Verder na bedrog, hoe?

13-05-2016 07:48 3007 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic

Partner biecht op...



In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?

Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?

Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?



In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.

Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.

Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.



Mijn achtergrond:

Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.



Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!

Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'



Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.

Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?

Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.



Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.



Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.

Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.

De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.



Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.

Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)



Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).

Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.

En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Alle reacties Link kopieren
Mooie post Zeeland, die laatste!



Ik begrijp je wil om het allemaal te zien zoals het is. Wij kennen je man alleen als hoerenloper. Jij kent hem al jaren als iemand waar je van houdt en op vertrouwt, en nu blijkt dit deel er ook te zijn. Lijkt me zo vreselijk moeilijk. Juist als je een goed huwelijk had.



Ik gun ons soms ook een ontknoping Maar jou gun ik juist de rust en het vertrouwen om dit pad te bewandelen. Ooit ga je een definitieve beslissing nemen (blijven of gaan) en daar helemaal achter staan. Daar heb ik alle vertrouwen in. Maar nu is het nog niet zo ver.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Zeeland gunt zichzelf de tijd om hier goed over na te denken en bij stil te staan. Ze gunt zichzelf therapie en ook gunt ze zichzelf de ruimte zich niet altijd in te zetten voor mans therapie. Ze gunt zichzelf een eigen topic waar ze van zich af man schrijven en reflecteren.



Ik vind dat mooi om te lezen. Ik denk niet steeds dat ze eigenlijk iets anders zou moeten doen, ookal zou ik sommige beslissingen wel zelf anders nemen. Volgens mij doet ze juist heel goed wat zij wil en dat vind ik knap en ik ben er blij om.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
"Ik gun ons soms ook een ontknoping "



Wat is er nog onduidelijk?

Zie je Zeeland serieus overwegen weg te gaan?

Ik niet.



Zo is ze bezig met de details van het leven "samen" en hoe ze "samen" hierdoor komen, wel elk in eigen traject zo nodig, dat ik niet zie dat ze weg gaat, ook niet voor een weekend of week om wat afstand te nemen, zoals Highlander zo terecht suggereert.



Nope, dat zie ik niet gebeuren. Nogmaals: so be it en ik vind t prima. Maar geef iedereen op een briefje dat er voorlopig geen weggaan in zit (en denk zelfs helemaal niet).
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Hou toch op, dat weet je helemaal niet.

Hoe vaak zien we hier geen update, soms na een paar jaar, en dan is de TO toch echt weg hoor bij de man (of vrouw) door wie ze bedrogen werden.



Dat gedram dat Zeeland nú moet bepalen wat ze gaat doen, het wordt een beetje irritant zolangzamerhand.

Dit soort dingen kunnen nog jaren alle kanten op.



Men kan na tien jaar nog gaan scheiden vanwege een hele andere directe aanleiding en zelfs dán kan een affaire of een andere vertrouwenskwestie nog een rol spelen in de beslissing om uit elkaar te gaan.



Momenteel speelt zich dat af binnen mijn vriendenkring, na een affaire van drie jaar waarna het huwelijk weer op de rit werd gezet maar pas een paar jaar later blijkt het toch niet meer te werken.

En men wilde er alles aan gedaan hebben om het toch nog een kans te geven.

Hun goed recht en alsnog heeft die ellendige verhouding ze hun huwelijk gekost.
Alle reacties Link kopieren
.
mefunny wijzigde dit bericht op 19-07-2016 11:27
Reden: LaMa
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:BWitched schreef op 18 juli 2016 @ 18:48:

[...]





Begrijpen vind ik persoonlijk ook nogal overrated. Waarom het leven lastig zou zijn ontgaat me even.



Ik geef gewoon mijn mening BWitched. Natuurlijk mag ze er anders over denken. Das het mooie en ook waardevolle van een forum vind ik. Van andere zienswijzen kun je wat meenemen. Hoeft niet, maar kan.



wbt eigen ervaring, daar heb ik wat over gezegd. Dus ja ik weet wat ik zou doen.

Maar buiten dat denk ik niet dat je perse iets zelf moet hebben meegemaakt om ergens wat van te vinden of bepaalde conclusies te trekken.

Tussen en ervaring en inzicht is niet noodzakelijkerwijs een causaal verband.



Ik had natuurlijk moeten schrijven dat het leven lastig geboeg KAN zijn zonder dit. Hoeft niet KAN. Je zit er strak op hoor ;)
Alle reacties Link kopieren
Vandaag gaat een drukke dag worden. Zeeman is vrij, hij zou eea regelen. Gisteren flinke ruzie gehad. Zijn houding staat me dan zó tegen. Gisteravond stelde hij me allemaal van die vragen over vandaag. Hoe laat is dit dan? Hoe laat is dat dan? JIJ hebt daar toch een mail over gehad? (Eh ja, ze sturen mailtjes naar zowel jou als mijn emailadres ) Waarna hij dan mopperend wegloopt om het 'zelf - wel - uit - te - zoeken! '.

Daarna werd hij imo buiten proporties boos op mij, om iets wat oudste gezegd had.

(Beetje vaag omschreven maar kan er ivm herkenbaarheid niet teveel over uitweiden.)



Daarna bleef hij nog lang na mokken. Ik vroeg hem of hij opzag tegen vandaag, of er nog dingen waren waar we samen naar konden kijken. Maar nee, dat hoefde niet.



Er was laatst sporten met een gezamenlijke vriend. Hij had nogal competitief met die jongen gedaan blijkbaar. Enerzijds vertelde hij dat het gezellig was geweest, anderzijds lachte hij heel hartelijk terwijl hij vertelde dat die jongen er helemáál doorheen had gezeten, dat hij misselijk was geworden vd inspanning, ondanks zijn waarschuwing. De manier waarop hij lachte, vanuit zijn tenen, ik vond er zo'n ...gemene lading onder zitten..! Leedvermaak.

Ik heb hem dat toen terug gegeven, dat ik dat wel heel.. hatelijk vond. Dat ik dat niet herkende.



Daar kwam hij gisteren dus ook weer op terug; het was heel normaal in de sport dat er wat strijd was, en ik had dat helemaal verkeerd gezien. 'Iedereen' veroordeelde hem maar! Hij zei dat hij zichzelf al zo veroordeelde, en dat 'wij' daar dan óók nog eens overheen kwamen. Dat hij dat niet pikte.

(?)

Ik zei dat ik dat mogelijk niet Juist had ingeschat, van die competitie tussen die vriend en hem, dat hij daarbij was geweest, en niet ik, maar dat ik hem enkel teruggaf hoe dit op me overkwam. En dat ik dacht dat die 'veroordeling' grotendeels in hem zelf zat. En dat 'wij' daar nu de schuld in kregen.



Hij bleef in een soort v kwade bui, sloeg boven met de deuren. Wilde toen beneden samen iets kijken, maar ik had het gehad. Ben naar bed gegaan.

Dat was ook goed. Even rust aan mijn kop.

Het voelt alsof hij me meesleept met zijn drama, terwijl dit losstaat van mij.



Voel me vanmorgen verdrietig en alleen. Ik hoop dat hij deze dag een beetje 'regelt' zoals afgesproken, ik moet nl werken.

Ik hoop dat hij snel bijtrekt. Het voelt alsof hij me van zich afduwt, op een hele vervelende boze manier, die ik niet heel goed verdraag.



Bijna van: als jij niet zelf gaat, wat ik verwachtte, dan duw ik je wel zelf van me af.

Sorry meid maar Jezus wat zwelgt je man in zijn zelf veroorzaakte zieligheid en wat kinderachtig met zijn "noudanzoekikhetzellufweluit" jeetje dan laat je hem eens zijn eigen ding doen en verantwoordelijkheden nemen en dan verwacht hij weer dat jij het volgens het oude patroon voor hem gaat oplossen voorkauwen whatever.



En sorry sporten is leuk maar iemand zo over de kling jagen dat diegene staat te kotsen ???!?



Ps dat laatste van het zelf te laf zijn om er mee te stoppen bekruipt me al vaker in je topic
Alle reacties Link kopieren
"Hou toch op, dat weet je helemaal niet."



