Relaties
alle pijlers
Vervelende relatie achter de rug en nu moeite met de nieuwe
donderdag 27 augustus 2009 om 22:21
Ik had 6 jaar een relatie. Woonde samen. Het liep nooit echt geweldig, hij was nogal dominant, mijn psycholoog omschrijft hem als 'een psychopatische narcist'; geen prettig persoon dus.
Jaren heb ik gedacht 'is hij nou gek of ben ik het' en jaren heb ik gestreden tegen zijn enorme ego.
Gelukkig het is achter de rug.
Ik ben nu dus bij een psycholoog om dit in de toekomst te voorkomen, ik was er zefl en en heb alle rottigheid toegelaten omdat ik mijzelf niet meer waard vond.
Ik heb een nieuwe vriend en hij is erg lief, maar ik heb veel moeite met deze nieuwe relatie.
Allereerst het vertrouwen: mijn ex ging uiteindelijk ook nog eens vreemd. Mijn nieuwe vriend is zelfs in zijn laatste relatie nog vreemd gegaan. Uiteraard wil dat niet zeggen dat hij dat nu ook doet, maar toch....Hij heeft dat wel gedaan. (hij heeft dit wel eerlijk aan mij verteld, de reden was dat hij geen sex had met zijn ex, ik weet dat dit klopt: ik 'ken' haar en zij heeft een beetje een probleem met sexualiteit)
Daarbij heb ik een beetje last van bindingsangst....we wonen nu zeg maar samen, maar ik voel me hier niet altijd lekker bij. Ik heb er wel voor gezorgt dat het huis om mijn naam staat en dat blijft ook zo, maar soms heb ik het wat benauwd als er meer dingetjes komen die ons 'binden' zeg maar.
En niks ten nadele van mijn nieuwe vriend, het is echt een schat. Maar ik ben vreselijk op mijn hoede door mijn slechte ervaring.
Wie kent dit en wie kan mij tips geven?? Is dit gewoon 'bindingsangst'??
Jaren heb ik gedacht 'is hij nou gek of ben ik het' en jaren heb ik gestreden tegen zijn enorme ego.
Gelukkig het is achter de rug.
Ik ben nu dus bij een psycholoog om dit in de toekomst te voorkomen, ik was er zefl en en heb alle rottigheid toegelaten omdat ik mijzelf niet meer waard vond.
Ik heb een nieuwe vriend en hij is erg lief, maar ik heb veel moeite met deze nieuwe relatie.
Allereerst het vertrouwen: mijn ex ging uiteindelijk ook nog eens vreemd. Mijn nieuwe vriend is zelfs in zijn laatste relatie nog vreemd gegaan. Uiteraard wil dat niet zeggen dat hij dat nu ook doet, maar toch....Hij heeft dat wel gedaan. (hij heeft dit wel eerlijk aan mij verteld, de reden was dat hij geen sex had met zijn ex, ik weet dat dit klopt: ik 'ken' haar en zij heeft een beetje een probleem met sexualiteit)
Daarbij heb ik een beetje last van bindingsangst....we wonen nu zeg maar samen, maar ik voel me hier niet altijd lekker bij. Ik heb er wel voor gezorgt dat het huis om mijn naam staat en dat blijft ook zo, maar soms heb ik het wat benauwd als er meer dingetjes komen die ons 'binden' zeg maar.
En niks ten nadele van mijn nieuwe vriend, het is echt een schat. Maar ik ben vreselijk op mijn hoede door mijn slechte ervaring.
Wie kent dit en wie kan mij tips geven?? Is dit gewoon 'bindingsangst'??
donderdag 27 augustus 2009 om 22:28
Logisch dat na zo'n relatie je vermogen tot vertrouwen een deuk heeft gekregen.
Maar maak niet de vergissing dat je automatisch moet vertrouwen. Dat bouw je namelijk langzaam op. Elke nieuwe ervaring met iemand die prettig verloopt, eerlijk voelt, geeft een nieuw stukje vertrouwen.......
Eerlijk gezegd zou ik er moeite mee hebben als mijn partner in een eerdere relatie is vreemgegaan. Maar goed, dat is persoonlijk.
Maar maak niet de vergissing dat je automatisch moet vertrouwen. Dat bouw je namelijk langzaam op. Elke nieuwe ervaring met iemand die prettig verloopt, eerlijk voelt, geeft een nieuw stukje vertrouwen.......
