met een kind (of 2) dat wat mankeert, is die derde shift een parttime baan. Per week ben ik er nu minimaal 2a3 dagdelen mee bezig. Afspraken, ondersteuning, regelen, medicijnen achterna bellen etc...
Ex wilde het niet regelen, vond het mijn taak. Ik werkte dan bij elkaar 5,5 dgn per week en hij 4,5.
Hij betaalt nu via de alimentatie. Is natuurlijk om-het-weekendvader.
En ik heb geen frustratie meer! Het was bij ons 1 van de breekpunten. Als er een kind meer zorg nodig heeft, gaat het niet alleen om agendabeheer. Alle instanties gaan er nl. ook vanuit dat er altijd een ouder/ dus moeder beschikbaar is om te zorgen en regelen.
Helaas hebben ex en ik 2 zorgintensieve kinderen, op heel verschillend gebied.
Met een kind (of 2) dat wat mankeert, is die derde shift een parttime baan. Per week ben ik er nu minimaal 2a3 dagdelen mee bezig. Afspraken, ondersteuning, regelen, medicijnen achterna bellen etc...
Ex wilde het niet regelen, vond het mijn taak. Ik werkte dan bij elkaar 5,5 dgn per week en hij 4,5.
Hij betaalt nu via de alimentatie. Is natuurlijk om-het-weekendvader.
En ik heb geen frustratie meer! Het was bij ons 1 van de breekpunten. Als er een kind meer zorg nodig heeft, gaat het niet alleen om agendabeheer. Alle instanties gaan er nl. ook vanuit dat er altijd een ouder/ dus moeder beschikbaar is om te zorgen en regelen.
vrijdag 1 februari 2019 om 22:54
Ja maar Bloem, dat is dan toch ook trekken aan een dood paard? In zo’n situatie snap ik dat je meer energie kan overhouden omdat je de regie zelf hebt en ééntje minder om voor te regelen.Bloem1970 schreef: ↑01-02-2019 22:44Als ik het goed heb onthouden zijn er hier precies 2 vrouwen echt blij met het samen-doen van de derde shift en probeert er 1 positief naar te kijken.
Helaas hebben ex en ik 2 zorgintensieve kinderen, op heel verschillend gebied.
Met een kind (of 2) dat wat mankeert, is die derde shift een parttime baan. Per week ben ik er nu minimaal 2a3 dagdelen mee bezig. Afspraken, ondersteuning, regelen, medicijnen achterna bellen etc...
Ex wilde het niet regelen, vond het mijn taak. Ik werkte dan bij elkaar 5,5 dgn per week en hij 4,5.
Hij betaalt nu via de alimentatie. Is natuurlijk om-het-weekendvader.
En ik heb geen frustratie meer! Het was bij ons 1 van de breekpunten. Als er een kind meer zorg nodig heeft, gaat het niet alleen om agendabeheer. Alle instanties gaan er nl. ook vanuit dat er altijd een ouder/ dus moeder beschikbaar is om te zorgen en regelen.
Ik vraag mij dan alleen af (voel je niet verplicht om te antwoorden, meer in algemene zin): Was het dan altijd al zo’n lambal en had je niet door hoezeer jij de boel regelde of is hij echt ineens uitgeschakeld na de komst van kind 2?
zaterdag 2 februari 2019 om 10:23
Dat vrouwen niet meer hoefden te werken, werd al een feit in de jaren 1910-1920. Sociale voorzieningen verbeterden in rap tempo tussen 1900 en 1920 en rond 1920 was het al vrij gewoon dat de moeder thuis was en de vader ergens uit werken ging, hetzij als arbeider in een fabriek, hetzij als administratief medewerker op een kantoor, enz. In het interbellum (dus tussen 1920 en 1940) was het al heel normaal dat er één kostwinner per gezin was. En dankzij de wetten op sociale huisvesting die al in het begin van de eeuw waren doorgevoerd, had iedereen ook een nette woning en alles wat daarmee samenhing. Dat vrouwen nog gedwongen móesten meewerken zag je in die tijd uitsluitend nog bij kleinere boeren, of kleinere middenstanders. Maar ook daar was het inmiddels niet meer de vele uren per dag sloven.florence13 schreef: ↑01-02-2019 22:07@pejeka, ik denk dat die jaren 60-80 redelijk uniek waren. Voor die tijd kregen mensen veel meer kinderen (dus meer te doen) en rond de vorige eeuwwisseling en daarvoor werkten vrouwen ook (meestal op platteland of in de industrie). Dus er is maar een tijdspanne van ongeveer 20 jaar (zeg grofweg 1 generatie) waarbij vrouwen a) thuis bleven en niet buitenshuis werkten EN b) geen 8 kinderen kregen maar 2 of 3 EN c) een hele hoop technologie ter beschikking hadden waardoor alles makkelijker ging (wasmachine, koelkast, vriezer, auto, etc) EN d) waren er inmiddels veel meer voorzieningen voor ouderen waardoor mantal zorg (of een opa of oma in huis nemen) minder gebruikelijk werd.
Dus het 'vroeger was alles beter' (waarbij ik niet zeg dat jij dat zegt) is natuurlijk eigenlijk maar een heel klein beetje vroeger, en niet heel veel vroeger
Dus dat gezinnen van 1 inkomen netjes konden leven, heeft bestaan van pakweg 1920 tot 1990. Verreweg meer dan de 20 jaar die je noemt.
Toen vrouwen meer gingen participeren op de arbeidsmarkt, werd ook altijd gezegd dat er een vrije keus moest zijn of er twee kostwinners waren of dat men liever vasthield aan het traditionele model van 1 kostwinner. Het ging om de vrije keuze. Maar als alle prijzen inmiddels op twee inkomens zijn afgestemd, waardoor de keuze voor 1 kostwinner eigenlijk niet meer mogeljjk is voor een gewone monteur of administratief medewerker, welke vrije keuze bestaat er dan nog?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 2 februari 2019 om 10:35
Helemaal eens met Lemoos dat het verdelen van de taken en verantwoordelijkheden al bepaald wordt op het moment van samenwonen. Als je dan al niet tot een evenwichtige verdeling komt, wordt het nooit meer gelijk getrokken.
Toevallig vanochtend weer een samenwoontopic geopend, waarbij zij vind dat zijn dozen nu uitgepakt moet worden en zich eraan ergert dat hij niets doet. Heel goed dat dat haar direct opvalt. Ipv zich eraan ergeren moet ze alleen nog even leren communiceren daarover, en zijn dozen zijn verantwoording laten.
Ook zaken als cadeautjes voor zijn vrienden en familieleden lekker bij hem laten. Ik bel mijn ouders als ze een controle bij een specialist hadden, ik reken erop dat mijn vriend dat voor zijn familieleden in de gaten houdt. (scheelt wel dat wij al 40+ waren toen we gingen samenwonen, en we dus al jaren zelf onze eigen dingen regelden)
Toevallig vanochtend weer een samenwoontopic geopend, waarbij zij vind dat zijn dozen nu uitgepakt moet worden en zich eraan ergert dat hij niets doet. Heel goed dat dat haar direct opvalt. Ipv zich eraan ergeren moet ze alleen nog even leren communiceren daarover, en zijn dozen zijn verantwoording laten.
Ook zaken als cadeautjes voor zijn vrienden en familieleden lekker bij hem laten. Ik bel mijn ouders als ze een controle bij een specialist hadden, ik reken erop dat mijn vriend dat voor zijn familieleden in de gaten houdt. (scheelt wel dat wij al 40+ waren toen we gingen samenwonen, en we dus al jaren zelf onze eigen dingen regelden)
zaterdag 2 februari 2019 om 10:41
Dat klopt niet. Tenminste niet in elke sociale klasse. In de jaren 50 werkten de vrouwen gewoon mee hoor, als er een boerderij was, of een winkel.pejeka schreef: ↑02-02-2019 10:23Dat vrouwen niet meer hoefden te werken, werd al een feit in de jaren 1910-1920. Sociale voorzieningen verbeterden in rap tempo tussen 1900 en 1920 en rond 1920 was het al vrij gewoon dat de moeder thuis was en de vader ergens uit werken ging, hetzij als arbeider in een fabriek, hetzij als administratief medewerker op een kantoor, enz. In het interbellum (dus tussen 1920 en 1940) was het al heel normaal dat er één kostwinner per gezin was. En dankzij de wetten op sociale huisvesting die al in het begin van de eeuw waren doorgevoerd, had iedereen ook een nette woning en alles wat daarmee samenhing. Dat vrouwen nog gedwongen móesten meewerken zag je in die tijd uitsluitend nog bij kleinere boeren, of kleinere middenstanders. Maar ook daar was het inmiddels niet meer de vele uren per dag sloven.