Eleonora, zou je iets kalmer tov andere geluiden kunnen staan?

Maakt de toon van het topic wat minder agressief....
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Zeeland, het gedrag doet een beetje denken aan hoe hij deed toen je langdurig ziek was. Is dat zo?



Had je vroeger wel het idee dat je op hem kon bouwen?
Alle reacties Link kopieren
Zeeland, je man reageert op een manier die je niet na kunt volgen. En ik vind het heel onnavolgbaar overkomen: jij moet dus maar uit gaan vissen waarom hij zo uit zijn hum is?

Nee, zou ik voor passen: hij zoekt het idd zelf maar uit. Probeer je op jezelf te (blijven) focussen, Zeeland. Zodat je idd niet wordt meegesleept in zijn redeloze boosheid, en zodat hij je niet afleidt van de issues waar het over gaat. Want daar zou ik eens op letten als ik jou was: wordt hij zo mokkig en kwaad en drukt hij zichzelf in de slachtofferrol als jij een gevoelige snaar raakt/iets bespreekt wbt het bedrog, dan wel als jij je onafhankelijker opstelt en meer denkt vanuit jezelf?



Dan zou je de reden hebben van zijn boosheid: de controle terug pakken, en die onafhankelijke houding de kop indrukken door verwarrende boosheid jegens jou te ventileren. Als je die patronen kunt ontdekken dan hoef je je ook niet in de inhoud te laten meeslepen maar kunt het zien als zijn manier om alle aandacht, controle weer terug te leiden naar hem....en dat lukt hem zo (weer).



Zo klinkt hij mij als een stampvoetend kind, dat met deuren slaat en zijn pruillige boosheid koestert.

daar kun je iets mee willen, maar dat hoeft niet.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het ook een stuk van zijn karakter is, wat hij nu laat zien. Al die voorgaande jaren heeft hij zich bij allerlei dames kunnen afreageren en dat 'kan' nu niet meer. De vraag is denk ik niet zozeer of hij nu bijtrekt, want dat zal vast, maar of jij er zin in hebt nog 40 jaar met een man samen te zijn die dit soort buien heeft.



En Zeeland ik vind het naar om te zeggen, maar jouw laatste opmerking vind ik helaas wel logisch klinken. "Als je niet zelf gaat zoals ik verwachtte, dan duw ik je wel weg".
quote:Timetraveler schreef op 19 juli 2016 @ 08:33:

Ik denk dat het ook een stuk van zijn karakter is, wat hij nu laat zien. Al die voorgaande jaren heeft hij zich bij allerlei dames kunnen afreageren en dat 'kan' nu niet meer. De vraag is denk ik niet zozeer of hij nu bijtrekt, want dat zal vast, maar of jij er zin in hebt nog 40 jaar met een man samen te zijn die dit soort buien heeft.



En Zeeland ik vind het naar om te zeggen, maar jouw laatste opmerking vind ik helaas wel logisch klinken. "Als je niet zelf gaat zoals ik verwachtte, dan duw ik je wel weg".+10
quote:misia schreef op 19 juli 2016 @ 08:17:

"Hou toch op, dat weet je helemaal niet."



Eleonora, zou je iets kalmer tov andere geluiden kunnen staan?

Maakt de toon van het topic wat minder agressief....



Ik ben zo kalm als een cowboy hoor en totaal niet agressief.

Misschien kun jij wat minder stellig beweren dat je al weet hoe de toekomst van een vrouw, die duidelijk aangeeft nog even geen beslissing over een van de belangrijkste zaken haar leven te nemen, er uit gaat zien.

Dát maakt de toon van het topic wat minder agressief.
Zeeland, net als jij gaat je man door een proces heen.

Jammer genoeg kun je elkaar dan niet altijd begrijpen, want ook jij bent natuurlijk anders dan anders. Dat botst.

Of misschien zijn jullie allebei hetzelfde als altijd, alleen nu zie je veel duidelijker ook de negatieve dingen.



