Relaties
alle pijlers
verliefd en tegenstrijdig gedrag
woensdag 29 oktober 2008 om 18:53
Hai iedereen!
Anderhalf jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet, vanaf moment 1 was er een enorme chemie tussen ons, en was het allemaal erg heftig. in die anderhalf jaar tijd zijn er veel dingen gebeurd.
Zij is getrouwd en heeft kinderen. en wij zijn beide een vrouw.
Toen ik haar ontmoette was het vanaf moment 1 erg heftig.
Ik heb haar toen een aantal keer gezien, ik deed mee aan een workshop schilderen en zij gaf de workshop. De workshop bestond uit 6 dagen. De hele tijd hadden we oogcontact, maakte we opmerkingen naar elkaar en noem maar op.. ik was helemaal hotel de botel. Voormij was het op het begin ook verwarrend want ik was voor het eerst verliefd op een vrouw..
Toen de workshop klaar was hielden we contact via de mail..
Erg leuk allemaal, maar nadat zij terug kwam van vakantie deed zij ineens vreselijk afstandelijk via de mail.. Toch hielden we contact via de mail.. Opzich was het vreemd. Want om nou te kunnen zeggen dat we een vriendschap hadden.. Dat was het dus niet.. mijn reden om te blijven mailen was mijn verliefdheid.. ik stuurde wel steeds hints via de mail, en zij liet soms ook wel eens iets vaags doorschemeren.. Maar ik kon geen hoogte van haar krijgen. De ene keer lief, de andere keer weer afstandelijk. Op een gegeven moment kreeg ik een mailtje van haar binnen of ik naar haar expositie wilde komen.. Ik vond dat natuurlijk hartstikke spannend. Ik had haar immers al een half jaar niet gezien.
Ik mailde haar terug dat ik wel wilde komen. Toen mailde ze gelijk dat ik ook mocht blijven slapen als ik dat wilde.. * slik* schrok daar wel even van, want ik wist dat dat zou betekenen dat ik haar echtgenoot en kinderen zou ontmoeten.. Toch heb ik ja gezegd..
( zij woont twee uur reizen bij mij vandaan, vandaar dat ze het voorstelde) ..
Toch vond ik het vreemd dat ze mij bij haar thuis wilde hebben aangezien mijn hints duidelijk genoeg waren dat ik haar wel meer dan alleen 'leuk' vond..
het was heel bizar om haar weer na een half jaar te zien, we wisten ons beide geen houding te geven.. ik vond het zelfs zo moeilijk dat ik 2 uur met iemand anders heb staan praten i.p.v met haar..
Eenmaal bij haar thuis heb ik haar man ontmoet, zij deed zelf nogal lichtelijk nerveus. En ik voelde dat er iets niet klopte..
Toen we bij de voordeur stonden en zij haar deur wilde openen zei ze : O ehmm mijn man weet nog niet dat je blijft slapen' .. en tegen hem zei ze 'ja ehh we hebben onverwachts een logee"
Ik vond dit heel vreemd aangezien zij en ik dit al anderhalve week eerder hadden afgesproken..
Ze bracht me naar de logeer kamer, en ze vroeg uit het niets of ik alsjeblieft niet wilde gaan piekeren.. Ik gaf daar geen antwoord op, en ik zei dat ik alleen nog even een knuffel van haar wilde..
Ik gaf haar de knuffel en ineens, trok ze zich los, rende de trap af en zei heel verward " ik moet nu echt gaan slapen"
Die ochtend maakte haar kinderen mij wakker.. Echt schatjes..
Ze knuffelde me gelijk, en maakte tekeningen voor me etc.. terwijl ik hun nooit eerder had gezien.. Haar man deed heel relaxt tegen mij.. en zij.. deed opnieuw nerveus, maar maakte tussendoor nog wel enkele opmerkingen..
Eenmaal thuis was ik helemaal kapot, ik heb haar een mail gstuurd en heel eerlijk verteld wat ik allemaal voor haar voel.
Ik kreeg daar een lieve mail op terug, maar wel weer erg tegenstrijdig.. Ze schreef niets voor mij te voelen, maar daar ze schreef ook weer andere dingen waarvan ik dacht : Wat wil je hiermee nou zeggen ?? Ze vertelde me dat ze al heel lang in de gaten had dat ik zoveel voelde ...en ze schreef ook hoe lief ze me vind en meer van dit soort dingen..
Ik vond het moeilijk te geloven, dat het niet wederzijds was door alles wat er gebeurd was, ook tijdens de workshop.. Maar het was oke zo.. Ze is immers getrouwd..ik wilde haar uit mijn hoofd krijgen
Het mail contact bleef wel door gaan dagelijks soms zelfs, en het vreemde was dat ze juist nu helemaalniet afstandelijk deed maar juist veel liever.. Die keer dat ik bij haar was geweest was ik mijn ketting vergeten.. Ik heb haar meerdere malen gevraagt of ze deze wilde opsturen, dat deed ze niet.. Tot dat ik haar weer een keer belde.. Toen vroeg ze ineens of ik hem wilde komen ophalen..
Via de mail bevestigde we deze afspraak. En ze vroeg doodleuk of ik gezellig bleef mee eten(!)... Ik heb toen de afspraak afgezegd, en daarbij verteld dat het me niet verstandig leek, omdat ik zoveel voelde voor haar etc..
Ik kreeg ook daar weer een hele lieve mail op, maar ook deze was erg tegenstrijdig.. ze zij dat ik altijdmocht komen als ik wilde, en dat ze de ketting zou opsturen, maar ze kwam een beetje verward over..
Ik wachten op de ketting, en weer stuurde ze het niet op.. Dat bleef zo anderhalve maand door gaan terwijl ik elke week belde of ze het wilde opsturen. Maar elke keer kwam ze weer met een smoes.. Ondertussen had ik al drie maanden naar mijn ketting uitgekeken.. Uiteindelijk was ik het zo zat dat ik de ketting maar ben komen ophalen.. Ik was absoluut niet aardig tegen haar.. wellicht om mezelf te beschermen...