Dus dat gezinnen van 1 inkomen netjes konden leven, heeft bestaan van pakweg 1920 tot 1990. Verreweg meer dan de 20 jaar die je noemt.
Toen vrouwen meer gingen participeren op de arbeidsmarkt, werd ook altijd gezegd dat er een vrije keus moest zijn of er twee kostwinners waren of dat men liever vasthield aan het traditionele model van 1 kostwinner. Het ging om de vrije keuze. Maar als alle prijzen inmiddels op twee inkomens zijn afgestemd, waardoor de keuze voor 1 kostwinner eigenlijk niet meer mogeljjk is voor een gewone monteur of administratief medewerker, welke vrije keuze bestaat er dan nog?
En als ze dan inderdaad geen betaalde baan hadden dan hadden ze zoveel kinderen dat dát een fulltime baan was. Dan waste je de luiers van de jongste 2 op de hand en de oudste 6 stuurde je naar buiten. Mijn beide ouders komen uit de jaren 50 en omdat men toen niet rondkwam van het inkomen van mijn opa’s werden de kinderen vanaf hun 13e/14e uit werken gestuurd. En het loon moesten ze inleveren. En daar kwam geen kantoor aan te pas. Gewoon de fabriek of op de boerderij of naaister of in de kost als hulp of knecht. Mogelijk heb jij een punt als het gaat om de hogere middenklasse en daarboven, maar arbeiders en middenklasse, daar was geen sprake van 1 kostwinner en moeders die relaxed thee zette voor de kinderen. Ik hoor niet anders van mensen van nu 60 en ouder dat er géén persoonlijke aandacht was, dat je de kleren als 4e in het gezin moest dragen, en dat alleen de jongsten in het gezin de mazzel hadden om door te mogen leren (niet studeren, mind you! Gewoon de mts of een secretaresseopleising) en dat was enkel weggelegd voor de koters die rond 1970 geboren werden.
Dst hele ‘vroeger ging vader werken en moeder zat thuis met de thee’ was van na 1970 of dus in rijkere milieus. En dat is dus niet zo’n heel groot deel van Nederland. Daarvoor werkte gewoon iedereeen mee aan het gezinsinkomen.
zaterdag 2 februari 2019 om 10:46
Laat gaan Thordis, die discussie is al tig keer gevoerd in zoveel topics, en Pejeka weigert altijd onderbouwing voor zijn cijfers te vinden 'want je kunt zelf toch googlen', terwijl het een feit is dat die cijfers onjuist zijn. Heel storend iedere keer deze discussie in topics die daar niet over gaan.
Thordis, je schrijft een paar keer dat het gewoon niet gebeurd als je man het moet regelen, bijv die oppas voor als jullie naar dat concert willen. Hoe waren de regeldingen verdeeld voor jullie kinderen hadden dan? Moest jij toen ook denken aan de APK, het doktersbezoek van zijn oma, het verschonen van het bed, etc? Heb jij direct vanaf het begin al die regeldingen op je genomen?