Ik herken dat wel hoor. Dat je je afvraagt hoe het kan dat je bepaalde zaken pas tijdens of na een crisis zo duidelijk ziet.

Je bekijkt hem nu natuurlijk ook met andere ogen en je afkeer en woede spelen (onbewust?) ook mee met hoe je naar hem kijkt.



Was hij eerst ook al zo als hij boos was?

Of is dit werkelijk nieuw gedrag?
quote:Eleonora-1 schreef op 19 juli 2016 @ 09:27:

[...]





Ik ben zo kalm als een cowboy hoor en totaal niet agressief.

Misschien kun jij wat minder stellig beweren dat je al weet hoe de toekomst van een vrouw, die duidelijk aangeeft nog even geen beslissing over een van de belangrijkste zaken haar leven te nemen, er uit gaat zien.

Dát maakt de toon van het topic wat minder agressief.



Eens.



Zeeland heeft hiervoor gekozen en dat is haar goed recht, wat een ander daar dan ook van mogen vinden.



Zeeland, wat moet dat rot gevoeld hebben.

En wat reageert hij vreselijk kinderachtig zeg bah, kan me voorstellen dat dat je enorm tegenstaat. Hoop ook dat je dat hem verteld hebt wat voor kleuter het is met z'n gedrag.
Alle reacties Link kopieren
TO, ik heb alleen je openingspost gelezen en wil je graag vertellen over de ervaring die ik hiermee heb.



Ik heb het (gelukkig) zelf niet meegemaakt, maar wel van heel dichtbij met een vriendin waar ik heel close mee ben. Het is een paar jaar terug dus ik kan je vertellen hoe het bij hun gelopen is.



Net na de bevalling van hun tweede kindje kwam zij erachter dat hij al een paar maanden vreemdging met een 10-jaar jongere vrouw. Hij heeft in eerste instantie gezegd dat hij niet meer van haar (mijn vriendin) hield en dat hij niet meer samen wilde zijn. Later kwam hij daar op terug en zei dat hij een fout heeft gemaakt en dat hij te snel geoordeeld had, dat hij spijt had en dat hij haar vertrouwen wilde terugwinnen.



Mijn vriendin heeft hem nog een kans gegeven. Ze hield zo veel van hem en wilde ook het beste voor de kinderen. In het begin liet ze hem niet thuis slapen, ze vond dat hij wel wat moeite mocht doen om haar vertrouwen terug te winnen. Al vrij snel ging hij weer daar wonen en speelden ze weer de happy familiy. Ze wilden met het gezin graag een nieuwe start na alles wat was gebeurd.



Mijn vriendin was in die tijd duidelijk ongelukkig. Maar het leven zonder hem (ze had eigenlijk verder niet zo veel, behalve mij en haar moeder) zag ze ook niet zitten. Keer op keer hadden ze ruzie over dat ze hem niet kon vertrouwen en was altijd wantrouwig als hij met vrienden ergens heen ging.



Uiteindelijk zijn ze 4 jaar later na heel veel ups en downs (en vooral downs) toch nog uit elkaar gegaan. Ze zei dat dit de moeilijkste keuze van haar leven was omdat ze ook toen nog steeds zoveel van hem hield, maar er was gewoonweg geen relatie meer over zonder het vertrouwen. Achteraf heeft ze wel spijt dat ze niet meteen uit elkaar zijn gegaan, omdat haar oudste het nu veel meer mee krijgt dan dat ze toen had gehad. Die kleine was toen 4 jaar, nu met 8 jaar merkt ze veel beter wat er aan de hand is. Nu is dit bij jou natuurlijk niet aan de orde want jouw kinderen zijn al wat ouder.



Elke situatie is natuurlijk compleet anders, jouw situatie is eigenlijk niet te vergelijken met die van mijn vriendin. Haar man had echt een affaire, en is eigenlijk een type die in al z’n relaties is vreemdgegaan (once a cheater, always a cheater). Ik denk er zelf eigenlijk wel zo over, als hij je het 1 keer aandoet, doet hij het ook echt wel een tweede keer. Maar ik heb nooit in deze situatie gezeten dus heb misschien makkelijk praten.



Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte ermee wensen.
Alle reacties Link kopieren
"Hou nou toch op"

vind ik niet zo kalm als een cowboy en totaal niet agressief.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Alle reacties Link kopieren
Misschien kun jij wat minder stellig beweren dat je al weet hoe de toekomst van een vrouw,""



Ik mag beweren wat ik wil. Misschien kun jij je niet zo aangevallen voelen, alsof je Zeeland moet verdedigen.

Hopelijk mag hier van alles gezegd worden. En het is mijn mening, niet een eis (!) aan Zeeland: een scheiding zie ik er niet van komen.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Hahaha, lieve Misia, ik voel me toch niet aangevallen...

Hoezo zou ik me aangevallen voelen.

Niet gaan projecteren.



Jouw stelligheid is misplaatst.

Je goed recht natuurlijk om het uit te spreken maar daar reageer ik dan weer op. Ook dat mag.



Bovenstaand verhaal van Blondelady is een mooie illustratie van hoe het ook zou kunnen gaan, omdat het echt vaak zo gaat. Daarvoor hoef je alleen maar hier op het forum te lezen om ook dat als optie in te calculeren.



En wie weet blijft de familie Zeeland een leven lang bij elkaar.

Het is echter wat vroeg om dat nu al in steen te beitelen toch?
Geronimo2 schreef op 18 juli 2016 @ 08:40:

(...)Sommige mensen, en zeker mensen die graag "in controle" zijn accepteren een "mislukking" niet. (...)TO is heel goed in het wegkijken van verantwoordelijkheden. Er is wat haar betreft gewoon een probleem en dat moet gefixt worden. Ik in therapie, jij in therapie en daarna vegen we het onder het tapijt. De diepere laag (...) wordt niet aangeraakt. Voor de buitenwereld is alles nog pais en vree en dat is voor TO genoeg.



Tjonge wat een aannames weer Geronimo2. ..wegkijken v verantwoordelijkheid, alleen maar geven om het plaatje vd buitenwereld, teveel controle, als we in therapie gaan dan heet dat wegvegen onder tapijt, Pfff. ..ik krijg v jou echt wel héél veel negatieve interpretaties v alles wat ik doe, laat of zeg. Ik herken me er steeds minder in. Sorrie.



(...)Blind doordenderen (...).

(...) 2 Topics vol hoe TO zelf ook de boel hier manipuleert en kritiek altijd negeert of kritische vragen gewoon van hand wijst.



manipuleren? Kritiek negeren? Vragen vd hand wijzen? Hoeveel negativiteit en kun je in één zin proppen? Ga jij irl ook zo uit v het slechtste in mensen?



automatisch denken we al snel dat iemand die bedrogen is ook meteen een soort heilige is maar ik denk toch echt dat het één volledig los staat van het andere.



Huh? WIE ziet een bedrogene in hemelsnaam als 'heilige'..?

Ik denk niemand, ikzelf in de laatste plaats...



maar ik ga vanaf nu niet meer op jouw posts reageren Geronimo2, want ik word veel te defensief van al jou negatieve aannames. ....



Ik heb mijn eigen post er even bij gepakt om het nog eens na te lezen maar je weet iets wel uit zijn verband te trekken zeg. De strekking is gewoon dat jij weigert om te zien wat er onder je neus zich afspeelt, wie je zelf bent en dat je coute que coute getrouwd wil blijven. Maakt mij niet uit maar als je dat wil zet je zelf dan niet constant neer als een slachtoffer maar blijf dan bij hem en zeur er dan ook verder niet over wat een zak hij is.



Ik wil je nog even vrijblijvend informeren dat fanatieke sporters tot het uiterste gaan, echte sporters hebben pas het uiterste gedaan als ze verrekken van de pijn. Als de ander dan bijna kotst van ellende is dat een overwinning. Er is allang wetenschappelijk onderzoek gedaan dat mannen een ander gevoel voor humor onderling hebben dan vrouwen. Mannen lachen ook keihard als de ander bijna zijn nek breekt na een stunt terwijl vrouwen juist medelijden voelen.