Ik weet nu echt niet meer wat ik moet denken.. Ze geeft zulke tegenstrijdige signalen af.. Ik vind het ontzettend moeilijk haar uit mijn hoofd te krijgen, ondanks dat ik weet dat het moet.. ze is getrouwd, heeft een gezin dus het kan gewoon niet.. En toch wilt het niet echt lukken..
ik vraag me nou echt af wat ze wilt.. snap het allemaal niet meer!!
(sorry voor de lange post,maar moest echt even mijn verhaal kwijt)
Anderhalf jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet, vanaf moment 1 was er een enorme chemie tussen ons, en was het allemaal erg heftig. in die anderhalf jaar tijd zijn er veel dingen gebeurd.
Zij is getrouwd en heeft kinderen. en wij zijn beide een vrouw.
Toen ik haar ontmoette was het vanaf moment 1 erg heftig.
Ik heb haar toen een aantal keer gezien, ik deed mee aan een workshop schilderen en zij gaf de workshop. De workshop bestond uit 6 dagen. De hele tijd hadden we oogcontact, maakte we opmerkingen naar elkaar en noem maar op.. ik was helemaal hotel de botel. Voormij was het op het begin ook verwarrend want ik was voor het eerst verliefd op een vrouw..
Toen de workshop klaar was hielden we contact via de mail..
Erg leuk allemaal, maar nadat zij terug kwam van vakantie deed zij ineens vreselijk afstandelijk via de mail.. Toch hielden we contact via de mail.. Opzich was het vreemd. Want om nou te kunnen zeggen dat we een vriendschap hadden.. Dat was het dus niet.. mijn reden om te blijven mailen was mijn verliefdheid.. ik stuurde wel steeds hints via de mail, en zij liet soms ook wel eens iets vaags doorschemeren.. Maar ik kon geen hoogte van haar krijgen. De ene keer lief, de andere keer weer afstandelijk. Op een gegeven moment kreeg ik een mailtje van haar binnen of ik naar haar expositie wilde komen.. Ik vond dat natuurlijk hartstikke spannend. Ik had haar immers al een half jaar niet gezien.
Ik mailde haar terug dat ik wel wilde komen. Toen mailde ze gelijk dat ik ook mocht blijven slapen als ik dat wilde.. * slik* schrok daar wel even van, want ik wist dat dat zou betekenen dat ik haar echtgenoot en kinderen zou ontmoeten.. Toch heb ik ja gezegd..
( zij woont twee uur reizen bij mij vandaan, vandaar dat ze het voorstelde) ..
Toch vond ik het vreemd dat ze mij bij haar thuis wilde hebben aangezien mijn hints duidelijk genoeg waren dat ik haar wel meer dan alleen 'leuk' vond..
het was heel bizar om haar weer na een half jaar te zien, we wisten ons beide geen houding te geven.. ik vond het zelfs zo moeilijk dat ik 2 uur met iemand anders heb staan praten i.p.v met haar..
Eenmaal bij haar thuis heb ik haar man ontmoet, zij deed zelf nogal lichtelijk nerveus. En ik voelde dat er iets niet klopte..
Toen we bij de voordeur stonden en zij haar deur wilde openen zei ze : O ehmm mijn man weet nog niet dat je blijft slapen' .. en tegen hem zei ze 'ja ehh we hebben onverwachts een logee"
Ik vond dit heel vreemd aangezien zij en ik dit al anderhalve week eerder hadden afgesproken..
Ze bracht me naar de logeer kamer, en ze vroeg uit het niets of ik alsjeblieft niet wilde gaan piekeren.. Ik gaf daar geen antwoord op, en ik zei dat ik alleen nog even een knuffel van haar wilde..
Ik gaf haar de knuffel en ineens, trok ze zich los, rende de trap af en zei heel verward " ik moet nu echt gaan slapen"
Die ochtend maakte haar kinderen mij wakker.. Echt schatjes..
Ze knuffelde me gelijk, en maakte tekeningen voor me etc.. terwijl ik hun nooit eerder had gezien.. Haar man deed heel relaxt tegen mij.. en zij.. deed opnieuw nerveus, maar maakte tussendoor nog wel enkele opmerkingen..
Eenmaal thuis was ik helemaal kapot, ik heb haar een mail gstuurd en heel eerlijk verteld wat ik allemaal voor haar voel.
Ik kreeg daar een lieve mail op terug, maar wel weer erg tegenstrijdig.. Ze schreef niets voor mij te voelen, maar daar ze schreef ook weer andere dingen waarvan ik dacht : Wat wil je hiermee nou zeggen ?? Ze vertelde me dat ze al heel lang in de gaten had dat ik zoveel voelde ...en ze schreef ook hoe lief ze me vind en meer van dit soort dingen..
Ik vond het moeilijk te geloven, dat het niet wederzijds was door alles wat er gebeurd was, ook tijdens de workshop.. Maar het was oke zo.. Ze is immers getrouwd..ik wilde haar uit mijn hoofd krijgen
Het mail contact bleef wel door gaan dagelijks soms zelfs, en het vreemde was dat ze juist nu helemaalniet afstandelijk deed maar juist veel liever.. Die keer dat ik bij haar was geweest was ik mijn ketting vergeten.. Ik heb haar meerdere malen gevraagt of ze deze wilde opsturen, dat deed ze niet.. Tot dat ik haar weer een keer belde.. Toen vroeg ze ineens of ik hem wilde komen ophalen..
Via de mail bevestigde we deze afspraak. En ze vroeg doodleuk of ik gezellig bleef mee eten(!)... Ik heb toen de afspraak afgezegd, en daarbij verteld dat het me niet verstandig leek, omdat ik zoveel voelde voor haar etc..