Thordis, je schrijft een paar keer dat het gewoon niet gebeurd als je man het moet regelen, bijv die oppas voor als jullie naar dat concert willen. Hoe waren de regeldingen verdeeld voor jullie kinderen hadden dan? Moest jij toen ook denken aan de APK, het doktersbezoek van zijn oma, het verschonen van het bed, etc? Heb jij direct vanaf het begin al die regeldingen op je genomen?
zaterdag 2 februari 2019 om 11:08
pejeka schreef: ↑02-02-2019 10:23Dat vrouwen niet meer hoefden te werken, werd al een feit in de jaren 1910-1920. Sociale voorzieningen verbeterden in rap tempo tussen 1900 en 1920 en rond 1920 was het al vrij gewoon dat de moeder thuis was en de vader ergens uit werken ging, hetzij als arbeider in een fabriek, hetzij als administratief medewerker op een kantoor, enz. In het interbellum (dus tussen 1920 en 1940) was het al heel normaal dat er één kostwinner per gezin was. En dankzij de wetten op sociale huisvesting die al in het begin van de eeuw waren doorgevoerd, had iedereen ook een nette woning en alles wat daarmee samenhing. Dat vrouwen nog gedwongen móesten meewerken zag je in die tijd uitsluitend nog bij kleinere boeren, of kleinere middenstanders. Maar ook daar was het inmiddels niet meer de vele uren per dag sloven.
Dus dat gezinnen van 1 inkomen netjes konden leven, heeft bestaan van pakweg 1920 tot 1990. Verreweg meer dan de 20 jaar die je noemt.
Toen vrouwen meer gingen participeren op de arbeidsmarkt, werd ook altijd gezegd dat er een vrije keus moest zijn of er twee kostwinners waren of dat men liever vasthield aan het traditionele model van 1 kostwinner. Het ging om de vrije keuze. Maar als alle prijzen inmiddels op twee inkomens zijn afgestemd, waardoor de keuze voor 1 kostwinner eigenlijk niet meer mogeljjk is voor een gewone monteur of administratief medewerker, welke vrije keuze bestaat er dan nog?
Voortschrijdend inzicht bepaalt nu dat gezinnen beter af zijn met een gedeeld kostwinnersschap.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 12:39
0.06% gewijzigd
zaterdag 2 februari 2019 om 12:05
Toen was het veel meer gelijk. Want dan boeide het niet als hij iets in de soep liet lopen. Ook toen de kinderen nog niet op de basisschool zaten was het veel meer gelijk. Maar toen de kinderen een eigen agenda kregen kwam er steeds meer op mij terecht ongemerktMarana-- schreef: ↑02-02-2019 10:46Laat gaan Thordis, die discussie is al tig keer gevoerd in zoveel topics, en Pejeka weigert altijd onderbouwing voor zijn cijfers te vinden 'want je kunt zelf toch googlen', terwijl het een feit is dat die cijfers onjuist zijn. Heel storend iedere keer deze discussie in topics die daar niet over gaan.
Thordis, je schrijft een paar keer dat het gewoon niet gebeurd als je man het moet regelen, bijv die oppas voor als jullie naar dat concert willen. Hoe waren de regeldingen verdeeld voor jullie kinderen hadden dan? Moest jij toen ook denken aan de APK, het doktersbezoek van zijn oma, het verschonen van het bed, etc? Heb jij direct vanaf het begin al die regeldingen op je genomen?
zaterdag 2 februari 2019 om 16:03
Is het voor niemand herkenbaar dat alles dubbel gebeurt? Dat je ineens met een dubbele hoeveelheid brood zit omdat je allebei een bestelling hebt gedaan bij de bakker. En je kind met twee dezelfde winterpyjama's zit omdat de oude te dun/te klein was en je allebei bij precies dezelfde winkel online hebt gekeken naar een leuke aanbieding?
zaterdag 2 februari 2019 om 16:09
NYC schreef: ↑02-02-2019 16:03Is het voor niemand herkenbaar dat alles dubbel gebeurt? Dat je ineens met een dubbele hoeveelheid brood zit omdat je allebei een bestelling hebt gedaan bij de bakker. En je kind met twee dezelfde winterpyjama's zit omdat de oude te dun/te klein was en je allebei bij precies dezelfde winkel online hebt gekeken naar een leuke aanbieding?
Ja, wc-papier in de aanbieding, pak van 12 rollen. Spotgoedkoop. Ik haal twee pakken, man drie.
En ijsjes op de camping. Als we dus geen vriezer hebben.
zaterdag 2 februari 2019 om 16:30
Nee, want wij doen onze boodschappen in de app. En één iemand (man) doet alle boodschappen. En ik doe de kleding.NYC schreef: ↑02-02-2019 16:03Is het voor niemand herkenbaar dat alles dubbel gebeurt? Dat je ineens met een dubbele hoeveelheid brood zit omdat je allebei een bestelling hebt gedaan bij de bakker. En je kind met twee dezelfde winterpyjama's zit omdat de oude te dun/te klein was en je allebei bij precies dezelfde winkel online hebt gekeken naar een leuke aanbieding?
zaterdag 2 februari 2019 om 16:33
Jup, 4 tubes mayoNYC schreef: ↑02-02-2019 16:03Is het voor niemand herkenbaar dat alles dubbel gebeurt? Dat je ineens met een dubbele hoeveelheid brood zit omdat je allebei een bestelling hebt gedaan bij de bakker. En je kind met twee dezelfde winterpyjama's zit omdat de oude te dun/te klein was en je allebei bij precies dezelfde winkel online hebt gekeken naar een leuke aanbieding?
zaterdag 2 februari 2019 om 16:36
Voortschrijdend inzicht bewijst dat steeds meer mensen in de knoop komen met het op orde houden van hun huishouden, het runnen van de dagelijkse gang van zaken daar met de kinderen, enz. En dat is ook logisch. Opvoeden van kinderen is niet iets dat je er "even" bij kunt doen tussen half 6 en half 7 in de avond. Je huishouden bijhouden kost tijd, als je het goed wilt doen, inclusief alle administratieve zaken die ook bij een huishouden horen. Daarom is er ook zo vaak gesteggel over, omdat geen van beide partners na een lange werkdag nog zin heeft in het poetsen van de badkamer, de keuken een goede beurt geven, de ramen zemen of wat dan ook. Wat ook logisch is. Dus in veel huishoudens komt het erop neer dat het hoogst noodzakelijke (zichtbare) een beetje wordt gedaan en de rest niet of nauwelijks.
Dus in welk opzicht zijn de GEZINNEN beter af met gedeeld kostwinnerschap? Denk je echt dat het de kinderen een bal kan schelen wie van de ouders het geld binnen brengt? Ik denk dat die kinderen er meer plezier van hebben als er gewoon elke dag iemand (vader of moeder, maakt niet uit) thuis is als de school is afgelopen, even de tijd voor ze heeft, naar ze luistert als ze vertellen wat ze meegemaakt hebben op school even wat met ze drinkt (of dat nou thee of water of limonade is, maakt niet uit, maar even een sociaal momentje samen), waarna ze lekker kunnen gaan spelen of als ze daar zin in hebben, lekker op de eigen kamer kunnen gaan relaxen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 2 februari 2019 om 16:43
Thordis* schreef: ↑02-02-2019 10:41Dat klopt niet. Tenminste niet in elke sociale klasse. In de jaren 50 werkten de vrouwen gewoon mee hoor, als er een boerderij was, of een winkel.
En als ze dan inderdaad geen betaalde baan hadden dan hadden ze zoveel kinderen dat dát een fulltime baan was. Dan waste je de luiers van de jongste 2 op de hand en de oudste 6 stuurde je naar buiten. Mijn beide ouders komen uit de jaren 50 en omdat men toen niet rondkwam van het inkomen van mijn opa’s werden de kinderen vanaf hun 13e/14e uit werken gestuurd. En het loon moesten ze inleveren. En daar kwam geen kantoor aan te pas. Gewoon de fabriek of op de boerderij of naaister of in de kost als hulp of knecht. Mogelijk heb jij een punt als het gaat om de hogere middenklasse en daarboven, maar arbeiders en middenklasse, daar was geen sprake van 1 kostwinner en moeders die relaxed thee zette voor de kinderen. Ik hoor niet anders van mensen van nu 60 en ouder dat er géén persoonlijke aandacht was, dat je de kleren als 4e in het gezin moest dragen, en dat alleen de jongsten in het gezin de mazzel hadden om door te mogen leren (niet studeren, mind you! Gewoon de mts of een secretaresseopleising) en dat was enkel weggelegd voor de koters die rond 1970 geboren werden.
