Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
woensdag 20 juli 2016 om 15:39
quote:Youk79 schreef op 20 juli 2016 @ 07:27:
(...)
Heeft je man alle regelldingen voor elkaar gekregen?Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
(...)
Heeft je man alle regelldingen voor elkaar gekregen?Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
woensdag 20 juli 2016 om 15:42
woensdag 20 juli 2016 om 16:00
quote:Zeeland1970 schreef op 19 juli 2016 @ 14:04:
[...]
Ik twijfel dus tussen dit, en wat iemand anders hier postte, over dat dat een mannen-dingetje zou zijn. Competitie, haantjesgedrag, andere humor onderling tussen mannen.
Tja, ik ben dus idd geen man, dus kan alleen zeggen hoe dit op mij overkwam. Ik vond het redelijk 'naa-naa-nana-naah' overkomen. Ten koste vd ander. Vind ik persoonlijk niet sportief.
Maar mss ben ik hier idd te gevoelig in, want ik kan die filmpjes met vallende kinderen/volwassenen bij funniest home video's etc ook nooit aanzien.
Ben je nou niet heel erg op alle slakken zout aan het leggen? Ik bedoel, hij vertelt argeloos een anekdote waar hij blijkbaar plezier om had. Vanuit zijn optiek deelt hij iets leuks met je en jij moet dat vergallen door hem op de vingers te tikken. Blijkbaar is je man iemand die secundair reageert, dat bleek ook al uit die situatie met dat schilderijtje. Een paar dagen later wordt het dus weer opgerakeld. Dat is dan zijn manier, soit.
Maar ondertussen is niemand in staat over zijn eigen schaduw heen te springen. Tenzij je dat niet wilt, dat kan, maar dan heb je niets meer in deze situatie te zoeken. In andere gevallen: pick your battles. Jullie breken elkaar helemaal af, zo. Heel toxic, ook voor de kinders.
Ik heb trouwens geen idee of het leedvermaak was van hem, kan ik niet inschatten vanaf hier. Leedvermaak schijnt volgens onderzoek voort te komen uit jaloezie. Hoe dan ook, is bij zo'n futiliteit totaal onbelangrijk. De vriend heeft toch geen ernstige ziekte ofzo, die is er binnen een paar minuten weer bovenop.
[...]
Ik twijfel dus tussen dit, en wat iemand anders hier postte, over dat dat een mannen-dingetje zou zijn. Competitie, haantjesgedrag, andere humor onderling tussen mannen.
Tja, ik ben dus idd geen man, dus kan alleen zeggen hoe dit op mij overkwam. Ik vond het redelijk 'naa-naa-nana-naah' overkomen. Ten koste vd ander. Vind ik persoonlijk niet sportief.
Maar mss ben ik hier idd te gevoelig in, want ik kan die filmpjes met vallende kinderen/volwassenen bij funniest home video's etc ook nooit aanzien.
Ben je nou niet heel erg op alle slakken zout aan het leggen? Ik bedoel, hij vertelt argeloos een anekdote waar hij blijkbaar plezier om had. Vanuit zijn optiek deelt hij iets leuks met je en jij moet dat vergallen door hem op de vingers te tikken. Blijkbaar is je man iemand die secundair reageert, dat bleek ook al uit die situatie met dat schilderijtje. Een paar dagen later wordt het dus weer opgerakeld. Dat is dan zijn manier, soit.
Maar ondertussen is niemand in staat over zijn eigen schaduw heen te springen. Tenzij je dat niet wilt, dat kan, maar dan heb je niets meer in deze situatie te zoeken. In andere gevallen: pick your battles. Jullie breken elkaar helemaal af, zo. Heel toxic, ook voor de kinders.
Ik heb trouwens geen idee of het leedvermaak was van hem, kan ik niet inschatten vanaf hier. Leedvermaak schijnt volgens onderzoek voort te komen uit jaloezie. Hoe dan ook, is bij zo'n futiliteit totaal onbelangrijk. De vriend heeft toch geen ernstige ziekte ofzo, die is er binnen een paar minuten weer bovenop.
woensdag 20 juli 2016 om 16:31
quote:Zeeland1970 schreef op 20 juli 2016 @ 15:39:
[...]
Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
Waarom heb jij dat op je genomen?
Wantrouwen?
Medelijden?
Ik ben heel benieuwd waarom jij gedaan hebt wat jouw man zou doen.
[...]
Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
Waarom heb jij dat op je genomen?
Wantrouwen?
Medelijden?
Ik ben heel benieuwd waarom jij gedaan hebt wat jouw man zou doen.
woensdag 20 juli 2016 om 17:05
woensdag 20 juli 2016 om 17:09
quote:Zeeland1970 schreef op 20 juli 2016 @ 15:39:
[...]
Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
Ik snap die neiging, want je wil dat het goed gaat, maar handig is het niet. Zo verandert het niet natuurlijk.
Nou ja, volgende keer weer een kans.
Geniet van je vrije dag. Veel te heet vind ik!
[...]
Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
Ik snap die neiging, want je wil dat het goed gaat, maar handig is het niet. Zo verandert het niet natuurlijk.
Nou ja, volgende keer weer een kans.
Geniet van je vrije dag. Veel te heet vind ik!
Het is zoals het is
woensdag 20 juli 2016 om 17:33
Toch ben ik heel benieuwd waarom Zeeland het gedaan heeft. De invulling van jou Youk dat Zeeland wil dat het goed gaat kan best kloppen maar is dit zo? En waarom kan man dit niet? Is het zo moeilijk om boodschappen te doen? Voelt man zich überhaupt nog serieus genomen als Zeeland zijn, in dit geval makkelijke taak, overneemt omdat het goed moet gaan? Ik zou mij als man een kleuter voelen. Eén grote kulreden is het dus in m'n ogen en totaal geen gelijkwaardig gedrag.
Ik gooi nogmaals het rijtje er in:
Waarom heb jij dat op je genomen?
Wantrouwen?
Medelijden?
Ik ben heel benieuwd waarom jij gedaan hebt wat jouw man zou doen.
Ik gooi nogmaals het rijtje er in:
Waarom heb jij dat op je genomen?
Wantrouwen?
Medelijden?
Ik ben heel benieuwd waarom jij gedaan hebt wat jouw man zou doen.
woensdag 20 juli 2016 om 17:59
Als je iets aan je man overlaat zal je ook moeten accepteren dat hij het op zijn manier regelt.
Het valt mij altijd weer op dat er mannen zijn die een hele organisatie kunnen leiden, maar niet in staat zijn om een simpele visite te organiseren. Ze kunnen complexe technische problemen oplossen maar het aanzetten van de wasmachine is te moeilijk voor ze.
Er zijn vrouwen die dat geloven ook nog.
Het valt mij altijd weer op dat er mannen zijn die een hele organisatie kunnen leiden, maar niet in staat zijn om een simpele visite te organiseren. Ze kunnen complexe technische problemen oplossen maar het aanzetten van de wasmachine is te moeilijk voor ze.
Er zijn vrouwen die dat geloven ook nog.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 20 juli 2016 om 18:41
quote:JustcallmeTuT schreef op 20 juli 2016 @ 17:33:
Toch ben ik heel benieuwd waarom Zeeland het gedaan heeft. De invulling van jou Youk dat Zeeland wil dat het goed gaat kan best kloppen maar is dit zo? En waarom kan man dit niet? Is het zo moeilijk om boodschappen te doen? Voelt man zich überhaupt nog serieus genomen als Zeeland zijn, in dit geval makkelijke taak, overneemt omdat het goed moet gaan? Ik zou mij als man een kleuter voelen. Eén grote kulreden is het dus in m'n ogen en totaal geen gelijkwaardig gedrag.
Ik gooi nogmaals het rijtje er in:
Waarom heb jij dat op je genomen?
Wantrouwen?
Medelijden?
Ik ben heel benieuwd waarom jij gedaan hebt wat jouw man zou doen.Dezelfde reden als waarom Zeeland niet een weekje op de spreekwoordelijke hei gaat zitten, omdat hij zich in haar afwezigheid weleens zou kunnen gaan realiseren dat hij beter af is zonder haar? (dat laatste puur vanuit hem geredeneerd uiteraard, niet omdat ik dat echt denk ofzo) Wat is haar toegevoegde waarde eigenlijk nog als ze geen taart en bier haalt? (bwvs)
Toch ben ik heel benieuwd waarom Zeeland het gedaan heeft. De invulling van jou Youk dat Zeeland wil dat het goed gaat kan best kloppen maar is dit zo? En waarom kan man dit niet? Is het zo moeilijk om boodschappen te doen? Voelt man zich überhaupt nog serieus genomen als Zeeland zijn, in dit geval makkelijke taak, overneemt omdat het goed moet gaan? Ik zou mij als man een kleuter voelen. Eén grote kulreden is het dus in m'n ogen en totaal geen gelijkwaardig gedrag.
Ik gooi nogmaals het rijtje er in:
Waarom heb jij dat op je genomen?
Wantrouwen?
Medelijden?
Ik ben heel benieuwd waarom jij gedaan hebt wat jouw man zou doen.Dezelfde reden als waarom Zeeland niet een weekje op de spreekwoordelijke hei gaat zitten, omdat hij zich in haar afwezigheid weleens zou kunnen gaan realiseren dat hij beter af is zonder haar? (dat laatste puur vanuit hem geredeneerd uiteraard, niet omdat ik dat echt denk ofzo) Wat is haar toegevoegde waarde eigenlijk nog als ze geen taart en bier haalt? (bwvs)
woensdag 20 juli 2016 om 21:04
quote:broodjeharing schreef op 20 juli 2016 @ 16:00:
[...]
Ben je nou niet heel erg op alle slakken zout aan het leggen?
Mwoa, ik debk dat TO erachter aan het komen is dat haar man helemaal niet zo'n leuke vent is. En dat ziet ze ineens in die kleine dingen. Het hoerenbedrog was natuurlijk al een fikse indicatie en zijn onsympathieke gedrag zoals voor d'r uitfietsen en een vriend uitlachen zijn kleine puzzelstukjes die het beeld nog completer maken.
En ja, lachen als een sportmaat over zijn eigen grenzen gaat is onsympathiek. Teksten dat 'mannen zo zijn' of sporters zo zijn is gewoon niet waar.
[...]
Ben je nou niet heel erg op alle slakken zout aan het leggen?
Mwoa, ik debk dat TO erachter aan het komen is dat haar man helemaal niet zo'n leuke vent is. En dat ziet ze ineens in die kleine dingen. Het hoerenbedrog was natuurlijk al een fikse indicatie en zijn onsympathieke gedrag zoals voor d'r uitfietsen en een vriend uitlachen zijn kleine puzzelstukjes die het beeld nog completer maken.
En ja, lachen als een sportmaat over zijn eigen grenzen gaat is onsympathiek. Teksten dat 'mannen zo zijn' of sporters zo zijn is gewoon niet waar.
woensdag 20 juli 2016 om 21:18
quote:Zeeland1970 schreef op 20 juli 2016 @ 15:39:
[...]
Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
"Hier zakt echt mijn broek van af"
Dat denk ik als ik zoiets lees.
Echt. Ik volg het allemaal niet meer. (in figuurlijke zin, ik lees nog wel mee)
[...]
Ja, viel uiteindelijk mee met de regeldingen; hij hoefde alleen in de ochtend even met jongste mee naar het theater te fietsen zodat hij de weg wist. Taart/drank vd visite had ik toch nog maar snel gekocht.
"Hier zakt echt mijn broek van af"
Dat denk ik als ik zoiets lees.
Echt. Ik volg het allemaal niet meer. (in figuurlijke zin, ik lees nog wel mee)
woensdag 20 juli 2016 om 21:23
woensdag 20 juli 2016 om 21:27
woensdag 20 juli 2016 om 21:28
quote:broodjeharing schreef op 20 juli 2016 @ 18:41:
[...]
Dezelfde reden als waarom Zeeland niet een weekje op de spreekwoordelijke hei gaat zitten, omdat hij zich in haar afwezigheid weleens zou kunnen gaan realiseren dat hij beter af is zonder haar? (dat laatste puur vanuit hem geredeneerd uiteraard, niet omdat ik dat echt denk ofzo) Wat is haar toegevoegde waarde eigenlijk nog als ze geen taart en bier haalt? (bwvs)
Nou, nou, je durft wel, moet ik zeggen. Puur vanuit hem geredeneerd? Hoe kun jij dat? Op basis waarvan durf jij te stellen dat de man van Zeeland dat zou vinden of denken? En die laatste vraag, hoe bedoel je toegevoegde waarde? Voor wie? Voor haar man? Die na 20 jaar huwelijk, hoerenbezoek, huwelijkscrisis en therapie, nog steeds bij zijn vrouw is? Voor haar kinderen? Haar familie of collega's?
Dat Zeeland dus denkt van, nou ik maak mijzelf maar onmisbaar, dan blijf ik getrouwd? Bedoel je dat?
[...]
Dezelfde reden als waarom Zeeland niet een weekje op de spreekwoordelijke hei gaat zitten, omdat hij zich in haar afwezigheid weleens zou kunnen gaan realiseren dat hij beter af is zonder haar? (dat laatste puur vanuit hem geredeneerd uiteraard, niet omdat ik dat echt denk ofzo) Wat is haar toegevoegde waarde eigenlijk nog als ze geen taart en bier haalt? (bwvs)
Nou, nou, je durft wel, moet ik zeggen. Puur vanuit hem geredeneerd? Hoe kun jij dat? Op basis waarvan durf jij te stellen dat de man van Zeeland dat zou vinden of denken? En die laatste vraag, hoe bedoel je toegevoegde waarde? Voor wie? Voor haar man? Die na 20 jaar huwelijk, hoerenbezoek, huwelijkscrisis en therapie, nog steeds bij zijn vrouw is? Voor haar kinderen? Haar familie of collega's?