Eerlijk gezegd zou ik er moeite mee hebben als mijn partner in een eerdere relatie is vreemgegaan. Maar goed, dat is persoonlijk.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:21
Na een maand of 3 kregen we een relatie, die eigenlijk niet eens zo begonnen is.
(was eerst puur sexueel, daarna werden we verliefd)
Het is ook allemaal snel gegaan hoor, na 2 maanden relatie woonde hij al zowat bij me in. Na 6 maanden zijn we gaan 'samenwonen'. Nu ik in mijn nieuwe huis zit.
Maar ja, we zijn allebei eind 20 en ik woon al op mezelf, hij woonde nog thuis.
Nu wonen we dus 'onofficieel' samen, omdat ik me verder nog niet wil binden. Ik heb nu gewoon een eigen woning en hij is bij me ingetrokken, hij kan zeg maar, nergens aanspraak op maken.
Maar het is gewoon dat ik tegen alles heel anders aan kijk. Het is allemaal niet nieuw voor me en ik geloof niet meer direct alles.
Mijn ex hield ook van me, zou me ook nooit in de steek laten en al helemaal nooit vreemdgaan, want dat was de grooste zonde die je kon begaan.
En uiteindelijk was alles compleet vergeten toen het allemaal gebeurde, zo ineens...binnen no-time was de relatie over. Waarvan ik dacht dat die na al die jaren wel ergens tegenkon.
En lin67: dat heb ik dus ook. Kijk, 10 jaar geleden ben ik ook wel eens vreemdgegaan, maar toen was ik echt jong en onverstandig. Ik weet zelf ook wel dat iedereen kan veranderen en ik wil hem al helemaal niet gaan controleren ofzo.
Het is gewoon dat ik mijn naiëviteit kwijt ben. Ik trek heel snel dingen in twijfel, want het is gebleken dat je echt weinig mensen kunt vertrouwen.
Ik stap nu veel anders deze relatie in, ergens vind ik dat erg jammer. Het vertrouwen is al wel beter, maar goed, we zijn een half jaar verder en het vertrowuens is lang niet zo groot dat ik in mijn ex heb gehad bijvoorbeeld.
Ergens is het zo jammer dat iemand dit in een persoon kan verzieken. Alleen al daarom is vreemdgaan en liegen en bedriegen zo slecht. Ik vraag me af hoe lang zoiets kan duren.
(was eerst puur sexueel, daarna werden we verliefd)
Het is ook allemaal snel gegaan hoor, na 2 maanden relatie woonde hij al zowat bij me in. Na 6 maanden zijn we gaan 'samenwonen'. Nu ik in mijn nieuwe huis zit.
Maar ja, we zijn allebei eind 20 en ik woon al op mezelf, hij woonde nog thuis.
Nu wonen we dus 'onofficieel' samen, omdat ik me verder nog niet wil binden. Ik heb nu gewoon een eigen woning en hij is bij me ingetrokken, hij kan zeg maar, nergens aanspraak op maken.
Maar het is gewoon dat ik tegen alles heel anders aan kijk. Het is allemaal niet nieuw voor me en ik geloof niet meer direct alles.
Mijn ex hield ook van me, zou me ook nooit in de steek laten en al helemaal nooit vreemdgaan, want dat was de grooste zonde die je kon begaan.
En uiteindelijk was alles compleet vergeten toen het allemaal gebeurde, zo ineens...binnen no-time was de relatie over. Waarvan ik dacht dat die na al die jaren wel ergens tegenkon.
En lin67: dat heb ik dus ook. Kijk, 10 jaar geleden ben ik ook wel eens vreemdgegaan, maar toen was ik echt jong en onverstandig. Ik weet zelf ook wel dat iedereen kan veranderen en ik wil hem al helemaal niet gaan controleren ofzo.
Het is gewoon dat ik mijn naiëviteit kwijt ben. Ik trek heel snel dingen in twijfel, want het is gebleken dat je echt weinig mensen kunt vertrouwen.
Ik stap nu veel anders deze relatie in, ergens vind ik dat erg jammer. Het vertrouwen is al wel beter, maar goed, we zijn een half jaar verder en het vertrowuens is lang niet zo groot dat ik in mijn ex heb gehad bijvoorbeeld.
Ergens is het zo jammer dat iemand dit in een persoon kan verzieken. Alleen al daarom is vreemdgaan en liegen en bedriegen zo slecht. Ik vraag me af hoe lang zoiets kan duren.
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:24
Wellicht projecteer je je bindingsangst en je twijfels te veel op je ervaring vanuit je vorige relatie. Zoek je daarmee naar een verklaring voor de angst en de twijfels?
