verliefd en tegenstrijdig gedrag

Hai iedereen!



Anderhalf jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet, vanaf moment 1 was er een enorme chemie tussen ons, en was het allemaal erg heftig. in die anderhalf jaar tijd zijn er veel dingen gebeurd.

Zij is getrouwd en heeft kinderen. en wij zijn beide een vrouw.



Toen ik haar ontmoette was het vanaf moment 1 erg heftig.

Ik heb haar toen een aantal keer gezien, ik deed mee aan een workshop schilderen en zij gaf de workshop. De workshop bestond uit 6 dagen. De hele tijd hadden we oogcontact, maakte we opmerkingen naar elkaar en noem maar op.. ik was helemaal hotel de botel. Voormij was het op het begin ook verwarrend want ik was voor het eerst verliefd op een vrouw..

Toen de workshop klaar was hielden we contact via de mail..

Erg leuk allemaal, maar nadat zij terug kwam van vakantie deed zij ineens vreselijk afstandelijk via de mail.. Toch hielden we contact via de mail.. Opzich was het vreemd. Want om nou te kunnen zeggen dat we een vriendschap hadden.. Dat was het dus niet.. mijn reden om te blijven mailen was mijn verliefdheid.. ik stuurde wel steeds hints via de mail, en zij liet soms ook wel eens iets vaags doorschemeren.. Maar ik kon geen hoogte van haar krijgen. De ene keer lief, de andere keer weer afstandelijk. Op een gegeven moment kreeg ik een mailtje van haar binnen of ik naar haar expositie wilde komen.. Ik vond dat natuurlijk hartstikke spannend. Ik had haar immers al een half jaar niet gezien.



Ik mailde haar terug dat ik wel wilde komen. Toen mailde ze gelijk dat ik ook mocht blijven slapen als ik dat wilde.. * slik* schrok daar wel even van, want ik wist dat dat zou betekenen dat ik haar echtgenoot en kinderen zou ontmoeten.. Toch heb ik ja gezegd..

( zij woont twee uur reizen bij mij vandaan, vandaar dat ze het voorstelde) ..

Toch vond ik het vreemd dat ze mij bij haar thuis wilde hebben aangezien mijn hints duidelijk genoeg waren dat ik haar wel meer dan alleen 'leuk' vond..



het was heel bizar om haar weer na een half jaar te zien, we wisten ons beide geen houding te geven.. ik vond het zelfs zo moeilijk dat ik 2 uur met iemand anders heb staan praten i.p.v met haar..

Eenmaal bij haar thuis heb ik haar man ontmoet, zij deed zelf nogal lichtelijk nerveus. En ik voelde dat er iets niet klopte..

Toen we bij de voordeur stonden en zij haar deur wilde openen zei ze : O ehmm mijn man weet nog niet dat je blijft slapen' .. en tegen hem zei ze 'ja ehh we hebben onverwachts een logee"

Ik vond dit heel vreemd aangezien zij en ik dit al anderhalve week eerder hadden afgesproken..

Ze bracht me naar de logeer kamer, en ze vroeg uit het niets of ik alsjeblieft niet wilde gaan piekeren.. Ik gaf daar geen antwoord op, en ik zei dat ik alleen nog even een knuffel van haar wilde..

Ik gaf haar de knuffel en ineens, trok ze zich los, rende de trap af en zei heel verward " ik moet nu echt gaan slapen"



Die ochtend maakte haar kinderen mij wakker.. Echt schatjes..

Ze knuffelde me gelijk, en maakte tekeningen voor me etc.. terwijl ik hun nooit eerder had gezien.. Haar man deed heel relaxt tegen mij.. en zij.. deed opnieuw nerveus, maar maakte tussendoor nog wel enkele opmerkingen..



Eenmaal thuis was ik helemaal kapot, ik heb haar een mail gstuurd en heel eerlijk verteld wat ik allemaal voor haar voel.

Ik kreeg daar een lieve mail op terug, maar wel weer erg tegenstrijdig.. Ze schreef niets voor mij te voelen, maar daar ze schreef ook weer andere dingen waarvan ik dacht : Wat wil je hiermee nou zeggen ?? Ze vertelde me dat ze al heel lang in de gaten had dat ik zoveel voelde ...en ze schreef ook hoe lief ze me vind en meer van dit soort dingen..

Ik vond het moeilijk te geloven, dat het niet wederzijds was door alles wat er gebeurd was, ook tijdens de workshop.. Maar het was oke zo.. Ze is immers getrouwd..ik wilde haar uit mijn hoofd krijgen



Het mail contact bleef wel door gaan dagelijks soms zelfs, en het vreemde was dat ze juist nu helemaalniet afstandelijk deed maar juist veel liever.. Die keer dat ik bij haar was geweest was ik mijn ketting vergeten.. Ik heb haar meerdere malen gevraagt of ze deze wilde opsturen, dat deed ze niet.. Tot dat ik haar weer een keer belde.. Toen vroeg ze ineens of ik hem wilde komen ophalen..