Dat Zeeland dus denkt van, nou ik maak mijzelf maar onmisbaar, dan blijf ik getrouwd? Bedoel je dat?
woensdag 20 juli 2016 om 22:02
quote:One-Love1896 schreef op 20 juli 2016 @ 21:28:
Hij kon 'zelfstandig' naar de hoeren.
Echter een stuk taart in huis halen, zou 'm niet lukken?
??? Zou me toch vragen hierbij stellen.
Je vertrouwt 'm niet..
op geen enkel vlak.
Hard maar jemig wat waar....
Moet je je voorstellen hoe doodeng dat is. Naar iemand toegaan die je niet kent, daar prijsafspraken mee maken en dan seks.
Ik vind voor het eerst daten en dan uit eten al spannend.
Een taart halen moet iemand die dát durft, met een vreemde vrouw, zomaar, hup naar bed, gewoon makkelijk kunnen.
Hij kon 'zelfstandig' naar de hoeren.
Echter een stuk taart in huis halen, zou 'm niet lukken?
??? Zou me toch vragen hierbij stellen.
Je vertrouwt 'm niet..
op geen enkel vlak.
Hard maar jemig wat waar....
Moet je je voorstellen hoe doodeng dat is. Naar iemand toegaan die je niet kent, daar prijsafspraken mee maken en dan seks.
Ik vind voor het eerst daten en dan uit eten al spannend.
Een taart halen moet iemand die dát durft, met een vreemde vrouw, zomaar, hup naar bed, gewoon makkelijk kunnen.
woensdag 20 juli 2016 om 22:10
Dit begrijp ik echt niet, je wil nog steeds die controle houden, hoe kan iemand in godsnaam de verkeerde taart kopen, dan is het chocola i.p.v. slagroom, te weinig bier, dan vraag je hem hoeveel mensen hij denkt dat er komen? Zolang jij je niet bewust bent van je eigen gedrag en hem niet vrijlaat om zijn eigen fouten te maken en zelf dan ook die verantwoordelijkheid laat nemen, dan is je doel verder weg dan ooit. Je behandelt hem als een klein kind die niet in staat is om zelfstandig handelingen uit te voeren of een mening kan hebben. je doet er lacherig over met je "Smiley" maar eigenlijk is het diep triest.
woensdag 20 juli 2016 om 22:15
quote:Nomos schreef op 20 juli 2016 @ 21:28:
[...]
Nou, nou, je durft wel, moet ik zeggen. Puur vanuit hem geredeneerd? Hoe kun jij dat? Op basis waarvan durf jij te stellen dat de man van Zeeland dat zou vinden of denken? En die laatste vraag, hoe bedoel je toegevoegde waarde? Voor wie? Voor haar man? Die na 20 jaar huwelijk, hoerenbezoek, huwelijkscrisis en therapie, nog steeds bij zijn vrouw is? Voor haar kinderen? Haar familie of collega's?
Dat Zeeland dus denkt van, nou ik maak mijzelf maar onmisbaar, dan blijf ik getrouwd? Bedoel je dat?Ik vraag me wel eens af of jij, als haar grootste fan, ook echt wil dat het TO lukt om haar huwelijk te redden. Je blijft applaudisseren voor ieder windje wat ze laat maar ziet blijkbaar niet dat ze afstormt op een fiasco. Jij vindt dat ze alleen zich op haar verdriet moet richten en dat hij zich onderdanig moet opstellen maar wat voor huwelijk moet dat dan worden. Hoelang moet hij door het stof gaan? Ik vraag me oprecht af hoe jij de situatie zou oplossen als je TO zou zijn en je huwelijk wil redden?
[...]
Nou, nou, je durft wel, moet ik zeggen. Puur vanuit hem geredeneerd? Hoe kun jij dat? Op basis waarvan durf jij te stellen dat de man van Zeeland dat zou vinden of denken? En die laatste vraag, hoe bedoel je toegevoegde waarde? Voor wie? Voor haar man? Die na 20 jaar huwelijk, hoerenbezoek, huwelijkscrisis en therapie, nog steeds bij zijn vrouw is? Voor haar kinderen? Haar familie of collega's?