Met andere woorden : is dit dan wel de persoon met wie jij een langdurige relatie op wilt en kunt bouwen??? Misschien ben je gewoon niet gek genoeg op hem "are you not that in to him"?
Met andere woorden : is dit dan wel de persoon met wie jij een langdurige relatie op wilt en kunt bouwen??? Misschien ben je gewoon niet gek genoeg op hem "are you not that in to him"?
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:25
Ik denk dat het zaak is om puur op jezelf te gaan vertrouwen. Zodat iemand je niet meer zo hard kan kwetsen. Verder de basis onderzoeken waaruit je deze relatie bent in gestapt. Diep in je hart weet je heus wel of deze man te vertrouwen is.
Iemand kan het voor je verzieken klopt, maar dat is wel heel erg verantwoording afschuiven. Dat het is gebeurt dat klopt. Nu aan jou om de volgende keer te voorkomen. Dat betekent dat je HELE strikten grenzen voor jezelf bepaalt en daar ook ECHT aan houdt. De consequenties dan ook echt ondergaat. DE enige manier om te voorkomen dat je verder beschadigd raakt. Niet om te voorkomen dat je weer gekwetst raakt.
Het maakt vertrouwen ook weer mogelijk, immers hangt er dan een stuk minder vanaf. (je welzijn ligt dan bij jezelf)
Iemand kan het voor je verzieken klopt, maar dat is wel heel erg verantwoording afschuiven. Dat het is gebeurt dat klopt. Nu aan jou om de volgende keer te voorkomen. Dat betekent dat je HELE strikten grenzen voor jezelf bepaalt en daar ook ECHT aan houdt. De consequenties dan ook echt ondergaat. DE enige manier om te voorkomen dat je verder beschadigd raakt. Niet om te voorkomen dat je weer gekwetst raakt.
Het maakt vertrouwen ook weer mogelijk, immers hangt er dan een stuk minder vanaf. (je welzijn ligt dan bij jezelf)
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:28
Ik heb hier een tijdje terug een soortgelijk onderwerp over aangemaakt; 'ik vind relaties ingewikkeld'.
Doordat de OP daar niet helemaal duidelijk was kreeg ik ook veel reacties als 'ben je wel over je ex heen, ben je wel toe aan een nieuwe relatie' etc. Ik vond dat lastig, omdat dat voor mijn gevoel niet meer speelde. het was echt de nasleep dat je vertrouwen weg is etc. (mijn ex ging ook vreemd)
Nu zijn we een kleine maand verder, en inmiddels zijn de gevoelens bij mij eigenlijk totaal verdwenen. We hebben namelijk veel gepraat, veel tijd samen doorgebracht en op die manier heeft hij mij het gevoel kunnen geven dat hij voor mij gaat.
Ik denk dus dat er maar twee manieren zijn om er vanaf te komen; weer vertrouwen krijgen in jezelf, en in hem. Duidelijk maken wat je lastig vindt... veel succes!
Doordat de OP daar niet helemaal duidelijk was kreeg ik ook veel reacties als 'ben je wel over je ex heen, ben je wel toe aan een nieuwe relatie' etc. Ik vond dat lastig, omdat dat voor mijn gevoel niet meer speelde. het was echt de nasleep dat je vertrouwen weg is etc. (mijn ex ging ook vreemd)
Nu zijn we een kleine maand verder, en inmiddels zijn de gevoelens bij mij eigenlijk totaal verdwenen. We hebben namelijk veel gepraat, veel tijd samen doorgebracht en op die manier heeft hij mij het gevoel kunnen geven dat hij voor mij gaat.
Ik denk dus dat er maar twee manieren zijn om er vanaf te komen; weer vertrouwen krijgen in jezelf, en in hem. Duidelijk maken wat je lastig vindt... veel succes!
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:39
quote:Hariboooo schreef op 28 augustus 2009 @ 12:24:
Wellicht projecteer je je bindingsangst en je twijfels te veel op je ervaring vanuit je vorige relatie. Zoek je daarmee naar een verklaring voor de angst en de twijfels?
Met andere woorden : is dit dan wel de persoon met wie jij een langdurige relatie op wilt en kunt bouwen??? Misschien ben je gewoon niet gek genoeg op hem "are you not that in to him"?
Nou ik ben wel echt heel erg gek op hem. Zo gek ben ik niet eens op mijn ex geweest, dus dat is echt het probleem niet.