Dst hele ‘vroeger ging vader werken en moeder zat thuis met de thee’ was van na 1970 of dus in rijkere milieus. En dat is dus niet zo’n heel groot deel van Nederland. Daarvoor werkte gewoon iedereeen mee aan het gezinsinkomen.
Dat kinderen, met name jongens, in die tijd vroeger aan hun loopbaan begonnen (met 16 als leerling-monteur ergens in dienst bijvoorbeeld) klopt. Maar de vrouwen van arbeiders waren rond 1920 al gewoon thuis, de tijd dat beide ouders zich moesten afsloven in de fabriek was, mede dankzij de sociale wetgeving die begin 1900 van kracht werd, voorbij. Rond 1910/1920 was het al heel normaal dat moeder gewoon thuis was. En inderdaad, op boerenbedrijven of in (kleine) winkels werkte de moeder vaak nog mee, maar in omstandigheden waarin de man een baan had, was de vrouw al sinds 1910/1920 gewoon thuis als huisvrouw.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 2 februari 2019 om 17:05
pejeka schreef: ↑02-02-2019 16:36Voortschrijdend inzicht bewijst dat steeds meer mensen in de knoop komen met het op orde houden van hun huishouden, het runnen van de dagelijkse gang van zaken daar met de kinderen, enz. En dat is ook logisch. Opvoeden van kinderen is niet iets dat je er "even" bij kunt doen tussen half 6 en half 7 in de avond. Je huishouden bijhouden kost tijd, als je het goed wilt doen, inclusief alle administratieve zaken die ook bij een huishouden horen. Daarom is er ook zo vaak gesteggel over, omdat geen van beide partners na een lange werkdag nog zin heeft in het poetsen van de badkamer, de keuken een goede beurt geven, de ramen zemen of wat dan ook. Wat ook logisch is. Dus in veel huishoudens komt het erop neer dat het hoogst noodzakelijke (zichtbare) een beetje wordt gedaan en de rest niet of nauwelijks.
Dus in welk opzicht zijn de GEZINNEN beter af met gedeeld kostwinnerschap? Denk je echt dat het de kinderen een bal kan schelen wie van de ouders het geld binnen brengt? Ik denk dat die kinderen er meer plezier van hebben als er gewoon elke dag iemand (vader of moeder, maakt niet uit) thuis is als de school is afgelopen, even de tijd voor ze heeft, naar ze luistert als ze vertellen wat ze meegemaakt hebben op school even wat met ze drinkt (of dat nou thee of water of limonade is, maakt niet uit, maar even een sociaal momentje samen), waarna ze lekker kunnen gaan spelen of als ze daar zin in hebben, lekker op de eigen kamer kunnen gaan relaxen.
Denk jij echt dat al die moeders die ooit thuis bleven zo veel gelukkiger waren als wij nu zijn? Dat ze helemaal happy weer aan een dag poetsen en boenen begonnen? Het moest want je was de hele dag thuis en wat zouden de buren wel niet denken als je alweer op de bank zat met een boek? Het huishouden werd dagvulling bij gebrek aan een andere nuttige tijdsbesteding. Het eten werd zelf gekookt, want tijd genoeg en geld was schaars. Alle restjes verdwenen in de soep, die dagelijks op het menu stond, niet uit luxe maar noodzaak.
En gedeeld kostwinnersschap, is niet twee fulltime banen naast elkaar met amper tijd voor de kinderen. Samen werken, samen zorgen, samen huishouden. En dat hoeft niet nadat je thuis komt van een dag hard werken, dat kan prima op de dag dat je niet werkt. En niet alles hoeft zo grondig als ze dat in de jaren 70 deden. Hartje winter de ramen lappen op een dag voor kerst, niet omdat je zelf graag door schone ramen naar buiten kijkt, maar om een goede huisvrouw te zijn.
Heerlijk om soms gewoon even niks te doen. De mand met was achter de bank te zetten om die morgen op te vouwen, in plaats van alles nu meteen direct te doen. Mijn schoonmoeder is een soort geobsedeerd van haar huishouden. Die kan niet gaan slapen als er nog een vuil kopje staat of een ongestreken theedoek niet in de kast ligt. Ze kan er ook zo boeiend over vertellen, want verder maakt ze weinig mee.
