Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

12-06-2023 09:18 2894 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.

Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.

Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.

Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt hem nog veel te hoog zitten!
Je denkt echt dat hij in staat is om een heel ingewikkeld en uitgestippeld plan uit te denken en dat dan rustig stap voor stap door te lopen.
Echt, stop met dat te denken. Hij bewijst keer op keer dat hij maar wat aanmoddert. Hij gooit wat termen die mooi klinken bij elkaar en blaat vast iemand na die wél verstand van dit verhaal heeft. Want wat hij wil, moet nog allemaal eerst maar eens gehaald worden.

Verwijs terug naar de advocaat en laat het verder los wat HIJ allemaal wil met zijn leven. Zodra jij daar iets van moet merken, heb jij een advocaat die je daarin bij staat. En denk niet meteen dat jij aan het kortste eind trekt. Dat doem scenario kun je echt missen in je leven.

Wacht af.
Jij hebt altijd zijn sores lopen gladstrijken en lopen voorkomen. Dat hoef je nu niet meer te doen. Wacht eerst maar eens af tot hij 1. een huis onder bod heeft 2. het huis heeft kunnen kopen. 3. het huis heeft gefinancierd.

Dat is een enorm proces wat hij zelf mag proberen, met hulp van experts. Maar niet met hulp van jou.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
JaHallo, ik vind het zo dapper dat je hier blijft schrijven. En ik hoop dat dat de deur op een kiertje zet naar fijnere gedachtes over jezelf. Dat heel voorzichtig vanuit hier bij je naar binnen sijpelt dat je alles behalve achterlijk of walgelijk bent.

Ik weet uit eigen ervaring hoe sterk negatieve zelfgedachten kunnen zijn, en dat het heel makkelijk is om in je hoofd altijd 'ja, maar..' te denken als iemand een compliment geeft.
Maar dat je ons toestaat om er tegenin te gaan, en jou te vertellen dat je zoveel kunt en dat de wereld echt wel op jou zit te wachten, is echt dapper.
Ik kan me voorstellen dat je in je jeugd geen positiviteit hebt gekend, dat de negativiteit van je ex als gevolg van die opvoeding oud en vertrouwd aanvoelde.

Dat dik synoniem staat aan lelijk en uitgeput hetzelfde is als lui zijn echter denkwijzen die je wat mij betreft zo snel mogelijk uit je hoofd mag gaan zetten.

Wat mij destijds (toen ik me klote voelde tijdens de scheiding) heeft geholpen is naar een aantal specialisten gaan: de kapper, de huidstudio, de kledingadviseuse van het boetiekje, de sauna. Afijn, mezelf in de watten laten leggen om weer lekker in mijn vel te komen.

Het maakt namelijk niks uit welke maat je hebt, want je kunt je in de bij jou passende stijl altijd mooi voelen. Net als je jezelf met de bij jou passende partner altijd een lekker wijf kunt voelen.

Het is (geloof ik) zaak dat jij meer gaat denken vanuit wat bij jou past ipv de manier waarop je over jezelf praat aan te (blijven) passen aan wat je ouders en/of ex van je vonden.
anoniem_6626158dc134d wijzigde dit bericht op 13-04-2024 14:23
36.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Mense waarderen je om wie je bent en niet om hoe je eruit ziet. Je ex heeft veel net jouw zelfvertrouwen gedaan, daar is helaas niets mee4 van over.

Zoals ik en velen anderen al eerder schreven, je hebt veel meer therapie nodig. Gun dat jezelf, je bent het waard. Ga daar echt mee aan de slag.

En dat je dagen geen zin hebt je bed uit te komen is helemaal niet raar on jouw situatie. Je hebt veel op je bordje liggen, het leven is niet eenvoudig voor je nu.

Laat je ex verder maar blaten, uiteraard teken je niet voor zijn nieuwe huis. Hij kan zoveel willen, maar nee zeggen is ook een antwoord. Gewoon "nee" zonder enige aanvulling. Vooral geen uitleg geven, dat ben je hem niet verschuldigd. Hij gaat maar naar zijn advocaat als hij iets wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
13-04-2024 10:17
Dus, hoera, mijn leven is er op vooruit gegaan. Maar ik ben nog steeds hetzelfde stomme, achterlijke en walgelijke figuur als ik altijd al was.
Ach lieve vrouw, mijn hart breekt als ik je zo over jezelf zie schrijven. Ik vind het intens verdrietig voor je, dat je door al die jaren hersenspoeling zo over jezelf bent gaan denken. En wat iedereen ook zegt, niks zal maken dat je je dan beter voelt, want er zal steeds die 'ja, maar' gedachte aan vast zitten.