Ik heb alleen bindingsagst ofzo. Ik krijg buikpijn als ik eraan denk wat er allemaal mis kan gaan zeg maar.
Wellicht projecteer je je bindingsangst en je twijfels te veel op je ervaring vanuit je vorige relatie. Zoek je daarmee naar een verklaring voor de angst en de twijfels?
Met andere woorden : is dit dan wel de persoon met wie jij een langdurige relatie op wilt en kunt bouwen??? Misschien ben je gewoon niet gek genoeg op hem "are you not that in to him"?
Nou ik ben wel echt heel erg gek op hem. Zo gek ben ik niet eens op mijn ex geweest, dus dat is echt het probleem niet.
Ik heb alleen bindingsagst ofzo. Ik krijg buikpijn als ik eraan denk wat er allemaal mis kan gaan zeg maar.
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:45
quote:Aster schreef op 28 augustus 2009 @ 12:39:
[...]
Nou ik ben wel echt heel erg gek op hem. Zo gek ben ik niet eens op mijn ex geweest, dus dat is echt het probleem niet.
Ik heb alleen bindingsagst ofzo. Ik krijg buikpijn als ik eraan denk wat er allemaal mis kan gaan zeg maar.
Heel begrijpelijk, maar ook het meest risicovolle. Iemand die over jou heen zou willen lopen zou dit ook kunnen namelijk.
Stel dat het gebeurt he? Er gaat wat mis. Ga je dan dood? Kom je dan nooit meer in aanmerking voor liefde? Raak je dan je leven kwijt? Nee, het doet alleen heel erg veel zeer. En hoe zeer het doet is voor een groot deel van jezelf afhankelijk (in hoeverre stel ik me verantwoord kwetsbaar op in de relatie, in hoeverre ben ik van hem afhankelijk)
Je bent er zelf bij..
[...]
Nou ik ben wel echt heel erg gek op hem. Zo gek ben ik niet eens op mijn ex geweest, dus dat is echt het probleem niet.
Ik heb alleen bindingsagst ofzo. Ik krijg buikpijn als ik eraan denk wat er allemaal mis kan gaan zeg maar.
Heel begrijpelijk, maar ook het meest risicovolle. Iemand die over jou heen zou willen lopen zou dit ook kunnen namelijk.
Stel dat het gebeurt he? Er gaat wat mis. Ga je dan dood? Kom je dan nooit meer in aanmerking voor liefde? Raak je dan je leven kwijt? Nee, het doet alleen heel erg veel zeer. En hoe zeer het doet is voor een groot deel van jezelf afhankelijk (in hoeverre stel ik me verantwoord kwetsbaar op in de relatie, in hoeverre ben ik van hem afhankelijk)
Je bent er zelf bij..
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:45
quote:domnaiefmutsje schreef op 28 augustus 2009 @ 12:25:
Ik denk dat het zaak is om puur op jezelf te gaan vertrouwen. Zodat iemand je niet meer zo hard kan kwetsen. Verder de basis onderzoeken waaruit je deze relatie bent in gestapt. Diep in je hart weet je heus wel of deze man te vertrouwen is.
Iemand kan het voor je verzieken klopt, maar dat is wel heel erg verantwoording afschuiven. Dat het is gebeurt dat klopt. Nu aan jou om de volgende keer te voorkomen. Dat betekent dat je HELE strikten grenzen voor jezelf bepaalt en daar ook ECHT aan houdt. De consequenties dan ook echt ondergaat. DE enige manier om te voorkomen dat je verder beschadigd raakt. Niet om te voorkomen dat je weer gekwetst raakt.
Het maakt vertrouwen ook weer mogelijk, immers hangt er dan een stuk minder vanaf. (je welzijn ligt dan bij jezelf)
Ik loop ook bij een psycholoog, omdat mijn (zelf) vertrouwen zo'n deuk heeft opgelopen. Ik twijfel ook enorm aan mezelf, want de vorige keer heb ik het ook allemaal maar toegelaten (zelfs fysiek geweld). Daar zit het hem: ik kan mezelf niet vertrouwen en de mensen om me heen dus niet.
Mijn huidige vriend gaat niet vreemd, dat weet ik zeker. Ik geloof hem ook als hij dat zegt, maar dan nog weet ik dat het zomaar kan gebeuren.
Dit komt denk ik ook omdat ik een jaar of 2 geleden mijn eigen moeder heb betrapt met een andere man, in mijn ogen is iedereen ertoe in staat. Dat vind ik zo ontzettend moeilijk.
Daarbij is het zo;n klote gevoel als je erachterkomt. Dat maakt me gewoon bang.
Ik ben wel erg hard aan het werk aan mezelf, en uit al mn onzekerheden to mijn huidige vriend en hij houdt veel rekening met me.
Ik denk dat het zaak is om puur op jezelf te gaan vertrouwen. Zodat iemand je niet meer zo hard kan kwetsen. Verder de basis onderzoeken waaruit je deze relatie bent in gestapt. Diep in je hart weet je heus wel of deze man te vertrouwen is.
Iemand kan het voor je verzieken klopt, maar dat is wel heel erg verantwoording afschuiven. Dat het is gebeurt dat klopt. Nu aan jou om de volgende keer te voorkomen. Dat betekent dat je HELE strikten grenzen voor jezelf bepaalt en daar ook ECHT aan houdt. De consequenties dan ook echt ondergaat. DE enige manier om te voorkomen dat je verder beschadigd raakt. Niet om te voorkomen dat je weer gekwetst raakt.
Het maakt vertrouwen ook weer mogelijk, immers hangt er dan een stuk minder vanaf. (je welzijn ligt dan bij jezelf)
Ik loop ook bij een psycholoog, omdat mijn (zelf) vertrouwen zo'n deuk heeft opgelopen. Ik twijfel ook enorm aan mezelf, want de vorige keer heb ik het ook allemaal maar toegelaten (zelfs fysiek geweld). Daar zit het hem: ik kan mezelf niet vertrouwen en de mensen om me heen dus niet.
Mijn huidige vriend gaat niet vreemd, dat weet ik zeker. Ik geloof hem ook als hij dat zegt, maar dan nog weet ik dat het zomaar kan gebeuren.
Dit komt denk ik ook omdat ik een jaar of 2 geleden mijn eigen moeder heb betrapt met een andere man, in mijn ogen is iedereen ertoe in staat. Dat vind ik zo ontzettend moeilijk.
Daarbij is het zo;n klote gevoel als je erachterkomt. Dat maakt me gewoon bang.
Ik ben wel erg hard aan het werk aan mezelf, en uit al mn onzekerheden to mijn huidige vriend en hij houdt veel rekening met me.
vrijdag 28 augustus 2009 om 12:55
Het is heel goed dat je met jezelf bezig bent. Eigenlijk heb dan helemaal geen tijd om je druk te maken over je vriend en dat gedeelte vertraagt het wel. In feite ben je absoluut niet toe aan een relatie en nog voer voor mannen die vooral het beste met zich voor hebben (dat uit zich niet altijd in gemeen zijn, dat kan zich veel subtieler uitten. Afhankelijkheid creeeren gebeurt juist door iemands ego enorm te bevestigen bijvoorbeeld). Ik geloof zelfs dat je niet in staat bent om dat onderscheidt te maken. Logisch dat je bang bent.
Maar goed, je hebt nu deze relatie en daar wil je mee verder. Het zal dan toch een beslissing worden op verstandelijk niveau om hem te gaan vertrouwen. Immers werkt een relatie zonder vertrouwen nooit. Bovendien zou het beter zijn voor je om je problemen niet bij je vriend neer te leggen. Hij mag je natuurlijk wel steunen, maar hij is er niet om jou continue te bevestigen dat het allemaal wel goed komt. Daar ga jij op leunen namelijk terwijl jij voor jezelf moet weten dat het met JOU wel goedkomt.
Je zal veel pro actiever te werk moeten gaan om hier uit te komen. Je psycholoog kan je ook alleen maar een handvat geven, ook daar zal het allemaal neerkomen op jezelf. Zolang jij je leven uit handen geeft, ben jij op je kwetsbaarst.
Maar goed, je hebt nu deze relatie en daar wil je mee verder. Het zal dan toch een beslissing worden op verstandelijk niveau om hem te gaan vertrouwen. Immers werkt een relatie zonder vertrouwen nooit. Bovendien zou het beter zijn voor je om je problemen niet bij je vriend neer te leggen. Hij mag je natuurlijk wel steunen, maar hij is er niet om jou continue te bevestigen dat het allemaal wel goed komt. Daar ga jij op leunen namelijk terwijl jij voor jezelf moet weten dat het met JOU wel goedkomt.