Het is net als je post waarin je schreef:"Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Oh ja, en koopt veel gadgets voor zichzelf.



Ook zo'n voorbeeld waaruit blijkt dat je geen benul hebt hoe je het gedrag van je man moet interpreteren maar ondertussen wel kritiek levert op hem.



Ik zou me als ik jou was zorgen maken over het feit dat hei zei dat hij het niet pikte dat hij door iedereen veroordeelt wordt. Als jij getrouwd wil blijven met hem dan kun je beter geen gedrag vertonen wat perfect aansluit op wat hij in therapie leert, namelijk waar komen die triggers vandaan. Je stelde namelijk niet de vraag waarom het zo grappig is als de ander bijna kotst van vermoeidheid maar je had je oordeel al klaar namelijk en had weer kritiek.



En dat was precies wat ik bedoelde met het negatieve mechanisme tussen jullie wat volgens jou niet bestaat. Als je niet serieus met elkaar praat zoals ik uitlegde in mijn post over mechanismen dan heb je nog steeds geen idee wat er precies in hem speelt en hij niet in jou en dus blijf je vooroordelen hebben over elkaars gedrag.



Ik heb er totaal geen belang bij of jouw huwelijk wel of niet lukt, ik zou het alleen wel oprecht lullig voor je vinden als hij het initiatief neemt om te scheiden omdat jij een ander beeld voor je hebt over hoe het moet lopen. In mijn ogen (maar dat is persoonlijk) zit je op het totaal verkeerde pad omdat jij alles afwijst als kritiek en dat is heel jammer want je vraagt wel om input.
quote:Eleonora-1 schreef op 19 juli 2016 @ 11:06:

Hahaha, lieve Misia, ik voel me toch niet aangevallen...

Hoezo zou ik me aangevallen voelen.

Niet gaan projecteren.



Jouw stelligheid is misplaatst.

Je goed recht natuurlijk om het uit te spreken maar daar reageer ik dan weer op. Ook dat mag.



Bovenstaand verhaal van Blondelady is een mooie illustratie van hoe het ook zou kunnen gaan, omdat het echt vaak zo gaat. Daarvoor hoef je alleen maar hier op het forum te lezen om ook dat als optie in te calculeren.



En wie weet blijft de familie Zeeland een leven lang bij elkaar.

Het is echter wat vroeg om dat nu al in steen te beitelen toch?



Ik vind jullie beide lieverd en van jullie beide ken ik de achtergrond wat betreft relatiegezeik en zou het naar vinden als jullie mot met elkaar krijgen want jullie hebben beide op je eigen manier een klote tijd achter de rug. Ik denk omdat juist te veel mensen dit gevoel van verraad en ontrouw kennen reactie soms onbedoeld scherpe kantjes krijgt.



Het verschilt denk ik per persoon en in hoeverre je in je rouwproces bent wat je visie is op zoiets als dit. Werd je zelf voor het blok gezet of nam je zelf het initiatief. Daarnaast verschilt het ook per persoon wat je verwachtingen en ideeën zijn van en over een relatie.
quote:Geronimo2 schreef op 19 juli 2016 @ 11:13:

Geronimo2 schreef op 18 juli 2016 @ 08:40:

(...)Sommige mensen, en zeker mensen die graag "in controle" zijn accepteren een "mislukking" niet. (...)TO is heel goed in het wegkijken van verantwoordelijkheden. Er is wat haar betreft gewoon een probleem en dat moet gefixt worden. Ik in therapie, jij in therapie en daarna vegen we het onder het tapijt. De diepere laag (...) wordt niet aangeraakt. Voor de buitenwereld is alles nog pais en vree en dat is voor TO genoeg.



Tjonge wat een aannames weer Geronimo2. ..wegkijken v verantwoordelijkheid, alleen maar geven om het plaatje vd buitenwereld, teveel controle, als we in therapie gaan dan heet dat wegvegen onder tapijt, Pfff. ..ik krijg v jou echt wel héél veel negatieve interpretaties v alles wat ik doe, laat of zeg. Ik herken me er steeds minder in. Sorrie.



(...)Blind doordenderen (...).

(...) 2 Topics vol hoe TO zelf ook de boel hier manipuleert en kritiek altijd negeert of kritische vragen gewoon van hand wijst.



manipuleren? Kritiek negeren? Vragen vd hand wijzen? Hoeveel negativiteit en kun je in één zin proppen? Ga jij irl ook zo uit v het slechtste in mensen?



automatisch denken we al snel dat iemand die bedrogen is ook meteen een soort heilige is maar ik denk toch echt dat het één volledig los staat van het andere.



Huh? WIE ziet een bedrogene in hemelsnaam als 'heilige'..?

Ik denk niemand, ikzelf in de laatste plaats...



maar ik ga vanaf nu niet meer op jouw posts reageren Geronimo2, want ik word veel te defensief van al jou negatieve aannames. ....



Ik heb mijn eigen post er even bij gepakt om het nog eens na te lezen maar je weet iets wel uit zijn verband te trekken zeg. De strekking is gewoon dat jij weigert om te zien wat er onder je neus zich afspeelt, wie je zelf bent en dat je coute que coute getrouwd wil blijven. Maakt mij niet uit maar als je dat wil zet je zelf dan niet constant neer als een slachtoffer maar blijf dan bij hem en zeur er dan ook verder niet over wat een zak hij is.



Ik wil je nog even vrijblijvend informeren dat fanatieke sporters tot het uiterste gaan, echte sporters hebben pas het uiterste gedaan als ze verrekken van de pijn. Als de ander dan bijna kotst van ellende is dat een overwinning. Er is allang wetenschappelijk onderzoek gedaan dat mannen een ander gevoel voor humor onderling hebben dan vrouwen. Mannen lachen ook keihard als de ander bijna zijn nek breekt na een stunt terwijl vrouwen juist medelijden voelen.



Het is net als je post waarin je schreef:"Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Oh ja, en koopt veel gadgets voor zichzelf.



Ook zo'n voorbeeld waaruit blijkt dat je geen benul hebt hoe je het gedrag van je man moet interpreteren maar ondertussen wel kritiek levert op hem.



Ik zou me als ik jou was zorgen maken over het feit dat hei zei dat hij het niet pikte dat hij door iedereen veroordeelt wordt. Als jij getrouwd wil blijven met hem dan kun je beter geen gedrag vertonen wat perfect aansluit op wat hij in therapie leert, namelijk waar komen die triggers vandaan. Je stelde namelijk niet de vraag waarom het zo grappig is als de ander bijna kotst van vermoeidheid maar je had je oordeel al klaar namelijk en had weer kritiek.



En dat was precies wat ik bedoelde met het negatieve mechanisme tussen jullie wat volgens jou niet bestaat. Als je niet serieus met elkaar praat zoals ik uitlegde in mijn post over mechanismen dan heb je nog steeds geen idee wat er precies in hem speelt en hij niet in jou en dus blijf je vooroordelen hebben over elkaars gedrag.



Ik heb er totaal geen belang bij of jouw huwelijk wel of niet lukt, ik zou het alleen wel oprecht lullig voor je vinden als hij het initiatief neemt om te scheiden omdat jij een ander beeld voor je hebt over hoe het moet lopen. In mijn ogen (maar dat is persoonlijk) zit je op het totaal verkeerde pad omdat jij alles afwijst als kritiek en dat is heel jammer want je vraagt wel om input.





Amen! Alleen....een inhoudelijke reactie ga je niet krijgen van TO helaas.



Ik bespeur ook nergens een gevoel van gelijkwaardigheid in de relatie obv de posts van TO. TO bepaalt alles en oordeelt, man van TO durft/kan zich niet uiten. Niet heel gek ook als er steeds meteen geoordeeld wordt.
Alle reacties Link kopieren
Ik mag zo stellig zijn als ik wil.

Hoop ik .



Fijn dat je je niet aangevallen voelt dan wel geroepen om voor Zeeland te spreken.....

(laten we nu weer verder gaan on-topic!)
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven