Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
dinsdag 24 mei 2016 om 14:25
Ik zeg..jou man heeft zoogdieren gedrag, niks menselijks aan.
.
Ja wel menselijk, maar euhh...hij koos bewust even voor een andere weg.
Ach ja, wij kregen een geweten, die vergat hij even.
Dus zoogdieren gedrag, het is maar wat je wilt zijn hoor, wie je wilt zijn..geeft niet, maar ik neem altijd bewuste keuze,s.
Heel bewust.
.
Lust gevoel, die meteen bevredigend moet worden.
Eng , dat wel.
.
Ja wel menselijk, maar euhh...hij koos bewust even voor een andere weg.
Ach ja, wij kregen een geweten, die vergat hij even.
Dus zoogdieren gedrag, het is maar wat je wilt zijn hoor, wie je wilt zijn..geeft niet, maar ik neem altijd bewuste keuze,s.
Heel bewust.
.
Lust gevoel, die meteen bevredigend moet worden.
Eng , dat wel.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
dinsdag 24 mei 2016 om 14:45
Ik neem aan dat je ook bij de therapeut aangaf dat het je vooral te doen is om: waarom heeft hij het gedaan. Zij zal daaropvolgend haar theorie uiteen gedaan hebben over hoe mannen/vrouwen reageren op onvrede in zichzelf. Je zegt dat het je stof tot nadenken heeft gegeven.
Ik hoop dat je een goede therapeut hebt getroffen, die bij de volgende sessie(s) ingaat op wat dit met JOU doet, nu je weet/snapt waarom je man dit gedaan heeft (voor zover je deze therorie van de therapeut voor waarheid aanneemt). Ik hoop dat ze je daarover aan het denken zet: wat doet dit alles met jou? Zoals iemand anders het hier al omschreef: hij is bewezen in staat om zijn eigen belangens en gevoelens boven die van jou te stellen en jouw belangen te parkeren. Als hij in nood zit, is het enige wat telt: hemzelf. Jij en jullie kinderen tellen dan simpelweg niet. Hoe vind je dat? En dat is niet eenmalig gebeurd, dat is stelselmatig jarenlang gebeurd. Willens en wetens....
Ik hoop dat je een goede therapeut hebt getroffen, die bij de volgende sessie(s) ingaat op wat dit met JOU doet, nu je weet/snapt waarom je man dit gedaan heeft (voor zover je deze therorie van de therapeut voor waarheid aanneemt). Ik hoop dat ze je daarover aan het denken zet: wat doet dit alles met jou? Zoals iemand anders het hier al omschreef: hij is bewezen in staat om zijn eigen belangens en gevoelens boven die van jou te stellen en jouw belangen te parkeren. Als hij in nood zit, is het enige wat telt: hemzelf. Jij en jullie kinderen tellen dan simpelweg niet. Hoe vind je dat? En dat is niet eenmalig gebeurd, dat is stelselmatig jarenlang gebeurd. Willens en wetens....
dinsdag 24 mei 2016 om 15:41
quote:Zeeland1970 schreef op 24 mei 2016 @ 09:21:
Zoals dat hij op één bepaalde locatie ook innig zoende met die dames. Dat komt dan weer binnen. Of dat hij het tijdens beide zwangerschappen deed. En dat het ook n keer voorkwam dat hij in de middag bij een hoer was en in de avond met mij seks had. Inderdaad ja, wat doet dit alles met JOU?
Zoals dat hij op één bepaalde locatie ook innig zoende met die dames. Dat komt dan weer binnen. Of dat hij het tijdens beide zwangerschappen deed. En dat het ook n keer voorkwam dat hij in de middag bij een hoer was en in de avond met mij seks had. Inderdaad ja, wat doet dit alles met JOU?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 24 mei 2016 om 17:20
Wat fijn Zeeland, zo'n goed gesprek! Het klinkt alsof je het heel fijn vond. Goed om haar nu nog lekker voor jezelf te houden! Kan me voorstellen dat dat nu heel fijn voelt. En helemaal fijn dat je er meteen nog eens terecht kunt. Echt een opsteker.
Ik kan me in haar ideeën erover ook vinden trouwens. Iets dergelijks bedoelde ik ook met mijn posts van gisteravond.
Hopelijk kun je goed slapen vannacht. Een goede nacht kan zo veel uitmaken!
Ik kan me in haar ideeën erover ook vinden trouwens. Iets dergelijks bedoelde ik ook met mijn posts van gisteravond.
Hopelijk kun je goed slapen vannacht. Een goede nacht kan zo veel uitmaken!
Het is zoals het is
dinsdag 24 mei 2016 om 17:28
dinsdag 24 mei 2016 om 19:08
dinsdag 24 mei 2016 om 19:44
Hallo Zeeland, ik kan je uit ervaring vertellen dat iedere vraag die je stelt aan je man een volgende vraag oproept. Geen enkel antwoord zal goed genoeg zijn voor je, waarschijnlijk weet hij zelf het antwoord niet eens. Wat heeft het voor zin om te weten welke standjes ze deden, hoeveel geld hij opnam en waar hij parkeerde? Beperk je tot de kern: man ging aantal jaren vreemd.
Probeer het los te laten dat je dit moet begrijpen, wat valt er te begrijpen?
Hij zal bij zichzelf te rade moeten gaan waarom hij vluchtgedrag vertoont bij iedere scheet die hem dwarszit. Je bent zijn moeder niet, hij zal dit echt zelf uit moeten zoeken.
Ik vind het vreemd dat je therapeut erover nadenkt hoe hij in het leven staat, ze is jouw therapeute en ze moet met jouw gedrag aan de slag. Hij doet dat met zijn therapeut.
En wat je kinderen betreft, ik heb begrepen dat de oudste 16 is? Die van mij waren toen 15 en 17, we hebben hun gezegd dat we in therapie gingen. Mijn man heeft hun zelf verteld dat hij vreemd gegaan was. Dat was het, we hebben nooit inhoudelijk over de therapie gesproken. Ik heb ook nooit kwaad over hun vader gesproken tegen hun. En dat was voldoende voor hen.
Probeer het los te laten dat je dit moet begrijpen, wat valt er te begrijpen?
Hij zal bij zichzelf te rade moeten gaan waarom hij vluchtgedrag vertoont bij iedere scheet die hem dwarszit. Je bent zijn moeder niet, hij zal dit echt zelf uit moeten zoeken.
Ik vind het vreemd dat je therapeut erover nadenkt hoe hij in het leven staat, ze is jouw therapeute en ze moet met jouw gedrag aan de slag. Hij doet dat met zijn therapeut.
En wat je kinderen betreft, ik heb begrepen dat de oudste 16 is? Die van mij waren toen 15 en 17, we hebben hun gezegd dat we in therapie gingen. Mijn man heeft hun zelf verteld dat hij vreemd gegaan was. Dat was het, we hebben nooit inhoudelijk over de therapie gesproken. Ik heb ook nooit kwaad over hun vader gesproken tegen hun. En dat was voldoende voor hen.
dinsdag 24 mei 2016 om 20:43
@ditto: nee. Het ging over mij, en hoe ik in het leven sta. Al vóór zijn "biecht". Ze kent mij ivm een kwestie waar ik jaren geleden mee worstelde. Hierover heb ik toendertijd in slechts een paar sessies heel veel duidelijkheid van haar gekregen. Die vriendin (de enige die van dit verhaal weet) noemde haar naam (naam vd peut), en toen bedacht ik ineens van; "wat stom dat ik niet aan háár gedacht heb, ik denk dat zij nu óók kan helpen." Toen belde ik haar en kon ik dus vanmorgen terecht. De therapie ging/gaat over mij. Ik heb het probleem uitgebreid verteld, zij heeft het breder getrokken en in de context van mijn verleden gezet. Hoe ik geneigd ben te reageren. En daarna heeft ze -wat korter- een soortgelijke theorie over ZIJN gedrag gezet. In een poging om het te verklaren. Niet om het goed te praten.quote:Youk79 schreef op 24 mei 2016 @ 17:20:
Wat fijn Zeeland, zo'n goed gesprek! Het klinkt alsof je het heel fijn vond. Goed om haar nu nog lekker voor jezelf te houden! Kan me voorstellen dat dat nu heel fijn voelt. En helemaal fijn dat je er meteen nog eens terecht kunt. Echt een opsteker.
Ik kan me in haar ideeën erover ook vinden trouwens. Iets dergelijks bedoelde ik ook met mijn posts van gisteravond.
Hopelijk kun je goed slapen vannacht. Een goede nacht kan zo veel uitmaken!
Ja, idd, een goede nacht scheelt alles! En ik heb ook echt het gevoel dat ik er nu minder alleen vóór sta. Dat wat er nog komt, dat ik het niet (helemáál) in mijn eentje hoef te handelen. Ik kan ergens terecht, om uit te huilen, te voelen, en bedenken hoe nu verder.
Daar ben ik erg dankbaar voor.
@bgb: tja, als ik mezelf overlees komt het mss wat zweverig over. Is ze niet. Dat woord 'oer-ik" was ook geen letterlijk woord v haar, meer hoe ik het vertaalde in een poging het kernachtig samen te vatten. Hoe dan ook, bij mij sloot het naadloos aan. Ze is de juiste verhouding van warmte, empathie, en confrontatie.
Wat fijn Zeeland, zo'n goed gesprek! Het klinkt alsof je het heel fijn vond. Goed om haar nu nog lekker voor jezelf te houden! Kan me voorstellen dat dat nu heel fijn voelt. En helemaal fijn dat je er meteen nog eens terecht kunt. Echt een opsteker.
Ik kan me in haar ideeën erover ook vinden trouwens. Iets dergelijks bedoelde ik ook met mijn posts van gisteravond.
Hopelijk kun je goed slapen vannacht. Een goede nacht kan zo veel uitmaken!
Ja, idd, een goede nacht scheelt alles! En ik heb ook echt het gevoel dat ik er nu minder alleen vóór sta. Dat wat er nog komt, dat ik het niet (helemáál) in mijn eentje hoef te handelen. Ik kan ergens terecht, om uit te huilen, te voelen, en bedenken hoe nu verder.
Daar ben ik erg dankbaar voor.
@bgb: tja, als ik mezelf overlees komt het mss wat zweverig over. Is ze niet. Dat woord 'oer-ik" was ook geen letterlijk woord v haar, meer hoe ik het vertaalde in een poging het kernachtig samen te vatten. Hoe dan ook, bij mij sloot het naadloos aan. Ze is de juiste verhouding van warmte, empathie, en confrontatie.
dinsdag 24 mei 2016 om 20:54
Torch: focus vd behandeling is voor mij allereerst nu even simpelweg 'ventilatie'.
Daarnaast inzicht krijgen in oude gedragspatronen en hun huidige functie, (waarom reageer ik zo vanuit-de-ander-denkend bijvoorbeeld, ipv vanuit mezelf, waar komt dat vandaan, en is dit gedrag nu nog steeds helpend of hinderend?) DAT onderzoeken.
Ook wil ik meer contact krijgen met mijn eigen gevoel. Ik weet vaak sneller van anderen wat ze vinden of voelen dan van mezelf, en die focus moet terug naar mezelf. Dat is iets waar ik in dit verhaal ook tegenaan bots, maar iets (dat ik dat doe) dat natuurlijk al langer speelt. Ik denk dat me dat sowieso gelukkiger kan maken.
Daarnaast inzicht krijgen in oude gedragspatronen en hun huidige functie, (waarom reageer ik zo vanuit-de-ander-denkend bijvoorbeeld, ipv vanuit mezelf, waar komt dat vandaan, en is dit gedrag nu nog steeds helpend of hinderend?) DAT onderzoeken.
Ook wil ik meer contact krijgen met mijn eigen gevoel. Ik weet vaak sneller van anderen wat ze vinden of voelen dan van mezelf, en die focus moet terug naar mezelf. Dat is iets waar ik in dit verhaal ook tegenaan bots, maar iets (dat ik dat doe) dat natuurlijk al langer speelt. Ik denk dat me dat sowieso gelukkiger kan maken.
dinsdag 24 mei 2016 om 22:04
quote:chrissie55 schreef op 24 mei 2016 @ 19:44:
En wat je kinderen betreft, ik heb begrepen dat de oudste 16 is? Die van mij waren toen 15 en 17, we hebben hun gezegd dat we in therapie gingen. Mijn man heeft hun zelf verteld dat hij vreemd gegaan was. Dat was het, we hebben nooit inhoudelijk over de therapie gesproken. Ik heb ook nooit kwaad over hun vader gesproken tegen hun. En dat was voldoende voor hen.
Kijk, zo "simpel" kan het dus zijn. Wees eerlijk tegen jouw pubers zonder details. Dan weten ze ten minste waar ze aan toe zijn.
Ik heb het al vaker gezegd, die kinderen zijn echt niet gek. Wees open, nu vullen ze zelf van alles in. Arme jongens.
En wat je kinderen betreft, ik heb begrepen dat de oudste 16 is? Die van mij waren toen 15 en 17, we hebben hun gezegd dat we in therapie gingen. Mijn man heeft hun zelf verteld dat hij vreemd gegaan was. Dat was het, we hebben nooit inhoudelijk over de therapie gesproken. Ik heb ook nooit kwaad over hun vader gesproken tegen hun. En dat was voldoende voor hen.
Kijk, zo "simpel" kan het dus zijn. Wees eerlijk tegen jouw pubers zonder details. Dan weten ze ten minste waar ze aan toe zijn.
Ik heb het al vaker gezegd, die kinderen zijn echt niet gek. Wees open, nu vullen ze zelf van alles in. Arme jongens.
dinsdag 24 mei 2016 om 22:07
quote:Zeeland1970 schreef op 24 mei 2016 @ 20:46:
@chrissie55 : hebben je kinderen niet doorgevraagd, toen je man vertelde dat hij was vreemdgegaan? Die van mij zouden -denk ik- precies willen weten met wie, en hoe lang en wanneer, etc.
Dan zeg je dat je daar niet op in gaat. Dat dit iets tussen vader en moeder is. En "in elk geval niet iemand die jullie kennen." Punt.
Quote:
Die van mij zouden -denk ik- precies willen weten met wie, en hoe lang en wanneer, etc.
God, van wie zouden ze DAT dan hebben? *sarcastic*
@chrissie55 : hebben je kinderen niet doorgevraagd, toen je man vertelde dat hij was vreemdgegaan? Die van mij zouden -denk ik- precies willen weten met wie, en hoe lang en wanneer, etc.
Dan zeg je dat je daar niet op in gaat. Dat dit iets tussen vader en moeder is. En "in elk geval niet iemand die jullie kennen." Punt.
Quote:
Die van mij zouden -denk ik- precies willen weten met wie, en hoe lang en wanneer, etc.
God, van wie zouden ze DAT dan hebben? *sarcastic*
dinsdag 24 mei 2016 om 22:13
Weet je. Ik denk dat jullie het niet redden.
En eerlijk gezegd denk ik dat je man er voor zichzelf allang uit is, dat de stekker uit jullie relatie gaat.
Hij heeft alleen het "lef" nog niet om dit daadwerkelijk uit te spreken en te doen.
Als jij het niet doet (de stekker eruit) dan gaat hij iets doen (in zijn geval lijkt me wel logisch wat dat zal zijn) waardoor jij echt boos wordt en jij dus het besluit neemt.
Maar dan ben je nog veel verder van huis. Boosheid, vechtscheiding. Wil je dat?
Waarom gewoon niet nu je moed bij elkaar rapen en stoppen met deze uitzichtloze relatie en samen in vrede er het beste van jullie kinderen ervan proberen te maken?
En eerlijk gezegd denk ik dat je man er voor zichzelf allang uit is, dat de stekker uit jullie relatie gaat.
Hij heeft alleen het "lef" nog niet om dit daadwerkelijk uit te spreken en te doen.
Als jij het niet doet (de stekker eruit) dan gaat hij iets doen (in zijn geval lijkt me wel logisch wat dat zal zijn) waardoor jij echt boos wordt en jij dus het besluit neemt.
Maar dan ben je nog veel verder van huis. Boosheid, vechtscheiding. Wil je dat?
Waarom gewoon niet nu je moed bij elkaar rapen en stoppen met deze uitzichtloze relatie en samen in vrede er het beste van jullie kinderen ervan proberen te maken?
dinsdag 24 mei 2016 om 22:48
Ik denk dat nightsky wel een punt heeft. Ik acht de kans ook groot dat je man jullie relatie ook niet wil redden. Dat hij de therapie nu voor jou doet totdat het voor jou genoeg is.
Hoe zie jij het zelf in de toekomst? Ik vind het naief om te denken dat hij (na therapie) niet meer naar de hoeren zal gaan. Kun jij daar mee (samen)leven, als je je gezin in deze samenstelling niet wil opgeven? Ik veroordeel je niet als je dat zou willen. Of het zal werken is een tweede.
Hoe zie jij het zelf in de toekomst? Ik vind het naief om te denken dat hij (na therapie) niet meer naar de hoeren zal gaan. Kun jij daar mee (samen)leven, als je je gezin in deze samenstelling niet wil opgeven? Ik veroordeel je niet als je dat zou willen. Of het zal werken is een tweede.
dinsdag 24 mei 2016 om 22:49
Evenwicht in jezelf zorgt ervoor dat je de dingen anders zal zien dan vanuit angst en onzekerheid. En van daaruit zullen er dan meestal (andere) keuzes gemaakt worden.
Ik vind het ook raar dat ze jouw man al zo snel uitnodigt, het gaat toch om jou?! Verschil man en vrouwen aangeven kan ik me nog bedenken, maar over wat je verder schreef... Ik kreeg te horen: jouw man is een l*l daarna iets genuanceerder ti's een man met problemen, de vraag is echter wat dit met jou doet, waarom je je zo blijft opstellen (zijn er patronen) en dan ga je stapje voor stapje afleren wat je deed (als je echt wilt veranderen) Herkennen, erkennen en dan uitvoeren/verwerken. Vraag me echt af op welke manier je je verhaal hebt gebracht (en wat voor peut je hebt).
Diagnose en behandelplan komen vaak pas na het 2e gesprek. Vind dit heel apart, maar goed misschien heb jij wel ventileer therapie
Zou wel zonde zijn, zoals de mijne altijd zegt: ik zit hier niet om zomaar met je te kletsen, er is werk aan de winkel. En mijn ervaring was wel dat therapie echt niet leuk is in de eerste fase. Elke relatie (en jouw rol daarin) wordt onder de loep genomen. En binnen al die relaties begon het met grenzen aangeven. Ik dacht altijd dat je eerst moest verwerken en dan ga je veranderen, mennnn wat kwam ik bedrogen uit toen ik merkte dat je eerst moet veranderen en dan pas kan je verwerken, duurt wel "effe" hoor.
En ervaring (van mij en anderen) geeft aan dat een peut niets voorzegt, je krijgt handvatten en daarmee kom je als het goed is zelf tot conclusies. Maar goed, ik ken ook niet alle therapieën.
Ik ben heel erg benieuwd naar jouw vervolg.
Ik vind het ook raar dat ze jouw man al zo snel uitnodigt, het gaat toch om jou?! Verschil man en vrouwen aangeven kan ik me nog bedenken, maar over wat je verder schreef... Ik kreeg te horen: jouw man is een l*l daarna iets genuanceerder ti's een man met problemen, de vraag is echter wat dit met jou doet, waarom je je zo blijft opstellen (zijn er patronen) en dan ga je stapje voor stapje afleren wat je deed (als je echt wilt veranderen) Herkennen, erkennen en dan uitvoeren/verwerken. Vraag me echt af op welke manier je je verhaal hebt gebracht (en wat voor peut je hebt).
Diagnose en behandelplan komen vaak pas na het 2e gesprek. Vind dit heel apart, maar goed misschien heb jij wel ventileer therapie
Zou wel zonde zijn, zoals de mijne altijd zegt: ik zit hier niet om zomaar met je te kletsen, er is werk aan de winkel. En mijn ervaring was wel dat therapie echt niet leuk is in de eerste fase. Elke relatie (en jouw rol daarin) wordt onder de loep genomen. En binnen al die relaties begon het met grenzen aangeven. Ik dacht altijd dat je eerst moest verwerken en dan ga je veranderen, mennnn wat kwam ik bedrogen uit toen ik merkte dat je eerst moet veranderen en dan pas kan je verwerken, duurt wel "effe" hoor.
En ervaring (van mij en anderen) geeft aan dat een peut niets voorzegt, je krijgt handvatten en daarmee kom je als het goed is zelf tot conclusies. Maar goed, ik ken ook niet alle therapieën.
Ik ben heel erg benieuwd naar jouw vervolg.