Ik hoop dat je op een dag liefde en een bak empathie gaat voelen voor jezelf. Met je lieve lijf met kilootjes te veel, die met zorg een babietje gedragen heeft en daar haar buik strepen als herinnering voor heeft. Jouw lijf die jou door al die stormen heeft geloodst en dat zal blijven doen. Jouw lijf die je elke dag draagt, met haar handen die je kind kan optillen, voeden en troosten. Jouw lijf die kan liefhebben. Ik zou wensen dat je jezelf door de ogen van vele andere ogen zou kunnen zien, een vrouw, een moeder, een echt en normaal mens, waarbij je niet afwijkend bent van wie dan ook.

Ik geloof er heilig in dat er voor jou betere dagen komen. Maar nu lees ik dat je het zwaar hebt. Ik geef je een virtuele knuffel. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet ook wel dat het overdreven is hoe ik reageer en ik me aanstel. Maar ja, het is even wat het is.

Trouwens, ik ga absoluut niet tekenen voor een huis ofzo hoor. Hij wil alleen dat alle stukken er nu snel doorheen gaan. Overigens komt dit alles ook via zijn advocaat bij de mijne komende week. Hij wilde dit alleen vast delen zodat ik er al over na kan denken, zodat het niet te lang hoeft te duren allemaal.
Jahallo222 schreef:
13-04-2024 11:37
Ik weet ook wel dat het overdreven is hoe ik reageer en ik me aanstel. Maar ja, het is even wat het is.

Trouwens, ik ga absoluut niet tekenen voor een huis ofzo hoor. Hij wil alleen dat alle stukken er nu snel doorheen gaan. Overigens komt dit alles ook via zijn advocaat bij de mijne komende week. Hij wilde dit alleen vast delen zodat ik er al over na kan denken, zodat het niet te lang hoeft te duren allemaal.
Ik lees in al je posts zoveel overtuigingen, aannames, oordelen.. ik weet niet waar te beginnen haast om ze te ontkrachten. Want ze zijn vrijwel allemaal gewoon niet waar. Het zijn gedachtes/overtuigingen die jou in een spiraal naar beneden trekken. Die jou de gevoelens geven die volgens jou bij die gedachtes passen. Maar er is geen enkele waarheid bij.

En alles wat hij zegt tegen jou is ook niet waar. Het klinkt voor jou logisch en je neemt maar gewoon aan dat wat hij zegt gewoon dat is wat hij meent. Maar dat doet hij niet. Hij meent vrijwel nooit iets van wat hij zegt want alles is gezegd vanuit manipulatie. Hij wil altijd iets voor hemzelf krijgen met wat hij zegt. Als hij zegt dat hij het alvast wil delen zodat jij erover na kunt denken: onzin. Hij wil jou raken, pijn doen, van slag brengen, zichzelf beter voelen, controle voelen, macht voelen. En dat wil hij bij alles.

Zolang jij nog gelooft dat wat hij zegt van enige waarde en waarheid is, zolang kan hij jou raken en voel je je zoals je je op dit moment voelt. En ik begrijp echt heel erg goed dat je dit niet zomaar kunt gaan bewerkstelligen. Net zoals het niet meteen lukt om hem niet toe te staan tegen je te gaan praten. Je kunt het wel leren. Je kunt leren je grenzen te bewaken en leren te zien dat wat er bij hem uitkomt, nooit oprecht is en altijd met een dubbele agenda is. Er zijn hulpverleners gespecialiseerd hierin; er zijn therapieën die jou oude ingesleten gedachtepatronen kunnen laten zien en begrijpen en die vervolgens kunnen worden omgezet in gezond functionerende gedachtes. Er is van alles mogelijk.

Dit is waar je steeds weer tegenaan loopt. Gevecht met jezelf door iets wat hij zegt of doet.
Doreia* schreef:
13-04-2024 10:20
Je hebt hem nog veel te hoog zitten!
Je denkt echt dat hij in staat is om een heel ingewikkeld en uitgestippeld plan uit te denken en dat dan rustig stap voor stap door te lopen.
Echt, stop met dat te denken. Hij bewijst keer op keer dat hij maar wat aanmoddert. Hij gooit wat termen die mooi klinken bij elkaar en blaat vast iemand na die wél verstand van dit verhaal heeft. Want wat hij wil, moet nog allemaal eerst maar eens gehaald worden.

Verwijs terug naar de advocaat en laat het verder los wat HIJ allemaal wil met zijn leven. Zodra jij daar iets van moet merken, heb jij een advocaat die je daarin bij staat. En denk niet meteen dat jij aan het kortste eind trekt. Dat doem scenario kun je echt missen in je leven.

Wacht af.
Jij hebt altijd zijn sores lopen gladstrijken en lopen voorkomen. Dat hoef je nu niet meer te doen. Wacht eerst maar eens af tot hij 1. een huis onder bod heeft 2. het huis heeft kunnen kopen. 3. het huis heeft gefinancierd.

Dat is een enorm proces wat hij zelf mag proberen, met hulp van experts. Maar niet met hulp van jou.
Helemaal mee eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ex zei ook altijd bij van alles dat er via de advocaat dingen zouden komen. Puntje bijpaaltje was het een hoop geblaat. Vanaf toen heb ik mezelf voorgenomen mij pas druk te maken als er daadwerkelijk iets via mijn advocaat had.
I’m coming up on infra-red
Ja precies, pas iets serieus nemen zodra het via de advocaat komt.

Tijdens alle onderonsjes laten zulke figuren vooral proefballonnetjes op om te kijken hoe ver ze (nog) kunnen gaan (in je pijn doen, je overstuur krijgen en buiten de officiële wegen om vanalles ten gunste van zichzelf bij je afdwingen).

Dus heel goed TO dat je de advocaat afwacht en zijn onderhandse dealtje over de PA links laat liggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij gaat gewoon lekker genieten van dit mooie weekend. De bladeren zijn weer prachtig groen, alles begint te bloeien. Ga er met je telefoon op uit en maak de mooiste foto's die je kunt.

Je krijgt vanzelf ooit een mail binnen van jou advocaat. Maar daar ga je niet op zitten wachten. Want ik geloof geen seconde dat hij een samenhangend, met redenen omkleed en bijgevoegd allerhande door jou in te vullen formulieren, e-mail kan sturen waar jij dan op moet reageren. Echt niet.

Dus je merkt vanzelf ooit wel wanneer je een rol begint te spelen. Meestal moet hij dan eerst door het hele proces van bezichtigen, in onderhandeling, een voorlopig koopcontract en dan ben jij eens aan de beurt. Met het grote verschil dat jij er nu niet bij bent om hem te sturen daarin.

Hoe deden jullie de verdeling bij eerdere woning aankopen?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij wil een huis kopen en dan ook nog vragen om partner alimentatie? Ik zit daar niet goed in maar waarom zou een rechter daar in mee gaan?

Hij kan ook een kleine studio huren. En dan z'n broek ophouden.. maar nee het gaat en moet weer over jouw rug.

Wel met je advocaat/vervanger blijven praten. Hij is heel wispelturig en dat siert hem niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt iedereen. Ik wacht het af. Hopelijk hoeft het niet tot een rechtszaak te komen.

Wij hebben maar één keer eerder een huis gekocht. Ik weet niet zo goed meer hoe dat ging. Ik weet wel dat het met veel stress gepaard ging omdat ik eigenlijk heel erg twijfelde. Gezien de kosten, de dubbele lasten, alles wat geregeld en uitgezocht moest worden, de bouw, alles wat daarin verkeerd kon gaan en waarvan ik wist dat hij boos zou worden. Niks was goed genoeg en dat was vrijwel altijd mijn schuld. Of ik had daadwerkelijk iets fout gedaan. Of ik had niet tijd genoeg vrijgemaakt voor hem.

Hij vond ook altijd dat ik hem negeerde terwijl ik dat nooit deed, niet bewust in ieder geval. Soms vanuit letterlijk bevriezen dat het me niet lukte om te reageren. Maar vrijwel altijd was ik overstuur, zei ik sorry en probeerde het goed te maken.

Voorbeeld was dat ik een keer reed, hij zat naast me (hij was al eerder boos geweest die ochtend). Vervolgens reed een auto uit die bij mij niet zag. Eiste dat ik zou toeteren. Dus ik gaf aan dat ik dat bepaalde omdat ik reed en een inschatting maakte. Begon te schreeuwen met sputters en al dat ik dat wel moest doen, dat het gevaarlijk was. Mijn arm pakken en schreeuwen dat hij aan de handrem zou gaan trekken. Vervolgens kwaad omdat ik hem zou negeren en geblokkeerd zou hebben.

Snapte dat nooit zo van dat negeren.
"alles wat daarin verkeerd kon gaan en waarvan ik wist dat hij boos zou worden. Niks was goed genoeg en dat was vrijwel altijd mijn schuld. Of ik had daadwerkelijk iets fout gedaan. Of ik had niet tijd genoeg vrijgemaakt voor hem. Hij vond ook altijd dat ik hem negeerde terwijl ik dat nooit deed, niet bewust in ieder geval. Soms vanuit letterlijk bevriezen dat het me niet lukte om te reageren."

Herkenbaar, mijn ex vond ook altijd dat hij te weinig aandacht kreeg. Zelfs de kinderen zag hij als een soort concurrenten wat aandacht betreft.

Als ik op een feestje te lang naar zijn zin met een mannelijk familielid of collega had staan praten dan kreeg ik in de auto terug een tirade over wat voor vreemdgaande lellebel ik volgens hem was.

Als hij het idee had dat ik hem zou verlaten voor een ander werd hij ronduit gemeen, want dan ging hij alles aan mij zitten afkraken. Dusdanig dat ik me compleet gebroken voelde bij thuiskomst.

Voelde me dan ook zo vies dat ik uren onder de douche kon staan. (Deed ik natuurlijk nooit, want dat kostte volgens hem teveel. En ik was volgens hem al zo'n duur figuur. Let wel, ik bracht het leeuwendeel van het gezinsinkomen binnen).

Bij thuiskomst stapte hij uit de auto alsof er niks was gezegd, groette hij buren die op dat moment de hond liepen uit te laten vriendelijk, pakte mijn hand om als een verliefd stelletje van parkeerplaats naar voordeur te lopen.

Bij binnenkomst volgde er sex of ik nou wel of geen zin had, want hij vond dan dat ik moest bewijzen dat ik wel echt alleen van hem hield, ik had immers aandacht aan dat familielid of die collega gegeven.

(Later bracht ik geen van de kinderen meer uit logeren, zat er een buurmeisje op te passen, werd de jongste wakker van onze thuiskomst, want ex ging altijd luider praten met alcohol op, en kon ik voorlezend bij kind in slaap vallen. Gaandeweg werd ik steeds handiger in ontwijking, wellicht herken je dat)

Terugkijkend op mijn samenzijn met hem had het geheel niks met liefde te maken en alles met angst.
Mijn angst voor zijn woede aanvallen.

Dat jij bevriest, geen reactie kunt geven, kan een uiting van angst zijn.

Uiteindelijk gaat het erom je eigen angst in de ogen te kijken en deze te overwinnen denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankjewel en sorry voor mijn late reactie. Wat heftig en herkenbaar. Ik blijf toch moeite houden met het seks gebeuren. Kan dat niet plaatsen. Dat ik zo vaak seks heb gehad terwijl ik dat eigenlijk niet wilde, maar bang was of me schuldig voelde. Wat voor walgelijk figuur maakt mij dat.

Ik heb me toch wel onder druk laten zetten merk ik nu. Ik heb niks toegezegd en verwezen naar de advocaten. Maar hij doet poeslief nu, want hij denkt dat het nu snel gaat. Maar ik kan dat niet waarmaken, maar ik denk zijn advocaat ook niet. Maar ik weet dat hij mij de schuld gaat geven daarvan. En ik heb daar nu al bijna een week buikpijn van, dat dat weer komen gaat. En alle shitzooi die nog moet.

Vanmiddag komt ie kind brengen. En ik ben niet sterk meer. Ik weet niet wat ik moet zeggen als hij wel weer bozig gaat doen. En hoe ik mezelf rustig kan houden.

Nou ja, dat dus. Gaat vast goedkomen. Gelukkig aan het werk dus afleiding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie kan vanmiddag namens jou je kind even bij de deur aannemen? Buurvrouw misschien?

Je mag even lief zijn voor jezelf. Je hoeft niet sterk te zijn. Dat bén je namelijk al. Want je kunt nu heel goed doorzien en voorzien hoe het patroon opnieuw gaat lopen en wie er de schuld gaat krijgen.

Je mag nu óók gaan kijken hoe fair dat allemaal precies is. De bal ligt bij hém. Hij moet de bezichtiging zelf doen, het bod zelf doen, de financiering zelf rond krijgen. Jij bent, omdat je nog met hem bent getrouwd, pas heel laat aan de beurt met een handtekening ter goedkeuring. Er moet door hem nog héél véél eerst gebeuren voor jij aan de beurt bent.

Dus als hij begint te tieren, bedenk dan voor jezelf: hij kan het niet. Hij kan niet alleen een huis kopen. Dit is veel te ver boven zijn begrip. En dat moet af gereageerd worden. En hij wil dat op mij doen. Maar ik kies om niet zijn verbale boksbal te zijn. Dus als het over een ander onderwerp dan kind gaat, dan mag ik dat afkappen. Ik mag de deur dicht doen. Ik mag het gesprek beëindigen. Ik heb de kracht en de macht om niet mee te gaan in zijn stress.

Dit is ZIJN proces. Niet het mijne. Hij gaat maar tieren tegen de lantaarnpaal.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou ook kijken of een ander jullie kind kan opvangen vanmiddag. Dat mag best en gebeurd best veel in dit soort situaties.

Goede post van Doreia, lees deze een paar keer door.

Je weet, hoe jij ook reageert, wat jij ook doet, hij zal altijd boos worden. Dat patroon herken je inmiddels goed en ben jij in stappen aan het doorbreken. Dat doe je goed.

Je hoeft niets te zeggen, je mag gewoon zeggen "bedankt je kind hebt gebracht" en vervolgens de deur dicht doen las hij niet een praatje over kind houdt. En ja, dat mag je kind zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou ook vragen of die buurvrouw die je geappt heeft een oogje in het zeil wil houden (kan me voorstellen dat je, ondanks dat je je niet sterk voelt, je dochter zelf wilt opvangen.)
I’m coming up on infra-red
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je een lijstje in je hoofd met nietszeggende antwoorden? Als ex mij verbaal voor het blok probeerde te zetten, antwoordde ik met ‘daar moet ik even over nadenken’, ‘daar kom ik later op terug’, ‘oh’ en mijn favoriet werd ‘ dat weet ik niet het is ook allemaal zó ingewikkeld….ik zal het aan mijn advocate/ hulpverlening/ wie dan ook eens vragen’.

En daar kan iemand niets tegen inbrengen, zolang je het maar blijft herhalen.
Gesprekstechnieken dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Regel dat je niet alleen meer bent tijdens overdracht kind. En zeg tegen je advocaat dat jeje niet meer veilig en sterk genoeg voelt.

Regel.meer.hulp.

Maatschappelijk werk voor mijn part.

Het is pokke moeilijk om van zo'n vent af te komen. Maar het gaat je lukken. Je bent al veel verder gekomen dan je ooit voor mogelijk had gehouden een jaar geleden.
"Dankjewel en sorry voor mijn late reactie. Wat heftig en herkenbaar. Ik blijf toch moeite houden met het seks gebeuren. Kan dat niet plaatsen. Dat ik zo vaak seks heb gehad terwijl ik dat eigenlijk niet wilde, maar bang was of me schuldig voelde. Wat voor walgelijk figuur maakt mij dat."

Je bent geen walgelijk mens, meewerken met de sex was toen de enige manier om voor je gevoel te overleven denk ik.

Voor de rest hebben anderen al zinnige tips gegeven waar je wat mee kunt om minder angst te hebben hopelijk. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Over dat seks aspect van je relatie. Ook dat was een manier om hem rustig en tevreden te houden. En hij heeft je ook daarin 'opgevoed'. Vergeet niet dat je bent gehersenspoeld door hem, ook op dat vlak. 'Het hoort zo', 'Zo maak je het goed', 'Dit is de enige manier om weer bij mij in de gunst te komen'.

Of
'als ik hem nu even zijn zin geef, dan kan ik tenminste slapen vannacht.'
'laat ik maar doen alsof ik slaap, dan is het snel weer klaar en ben ik er weer vanaf.'

En dat zijn allemaal dingen die je doet omdat AL de ANDERE manieren uit waren gedraaid op ruzie, slaapgebrek, ernstige sancties, slaag, geschreeuw en andere ellende. Dit was voor jou de weg van de minste weerstand en daarom deed je dat.

Wees niet hard voor jezelf. Je hebt gedaan wat je kon om jezelf veilig te houden.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het vanmiddag gegaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
17-04-2024 12:10
Wat voor walgelijk figuur maakt mij dat.
Wat dat jou maakt? Een vrouw die maar half wist dat ze in leven was, een vrouw die niet wist wat waar en niet waar was, een vrouw die nooit geleerd heeft dat ze grenzen had, want daar werd toch geen rekening mee gehouden. En als dat maar lang genoeg aanhoudt, wordt je doof voor jezelf en een verlengde van de ander. Dat was de enige manier voor jou om overeind te blijven in het leven. Dat was jouw overlevingsinstinct dat overuren draaide. Dat maakt jou helaas een vrouw die ernstige schade heeft opgelopen en die met mildheid naar zichzelf mag kijken. En die mag gaan voelen en ervaren dat ze ertoe doet en dat ze grenzen heeft die het waard zijn om te respecteren.

Ook nu is het goed dat je iig voelt dat je je niet sterk voelt. Dat je breekbaar bent en dat dat jou een makkelijkere prooi maakt voor je ex. Weet je hoe goed dat al is dat je dit opmerkt? Het opmerken is een eerste stap om iig hulp in te kúnnen roepen. Misschien vind je dat nog moeilijk of weet je niet hoe. Maar door dit te voelen kun je vooruit regeren. Je zou zelfs met een smoes (als je niemand kunt bedenken) de deur opendoen en zeggen dat je niet lekker bent en gauw met dochter naar binnen gaat. En hou voor ogen dat je jezelf kunt gaan trainen om de overdracht zo kort mogelijk te laten zijn. Door standaard reacties te oefenen, door afspraken te maken (al dan niet via de advocaat hoe zo'n overdracht eruit moet zien, dat dit alleen het fysiek overdragen is, dat je behalve hallo en dag niet hoeft te praten en dat het een schriftje is die je elkaar kunt doorgeven als er bijzonderheden waren). Dan kun je het willen praten van hem op die manier al afkappen. Zet daarnaast onder speed dial ook een paar telefoonnummers van mensen of instanties. Stel dat je weer een boze ex aan de deur hebt, dat je dan de wijkagent meteen kunt bellen. Of een buur. Of een familielid. Of een instantie die snel hulp kan bieden.

En verder to, het is je vaak gevraagd. Nogmaals ben je ons niks verschuldigd, maar ik vraag me toch echt af hoe serieus jij jezelf neemt in je hulpvraag die er toch duidelijk ligt? Stuurt jouw hulpverlener zelf nooit aan om meer gespecialiseerde hulp voor jezelf in te schakelen? Of vindt deze hulpverlener zichzelf meer dan geschikt om jouw specifieke problematiek (want dat is het, nl. slachtoffer van huiselijk geweld en daaruit voortvloeiend trauma) in zijn/haar eentje op te kunnen lossen? Ik zou jezelf echt op een zetten en als je het idee hebt dat je hulpverlener meer dan geschikt is, dan houden zo. Maar ik vraag me af of je niet meer gespecialiseerde ondersteuning nodig hebt. Je bent nl. écht slachtoffer dat in elke vezel is gaan zitten. Dat is een diep trauma dat niet met 1 gesprek van een uurtje per week op te lossen is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ging op zich prima gelukkig. Hij wist alleen wel een manier te vinden om me voor schut te zetten. Ergens grappig over doen waarvan hij weet dat ik veel moeite heb (met hetgeen waar hij grappig over deed). Dus dat was wel jammer.

Verder is hij in de veronderstelling dat ik vandaag contact met mijn advocaat zodat we snel alles kunnen regelen. Terwijl ik dat niet zo gezegd heb. Daar gaat hij sowieso over beginnen vandaag als ik kind breng.

Nou ja. Komende week zal het in ieder geval wel gaan ontploffen. Wat jammer is, want ik heb zelf ook een leuk huisje gezien.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven