Relaties
alle pijlers
verschil houden van en gewenning
zondag 28 februari 2010 om 16:25
@vlammetje: volgens mij voel je duidelijk genoeg wat je wel en niet wilt op dit moment..
@emee: bedankt voor je uitgebreide reactie en goede vragen die je stelt. Ik voel wel vaak dat ik hem wil knuffelen en aan wil raken. Soms kan ik me alleen heel erg ergeren aan hem en dan is die behoefte er zeker niet. Maar het gevoel van houden van komt tot nu toe na de ergernis altijd terug.
Verder ben ik niet met anderen bezig. Ik zie ook een toekomst met hem voor me (wil ook met hem verder en wil zelfs kinderen van hem) maar ik voorzie dan ook dat we wel vaker ergernissen en moeilijkheden zullen hebben. Ik vind het communiceren met hem dus bepaald niet gemakkelijk gaan. We komen bv vaak uit op een andere kern van het gesprek, hij vindt mij vaak overdrijven en ik vind hem vaak te weinig to the point. Dat geeft soms flinke frustraties en we zijn geneigd dan in de verwijtsfeer te komen. Uiteindelijk komen we er wel steeds weer uit en dan voel ik altijd opluchting en liefde. Maar ik kan wel jaloers zijn op stellen die al sneller op 1 lijn zitten en waar het communiceren heel gemakkelijk lijkt te gaan.
Qua humor is het ook niet zo dat we niets delen, we kunnen best lachen met elkaar. Met dat ultieme gevoel van humor vind ik alleen bij twee vrienden van mij.
Ik weet dus zeker dat er liefde is, maar ik weet niet in hoeverre het genoeg is. En ik ben dus bang daar pas achter te komen als we kinderen hebben en als dat negatief uit zou vallen, zouden onze kinderen de dupe worden.
Ik vraag me dus af wat ik moet doen. Het maar uit maken omdat ik niet zeker weet of de liefde voldoende is? Terwijl ik wel van het twijfelende type ben en dit mogelijk in andere relaties weer keihard tegenkom? Of ervoor gaan en het de tijd laten blijken?
Weten andere mensen het wel zo goed, voelen die dit wel? Dat zijn vragen die me bezig houden.
Ik heb er overigens zeker met mijn vriend over gesproken. Hij geeft aan de moeilijkheden in onze communicatie te herkennen, maar onze relatie de moeite waard te vinden om de moeilijkheden erbij te nemen en zich in te willen zetten voor verbeteringen. En als ik hem vraag in hoeverre hij bij mij is uit liefde en in hoeverre uit gewenning, zegt hij dat hij dat ook niet precies weet maar zich dat ook niet afvraagt. Hij geeft aan dat hij gewoon voelt dat hij verder met me wil en dat dat genoeg is.
Emee, heb jij ook een relatie? En herken je dit soort vragen of juist niet?
@emee: bedankt voor je uitgebreide reactie en goede vragen die je stelt. Ik voel wel vaak dat ik hem wil knuffelen en aan wil raken. Soms kan ik me alleen heel erg ergeren aan hem en dan is die behoefte er zeker niet. Maar het gevoel van houden van komt tot nu toe na de ergernis altijd terug.
Verder ben ik niet met anderen bezig. Ik zie ook een toekomst met hem voor me (wil ook met hem verder en wil zelfs kinderen van hem) maar ik voorzie dan ook dat we wel vaker ergernissen en moeilijkheden zullen hebben. Ik vind het communiceren met hem dus bepaald niet gemakkelijk gaan. We komen bv vaak uit op een andere kern van het gesprek, hij vindt mij vaak overdrijven en ik vind hem vaak te weinig to the point. Dat geeft soms flinke frustraties en we zijn geneigd dan in de verwijtsfeer te komen. Uiteindelijk komen we er wel steeds weer uit en dan voel ik altijd opluchting en liefde. Maar ik kan wel jaloers zijn op stellen die al sneller op 1 lijn zitten en waar het communiceren heel gemakkelijk lijkt te gaan.
Qua humor is het ook niet zo dat we niets delen, we kunnen best lachen met elkaar. Met dat ultieme gevoel van humor vind ik alleen bij twee vrienden van mij.
Ik weet dus zeker dat er liefde is, maar ik weet niet in hoeverre het genoeg is. En ik ben dus bang daar pas achter te komen als we kinderen hebben en als dat negatief uit zou vallen, zouden onze kinderen de dupe worden.