Ik kreeg ook daar weer een hele lieve mail op, maar ook deze was erg tegenstrijdig.. ze zij dat ik altijdmocht komen als ik wilde, en dat ze de ketting zou opsturen, maar ze kwam een beetje verward over..
Ik wachten op de ketting, en weer stuurde ze het niet op.. Dat bleef zo anderhalve maand door gaan terwijl ik elke week belde of ze het wilde opsturen. Maar elke keer kwam ze weer met een smoes.. Ondertussen had ik al drie maanden naar mijn ketting uitgekeken.. Uiteindelijk was ik het zo zat dat ik de ketting maar ben komen ophalen.. Ik was absoluut niet aardig tegen haar.. wellicht om mezelf te beschermen...
Ik weet nu echt niet meer wat ik moet denken.. Ze geeft zulke tegenstrijdige signalen af.. Ik vind het ontzettend moeilijk haar uit mijn hoofd te krijgen, ondanks dat ik weet dat het moet.. ze is getrouwd, heeft een gezin dus het kan gewoon niet.. En toch wilt het niet echt lukken..
ik vraag me nou echt af wat ze wilt.. snap het allemaal niet meer!!
(sorry voor de lange post,maar moest echt even mijn verhaal kwijt)
woensdag 29 oktober 2008 om 19:37
Ik denk dat het voor haar niet meer is dan een vriendschap, ze is getrouwd en heeft kinderen.
En ze heeft een gezellige en gemakkelijke omgang met andere mensen op vriendschappelijke basis. Ze is daar gewoon heel open in, mensen thuis uitnodigen, blijven eten en slapen.
Het ene gezin is daarin gewoon wat “vrijer” in Misschien ben je daar opgevallen?
Ze heeft je al duidelijk geschreven dat ze niets voor je voelt. In het vervolgende mailcontact schrijf je dat ze liever tegen je is gaan doen. Waarschijnlijk is ze niet bang meer, want ze kan nu eerlijk tegen je zijn zonder dat jij verwachtingen hebt.
Liefde maakt blind en somehow kan niet zien. Liefde moet wel van 2 kanten komen!
Sterkte Ermee!
En ze heeft een gezellige en gemakkelijke omgang met andere mensen op vriendschappelijke basis. Ze is daar gewoon heel open in, mensen thuis uitnodigen, blijven eten en slapen.
Het ene gezin is daarin gewoon wat “vrijer” in Misschien ben je daar opgevallen?
Ze heeft je al duidelijk geschreven dat ze niets voor je voelt. In het vervolgende mailcontact schrijf je dat ze liever tegen je is gaan doen. Waarschijnlijk is ze niet bang meer, want ze kan nu eerlijk tegen je zijn zonder dat jij verwachtingen hebt.
Liefde maakt blind en somehow kan niet zien. Liefde moet wel van 2 kanten komen!
Sterkte Ermee!
woensdag 29 oktober 2008 om 19:51
Ik kan zeker wel zien... ik probeer zeker wel objectief te kijken..
Waar het mij omgaat is dat ze dingen doet die niet overeenkomen met dat ze zegt niets te voelen. Tuurlijk kan iemand liever zijn omdat ze niet meer bang is en eerlijk kan zijn.. Maar niet op de manier hoe zij lief is tegen mij.. Daarnaast heeft ze gewoon bepaalde dingen gezegd die je niet in de vriendschapsfeer zegt. En de blik in haar ogen. Waarom kijkt ze altijd zo lang naar me? Waarom word ze enorm jaloers als ik het over iemand anders heb.. Waarom is ze zwaar telleurgesteld als ik een afspraak afzeg. Waarom wilde ze mijn ketting niet opsturen als ik dat vroeg, en wilde ze zo graag dat ik langskwam om mijn ketting op te halen i.p.v dat ze het gewoon opstuurd..Waarom pakte ze ineens mijn hand vast en waarom begon ze hem te strelen? Zo zijn er zoveel dingen en opmerkingen.. Daarnaast durft ze ook geen gesprek er over aan te gaan zelfs niet over de telefoon alles moet via de mail als het over mijn gevoelens gaat. en toen ik haar zag, ontweek ze het onderwerp keer op keer..
Waar het mij omgaat is dat ze dingen doet die niet overeenkomen met dat ze zegt niets te voelen. Tuurlijk kan iemand liever zijn omdat ze niet meer bang is en eerlijk kan zijn.. Maar niet op de manier hoe zij lief is tegen mij.. Daarnaast heeft ze gewoon bepaalde dingen gezegd die je niet in de vriendschapsfeer zegt. En de blik in haar ogen. Waarom kijkt ze altijd zo lang naar me? Waarom word ze enorm jaloers als ik het over iemand anders heb.. Waarom is ze zwaar telleurgesteld als ik een afspraak afzeg. Waarom wilde ze mijn ketting niet opsturen als ik dat vroeg, en wilde ze zo graag dat ik langskwam om mijn ketting op te halen i.p.v dat ze het gewoon opstuurd..Waarom pakte ze ineens mijn hand vast en waarom begon ze hem te strelen? Zo zijn er zoveel dingen en opmerkingen.. Daarnaast durft ze ook geen gesprek er over aan te gaan zelfs niet over de telefoon alles moet via de mail als het over mijn gevoelens gaat. en toen ik haar zag, ontweek ze het onderwerp keer op keer..
woensdag 29 oktober 2008 om 20:15
Ik vind het ook moeilijk omdat ik de hele situatie niet goed ken en ook omdat het al 1,5 jaar geleden is dat jullie elkaar leerden kennen
Zoals ik je verhaal nu lees zal ze wel meer gevoelens voor je hebben dan vriendschappelijk.
En waarschijnlijk geniet ze wel van de spanning en opwinding maar daarbij zou ze jou ook aan het lijntje houden. En dat is niet netjes van haar.
Misschien heb je wel gelijk, en vindt ze jou ook leuk dan is het misschien beter om het contact helemaal te verbreken. Want zoals het nu klinkt willen jullie allebei meer dan een vriendschappelijke relatie. En dat is nou eenmaal niet mogelijk. Ik denk dat zij daar ook zo over denkt en wil zij haar gezin hiervoor niet op het spel zetten. Waarschijnlijk vindt ze jou een erg bijzondere vrouw. En als je voor jezelf duidelijkheid wilt hebben, vraag het haar simpelweg of ze echt geen gevoelens voor je heeft en dat je niet weet wat je ervan denken moet. Dat je alles zo onzeker maakt.
Zoals ik je verhaal nu lees zal ze wel meer gevoelens voor je hebben dan vriendschappelijk.
En waarschijnlijk geniet ze wel van de spanning en opwinding maar daarbij zou ze jou ook aan het lijntje houden. En dat is niet netjes van haar.
Misschien heb je wel gelijk, en vindt ze jou ook leuk dan is het misschien beter om het contact helemaal te verbreken. Want zoals het nu klinkt willen jullie allebei meer dan een vriendschappelijke relatie. En dat is nou eenmaal niet mogelijk. Ik denk dat zij daar ook zo over denkt en wil zij haar gezin hiervoor niet op het spel zetten. Waarschijnlijk vindt ze jou een erg bijzondere vrouw. En als je voor jezelf duidelijkheid wilt hebben, vraag het haar simpelweg of ze echt geen gevoelens voor je heeft en dat je niet weet wat je ervan denken moet. Dat je alles zo onzeker maakt.
woensdag 29 oktober 2008 om 20:32
@ Palientje.. Dank je voor de reacties...
ik heb het haar al een keer eerder nog een keer gevraagd, maar daar reageerd ze of heel fel op Zo van : Hoe kom je daar nou bij ?? of ze reageerd weer tegenstrijdig..
Jmoet weten dat ik niet eerder zulke heftige gevoelens voor iemand heb gekoesterd.. Ik weet nog een keer na de workshop zaten we wat na te praten. ik zag een jurk ik een boekje staan, waarvan ik zei : ik hoop niet dat ik die ooit op mijn bruiloft hoef te dragen.. Ineens keek ze me heel serieus aan en vroeg aan mij : wil je later trouwen.. waarop ik reaggeerde dat ik dat niet wist.. toen zei ze: Ja dat zei ik vroeger ook altijd, en toch ben ik er in getrapt en heb ik er kinderen aan over gehouden ...
*slik* ik schrok nogal van haar opmerking al was deze wel quasi grappig bedoeld.. Ook op de avond toen we elkaar weer voor het eerst zagen na dat halve jaar elkaar niet gezien te hebben stonden we naast elkaar en ze zei na een lange stilte : Ik kon vannacht helemaal niet slapen weetje dat ? Waarop ik zei dat ik dat ook niet had gekund.. Het zijn allemaal van dit soort dingen.. Maar goed.. naast het feit dat ze getrouwd is, zit er ook nog eens een groot leeftijds verschil tussen ons: namelijk 16 jaar.. Het is allemaal zo raar en verwarrend...
Ik snap ergens haar tegenstrijdigheid heel goed, als zij die zelfde gevoelens heeft voor mij.. Dan snap ik haar.. Maar als zij niet dezlfde gevoelens heeft dan snap ik haar niet..
Overigens weet ik niet of je over een vriendschap kan spreken .. ik snap heel goed dat dat raar klinkt.. Maar omdat ik een workshop bij haar had gevolgd, was de sfeer aan de ene kant toch iets formeler.. Het was niet dat we elkaar dagelijks aan de telefoon hadden zoals vriendinnen of iets derglijks ..
ik heb het haar al een keer eerder nog een keer gevraagd, maar daar reageerd ze of heel fel op Zo van : Hoe kom je daar nou bij ?? of ze reageerd weer tegenstrijdig..
Jmoet weten dat ik niet eerder zulke heftige gevoelens voor iemand heb gekoesterd.. Ik weet nog een keer na de workshop zaten we wat na te praten. ik zag een jurk ik een boekje staan, waarvan ik zei : ik hoop niet dat ik die ooit op mijn bruiloft hoef te dragen.. Ineens keek ze me heel serieus aan en vroeg aan mij : wil je later trouwen.. waarop ik reaggeerde dat ik dat niet wist.. toen zei ze: Ja dat zei ik vroeger ook altijd, en toch ben ik er in getrapt en heb ik er kinderen aan over gehouden ...
*slik* ik schrok nogal van haar opmerking al was deze wel quasi grappig bedoeld.. Ook op de avond toen we elkaar weer voor het eerst zagen na dat halve jaar elkaar niet gezien te hebben stonden we naast elkaar en ze zei na een lange stilte : Ik kon vannacht helemaal niet slapen weetje dat ? Waarop ik zei dat ik dat ook niet had gekund.. Het zijn allemaal van dit soort dingen.. Maar goed.. naast het feit dat ze getrouwd is, zit er ook nog eens een groot leeftijds verschil tussen ons: namelijk 16 jaar.. Het is allemaal zo raar en verwarrend...
Ik snap ergens haar tegenstrijdigheid heel goed, als zij die zelfde gevoelens heeft voor mij.. Dan snap ik haar.. Maar als zij niet dezlfde gevoelens heeft dan snap ik haar niet..
Overigens weet ik niet of je over een vriendschap kan spreken .. ik snap heel goed dat dat raar klinkt.. Maar omdat ik een workshop bij haar had gevolgd, was de sfeer aan de ene kant toch iets formeler.. Het was niet dat we elkaar dagelijks aan de telefoon hadden zoals vriendinnen of iets derglijks ..
woensdag 29 oktober 2008 om 22:05
Ik heb er nog eens over nagedacht. Het is nu 1,5 jaar geleden dat je haar hebt leren kennen.
Als er meer liefde was geweest tussen jullie 2 had die er waarschijnlijk al lang moeten zijn.
Hoe jong ben je als ik vragen mag?
Je zegt:
Ik snap ergens haar tegenstrijdigheid heel goed, als zij die zelfde gevoelens heeft voor mij.. Dan snap ik haar.. Maar als zij niet dezelfde gevoelens heeft dan snap ik haar niet..
Waarom snap je haar dan niet wanneer zij niet dezelfde gevoelens heeft?
Je zegt:
Overigens weet ik niet of je over een vriendschap kan spreken .. ik snap heel goed dat dat raar klinkt.. Maar omdat ik een workshop bij haar had gevolgd
Omdat je een workshop hebt gevolgd bij haar wil dat zeggen dat daarom je relatie met haar zo intiem is? Of omdat je haar daar juist zo zelfverzekerd en sociaal vond overkomen?
Ik sta zelf wat nuchterder in het leven. Als voorbeeld, als ik een man leuk vind, en ik hierop het eerste initiatief neem om in gesprek te gaan ; laat blijken dat ik hem leuk vindt, en als ik nadien weinig tot geen reactie terug krijg, is de kous voor mij eraf. Voor wat hoort wat.
Laat maar weten hoe je erover denkt, anders mag je me ook persoonlijk mailen via viva.
Sterkte
Als er meer liefde was geweest tussen jullie 2 had die er waarschijnlijk al lang moeten zijn.
Hoe jong ben je als ik vragen mag?
Je zegt:
Ik snap ergens haar tegenstrijdigheid heel goed, als zij die zelfde gevoelens heeft voor mij.. Dan snap ik haar.. Maar als zij niet dezelfde gevoelens heeft dan snap ik haar niet..
Waarom snap je haar dan niet wanneer zij niet dezelfde gevoelens heeft?
Je zegt:
Overigens weet ik niet of je over een vriendschap kan spreken .. ik snap heel goed dat dat raar klinkt.. Maar omdat ik een workshop bij haar had gevolgd
Omdat je een workshop hebt gevolgd bij haar wil dat zeggen dat daarom je relatie met haar zo intiem is? Of omdat je haar daar juist zo zelfverzekerd en sociaal vond overkomen?
Ik sta zelf wat nuchterder in het leven. Als voorbeeld, als ik een man leuk vind, en ik hierop het eerste initiatief neem om in gesprek te gaan ; laat blijken dat ik hem leuk vindt, en als ik nadien weinig tot geen reactie terug krijg, is de kous voor mij eraf. Voor wat hoort wat.
Laat maar weten hoe je erover denkt, anders mag je me ook persoonlijk mailen via viva.
Sterkte
woensdag 29 oktober 2008 om 22:19
Somehow, ondanks alle tegenstrijdige signalen is ze er ook duidelijk in dat ze niets wil behalve vriendschap. Ik zou dat respecteren. Ze is toch vrij duidelijk. Of er ook verliefde gevoelens spelen bij haar, doet er niet zo toe, ze wil geen relatie met je.
Hier spreekt overigens een ervaringsdeskundige die zich ooit jaren heen en weer heeft laten slingeren door de tegenstrijdige signalen van een man. Zonde van de tijd geweest , maar wel van geleerd.
Hier spreekt overigens een ervaringsdeskundige die zich ooit jaren heen en weer heeft laten slingeren door de tegenstrijdige signalen van een man. Zonde van de tijd geweest , maar wel van geleerd.
woensdag 29 oktober 2008 om 22:27
@ pink 11.
Weetje wat het is pink?
Ik heb altijd haar keuze gerespecteerd.. en dat heb ik haar ook verteld en gezegd.. Alleen wanneer ik afstand van haar nam, was zij juist de gene die keer opkeer contact opnam..
ik heb haar meerdere keren gevraagt ketting op te sturen.. dat deed ze niet, want ze wilde perse dat ik hem kwam ophalen..
Ik heb toen twee keer afspraak afgezegd en tegen haar gezegd dat het me niet verstandig leek om te komen.. vanwege mijn gevoelens. Dat ik daar mee worstelden, en dat het alleen maar pijn zou doen wanneer ik haar zou zien. dus dat het me daarom beter leek dat ze de ketting zou opsturen.. Maar zelfs nadat ik haar dat gezegd had, stuurde ze mijn ketting niet op.. Net o lang tot dat ik hem zelf ben komen ophalen..
Ik heb haar keuze altijd gerespecteerd..
Weetje wat het is pink?
Ik heb altijd haar keuze gerespecteerd.. en dat heb ik haar ook verteld en gezegd.. Alleen wanneer ik afstand van haar nam, was zij juist de gene die keer opkeer contact opnam..
ik heb haar meerdere keren gevraagt ketting op te sturen.. dat deed ze niet, want ze wilde perse dat ik hem kwam ophalen..
Ik heb toen twee keer afspraak afgezegd en tegen haar gezegd dat het me niet verstandig leek om te komen.. vanwege mijn gevoelens. Dat ik daar mee worstelden, en dat het alleen maar pijn zou doen wanneer ik haar zou zien. dus dat het me daarom beter leek dat ze de ketting zou opsturen.. Maar zelfs nadat ik haar dat gezegd had, stuurde ze mijn ketting niet op.. Net o lang tot dat ik hem zelf ben komen ophalen..
Ik heb haar keuze altijd gerespecteerd..
woensdag 29 oktober 2008 om 22:27
Zelfs al zou je haar gedrag volledig begrijpen, in essentie boeit het niet zo. Want zoals er nu met jou omgegaan wordt, voelt niet fijn, toch? De verwarring, de dubbelzinnigheden, de tegenstrijdigheden. Daar kun je proberen nuchter naar te blijven kijken.
Verliefdheid hoort leuk te zijn. Als het je pijn doet en je doet twijfelen aan jezelf, ben je beter af zonder die verliefdheid. Het is het niet waard.
Daarmee zeg ik niet dat ze een manipulatieve heks is, wrs is zij ook in de war. Maar het wordt niet opgehelderd en je krijgt teveel dubbele signalen. Dan komt er een moment waarop je veel beter voor jezelf kunt kiezen. Doet pijn op de korte termijn maar op de langere heb je er veel meer aan. Anders blijf je jezelf kwellen op die langere termijn en lijd je er in feite veel meer onder.
Sterkte en succes ermee .
Verliefdheid hoort leuk te zijn. Als het je pijn doet en je doet twijfelen aan jezelf, ben je beter af zonder die verliefdheid. Het is het niet waard.
Daarmee zeg ik niet dat ze een manipulatieve heks is, wrs is zij ook in de war. Maar het wordt niet opgehelderd en je krijgt teveel dubbele signalen. Dan komt er een moment waarop je veel beter voor jezelf kunt kiezen. Doet pijn op de korte termijn maar op de langere heb je er veel meer aan. Anders blijf je jezelf kwellen op die langere termijn en lijd je er in feite veel meer onder.
Sterkte en succes ermee .
woensdag 29 oktober 2008 om 22:36
@ palientje..
wat ik bedoelde over die vriendschap waar je niet zo zeer van kunt spreken ( ik was volgens mij de helft van de zin vergeten haha) is dat juist doordat ik die workshop volgde.. was alles een stuk formeler.. dat is heel anders dan dat je iemand in de kroeg ontmoet, dan ben je veel informeler met elkaar..
dus of je over een 'echte' vriendschap kon spreken weet ik niet.. we mailden wel vaak met elkaar...vriendschap weet ik dus niet.. we hadden in iedergeval een wezenlijke band met elkaar... mm ook weer een beetje moeilijk uit teleggen ..
wat ik bedoelde over die vriendschap waar je niet zo zeer van kunt spreken ( ik was volgens mij de helft van de zin vergeten haha) is dat juist doordat ik die workshop volgde.. was alles een stuk formeler.. dat is heel anders dan dat je iemand in de kroeg ontmoet, dan ben je veel informeler met elkaar..
dus of je over een 'echte' vriendschap kon spreken weet ik niet.. we mailden wel vaak met elkaar...vriendschap weet ik dus niet.. we hadden in iedergeval een wezenlijke band met elkaar... mm ook weer een beetje moeilijk uit teleggen ..
woensdag 29 oktober 2008 om 22:37
Nee het klinkt niet oppervlakkig en ik weet het, het is allemaal heel makkelijk gezegd als je er niet middenin zit .
Net zoals Pink heb ik er middenin gezeten. En ik was toen heel erg verliefd en wilde vooral begrijpen waarom het zo moeizaam liep. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik zo niks begreep van die man en dat ik zo bezig was hem te doorgronden dat ik compleet voorbij liep aan wat ik zelf nou eigenlijk wilde.
En daar gaat het om. Is dit genoeg voor mij? Word ik hier blij van? Voegt het wat toe aan mijn leven?
Of
Vreet het me op? Twijfel ik aan mijzelf? Pieker ik er veel over? Wil ik iets wat gewoon niet gaat gebeuren?
Dichtbij jezelf blijven. Echt, anders loop je zo door te modderen als je niet oppast. En da's zonde.
Net zoals Pink heb ik er middenin gezeten. En ik was toen heel erg verliefd en wilde vooral begrijpen waarom het zo moeizaam liep. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik zo niks begreep van die man en dat ik zo bezig was hem te doorgronden dat ik compleet voorbij liep aan wat ik zelf nou eigenlijk wilde.
En daar gaat het om. Is dit genoeg voor mij? Word ik hier blij van? Voegt het wat toe aan mijn leven?
Of
Vreet het me op? Twijfel ik aan mijzelf? Pieker ik er veel over? Wil ik iets wat gewoon niet gaat gebeuren?
Dichtbij jezelf blijven. Echt, anders loop je zo door te modderen als je niet oppast. En da's zonde.
woensdag 29 oktober 2008 om 22:41
ja .. tuurlijk denk ik ook wel eens over mezelf :
"WAAR BEN IK IN GODENSNAAM MEE BEZIG"
Het moeilijke is dat ik eigenlijk zie dat ze het er erg moeilijk mee heeft.. en daar baal ik van...
Ik merk dat ze in de war is, en dat ze niet weet wat ze moet doen.. Maar ik heb alles gedaan wat ik kon doen :
ik ben eerlijk geweest over mijn gevoelens.
Ik heb haar keuze gerespecteerd.
Maar omdat ik toch respons krijg vind ik het moelijk het ook echt af te kappen..
pffff
"WAAR BEN IK IN GODENSNAAM MEE BEZIG"
Het moeilijke is dat ik eigenlijk zie dat ze het er erg moeilijk mee heeft.. en daar baal ik van...
Ik merk dat ze in de war is, en dat ze niet weet wat ze moet doen.. Maar ik heb alles gedaan wat ik kon doen :
ik ben eerlijk geweest over mijn gevoelens.
Ik heb haar keuze gerespecteerd.
Maar omdat ik toch respons krijg vind ik het moelijk het ook echt af te kappen..
pffff
woensdag 29 oktober 2008 om 22:46
Jij brengt haar niet in de war door dubbele signalen. Je hebt juist geprobeerd haar te helpen door zelf zo helder mogelijk te zijn zodat ze eerlijk en definitief kon reageren.
Dat zij dat niet doet maakt het heel moeilijk voor jou. Zij neemt jouw verwarring niet weg. Ze maakt hem juist erger. Dat kan wel zijn doordat ze zelf in de war is maar ik zou zelf voorzichtiger omspringen met iemand die heeft laten weten gevoelens voor me te hebben die ik niet kan retourneren om wat voor reden dan ook, zelfs al zijn die gevoelens er in mij ook.
Dat ze in de war is, is niet jouw probleem. Dat moet zij voor zichzelf uitzoeken, daar kun jij niet bij helpen. Dat zij zelfs het tegenovergestelde bewerkstelligt in jou vind ik persoonlijk niet erg betrokken bij jou overkomen. Ook al is verliefdheid of een verliefd gevoel verwarrend, je kunt nog steeds rekening houden met die ander. Dat zou zelfs bovenaan staan voor mij en dat doet het ook voor jou. Voor haar blijkbaar niet, daar moet je mee oppassen.
In zulke situaties raak je makkelijk gekwetst.
Dat zij dat niet doet maakt het heel moeilijk voor jou. Zij neemt jouw verwarring niet weg. Ze maakt hem juist erger. Dat kan wel zijn doordat ze zelf in de war is maar ik zou zelf voorzichtiger omspringen met iemand die heeft laten weten gevoelens voor me te hebben die ik niet kan retourneren om wat voor reden dan ook, zelfs al zijn die gevoelens er in mij ook.
Dat ze in de war is, is niet jouw probleem. Dat moet zij voor zichzelf uitzoeken, daar kun jij niet bij helpen. Dat zij zelfs het tegenovergestelde bewerkstelligt in jou vind ik persoonlijk niet erg betrokken bij jou overkomen. Ook al is verliefdheid of een verliefd gevoel verwarrend, je kunt nog steeds rekening houden met die ander. Dat zou zelfs bovenaan staan voor mij en dat doet het ook voor jou. Voor haar blijkbaar niet, daar moet je mee oppassen.
In zulke situaties raak je makkelijk gekwetst.
woensdag 29 oktober 2008 om 22:48
woensdag 29 oktober 2008 om 22:55
quote:somehow schreef op 29 oktober 2008 @ 22:27:
@ pink 11.
Weetje wat het is pink?
Ik heb altijd haar keuze gerespecteerd.. en dat heb ik haar ook verteld en gezegd.. Alleen wanneer ik afstand van haar nam, was zij juist de gene die keer opkeer contact opnam..
ik heb haar meerdere keren gevraagt ketting op te sturen.. dat deed ze niet, want ze wilde perse dat ik hem kwam ophalen..
Ik heb toen twee keer afspraak afgezegd en tegen haar gezegd dat het me niet verstandig leek om te komen.. vanwege mijn gevoelens. Dat ik daar mee worstelden, en dat het alleen maar pijn zou doen wanneer ik haar zou zien. dus dat het me daarom beter leek dat ze de ketting zou opsturen.. Maar zelfs nadat ik haar dat gezegd had, stuurde ze mijn ketting niet op.. Net o lang tot dat ik hem zelf ben komen ophalen..
Ik heb haar keuze altijd gerespecteerd..
Herkenbaar wel. Zo ging die man waarover ik het had in grote lijnen ook met mij om: steeds als ik afstand nam, bedacht hij weer iets om toenadering te zoeken. Hij gedroeg zich ook verward als hij me tegenkwam, kreeg soms ook een hoofd als een boei. Anderen zagen het ook.
Op een gegeven moment heb ik hem serieus gevraagd anders met me om te gaan, omdat ik het niet trok. Ik vroeg hem geen toenadering te zoeken als ik afstand zocht.
Maar toen hij begreep dat ik veel voor hem voelde, moedigde hem dat alleen maar aan in zijn aantrek- en afstootspel. Toen was het voor mij nog veel moeilijker loslaten. Voor mij was het dramatisch destijds en ik begreep er helemaal niks meer van, want ik zag toch dat er gevoelens speelden? Nou dan! Dan moest het toch op een dag goed komen? Hij was trouwens een collega.
Mijn conclusie jaren later is dat hij heus wel van alles voor me zal hebben gevoeld, anders had hij zich niet zo gedragen. Wat die gevoelens zijn geweest kan ik niet invullen, of het verliefdheid was, geilheid, of dat hij het geweldig vond dat hij mij zo van mijn stuk kon brengen, vanwege een egoboost?
De vriendinnen die mijn verhalen aanhoorden terwijl ze me tissues aanreikten, en die me voorhielden dat áls hij echt iets met me had gewild, hij er gewoon voor was gegaan, geef ik nu gelijk. Ik was voor deze gebeurtenis vrij nuchter in de liefde, snap niet goed hoe ik me zo heb laten meeslepen, en zal het niet meer laten gebeuren. Als iemand écht iets met je wil, gaat hij (of zij) ervoor.
Maar ik begrijp wel je verwarring en je pijn.
Sterkte.
@ pink 11.
Weetje wat het is pink?
Ik heb altijd haar keuze gerespecteerd.. en dat heb ik haar ook verteld en gezegd.. Alleen wanneer ik afstand van haar nam, was zij juist de gene die keer opkeer contact opnam..
ik heb haar meerdere keren gevraagt ketting op te sturen.. dat deed ze niet, want ze wilde perse dat ik hem kwam ophalen..
Ik heb toen twee keer afspraak afgezegd en tegen haar gezegd dat het me niet verstandig leek om te komen.. vanwege mijn gevoelens. Dat ik daar mee worstelden, en dat het alleen maar pijn zou doen wanneer ik haar zou zien. dus dat het me daarom beter leek dat ze de ketting zou opsturen.. Maar zelfs nadat ik haar dat gezegd had, stuurde ze mijn ketting niet op.. Net o lang tot dat ik hem zelf ben komen ophalen..
Ik heb haar keuze altijd gerespecteerd..
Herkenbaar wel. Zo ging die man waarover ik het had in grote lijnen ook met mij om: steeds als ik afstand nam, bedacht hij weer iets om toenadering te zoeken. Hij gedroeg zich ook verward als hij me tegenkwam, kreeg soms ook een hoofd als een boei. Anderen zagen het ook.
Op een gegeven moment heb ik hem serieus gevraagd anders met me om te gaan, omdat ik het niet trok. Ik vroeg hem geen toenadering te zoeken als ik afstand zocht.
Maar toen hij begreep dat ik veel voor hem voelde, moedigde hem dat alleen maar aan in zijn aantrek- en afstootspel. Toen was het voor mij nog veel moeilijker loslaten. Voor mij was het dramatisch destijds en ik begreep er helemaal niks meer van, want ik zag toch dat er gevoelens speelden? Nou dan! Dan moest het toch op een dag goed komen? Hij was trouwens een collega.
Mijn conclusie jaren later is dat hij heus wel van alles voor me zal hebben gevoeld, anders had hij zich niet zo gedragen. Wat die gevoelens zijn geweest kan ik niet invullen, of het verliefdheid was, geilheid, of dat hij het geweldig vond dat hij mij zo van mijn stuk kon brengen, vanwege een egoboost?
De vriendinnen die mijn verhalen aanhoorden terwijl ze me tissues aanreikten, en die me voorhielden dat áls hij echt iets met me had gewild, hij er gewoon voor was gegaan, geef ik nu gelijk. Ik was voor deze gebeurtenis vrij nuchter in de liefde, snap niet goed hoe ik me zo heb laten meeslepen, en zal het niet meer laten gebeuren. Als iemand écht iets met je wil, gaat hij (of zij) ervoor.
Maar ik begrijp wel je verwarring en je pijn.
Sterkte.
woensdag 29 oktober 2008 om 22:55
ja dat is inderdaad ook zo ..
Ik heb me ook vaak afgevraagd :
Waarom vraagt ze me te eten als ze weet dat ik het zo moeilijk heb.. waarom doet ze dit en dat ?? Waarom houdt ze geen rekening met mijn gevoelens.. dat heb ik me dus ook meerdere malen afgevraagt... Volgens mij weet ze het echt niet.. Want op het moment dat ik me van haar probeer te verwijderen dan hebben we weer contact.. het komt bij mij over of ze geen keuze kan maken , en dat ze ook bang is mij kwijt te raken.. Maar hee.. ik moet ook verder met mijn leven..
Zoals ik en jij al zei : Ik heb alles gedaan wat ik kon doen..
Het enige wat ik verwacht is een beetje eerlijkheid.
En als ik die niet krijg kan ik daar idd verders niets aan doen..
Het is dat ik zo gek op haar ben, anders had ik het allang helemaal afgekapt
Ik heb me ook vaak afgevraagd :
Waarom vraagt ze me te eten als ze weet dat ik het zo moeilijk heb.. waarom doet ze dit en dat ?? Waarom houdt ze geen rekening met mijn gevoelens.. dat heb ik me dus ook meerdere malen afgevraagt... Volgens mij weet ze het echt niet.. Want op het moment dat ik me van haar probeer te verwijderen dan hebben we weer contact.. het komt bij mij over of ze geen keuze kan maken , en dat ze ook bang is mij kwijt te raken.. Maar hee.. ik moet ook verder met mijn leven..
Zoals ik en jij al zei : Ik heb alles gedaan wat ik kon doen..
Het enige wat ik verwacht is een beetje eerlijkheid.
En als ik die niet krijg kan ik daar idd verders niets aan doen..
Het is dat ik zo gek op haar ben, anders had ik het allang helemaal afgekapt
woensdag 29 oktober 2008 om 23:01
ja weetje wat het is pink ??
buiten het feit om dat zij een gezin heeft spelen er nog meerdere moeilijke factoren mee :
ik ben namelijk niet gewoon een man van haar leeftijd.
Nee, ik ben een vrouw die 16 jaar jonger is dan zij..
Maar wanneer we met elkaar praten, of elkaar aan kijken voelt alles zo compleet...
echt verdorie,... Als ik niet zo veel gevoeld had en niet zo gek op haar was geweest had ik haar allang aan de kant gezet voor mezelf
buiten het feit om dat zij een gezin heeft spelen er nog meerdere moeilijke factoren mee :
ik ben namelijk niet gewoon een man van haar leeftijd.
Nee, ik ben een vrouw die 16 jaar jonger is dan zij..
Maar wanneer we met elkaar praten, of elkaar aan kijken voelt alles zo compleet...
echt verdorie,... Als ik niet zo veel gevoeld had en niet zo gek op haar was geweest had ik haar allang aan de kant gezet voor mezelf
woensdag 29 oktober 2008 om 23:09
quote:Feliciaatje schreef op 29 oktober 2008 @ 22:37:
Net zoals Pink heb ik er middenin gezeten. En ik was toen heel erg verliefd en wilde vooral begrijpen waarom het zo moeizaam liep. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik zo niks begreep van die man en dat ik zo bezig was hem te doorgronden dat ik compleet voorbij liep aan wat ik zelf nou eigenlijk wilde.
.
O, wat herkenbaar: alles goedpraten voor hem, alles psychologiseren (van de koude grond uiteraard ) Medeleven voelen omdat hij het vast erg moeilijk heeft.
Ik dacht toen ook: misschien als ik me zus of zo gedraag... dan komt het wel goed (ik had nog veel te leren). Met als gevolg dat ik steeds meer van mezelf verwijderd raakte. En juist omdat het zó dichtbij leek, het -uiteraard- ultieme geluk, was het zo moeilijk loslaten.
Net zoals Pink heb ik er middenin gezeten. En ik was toen heel erg verliefd en wilde vooral begrijpen waarom het zo moeizaam liep. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik zo niks begreep van die man en dat ik zo bezig was hem te doorgronden dat ik compleet voorbij liep aan wat ik zelf nou eigenlijk wilde.
.
O, wat herkenbaar: alles goedpraten voor hem, alles psychologiseren (van de koude grond uiteraard ) Medeleven voelen omdat hij het vast erg moeilijk heeft.
Ik dacht toen ook: misschien als ik me zus of zo gedraag... dan komt het wel goed (ik had nog veel te leren). Met als gevolg dat ik steeds meer van mezelf verwijderd raakte. En juist omdat het zó dichtbij leek, het -uiteraard- ultieme geluk, was het zo moeilijk loslaten.