Via de mail bevestigde we deze afspraak. En ze vroeg doodleuk of ik gezellig bleef mee eten(!)... Ik heb toen de afspraak afgezegd, en daarbij verteld dat het me niet verstandig leek, omdat ik zoveel voelde voor haar etc..

Ik kreeg ook daar weer een hele lieve mail op, maar ook deze was erg tegenstrijdig.. ze zij dat ik altijdmocht komen als ik wilde, en dat ze de ketting zou opsturen, maar ze kwam een beetje verward over..

Ik wachten op de ketting, en weer stuurde ze het niet op.. Dat bleef zo anderhalve maand door gaan terwijl ik elke week belde of ze het wilde opsturen. Maar elke keer kwam ze weer met een smoes.. Ondertussen had ik al drie maanden naar mijn ketting uitgekeken.. Uiteindelijk was ik het zo zat dat ik de ketting maar ben komen ophalen.. Ik was absoluut niet aardig tegen haar.. wellicht om mezelf te beschermen...



Ik weet nu echt niet meer wat ik moet denken.. Ze geeft zulke tegenstrijdige signalen af.. Ik vind het ontzettend moeilijk haar uit mijn hoofd te krijgen, ondanks dat ik weet dat het moet.. ze is getrouwd, heeft een gezin dus het kan gewoon niet.. En toch wilt het niet echt lukken..

ik vraag me nou echt af wat ze wilt.. snap het allemaal niet meer!!



(sorry voor de lange post,maar moest echt even mijn verhaal kwijt)

Pfff inderdaad, alles psycholiseren.. dat is waar...

Maar dat doe je op een gegeven moment toch wanneer dingen zo dubbel zijn ...ookal weet ik dat ik dat niet zou moetendoen...Automatisme...

ja inderdaad !!!



Ik ben ook zo, kan ook moeilijk boos worden op iemand omdat ik ook idd dan denk : o die heeft vast een moeilijke jeugd gehad, of het komt daar en daardoor..



het is ook k*t.. Inderdaad ... en ik moet ook voor mezelf kiezen..

Uiteindelijk kan ik niet meer doen dan dat ik gedaan heb..

de keuze ligt bij haar..

Maar ik moet nu de keuze maken om voor mezelf te kiezen .. hoe moeilijk dat ook is idd..

inderdaad inderdaad,,,.. Het kost wat moeite en wellicht ook tranen .. Maar het is wel nodig !!

Ja dat is ook zo!



Als die ander zo doet keur ik dat altijd goed en wijd ik dat aan hun dingen uit verleden of meer van dat soort dingen..

Als het mij overkomt, wimpel ik het altijd weg door te denken:

O maar dat komt daar of daar door..



En zelf ben ik altijd uiterst voorzichtig hoe ik met iemand omga, Ik probeer zo respectvol mogelijk te handelen..



Ik besef nu ook heel goed dat ik het ook verdien om zo behandelt te worden, met respect in iedergeval..



En ik weet niet of zij dat nu doet...

Ik denk dan :

Als je weet dat iemand zo veel voor je voelt, en jij voelt niets voor haar...( dat zegt ze dus dan moet ik daar rationeel gezien ook van uitgaan) is het dan respectvol naar mij toe, dat je mij doodleuk vraagt of ik bij je blijft slapen, en daardoor ook je echtgenoot en kids ontmoet..? is het dan respectvol dat je vraagt of ik gezellig kom eten terwijl je weet hoe hoog die gevoelens bij mij zitten.. en dat ik er heel erg mee worstel.?

Is het respectvol dat ze mijn ketting 3 maanden lang niet opstuurt, alleen maar zodat ik hem zelf kom halen zodat ze mij kan zien?? Is het uberhaupt respectvol naar mij toe om zoveel tegenstrijdig gedrag te vertonen terwijl zij mij maar blijft voorhouden niets te voelen en ondertussen vrolijk doorgaat met hetzelfde gedrag, en dubbele signalen?



Nee, nee, en nog eens nee..



Als ik er nu zo naar kijk vind ik het niet respectvol naar mij toe,

ik vind het eerder egoistisch.. Want ze houdt geen rekening met MIJN gevoelens.. Ze houdt er geen rekening mee dat ik me door haar gedrag in een achtbaan bevind..



Tuurlijk kan ik het mezelf ook wel een beetje verwijten, want ik ben degene die me dit laat gebeuren. en als ik niet zelf aan de rem trek zal zij dat ook niet doen...



Goed... Ik ga actie ondernemen!

Dank jullie voor de reacties ( en daarmee inzichten )