Ik vraag me dus af wat ik moet doen. Het maar uit maken omdat ik niet zeker weet of de liefde voldoende is? Terwijl ik wel van het twijfelende type ben en dit mogelijk in andere relaties weer keihard tegenkom? Of ervoor gaan en het de tijd laten blijken?
Weten andere mensen het wel zo goed, voelen die dit wel? Dat zijn vragen die me bezig houden.
Ik heb er overigens zeker met mijn vriend over gesproken. Hij geeft aan de moeilijkheden in onze communicatie te herkennen, maar onze relatie de moeite waard te vinden om de moeilijkheden erbij te nemen en zich in te willen zetten voor verbeteringen. En als ik hem vraag in hoeverre hij bij mij is uit liefde en in hoeverre uit gewenning, zegt hij dat hij dat ook niet precies weet maar zich dat ook niet afvraagt. Hij geeft aan dat hij gewoon voelt dat hij verder met me wil en dat dat genoeg is.
Emee, heb jij ook een relatie? En herken je dit soort vragen of juist niet?
maandag 1 maart 2010 om 10:17
"Weten andere mensen het wel zo goed, voelen die dit wel? Dat zijn vragen die me bezig houden."
Ik merk dat die vraag steeds bij je terugkomt.
Als ik naar mezelf kijk: ik weet gewoon zeker dat ik liefde voel voor mijn man en dat het geen gewenning is. Ik voel me volmaakt gelukkig bij en met mijn man (en dat is een enorm contrast met wat ik in mijn eerste huwelijk ervaren heb).
Maar dat ik dat zeker weet, betekent nog niet dat jij geen liefde voelt voor je man omdat je het niet zeker weet. Iedereen is anders. Misschien ben je iemand die voortdurend aan het analyseren is en daarom aan alles begint te twijfelen?
Ik merk dat die vraag steeds bij je terugkomt.
Als ik naar mezelf kijk: ik weet gewoon zeker dat ik liefde voel voor mijn man en dat het geen gewenning is. Ik voel me volmaakt gelukkig bij en met mijn man (en dat is een enorm contrast met wat ik in mijn eerste huwelijk ervaren heb).
Maar dat ik dat zeker weet, betekent nog niet dat jij geen liefde voelt voor je man omdat je het niet zeker weet. Iedereen is anders. Misschien ben je iemand die voortdurend aan het analyseren is en daarom aan alles begint te twijfelen?
maandag 1 maart 2010 om 10:23
maandag 1 maart 2010 om 10:32
maandag 1 maart 2010 om 11:00
quote:nukje schreef op 28 februari 2010 @ 10:22:
Misschien is het wat kort door de bocht, maar als je je zo serieus af moet vragen of het liefde of gewenning is, om "problemen te voorkomen" - zoals je zelf schrijft - tja... zegt dat niet genoeg? Ik bedoel: ik zie ook heel duidelijk de 'mindere' kanten van mijn man, maar als iemand me vraagt of het liefde is, hoef ik daar geen seconde over na te denken (ja!). De gedachten die je omschrijft ("...want wat nou als het vooral gewenning blijkt te zijn en ik daar pas achter kom nadat we een kind hebben en we dus uit elkaar moeten?") bewijzen voor mij een hele grote onzekerheid op dat gebied. En als je over zoiets groots als kinderen nadenkt, zou die onzekerheid er toch echt niet moeten zijn (en ik ben ab-so-luut geen romanticus op dit gebied).
Het feit dat je je vraag hier op een forum zet, omdat je zelf het antwoord niet weet, impliceert voor mij dat het diep vanbinnen niet echt goed zit. Anders zou je je er niet zoveel zorgen over maken.Geheel mee eens! Het lijkt mij dat er altijd sprake is van een combinatie van liefde/gewenning/gezelschap etc, maar je vóelt gewoon of het echt voornamelijk de liefde is of voornamelijk bv. gewenning/gezelschap etc. dat je bij iemand bent. In het tweede geval is dat soms, zoals ik wel eens heb ervaren, best moeilijk om onder ogen te komen, het was niet dat ik hem onaardig of een lul oid vond, ik vond hem 'gewoon' aardig en 'gewoon' lief en het was 'gewoon' gezellig en vertrouwd, maar écht liefde (voor hem als persoon/zijn persoonlijkheid) bleek het voor mij uiteindelijk niet te zijn.
Misschien is het wat kort door de bocht, maar als je je zo serieus af moet vragen of het liefde of gewenning is, om "problemen te voorkomen" - zoals je zelf schrijft - tja... zegt dat niet genoeg? Ik bedoel: ik zie ook heel duidelijk de 'mindere' kanten van mijn man, maar als iemand me vraagt of het liefde is, hoef ik daar geen seconde over na te denken (ja!). De gedachten die je omschrijft ("...want wat nou als het vooral gewenning blijkt te zijn en ik daar pas achter kom nadat we een kind hebben en we dus uit elkaar moeten?") bewijzen voor mij een hele grote onzekerheid op dat gebied. En als je over zoiets groots als kinderen nadenkt, zou die onzekerheid er toch echt niet moeten zijn (en ik ben ab-so-luut geen romanticus op dit gebied).
Het feit dat je je vraag hier op een forum zet, omdat je zelf het antwoord niet weet, impliceert voor mij dat het diep vanbinnen niet echt goed zit. Anders zou je je er niet zoveel zorgen over maken.Geheel mee eens! Het lijkt mij dat er altijd sprake is van een combinatie van liefde/gewenning/gezelschap etc, maar je vóelt gewoon of het echt voornamelijk de liefde is of voornamelijk bv. gewenning/gezelschap etc. dat je bij iemand bent. In het tweede geval is dat soms, zoals ik wel eens heb ervaren, best moeilijk om onder ogen te komen, het was niet dat ik hem onaardig of een lul oid vond, ik vond hem 'gewoon' aardig en 'gewoon' lief en het was 'gewoon' gezellig en vertrouwd, maar écht liefde (voor hem als persoon/zijn persoonlijkheid) bleek het voor mij uiteindelijk niet te zijn.
maandag 1 maart 2010 om 11:25
maandag 1 maart 2010 om 11:42
Wat lijkt het me lastig om zo te twijfelen.
Ik heb, vind ik zelf, een erg goed huwelijk. Mijn man en ik zijn meer dan 12 jaar samen. Sommige dingen vind ik leuker met een vriendin en de communicatie tussen ons verloopt niet altijd vlekkeloos. We kunnen doorgaans goed praten, maar bij een onenigheid kunnen we slecht uitpraten. Op zulke momenten stroom ik niet over van liefde voor hem.
Toch heb ik nooit getwijfeld aan mijn liefde voor hem. Hij is het voor mij, ook als de dingen niet perfect verlopen.
Ik heb, vind ik zelf, een erg goed huwelijk. Mijn man en ik zijn meer dan 12 jaar samen. Sommige dingen vind ik leuker met een vriendin en de communicatie tussen ons verloopt niet altijd vlekkeloos. We kunnen doorgaans goed praten, maar bij een onenigheid kunnen we slecht uitpraten. Op zulke momenten stroom ik niet over van liefde voor hem.
Toch heb ik nooit getwijfeld aan mijn liefde voor hem. Hij is het voor mij, ook als de dingen niet perfect verlopen.
maandag 1 maart 2010 om 18:51
@reiger: bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk, die vraag houdt me herhaaldelijk bezig. En daarmee vergeet ik keer op keer ergens dat iedereen anders is. Ik ben op zoek naar een soort algemene meetlat waaraan je je relatie kunt meten, maar die bestaat natuurlijk niet. Ik denk dat het bij mij idd met mijn persoonlijkheid te maken heeft. Ik ben zeker iemand die aan veel dingen twijfelt, veel analyseert en daardoor meer in mijn hoofd zit en minder goed kan voelen. Daar moet ik wat mee. Maar nogmaals bedankt.
@pomodori: wat heerlijk lijkt me dat: dat je wel weet/voelt wat er niet zo goed gaat maar toch niet twijfelen. Uberhaupt lijkt het me heerlijk niet te twijfelen
.
@benedicte_1975: heb je voor iemand anders wel echte liefde gevoeld of voel je dat misschien nu? ik kan me voorstellen dat je het dan gemakkelijker kan herkennen...
@pomodori: wat heerlijk lijkt me dat: dat je wel weet/voelt wat er niet zo goed gaat maar toch niet twijfelen. Uberhaupt lijkt het me heerlijk niet te twijfelen
.@benedicte_1975: heb je voor iemand anders wel echte liefde gevoeld of voel je dat misschien nu? ik kan me voorstellen dat je het dan gemakkelijker kan herkennen...