Dat Zeeland dus denkt van, nou ik maak mijzelf maar onmisbaar, dan blijf ik getrouwd? Bedoel je dat?Ik vraag me wel eens af of jij, als haar grootste fan, ook echt wil dat het TO lukt om haar huwelijk te redden. Je blijft applaudisseren voor ieder windje wat ze laat maar ziet blijkbaar niet dat ze afstormt op een fiasco. Jij vindt dat ze alleen zich op haar verdriet moet richten en dat hij zich onderdanig moet opstellen maar wat voor huwelijk moet dat dan worden. Hoelang moet hij door het stof gaan? Ik vraag me oprecht af hoe jij de situatie zou oplossen als je TO zou zijn en je huwelijk wil redden?
woensdag 20 juli 2016 om 22:17
quote:Eleonora-1 schreef op 20 juli 2016 @ 22:02:
[...]
Hard maar jemig wat waar....
Moet je je voorstellen hoe doodeng dat is. Naar iemand toegaan die je niet kent, daar prijsafspraken mee maken en dan seks.
Ik vind voor het eerst daten en dan uit eten al spannend.
Een taart halen moet iemand die dát durft, met een vreemde vrouw, zomaar, hup naar bed, gewoon makkelijk kunnen.Ik denk dat de man het best kan, maar het niet doet, omdat zijn vrouw het al doet. Zeeland, ik ken het ook, denken dat jij het uiteindelijk het best zelf kunt, beter, grondiger en efficiënter dan wie ook. Maar, ga op je handen zitten, geef een ander de ruimte om het op zijn of haar manier te doen, want je ontneemt een ander het plezierige gevoel van nuttig en nodig zijn. en jouw man is inderdaad een volwassen man, geen kleuter, die inderdaad wel ingewikkelder zaken heeft gekocht dan taarten en bier.
[...]
Hard maar jemig wat waar....
Moet je je voorstellen hoe doodeng dat is. Naar iemand toegaan die je niet kent, daar prijsafspraken mee maken en dan seks.
Ik vind voor het eerst daten en dan uit eten al spannend.
Een taart halen moet iemand die dát durft, met een vreemde vrouw, zomaar, hup naar bed, gewoon makkelijk kunnen.Ik denk dat de man het best kan, maar het niet doet, omdat zijn vrouw het al doet. Zeeland, ik ken het ook, denken dat jij het uiteindelijk het best zelf kunt, beter, grondiger en efficiënter dan wie ook. Maar, ga op je handen zitten, geef een ander de ruimte om het op zijn of haar manier te doen, want je ontneemt een ander het plezierige gevoel van nuttig en nodig zijn. en jouw man is inderdaad een volwassen man, geen kleuter, die inderdaad wel ingewikkelder zaken heeft gekocht dan taarten en bier.
woensdag 20 juli 2016 om 22:27
quote:Nomos schreef op 20 juli 2016 @ 22:17:
[...]
Ik denk dat de man het best kan, maar het niet doet, omdat zijn vrouw het al doet. Zeeland, ik ken het ook, denken dat jij het uiteindelijk het best zelf kunt, beter, grondiger en efficiënter dan wie ook. Maar, ga op je handen zitten, geef een ander de ruimte om het op zijn of haar manier te doen, want je ontneemt een ander het plezierige gevoel van nuttig en nodig zijn. en jouw man is inderdaad een volwassen man, geen kleuter, die inderdaad wel ingewikkelder zaken heeft gekocht dan taarten en bier.
Wie denk je dan wel niet te zijn?
Onfeilbaar, perfect, god, Allah, Ghandi?
Wat een arrogantie.
Goed voorbeeld voor de kinderen. Laat los Zeeland en geef je man en kinderen ook de kans.
Gedraag je als mens, niet meer en niet minder en laat je naasten fouten maken. Van fouten leer je.
[...]
Ik denk dat de man het best kan, maar het niet doet, omdat zijn vrouw het al doet. Zeeland, ik ken het ook, denken dat jij het uiteindelijk het best zelf kunt, beter, grondiger en efficiënter dan wie ook. Maar, ga op je handen zitten, geef een ander de ruimte om het op zijn of haar manier te doen, want je ontneemt een ander het plezierige gevoel van nuttig en nodig zijn. en jouw man is inderdaad een volwassen man, geen kleuter, die inderdaad wel ingewikkelder zaken heeft gekocht dan taarten en bier.
Wie denk je dan wel niet te zijn?
Onfeilbaar, perfect, god, Allah, Ghandi?
Wat een arrogantie.
Goed voorbeeld voor de kinderen. Laat los Zeeland en geef je man en kinderen ook de kans.
Gedraag je als mens, niet meer en niet minder en laat je naasten fouten maken. Van fouten leer je.