Je zal veel pro actiever te werk moeten gaan om hier uit te komen. Je psycholoog kan je ook alleen maar een handvat geven, ook daar zal het allemaal neerkomen op jezelf. Zolang jij je leven uit handen geeft, ben jij op je kwetsbaarst.
vrijdag 28 augustus 2009 om 13:14
quote:Stephanietje schreef op 28 augustus 2009 @ 12:28:
Ik heb hier een tijdje terug een soortgelijk onderwerp over aangemaakt; 'ik vind relaties ingewikkeld'.
Doordat de OP daar niet helemaal duidelijk was kreeg ik ook veel reacties als 'ben je wel over je ex heen, ben je wel toe aan een nieuwe relatie' etc. Ik vond dat lastig, omdat dat voor mijn gevoel niet meer speelde. het was echt de nasleep dat je vertrouwen weg is etc. (mijn ex ging ook vreemd)
Nu zijn we een kleine maand verder, en inmiddels zijn de gevoelens bij mij eigenlijk totaal verdwenen. We hebben namelijk veel gepraat, veel tijd samen doorgebracht en op die manier heeft hij mij het gevoel kunnen geven dat hij voor mij gaat.
Ik denk dus dat er maar twee manieren zijn om er vanaf te komen; weer vertrouwen krijgen in jezelf, en in hem. Duidelijk maken wat je lastig vindt... veel succes!
Dank je voor je reactie.
Inderdaad, ik ben echt helemaal over mn ex heen. Die relatie was klote, hij een grote egoïst en door vreemd te gaan heeft hij gewoon zijn ware aard openlijk getoont. Hij kwam op iedreen namelijk over als een rustige lieve jongen, maar dat is hij zeer zeker niet. Dus gevoelens voor mn ex zijn er niet. (ja ik haat hem....)
Maar het is idd puur dat vertrouwen. En ik vertrouw mijn nieuwe vriend wel, maar ik heb wel regelmatig die bevestiging nodig. Ik vind het heel erg moeilijk. Inmiddels zijn we 6 maanden samen en het is wel beter, maar nog zeker niet weg. En dat gevoel is erg vervelend, maakt me echt onzeker.
Eerst was dat vertrouwen er gewoon altijd, totdat het tegendeel werd bewezen. Nu is het vooraf al niet aanwezig, want ik heb zeer pijnlijk mijn neus gestoten. En ik baal hier ontzettend van, want mijn nieuwe vriend is echt erg lief, begripvol en ik kan heel goed met hem praten. Wat dat betreft heb ik het enorm geschoten!
Ik heb hier een tijdje terug een soortgelijk onderwerp over aangemaakt; 'ik vind relaties ingewikkeld'.
Doordat de OP daar niet helemaal duidelijk was kreeg ik ook veel reacties als 'ben je wel over je ex heen, ben je wel toe aan een nieuwe relatie' etc. Ik vond dat lastig, omdat dat voor mijn gevoel niet meer speelde. het was echt de nasleep dat je vertrouwen weg is etc. (mijn ex ging ook vreemd)
Nu zijn we een kleine maand verder, en inmiddels zijn de gevoelens bij mij eigenlijk totaal verdwenen. We hebben namelijk veel gepraat, veel tijd samen doorgebracht en op die manier heeft hij mij het gevoel kunnen geven dat hij voor mij gaat.
Ik denk dus dat er maar twee manieren zijn om er vanaf te komen; weer vertrouwen krijgen in jezelf, en in hem. Duidelijk maken wat je lastig vindt... veel succes!
Dank je voor je reactie.
Inderdaad, ik ben echt helemaal over mn ex heen. Die relatie was klote, hij een grote egoïst en door vreemd te gaan heeft hij gewoon zijn ware aard openlijk getoont. Hij kwam op iedreen namelijk over als een rustige lieve jongen, maar dat is hij zeer zeker niet. Dus gevoelens voor mn ex zijn er niet. (ja ik haat hem....)
Maar het is idd puur dat vertrouwen. En ik vertrouw mijn nieuwe vriend wel, maar ik heb wel regelmatig die bevestiging nodig. Ik vind het heel erg moeilijk. Inmiddels zijn we 6 maanden samen en het is wel beter, maar nog zeker niet weg. En dat gevoel is erg vervelend, maakt me echt onzeker.
Eerst was dat vertrouwen er gewoon altijd, totdat het tegendeel werd bewezen. Nu is het vooraf al niet aanwezig, want ik heb zeer pijnlijk mijn neus gestoten. En ik baal hier ontzettend van, want mijn nieuwe vriend is echt erg lief, begripvol en ik kan heel goed met hem praten. Wat dat betreft heb ik het enorm geschoten!
