Verwarrende date

Hoi allemaal,

Misschien dat ik het (deels) ga verwijderen ivm herkenbaarheid maar wil graag mijn verhaal kwijt, en misschien advies. Hoop het niet te lang te maken.

Ik heb iets langer dan een maand geleden iemand via Bumble leren kennen. Hiervoor een ander gedate, die intuïtief al niet goed voelde vanaf het begin en blij dat ik het (mede met jullie advies) heb afgekapt. Dit keer voelde het anders, heb er bewust op gelet.

Vanuit zijn kant meteen veel initiatief voor dates, maar merkte al snel: appen en contact tussendoor is niet zijn ding. Ik probeerde daar mee te leven, al is iets meer contact mijn voorkeur. Maar daar tegenover zagen we elkaar sinds de eerste date wekelijks, er was initiatief van beide kanten. Ook gezien de afstand en werk drukte deden we moeite voor elkaar. Consistentie waar ik altijd naar zoek. Ik voelde me snel veilig bij hem (heb ik al lang niet zo gehad) en we hebben bij elkaar geslapen wat ook fijn voelde (geen seks).

Vorige week vrijdag hebben we elkaar voor de zesde keer gezien. Ik merkte de laatste dates dat ik toch verbinding mis, dat komt uit omdat ik niet veel nieuwsgierigheid vanuit hem merkte naar mij en misschien toch het contact. Ik heb er mee gewacht maar omdat we er beide serieus in staan heb ik mijn behoefte hierin uitgesproken- wat ik al lastig vind normaal gesproken. Ik heb ook gezegd dat ik het niet wil afkappen, maar juist omdat ik me veilig bij hem voel ik dit bespreekbaar maken. Hij reageerde er normaal op, deels ‘dit is hoe ik ben’ en het kost tijd. Niet helemaal het antwoord waar ik op wachtte. Ik wilde het in ieder geval wel een kans geven en kijken hoe het hierna gaat.

De avond verliep anders, ik hoopte stiekem dat hij weer zou vragen of ik zou blijven slapen + ik moest wat eerder naar huis vanwege de trein en ik raakte een beetje van slag merkte ik en kan dan geïrriteerd raken. Die kant kent hij niet van mij. Dan moet ik even alleen zijn, wat nu niet kon. Nou goed, ik heb het proberen te maskeren maar kon denk ik niet helemaal. Afscheid was wat awkward. In de trein nog wat geappt en nadat ik stuurde ben thuis slaaplekker sindsdien niets meer gehoord. Die had ik niet verwacht. Ik heb vanavond gebeld om te kijken wat het is en waar de afstand vandaan komt, maar neemt niet op en niet teruggebeld. Ik heb dat stukje van irritatie hier bewust bij geschreven omdat ik dat als een soort verklaring denk ik zoek dat die afstand neemt, wat ik invul natuurlijk.

Ik ben teleurgesteld. Ten eerste omdat hij juist nu afstand neemt terwijl ik om meer verbinding vroeg en dat aangaf.

Ja, het is duidelijk dat hij niet aan mijn behoefte kan voldoen dus geen spijt van het zeggen. Maar zo jammer dat ik niets meer hoor, we hebben elkaar toch vaak en intensief gezien en alles was oké. Tot ik dus blijkbaar een behoefte bespreekbaar maak en wat geïrriteerd ben? Ik weet het niet goed. Zit in therapie, doe alles beter hoop ik en toch kom ik zo iemand tegen. Je kunt toch op z’n minst zeggen dat je het niet ziet zitten? Hij zei nog vrijdag dat hij nooit iemand aan het lijntje zou houden en dat zou zeggen. Vandaar dat ik er vertrouwen in had, en dat m’n mensenkennis intuïtie dus blijkbaar niet klopt. Ik had het zo mis.

Ik weet het gewoon even niet meer. Jammer dat het niets is geworden maar dat kan ik ergens nog accepteren. Maar dat die niet meer reageert? Misschien kan het nog komen. Dat hoop ik ergens omdat ik dat op z’n minst wel van hem en z’n karakter had verwacht. Ik twijfel alleen of ik zelf nog een bericht zal sturen (voor mezelf).

Zou niet meer reageren, maar zag toch veel reacties dus hierbij.

Als ik mijzelf moet verplaatsen:
Als een man bij mij geirriteerd zou reageren op de 6e date, dan zou ik dat natuurlijk vervelend vinden (geen grote rode vlag voor mij), maar we hebben het lang genoeg heel leuk gehad om te weten dat hij normaal niet zo is.
Ik zou dan willen weten wat er is en er naar vragen. Ik zou niet ghosten. Dat je na een 6e date alleen om deze reden iets afkapt zou ik zelf niet doen, maar is zijn goed recht. Het gaat er bij mij meer om dat hij daarna verdwijnt en niets meer laten weten. Eens met dat hij niet voldoende interesse heeft gehad waarschijnlijk, maar toch.

Interessant om te lezen inderdaad over dat als mensen iets expliciet benoemen dat dat misschien juist wel is wat iemand doet.

Ik zou van een date verwachten dat die er zelf op terugkomt. En als dat niet gebeurd, twijfelen of ik het nog wel leuk vind om te daten met die persoon.
Ik ben erop terug gekomen door te bellen, daar heeft hij geen gehoor aan gegeven. Na drie dagen en niet pas na een week wat iemand anders schreef.

En voor de rest, dankjewel voor de reacties. Het is inderdaad geen goede man (voor mij). Vind het vooral niet oke dat mensen het normaal vinden dat hij nu niet meer reageert omdat ik geirriteerd reageerde. Dat is niet netjes. Goed voor mij in ieder geval om soms dingen anders te communiceren, misschien wat directer.

Ik ben nu vooral teleurgesteld in de persoon die ik dacht dat hij was. Ik kan iemand dus niet op zijn woord vertrouwen, zo voelt het. Dat kan dramatisch gevonden worden, maar zo voelt het nu wel.
We hebben elkaar zes keer gezien en een bed gedeeld, dus dat is pijnlijk. Ik wil de hoop niet opgeven in daten, maar zulke dingen maken het niet makkelijker.