Relaties
alle pijlers
Verwerken van vreemdgaan, affaires
woensdag 14 februari 2018 12:33
Ik ben erg nieuwsgierig naar ervaringen van mensen die ongeveer met hetzelfde probleem hebben gezeten als ik nu: mijn man (10 jaar samen, 4 kinderen) heeft een jaar geleden opgebiecht meerdere keren te zijn vreemdgegaan en een affaire te hebben gehad met een collega. Die affaire duurde 9 maanden en die was de aanleiding voor mijn man om mij al deze zaken op te biechten, overigens in meerdere sessies. Ik was totaal in shock en heb me in dat eerste jaar staande gehouden voor de kinderen en ook omdat ik ervan overtuigd was dat er veel liefde is tussen mij man en mij. We houden erg van elkaar.
Mijn man heeft spijt en zegt de (figuurlijke) schuld die hij is aangegaan volledig te willen terugbetalen. Hij is er voor mij, zegt hij. Ik geloof hem. Maar het verwerken is ongelofelijk moeilijk in die zin dat het een traumatische ervaring is geweest voor mij. Ik voel me bij vlagen totaal vernederd, ben moe, voel me uitgerekt en op. Ik hou voor mijn gevoel de relatie draaiende voor mijn kinderen deels, maar ik realiseer me dat als ik dit niet goed kan verwerken dat betekent dat ik moet scheiden en dan scheiden 4 kleine kinderen mee. Die last voelt als een loodzware zak op mijn schouders. Ik zoek ook iets van hoop. Zijn er mensen die een dergelijke gebeurtenis goed hebben verwerkt? Hoe? Wie heeft besloten te gaan scheiden? En toen? Luchtte dat op? Werd het beter? Etc. Alle ervaringsdeskundigen zou ik graag lezen... Dank vast!
Mijn man heeft spijt en zegt de (figuurlijke) schuld die hij is aangegaan volledig te willen terugbetalen. Hij is er voor mij, zegt hij. Ik geloof hem. Maar het verwerken is ongelofelijk moeilijk in die zin dat het een traumatische ervaring is geweest voor mij. Ik voel me bij vlagen totaal vernederd, ben moe, voel me uitgerekt en op. Ik hou voor mijn gevoel de relatie draaiende voor mijn kinderen deels, maar ik realiseer me dat als ik dit niet goed kan verwerken dat betekent dat ik moet scheiden en dan scheiden 4 kleine kinderen mee. Die last voelt als een loodzware zak op mijn schouders. Ik zoek ook iets van hoop. Zijn er mensen die een dergelijke gebeurtenis goed hebben verwerkt? Hoe? Wie heeft besloten te gaan scheiden? En toen? Luchtte dat op? Werd het beter? Etc. Alle ervaringsdeskundigen zou ik graag lezen... Dank vast!
zaterdag 17 februari 2018 22:29
Ja ik heb gelezen dat de lievedame zegt dat ze niet meteen in iets serieus zal duiken.Eslarealidad schreef: ↑17-02-2018 22:26Je trekt het een beetje uit z'n verband.
Lieve dame schreef dit ook over een nieuwe man:
"Kan ook alleen voor fftjes, ik denk na zo een traumatisch gebeurtenis dat je niet gelijk wat serieus wilt".
Maar er uberhaupt al over beginnen terwijl TS nog met een dilemma over haar huidige zit, vind ik frappant.
zaterdag 17 februari 2018 23:12
vivautrecht85 schreef: ↑17-02-2018 22:29Ja ik heb gelezen dat de lievedame zegt dat ze niet meteen in iets serieus zal duiken.
Maar er uberhaupt al over beginnen terwijl TS nog met een dilemma over haar huidige zit, vind ik frappant.
Ik vind het wel menselijk.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
zondag 18 februari 2018 00:35
Dit is niet fftjes zomaar vreemdgaan, dit is een relatie met iemand anders beginnen en daarna werkt het blijkbaar niet en ga je weer terug naar je vrouw.sinnombre schreef: ↑17-02-2018 21:10God heeft hier geen bal mee te maken. Wat een kul. Kom je uit Staphorst?
En de kinderen af en toe naar hun vader? Dat kan ook gewoon co-ouderschap worden.
TO moet eerst zelf bedenken hoe ze zou kunnen omgaan met het vreemdgaan van haar man. Misschien is er geen scheiding nodig als zij dat anders zou kunnen bekijken.
Kijk wat het allemaal met haar doet,echt superzielig, ze raakt haarzelf compleet kwijt...
Hoe wil je dat nog goed krijgen?
Beter uitelkaar als goeie vrienden dan(omdat ze het nog goed met hem heeft schrijft ze) en niet meer intiem zijn, afspraken met elkaar maken over de kinderen.
zondag 18 februari 2018 00:41
Maar als je met hem sex hebt denk je dan niet aan de ander met wie hij toe sex had gehad? Ik bedoel hij vond je toen niet aantrekkelijk genoeg. Ben je niet bang dat hij straks weer vreemdgaat?iemand00 schreef: ↑17-02-2018 21:13Lieve TO,
Als je blijft:
Bereid je maar voor op een hoop ellende voor je samen de rustige horizon tegemoed rijdt.
Het kan wel hoor, ik heb ongeveer in hetzelfde schuitje gezeten, alleen dat was een stuk minder heftig dan bij jou TO,
Hier was het veel korter (3 maanden, en fysiek niets gebeurd...ik geloof dat voor 99% maar het kan me ook geen moer schelen als dat wel zo was, het gaat me om het emotionele gedeelte)
Ik heb er echt 3 jaar over gedaan om het achter me te laten, en nu pas kan ik echt zeggen, ja, het is klaar, en ik ben weer helemaal ontspannen in onze relatie, en er is een last van me afgevallen, had ik voorheen nog die drang om alles goed te houden, en bang te zijn om verlaten te worden, nu heb ik dat niet meer,
Die onbevangenheid die ik had, heeft plaatsgemaakt, voor een zekerheid bij mezelf, ipv bij m'n partner,
Dat is aan de ene kant heel erg jammer, want je denkt in het begin, we blijven altijd samen, en we gaan er iets moois van maken, hij zal me nooit zoveel pijn doen etc....
Aan de andere kant, is het een vorm van wakker worden, en er tevreden mee zijn, en accepteren, dat je leven niet altijd gaat zoals je had gehoopt, of geplanned.
De verwerking van ontrouw is rauw, en er gaat van alles door je heen, maar je kunt jezelf opnieuw uitvinden.
Voor die tijd had ik last van paranoia, controledrang, onzekerheid, een kapot ego.
Maar dat gaat weg uiteindelijk.
Ik ben achteraf blij dat ik ben gebleven, ik vind hem nog steeds een hele fijne en lieve partner, en ik heb geen spijt dat ik ben gebleven, het was moeilijk, maar was het voor mij zeker waard.
Je moet voor jezelf bepalen, of dit het allemaal waard is, dat is denk ik de hoofdmoot, kijk naar waar jij over een paar paar wil zijn, en wie jij wil zijn, en wat jou gelukkig maakt.
Het enige dat je kunt doen is te rade gaan bij jezelf.
voor de rest een knuffel en veel sterkte!
zondag 18 februari 2018 00:45
Maar als je sex met hem hebt denk je dan niet aan de ander met wie hij toen sex had gehad? Ik bedoel hij vond je toen blijkbaar niet aantrekkelijk genoeg. Hoe ben je daar overheen gekomen? Ben je niet bang dat hij straks weer vreemdgaat?iemand00 schreef: ↑17-02-2018 21:13Lieve TO,
Als je blijft:
Bereid je maar voor op een hoop ellende voor je samen de rustige horizon tegemoed rijdt.
Het kan wel hoor, ik heb ongeveer in hetzelfde schuitje gezeten, alleen dat was een stuk minder heftig dan bij jou TO,
Hier was het veel korter (3 maanden, en fysiek niets gebeurd...ik geloof dat voor 99% maar het kan me ook geen moer schelen als dat wel zo was, het gaat me om het emotionele gedeelte)
Ik heb er echt 3 jaar over gedaan om het achter me te laten, en nu pas kan ik echt zeggen, ja, het is klaar, en ik ben weer helemaal ontspannen in onze relatie, en er is een last van me afgevallen, had ik voorheen nog die drang om alles goed te houden, en bang te zijn om verlaten te worden, nu heb ik dat niet meer,
Die onbevangenheid die ik had, heeft plaatsgemaakt, voor een zekerheid bij mezelf, ipv bij m'n partner,
Dat is aan de ene kant heel erg jammer, want je denkt in het begin, we blijven altijd samen, en we gaan er iets moois van maken, hij zal me nooit zoveel pijn doen etc....
Aan de andere kant, is het een vorm van wakker worden, en er tevreden mee zijn, en accepteren, dat je leven niet altijd gaat zoals je had gehoopt, of geplanned.
De verwerking van ontrouw is rauw, en er gaat van alles door je heen, maar je kunt jezelf opnieuw uitvinden.
Voor die tijd had ik last van paranoia, controledrang, onzekerheid, een kapot ego.
Maar dat gaat weg uiteindelijk.
Ik ben achteraf blij dat ik ben gebleven, ik vind hem nog steeds een hele fijne en lieve partner, en ik heb geen spijt dat ik ben gebleven, het was moeilijk, maar was het voor mij zeker waard.
Je moet voor jezelf bepalen, of dit het allemaal waard is, dat is denk ik de hoofdmoot, kijk naar waar jij over een paar paar wil zijn, en wie jij wil zijn, en wat jou gelukkig maakt.
Het enige dat je kunt doen is te rade gaan bij jezelf.
voor de rest een knuffel en veel sterkte!
Ik vraag je dit omdat ik niet snap hoe je daar overheen kan komen.
zondag 18 februari 2018 06:48
Want dat is in jouw ogen DE reden waarom mensen vreemdgaan?Lievedame1986 schreef: ↑18-02-2018 00:45Maar als je sex met hem hebt denk je dan niet aan de ander met wie hij toen sex had gehad? Ik bedoel hij vond je toen blijkbaar niet aantrekkelijk genoeg. Hoe ben je daar overheen gekomen? Ben je niet bang dat hij straks weer vreemdgaat?
Ik vraag je dit omdat ik niet snap hoe je daar overheen kan komen.
zondag 18 februari 2018 09:56
@ lievedame1986,
Omdat zijn bedrog in feite niets met mij te maken had, voor hem was het een vlucht naar een andere situatie, en zijn ontevredenheid, en onrust zat in hemzelf.
En ja dat heeft hij toen op een behoorlijk rotte manier uitgespeeld, ipv met mij praten of hulp te zoeken.
Ik kwam er redelijk snel achter dat die andere vrouw niet beter of aantrekkelijker was dan mij, ze was gewoon iemand anders,
Bij haar kon hij weer even die leuke vent zijn, waar zij tegen op kkon kijken, hij kon even iemand anders zijn...
het had iedereen kunnen zijn die op dat moment voorbij was gekomen.
Dit heeft hij later zelf ook aangegeven.
Ik ben niet bang dat hij dit nog een keer doet, we hebben veel gesprekken gehad over onze relatie en over hoe we in het vervolg met problemen omgaan, en tot nu toe laat hij in alles zien dat hij weer een betrouwbare partner is.
Hij is ook heel open, en doet echt zn best voor onze relatie.
Mocht het toch ooit nog weer misgaan, dan is het voorbij, en kies ik voor een leven zonder hem, en dat weet hij ook.
Omdat zijn bedrog in feite niets met mij te maken had, voor hem was het een vlucht naar een andere situatie, en zijn ontevredenheid, en onrust zat in hemzelf.
En ja dat heeft hij toen op een behoorlijk rotte manier uitgespeeld, ipv met mij praten of hulp te zoeken.
Ik kwam er redelijk snel achter dat die andere vrouw niet beter of aantrekkelijker was dan mij, ze was gewoon iemand anders,
Bij haar kon hij weer even die leuke vent zijn, waar zij tegen op kkon kijken, hij kon even iemand anders zijn...
het had iedereen kunnen zijn die op dat moment voorbij was gekomen.
Dit heeft hij later zelf ook aangegeven.
Ik ben niet bang dat hij dit nog een keer doet, we hebben veel gesprekken gehad over onze relatie en over hoe we in het vervolg met problemen omgaan, en tot nu toe laat hij in alles zien dat hij weer een betrouwbare partner is.
Hij is ook heel open, en doet echt zn best voor onze relatie.
Mocht het toch ooit nog weer misgaan, dan is het voorbij, en kies ik voor een leven zonder hem, en dat weet hij ook.
zondag 18 februari 2018 15:17
Petje af voor jou.. Ik zou het niet meer kunnen... Xiemand00 schreef: ↑18-02-2018 09:56@ lievedame1986,
Omdat zijn bedrog in feite niets met mij te maken had, voor hem was het een vlucht naar een andere situatie, en zijn ontevredenheid, en onrust zat in hemzelf.
En ja dat heeft hij toen op een behoorlijk rotte manier uitgespeeld, ipv met mij praten of hulp te zoeken.
Ik kwam er redelijk snel achter dat die andere vrouw niet beter of aantrekkelijker was dan mij, ze was gewoon iemand anders,
Bij haar kon hij weer even die leuke vent zijn, waar zij tegen op kkon kijken, hij kon even iemand anders zijn...
het had iedereen kunnen zijn die op dat moment voorbij was gekomen.
Dit heeft hij later zelf ook aangegeven.
Ik ben niet bang dat hij dit nog een keer doet, we hebben veel gesprekken gehad over onze relatie en over hoe we in het vervolg met problemen omgaan, en tot nu toe laat hij in alles zien dat hij weer een betrouwbare partner is.
Hij is ook heel open, en doet echt zn best voor onze relatie.
Mocht het toch ooit nog weer misgaan, dan is het voorbij, en kies ik voor een leven zonder hem, en dat weet hij ook.
